Παπαγεωργίου Βασίλης

Πρέπει να υπάρξει συναγερμός σε όλους τους χώρους δουλειάς και οργάνωση του αγώνα για την παρεμπόδιση των βάρβαρων μέτρων, για την ανατροπή της πολιτικής που υπηρετεί την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου.

«Κατάσταση έκτακτης ανάγκης» καλλιεργούν τα αστικά ΜΜΕ ακριβώς για να δικαιολογήσουν τη λήψη «έκτακτων μέτρων», πιθανότατα από ένα «έκτακτο» κυβερνητικό σχήμα, για να περάσουν τα άγρια μέτρα. Ενδεικτικό είναι το χτεσινό πρωτοσέλιδο θέμα της «Καθημερινής», που κάτω από τον εκφοβιστικό τίτλο «στην κόψη του ξυραφιού η χώρα», διαπιστώνει «αβεβαιότητα για τις προθέσεις των Ευρωπαίων», «αστοχίες στην οικονομική πολιτική» και «κοινωνική αναταραχή». Το σημαντικότερο βέβαια είναι το τελευταίο και ιδιαίτερα ο «κίνδυνος» να μετατραπεί σε οργανωμένη αντεπίθεση που θα παρεμποδίσει την εφαρμογή των μέτρων και θα θέσει ευθέως θέμα πολιτικής εξουσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι η «Καθημερινή» στοχοποιεί τις απεργιακές κινητοποιήσεις χαρακτηρίζοντας «παραλυτική» την 24ωρη απεργία και «ανωμαλία» τη στάση στις αστικές συγκοινωνίες. «Eκτακτη ανάγκη, έκτακτες αποφάσεις», είναι ο τίτλος του κύριου άρθρου της «Ημερησίας», που ζητεί από τον πρωθυπουργό «να θέσει όλες τις πολιτικές δυνάμεις, όλους τους πολιτικούς αρχηγούς προ των ιστορικών ευθυνών τους», επισημαίνοντας ότι «όλοι πρέπει να επιστρατευθούν για να ενισχύσουν τις γραμμές της εθνικής συνεννόησης»... Είναι ολοφάνερο ότι η πλουτοκρατία έχει σημάνει ένα διαρκή συναγερμό για να εξέλθει νικητής από τον πόλεμο δίχως όρια που διεξάγει κατά του λαού και σίγουρα θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα. Το ζητούμενο όμως είναι ο λαός να πάρει την απόφαση να προχωρήσει σε μια αντεπίθεση διαρκείας, να χρησιμοποιήσει τη δύναμή του και να τη στρέψει κατά του κοινού εχθρού, την εξουσία των μονοπωλίων.

Για μια ακόμα φορά ο υπουργός Υγείας Α. Λοβέρδος από τη Βουλή στράφηκε κατά των λαϊκών κινητοποιήσεων και των καταλήψεων υπουργείων με ένα παραλήρημα χτες στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής. Ο βουλευτής του ΚΚΕ Χ. Χαραλάμπους ανακοίνωσε στην Επιτροπή ότι οι βουλευτές του Κόμματος την χτεσινή μέρα της απεργίας - όπως και όλες τις απεργίες - δε θα πάρουν μέρος στις συνεδριάσεις της Βουλής, αφού πρώτιστο καθήκον των βουλευτών είναι να βρίσκονται μαζί με το λαό στις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις. Ο Α. Λοβέρδος επιτέθηκε κατά των εργαζομένων που κινητοποιούνται λέγοντας ότι «σήμερα δεν μπορούμε να πάμε στα γραφεία μας, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή με την τρόικα εδώ και τη χώρα να βρίσκεται εκεί που βρίσκεται». Υποκριτικά είπε ότι «ο σεβασμός στις κινητοποιήσεις είναι δημοκρατικό δικαίωμα» για να προσθέσει όμως αποκαλυπτικά ότι «η παράλυση του κράτους είναι ο καλύτερος αγωγός της καταστροφής» και πως «η δημοκρατία πρέπει να λειτουργεί, αλίμονο αν παρασυρθούμε σε διακοπή λειτουργίας, των δημοκρατικών θεσμών. Διακόψαμε τη λειτουργία του κράτους δεν υπάρχει σήμερα δυνατότητα να δουλέψουμε, δεν έχει κανένας το δικαίωμα». Απαντώντας στο παραλήρημα του υπουργού ο βουλευτής του ΚΚΕ Αντ. Σκυλλάκος κάλεσε τον Α. Λοβέρδο να μην επικαλείται η κυβέρνηση τη δημοκρατία και την παραβίασή της την ίδια στιγμή που «σαρώνονται τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών από αυτή την κυβέρνηση». Σε κάθε περίπτωση, οι αντιδράσεις του Λοβέρδου και των άλλων στελεχών της κυβέρνησης, ένα πράγμα επιβεβαιώνουν. Οτι το εργατικό λαϊκό κίνημα, στην ανασυγκρότηση του οποίου πρωτοστατεί το ΠΑΜΕ και οι άλλες ριζοσπαστικές συσπειρώσεις, δυναμώνει και τους δημιουργεί σοβαρά προβλήματα, δυσκολεύει περισσότερο την προσπάθειά τους να διαχειριστούν την κρίση για λογαριασμό του κεφαλαίου. Το μίσος που βγάζουν για το λαό και τους αγώνες του, δείχνουν και την πραγματική διέξοδο: Ενταση της ταξικής πάλης και οργάνωση παντού, με ισχυρό ΚΚΕ για την ανατροπή της πολιτικής που συνυπηρετούν με τα άλλα αστικά κόμματα και την τρόικα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Προφανώς, εννοεί το «κούρεμα» ομολόγων, γιατί υπάρχουν και άλλου είδους «κουρέματα». Οπως αυτά των μισθών, των ημερομισθίων, των συντάξεων, των ασφαλιστικών εισφορών.

