Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον «Ελεύθερο Τύπο»

και καλά κάνουν

αφού γνωρίζουν πως - σ' αυτήν τουλάχιστον τη φάση - δεν απειλούνται άμεσα από τον αντίπαλο

και φροντίζουν, όσο ακόμα είναι καιρός, να σπείρουν όσο περισσότερη σύγχυση μπορούν, έτσι που να 'ναι όλο και πιο δύσκολο το ξεσκαρτάρισμα.

Για την αστική τάξη ο λόγος και την έκφρασή της μέσα από τον Τύπο, κυβερνητικό και δήθεν αντικυβερνητικό.

Το 'χουν δίπορτο

Στο ένα έντυπο του τάδε εκδότη διαβάζεις μια δριμύτατη κριτική για τις επιπτώσεις σε βάρος του λαού από την πολιτική που εξάγγειλε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ.

Στο δεύτερο έντυπο του ίδιου εκδότη, εγκαλείται για την ίδια ομιλία ο πρωθυπουργός γιατί αναβάλλει για αύριο αυτό που πρέπει να κάνει σήμερα, δηλαδή να εφαρμόσει την πολιτική που το προηγούμενο έντυπο καταγγέλλει ως αντιλαϊκή.

Υπάρχει κοινό σημείο και στα δύο είδη κριτικής.

Οπως ο Παπανδρέου, όταν μιλά για ακρίβεια, κάνει γαργάρα το θέμα των μισθών και κατά συνέπεια βγάζει λάδι το κόμμα του και τις βαρύτατες ευθύνες που έχει για τα 77 λεπτά και το κομπρεμί διαρκείας της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ, έτσι και οι «αντικυβερνητικές» εγκαλούν την κυβέρνηση όχι γιατί συνεχίζει με ευλάβεια μια πολιτική που έχει δόγμα την ανταγωνιστικότητα και προσκυνάει την ελεύθερη αγορά, ό,τι δηλαδή προωθούσε και το ΠΑΣΟΚ, αλλά γιατί, δήθεν, δε λειτουργεί το ...ΣΔΟΕ!

Την ίδια ώρα δεν κρύβουν λόγια: «δειλές», λέει, οι μεταρρυθμίσεις! Δηλαδή, πρέπει να είναι ακόμα πιο γρήγορο το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, ακόμα πιο γρήγορο το γκρέμισμα του ασφαλιστικού συστήματος, έχουν μείνει και κάτι συλλογικές συμβάσεις που βάζουν φρένο στην ανταγωνιστικότητα, να ξεμπερδεύουμε...

Πρόκειται για διαγωνισμό «επιμελεστέρων». Ακριβώς όπως το '85. Με μόνη ουσιαστική διαφορά ότι τώρα και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ο Τύπος τους έχουν γίνει επιστήμονες στην εξαπάτηση των λαϊκών στρωμάτων.

Υπάρχει διέξοδος; Υπάρχει! Τη διαδήλωσαν το απόγευμα του Σαββάτου οι ταξικές δυνάμεις στη Θεσσαλονίκη. Είναι εκείνος ο δρόμος - μέτωπο που θα κάνει την αστική τάξη να νιώσει στο πετσί της ότι έχει αντίπαλο που πραγματικά την απειλεί. Αυτό το μέτωπο θα παραμένει αδύναμο όσο πλατιές μάζες εργαζομένων δείχνουν ανοχή σ' όλους αυτούς που, ενώ είναι δυνάστες, εμφανίζονται σα σωτήρες.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ στην αντιλαϊκή πολιτική

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΤΟ ΝΕΟ ΔΟΓΜΑ: «Ασε, θα δούμε»

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Διγλωσσία στη ΔΕΘ για τις μεταρρυθμίσεις

ΤΑ ΝΕΑ: Οχι σε όλα για τους μη προνομιούχους

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΤΟΛΜΗ και ειλικρίνεια

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΔΕΝ ΧΟΡΕΥΩ το βαλς του διχασμού

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΡΓΩΝ και διαφάνειας

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΟΙ 6 ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ του πρωθυπουργού

ΕΘΝΟΣ: ΑΠΟΝΤΕΣ 15.000 εκπαιδευτικοί

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ο χορός με τα ρούβλια

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Στις επιχειρήσεις πλέον η σκυτάλη της ανάπτυξης

