Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπως και τότε, έτσι και τώρα, ο Ν. Χαρδαλιάς, προέταξε την ανάγκη της ασφάλειας, της βοήθειας προς τον πολίτη και της «τήρησης της τάξης στην πόλη». Και, βέβαια, δεν έχασε την ευκαιρία, να απευθύνει κάλεσμα στους δημότες να απορρίψουν «τις δυνάμεις της άρνησης, της απόρριψης, της μιζέριας και της μετριότητας». Προφανώς, αυτές, που είχαν αντιταχθεί στην καθιέρωση του «ρουφιάνου της γειτονιάς», πριν από αρκετούς μήνες και θεωρούν ότι τα εντεινόμενα συνεχώς κοινωνικοοικονομικά προβλήματα των εργαζομένων έχουν στις ρίζες τους την πολιτική, που εκπροσωπεί και εφαρμόζει ο δήμαρχος Βύρωνα και δε λύνονται με την ενίσχυση των μέτρων καταστολής.

Την περασμένη βδομάδα, το Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πατρών έβαλε «λουκέτο» για τρεις μέρες. Η σχετική απόφαση λήφθηκε από τη Γενική Συνέλευση του Τμήματος, επειδή θεωρούσε «αδύνατη πλέον τη διοικητική και τεχνική υποστήριξη του όλου εκπαιδευτικού έργου, καθώς το τμήμα έχει μία μόνο μόνιμη υπάλληλο και πέντε συμβασιούχους, οι οποίοι όμως δεν έχουν πλέον τυπική συμβατική υποχρέωση και είναι απλήρωτοι εδώ και ένα χρόνο». Τις μέρες αυτές, η ΓΣ του Τμήματος θα συνεδριάσει και πάλι, προκειμένου να αποφασίσει τα επόμενα βήματά της, εάν δεν έχει υπάρξει στο μεταξύ ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος.

Προφανώς, η προαναφερόμενη απαράδεκτη κατάσταση αποτελεί συστατικό στοιχείο της κυβερνητικής πολιτικής ...αναβάθμισης των ανωτάτων και ανώτερων ιδρυμάτων της χώρας μας. Και, ταυτόχρονα, ένα μοχλό πίεσης προς τα τελευταία, ώστε να προχωρήσουν ακόμη πιο γρήγορα στη διαβόητη «σύνδεσή» τους με τις επιχειρήσεις και τη γενικότερη εμπορευματοποίηση της Παιδείας.

Περίεργα, επιεικώς, ήταν τα όσα είπε χτες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στο γιορτασμό της Πολεμικής Αεροπορίας στη Σχολή Ικάρων στη Δεκέλεια.

Κατ' αρχήν, ο Κ. Παπούλιας δήλωσε ότι «αγαπά την Αεροπορία» για τρεις λόγους: «Πρώτα, για το κοινωνικό της έργο, πολύ σημαντικό. Δεύτερον, για τη φιλοπάτριδα προσπάθειά της στην περιοχή του Αιγαίου. Τρίτον, για τις αποστολές της στο διεθνή χώρο». Το τελευταίο δεν το καταλάβαμε. Οι μόνες αποστολές της Πολεμικής Αεροπορίας στο «διεθνή χώρο» είναι αυτές που συμμετέχει στις αμερικανοΝΑΤΟικές επεμβάσεις ανά τον κόσμο. Αυτές τις επεμβάσεις ευλογεί και καθαγιάζει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας;

Επίσης, δεν καταλάβαμε τις ευχές του Κ. Παπούλια προς τα στελέχη της Πολεμικής Αεροπορίας: «Να είστε πολύ ψηλά για να προστατεύετε την Ελευθερία, τη Δημοκρατία και την εδαφική μας ακεραιότητα». Η «σειρά», προφανώς, δεν είναι τυχαία, ακριβώς γιατί εναρμονίζεται με το νέο «αμυντικό» δόγμα, όπου η υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας είναι δευτερεύον ζήτημα, ενώ το κυρίαρχο είναι η συμμετοχή στους πολέμους των ΗΠΑ και των συμμάχων της για την «επέκταση της δημοκρατίας»...

Σε 441 - σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ - έφτασαν τα κλιμάκια του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που περιόδευσαν το περασμένο Σάββατο σε λαϊκές αγορές, σούπερ μάρκετ και πολυκαταστήματα, σε όλη τη χώρα. Για ποιο λόγο; Μα, για να καταγγείλουν την ακρίβεια, τους χαμηλούς μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις, να αποκαλύψουν τις ευθύνες της κυβέρνησης και να διαλαλήσουν ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ». Λες και όσα χρόνια δεν ήταν μόνο εδώ, αλλά και κυβερνούσε τη χώρα, δεν υπήρχαν τα ίδια προβλήματα και η ίδια κατάσταση. Λες και δε βλέπουν οι εργαζόμενοι ότι η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει στην ίδια πορεία, με αυτή του ΠΑΣΟΚ.

