Κλίμα άγριας θριαμβολογίας επικρατούσε χτες μεταξύ των ηγετικών στελεχών της ΝΔ για τη βαθιά αντιδραστική και σκοταδιστική απόφαση του Δ' Τμήματος του ΣτΕ για την ιθαγένεια και τους μετανάστες. «Η απόφαση αυτή δικαιώνει πλήρως τις θέσεις του Α. Σαμαρά», δήλωσε έμπλεος ικανοποίησης ο εκπρόσωπος Τύπου, που άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο αμφισβήτησης των εκλογικών αποτελεσμάτων σε δήμους και περιφέρειες στην περίπτωση που επικυρωθεί η συγκεκριμένη απόφαση από την Ολομέλεια του ΣτΕ. Επί της ουσίας όμως, ο εκπρόσωπος της ΝΔ έχει κάθε λόγο να θριαμβολογεί, καθώς η τοποθέτηση που είχε κάνει ο πρόεδρος της ΝΔ στη Βουλή για τη μεταναστευτική πολιτική υιοθετείται σχεδόν ατόφια στο αντιδραστικό σκεπτικό του τμήματος του ΣτΕ. Ιδού, για του λόγου το αληθές, τι είχε πει στις 8 Φλεβάρη του 2010 ο Α. Σαμαράς στην προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση: «Γι' αυτό κι όταν έρχονται εδώ (σ.σ. οι μετανάστες) πρέπει να αποδέχονται τους κανόνες της δικής μας κοινωνίας, του δικού μας τρόπου ζωής, του δικού μας πολιτιστικού πρότυπου. Κι όχι να προσπαθούν να του επιβληθούν ή να το αλλάξουν. Αυτό ονομάζουμε "ενσωμάτωση"». Και συνέχισε στο ίδιο πνεύμα: «Θέλουμε τους μετανάστες που επιλέγουν να ριζώσουν στη χώρα μας, να αφήσουν πίσω τους στοιχεία του πολιτισμού τους που είναι ασύμβατα με το δικό μας, να ενταχθούν στην κοινωνία μας, να νιώσουν Ελληνες, να γίνουν Ελληνες μέσω της "ημετέρας παιδείας"». Η μαύρη προπαγάνδα πάει χέρι χέρι με τη «μαύρη» αντιλαϊκή πολιτική που δεν κάνει βέβαια διακρίσεις μεταξύ Ελλήνων και αλλοδαπών εργαζομένων.
Παραμύθια της συμφοράς
Κάθε φορά που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ εξαπολύουν μια νέα επίθεση κατά των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και των συντάξεων ανασύρουν το παραμύθι των «αναπήρων μαϊμού». Αυτό ακριβώς κάνει για χιλιοστή φορά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που μέσα από τα αστικά ΜΜΕ ξεκινά μια προπαγανδιστική εκστρατεία προκειμένου να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου, ώστε να «ξεχαστεί» ποιος έχει κατακλέψει μισό και πλέον αιώνα τον ιδρώτα των εργαζομένων και την περιουσία των Ταμείων και από την άλλη να δικαιολογήσει την «ανάγκη» για το νέο Ασφαλιστικό που δίνει τη χαριστική βολή στην Κοινωνική Ασφάλιση και στις συντάξεις. Αίφνης τα φερέφωνα της κυβέρνησης άρχισαν να ωρύονται ότι είμαστε χώρα αναπήρων και ανασύρουν διάφορες κραυγαλέες περιπτώσεις «οικοδόμων», «ταξιτζήδων» κ.ο.κ. που παίρνουν αναπηρικές συντάξεις που δεν δικαιούνται. Ολοφάνερος στόχος η ενοχοποίηση της «διαφθοράς», ακριβώς για να αθωωθεί η πολιτική που την γεννά και την εκτρέφει. Και βεβαίως για να τσακίσει τη ζωή των ανθρώπων με αναπηρία. Κυρίως όμως ενοχοποιεί τμήματα του λαού προκειμένου να εξαναγκάσει στην αποδοχή ή στην ανοχή της πολιτικής που κατεδαφίζει τα ασφαλιστικά δικαιώματα και καταργεί ουσιαστικά τις συντάξεις. Στην λαιμητόμο τώρα βρίσκονται επικουρικές και βαρέα και ανθυγιεινά, ενώ ψήνεται και το νέο Ασφαλιστικό με όχημα τις περιβόητες αναλογιστικές μελέτες... Τα πράγματα λοιπόν είναι ξεκάθαρα. Ο λαός ή θα αφήσει να τον οδηγήσουν ως πρόβατο επί σφαγή ή θα σηκώσει το ανάστημά του και θα πάρει όλα όσα του ανήκουν.
