Ορισμένα ρεπορτάζ διδάσκουν συμπεριφορά. Οπως αυτό που με αφορμή ένα περιστατικό βγάζει το συμπέρασμα ότι οι Αθηναίοι εκφράζουν την αλληλεγγύη τους αφήνοντας στα σκουπίδια φαγητό για τους φτωχούς. Κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει όποιον προσπαθεί να αμβλύνει την εικόνα της δυστυχίας γύρω του. Απ' αυτό όμως ως το να διδάσκεται ότι αλληλεγγύη είναι να αφήνεις φαγητό στους κάδους απορριμμάτων υπάρχει τεράστια απόσταση. Δηλώνει ότι η αστική τάξη μέσα από τα έντυπά της διδάσκει στους εργάτες τι πρέπει να κάνουν αρκεί να μην ανοίξουν μέτωπο με την αιτία της δυστυχίας.

Αλλα ρεπορτάζ, πάλι, καταγγέλλουν δήθεν το ξεκοκάλισμα δημόσιου χρήματος από μερίδα καπιταλιστών.

Και στη μια και στην άλλη περίπτωση αυτό που μένει είναι πως το όλο πρόβλημα αφορά σ' αυτήν ή την άλλη μορφή διαχείρισης: «Οι φτωχοί μπορούν να χορτάσουν με ελεημοσύνη. Τα δημόσια έργα μπορούν να γίνουν αν βρεθούν έντιμοι καπιταλιστές».

Ομως, η φτώχεια έχει αιτία το καπιταλιστικό κέρδος και τα δημόσια έργα είναι τροφοδότης των καπιταλιστών είτε είναι «έντιμοι» είτε όχι (άσε που δεν υπάρχει έντιμος καπιταλιστής από τη στιγμή που η εξουσία και τα κεφάλαιά του βασίζονται σε εκμετάλλευση ανθρώπων).

Οταν ακόμα και στην «Καθημερινή» φτάνουν να ομολογούν ότι παρά τα αλλεπάλληλα αντεργατικά μέτρα δεν υπάρχει φως στο τούνελ, το μόνο που μένει στο σύστημα για να κρατηθεί στην εξουσία είναι διάφορα παιχνίδια «δημοκρατίας». Πότε με επιχειρήσεις «καθαρά χέρια» και πότε με εναλλακτικές προτάσεις της κεντροαριστεράς. Για να αποδειχτεί στο τέλος ότι και με τη μια και με την άλλη διαχείριση, αυτό που μένει είναι η δυστυχία για το λαό.

Κατάσταση την οποία επιχειρούν να διαχειριστούν εκτονώνοντας ανώδυνα τη λαϊκή αντίδραση, εμφανίζοντας διάφορους ως «Ρομπέν των Δασών» (αυτό κάνει το «Βήμα» όταν υποβάλλει επί της ουσίας πολιτική συμπεριφορά στους νέους, το ίδιο κάνει και η «Αυγή» όταν υποβάλλει την ίδια θέση έστω και σαν ερώτημα).

Η αστική τάξη εμφανίζεται να παίζει τα ρέστα της. Οι μεταμορφώσεις του Τσίπρα από προπαγανδιστή του καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο, σε ηγέτη με πρόταση διαχείρισης και τούμπαλιν, είναι ενδεικτικές μόνο για τα όλο και πιο στενά αδιέξοδα στα οποία βαδίζει η αστική διαχείριση. Η οποία, όμως, πατάει, για τη διαιώνισή της, στο γεγονός ότι μεγάλες μάζες πληθυσμού παραμένουν ακόμα εγκλωβισμένες στην αδυναμία τους να δουν ότι υπάρχει άλλος δρόμος, έξω από τον καπιταλισμό.

Το γεγονός, πάντως, ότι η αστική τάξη, πλέον, βρίσκεται στην ανάγκη να απολογηθεί δημοσίως και να διαβεβαιώσει ότι οι προβοκάτσιες δεν είναι αποτέλεσμα δράσης δικών της υπηρεσιών, είναι δηλωτικό του αδιεξόδου που και σ' αυτόν τον τομέα εμφανίζεται. Δηλαδή, ότι πλέον δεν πείθουν ούτε όταν προσπαθούν να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή με «ένοπλα» καρακατσουλιά.

