Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τότε που ο υπουργός Παιδείας κατηγορούσε δημόσια το ΠΑΣΟΚ ότι ίδρυσε 46 Τμήματα πανεπιστημίων και ΤΕΙ «χωρίς να έχει γίνει σχετική έρευνα αγοράς εργασίας», ότι «πήγε στις τοπικές κοινωνίες να εξαγγείλει πανεπιστήμια για να πάρει ψήφους»...

Την περασμένη Κυριακή ο ίδιος υπουργός πήγε στην Αιτωλοακαρνανία και μεταξύ άλλων δήλωσε: «Είναι μεγάλη είδηση για την περιοχή η δημιουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος (...) Ετσι, μια δέσμευση του πρωθυπουργού γίνεται πραγματικότητα και έτσι δικαιώνεται και ένα όραμα που είχε για τον εαυτό της η τοπική κοινωνία της Αιτωλοακαρνανίας»! Εγινε καμιά έρευνα για την αναγκαιότητα ενός ακόμα πανεπιστημίου στη χώρα μας; Οχι! Στην ίδια περιοχή εξάλλου, υπάρχουν Τμήματα πανεπιστημίου (παράρτημα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων) και ΤΕΙ (Μεσολογγίου), τα οποία τα τελευταία χρόνια όπως και άλλα επαρχιακά Τμήματα αντιμετωπίζουν πρόβλημα έλλειψης φοιτητών, γιατί δεν επιλέγονται... Η απάντηση της κυβέρνησης είναι να γίνουν μετονομασίες και συγχωνεύσεις κατά τη γνωστή παροιμία «άλλαξε ο Μανωλιός»...

Η ουσία: Είτε πράσινη, είτε μπλε, η πολιτική τού «κάθε πόλη και πανεπιστήμιο, κάθε χωριό και ΤΕΙ» είναι ίδια κι απαράλλαχτη, συνεχίζεται προς άγραν ψήφων, στις πλάτες του λαού, τα παιδιά του οποίου τα βλέπουν ως «πορτοφόλια», ως «τουρίστες» για τις καφετερίες της κάθε περιοχής...

Πέρα και μακριά από τις πραγματικές ανάγκες των μεταναστών και των οικογενειών τους, χωρίς καμία αναφορά στις αιτίες που προκαλούν τη μετανάστευση, στις πολιτικές που έρχονται να συμπληρώσουν τον ξεριζωμό εκατομμυρίων ανθρώπων με την άγρια καταστολή και την πιο στυγνή εκμετάλλευση, κινήθηκε το 1ο Φεστιβάλ Μεταναστευτικών Κοινοτήτων, το οποίο συνδιοργανώθηκε από τη δημοτική αρχή Βύρωνα και το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών (ΕΦΜ) από την Παρασκευή μέχρι την Κυριακή στο Βύρωνα.

Δε θα μπορούσε να ισχύει τίποτα διαφορετικό για ένα φεστιβάλ με χορηγό την ίδια την κυβέρνηση, τα υπουργεία Μεταφορών, Πολιτισμού, Τουριστικής Ανάπτυξης, την ΤΕΔΚΝΑ και τον ΟΠΑΠ, και τη συμμετοχή σύσσωμων των πολιτικών δυνάμεων του ευρωμονόδρομου, της συμβιβασμένης εργοδοτικής ηγεσίας της ΓΣΕΕ, του Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής (ΙΜΕΠΟ), αλλά και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), που άλλοι συνειδητά και άλλοι εκ των πραγμάτων, στηρίζουν τις πολιτικές της καταστολής και της επιλεκτικής - χρήσιμης για το κεφάλαιο - μετανάστευσης της ΕΕ.

Ετσι, φανερώνοντας και σε αυτή την περίπτωση, ότι αυτά που τους ενώνουν είναι τα κύρια, ενώ τους χωρίζουν δευτερεύοντα, την Παρασκευή το βράδυ χαιρέτισαν την έναρξη των εκδηλώσεων ο Θ. Κασίμης, εκ μέρους του υπουργείου Εξωτερικών, ο αντινομάρχης Αθηνών Ι. Προμπονάς, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γρ. Ψαριανός, ο Μ. Μοαβία, συντονιστής του ΕΦΜ, και ο δήμαρχος Βύρωνα Ν. Χαρδαλιάς, ενώ παρευρέθηκε ο Π. Τριγάζης, μέλος της ΠΓ του Συνασπισμού. Τα «κούφια λόγια» και οι κοσμοπολίτικες αναλύσεις περίσσεψαν, αποτελώντας μια μεγάλη πρόκληση.

