«Αγριες επιθέσεις κατά αστέγων (...) η αυξανόμενη ανεργία και οι πτωχεύσεις επιχειρήσεων συνεχίζουν να οδηγούν Αμερικανούς στο δρόμο, με τον αριθμό τους να υπολογίζεται σήμερα στο ένα εκατομμύριο σε όλη τη χώρα (...) ο εκτελεστικός διευθυντής της Εθνικής Συμμαχίας για τους Αστεγους Μάικλ Στουπς αναφέρει ότι διαδεδομένες προκαταλήψεις οδηγούν σε αντιμετώπιση των αστέγων σα ζώα (...) στο Λος Αντζελες άστεγο άνδρα γνωστό σε όλη τη συνοικία τον περιέλουσαν με βενζίνη άγνωστοι που τον πυρπόλησαν μέχρι θανάτου (...) στη Βοστώνη άστεγος βετεράνος του αμερικανικού στρατού ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου στο κέντρο της πόλης με δεκάδες αυτόπτες να παρακολουθούν χωρίς να παρέμβουν. Στο Τζάκσονβιλ της Βόρειας Καρολίνας ομάδα νεαρών μαχαίρωσε μέχρι θανάτου άστεγο άνδρα που διέμενε πίσω από εμπορικό κέντρο ανοίγοντας το θώρακά του με σπασμένο μπουκάλι μπύρας (...) ορισμένοι από τους άστεγους του Λας Βέγκας επιλέγουν σήμερα να διαμένουν σε δαιδαλώδες δίκτυο υπόγειων αγωγών ομβρίων υδάτων κάτω ακριβώς από το γνωστό παγκοσμίως "στριπ" της πόλης, όπως ονομάζεται η λεωφόρος που φιλοξενεί τα ιστορικά καζίνο. Εκεί οι άστεγοι κινδυνεύουν από τις ξαφνικές καταιγίδες, τις ασθένειες, τις δηλητηριώδεις μαύρες αράχνες που αγαπούν την υγρασία και το πυκνό σκοτάδι (...) αναφέρουν όμως ότι η ζωή στις σύγχρονες κατακόμβες είναι προτιμότερη από τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν στην επιφάνεια της πόλης» (το θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Η ήττα του κομμουνισμού θεωρήθηκε τότε νίκη του καπιταλισμού. Ομως, μετά 20 χρόνια, ο νικητής παρουσίασε προβλήματα. Ο καπιταλισμός συγκλονίζεται από παγκόσμια κρίση. Η διαφορά είναι ότι το πολιτικό σύστημα δεν θα θιγεί από την κρίση που ταλανίζει το οικονομικό του οικοδόμημα» (το θέμα στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

«Σχέδιο ανατροπής του Ερικ Χόνεκερ από την προεδρία της Ανατολικής Γερμανίας φέρεται να είχε εκπονήσει η Μόσχα το 1987 επί των ημερών του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, χρησιμοποιώντας μάλιστα ως άνθρωπο - κλειδί για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της συνωμοσίας τον έως τότε αρχηγό της μυστικής αστυνομίας Στάζι, Μάρκους Βολφ. Το αποκαλύπτει έρευνα της γερμανικής Berliner Morgenpost (...) ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ήθελε στο τιμόνι των συμμαχικών χωρών ανθρώπους που θα στήριζαν την πολιτική του "ανοίγματος" και της γκλάσνοστ. Ο ηγέτης της Ανατολικής Γερμανίας δεν συγκαταλεγόταν σε αυτούς. Επρεπε να αντικατασταθεί» (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).