Οι απειλές και οι εκβιασμοί της κυβέρνησης είναι βουτηγμένοι στην κοινοτοπία της συνεχούς επανάληψης ενός τρομοκρατικού σεναρίου, που αδιάλειπτα επαναλαμβάνεται με αφορμή κάθε επικαιροποίηση της συμφωνίας που έκανε το ΠΑΣΟΚ με την τρόικα. Μια συμφωνία που υποτίθεται θα αντιμετώπιζε το κρατικό χρέος, αλλά το μόνο που πέτυχε είναι να λιώσει τα λαϊκά νοικοκυριά, από τα οποία τώρα ζητούνται κι άλλες υποχωρήσεις.

Απώτερος στόχος της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και της τρόικας είναι, με αφορμή το χρέος και στη βάση των απειλών ότι η χώρα θα πτωχεύσει, να εφαρμόζουν στρατηγική ολοένα και περισσότερων, πιο σκληρών, αντεργατικών αναδιαρθρώσεων, για την ενίσχυση της λεγόμενης ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, κάτι που θα επιτρέψει στο κεφάλαιο, αυξάνοντας την εκμετάλλευση, να ξεπεράσει ευκολότερα και γρηγορότερα την οικονομική κρίση, να περάσει σε περίοδο ανάκαμψης σε ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία, κάτι που μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τη μαζική χρεοκοπία των λαϊκών νοικοκυριών.

Οι ελαστικές μορφές απασχόλησης που προσπαθούν να επιβάλουν μαζί με τη δραστική μείωση μισθών και συντάξεων, δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους. Το ίδιο συμβαίνει με την κατάργηση, ας πούμε, των αποζημιώσεων λόγω απόλυσης, ή την κατάργηση της πληρωμής των υπερωριών. Είναι δυνατόν να συμβάλει στη μείωση του χρέους η μείωση των φόρων που πληρώνουν οι επιχειρηματίες, ή η συνεχής αύξηση των οικονομικών κινήτρων που τους παρέχονται στο όνομα των επενδύσεων; Μπορεί κανείς σοβαρός άνθρωπος να υποστηρίξει ότι αντιμετωπίζεται το δημόσιο χρέος αν τη θέση των αυτοκινητιστών στα ταξί, την πάρουν κάποιες μεγάλες, ντόπιες και ξένες, εταιρείες; Μειώνεται το χρέος, έστω και κατά ένα ευρώ, από την εισβολή των ιδιωτικών εταιρειών στον τομέα της Ενέργειας; Τι θα μπει απ' όλ' αυτά στα κρατικά ταμεία; Τίποτα.

Ολα τα παραπάνω στόχο έχουν να κάνουν πιο ελκυστικές τις επιχειρηματικές επενδύσεις, προσφέροντας στο κεφάλαιο ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη. Θέλουν να 'χουν φτηνούς εργάτες που δε θα πληρώνονται με βάση τις συμβάσεις, που θα δουλεύουν όσο απαιτεί η κερδοφορία της επιχείρησης, που ο εργοδότης δε θα είναι υποχρεωμένος να πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές, που δε θα υπάρχουν κανόνες και μέτρα για την προστασία της υγείας, της ασφάλειας κ.λπ. Αυτή είναι η αντίληψη των κεφαλαιοκρατών, γι' αυτό πασχίζει και η κυβέρνηση, εκεί αποβλέπουν τα μέτρα που καθημερινά ανακοινώνει.

Αυτή τη φορά, τώρα που η αγανάχτηση του κόσμου έχει φουντώσει και δύσκολα βρίσκεις άνθρωπο που να μη βράζει μέσα στην οργή και την αγανάχτηση, αυτή τη φορά που τα περιθώρια έχουν στενέψει ασφυκτικά, οι απειλές και οι εκβιασμοί της κυβέρνησης δεν πρέπει να περάσουν. Χρέος όλων μας είναι να συνειδητοποιήσουμε τον ταξικό χαρακτήρα των μέτρων, ώστε με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα να ενισχύσουμε τους ταξικούς αγώνες, την πάλη για την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων για μια άλλη, τη λαϊκή εξουσία.