Του Στάθη από την «Ελευθεροτυπία»

Παραδόξως το κλάμα τους δεν αφορά ποτέ στο γιατί σκοτώνεται κάθε μέρα ένας εργάτης, θα τους ακούσεις όμως να μιλάνε με αγωνία για την εκπροσώπηση των εργαζομένων με μερική απασχόληση (όχι για την κατάργηση της μερικής απασχόλησης, αλλά για τον έγκαιρο συνδικαλιστικό έλεγχο αυτού του τμήματος των εργατών που από θέση τόσο δύσκολα αποκτά ταξική συνείδηση).

Χύνουν μαύρο δάκρυ για τα δάνεια των νοικοκυριών, όχι γιατί υπάρχουν, αλλά γιατί αυξάνονται οι κίνδυνοι για τις τράπεζες.

Καίγονται για τη συγκρότηση μιας «επαναστατικής» Αριστεράς αρκεί αυτή να μη λέει στον εργάτη το κρίσιμο: Οτι όχι μόνο πρέπει να ανατρέψει τον καπιταλισμό αλλά και να επιβάλει τη δικτατορία της τάξης του, επί των αστών.

Δύο τέτοιους φίλους του λαού καταγράψαμε χτες. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο ένας από τους δυο, καθώς ο άλλος έτσι κι αλλιώς είναι το μεγάλο αφεντικό.

Ας το πάρουμε από την αρχή: ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ενδιαφέρονται πολύ για το πού πηγαίνει η διαρρέουσα εκλογική βάση τους. Πόσο ελεγχόμενη είναι. Πολύ περισσότερο ενδιαφέρεται γι' αυτήν την εξέλιξη η ίδια η αστική τάξη. Στις προηγούμενες εκλογές, τη μέρα της ψηφοφορίας, βγήκε ανοιχτά ο ραδιοσταθμός του Αλαφούζου «ΣΚΑΪ» να καλέσει με αγωνία σε υπερψήφιση του ΣΥΝ. Τώρα το παιχνίδι ξεκινά από την εφημερίδα του «Καθημερινή» και τον Δελαστίκ.

Αναρωτιέται κανείς, τι δουλιά έχει δημοσιογράφος που έχει ταυτίσει το όνομά του με το περίφημο ΝΑΡ (την απόπειρα, δηλαδή, δημιουργίας δήθεν «αριστερού» πόλου απέναντι στο ΚΚΕ) να καίγεται για την ενίσχυση του ΣΥΝ σε σημείο που χωρίς να έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα να μιλά για δήθεν υπερφαλάγγιση του ΚΚΕ από τον ΣΥΝ (ρώτα, ρε μεγάλε, να μάθεις πού βρίσκονται οι δυνάμεις του «δικτύου» μέσα στις σχολές).

Απλά και ο Δελαστίκ και ο Αλαφούζος γνωρίζουν πως λαϊκοί άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ προσεγγίζουν το ΚΚΕ. Κι αυτό είναι επικίνδυνο με βάση τους υπολογισμούς της αστικής τάξης. Κάθε προηγούμενη απόπειρα να στηθεί μια μαϊμού «επαναστατική» Αριστερά κόντρα στο ΚΚΕ, μια «Αριστερά» που με την πρώτη ευκαιρία θα τα βρίσκει με το όποιο «ΠΑΣΟΚ» στο όνομα ενός κάλπικου «δημοκρατικού μετώπου», έχει μέχρι τώρα αποτύχει. Παρατηρούμε με ενδιαφέρον και τη σημερινή επιδίωξη με τη βεβαιότητα πως αν η εργατική τάξη έχει τέτοιους φίλους, η αστική τάξη μπορεί να κοιμάται ήσυχη.

Ασχετο: Εχει ρίξει κανείς τους μια ματιά στις θέσεις του ΠΑΣΟΚ για την Παιδεία πριν εκτιμήσει ότι το «φοιτητικό κίνημα στέρησε από τη ΝΔ τη στήριξη του Γ. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ»; (ευλογώντας τα γένια μας, προαναγγέλλουμε πως στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» έχουμε μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση των θέσεων του ΠΑΣΟΚ που αποδεικνύει ότι το ΠΑΣΟΚ «δε στηρίζει» τη ΝΔ. Πάει ακόμα πιο δεξιά!).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ Ευρωπαϊκή Ενωση - Ρωσία και ελληνική πλουτοκρατία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΑΝΗΚΟΜΕΝ και εις την Ανατολήν

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΔΥΝΑΤΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ στη διεθνή σκακιέρα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ με προοπτική

Ο ΛΟΓΟΣ: ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ενεργειακή πύλη η Ελλάδα

Η ΧΩΡΑ: Η Ελλάδα κλειδί της παγκόσμιας οικονομίας

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Ο ΑΓΩΓΟΣ για την Ελλάδα

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΤΡΟΪΚΑ στη διεθνή αγορά πετρελαίου

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ο Πούτιν υποσχέθηκε αέριο και επενδύσεις

Η ΑΥΓΗ: Συλλαλητήριο η ήρεμη δύναμη

ΤΑ ΝΕΑ: Μαύρο χρήμα με γαλάζια ομόλογα

ΕΘΝΟΣ: ΞΕΦΡΕΝΟ πάρτι με μίζα 40 εκατομμύρια ευρώ

ΤΟ ΒΗΜΑ: Το ομόλογο ομολογείται - τι και πόσο αγόρασαν τα Ταμεία;

«Ιδού το κύριο πρόβλημα με το βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού. Το ανοίγει κανείς και τον χτυπάει αμέσως εκείνο το ψυχρό ρεύμα που έρχεται συνήθως από ληξιαρχικά έγγραφα. Διαπιστώνονται γεγονότα, επισημαίνονται συνέπειες. Ολα είναι σαν απόσταγμα που ο δωδεκάχρονος θα πρέπει να πιει γουλιά γουλιά για να τονώσει τη σκέψη του απέναντι στα μικρόβια, απέναντι στις ίδιες του τις συγκινήσεις (...).