Το έργο αυτό το έχουμε δει περισσότερες από μια φορές μέχρι σήμερα. Οταν ήταν κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ κατάγγελλε την ακρίβεια και υποσχόταν την αντιμετώπισή της. Τώρα, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Με άλλα λόγια, κλέβουν τις ψήφους των εργαζομένων και του λαού κι όταν γίνουν κυβέρνηση εφαρμόζουν την ίδια πολιτική, που κάνει τους λίγους πλούσιους πλουσιότερους και τους πολλούς φτωχούς ακόμη περισσότερους και φτωχότερους. Κι αυτό θα γίνεται μέχρι να τους γυρίσουν οριστικά την πλάτη οι εργαζόμενοι.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μήπως - λέμε μήπως - θα έπρεπε να επικρατήσει ο ίδιος ακριβώς προβληματισμός, μόνο που αντί να έχει για αντικείμενο την κυβέρνηση να έχει τον ...μέσο Ελληνα; Αυτός, σίγουρα, βρίσκεται σε συνεχή κρίση και σε τρομερές δυσκολίες.

Είναι προφανές ότι όσοι ακούνε τη σχετική φιλολογία, καταλαβαίνουν ότι υπάρχει ένα είδος πολιτικής (δυστυχώς το κυρίαρχο), που καμία σχέση δεν έχει με τα προβλήματα του κόσμου. Η πολιτική των «γκάλοπ», των «ανασχηματισμών», της σκανδαλολογίας και της ίντριγκας.

Α, ΜΑΛΙΣΤΑ, ανεπαρκές, κατά τον υπουργό Ανάπτυξης Δημήτρη Σιούφα, το νομοσχέδιο για την «απελευθέρωση» του ωραρίου των καταστημάτων, που ψήφισε η κυβέρνηση το καλοκαίρι. Το ήθελε λέει ...πιο τολμηρό!

Δηλαδή, τι ακριβώς θα επιθυμούσε; Μήπως να θεσπιστεί διά νόμου λουκέτο στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και να μείνουν υποχρεωτικά και μόνον οι πολυεθνικές; `Η, μήπως, να θεσμοθετηθεί η ...24ωρη εργασία με μισή αμοιβή για όλους τους εμποροϋπάλληλους;

Ας ρίξει μια ματιά στην αγορά ο υπουργός και θα διαπιστώσει ότι οι μεγάλες «αλυσίδες» είναι ιδιαιτέρως τολμηρές στη ...δημιουργική εφαρμογή του νόμου της Νέας Δημοκρατίας. Τον εκμεταλλεύονται και καταπατούν κάθε δικαίωμα.

ΚΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ, λοιπόν, στο Παρίσι. Φαίνεται ότι κάποιοι θέλουν να μετατρέψουν τη λεγόμενη «Πόλη του Φωτός» σε πραγματική «Πόλη του Σκότους». Ενός κατασταλτικού σκοταδιού, που μόνο να πολλαπλασιάσει μπορεί την αγανάκτηση.

Αναρωτιόμαστε, μετά απ' όλα όσα έχουν γίνει, τι θα λένε οι κάθε λογής οπαδοί του λεγόμενου ευρωπαϊκού «κοινωνικού μοντέλου». Μήπως ότι είναι λιγότερο απάνθρωπο και αντικοινωνικό από το αμερικανικό;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πόσο, μάλλον, όταν -όπως τόνιζε η ανακοίνωση- «τα σκάνδαλα και η διαφθορά, που έρχονται στο φως, δεν αποτελούν μεμονωμένα φαινόμενα, ούτε η δημοσιοποίησή τους εντάσσεται σε κάποια προσπάθεια για αποτελεσματική τους αντιμετώπιση. Η αδιαφάνεια, η διαπλοκή, η απάτη και η εξαγορά είναι αναγκαίο μέσο για το καπιταλιστικό σύστημα, ώστε να επιβάλλει την πολιτική που υπηρετεί το κέρδος σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων». Οταν «η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δε θέλουν να εξαλείψουν τα φαινόμενα αυτά, γιατί δε θέλουν να έρθουν σε ρήξη με την ολιγαρχία του πλούτου».

Κι επειδή πολλά και διάφορα λέγονται και πάλι για μέτρα διαφάνειας, κλπ., θυμίζουμε τις αντίστοιχες επισημάνσεις της ίδιας ανακοίνωσης του ΚΚΕ: «Οι προτάσεις που κατατίθενται για μέτρα κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής είναι υποκριτικές, ουτοπικές και αφερέγγυες, γιατί δεν προβλέπουν ούτε έχουν σκοπό να προβλέψουν διαφάνεια και έλεγχο στις τράπεζες, στα μονοπώλια, στις διεθνείς συναλλαγές.

Η ανάπτυξη του οργανωμένου λαϊκού κινήματος που μαχητικά και ασυμβίβαστα παλεύει για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής των κομμάτων της πλουτοκρατίας και του «ευρωμονόδρομου», μπορεί να περιορίσει τα φαινόμενα της διαφθοράς, σε αντιπαράθεση με τη συναίνεση και την υποταγή, με τη χειραγώγηση και τη φθορά των συνειδήσεων.

