Για να κατανοήσετε πλήρως τι υπονοεί ο συμπατριώτης μας, πάρτε υπόψη σας δυο ακόμη πράγματα: Πρώτον, δημοσίευμα του περιοδικού «Νιούσγουικ», σύμφωνα με το οποίο απαγορεύεται στους ανακριτές του αμερικανικού στρατού να προκαλούν «άμεσο πόνο» σ' έναν αιχμάλωτο, αλλά είναι ελεύθεροι να τον υποβάλλουν σε φόβο, ντροπή, ψυχική εξάντληση και σωματική πίεση. Και δεύτερον, τον πολύ περισσότερο αυστηρό, απ' ό,τι στις δυτικές κοινωνίες, τρόπο ζωής των μουσουλμάνων και τους σχετικούς κανόνες της ισλαμικής θρησκείας.
Κατά τ' άλλα, ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας, Ντ. Ράμσφελντ, καταδίκασε σε δηλώσεις του τα βασανιστήρια, χαρακτηρίζοντάς τα, μάλιστα, «αντιαμερικανικά»...
Η εφημερίδα «Νιούσντεϊ» της Νέας Υόρκης στην προχτεσινή της έκδοση αναφέρεται στις πρόσφατες δηλώσεις της αναπληρώτριας υπουργού Πολιτισμού Φάνης Πάλλη - Πετραλιά, σχετικά με την «υπέρβαση του προβλεπόμενου προϋπολογισμού» ύψους 5,6 δισ. δολαρίων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Η σχετική επισήμανση, όπως αναφέρει το ΑΠΕ, γίνεται με αφορμή το «υψηλό κόστος» που θα κληθεί να καλύψει η Νέα Υόρκη, στην περίπτωση που επιλεγεί ως διοργανώτρια πόλη της Ολυμπιάδας του 2012.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, «η Ελλάδα δε γνωρίζει το τελικό κόστος και το συνολικό χρόνο αποπληρωμής της αθλητικής διοργάνωσης, ενώ οι Καναδοί φορολογούμενοι εξακολουθούν να πληρώνουν το κόστος της θερινής Ολυμπιάδας του 1976».
Με άλλα λόγια, η Νέα Υόρκη, η οποία έχει περισσότερα από 20 εκατομμύρια κατοίκους, προβληματίζεται για το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων, στο ενδεχόμενο της επιλογής της, ενώ οι Καναδοί εξακολουθούν ακόμη να πληρώνουν, 28 χρόνια μετά τη θερινή Ολυμπιάδα που είχαν αναλάβει. Ιδού, λοιπόν, τι μας περιμένει ή καλομελέτα κι έρχεται, που λέει κι ο κόσμος.
«Καθημερινά η ΓΓ του ΚΚΕ εκλαϊκεύει την ευρωκαμπάνια του κόμματός της, οξύνοντας το μέτωπο προς τη Ριζοσπαστική Αριστερά, με τη χρησιμοποίηση του ιδεολογήματος της δήθεν επιλογής του ευρωμονόδρομου», δήλωσε χτες ο υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του ΣΥΝ, Ν. Βούτσης, νιώθοντας την ανάγκη να αντικρούσει τις κατά καιρούς τοποθετήσεις του ΚΚΕ, αλλά καταφέρνοντας τελικά το αντίθετο.
Και το λέμε αυτό, γιατί ο ευρωμονόδρομος δεν είναι ιδεολόγημα, αλλά η πραγματικότητα, μέσα στην οποία πορεύεται ο ΣΥΝ -και όχι μόνον αυτός...- όπως αποδείχνεται και από τη δήλωση του κ. Βούτση. Για παράδειγμα, αναφέρεται στο «Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ και τις δυνάμεις της πολύχρωμης αριστεράς», αποκλείοντας αυτομάτως απ' αυτή, όμως, οποιαδήποτε φωνή είναι ριζικά αντίθετη στην ΕΕ, παλεύει για την αποδυνάμωση, ακόμη και τη διάλυσή της. Αναφέρεται, επίσης, στο υπό ίδρυση «Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς», αποσιωπώντας -πέρα από άλλα- ότι τα κόμματα αυτά συγκροτούνται κατόπιν απόφασης της ΕΕ και δηλώνουν τον απόλυτο σεβασμό τους στις βασικές αρχές της, δηλαδή στη λογική του ευρωμονόδρομου.