Προφανώς οι συγγραφείς αυτών των κειμένων μεταφέρουν τις δικές τους προκαταλήψεις πάνω στους μαθητές. Προεξοφλούν ότι αν οι τελευταίοι διαβάσουν π.χ. για μια "σφοδρή σύγκρουση" θα γίνουν πολεμόχαροι ή στην καλύτερη περίπτωση εριστικοί (...). Εξίσου καλά θα μπορούσε η γραμμή να χαραχθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση. Να αντιληφθεί ο δωδεκάχρονος, μαθαίνοντας για μια σύγκρουση, τι σημαίνει ν' αγωνίζεται κανείς για κάποιον σκοπό(...).

Να πλησιάσουν κάποια ζωντανή μορφή θέλουν πάντα οι ασχημάτιστες συνειδήσεις. Με κάποιους να συνδεθούν, να τους συνεπάρουν και να τους αμφισβητήσουν ενδεχομένως κατόπιν. Κάποτε αυτό λεγόταν παρουσίαση προτύπων ή παραδειγμάτων. Σήμερα οι σύγχρονες "δομικές" αντιλήψεις το έχουν εξορίσει από τα σχολεία από φόβο μήπως τα "πρόσωπα" εξάψουν τα πάθη (...).

Είτε το θέλει η κοινωνία είτε όχι καλείται να απαντήσει στο ερώτημα των παιδιών: "σαν ποιους θέλετε να γίνουμε;". Αναγκαστικά στην Εκπαίδευση τόσο ο δάσκαλος όσο και ο μαθητής περνούν μέσα από την πύρινη ζώνη αυτών των ταυτίσεων. Αν θέλεις να διδάξεις την ανοχή, πρέπει να δείξεις ανθρώπους που δοκιμάστηκαν πάνω σ' αυτό το ζήτημα, που αμφέβαλαν, υπέφεραν, λύγισαν και τελικά ανορθώθηκαν. Αν θέλεις να αναπτύξεις την κριτική σκέψη δεν έχεις παρά να βάλεις αντί για το "απομάκρυναν" τους Ιταλούς μια λέξη που να αναλογεί στην ένταση εκείνης της εποχής. Κάθε άλλη λέξη (αναχαίτισαν, απέκρουσαν, απώθησαν) θα μπορούσε να αποδώσει την αλήθεια αυτής της έντασης, εκτός από τη λέξη την οποία διάλεξαν τελικά να βάλουν!».

(Τα αποσπάσματα από άρθρο του καθηγητή Βασίλη Καραποστόλη, Πανεπιστήμιο Αθήνας / «ΤΑ ΝΕΑ»).

ΔΗΛΑΔΗ; «Οι επιδιώξεις ορισμένων κέντρων για δημιουργία κλίματος αποσταθεροποίησης στη χώρα, αποδυνάμωσης του πρωθυπουργού και αντικατάστασης του αρχηγού της αντιπολίτευσης, είναι τόσο ορατές που θα ήταν πράξη πολιτικής παραφροσύνης η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες». (ο Μανώλης Κοττάκης στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ)

Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ (1): «Σε πολιτικό επίπεδο, το φοιτητικό κίνημα τίναξε στον αέρα τις φανερές ή κρυφές συμμαχίες της κυβέρνησης σε επιμέρους θέματα. Της στέρησε πρωτίστως τη στήριξη του Γ. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ στα θέματα Παιδείας και συνταγματικής αναθεώρησης. Επιπροσθέτως ο ΣΥΝ, υπό την ηγεσία του Αλ. Αλαβάνου, έχει σαφώς υπερφαλαγγίσει το ΚΚΕ από αριστερά στο ζήτημα της επαφής με τα νέα ριζοσπαστικοποιημένα τμήματα των φοιτητών και εκπαιδευτικών. Η εξέλιξη αυτή (...) ασκεί ισχυρότατη πίεση επί της ηγεσίας του ΚΚΕ για εγκατάλειψη της μέχρι τώρα στάσης της και υιοθέτηση πολιτικής καθολικής ρήξης με την κυβέρνηση της ΝΔ σε όλα τα μέτωπα». (ο Γιώργος Δελαστίκ στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ (2): «Μη δίνετε εύκολα δάνεια, μη δανείζεστε με κάρτες. Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας προειδοποίησε από τη Βουλή τις τράπεζες για τους κινδύνους από τα καθυστερούμενα δάνεια (...) για το θέμα - όπως είπε- η ΤτΕ έχει επιστήσει την προσοχή στην Ενωση Ελληνικών Τραπεζών και έχει μπει ως στόχος να υποχωρήσει το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων στο 3%». (το ρεπορτάζ στο ΕΘΝΟΣ)