Του Πάνου Μαραγκού από το ΕΘΝΟΣ

Υπάρχει κάτι στις εξελίξεις στη Γερμανία που να δηλώνει σε μαζική κλίμακα αμφισβήτηση του καπιταλισμού; Προς τι, λοιπόν, οι αριθμητικές κωλοτούμπες που αθροίζουν κάθε πικραμένο και τον χαρακτηρίζουν «αριστερόστροφο»; Οτι υπάρχει μαζική λαϊκή δυσαρέσκεια είναι γεγονός. Οτι αυτή η δυσαρέσκεια ψάχνει τρόπο να εκφραστεί, επίσης είναι γεγονός. Ενα μέρος της, μάλιστα, εκφράστηκε και με πολιτική επιλογή. Είναι πλειοψηφική; Και σε ποια κατεύθυνση; Δηλαδή, όποιος καταψήφισε τον Σρέντερ, αθροίζεται υπέρ του, επειδή οι σοσιαλδημοκράτες δηλώνουν αριστεροί;

Είναι γνωστή και παλιά η αλχημεία με τον όρο «Αριστερά». Σύμφωνα με την κυρία Δαμανάκη και ο Κλίντον «αριστερός» είναι. Ο Μπερτινότι εκτιμά τώρα ότι οι ψήφοι υπέρ των κομμάτων του Σρέντερ, των Πρασίνων, του Λαφοντέν και του Γκίζι, συγκροτούν αριστερόστροφη πλειοψηφία. Υποθέτουμε ότι κάπως έτσι συγκροτούν αριστερόστροφη πλειοψηφία και στην Ιταλία οι δυνάμεις που εκφράζει ο Πρόντι και οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στα συνδικάτα βάσης Κόμπας. Και σε ευθεία αναλογία, εδώ, η πορεία του Γ. Παπανδρέου προς το λαό για την προβολή του «άλλου δρόμου» δεν μπορεί παρά να αξιώνει να συναντηθεί με τις δυνάμεις που διαδηλώνουν ότι «το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός».

Γιατί πρέπει να είναι έτσι τα πράγματα; Το ομολογεί ο Μπερτινότι. Γιατί αυτό απαιτείται για να προωθηθούν οι μεταρρυθμίσεις! Ποιες μεταρρυθμίσεις, ποιου συστήματος; Ε, μα, καπιταλισμό έχουμε, τι πα να πει «ποιου συστήματος». Ε, για δεν το λέει ευθέως;

Εντάξει, υπάρχει μια αγωνία σ' όλο αυτό το «πολιτικό προσωπικό» μπροστά στην πιθανότητα ριζοσπαστικοποίησης πλατιών λαϊκών μαζών. Εντάξει, ο καπιταλισμός έχει ανάγκη τη σοσιαλδημοκρατία ως τον πιο ισχυρό κυματοθραύστη της λαϊκής δυσαρέσκειας, αλλά από πού κι ως πού οι δικές τους αγωνίες πρέπει να γίνουν αγωνία του εργάτη που σακατεύεται για τα κέρδη του κεφαλαίου; Από πού κι ως πού κάτι ρετάλια της πολιτικής ζωής - κι αυτός ο χαρακτηρισμός αφορά πολύ προσωποποιημένα κάτι Ελλαδίτες - αποκτούν δικαίωμα από την ψήφο του 8,5% των Γερμανών για να αξιώσουν το δικό τους αντεπαναστατικό ανάχωμα να βαπτιστεί «Νέα Αριστερά»;

Βλέπω το παλιό να έρχεται σα νέο, έγραφε ο Μπρεχτ, τότε ακόμα και ισχύει απόλυτα σήμερα.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Διπλή προειδοποίηση για την έκρηξη των δανείων

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ελεγχος δανείων για προστασία των νοικοκυριών

Ο ΛΟΓΟΣ: ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ προς το παρόν... δεν αλλάζει

ΤΑ ΝΕΑ: Παίζουν με την εθελουσία στις ΔΕΚΟ

ΕΘΝΟΣ: ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ σε χιλιάδες υπαλλήλους

Η ΑΥΓΗ: Η κυβέρνηση «αδειάζει» τον μνηστήρα της Ολυμπιακής

Η ΝΙΚΗ: Κυβερνητικό αλαλούμ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ

ΤΟ ΒΗΜΑ: Οπερέτα η ΔΕΗ άγνωστον ποιος τη διοικεί

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΙΣΤΟΡΙΚΗ απόφαση για Κύπρο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΟΚΤΩ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΘΗΤΕΙΑ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΝΕΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ για αναβολές, απαλλαγές

Η ΧΩΡΑ: Θητεία, ποιοι απαλλάσσονται και ποιοι δικαιούνται μειωμένη

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): 9 ΜΗΝΕΣ ΘΗΤΕΙΑ για τον πρωτότοκο τρίτεκνης οικογένειας

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΣΤΡΑΤΕΥΣΗ απαλλαγές, αναβολές και μείωση θητείας

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Μήτση): ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ 2.507 χωρίς διαγωνισμό

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΞΕΣΠΑΣΕ ΕΜΦΥΛΙΟΣ στη συμμορία Κοντομηνά

«Περίπου 2,2 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από ασθένειες ή δυστυχήματα στον χώρο εργασίας. Κύριες αιτίες η ελλιπής ασφάλεια και η παγκοσμιοποίηση που δημιουργεί πιέσεις για γρήγορα κέρδη» (η είδηση στο «ΕΘΝΟΣ»).

«Πάνω από 150.000 πολίτες απομακρύνθηκαν από τις εστίες τους και μεταφέρθηκαν σε ασφαλή καταφύγια εν αναμονή του κυκλώνα καθώς και χιλιάδες τουρίστες από τα ξενοδοχεία του τουριστικού Βαραντέρο» (η είδηση στα «ΝΕΑ»).

«Πρόκειται για τοκογλυφικό κέρδος, το οποίο επιβαρύνει τα ήδη πιεζόμενα λαϊκά στρώματα. Εάν μάλιστα συνυπολογισθεί ότι ολοένα και περισσότερα νοικοκυριά καταφεύγουν πλέον στον δανεισμό για να αντιμετωπίσουν ακόμη και τρέχουσες καταναλωτικές τους ανάγκες, η υπόθεση προσλαμβάνει διαστάσεις μείζονος κοινωνικού προβλήματος» (από το κύριο άρθρο στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

«Ολοήμερα σχολεία - πάρκινγκ (...) περισσότεροι από 300.000 μαθητές παραμένουν σε περίπου 4.000 ολοήμερα δημοτικά σχολεία χωρίς να ασχολούνται με όλα όσα περιλαμβάνει το πρόγραμμά τους» (η είδηση στο «ΒΗΜΑ»).

«Σχεδόν ένας στους δύο Ελληνες δε γνωρίζει ποια είναι τα συμπτώματα της άνοιας και του Αλτσχάιμερ, ενώ το 69% θεωρεί ότι η απώλεια μνήμης είναι φυσιολογική συνέπεια των γηρατειών. Αποτέλεσμα; Το 69% των Ελλήνων που πάσχουν από Αλτσχάιμερ δεν το γνωρίζει!» (η είδηση στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

ΤΙ ΨΗΦΙΣΕ ΤΟ 90%; «Οι εκλογές έδειξαν ότι οι αριστερόστροφες και οικολογικές δυνάμεις είναι η πλειοψηφία του γερμανικού λαού (...) η γερμανική σοσιαλδημοκρατία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια επιλογή μεγάλης ευθύνης (...) η μεγάλη επιτυχία της αριστεράς απαιτεί από τη σοσιαλδημοκρατία να έχει το θάρρος να διαχωριστεί από τις συντηρητικές και αντικοινωνικές πολιτικές (...) άλλωστε σε διαφορετικές εκδοχές αυτό είναι το πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουν οι μεταρρυθμίσεις σ' όλη την Ευρώπη» (ο Φ. Μπερτινότι, πρόεδρος του ΚΕΑ στην «ΑΥΓΗ»).

ΜΕ ΣΧΕΔΙΟ: «Πορεία Γιώργου στον λαό. Η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο και κινείται ανάλογα με τις πιέσεις που δέχεται από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Αυτό υποστήριξε χθες ο Γ. Παπανδρέου (...) είπε ότι πολύ σύντομα θα ανακοινωθεί από το κόμμα ολοκληρωμένο πρόγραμμα περιοδειών (...) το κεντρικό σύνθημα θα είναι "υπάρχει άλλος δρόμος"» (τίτλος και ρεπορτάζ στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΣΠΕΚΟΥΛΑ ΣΤΟ ΚΕΝΟ: «Αποκτά ξανά η ευρωπαϊκή Αριστερά τη ριζοσπαστική της συνιστώσα, η οποία συμπληρώνει το κενό που άφησε το Κομμουνιστικό Κίνημα, ή βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο φαινόμενο πολυσυλλεκτικού λαϊκισμού με αριστερή ετικέτα;» (η ερώτηση από τον Κ. Καπόπουλο στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

ΑΠΟΧΩΡΕΙ Ο «ΑΤΤΙΛΑΣ»! «Ως ληξιαρχική πράξη για την "ντε φάκτο" αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας αντιμετωπίζεται από την Αθήνα και τη Λευκωσία η καθαρή απάντηση της ΕΕ στη δήλωση της Αγκυρας περί μη αναγνώρισης. Επειτα από επίπονες διαπραγματεύσεις και από επτά βρετανικά προσχέδια, βρέθηκε τελικώς η "χρυσή τομή" που ικανοποιεί τα ελληνοκυπριακά συμφέροντα» (το κύριο άρθρο στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).