Η αποδυνάμωση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και η προώθηση της λαϊκής συμμαχίας είναι ο δρόμος για να εκφραστεί η γενικευμένη λαϊκή αντεπίθεση που θα ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική και θα ξεριζώσει τις αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν τη διαφθορά.

Διαφάνεια μπορεί να υπάρξει μόνο εκεί που ο λαός έχει την εξουσία και την ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων και βασικών μέσων παραγωγής, εκεί που μπορεί όλα να τα ελέγχει».

Την ώρα που τα αντεργατικά μέτρα πέφτουν βροχή στα κεφάλια των εργαζομένων και ιδιαίτερα στον κλάδο της Κλωστοϋφαντουργίας, οι δυνάμεις της συναίνεσης δε χάνουν ευκαιρία να διαλαλήσουν σε ποια όχθη ανήκουν. Αποκαλυπτική ήταν η στάση των εκπροσώπων της ΠΑΣΚΕ, της «Αυτόνομης Παρέμβασης» και της ΔΑΚΕ στο Συνέδριο της ΟΕΚΙΔΕ, που ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή. Οχι μόνο συντόνισαν τα πυρά τους - χωρίς κανένα επιχείρημα ουσίας - ενάντια στο ΠΑΜΕ, στους αγώνες και τον ταξικό χαρακτήρα της Ομοσπονδίας, αλλά έσπευσαν και να επισφραγίσουν το μένος τους ενάντια στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, συμμετέχοντας σε κοινά ψηφοδέλτια στις αρχαιρεσίες της τελευταίας μέρας. Βλέπετε, οι «συγγένειες» και οι «συμπάθειες» δεν κρύβονται. Χέρι χέρι πάνε στη ΓΣΕΕ, χέρι χέρι προσπαθούν να απογυμνώσουν το κίνημα από κάθε ταξικό χαρακτηριστικό, που θα μπορούσε να βάλει σε κίνδυνο τα συμφέροντα του κεφαλαίου, την πολιτική του οποίου στηρίζουν...

Την απάντηση βέβαια στις μεθοδεύσεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, την έδωσαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, αναδεικνύοντας τις ταξικές δυνάμεις για τέταρτη συνεχόμενη τριετία στο τιμόνι της ΟΕΚΙΔΕ και μάλιστα με αυξημένη δύναμη. Αξίζει όμως να παρακολουθήσει κανείς τι ξεστόμισαν στις τοποθετήσεις τους οι αντιπρόσωποι της Αυτόνομης Παρέμβασης, με πιο χαρακτηριστική την ομιλία της επικεφαλής της παράταξης Ντίνας Ταχταλίδου: «Η τακτική του ΠΑΜΕ ευνοεί την εργοδοσία και το κεφάλαιο», «Να πάμε όλοι μαζί, να συγκλίνουμε σε δυο τρία πράγματα», «Θα κάνουμε μέτωπο, οποιοδήποτε μέτωπο, για να αντιμετωπίσουμε τη μαύρη κατάσταση στην Ομοσπονδία», ήταν μερικά απ' όσα είπε η... συνδικαλίστρια. Και βέβαια, αυτή και οι ομογάλακτοί της συνδικαλιστές στην παράταξή της και στην ΠΑΣΚΕ, επέδειξαν απόλυτη συνέπεια ανάμεσα στα λόγια και τα έργα. Βρήκαν αυτό που τους ενώνει - το μένος τους για τον ταξικό χαρακτήρα της Ομοσπονδίας και για τους αγώνες των εργαζομένων - και έφτιαξαν το μέτωπό τους. Για να εισπράξουν στο τέλος - για μια ακόμη φορά - το «μαύρο» από τους εργάτες και τις εργάτριες του κλάδου...

Πολύ περισσότερο που ήδη οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι πληρώνουν ακριβά τις ανατροπές που επιβλήθηκαν από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα τελευταία χρόνια. Πληρώνουν με τις εξευτελιστικές συντάξεις που λαμβάνουν οι συνταξιούχοι, πληρώνουν με την επιμήκυνση των χρόνων ηλικίας συνταξιοδότησης, με τις πάσης φύσης περικοπές στις υπηρεσίες που δίνουν τα Ταμεία τους, πληρώνουν διπλά και τριπλά με τη μετάθεση στις πλάτες των νοικοκυριών των δαπανών για την Υγεία.

Το Πανελλαδικό Συλλαλητήριο του Σαββάτου δίνει ακριβώς αυτή τη δυνατότητα. Μπορεί και πρέπει να γίνει βήμα καταδίκης των αντιασφαλιστικών νόμων. Συλλαλητήριο διεκδίκησης των γνήσιων αιτημάτων των εργαζομένων για την Κοινωνική Ασφάλιση. Αποφασιστικά, να περιφρουρηθεί ο δημόσιος, καθολικός και κοινωνικός χαρακτήρας της Κοινωνικής Ασφάλισης. Μαζικά να απαιτηθεί η μείωση των χρόνων ηλικίας συνταξιοδότησης, η κατάργηση των εισφορών στον κλάδο Υγείας και της συμμετοχής στα φάρμακα. Να προβληθεί το σύνολο των διεκδικήσεων του ΠΑΜΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση.