Ανθρωποι στους υπονόμους να δηλώνουν καλύτερα εκεί, παρά στον πάνω κόσμο (Αμερική). Ανθρωποι που δεν ξέρουν από πού να φυλαχτούν, με τη μια ομάδα επιστημόνων να δηλώνει ότι το φάρμακο για τη γρίπη προκαλεί παραλύσεις και την άλλη να παραγγέλλει περισσότερα από αυτά τα φάρμακα (Αγγλία). Εργάτες πελάτες σε σύγκρουση με εργάτες της αναγκαστικής δουλειάς την Κυριακή (Γαλλία).

Και στις τρεις περιπτώσεις διαπιστώνουμε έναν κάποιο θρίαμβο της «ελευθερίας». Της ελευθερίας των καπιταλιστών να κερδίζουν καταστρέφοντας εργατική δύναμη.

Οι άστεγοι στις ΗΠΑ έχουν κάνει κερδοφόρες τις τράπεζες πριν βρεθούν οι ίδιοι στο δρόμο. Και οι πελάτες που έσπευσαν στα μαγαζιά που άνοιξαν την Κυριακή στη Γαλλία είναι παιδιά και εγγόνια εργατών που πάλεψαν για να κατοχυρωθεί ως αργία η Κυριακή. Εργάτες που θα χρειαστεί να παλέψουν απ' την αρχή για την αλφαβήτα των εργατικών κατακτήσεων.

Δεν ξεμπερδεύουμε εύκολα, ούτε διαπιστώνοντας τη φρίκη στην πίσω αυλή του καπιταλισμού, ούτε αναγνωρίζοντας στις εξελίξεις ιδεολογική κυριαρχία του κεφαλαίου σε συνειδήσεις εργατών.

Επιβάλλεται - π.χ. - να δούμε ακόμα πιο συστηματικά το ρόλο του πολιτικού προσωπικού της αστικής τάξης. Το μεταξύ τους ανταγωνισμό στο ποιος θα πείσει περισσότερους ότι καθυστερούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις γι' αυτό δεν πάνε καλά τα πράγματα (Σουφλιάς και Παπαδόπουλος του ίδιου νομίσματος όψεις). Δεν πρόκειται για διαστρέβλωση της αλήθειας. Την αλήθεια της τάξης που υπηρετούν προβάλλουν. Κι εδώ είναι ένα πρόβλημα. Το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης έχει πολλή δουλειά να κάνει και δείχνει ότι δεν κάνει διακοπές σ' αυτή του τη δουλειά. Γιατί μόνο έτσι, με αδιάλειπτη πολιτική παρέμβαση, μπορεί να μένει αδιατάρακτο το πολιτικό σύστημα όταν κλονίζεται η οικονομική βάση.

Κρατάμε από τις πολιτικές εξελίξεις, δημόσιες ή «σπιτικές», αυτό που λείπει στο βαθμό που είναι αναγκαίο: Μια λαϊκή παρέμβαση ικανή να φέρει τα πάνω κάτω. Κι επειδή αυτά δε συμβαίνουν μόνα τους, το διά ταύτα οδηγεί πάντα στο ΚΚΕ, στο κάθε κομμουνιστικό κόμμα όπου Γης, από την ισχυροποίηση του οποίου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η ανάπτυξη της εργατικής λαϊκής πάλης, τέτοιας πάλης που να βάζει στην άκρη την κούφια αντιπαράθεση των διαχειριστών για το ποιος μπορεί καλύτερα να εκτονώσει τη λαϊκή οργή - και να βάζει πλώρη για τη διεκδίκηση άλλης οικονομίας με άλλη εξουσία.

Αλλιώς, θα συζητάμε τη μια μέρα για την κερδοσκοπία στους παιδικούς σταθμούς και την άλλη στις ντομάτες ενώ όλα αυτά είναι θεσμοθετημένη λειτουργία της αγοράς ακριβώς για να αυξάνει το κέρδος.

Ασχετο: Οι «ιστορίες συνωμοσίας» πλέον δημοσιεύονται από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές. Δεν τους έπιασε ο πόνος. Θέλουν τώρα που δεν υπάρχει ακόμα κίνδυνος, να τα ισιώσουν όλα. Γράφουν για την αντεπανάσταση σαν λαϊκό ιστορικό ανάγνωσμα για να μην προχωρά η συζήτηση για το περιεχόμενο. Για το γεγονός, δηλαδή, ότι ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε δεν έπεσε γενικώς αλλά ανατράπηκε. Να μη γίνεται συζήτηση - παράδειγμα - για παραβιάσεις βασικών νόμων της σοσιαλιστικής οικονομίας αλλά και για την εγκατάλειψη της δικτατορίας του προλεταριάτου σε μια κρίσιμη για το ίδιο το σύστημα περίοδο. Για το πλαίσιο, δηλαδή, μέσα στο οποίο άνθησαν και οι Γκορμπατσόφ. Μια τέτοια συζήτηση, που σε βάθος προσπαθούν να κάνουν οι κομμουνιστές, είναι μια συζήτηση επικίνδυνη για τους καπιταλιστές.