Και κάτι ακόμα. Χρειάζονται κι άλλες αποδείξεις, όταν η ηγεσία του ΣΥΝ αφορίζει και μηδενίζει τον υπαρκτό σοσιαλισμό, όπως έκανε και ο κ. Βούτσης στη δήλωσή του..;
Υ.Γ. Αλήθεια, γιατί μιλάει εξ ονόματος του ΣΥΡΙΖΑ; Συμφωνούν όλοι όσοι μετέχουν σ' αυτόν, με τα όσα δηλώνει ο κ. Βούτσης; Μετέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ στο υπό ίδρυση «Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς»;
Σε ζητήματα παντελώς αδιάφορα για τα λαϊκά στρώματα της χώρας εστιάζει την «κριτική» της η συνδικαλιστική ηγεσία του «Συλλόγου Υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας». Σε σχετική ανακοίνωση εκφράζει την κατηγορηματική της αντίθεση στην τοποθέτηση του προέδρου της Alpha Bank Γ. Κωστόπουλου στη θέση του προέδρου της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών, σημειώνοντας ότι τη συγκεκριμένη θέση κατείχε «παραδοσιακά» ο εκάστοτε πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας.
Το ζήτημα, όμως, δεν είναι τα πρόσωπα. Είτε με τον ένα είτε με τον άλλο, οι τραπεζίτες θα συνεχίσουν να εφαρμόζουν την ίδια τοκογλυφική πολιτική, απομυζώντας τα λαϊκά εισοδήματα. Αλλωστε και η Εθνική Τράπεζα λειτουργεί στη βάση της μεγιστοποίησης των κερδών των μεγαλομετόχων της, όπως ακριβώς και οι άλλοι τραπεζικοί όμιλοι.
Είναι η ...σύγχρονη αντίληψη περί πολιτικής. Οπουδήποτε υπάρχει κάποιο πρόβλημα, μπερδεύουμε κάπως το συγκεκριμένο όρο και θεωρούμε πως λύθηκε. Το γεγονός πως η εμπλοκή της ΕΕ όχι μόνο δεν έχει λύσει προβλήματα, αλλά στις περισσότερες τουλάχιστον περιπτώσεις τα έχει επιδεινώσει, δε φαίνεται να απασχολεί.
Ε, ΔΕΝ ΗΤΑΝ και μικρή η προσφορά του Γιώργου Παπανδρέου στο εθνικό προφίλ της χώρας! Ολόκληρη δήλωση κατάφερε και απέσπασε από τον πρώην υπουργό Αμυνας της Βρετανίας, Ρόμπιν Κουκ, περί της εμπιστοσύνης που έχει στις ελληνικές αρχές για τη διοργάνωση της Ολυμπιάδας...
Φυσικά, γιατί να πει κάτι διαφορετικό ο Ρόμπιν Κουκ; Καλά περνάει εδώ στην Ελλάδα, έχει και ήλιο, υπάρχει λόγος να στενοχωρεί κανέναν; Πάντως, περί της αξιοπιστίας του, σας θυμίζουμε ότι ήταν υπέρμαχος της επέμβασης στη Γιουγκοσλαβίας, γιατί βοηθά - έλεγε - στην ανασυγκρότηση της χώρας...
ΕΞΙ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρώ οι απώλειες των ασφαλιστικών ταμείων, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδίας των Ασφαλιστικών Υπαλλήλων και απαιτείται άμεσα αύξηση της κρατικής επιχορήγησης για συντάξεις και παροχές...