Ο άθλιος ρόλος των αστικών ΜΜΕ
«Σας παρακαλούμε όπως για τις ανάγκες του ρεπορτάζ μας γνωστοποιήσετε αν μέλη σας απέκλεισαν το πρωί την είσοδο του Μετρό στο Σύνταγμα εμποδίζοντας αυτό αλλά και εργαζόμενους που ήθελαν να προσέλθουν στην εργασία τους». Σ' αυτές τις λίγες αράδες της επιστολής που έστειλε ο ΣΚΑΪ στο ΠΑΜΕ, συμπυκνώνεται όλο το νόημα και η ουσία του τι ακριβώς ρόλο παίζουν τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Για ποιον δουλεύουν, ποια συμφέροντα εξυπηρετούν, τι σκοπιμότητες μπορούν να κρύβονται πίσω από κάποια ...δήθεν αντικειμενικά ρεπορτάζ. Στην προκειμένη περίπτωση παίζουν απροκάλυπτα το ρόλο του ανακριτή ή του εισαγγελέα. Καθημερινά με τα ρεπορτάζ, τις αναλύσεις τους, τις έρευνες που προβάλλουν, πρωτοστατούν στην προπαγάνδα υπέρ της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, των μεγαλοεπιχειρηματιών. Πρωτοστατούν στη συκοφάντηση των αγώνων του εργατικού λαϊκού κινήματος. Δημιουργούν κλίμα τέτοιο που να στρέφουν εργάτες ενάντια σε εργάτες.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τα ρεπορτάζ που έστηναν την περίοδο των κινητοποιήσεων των ναυτεργατών; Τότε που αναπαρήγαγαν την προπαγάνδα της κυβέρνησης και παρουσίαζαν τους ναυτεργάτες σαν «κροίσους» για να υπερασπιστούν έτσι τα κέρδη των εφοπλιστών - αφεντικών τους; Και που με χυδαία ψέματα στοχοποιούσαν τους ίδιους τους εργάτες ως τους καταστροφείς του τουρισμού; Να θυμηθούμε τις εμβριθείς αναλύσεις που έκαναν για να δείξουν ότι για το χρέος και τα ελλείμματα ευθύνονται οι υψηλοί μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων για να δικαιολογήσουν έτσι τη μείωση μισθών, την επίθεση στο Ασφαλιστικό, τις επιχειρησιακές συμβάσεις, όλα εκείνα τα μέτρα που θέλουν οι καπιταλιστές για να βγουν αλώβητοι από την κρίση; Μήπως τώρα που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις οι εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δε μιλούν για ατέλειωτη ταλαιπωρία του επιβατικού κοινού για την οποία ευθύνονται οι «ασυνείδητοι εργαζόμενοι» που παλεύουν ενάντια στη μείωση αποδοχών τους, στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, αλλά και ενάντια στις αυξήσεις των εισιτηρίων που αφορά και τους ίδιους αλλά και το επιβατικό κοινό;
Είναι γεγονός ότι όλο το προηγούμενο διάστημα, ο αστικός Τύπος και τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ έκαναν και κάνουν λόγο για «ανομία», «μη τήρηση των νόμων», με αφορμή την οργανωμένη λαϊκή δράση για κατάργηση των διοδίων με συμβολικό άνοιγμα για μερικές ώρες, ενάντια στις αυξήσεις στα εισιτήρια, ενάντια στα χαράτσια στα νοσοκομεία με συμβολικό κλείσιμο των ταμείων, για μισθούς και συντάξεις που να ικανοποιούν τις λαϊκές ανάγκες κ.ά. Και μάλιστα, προτρέπουν την κυβέρνηση να επιβάλει το νόμο, δηλαδή στην πραγματικότητα να τσακίσει με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς τις λαϊκές κινητοποιήσεις. Περιμένουν πώς και πώς τις δικαστικές αποφάσεις που κρίνουν παράνομες τις απεργίες και ζητούν επίμονα την εφαρμογή αυτών των αποφάσεων. Με λύσσα υποστηρίζουν την πολιτική ΕΕ - ΔΝΤ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ που καταστρέφει τη ζωή των εργατικών λαϊκών νοικοκυριών. Αυτός είναι ο ρόλος του αστικού Τύπου και των ΜΜΕ που εξελίσσονται και σε μοχλό ποινικοποίησης της λαϊκής δράσης, διολισθαίνοντας στον πιο επικίνδυνο αντιδραστικό δρόμο. Γι' αυτό, ο λαός πρέπει να τους γυρίσει την πλάτη. Μοναδική «φωνή» του λαού είναι ο «Ριζοσπάστης» και ο «902».
Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ
Αθλιότητες ΠΑΣΟΚων
Οταν η ΠΑΣΚΕ στριμώχνεται στο συνδικαλιστικό κίνημα μπροστά στην αναγκαιότητα να αποφασίσει αν θα κρατήσει έστω τα προσχήματα και να συμφωνήσει για απεργία, ή να εκδηλώσει ωμά το ρόλο που έχει χρεωθεί από το ΠΑΣΟΚ και τους καπιταλιστές, να υπηρετήσει το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του στο εργατικό κίνημα σπρώχνοντας τους εργαζόμενους στην κόλαση της πολιτικής που υπερασπίζει η ίδια, τότε αρχίζει τις βρώμικες αντιΚΚΕ επιθέσεις. Ετσι έκανε και χτες στην ΟΤΟΕ, νομίζοντας ότι θα συγκαλύψει τον αντεργατικό της ρόλο. Και όταν οι ταξικές δυνάμεις της έθεσαν το ζήτημα να αποφασίσει για την απεργία, επιτέθηκε βρώμικα μιλώντας για απολύσεις στον «902». Το ίδιο έγινε σε διάφορες τράπεζες από τους ΠΑΣΟΚους που έχουν γίνει όργανα όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά και των μεγαλοεπιχειρηματιών. Στήριγμά τους στην αντιΚΚΕ επίθεση διάφορες εφημερίδες των αστών με πρωτοπορία την «Αυγή. Που δεν κοιτά τα χάλια της (να σταματήσει να μιλά γιατί υπάρχουν πολλά ράμματα για τη γούνα της), αλλά προβοκάρει το ΚΚΕ. Αυτά ξεπερνούν τα όρια της ξεδιαντροπιάς, γιατί καθένας που τάσσεται με τον αντίπαλο των εργατών έχει χάσει και την ντροπή και τα προσχήματα. Αλλά πάει πολύ προκειμένου η ΠΑΣΚΕ να δικαιολογήσει τη φιλοεπιχειρηματική της στρατηγική και να τη συγκαλύψει να μιλά για τον «902». Ολοι ξέρουν πολύ τι είναι ο «902». Φαίνεται ότι η λειτουργία του τους πονάει ως εχθρούς του ΚΚΕ. Μόνο που είναι βαθιά νυχτωμένοι όλοι, αν νομίζουν πως με βρώμικους αντιπερισπασμούς θα χειραγωγήσουν τους εργαζόμενους.
Υποκρισία αλλά ίδια πολιτική...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΠΟΙΑ ΑΡΑΓΕ ΕΙΝΑΙ ακριβώς η διαφορά της θέσης του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑ.Ο.Σ. για το πανεπιστημιακό άσυλο, μια και γίνεται πολλή συζήτηση και ντόρος τελευταία περί ασύλου (αφού πολλοί φρόντισαν γι' αυτό)...
Είναι δυνατόν αφού τα βρίσκουν (γιατί τα βρίσκουν) σε όλα υπόλοιπα, όπως το μνημόνιο, ο «νέος πατριωτισμός», η «διάσωση της οικονομίας της χώρας», να διαφωνούν σε αυτό το θέμα;
Μια μικρούλα διαφορά έχουν σχετικά με την ...προτεραιότητα: Το ΛΑ.Ο.Σ. ζητά να μπει πρώτα η αστυνομία στα πανεπιστήμια και μετά να μπουν οι επιχειρηματίες που θα ελέγξουν τη γνώση.
Αντιθέτως, το ΠΑΣΟΚ ζητά χρόνο να φτιάξει το νόμο του, ώστε να θρονιαστούν πρώτα οι ιδιωτικές επιχειρήσεις και ...μετά να μπουν τα ΜΑΤ να επιβάλουν την τάξη εάν χρειαστεί (που θα τους χρειαστεί).
Εκτός αν έχει κανείς αμφιβολία σχετικά με το τι κάνει το ΠΑΣΟΚ όταν θίγονται τα συμφέροντα των επιχειρήσεων. Στις απεργιακές κινητοποιήσεις των λιμενεργατών και των ναυτικών είχαμε σαφέστατα δείγματα...
