Δε χρειαζόμαστε τα ρεπορτάζ στις αμερικάνικες εφημερίδες για να μάθουμε τι συμβαίνει δίπλα μας. Μια βόλτα στην πλατεία δείχνει κλειστά περίπτερα, κλειστά μικρομάγαζα, ανθρώπους που ρωτάνε ο ένας τον άλλον για το πού μπορεί να γίνει ένα μεροκάματο. Μια βόλτα στις γειτονιές δείχνει καφετζήδες να κερνάνε τον ένα στους δυο καφέδες, προκειμένου να κρατήσουν το μαγαζί ανοιχτό. Μια επίσκεψη στον γείτονα μαρτυρά πως και στο ένα και στο άλλο σπίτι επικρατεί η ίδια κατάσταση: Χρέη, στρίμωγμα, κατήφεια κι ένα «άι σιχτίρ», προς το παρόν τυφλό...

Η αστική τάξη ξέρει να διαβάζει τι συμβαίνει κάτω απ' τα πόδια της. Πρόκειται για την ίδια την εξουσία της. Και μετράει με ακρίβεια την πίεση στο καζάνι. Προσπαθεί να προλάβει την έκρηξη, να την κουλαντρίσει, να τη μετατρέψει σε δικό της πλεονέκτημα.

Η σπουδή με την οποία η «Καθημερινή» σπεύδει να συνδέσει την επίθεση στο Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων με την επίθεση στην Μαρφίν, αποδίδοντας μάλιστα το γεγονός σε «ακροαριστερά τάγματα εφόδου», ενισχύει τις εκτιμήσεις όσων έγκαιρα είδαν στα γεγονότα των τελευταίων ημερών μια οργανωμένη προβοκάτσια που μέσα από το αίμα θα εμφανίσει ως κοινωνικά αναγκαία την ένταση της κρατικής καταστολής.

Ηδη, η κυβέρνηση, με πρόσχημα την απαράδεκτη κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας, αποφάσισε την ενοποίηση ειδικών αστυνομικών ομάδων, που όταν δημιουργήθηκαν είχαν παρουσιαστεί με άλλη αποστολή. Τώρα δηλώνεται ευθέως πως κύρια αποστολή όλων τους θα είναι η αντιμετώπιση των διαδηλώσεων. Ας θυμηθούμε:

Σώμα συνοριοφυλάκων: Παρουσιάστηκε σαν μη αστυνομικό σώμα, το οποίο θα αντικαθιστούσε τις στρατιωτικές μονάδες στα σύνορα. Τώρα πια, περιπολούν στα κέντρα των πόλεων.

Ειδικοί Φρουροί: Προβλήθηκαν ως άοπλη υπηρεσία που θα βοηθούσε να αποδεσμευτούν ένοπλες δυνάμεις της Αστυνομίας, οι οποίες θα πήγαιναν να αντιμετωπίσουν το οργανωμένο έγκλημα. Ηδη, οι άοπλοι έχουν μετασχηματιστεί στην πάνοπλη ομάδα «ΔΙΑΣ», με ρόλο πολύ πέρα κι απ' αυτόν που τους αποδόθηκε ως «αστυνομικών της γειτονιάς».

Αμεση Δράση: Υπήρχε για να σπεύδει σε έκτακτα συμβάντα. Ο πυρήνας της έχει ήδη μετατραπεί σε ομάδα «Δέλτα» για την αντιμετώπιση διαδηλώσεων.

Προσθέστε στα παραπάνω τα ΜΑΤ, τα ΕΚΑΜ, τις ΟΠΚΕ και ποιος ξέρει πόσες άλλες άγνωστες στο ευρύ κοινό ειδικές ομάδες. Το νέο στοιχείο που προκύπτει από την προχτεσινή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου είναι η ενοποίηση της «ΔΙΑΣ» με την «Δέλτα». Αυτό που μένει σαν αποτέλεσμα είναι μόνον η ένταση της καταστολής. Και υπ' αυτό το πρίσμα ξαναδιαβάζονται διάφορα γεγονότα που εμφανίστηκαν σαν τυχαία συμβάντα εγκληματικότητας. Ο φόνος του 44χρονου αξιοποιήθηκε για να ανατεθεί ρόλος αστυνόμου στους «χρυσαυγίτες». Και ο τρόμος που έσπειραν οι «χρυσαυγίτες» με το πογκρόμ κατά των αλλοδαπών αξιοποιήθηκε για να αιτιολογηθεί η ενοποίηση των «ΔΙΑΣ» και «Δέλτα» για να αντιμετωπιστεί, λένε, η αυτοδικία. Η επίθεση στο αστυνομικό τμήμα συνέβαλε στο να «σβήσει» το χτύπημα του 31χρονου από τους αστυνομικούς και στη θέση του έφερε το αίτημα της «Καθημερινής» για κάλυψη του «κενού δημόσιας τάξης».