Ακόμη καλύτερα, εμείς είμαστε μόνιμα σε κρίση, απλά καμία κυβέρνηση δεν ευαισθητοποιείται απέναντί της και δε λαμβάνει «επείγοντα μέτρα».

Οταν πέφτουν τα χρηματιστήρια κατά 5, 7, ή 10%, πανικοβάλλονται. Οταν η αγοραστική αξία των μισθών μας πέφτει κατά 15% κάθε χρόνο, ούτε καν ιδρώνει τ' αυτί τους.

Τώρα λένε πως θέλουν να ...σώσουν τις καταθέσεις των Ευρωπαίων πολιτών, να τις εγγυηθούν. Και στέλνουν πακτωλούς χρημάτων (που προέρχονται από φορολογούμενους) στους τραπεζίτες.

Δηλαδή, ο δικός τους «τρελός» ανταγωνισμός και η αναζήτηση του υπερκέρδους δημιούργησε (όπως πάντα) το πρόβλημα, εμείς τώρα πρέπει να το πληρώσουμε. Είτε άμεσα, είτε έμμεσα.

Τώρα, ούτε το «δόγμα» της απελευθέρωσης των αγορών ισχύει, ούτε ο «ελεύθερος ανταγωνισμός», ούτε τίποτε.

Τυφλά, οι κυβερνήσεις προσπαθούν να μπαλώσουν όπως όπως το χάος και οι «εθνικοποιήσεις» ξαφνικά έγιναν απόλυτα λογικές και «σύγχρονες» κινήσεις.

Η μόνη μας απορία είναι πώς το ΠΑΣΟΚ εδώ αργεί να εκμεταλλευτεί τη ...συγκυρία. Θα μπορούσε ωραιότατα ο Γ. Παπανδρέου να εξαγγείλει ένα πρόγραμμα «σοσιαλιστικών» εθνικοποιήσεων.

Να μας πει πως είναι έτοιμος να «τσακίσει» το τραπεζικό κεφάλαιο (την ώρα, φυσικά, που θα κάνει ό,τι χρειάζονται οι τραπεζίτες).

Προφανώς, δεν είναι «σβέλτοι» εκεί στη Χαριλάου Τρικούπη. Γιατί η διάθεση να μας κοροϊδέψουν δεν τους λείπει.

Οσο για την κυβέρνηση, προσπαθεί να μας πείσει ότι εδώ ...πάνε καλά τα πράγματα, ενώ ο υπόλοιπος πλανήτης βυθίζεται στο χάος.

Θέλει να πιστέψουμε ότι το ...ελέγχει το πράγμα. Πως οι εξελίξεις γίνονται προγραμματισμένα και ...στα μαλακά.

Γρηγοριάδης Κώστας

Οταν δε βλέπεις τη ρίζα και την αιτία ενός προβλήματος, τότε αναπόφευκτα οι θέσεις και οι «λύσεις» που προτείνεις, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να ανακυκλώνουν το πρόβλημα. Κάπως έτσι είναι τα πράγματα με τις θέσεις της ΟΛΜΕ για την τεχνική εκπαίδευση (ΤΕΕ). Δε βλέπει ότι όταν υπάρχει διπλό σχολικό δίκτυο, από τη μια γενική εκπαίδευση κι από την άλλη η τεχνική, η δεύτερη εξ ορισμού θα είναι υποβαθμισμένη και υποδεέστερη. Γι' αυτό και η δήθεν διαμαρτυρία της για την «εκρηκτική κατάσταση στα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ» καταλήγει να ψέγει το υπουργείο Παιδείας επειδή δε φρόντισε με πιο επιθετικά μέτρα να σπρώξει περισσότερους μαθητές σ' αυτά τα εκπαιδευτήρια.