Διά ταύτα: Το χτεσινό πρώτο σχόλιο στον «Ριζοσπάστη»:

«Μόνο και μόνο το γεγονός ότι στη χτεσινή σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων της συγκυβέρνησης συνέδεσαν το "θέμα της βίας" με το "θέμα της οικονομίας" φτάνει για να αποκαλύψει ότι στόχος τους είναι το χτύπημα του λαϊκού κινήματος. Τα αντεργατικά μέτρα, που κάνουν πάμφθηνους τους εργαζόμενους για τη μέγιστη κερδοφορία του κεφαλαίου, δημιουργούν συνθήκες για επενδύσεις, αλλά οι καπιταλιστές απαιτούν "συναίνεση", δηλαδή υποταγή των εργαζομένων στην ολοένα αυξανόμενη εκμετάλλευση. Αρα, δε θέλουν ταξικούς αγώνες, και η καταστολή είναι ένα μέσο για την πραγματοποίηση και αυτής τους της απαίτησης. Ετσι, άδραξαν την ευκαιρία για να ζητήσουν τη συστράτευση του λαού "στο θέμα της βίας", αξιώνοντας στην πραγματικότητα υπακοή στην αστική νομιμότητα και στους αντιλαϊκούς - αντεργατικούς νόμους που την υλοποιούν. Πολλές φορές στο παρελθόν το εργατικό - λαϊκό κίνημα δέχτηκε επιθέσεις από τις ίδιες δυνάμεις στο όνομα της προστασίας του Συντάγματος. Θέλουν ένα λαό προσκυνημένο προκειμένου να προχωρήσει απρόσκοπτα η κερδοφορία του κεφαλαίου. Αγωνιστικό μέτωπο, λοιπόν, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και την κρατική βία και καταστολή».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Ο ΛΑΟΣ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ το κλίμα τρομοκρατίας εναντίον του

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Φόβοι για μεγάλο χτύπημα

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Ρίχτερ οργής για τον Στουρνάρα

ΤΑ ΝΕΑ: Κολοκυθιά με τις κάλπες

6 ΜΕΡΕΣ: Μαντρώνουν τους βουλευτές

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Είδε το φως το αληθινό

Η ΕΛΛΑΔΑ: Μυστικά και ψέματα στην κατάθεση Διώτη

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Τα γιατί και ...Διώτη

Η ΑΥΓΗ: Στήνουν καλπονοθεία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Φορολογικό αλαλούμ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ρήξη για το ωράριο

ΕΘΝΟΣ: Ωρα κρίσης για 180.000 εκπαιδευτικούς

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Σύνταξη με την αναγνώριση βαρέων

«Με τις εξοντωτικές για το λαό ανατιμήσεις στα τιμολόγια για το ηλεκτρικό ρεύμα των λαϊκών νοικοκυριών, με αμέσως επόμενο βήμα τη διογκωμένη μηνιάτικη παρακράτηση φόρου στους μισθούς και τις συντάξεις για την εφαρμογή του νέου φορολογικού νόμου, κλιμακώνεται η σφοδρή επίθεση του κεφαλαίου απέναντι στο λαϊκό εισόδημα (...) Πέτρα πάνω στην πέτρα δεν πρόκειται να αφήσουν προκειμένου να ανακάμψουν τα μονοπώλια και οι ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι. Στο ίδιο εγκληματικό σχέδιο εντάσσονται και οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, τις οποίες έσπευσαν, τώρα, να τις θωρακίσουν και με μορφή ενός ακόμη νόμου (...) Στα σκαριά έχουν και τα επόμενα φορολογικά φιρμάνια, όπως αυτά που αφορούν στα νέα ασήκωτα χαράτσια πάνω στη λαϊκή κατοικία και τη μικρή περιουσία.

Αποκαλυπτική για το μέγεθος της βαρβαρότητας και τις μεθόδους που ετοιμάζουν, από κοινού με τη συγκυβέρνηση, είναι πρόσφατη έκθεση ΕΕ - ΔΝΤ, που βάζουν στο τραπέζι την ενεργοποίηση μηχανισμών ακόμη και για την κατάσχεση μισθών και συντάξεων, με πρώτη προτεραιότητα τους μικρο-οφειλέτες, τα 2,3 εκατομμύρια των φορολογουμένων που "χρωστούν" κάτω από 3.000 ευρώ. Η βαρβαρότητα του κεφαλαίου εξαπλώνει τη φτώχεια και την εξαθλίωση σε ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού, διαλύει συνολικά τα λαϊκά εισοδήματα, μισθωτούς, συνταξιούχους, αυτοαπασχολούμενους - μικροεπαγγελματίες, φτωχομεσαίους αγρότες. Και η ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών προϋποθέτει νέες λαϊκές εκατόμβες, στρατιές ολόκληρες από ανέργους, ελαστικούς εργαζόμενους με ανύπαρκτα δικαιώματα, μόνιμες εφεδρείες στα γρανάζια της "ανταγωνιστικότητας" του κεφαλαίου.