Φυσικά και δεν ξεχάσαμε τη Νέα Δημοκρατία! Και να θέλαμε δε μας αφήνει μια και πρόλαβε πρώτη πρώτη να καταθέσει τροπολογία για την κατάργηση του ασύλου...
Αυτούς, βλέπετε, δεν τους απασχολεί αυτή τη στιγμή να νομοθετήσουν εκ νέου για ένα πανεπιστήμιο στα χέρια των πολυεθνικών. Εχει αναλάβει η κυβέρνηση και θα στηρίξουν με την ψήφο τους, να είστε βέβαιοι.
Γι' αυτό είπανε να ρίξουν ολίγη δημαγωγία, μια καλή δόση αντιδραστικού λαϊκισμού μπας και «μαζέψουν» τίποτε σε πολιτική επιρροή.
Γιατί με την υποτιθέμενη «αντιπολίτευσή» τους στο μνημόνιο δε βλέπουν να γίνεται δουλειά. Πώς να πείσουν όταν ψηφίζουν τα πάντα;
Παπαγεωργίου Βασίλης
Απότοκο της κυρίαρχης πολιτικής
Γρηγοριάδης Κώστας
Είναι απύθμενη υποκρισία και θρασύτατος εμπαιγμός να βγαίνουν τα κυβερνητικά παπαγαλάκια και να χαρακτηρίζουν «δικαστικό πραξικόπημα» την απόφαση του Δ' τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας που κρίνει παράνομη την απόκτηση ιθαγένειας για τα παιδιά των μεταναστών που έχουν γεννηθεί στη χώρα μας και αντισυνταγματικό το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι των αλλοδαπών. Οι δικαστές του ΣτΕ απλά κινήθηκαν μέσα στο κλίμα και την «περιρρέουσα ατμόσφαιρα» που έχει δημιουργηθεί από την κυβέρνηση, τη ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ. και τα αστικά ΜΜΕ. Με άλλα λόγια, διατύπωσαν την κυρίαρχη ιδεολογία του ρατσισμού και της ξενοφοβίας που υποθάλπουν και ενισχύουν εδώ και πολλά χρόνια τα κόμματα και τα ΜΜΕ του κεφαλαίου. Πράγματι είναι «ιδεολογική απόφαση», όπως είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, αλλά στο πλαίσιο της «δικής τους» ιδεολογίας. Η απόφαση του τμήματος του ΣτΕ κινείται απολύτως μέσα στην πολιτική της «μηδενικής ανοχής», της διαρκούς καταδίωξης, της καταστολής και των απελάσεων που εφαρμόζεται από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Είναι πλήρως εναρμονισμένη με την κυρίαρχη αντίληψη που σε όλους τους τόνους και στην πράξη δείχνει ότι οι μετανάστες δεν έχουν δικαιώματα και πρέπει να παραμένουν σε κατάσταση διαρκούς ανασφάλειας ώστε να είναι παντελώς ευάλωτοι στην άγρια εκμετάλλευσή τους από τους καπιταλιστές. Πάνω απ' όλα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι τα δικαιώματα των μεταναστών καταργούνται ταυτόχρονα με τα δικαιώματα των Ελλήνων εργαζομένων από τις ίδιες πολιτικές δυνάμεις και κόμματα της πλουτοκρατίας. Είναι κοινός ο εχθρός και ενιαίος πρέπει να είναι ο αγώνας για την ανατροπή του καθεστώτος των εκμεταλλευτών.
Αθλια κυβερνητική προπαγάνδα...
Για να μη γίνουν απολύσεις και για να μη μειωθούν οι μισθοί των εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες έγιναν οι αυξήσεις ύψους 40% στα εισιτήρια!.. Αυτό ισχυρίστηκε προχτές ο υφυπουργός Μεταφορών Σπ. Βούγιας μιλώντας σε αθηναϊκό ραδιοφωνικό σταθμό, επαναφέροντας ταυτόχρονα το κατάπτυστο «επιχείρημα» της κυβέρνησης, ότι δήθεν τα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών ήταν όλο αυτό το διάστημα «φτηνά» επειδή, λέει, τα επιδοτούσε ο φορολογούμενος της υπόλοιπης Ελλάδας. Οχι επειδή όλα αυτά τα χρόνια εξανάγκαζαν τις αστικές συγκοινωνίες να δανείζονται με τα τοκογλυφικά επιτόκια των τραπεζών. Ούτε επειδή σκοπεύουν να μπάσουν για τα καλά τους ιδιώτες στο «φιλέτο» των συγκοινωνιών της πρωτεύουσας, όπως ζήτησαν πρόσφατα και οι εκπρόσωποι της τρόικας, ούτε βέβαια γιατί «ληστεύει» από παντού το εργατικό - λαϊκό εισόδημα. Και στο κάτω κάτω της γραφής ο λαός που φορολογείται πρέπει να έχει φτηνό εισιτήριο και όχι να δίνονται οι φόροι του στο κεφάλαιο.
