Πέμπτη 16 Σεπτέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΠΑΙΔΕΙΑ
ΓΟΝΕΙΣ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ
Παραστάσεις διαμαρτυρίας σήμερα

Παραστάσεις διαμαρτυρίας προγραμματίζουν η Ομοσπονδία Γονέων Αθήνας με το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών και τοπικές Ενώσεις Γονέων στη 1 το μεσημέρι στην Α' Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Γ' Δευτεροβάθμιας Δυτικής Αθήνας, Β' και Δ' Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αθήνας.

Κινητοποίηση στον ΟΣΚ

Σε τρίωρη στάση εργασίας προχωρούν σήμερα από τις 12 μέχρι τις 3 το μεσημέρι οι εργαζόμενοι στον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων. Καταγγέλλουν τα σχέδια παράδοσης του έργου του ΟΣΚ στα ιδιωτικά συμφέροντα, ζητούν ενίσχυση του Οργανισμού ως αποκλειστικά δημόσιου φορέα για τη μελέτη - δημοπράτηση - επίβλεψη και εξοπλισμό των σχολείων, υπογραφή αξιοπρεπούς Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων - σταθερή εργασία για όλους με πλήρη δικαιώματα. Οι εργαζόμενοι θα συγκεντρωθούν έξω από τον ΟΣΚ.

Καμία αυταπάτη για το σύστημα εισαγωγής!

Το παλιό και δοκιμασμένο θέμα των αλλαγών στο εξεταστικό έπεσε και πάλι στο τραπέζι, προκειμένου να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζόμενων - άνεργων - απεγνωσμένων αυτοαπασχολούμενων γονιών. Η υπουργός Παιδείας επανέλαβε παλιές εξαγγελίες (και τα συγκροτήματα του Τύπου τις υπερπρόβαλαν) για μείωση των μαθημάτων στη Β' και Γ' Λυκείου, για εσωτερικές εξετάσεις στα Λύκεια, για το ότι θα μετρούν όλοι οι βαθμοί του απολυτηρίου στην πρόσβαση, για το ότι τα πανεπιστήμια θα θέτουν τους όρους τους για την εισαγωγή υποψηφίων... έως και για κατάργηση των φροντιστηρίων!

Η ίδια η εμπειρία από τα δοκιμασμένα εξεταστικά συστήματα έχει δείξει ότι τα φροντιστήρια γεννήθηκαν χρόνια πριν, μεγαλούργησαν π.χ. με τις δέσμες όπου οι υποψήφιοι εξετάζονταν σε όλα κι όλα 4 μαθήματα, γιγαντώθηκαν όταν επιβλήθηκαν εξετάσεις και στη Β' Λυκείου και θα εξακολουθούν να θεωρούνται απαραίτητα όσο υφίσταται ο ανταγωνισμός για μία θέση σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Τα παραπάνω τα γνωρίζει βέβαια η ηγεσία του υπουργείου, προτιμά όμως να καλλιεργεί προσδοκίες για αλλαγές στην πρόσβαση, από το να συζητούν οι γονείς, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί την ουσία των αλλαγών που προωθούνται σε όλο το φάσμα της Παιδείας και οδηγούν στην ημιμάθεια και την υποταγή.

Προτιμούν να «πατούν» πάνω στην αγωνία των γονιών για το μέλλον των παιδιών τους. Ομως και οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι στο καπιταλιστικό σύστημα οι θέσεις δουλειάς δεν καθορίζονται από το επίπεδο της μόρφωσης. Αλλωστε, συχνά βλέπουν το φως στοιχεία για τη μεγάλη ανεργία των πτυχιούχων. Οσο η απασχόληση δεν είναι ζήτημα κεντρικού σχεδιασμού, αλλά υπόθεση αύξησης των κερδών μιας χούφτας καπιταλιστών, όσο τα μέσα παραγωγής δεν ανήκουν στο λαό, κανένα εξεταστικό σύστημα, ακόμα κι αν καθιερωνόταν ένα που θα εξασφάλιζε καθολική πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, δεν θα ήταν δυνατό να εγγυηθεί το μέλλον των παιδιών της λαϊκής οικογένειας.


Μ. Κ.

