Του Πέτρου Ζερβού από το «9» της «Ελευθεροτυπίας»

«η χώρα πρέπει να σφίξει τα λουριά».

Ας αρχίσουν το σφίξιμο οι επιχειρηματίες της χώρας. Οι εργάτες έτσι κι αλλιώς περαστικοί είναι. Χτες στη Γερμανία, σήμερα στην Ελλάδα, προχτές στο Πακιστάν, αύριο ποιος ξέρει...

«η χώρα πρέπει να κόψει τη σπατάλη».

Αρχισε, ήδη. Από τα νοσοκομεία. Καθένας μπορεί να πεθάνει χωρίς την πολυτέλεια να τον έχει δει ένας γιατρός.

«η χώρα πρέπει να γίνει πιο παραγωγική».

Παράδειγμα: Πέντε ντιλίβερι μπόι χτες έσπασαν πόδια, χέρια για να είναι παραγωγικοί. Αύριο να σπάσουν και την άλλη πλευρά.

«η χώρα πρέπει να γίνει ανταγωνιστική».

Παράδειγμα: Να αρχίσουν οι μαθητές να τρώνε ο ένας τον άλλο μέσα στην τάξη, αντί να περιμένουν πότε θα δώσουν εξετάσεις για να πιάσουν 19,99.

«η χώρα θα βρεθεί σε έκτακτη κατάσταση».

500 χρόνια καπιταλισμού, ακόμα έκτακτος είναι; Και μας που μας φαινότανε για σάπιος...

«οι σοβαροί άνθρωποι ανησυχούν».

Σωστό είναι. Στην πραγματικότητα, τρέμουν όταν βλέπουν εργάτη να γελάει υποχθόνια.

Στην απέναντι μεριά του ωκεανού:

-- Τι είπε ο άνθρωπος; Οτι σ' αυτό το σύστημα επιβιώνει ο ισχυρότερος. Και πέσανε να τον φάνε. Γιατί τη θέση της Τζένεραλ Μότορς θα την πάρει η αναδυόμενη Σινγκ Γιου Του Του.

-- Οι πατεράδες τους πήγαν σ' έναν πόλεμο που δεν ήταν δικός τους. Αυτοί ένα μεροκάματο έψαχναν - όσο μπορείς να πεις μεροκάματο το να σκορπίζεις θάνατο. Τώρα μετράνε νευροπαραλυμένους ανάμεσα στους μισθοφόρους. Παραδόξως, δε μετράνε κανέναν απ' αυτούς που φάγανε στο κεφάλι τα αέρια...

-- Τα παιδιά των μισθοφόρων υποσιτίζονται. Για να είναι έτοιμοι μόλις «η πατρίδα το ζητήσει» να προσφερθούν κι αυτά για μισθοφόροι.

Χρειάστηκε να περάσουν κοντά 20 χρόνια, για να μάθουμε ορισμένα από το τι ήταν «ο Κόλπος». Εχουμε καιρό να μάθουμε για τη Σερβία και το επόμενο Ιράκ, όπως και για το Αφγανιστάν. Μέχρι τότε, όποτε ακούμε κάποιον να δηλώνει «είμαστε όλοι Αμερικάνοι» να του ευχόμαστε «και πεζοναύτης νέε μου...».

Λεπτομέρεια: Τα στοιχεία για τους υποσιτισμένους αφορούν την περίοδο πριν το ξέσπασμα της κρίσης. Τα στοιχεία της κρίσης θα αρχίσουν να παρουσιάζονται του χρόνου τέτοιο καιρό. Αυτό δεν εμποδίζει τους αναλυτές να βλέπουν το μέλλον και, ήδη, να προετοιμάζουν το κλίμα για ό,τι έρχεται.

Καλώς να έρθει. Ο,τι εμφανίζει γυμνή τη βαρβαρότητα, είναι για καλό. Το κακό είναι πως αυτός που πρέπει να δώσει τη λύση είναι ακόμα ανοργάνωτος, αν όχι και ανυποψίαστος. Γιατί πολλοί τρώνε τη σφαλιάρα, λίγοι καταλαβαίνουν από πού τους ήρθε.