Ετσι, η ΟΛΜΕ, μιλώντας για τα προβλήματα της ΤΕΕ, κάνει λόγο για «προχειρότητα των συνολικών σχεδιασμών του ΥΠΕΠΘ», λες και δεν προσπαθεί το υπουργείο να πιάσει τους ευρωπαϊκούς στόχους για αύξηση του μαθητικού πληθυσμού που πετιέται από νωρίς στη μισομόρφωση και τις μισοκαταρτίσεις... Μιλάει η ΟΛΜΕ για βιβλία (σε ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ) που «είναι ακατάλληλα επειδή προέρχονται από διάφορους άλλους τύπους σχολείων», συγκαλύπτοντας το ουσιαστικό πρόβλημα με τα βιβλία σε όλους τους τύπους σχολείων που κάνουν «κιμά» τα μυαλά των παιδιών... Και στο διά ταύτα, η «αγωνιστική» της πρόταση καταλήγει να ζητάει διάλογο με το υπουργείο Παιδείας.

Ο διάλογος, βέβαια, προϋποθέτει μια κοινή βάση συνεννόησης. Και για την ΟΛΜΕ και την κυβέρνηση (όπως και για το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ) η κοινή βάση είναι ο διαχωρισμός της εκπαίδευσης σε γενική και τεχνική, δηλαδή, ο αντιπαιδαγωγικός διαχωρισμός των μαθητών σε αυτούς που «παίρνουν τα γράμματα» και σε αυτούς που «δεν τα παίρνουν», που δε χρειάζονται να έχουν γενική μόρφωση.

Στο πλαίσιο αυτής της κοινής συμφωνίας, λοιπόν, η ΟΛΜΕ προτείνει δήθεν μέτρα για την ΤΕΕ, που απλά θα ανακυκλώσουν την υποβάθμισή της. Μέτρα του τύπου: Βελτίωση της δυνατότητας πρόσβασης των αποφοίτων ΕΠΑΛ στην ανώτατη εκπαίδευση. «Ασπιρίνες», δηλαδή, χωρίς αντίκρισμα, αφού τα παιδιά που σπρώχνονται στην ΤΕΕ δεν ενδιαφέρονται στην πραγματικότητα γι' αυτή την προοπτική, είτε γιατί τους έχουν πείσει ότι δεν παίρνουν τα γράμματα, είτε γιατί δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά το βάρος της προετοιμασίας για την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση. Παράλληλα προτείνει: Δημιουργία δημόσιου Μεταλυκειακού Ετους Ειδίκευσης, το οποίο θα αξιοποιεί την υποδομή και το προσωπικό των ΕΠΑΛ και ταυτόχρονη κατάργηση κάθε άλλης μορφής επαγγελματικής μεταλυκειακής εκπαίδευσης και κατάρτισης (ΙΕΚ κ.α.). Κατάργηση της διάταξης του νόμου που απαγορεύει στους αποφοίτους Λυκείων να εγγράφονται στο ΕΠΑΛ για απόκτηση ειδικότητας... Τελικά δηλαδή, το ΕΠΑΛ τι θα είναι σύμφωνα με την ΟΛΜΕ; Θα είναι σχολείο, θα είναι επαγγελματική σχολή, θα είναι λίγο απ' όλα για όποιον το επιθυμεί, είτε είναι απόφοιτος Γυμνασίου είτε απόφοιτος Λυκείου...;

Προτάσεις - «αχταρμάς»!

Πληροφορίες που έφτασαν στ' αυτιά μας κάνουν λόγο για σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε τις προηγούμενες μέρες με τη συμμετοχή κυβερνητικών στελεχών και συνδικαλιστών της ΔΑΚΕ από το δημόσιο τομέα. Οι τελευταίοι φέρεται να ζητούν παραπέρα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης κατά δύο χρόνια, επικαλούμενοι λόγους όπως οι οικονομικές απολαβές κ.ά. Με δεδομένη την πρόθεση της κυβέρνησης να οξύνει το επόμενο διάστημα την αντιασφαλιστική επίθεση, βάζοντας στο στόχαστρο τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, αλλά και τις αποφάσεις για τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που εκκρεμούν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, τέτοιες συσκέψεις κάθε άλλο παρά «αθώες» μπορούν να χαρακτηριστούν. Ας το 'χουν υπόψη τους οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, μπροστά και στην απεργία της 21ης Οκτώβρη.