ΠΑΤΡΑ
«Ρεσιτάλ» εκφυλισμού από την ΕΑΑΚ

Ανακοίνωση της ΝΟ ΑΕΙ Πάτρας της ΚΝΕ

Την ανάγκη «κάθε φοιτητής να γυρίσει την πλάτη, να ξεκόψει μια και καλή από τις δυνάμεις του εκφυλισμού», σημειώνει η ΝΟ ΑΕΙ Πάτρας της ΚΝΕ. Αφορμή, τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν την περασμένη Τρίτη στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, με το άγριο ξύλο μεταξύ ομάδων της ΕΑΑΚ για μια «καρέκλα» στο ΔΣ του Συλλόγου Μηχανολόγων Μηχανικών. «Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν οργανωμένων δυνάμεων και στελεχών της, επιβεβαιώνουν, για άλλη μια φορά, το βρώμικο ρόλο που έχουν αναλάβει, επιβεβαιώνει ότι δεν έχουν καμία σχέση με το κίνημα», σημειώνει μεταξύ άλλων η ΚΝΕ.

«Η "διαμάχη" αυτή θυμίζει αυτές στο "δίδυμο αδερφάκι" τους, τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που, αν και δεν έχουν πάρει τέτοια μορφή, είναι ίδιες σε περιεχόμενο. Φαίνονται ξεκάθαρα τα αδιέξοδα που έχει ο συγκεκριμένος χώρος στην μεταξύ τους κόντρα, για το ποιος θα παίξει καλύτερα το ρόλο του αναχώματος στη ριζοσπαστικοποίηση δυνάμεων», σημειώνει η ΝΟ της ΚΝΕ που τονίζει: «Τα γεγονότα αυτά αποτελούν άλλον έναν κρίκο στον εκφυλισμό που έχουν όλα αυτά τα χρόνια οδηγήσει το φοιτητικό κίνημα οι δυνάμεις αυτές, μαζί με τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Δε θέλουν οργανωμένο φοιτητικό κίνημα στο πλάι του ταξικού εργατικού, αξιόμαχο αντίπαλο της αντιλαϊκής πολιτικής. ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΕΑΑΚ - ΣΥΝ ακόμα και σήμερα αρνούνται τον ορισμό εκπροσώπων και τη συγκρότηση των ΔΣ των Συλλόγων. Θέλουν ένα κίνημα διαλυμένο για να του φοράνε το καπέλο κάθε "φρούτου", που θα συγκροτούν από τα κομματικά τους γραφεία, του "πανεκπαιδευτικού" μετώπου παλιότερα, μετά του κινήματος της "εξέγερσης" της κουκούλας, της σπασμένης τζαμαρίας και του καμένου κάδου και τώρα του κοινού μετώπου με τα "πρωτοβάθμια σωματεία" των ίδιων εργατοπατέρων που είναι στη διοίκηση της ΓΣΕΕ. Θέλουν ένα φοιτητικό - σπουδαστικό κίνημα χωρίς πανελλαδική οργάνωση για να μην αποκαλύπτεται ο τυχοδιωκτισμός τους, το ότι άλλα λένε σε μια σχολή, άλλα σε άλλη, άλλα στα ΤΕΙ, άλλα στα Πανεπιστήμια».

Καταλήγοντας, η ΝΟ ΑΕΙ της ΚΝΕ σημειώνει ότι «κάθε φοιτητής-σπουδαστής, παιδί εργατικής - λαϊκής οικογένειας έχει συμφέρον να συμπορευτεί με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, ακόμα και αν δε συμφωνεί στο σύνολο της πολιτικής μας», να συσπειρωθεί στις Επιτροπές Αγώνα του ΜΑΣ.

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΑΜΕ
Η «πιο δύσκολη χρονιά» αποτέλεσμα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής

Eurokinissi

Η «πιο δύσκολη χρονιά» στην εκπαίδευση ξεκίνησε και είναι προϊόν της κυβερνητικής εμμονής στην αντιλαϊκή - αντιεκπαιδευτική πολιτική που επιβάλλουν ΕΕ - πλουτοκρατία - ΔΝΤ. Η υπουργός Παιδείας μίλησε πρόσφατα για 2.645 κενά στα σχολεία (1.779 στη Δευτεροβάθμια και 866 στην Πρωτοβάθμια). «Λέει ψέματα συνειδητά! Πάνω από 4.500 εκπαιδευτικοί λείπουν από τα σχολεία», επισημαίνει η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ, με ανακοίνωσή της.