Η πολιτική εξουσία στον καπιταλισμό πράγματι θα μένει αδιατάρακτη όσο δεν απειλείται από μια συνειδητή στη διεκδίκηση της ίδιας της εξουσίας εργατική τάξη. Η πολιτική εξουσία στο σοσιαλισμό δεν μπορεί να διατηρηθεί όσο η ταξική πάλη διεξάγεται με όρους που δεν απαγορεύουν στους καπιταλιστές να σηκώσουν κεφάλι. Και στις δυο περιπτώσεις ο ρόλος του κομμουνιστικού κόμματος αναδεικνύεται κυρίαρχος.

Οι αστοί πολιτικοί, λοιπόν, κάνουν τη δουλειά τους. Κι εμείς τη δική μας. Εδώ και η πάλη με τον οπορτουνισμό, ακριβώς ως δύναμη που γεννιέται και αναπτύσσεται ως υπονομευτής μέσα στο εργατικό κίνημα.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ με αποφάσεις της ΕΕ που υλοποιούν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Σαφάρι για νέα κεφάλαια

ΤΑ ΝΕΑ: Συγχωροχάρτι για 68 από τις 71 μίζες

ΕΘΝΟΣ: ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ για τον «άνθρωπο με τη βαλίτσα»

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Νέο σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια

ΑΥΡΙΑΝΗ: 156 ΒΑΡΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΑ ΣΕ 2 ΚΑΥΤΑ CD

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Εφιάλτης τα ελληνικά του κ. Μίζενς

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΒΑΣΕΙΣ ΣΕ ΑΕΙ - ΤΕΙ

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΜΕ ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ έρχεται ο Χριστοφοράκος

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Τα διλήμματα του κ. Καραμανλή

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: ΚΡΑΤΑΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ο Χριστοφοράκος

Η ΑΥΓΗ: ΟΜΕΡΤΑ για το κομματικό χρήμα

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ο ιός της Siemens ανεβάζει τον πολιτικό πυρετό

«Αγριες επιθέσεις κατά αστέγων (...) η αυξανόμενη ανεργία και οι πτωχεύσεις επιχειρήσεων συνεχίζουν να οδηγούν Αμερικανούς στο δρόμο, με τον αριθμό τους να υπολογίζεται σήμερα στο ένα εκατομμύριο σε όλη τη χώρα (...) ο εκτελεστικός διευθυντής της Εθνικής Συμμαχίας για τους Αστεγους Μάικλ Στουπς αναφέρει ότι διαδεδομένες προκαταλήψεις οδηγούν σε αντιμετώπιση των αστέγων σα ζώα (...) στο Λος Αντζελες άστεγο άνδρα γνωστό σε όλη τη συνοικία τον περιέλουσαν με βενζίνη άγνωστοι που τον πυρπόλησαν μέχρι θανάτου (...) στη Βοστώνη άστεγος βετεράνος του αμερικανικού στρατού ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου στο κέντρο της πόλης με δεκάδες αυτόπτες να παρακολουθούν χωρίς να παρέμβουν. Στο Τζάκσονβιλ της Βόρειας Καρολίνας ομάδα νεαρών μαχαίρωσε μέχρι θανάτου άστεγο άνδρα που διέμενε πίσω από εμπορικό κέντρο ανοίγοντας το θώρακά του με σπασμένο μπουκάλι μπύρας (...) ορισμένοι από τους άστεγους του Λας Βέγκας επιλέγουν σήμερα να διαμένουν σε δαιδαλώδες δίκτυο υπόγειων αγωγών ομβρίων υδάτων κάτω ακριβώς από το γνωστό παγκοσμίως "στριπ" της πόλης, όπως ονομάζεται η λεωφόρος που φιλοξενεί τα ιστορικά καζίνο. Εκεί οι άστεγοι κινδυνεύουν από τις ξαφνικές καταιγίδες, τις ασθένειες, τις δηλητηριώδεις μαύρες αράχνες που αγαπούν την υγρασία και το πυκνό σκοτάδι (...) αναφέρουν όμως ότι η ζωή στις σύγχρονες κατακόμβες είναι προτιμότερη από τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν στην επιφάνεια της πόλης» (το θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Η ήττα του κομμουνισμού θεωρήθηκε τότε νίκη του καπιταλισμού. Ομως, μετά 20 χρόνια, ο νικητής παρουσίασε προβλήματα. Ο καπιταλισμός συγκλονίζεται από παγκόσμια κρίση. Η διαφορά είναι ότι το πολιτικό σύστημα δεν θα θιγεί από την κρίση που ταλανίζει το οικονομικό του οικοδόμημα» (το θέμα στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