Κανείς μόνος του απέναντι στη βαρβαρότητα! Κάτω οι φόροι, τα ασήκωτα χαράτσια και τα αλλεπάλληλα μέτρα είναι η δική μας αντίστοιχη απάντηση στην πολιτική του κεφαλαίου. Βάθρα της αντεπίθεσης να γίνουν οι Λαϊκές Επιτροπές, το κάθε εργοστάσιο, οι χώροι δουλειάς, τα ταξικά συνδικάτα, οι γειτονιές, ο χώρος της Παιδείας, η νεολαία, παντού όπου χτυπά η καρδιά του εργάτη, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς. Στην ανάπτυξη ταξικού πόλου συσπείρωσης, της λαϊκής συμμαχίας, του αγώνα τους, θα κριθεί και το ζωτικό ζήτημα της καταλήστευσης λαϊκού εισοδήματος, η παρεμπόδιση και ανατροπή των μέτρων. Μοναδική λύση είναι η πάλη για να αναχαιτίσουμε τα βάρβαρα μέτρα, η ρήξη και η ανατροπή, με λαϊκή εξουσία, χωρίς τα μονοπώλια, τους καπιταλιστές και τις κρίσεις τους» (από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΥΤΟ: «Συσσίτια αλληλεγγύης μέσω κάδων (...) Οι Αθηναίοι αφήνουν φαγητό για φτωχούς και άστεγους στα σκουπίδια» (στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΞΕΚΟΚΑΛΙΣΜΑ: «Οι εταιρείες έχουν ήδη εισπράξει το μεγαλύτερο μέρος της κρατικής συμμετοχής, έχουν έσοδα εκατοντάδων εκατομμυρίων από τα διόδια αλλά τα έργα στους περισσότερους αυτοκινητοδρόμους έχουν βαλτώσει» (στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ).

ΧΩΡΙΣ ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΛ: «Ουδείς μπορεί να ξορκίσει την εξόφθαλμη αλήθεια που ξέρουμε και εμείς και ο κ. Στουρνάρας: Για τους περισσότερους Ελληνες το 2013 θα είναι "μαύρο" (...) Οι συνέπειες από τη βαθιά ύφεση και το άλμα της ανεργίας θα διαλύσουν τη χώρα (...) Η χώρα συνεχίζει να μην έχει ουσιαστική ευκαιρία ανάκαμψης (...) Η εφαρμογή οποιασδήποτε κοινωνικής πολιτικής (..) παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες (...) Ποια χώρα στον κόσμο θα μπορούσε να σταθεί όρθια εάν μέσα σε 6 χρόνια, και επίσημα πλέον, είχε χάσει σχεδόν το 25% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της; Η Ελλάδα παίρνει χωρίς ανταγωνιστή το παγκόσμιο ρεκόρ (...) Οι προηγούμενες κυβερνήσεις μιλούσαν για πλεόνασμα και ανάπτυξη από το 2012, αντ' αυτού η ύφεση βαθαίνει» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ: «Η πρώτη επέλαση του Μπερλουσκόνι στην πολιτική καταγράφηκε το 1994 και ήρθε να καλύψει το πολιτικό κενό που δημιούργησε η επιχείρηση "Καθαρά χέρια" με βασικό πρωταγωνιστή τον δικαστή Ντι Πιέτρο, που επένδυε σε πολιτική καριέρα. Η σημερινή εντυπωσιακή επανάκαμψή του στην πολιτική γίνεται στο κενό ουσιαστικής εναλλακτικής πρότασης στον έναν χρόνο της διακυβέρνησης Μόντι από την Κεντροαριστερά» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΤΑΣΗΣ: «Ο ''χώρος'' έχει διευρυνθεί (...) Το πιο επιθετικό κομμάτι της επαναστατικής βίας, ακόμη και το ένοπλο, μπορεί να αλιεύει από πολύ μεγαλύτερη δεξαμενή σε σχέση με το παρελθόν (...) Χιλιάδες νέοι (...) σχεδόν ασυνειδήτως αποδέχονται τη δράση των φυλακισμένων της 17 Νοέμβρη, του Επαναστατικού Αγώνα και της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς (...) Το κοινωνικό και το πολιτικό μίσος θεριεύουν (...) Τα φαινόμενα πολιτικής βίας θα πολλαπλασιασθούν και η χώρα θα κινδυνεύσει να περιπέσει σε κατάσταση σκοτεινή, σαν εκείνη που έζησε η Ιταλία στις δεκαετίες του '70 και του '80» (από άρθρο στο ΒΗΜΑ).

ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ: «Η γενικευμένη επίθεση σε διάφορους κοινωνικούς χώρους θα εξωθήσει ομάδες αναρχικών σε στρατιωτικού τύπου δράσεις ακόμα και σε αντάρτικο πόλεων;» (στην ΑΥΓΗ).

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ: «Dr Αλέξης και Mr Τσίπρας α λα γερμανικά (...) Μετριοπαθής στις δηλώσεις του για τη συνάντηση με Σόιμπλε, καταγγελτικός στην προεκλογική εκδήλωση του αριστερού Ντι Λίνκε» (στα ΝΕΑ).

ΞΕΚΑΡΦΩΜΑ: «Η ιδέα πως λειτουργεί κάποιος βαθύς μηχανισμός που στήνει τέτοιες προβοκάτσιες (...) μόνο ως ανέκδοτο ακούγεται» (στο ΕΘΝΟΣ).