Και είναι βέβαιο ότι οι εκπρόσωποι γερμανικών επιχειρήσεων που συνοδεύουν τον Φίλιπ Ρέσλερ κάθε άλλο παρά δυσαρεστούνται όταν ακούνε τέτοια πράγματα.

Ιδίως, αν οι χαμηλοί μισθοί - χαμηλότεροι ακόμη και από αυτή την Εθνική Συλλογική Σύμβαση - συνοδεύονται από «fast truck», φοροαπαλλαγές επενδύσεων, επιδοτήσεις, κοινοτικές συμμετοχές και κάθε λογής προνόμια.

Αντιθέτως, ...τρίβουν τα χέρια τους από χαρά, αφού η «ελληνική ανταγωνιστικότητα» ενισχύεται με κάτι τέτοια και μπορούν αυτοί να έρθουν να «επενδύσουν» χωρίς να βάλουν φράγκο και να αποκομίσουν τεράστια υπερκέρδη.

Το μόνο βέβαιο, λοιπόν, είναι ότι ο Ρέσλερ έρχεται στην Αθήνα με ένα σωρό ...ψαλίδια στις βαλίτσες του και η κυβέρνηση ετοιμάζει το «κουρείο».

ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ Η Α. ΜΕΡΚΕΛ δήλωσε ότι ίσως πρέπει να αναθεωρηθούν οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου και είναι απολύτως βέβαιο ότι εννοεί προς το χειρότερο...

Γιατί, ανεξαρτήτως του δρόμου που θα επιλέξουν τα ευρωπαϊκά μονοπώλια να επιλύσουν τα αδιέξοδα του συστήματός τους και την κρίση, είναι βέβαιο ότι ο τελικός λογαριασμός θα επιβαρύνει και πάλι το λαό.

Ετσι, λοιπόν, όσο μεγαλύτερα είναι τα «κουρέματα» τόσο μεγαλύτερα τα βάρη, κι όσο μεγαλώνουν οι τόκοι των δανείων τόσο σκληρότεροι θα γίνονται οι φόροι.