Προς τι όλα αυτά; Πρόκειται για μιαν εμφανέστατη προετοιμασία της αστικής κρατικής μηχανής απέναντι στο καζάνι που βράζει. Οι αστοί αδυνατούν να διαχειριστούν την κρίση, αλλά και να χειραγωγήσουν τους εργαζόμενους και έχουν πρόβλημα. Εκεί όπου το ταξικό κίνημα ενισχύει τις δυνάμεις του, εκεί όπου η ταξική αναμέτρηση απειλεί να θίξει το ίδιο το ταμείο των καπιταλιστών, εκεί όπου ήδη ζυμώνεται η συνείδηση πως μόνη λύση εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα είναι η αλλαγή της τάξης που βρίσκεται στην εξουσία. Εκεί που τελειώνουν οι αυταπάτες, εκεί που ο λαός αρνείται να γίνει πρόβατο στο σφαγείο. Εκεί που οι εργάτες γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τις ιδέες διαφόρων που επιμένουν πως μια άλλη διαχείριση του καπιταλισμού είναι η λύση.

«Κλάμα» χτες το βράδυ στο «Μega», γιατί «η Ευρώπη εκτιμά πως ο καπετάνιος ναυάγησε μαζί με το καράβι». Κι από κοντά ο ίδιος ο εκδότης του «Βήματος», που αρθρογραφεί πλέον σχεδόν καθημερινά και στα δύο έντυπα του συγκροτήματος. Οχι γιατί δεν έχει άξιους αρθρογράφους, αλλά γιατί προφανώς θέλει να είναι εμφανής η δική του σφραγίδα - θέση στις εξελίξεις. Η κατάληξη του άρθρου του δηλώνει αυθεντικά τη θέση της αστικής τάξης. Αυτά που έγραφε το πρωί ήταν το θέμα στο βραδινό δελτίο του «Mega»: Οι πρόωρες εκλογές, από κει που χαρακτηρίζονταν καταστροφή, χτες προβλήθηκαν ως λύση για να υπάρξει ισχυρότερη κυβέρνηση, τέτοια που απαιτούν τα ακόμα σκληρότερα αντεργατικά μέτρα.

Καλοδεχούμενες και οι εκλογές για τον ακριβώς αντίθετο λόγο: Οποτε κι αν γίνουν, το λαϊκό κίνημα να βρεθεί ετοιμοπόλεμο, έτσι που να αφαιρέσει κι άλλη εκλογική δύναμη από τα κόμματα του κεφαλαίου, να μη σκορπίσει τη δύναμή του σε διάφορους παρατρεχάμενους. Να συστρατευτεί με το ΚΚΕ, απειλώντας ευθέως το αντεργατικό μέτωπο, ενισχύοντας τη μόνη πραγματική απειλή για το σύστημα: Το οργανωμένο λαϊκό - επαναστατικό κίνημα. Για τη λαϊκή εξουσία, τη λαϊκή οικονομία.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΠΙΟ ΑΓΡΙΕΣ ΘΥΣΙΕΣ σε εισόδημα, εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Απολύσεις μέσω μετατάξεων!

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Απολύσεις μέσω... ΑΣΕΠ

ΤΑ ΝΕΑ: Απολύσεις μέσω ΑΣΕΠ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Τα νέα μέτρα που αποφάσισε το Υπουργικό Συμβούλιο

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: «Κλείδωσαν» τα νέα μέτρα - Οι Βρυξέλλες ζητούν συναίνεση από ΝΔ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Η Ε.Ε. θέτει ως όρο και τη συναίνεση

ΕΘΝΟΣ: Ντιρεκτίβα για συναίνεση από Βρυξέλλες

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Καυτό 20ήμερο σφραγίζει την τύχη του Παπανδρέου και της χώρας

ΑΥΡΙΑΝΗ: Το μπλόκο στην 5η δόση και στο νέο δάνειο μας σπρώχνουν ολοταχώς σε στάση πληρωμών

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Χοντρός εκβιασμός για ξεπούλημα εδώ και τώρα

Η ΑΥΓΗ: Ξεπουλήστε και βλέπουμε

Ο ΛΟΓΟΣ: Δέσμη μέτρων για την... χαμένη ψυχή της Αθήνας

«Το "οικονομικό αδιέξοδο" που βιώνουν αρκετοί Ελληνες αναφέρεται με σημερινό δημοσίευμά της η "Νιου Γιορκ Τάιμς", επισημαίνοντας παράλληλα την αυξητική τάση που παρατηρείται σε αυτοκτονίες, αστέγους και ουρές σίτισης. Η νεοϋορκέζικη εφημερίδα παρουσιάζει προσωπικές ιστορίες ατόμων που καταστράφηκαν οικονομικά ή βρίσκονται μπροστά σε τεράστιο πρόβλημα επιβίωσης λόγω της οικονομικής κρίσης, δίνοντας "απογοητευτική εικόνα" για το μέλλον της χώρας μας. Μεταξύ άλλων, σημειώνεται το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας (...) Ανησυχητικό στοιχείο αποτελεί ο ισχυρισμός ότι υπάρχουν αναλυτές, οι οποίοι εκτιμούν πως μία κοινωνική έκρηξη "βρίσκεται προ των θυρών", κυρίως μεταξύ των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα που χάνουν τις δουλειές τους και τους περίπου 1.000.000 δημοσίους υπαλλήλους, όπως αναφέρει το δημοσίευμα» (το θέμα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

«Τρεις πολίτες είναι βαριά τραυματισμένοι επειδή τα γνωστά ακροαριστερά "τάγματα εφόδου" επετέθησαν σε ένα αστυνομικό τμήμα την ώρα που δίπλα ακριβώς βρισκόταν σε πλήρη λειτουργία λαϊκή αγορά. Κανείς δεν διαδήλωσε για να τερματισθούν αυτές οι παράλογες και απάνθρωπες επιθέσεις που πριν από ένα χρόνο κόστισαν τη ζωή σε τρεις ανθρώπους στην περίπτωση των υπαλλήλων της ΜΑΡΦΙΝ. Η ελληνική κοινωνία μοιάζει να αντιμετωπίζει με αφασία τον κατήφορο της βίας και να συνηθίζει στις επιθέσεις ακροδεξιών συμμοριών εναντίον μεταναστών ή τις μολότοφ σε ώρα λαϊκής. Αυτά συμβαίνουν όμως όταν οι πολιτικοί και το κράτος αφήνουν να δημιουργηθεί κενό νόμου και δημόσιας τάξης στη χώρα. Αν δεν ξυπνήσουν, έστω και τώρα, η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΠΑΛΙΑ ΤΟΥΣ ΤΕΧΝΗ ΚΟΣΚΙΝΟ: «Το είδαμε από πέρσι, όταν επιβλήθηκαν οι οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, επαναλήφθηκε με την ψήφιση του νέου Ασφαλιστικού (...) ήρθε η σειρά των επικουρικών συντάξεων (...) για νέα μείωση του εισοδήματος των συνταξιούχων πρόκειται (...) να εξαγγείλει, για άλλη μια φορά, περικοπές προσωπικού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (...) θα πρόκειται για απολύσεις (...) Η κυβέρνηση αποφεύγει να πει ευθέως την αλήθεια και περιορίζεται πάλι σε διαβεβαιώσεις του τύπου "δεν θα γίνουν απολύσεις μονίμων υπαλλήλων"» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ: «Εδώ ακριβώς βρισκόμαστε. Τελειώνει το "πρώτο μνημόνιο" και πάμε για το "δεύτερο" (...) Είμαστε πάλι στο σημείο εκείνο από το οποίο ξεκινήσαμε (...) Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες, είναι ολοφάνερο πια ότι δίνουν επιπλέον χρόνο στις τράπεζές τους, που έχουν ελληνικά ομόλογα, για να κάνουν τις αναγκαίες "τακτοποιήσεις", να "θωρακιστούν" έναντι του ελληνικού κινδύνου και να πάρουν προνομιούχες θέσεις στην ελληνική αγορά μέσω των αποκρατικοποιήσεων ως αντάλλαγμα ενός πιθανού "κουρέματος" του ελληνικού χρέους αργότερα» (από άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΟΥΛΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ: «Η χώρα ζει σε μια διαρκή αμφισβήτηση. Ακόμη και περιθωριακές, ακραίες, πολιτικές δυνάμεις διεκδικούν πρωταγωνιστικό ρόλο στη δημόσια ζωή και αμφισβητούν τη δύναμη και των δύο μεγάλων κομμάτων (...) Οταν μιλάμε για συναίνεση, τι εννοούμε; Αν τα δύο μεγάλα κόμματα είναι αποφασισμένα να συναινέσουν και να μοιράσουν τις ευθύνες, καλοδεχούμενη η πρόθεσή τους (...) η κυβέρνηση οφείλει να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Είναι σε θέση να πραγματοποιήσει τις μεγάλες αλλαγές που μας ζητούνται με όλες τις θυσίες που συνεπάγονται; Αν ναι ας προχωρήσει χωρίς δισταγμούς, διγλωσσίες και αμφιταλαντεύσεις. Διαφορετικά να μην εκπλαγούμε αν τα τύμπανα της Ευρώπης σημάνουν εκλογές εδώ και τώρα» (από άρθρο του Σ. Ψυχάρη σε ΒΗΜΑ/ ΝΕΑ).