Δικαίως δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους τα δημοσιογραφικά συγκροτήματα της αστικής τάξης καθώς όπως εκτιμούν - αυτό τουλάχιστον θέλουν να προβάλουν - μετά την ανάλογη ψηφοφορία στο ΠΑΣΟΚ, τώρα και με την ψηφοφορία στη ΝΔ, τα δύο κυρίαρχα κόμματα του κεφαλαίου εμφανίζονται να έχουν ισχυρή βάση.

Ελπίζουν πως έτσι θα αποφύγουν επικίνδυνους κλυδωνισμούς. Μένει στους εργαζόμενους, στα λαϊκά στρώματα που ακόμα αποθέτουν εμπιστοσύνη σ' αυτά τα δύο κόμματα να διαψεύσουν στην πράξη τις ελπίδες της αστικής τάξης. Δε χρειάζεται να περιμένουν πολύ. Ηδη η μία μετά την άλλη οι εφημερίδες που στηρίζουν ΝΔ βεβαιώνουν ότι τώρα πια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει «ισχυρό σύμμαχο».

Σε τι χρειάζεται αυτός ο πολιτικός σύμμαχος στην κυβέρνηση; Μα ακριβώς για να αντισταθμίσει την ευρύτατη κοινωνική αντίθεση σε μια πολιτική που με την αντιδραστικότητά της χτυπάει το ίδιο καθέναν όπου κι αν ψηφίζει. Εκεί, στο πεδίο της αναπόφευκτης κοινωνικής σύγκρουσης, η αστική τάξη επιδιώκει να αντιπαραθέσει ένα ισχυρό πολιτικό μέτωπο υπέρ των συμφερόντων της.

Ποια είναι αυτά τα συμφέροντα; Τα περιέγραψε με τον τρόπο του προχτές ο Παπανδρέου στο συμπόσιο της οικονομικής ολιγαρχίας. Ολα εκείνα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο αφορούν στο ταμείο. Ολα εκείνα που ο ίδιος ο πρωθυπουργός εκτιμά ότι θα χρειαστούν συγκρούσεις για να περάσουν. Υπάρχει κάτι φιλολαϊκό που να χρειάζεται σύγκρουση για να περάσει; Οχι. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έσπευσε να δείξει - ως «συμφέροντα», με τα οποία θα συγκρουστεί - όλους όσοι δε σπεύδουν να δώσουν άλλοθι στην πολιτική του και δε μετέχουν στον «κοινωνικό διάλογο». Οι εργάτες που δε μετέχουν στο διάλογο αυτοί προσδιορίζονται ως αντίπαλος από τον Παπανδρέου. Και σ' αυτή του τη μάχη η αστική τάξη τον βεβαιώνει ότι θα έχει ισχυρό σύμμαχο τη ΝΔ και υπό τον νέο αρχηγό της.

Παράλληλα, στο ευρύτερο περιβάλλον πληθαίνουν οι φωνές που εντοπίζουν πως η εκστρατεία για την ειρήνη στο Αφγανιστάν είναι μόνο πόλεμος. Πως το κυνήγι των ναρκωτικών είναι επίσης έλεγχος για το ποιος θα έχει τον έλεγχο του ναρκω-εμπορίου. Και πως η περίφημη μείωση των στρατιωτών στο μέτωπο δεν είναι τίποτα άλλο από διαρκής αύξησή τους - για ποια αυριανά μέτωπα άραγε;

Οταν αυτή η συζήτηση ανοίγει μεταξύ αυτών που έχουν θεό τους το κράτος-σύμβολο του ελεύθερου και δημοκρατικού κόσμου, δε μας ξενίζουν οι μικρότερου εύρους κωλοτούμπες διαφόρων στη γειτονιά μας.

Στον ΣΥΝ άνοιξε μια συζήτηση για τις ευθύνες περί το Μάαστριχτ. Και όσοι είναι χωμένοι ως το λαιμό σπεύδουν να χαρακτηρίσουν «παπανδρεϊσμό» (ξέρουν όλοι τους καλά τι σημαίνει ο όρος) τα περί αδύνατου κρίκου (ότι μπορεί, δηλαδή, να σπάσει η ιμπεριαλιστική αλυσίδα) και σε αντιδιαστολή προτείνουν στην κυβέρνηση να ψάξει μεταξύ των ιμπεριαλιστών για τις συμμαχίες που θα την βοηθήσουν να υπονομεύσει τις πειθαρχίες που επιβάλλει η συνθήκη. Δηλαδή «κάτω τα χέρια απ' το Μάαστριχτ, μπορεί να γίνει και ανθρώπινο». Το θέμα κυριολεκτικά δεν πρέπει να μας αφορά ως την ώρα που κάποιους απ' αυτούς θα τους ξαναβγάλουν στην πρώτη γραμμή για να τους ξαναπαρουσιάσουν ως την αριστερά του μέλλοντος. Κι αυτοί που θεωρούν δεδομένο το Μάαστριχτ και οι άλλοι που όψιμα προσπαθούν να εμφανιστούν ως και αντιιμπεριαλιστές, έχουν δώσει εξετάσεις στο κύριο: Στο τσάκισμα του εργατικού κινήματος, στην υπονόμευση της προοπτικής του, στο χτύπημα του ΚΚΕ. Ορισμένοι, καθ' έξιν υπονομευτές, ίσως το ξαναεπιχειρήσουν. Εδώ είμαστε...

Ασχετο: Διαβάζουμε στο ημερολόγιο: «Στο Λένινγκραντ, στο Σμόλνι, δολοφονείται με περίστροφο ο Σεργκέι Κίροβ, ένας από τους επιφανέστερους παράγοντες του Κομμουνιστικού Κινήματος και του Σοβιετικού Κράτους». Ηταν 1η Δεκέμβρη του 1934, μια ανύποπτη εποχή...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΦΘΗΝΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ απαιτεί το κεφάλαιο και προωθεί η κυβέρνηση

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Πακέτο μέτρων πριν μας επιβληθεί από ΕΕ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Μαύρη εικόνα για τα Ταμεία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΟΙ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ ΠΡΕΣΒΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ

Η ΑΥΓΗ: Στον βωμό των Βρυξελλών

ΤΟ ΒΗΜΑ: Παπανδρέου και Σαμαράς: καλή αρχή...

ΕΘΝΟΣ: ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ και ασυμφωνίες κορυφής

Ο ΛΟΓΟΣ: ΣΕ ΑΛΛΑ ΜΑΖΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΕΝΤΟΛΗ για ριζικές ΑΛΛΑΓΕΣ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Ανοιχτό κόμμα η ΝΔ

Η ΧΩΡΑ: Τα πλάνα Σαμαρά για ριζικές αλλαγές στη ΝΔ

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΠΟΙΑ ΜΕΤΡΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΜΕΣΑ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ

ΤΑ ΝΕΑ: Ανοιγμα Γιώργου για συναίνεση

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ του νέου Προέδρου

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Καθαρή εντολή, δύσκολο έργο

«Οι ευρωπαϊκοί στρατοί ξεκίνησαν για να λάβουν μέρος σε μια ειρηνευτική αποστολή - μόνο που δεν πρόκειται για ειρήνη αλλά για πόλεμο. Το ζητούμενο είναι η ανοικοδόμηση της χώρας - αλλά εν τω μεταξύ εντείνεται ο βομβαρδισμός της. Θέλουμε να τους σώσουμε αλλά τους σκοτώνουμε. Προχωράμε ολοταχώς με στόχο την πάταξη της παραγωγής οπίου - αλλά ως τότε το Αφγανιστάν έχει καταλήξει να παράγει πάνω από το 90% του οπίου στον πλανήτη (...) Ο επικεφαλής του στρατεύματος, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα επρόκειτο σήμερα να ανακοινώσει το μεγαλύτερο από όλα τα παράδοξα του πολέμου, την ελάττωση της αμερικανικής παρουσίας διά της αύξησής της. Οι 30.000 επιπλέον στρατιώτες των οποίων η αποστολή θα ανακοινωθεί απόψε, μαζί με τους 21.000 που είχε στείλει ο Ομπάμα στο Αφγανιστάν στις αρχές του 2009 θα μας έκαναν 51.000 επιπλέον άνδρες - αν δεν συνοδεύονταν, επιπροσθέτως, και από πολλές χιλιάδες νέους ημιαόρατους μισθοφόρους. Αυτή είναι η στρατηγική της αποκλιμάκωσης... Ο Ομπάμα είναι ο ίδιος άνθρωπος που είχε ωφεληθεί πολιτικά από την αντίθεσή του στον πόλεμο του Ιράκ και που είχε δώσει την εντύπωση ότι θα αντιστρέψει τις φιλοπόλεμες πολιτικές Μπους. "Οι Αμερικανοί νόμιζαν ότι είχαν έναν πρόεδρο που είναι κατά των πολέμων" έγραψαν χθες οι "Τάιμς" του Λονδίνου. Αλλά, κατά παράδοξο τρόπο, κάτι άλλαξε» (η Ευρυδίκη Μπέρση στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Σε εποχή μεγάλης αλληλοδιαπλοκής του κόσμου, η αναζήτηση του "αδύναμου κρίκου" (...) αποτελεί χίμαιρα ανδρεοπαπανδρεϊκής κοπής. Μια υπερχρεωμένη χώρα, με απουσία μόνιμων θεσμών κινήματος, με τα χαρακτηριστικά της ρευστότητας του "μεσογειακού" πολιτικού συστήματος, και να θέλει, δεν μπορεί να αναδειχθεί σε Βενεζουέλα της Ευρώπης. Δεν μπορεί να σπάσει από εδώ η "πειθαρχία" του Μάαστριχτ. Μπορεί, όμως, αν θέλει η κυβέρνηση, να αναζητήσει συμμαχίες που θα υπονομεύσουν στην πράξη αυτή την πειθαρχία» (ο Ν.Φ. στην ΑΥΓΗ).

«...ΚΙ Η ΧΑΡΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΕΙ»: «Η κατά μάζας προσέλευση πολιτών μαρτυρεί (...) ότι τα δύο μεγάλα κόμματα, οι δύο μεγάλες παρατάξεις (...) είναι πολιτικά και ιδεολογικά ριζωμένες στην ελληνική κοινωνία, η ιστορικότητά τους είναι δεδομένη και διαθέτουν ευρύτατη λαϊκή βάση με συνειδητοποιημένους πολίτες» (από το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

ΤΟΥΣ ΕΝΩΝΟΥΝ ΠΟΛΛΑ: «Τώρα η κυβέρνηση θα έχει απέναντί της ισχυρό σύμμαχο σε ό,τι σωστό και αντίπαλο ακατάβλητο σε ό,τι μπορεί να οδηγήσει σε οπισθοδρόμηση και παράλυση. Τώρα "δεν είμαστε πια αντίπαλοι, μας ενώνουν οι μεγάλες προσδοκίες" είναι η μεγάλη πρόκληση για το ισχυρό, αναβαπτισμένο στο λαό, κόμμα της Νέας Δημοκρατίας» (από το κύριο άρθρο στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΑΞΗ: «Ελπίδα όλων είναι πως ο κ. Σαμαράς θα ασκήσει μια αυστηρή αντιπολίτευση, αλλά θα συνδράμει παράλληλα την κυβέρνηση σε ορισμένους μεγάλους εθνικούς στόχους, στους οποίους μπορεί να συμφωνήσουν τα δύο μεγάλα κόμματα (...) Ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης, όλοι θα πρέπει να εύχονται να επιτύχει στο δύσκολο έργο του» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΕΔΕΙΞΕ ΤΑ «ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ»: «Ο πρωθυπουργός (...) επεσήμανε χαρακτηριστικά ότι τα θέματα που θα απασχολήσουν τον διάλογο μεταξύ κυβέρνησης, αντιπολίτευσης, αλλά και κοινωνικών εταίρων είναι: αλλαγές στο κράτος, στη φορολογία και στη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών (...) στο Ασφαλιστικό, στην Παιδεία και στην Υγεία (...) Προειδοποίησε ότι ορισμένοι (...) ενδέχεται να μη συμμετάσχουν στη διαδικασία αυτή και να την υπονομεύσουν. Αυτούς, είπε, "θα τους αφήσουμε πίσω (...) δεν θα γίνουμε όμηροι κανενός συμφέροντος"» (το θέμα στα ΝΕΑ).

ΕΛΑ ΝΤΕ... «Αν πράγματι είναι τόσο ζοφερή η κατάσταση του ασφαλιστικού συστήματος, γιατί δεν αρχίζει εδώ και τώρα η εφαρμογή αυτονόητων μέτρων, για τα οποία δεν χρειάζεται κανένας απολύτως διάλογος, αλλά μόνο πολιτική βούληση; Χρειάζεται διάλογος με τους κοινωνικούς εταίρους για να συγκροτηθούν και να λειτουργήσουν οι μηχανισμοί βεβαίωσης και είσπραξης των εισφορών; Ούτε και για την είσπραξη των βεβαιωμένων εισφορών χρειάζεται διάλογος» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).