Μόνο που αυτό για το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας μόνον ως μπελάς ακούγεται και δεν τίθεται καν στην ατζέντα του προβληματισμού του. Βλέπετε, εκεί ακόμα ψάχνουν το ακριβές ποσοστό του δημόσιου χρέους.
ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ορμόνη, που βοηθά τα παιδιά με προβλήματα νανισμού να φθάσουν ως ενήλικοι στο κανονικό τους ύψος, ανακάλυψε - και μπράβο του - Ισραηλινός καθηγητής Παιδιατρικής. Τραγική ειρωνεία: Ζει σε μια χώρα, οι κυρίαρχες δυνάμεις της οποίας φροντίζουν κάποια παιδιά να μη φθάσουν ποτέ στο ύψος ενός ενηλίκου. Τα παιδιά της Παλαιστίνης.
Πού βρίσκεται το λάθος; Στο γεγονός πως δε βρισκόμαστε στη δεκαετία του 1950 ή του 1960. Στο γεγονός πως όλα τα παραπάνω αποτελούν, πρωτίστως, φαινόμενα της ανάπτυξης του σύγχρονου ιμπεριαλισμού. Οι πολιτικές και τα μέτρα των λεγομένων νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων έρχονται να απαντήσουν στις αδήριτες αυτές ανάγκες της σύγχρονης καπιταλιστικής ανάπτυξης. Γι' αυτό και εξαφανίστηκαν οι διαφορές μεταξύ σοσιαλδημοκρατών και συντηρητικών. Γι' αυτό και απέτυχαν οι όποιες απόπειρες αριστερής δήθεν διαχείρισης, όπως απέδειξαν οι εμπειρίες της Ιταλίας («Ελιά») και της Γαλλίας (κυβέρνηση σοσιαλιστών και κομμουνιστών).
Στις σημερινές συνθήκες, η εφαρμογή μιας φιλολαϊκής πολιτικής, ενός προγράμματος μέτρων προς όφελος του λαού και όχι κάποιων αποσπασματικών και πυροσβεστικών της λαϊκής αγανάκτησης μέτρων, που θα ακυρωθούν την επομένη, έρχεται σε ευθεία και ανοιχτή σύγκρουση με την εξουσία και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, την εντεινόμενη συνεχώς ανάγκη του, για περισσότερα κέρδη, ώστε να τα βγάλει πέρα στο συνεχώς και περισσότερο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Αλλωστε, ποτέ δεν ήταν δυνατή η «διόρθωση» του καπιταλισμού. Ούτε έγινε κάτι τέτοιο από τους κάθε λογής σοσιαλδημοκράτες, που κυβέρνησαν για δεκαετίες αρκετές χώρες. Πολύ περισσότερο δεν είναι δυνατή σήμερα. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την ΕΕ, η οποία από γεννησιμιού της είναι ταγμένη στη στήριξη και διεύρυνση των συμφερόντων του εγχώριου και ευρωπαϊκού κεφαλαίου.
Η εφαρμογή μιας πολιτικής προς όφελος του λαού σήμερα βάζει αυτόματα το θέμα της ριζικής αλλαγής της εξουσίας, οικονομικής και πολιτικής και όχι, απλά και μόνο, της εναλλαγής κομμάτων στην κυβερνητική διαχείριση. Γι' αυτό και απαιτείται ένα γερό και σωστά προσανατολισμένο Λαϊκό Μέτωπο κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων, που θα συσπειρώσει και θα κινητοποιήσει τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Ενα Μέτωπο ικανό να κάνει πράξη τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.
Μπορεί να μη «βρίσκονται» χρήματα για την πρόσληψη προσωπικού στα νοσοκομεία ή για τις εφημερίες των γιατρών και τις υπερωρίες των εργαζομένων, αλλά όταν πρόκειται για την ηλεκτρονική παρακολούθηση τότε τα πουγκιά ανοίγουν...
Ετσι, αυτές τις μέρες στον «Ευαγγελισμό» βρίσκεται υπό συζήτηση ένα σχέδιο που προβλέπει την τοποθέτηση 52 καμερών σε καίρια σημεία και στον περιβάλλοντα χώρο του νοσοκομείου. Βέβαια, ο «Ευαγγελισμός» θα είναι το νοσοκομείο για τη λεγόμενη «Ολυμπιακή Οικογένεια», αλλά ένα τέτοιο σχέδιο μαρτυρεί υπόκλιση στην τρομοϋστερία και όχι στην κάλυψη των πραγματικών αναγκών ελέγχου και προστασίας.
Πέρα απ' το κουρέλιασμα των ατομικών και συλλογικών δημοκρατικών δικαιωμάτων, για σκεφτείτε έναν άρρωστο να παρουσιάσει κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο κάποια συμπτώματα που το «Μάτι» του Μεγάλου Αδερφού να τα εκλάβει ως κίνηση που ταυτοποιείται με εκείνες τις κινήσεις ύποπτων «τρομοκρατών»! Ε, τότε ο άρρωστος θα καταλήξει στα γραφεία της «Αντιτρομοκρατικής» -αντί για το κρεβάτι νοσοκομείου...
Για «ασπιρίνη μπροστά σε μια τεράστια αρρώστια» έκανε λόγο στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ ο Κ. Σκανδαλίδης, περιγράφοντας το Προεδρικό Διάταγμα της κυβέρνησης για τους συμβασιούχους. Δε θα σταθούμε στην υποκρισία που χαρακτηρίζει σήμερα τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο τεράστιο αυτό ζήτημα. Είναι περιττό να θυμίσουμε ότι η «αρρώστια» αυτή είναι κυρίως αποτέλεσμα της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Ούτε το γεγονός ότι και τα δύο κόμματα (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) χέρι - χέρι ψήφισαν την τροποποίηση του νέου Συντάγματος, που βάζει εμπόδια στη μονιμοποίηση των συμβασιούχων του δημοσίου. Οτι δηλαδή μαζί κάνανε τη «λαδιά»... Βέβαια, αυτό δεν αναιρεί το δικαίωμα του ΠΑΣΟΚ να ασκεί κριτική στην κυβέρνηση. Πρέπει όμως να σημειώσουμε ότι η κριτική αυτή εστιάζεται σε δευτερεύουσες πλευρές του Προεδρικού Διατάγματος, στις διαδικασίες κλπ.
Επί της ουσίας του προβλήματος το ΠΑΣΟΚ δεν τοποθετείται. Γι' αυτό δικαιούμαστε να ρωτήσουμε: Εστω σήμερα και από τη θέση της αντιπολίτευσης τι λέει το ΠΑΣΟΚ, για το ζήτημα των 250.000 συμβασιούχων; Τάσσεται υπέρ της μονιμοποίησης ναι ή όχι; Γιατί, μέχρι τώρα, για την ταμπακιέρα δε λέει κουβέντα.
Αντίθετα, συνεχίζει «επάξια» την αντεργατική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, εντείνει την επίθεση στο δικαίωμα για μόνιμη, σταθερή και πλήρη δικαιωμάτων εργασία. Τούτο καταδεικνύεται από το αναμφισβήτητο γεγονός ότι το ΠΔ θέτει μια σειρά όρους - εμπόδια, που αποκλείουν τη συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών συμβασιούχων από το δικαίωμα στη δουλιά. Δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχοι παραμένουν όμηροι, απειλούνται με απόλυση. Επιπλέον, το ΠΔ φροντίζει για τη διαιώνιση του καθεστώτος πολιτικής και εργασιακής ομηρίας, δηλαδή του καθεστώτος των εκτάκτων με ακόμα χειρότερες συνθήκες.