  • Σύμφωνα ακόμα και με τα στοιχεία της «φιλικής» της ΔΟΕ τα κενά στην Πρωτοβάθμια είναι 1.328 σε 27 μόνο από τις συνολικά 58 περιφέρειες. Χαρακτηριστικό είναι ότι μέσα σ' αυτές τις 27 περιοχές, δεν περιλαμβάνονται οι μεγάλες περιφέρειες της Αθήνας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, όπου η κατάσταση είναι κατά γενική ομολογία τραγική. Αρα ο συνολικός αριθμός είναι στην πραγματικότητα τουλάχιστον 2.000.
  • Στη Δευτεροβάθμια, σε 12 μόνο από τις σχεδόν 80 περιφέρειες τα κενά είναι 1.107 (π.χ. στη Β' Αθήνας 489, στη Δυτ. Αττική 114, στο Ρέθυμνο 82, στα Δωδεκάνησα πάνω από 100, στη Σάμο 70 κλπ.). Επομένως ο συνολικός αριθμός των κενών στη Δευτεροβάθμια ξεπερνάει τα 2.500.
  • Να σημειωθεί ότι 8.000 εκπαιδευτικοί πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν στις αρχές του Οκτώβρη 2010, ανεβάζοντας έτσι τον συνολικό αριθμό των πραγματικών κενών πάνω από τις 12.000!!!

Η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ υπογραμμίζει με ανακοίνωσή της:

«Η υπουργός αντί να έχει φροντίσει να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα που τα γνώριζε από νωρίς, κόμπαζε ότι "τη δυσκολότερη χρονιά κάναμε το καλύτερο ξεκίνημα". Το χειρότερο είναι ότι για να κάνουν αυτό το "καλύτερο" έχουν κάνει άνω κάτω τα σχολεία και τους γονείς. Με 50% μείωση των διορισμών μόνιμων εκπαιδευτικών. Με συμπτύξεις τμημάτων, ώστε να γίνουν 26άρια και 27άρια. Με 35άρια και 37άρια τμήματα εκεί που δεν υπάρχουν αίθουσες. Με πιέσεις στους διευθυντές και στους συλλόγους διδασκόντων να αφήσουν κατά μέρος τα παιδαγωγικά κριτήρια και τα ολιγομελή τμήματα και να υποταχτούν στις επιταγές του μνημονίου, μέσω των προϊσταμένων τους. Με την κατάργηση δεκάδων τμημάτων και την ουσιαστική κατάργηση μ' αυτόν τον τρόπο οργανικών θέσεων. Με τη δημιουργία έτσι υπεραριθμιών ακόμα και σε μόνιμους εκπαιδευτικούς που τους μετακινούν όπου θέλουν. Με μετακινήσεις εκπαιδευτικών απ' τη Δευτεροβάθμια στην Πρωτοβάθμια. Με μετακινήσεις μαθητών από το ένα σχολείο στο άλλο για να γεμίζουν τα τμήματα. Με εφαρμογή ελαστικών ωραρίων ακόμα και σε μόνιμους εκπαιδευτικούς. Με παραβίαση των ωραρίων και λειτουργία των σχολείων με ένα σωρό κενά, αλλά με κανονικό σχόλασμα.

Μια εικόνα που για όσους ζουν αυτές τις μέρες μέσα στα σχολεία μοιάζει με "αλαλούμ", αλλά δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα πρώτα δείγματα γραφής του "νέου τους σχολείου". Οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς, οι μαθητές δεν πρέπει να αλλάξουν το βασικό τους κριτήριο που δεν είναι άλλο από την ικανοποίηση των μορφωτικών και κοινωνικών τους αναγκών. Αυτό πρέπει να θεωρείται αυτονόητο.

Το παιδαγωγικά αυτονόητο για μας είναι λίγα παιδιά στην τάξη (κάτω από 20) και πρόσθετοι μόνιμοι διορισμοί για την κάλυψη όλων των κενών.

Το εργασιακά αυτονόητο είναι κανένας εκπαιδευτικός με ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Το διοικητικά αυτονόητο είναι απόφαση για όλα αυτά παίρνουν οι σύλλογοι διδασκόντων.

Το συνδικαλιστικά και πολιτικά αυτονόητο είναι: Ανυπακοή κι απειθαρχία με συλλογικές αποφάσεις των συνδικαλιστικών μας οργάνων και των συλλόγων διδασκόντων. Κανένας εκπαιδευτικός να μην μπει σε τμήματα των 25-30 μαθητών.

O καθένας ας αναλάβει την ευθύνη του απέναντι στη ζωή του. Τα δικά τους "κριτήρια" δε μας αφορούν... Να μην πληρώσουν "τα σπασμένα" της κρίσης οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι γονείς!».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