Βοηθάει σ' αυτό κι εκείνη η «διανόηση» που έχει μύρια όσα να γράψει κάθε μέρα, ώστε να μη μείνει χαραμάδα απ' όπου η συνείδηση να μπορέσει να δει την αιτία.

Κάποια στιγμή να πάψουμε να γράφουμε για «παπαγαλάκια» και λοιπές τέτοιες α-νόητες λέξεις.

Είναι κρίσιμο να πεις τι ακριβώς κάνουν όλοι αυτοί που λένε στους εργάτες ότι τρεις ή δεκατρείς τράπεζες υπό κρατικό έλεγχο θα κάνουν ανθρώπινο τον καπιταλισμό.

Ασχετο: Τι σας έκανε, ρε παιδιά, ο άνθρωπος και του βάψατε τον τοίχο; Ξέρετε τι είναι να Πασχ-ίζεις μια ζωή για να γίνεις ιδιοκτήτης και ένα πρωί να βλέπεις τον τοίχο της περιουσίας σου να έχει γίνει δημόσιας χρήσης; Τουλάχιστον, βάλατε γράσο στην μπογιά;

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΔΩΣΤΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΣΤΟ ΛΑΟ και όχι στην πλουτοκρατία

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: 12.977 ευκαιρίες εργασίας

Η ΧΩΡΑ: Βλάπτει σοβαρά την Υγεία

ΤΟ ΒΗΜΑ: Υγεία και Παιδεία τα δύο επόμενα κραχ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Κραχ στην Υγεία

ΤΑ ΝΕΑ: Εβγαλαν μαχαίρια οι εντιμότατοι φίλοι

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΚΑΡΕ - ΚΑΡΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ

Ο ΛΟΓΟΣ: «ΚΟΜΜΕΝΟ» το επίμαχο βίντεο

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΥΠΟΚΟΣΜΟΣ Α.Ε.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Εκαναν τσαντίρι την Εξεταστική για το Βατοπαίδι

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Σε ευτελισμό οδηγείται η Εξεταστική

ΕΘΝΟΣ: ΤΟ ΚΟΛΠΟ με το Ολυμπιακό φιλέτο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΞΕΣΗΚΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ Η «ΛΑΪΚΗ ΔΕΞΙΑ»

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Απαγόρευσε κάθε αύξηση στα τιμολόγια της ΔΕΗ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Νέα θύελλα με τα 28 δισ. ευρώ

Η ΑΥΓΗ: Εχει για τους τραπεζίτες δε βρίσκει για τους πολίτες

«Περίπου ένας στους τέσσερις από τους 697.000 βετεράνους των αμερικανικών δυνάμεων που πήραν μέρος στην επιχείρηση του 1990-91 στον Περσικό, πάσχουν από το σύνδρομο του Κόλπου, όπως αποκαλύπτει εκτενής ομοσπονδιακή έρευνα που δόθηκε στη δημοσιότητα τη Δευτέρα (...) με τον όρο σύνδρομο του Κόλπου περιγράφονται οι συνέπειες από την έκθεση σε τοξικά χημικά, συμπεριλαμβανομένων των παρασιτοκτόνων, καθώς και σε ένα φάρμακο που χορηγήθηκε για την προστασία των στρατιωτών από τα νευροπαραλυτικά αέρια (...) τα πράγματα φαίνεται πως είναι ακόμη δυσκολότερα με βάση το γεγονός ότι δεν υπάρχει τρόπος θεραπείας (...) η έκθεση σε "νευροτοξίνες" συνδέεται με το σύνδρομο του Κόλπου, αποφαίνεται ξεκάθαρα η ομοσπονδιακή έρευνα, προσδιορίζοντας τα παρασιτοκτόνα και ένα φάρμακο για την προστασία από νευροπαραλυτικά αέρια ως τους δύο πιο επικίνδυνους παράγοντες» (το ρεπορτάζ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Περισσότερα από 690.000 παιδιά στις ΗΠΑ αντιμετωπίζουν το φάσμα της πείνας το 2007, σύμφωνα με στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Γεωργίας, τη στιγμή που ένας στους οκτώ Αμερικανούς αγωνιζόταν να θρέψει επαρκώς τον εαυτό του ακόμη και πριν από την έναρξη της οικονομικής κρίσης. Ο αριθμός των παιδιών που υποσιτίζονται διπλασιάστηκε κατά 50% σε σχέση με το 2006 και μαζί με τους ενήλικους που συγκαταλέγονται στην ίδια κατηγορία έφτασαν τα 36,2 εκατομμύρια» (το ρεπορτάζ στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