ΜΠΟΡΕΙ ΛΕΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ... «λάθος» το προσχέδιο του προϋπολογισμού, επειδή η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία αναθεώρησε κάποια στοιχεία για το ύψος της ύφεσης...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν ξέρουμε αν η περιέργεια ή το καθήκον οδήγησαν τον αρθρογράφο της «Καθημερινής» Η. Μαγκλίνη στο πρώτο Νεκροταφείο, την περασμένη Κυριακή, για να παρακολουθήσει την εκδήλωση του ΚΚΕ για τον Νίκο Ζαχαριάδη. Αν κρίνουμε από το χτεσινό του άρθρο βρέθηκε εκεί κινούμενος από το καθήκον να χτυπηθεί το ΚΚΕ, η ιστορία του και η πολιτική του πρόταση. Δεν θα ασχοληθούμε με τις κρίσεις του για το αισθητικό μέρος της εκδήλωσης. Ποσώς μας ενδιαφέρει αν του άρεσαν ή όχι οι αφίσες, τα τραγούδια, τα συνθήματα, ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο ανέγνωσε την απόφαση για αποκατάσταση του Ν. Ζαχαριάδη η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα. Η ειρωνεία που διαπερνά τα δύο τρίτα του άρθρου του, αφιερωμένα στα παραπάνω, δεν αποσκοπεί παρά στο να προετοιμάσει τον αναγνώστη να καταπιεί το «πικρό ζουμί» του άρθρου που βρίσκεται στις εξής αράδες: «Η όλη συγκέντρωση είχε κάτι θρησκευτικό, σχεδόν χριστιανικό ορθόδοξο: επιστροφή στη ζεστή φωλιά του παρελθόντος, εσχατολογία (στη θέση της Αποκαλύψεως βάζετε την Επανάσταση), νοερή θέαση ενός άλλου, ιδεατού κόσμου, έξω από αυτόν που ζούμε τώρα, η σωτηρία δεν θα έρθει από τις δικές σου, προσωπικές, ατομικές προσπάθειες και πρωτοβουλίες, αλλά από κάποιον άλλο, πάνω και πέρα από σένα, σε κάποιο μεταφυσικό ή μεταεπαναστατικό επέκεινα»...

Υποψιαζόμαστε, βεβαίως, πως αν έτσι ήταν τα πράγματα όπως φιλότιμα προσπαθεί να τα παρουσιάσει ο αρθρογράφος, δεν θα έμπαινε ο ίδιος και άλλοι σαν αυτόν στον κόπο να ασχοληθούν. Το κάνουν, όμως, γιατί τα πράγματα δεν είναι έτσι. Για το ΚΚΕ, η Ιστορία του δεν είναι χτες - το οποίο παρεμπιπτόντως για το ΚΚΕ δεν έμοιαζε ποτέ με «ζεστή φωλιά» - κάτι που πέρασε και τελείωσε. Η Ιστορία του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το παρόν και το μέλλον, την ικανότητα του ΚΚΕ να υπηρετεί όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά τη στρατηγική του. Γι' αυτό και τους ενοχλεί το ότι σκύβει στην Ιστορία του, τη μελετά, αντλεί συμπεράσματα πολύτιμα για τη μετέπειτα πορεία του. Τα διδάγματα που αναβλύζουν απ' αυτήν ανοίγουν δρόμους σε ένα μέλλον που οι αστοί και οι γραφίδες τους σπεύδουν να το ξορκίσουν σαν «εσχατολογία» και «μεταφυσικό επέκεινα». Οση αθλιότητα και αν εκφράσουν, όση χολή και αν βγάλουν οι δημοσιολόγοι των καπιταλιστών όπως ο Μαγκλίνης ενάντια στο ΚΚΕ, την Ιστορία του και τη δράση του, ό,τι κι αν κάνουν, δεν μπορούν να στηρίξουν τη σαπίλα τους, σαπίλα του συστήματός τους, που εξαθλιώνει τους εργαζόμενους. Δεν μπορούν να ανακόψουν στη σχέση του λαού με το ΚΚΕ, την ενδυνάμωση αυτών των σχέσεων στις σύγχρονες συνθήκες, ακριβώς γιατί έχει τη μέγιστη συμβολή στην αποκάλυψη αυτής της σαπίλας ως αιτίας των βασάνων του, αλλά και της προβολής της μοναδικής φιλολαϊκής διεξόδου με τη στρατηγική του. Φοβούνται αυτό που αντικειμενικά θα γίνει, δηλαδή αυτή η στρατηγική ως υπόθεση λαϊκής πάλης, αργά ή γρήγορα θα τους ανατρέψει. Και χυδαιολογούν κατά του ΚΚΕ, αδυνατώντας να στηρίξουν τον παρασισιτικό καπιταλισμό. Τέτοιοι είναι...

Βέβαια, για ένα τέτοιο χρέος σαν κι αυτό που δημιούργησαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, προκειμένου να αυξάνουν τα δισεκατομμύρια και την κυριαρχία τους οι διάφοροι μεγαλοεπιχειρηματίες, τα μονοπώλια, ο λαός δεν έχει καμιά ευθύνη, δεν το δημιούργησε, δε χρωστά του χρωστάνε, δεν το αναγνωρίζει. Η κυβέρνηση, λεηλατώντας τα δικά μας εισοδήματα, πέρσι και φέτος πλήρωσε ήδη 125,8 δισεκατομμύρια ευρώ, για την πληρωμή τοκοχρεολυτικών δόσεων στους τραπεζίτες και το χρέος αυξάνεται συνεχώς.