Η άθλια κυβερνητική προπαγάνδα για να περάσει την αντιδραστική της πολιτική και στις αστικές συγκοινωνίες της πρωτεύουσας, προσπαθεί να στρέψει ενάντια στους εργαζόμενους στις αστικές συγκοινωνίες τους υπόλοιπους εργαζόμενους, όπως και τους κατοίκους της περιφέρειας ενάντια στους κατοίκους των αστικών κέντρων γιατί, όπως λέει, αυτοί πληρώνουν για τη μεταφορά των εργαζομένων στα αστικά κέντρα. Να πείσει τους εργαζόμενους που ταλαιπωρούνται καθημερινά στις στάσεις των λεωφορείων ότι ακριβοπληρώνουν τα εισιτήρια των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς εξαιτίας των εργαζομένων σε αυτά. Και ότι ταλαιπωρούνται από τις κινητοποιήσεις ενώ τους βασανίζει η πολιτική που αυξάνει τα εισιτήρια, μειώνει τους μισθούς, αυξάνει τους φόρους κλπ.
... για τις αστικές συγκοινωνίες
Επιδιώκει, ύπουλα, να κατακερματίσει την εργατική τάξη, το σύνολο του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας, συσκοτίζοντας την πραγματική αιτία των δεινών που έχουν υποστεί μέχρι σήμερα τα λαϊκά στρώματα, που δεν είναι άλλη από τη βαθιά ταξική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως της ΝΔ προηγούμενα, για τη διασφάλιση των κερδών της πλουτοκρατίας. Το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης, οι αργυρώνητοι θεωρητικοί της υπάλληλοι, όσο και αν ξορκίζουν την «ταξική πάλη» και τη βαφτίζουν ως «παρωχημένο θεωρητικό σχήμα» γνωρίζουν την ύπαρξή της, ότι είναι ο βασικός κινητήριος παράγοντας της ιστορικής εξέλιξης.
Φοβούνται την οργανωμένη δράση των μαζών και δε χάνουν την παραμικρή ευκαιρία να συκοφαντούν κάθε είδους λαϊκή κινητοποίηση. Ξέρουν πως η λαϊκή οργή είναι «καζάνι που βράζει», έτοιμη να ξεσπάσει, γι' αυτό προσπαθούν να τη χειραγωγήσουν σε ανώδυνες για το σύστημα κατευθύνσεις.
Βρώμικα παιχνίδια που θα ξεπαστρεύονται όσο ο λαός ενιαία αγωνίζεται για όλα όσα του ανήκουν, απεγκλωβίζεται από τα κόμματα του κεφαλαίου, συσπειρώνεται στο ταξικό κίνημα, οργανώνει τη δική του συμμαχία, συμπορεύεται με το ΚΚΕ, μέχρι να καταφέρει την οριστική απαλλοτρίωση των απαλλοτριωτών.