«Δεν είναι απίθανο το ενδεχόμενο να περάσει ο Μπάρακ Ομπάμα το μεγαλύτερο μέρος της θητείας του πολεμώντας ένα παγκόσμιο κίνημα διαμαρτυρίας, το οποίο δεν έχουμε ακόμη δει (...) τους επόμενους μήνες, πολλά μέλη της νέας μεσαίας τάξης θα χάσουν τη δουλειά τους και θα αντιμετωπίσουν εκ νέου την ανεργία και τη φτώχεια (...) το αποτέλεσμα θα είναι η αποξένωση και η πολιτική αντίδραση. Αν θέλετε να μάθετε τη δεξαμενή απ' όπου θα προέλθουν τα νέα κοινωνικά κινήματα παρακολουθήστε την εξέλιξη των πάλαι ποτέ μικροαστών που έγιναν νεόπτωχοι» (o David Brooks σε «The New York Times» / ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«ΟΙ ΣΟΒΑΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ»: «Θέλουν οι πολιτικοί μας να τετραγωνίσουν τον κύκλο. Ελα όμως που αυτό δε γίνεται (...) ο μέσος πολίτης αρχίζει και αντιλαμβάνεται ότι κάτι πάει στραβά (...) κανείς δεν τον έχει προετοιμάσει για να ακούσει την αλήθεια: πως δηλαδή η χώρα πρέπει να σφίξει τα λουριά, να κόψει τη σπατάλη σε κρίσιμους τομείς, να γίνει πιο παραγωγική και ανταγωνιστική, έστω και αν αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να διατηρηθεί το σημερινό τεχνητό βιοτικό της επίπεδο (...) είναι μαθηματικώς βέβαιο πως η κοινή γνώμη θα βρεθεί εντελώς απροετοίμαστη απέναντι σε μια εξαιρετικά δύσκολη και έκτακτη κατάσταση (...) οι σοβαροί άνθρωποι ανησυχούν βαθύτατα (...) η χώρα χρειάζεται τώρα, σήμερα, αξιόπιστο οικονομικό επιτελείο» (ο Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ: «Ο υπουργός Οικονομικών Χένρι Πόλσον επανέλαβε ότι διαφωνεί ριζικά με τη χορήγηση στις αυτοκινητοβιομηχανίες κονδυλίων που προέρχονται από το πακέτο των 700 δισ. δολαρίων. Αναλυτές προειδοποιούν πάντως για καταστροφικές συνέπειες στην περίπτωση που δεν εγκριθεί πακέτο διάσωσης και όχι μόνον σε ό,τι αφορά την αύξηση της ανεργίας» (το ρεπορτάζ στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΛΕΡΩΣΕ ΤΟΝ ΤΟΙΧΟ; «Τα γκράφιτι στους τοίχους είναι μια άλλη "επαναστατική" στρέβλωση της ιστορίας. Η φθορά δημόσιας ή ξένης περιουσίας θεωρείται συνέχεια της λέξης "ελευθερία" που "κάποιοι έγραψαν στον τοίχο με μπογιά" (...) σε μια δημοκρατία όπου ο καθένας μπορεί να πει το κοντό και το μακρύ του, είτε διά του Τύπου, είτε διά του Διαδικτύου, τα γκράφιτι στους τοίχους είναι απλώς άσκοπη φθορά περιουσίας» (ο Π. Μανδραβέλης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).