Η ΑΥΓΗ: «Νέο μοντέλο» από τα παλιά

«Οχι στις λαϊκιστικές παροχές, ναι στις μεταρρυθμίσεις, ήταν η κεντρική ιδέα των δηλώσεων του Κ. Καραμανλή στην 71^η ΔΕΘ. Ωστόσο, οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες προς το παρόν εξαντλούνται σε αποκρατικοποιήσεις με στόχο κυρίως εισπρακτικά οφέλη και οι ουσιαστικές διαρθρωτικές αλλαγές μετατίθενται για την επόμενη τετραετία» (το πρώτο θέμα στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

«Υπάρχει, όμως, πολιτική ανάπτυξης, που να υπηρετεί αυτό το στόχο, ή περιμένει ο πρωθυπουργός ότι όλα θα λυθούν με το "σύμφωνο μεταρρυθμίσεων", για το οποίο μίλησε με τόση έμφαση; Είπε, μάλιστα, ότι η μεγάλη πλειοψηφία το στηρίζει και "σπρώχνει να πάμε με ταχύτερους ρυθμούς". Και χαρακτήρισε ως μόνη εποικοδομητική κριτική αυτήν από εκείνους που του λένε: "Κώστα πιο γρήγορα"» (από το κύριο άρθρο στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

«Οταν μιλάει για την ακρίβεια, δεν μπορεί να τη φορτώνει στο ΠΑΣΟΚ δυόμισι χρόνια μετά και να ξεχνά την αύξηση του ΦΠΑ που αποφάσισε η δική του κυβέρνηση, αλλά και τη διάλυση του ΣΔΟΕ που οδήγησε σε κατάρρευση των δημοσίων εσόδων και αύξηση της φορολογίας. Κι όταν επικαλείται τα όρια αντοχής της οικονομίας για να δικαιολογήσει τις πενιχρές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, ασφαλώς δε δικαιούται να μη λέει κουβέντα για τις γενναιόδωρες φορολογικές ελαφρύνσεις που δόθηκαν από τον πρώτο κιόλας χρόνο της "νέας διακυβέρνησης" στις μεγάλες επιχειρήσεις» (από το κύριο άρθρο στα «ΝΕΑ»).

ΒΛΕΠΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΤΗ ΓΣΕΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΕΒ: «ο ελληνικός λαός δικαίως λέει "φτάνει πια" στην κυβέρνηση της ΝΔ, διότι βλέπει το εισόδημά του να χάνεται, βλέπει την καθημερινή ακρίβεια, βλέπει τη διαφθορά, βλέπει την ανεργία, βλέπει τα αδιέξοδα στην παιδεία» (ο Γ. Παπανδρέου στην Πρέβεζα / ΕΘΝΟΣ).

ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΣΤΟ ΚΕΝΟ: «ο κ. Παπανδρέου εμφανώς θορυβημένος από τα αρνητικά αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων και τις παρενέργειες που επιφέρουν στην κοινωνική και κομματική βάση του κόμματος, η οποία διακατέχεται από το σύνδρομο της "αμφιβολίας" για τις δυνατότητες επανάκαμψης του ΠΑΣΟΚ, θα επιχειρήσει με την τακτική του αυτή να "συσπειρώσει" τις δυνάμεις του κόμματος ενόψει και της κρίσιμης μάχης των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών» (η εκτίμηση στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΠΙΜΕΛΕΣΤΕΡΩΝ: «η επιμονή του πρωθυπουργού να αποκηρύξει κάθε σκέψη για παροχολογία, μπορεί να δυσαρέστησε ένα τμήμα της κοινής γνώμης, ωστόσο βρίσκει σύμφωνη την πλειοψηφία των πολιτών, που γνωρίζουν ότι οι παροχές με δανεικά, είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος για νέους φόρους και πρόσθετες επιβαρύνσεις (!) Το ΠΑΣΟΚ έχει εγκλωβιστεί σε μία τακτική άρνησης ακόμη και για ζητήματα τα οποία προωθούσε ως κυβερνών κόμμα. Ο κ. Χριστοδουλάκης ήταν αυτός που επιχείρησε να βρει στρατηγικό επενδυτή στον ΟΤΕ. Ο κ. Σημίτης ζήτησε από τους υπουργούς του να ετοιμάσουν τη νομοθετική ρύθμιση για τις μικρές διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας. Η προηγούμενη διοίκηση της Εθνικής είχε επιδιώξει τη συγχώνευσή της με ιδιωτικό τραπεζικό όμιλο. Τότε ήταν διαρθρωτικές κινήσεις, τώρα καταγγέλλονται ως επιχειρήσεις ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας» (ο Π. Αμυράς στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).