«Σχέδιο ανατροπής του Ερικ Χόνεκερ από την προεδρία της Ανατολικής Γερμανίας φέρεται να είχε εκπονήσει η Μόσχα το 1987 επί των ημερών του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, χρησιμοποιώντας μάλιστα ως άνθρωπο - κλειδί για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της συνωμοσίας τον έως τότε αρχηγό της μυστικής αστυνομίας Στάζι, Μάρκους Βολφ. Το αποκαλύπτει έρευνα της γερμανικής Berliner Morgenpost (...) ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ήθελε στο τιμόνι των συμμαχικών χωρών ανθρώπους που θα στήριζαν την πολιτική του "ανοίγματος" και της γκλάσνοστ. Ο ηγέτης της Ανατολικής Γερμανίας δεν συγκαταλεγόταν σε αυτούς. Επρεπε να αντικατασταθεί» (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ: «Αυτή κι αν ήταν ενδιαφέρουσα πολιτικοδημοσιογραφική συντροφιά (...) Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς, ο πρώην υπουργός και νυν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αλ. Παπαδόπουλος και ο διευθυντής σύνταξης του ΒΗΜΑΤΟΣ Αντ. Καρακούσης. Αυτοί οι τρεις λοιπόν συναντήθηκαν μεσοβδόμαδα σε σπίτι. Και είπαν πολλά (...) Για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας (...) Γνωστό ότι και οι δύο τους τρέφουν πολλές φιλοδοξίες για το πολιτικό τους μέλλον (...) ακόμα και ηγετικές ή σε ρόλους κορυφαίους έστω ως μεταβατικές λύσεις (...) Αμφότεροι πιστεύουν πως το πολιτικό σκηνικό όπως είναι σήμερα έχει φρακάρει και κάτι πρέπει να γίνει. Επίσης, τους πάνε πολύ, πάρα πολύ ορισμένα εκδοτικά κέντρα με επιχειρηματικές προεκτάσεις» (το θέμα στο ΠΑΡΟΝ).

ΟΙ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΕΣ: «Ο προβληματισμός είναι βαθύς στο πολιτικό προσωπικό της χώρας (...) Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιά (...) Είναι από αυτούς που στις ιδιωτικές συνομιλίες του επισημαίνει ότι η χώρα βρίσκεται σε σημείο καμπής και χρειάζεται ανατροπές. Οπως μεταφέρουν οι συνομιλητές του (...) επιμένει ότι στις παρούσες συνθήκες γενικευμένης κρίσης χρειάζεται να γίνει μια νέα αρχή (...) Ισως να είναι προπομπός εξελίξεων ή απλώς να αποδειχθεί ενορατικός πολιτικός» (το θέμα στο ΒΗΜΑ).

ΟΙ ΑΦΕΛΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ: «Γιατί μέχρι τώρα η ανάκριση δεν έχει αγγίξει τις δραστηριότητες Telepassport και Telepass; Γιατί τόση εύγλωττη σιγή είτε για τις αποκαλύψεις περί του πράσινου ταμείου (χρειάστηκε να βγουν στοιχεία από τη δίκη Χριστοφοράκου για να το ανακαλύψουν) από εφημερίδες σαν ΤΑ ΝΕΑ, την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, το ΕΘΝΟΣ, είτε για τις (πλούσιες) δραστηριότητες την επίμαχη περίοδο του "πράσινου" Σκαρπέλη; Να πούμε και για τα μέλη του ΔΣ του ΟΤΕ επίσης την επίμαχη περίοδο;» (τα ερωτήματα, επίσης, στο ΠΑΡΟΝ).

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ: «Κατά τ' άλλα οι πολίτες που θα αρχίσουν σιγά σιγά να επιστρέφουν από τις καλοκαιρινές διακοπές θα βρεθούν αντιμέτωποι με νέα φαινόμενα άγριας κερδοσκοπίας - αυτή τη φορά σε πολλά ιδιωτικά νηπιαγωγεία που φέτος αύξησαν τα δίδακτρα κατά 87,5% με την ταρίφα να υπολογίζεται στα 5.000 ευρώ ετησίως» (το θέμα στα ΝΕΑ).