Ποια «Κοινωνική» Οικονομία;
Το σχέδιο νόμου για την Κοινωνική Οικονομία υπηρετεί ποικιλοτρόπως τις ανάγκες του καπιταλισμού, όπως άλλωστε και συνολικά η κυβερνητική πολιτική. Υποτίθεται ότι σκοπός του είναι η ανάπτυξη συμμετοχικών μορφών επιχειρηματικότητας για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την καταπολέμηση της φτώχειας. Είναι, όμως, σχέδιο διπλής στόχευσης, που εντείνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ως πρόγραμμα, υποτίθεται ότι δίνει διέξοδο σε ανέργους που θα βρουν δουλειά και ιδιαίτερα σε ευπαθείς ομάδες, όπως λένε, δηλαδή, μονογονεϊκές οικογένειες, άνεργες γυναίκες, Ατομα με Ειδικές Ανάγκες κλπ., που θα συνεταιρίζονται για να στήνουν επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας. Ως περιεχόμενο εστιάζει στην παροχή κοινωνικών υπηρεσιών σε όσους έχουν ανάγκη, αφού το κράτος έχει απαλλαγεί απ' αυτή του την υποχρέωση, είτε ιδιωτικοποιώντας τες, γεγονός που τις κάνει πανάκριβες, άρα και απλησίαστες για τα λαϊκά στρώματα, είτε παραδίδοντάς τες στη «φιλανθρωπία» των εκμεταλλευτών ή των ΜΚΟ που στήνει χρηματοδοτώντας τες με λεφτά του λαού από την ΕΕ ή τον κρατικό προϋπολογισμό, για να παρέχουν ελάχιστες και κακής ποιότητας υπηρεσίες στους εξαθλιωμένους, ίσα για να μην πεθάνουν. Υπηρεσίες, όπως φροντίδα παιδιών, ηλικιωμένων, ΑμΕΑ, δημιουργική απασχόληση παιδιών, απεξάρτηση τοξικομανών, εταιρείες κέτερινγκ σε σχολεία και άλλα δημόσια ιδρύματα, βιολογικές καλλιέργειες...
Θα συσταθεί ένα «Ταμείο Κοινωνικής Οικονομίας», από το οποίο θα χορηγούνται δάνεια ή εγγυήσεις δανείων με ευνοϊκούς όρους προς επιχειρήσεις από νέους/νεοεισερχόμενους στην αγορά, από γυναίκες, άνεργους και άλλες ειδικές ευπαθείς ομάδες καθώς και σε κοινωνικές επιχειρήσεις. Δηλαδή, θα βάλουν τους άνεργους στη στρούγκα του δανεισμού με αβέβαιη διέξοδο. Την ίδια αρμοδιότητα δίνουν και σε μεγάλες επιχειρήσεις, που στα πλαίσια της λεγόμενης «Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας» ή της «Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης» θα αναπτύσσουν τέτοια δράση, παρέχοντας επίσης κακής ποιότητας κοινωνικές υπηρεσίες, καλλιεργώντας ταυτόχρονα συνείδηση ταξικής συνεργασίας. Με αυτό τον τρόπο θα παραδοθούν ταυτόχρονα στην ιδιωτική επιχειρηματική πρωτοβουλία κοινωνικές υπηρεσίες και υπηρεσίες Πρόνοιας, θα ανοίξει δρόμος ώστε το κεφάλαιο να βρει «διέξοδο επενδύσεων» σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά πεδία.
Το αποτέλεσμα θα είναι εμπορευματοποίηση και υποβάθμιση αυτών των υπηρεσιών και περιστασιακή δουλειά για μικρή μερίδα ανέργων. Οι ευπαθείς ομάδες θα εμπορεύονται υπηρεσίες Πρόνοιας σε άλλες ευπαθείς ομάδες. Το μεροκάματο των ανθρώπων που θα συστήνουν τέτοιες επιχειρήσεις θα εξαρτάται από το αν θα έχουν χρηματοδότηση, αν θα βρουν χορηγούς, αν θα βρουν να πουλήσουν και αυτές τις κακής ποιότητας υπηρεσίες. Τελικά οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και μεγάλες ΜΚΟ θα συγκεντρώσουν αυτούς τους τομείς στα χέρια τους με το αζημίωτο.
Ο άνεργος που δεν έχει να πληρώσει το νοίκι, το δάνειο, τους λογαριασμούς; Τα νέα ζευγάρια με τους μισθούς πείνας, που συρρικνώνονται περισσότερο με την υπογραφή ατομικών και επιχειρησιακών συμβάσεων και δεν έχουν για τον παιδικό σταθμό, το σχολείο, το γιατρό; Οι ηλικιωμένοι, που δεν μπορούν ούτε ένα πιάτο φαΐ να εξασφαλίσουν; Οι ασθενείς, που δεν έχουν να πληρώσουν για τις εξετάσεις και τα φάρμακα; Οι νέοι που βγαίνουν από τις σχολές και την κατάρτιση και δε βρίσκουν πουθενά δουλειά στο αντικείμενό τους; Για όλους αυτούς η οικονομία της αγοράς και η κυβέρνηση επιφυλάσσουν διαχείριση της ακραίας φτώχειας, ένα ξεροκόμματο. Η καπιταλιστική οικονομία βλέπει πίσω από κάθε ανάγκη το κέρδος και γι' αυτό δεν μπορεί να είναι κοινωνική.
Feeds
