Του Γιάννη Καλαϊτζή από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Αυτοί, λοιπόν, που αρπάνε το ψωμί απ' το τραπέζι κι απαγορεύουν στον αγρότη να βάλει στάρι να φάει ο κόσμος ψωμί κανονικό, χρηματοδοτούν έρευνα για να πείσουν τους αγρότες ότι πρέπει να γίνουν πελάτες κάποιας Altec, να βρεθούν δηλαδή στην αιχμή της τεχνολογίας που παράγεται από τις επιχειρήσεις της «Νέας Οικονομίας».

Μεγάλο παραμύθι η περίφημη «Νέα Οικονομία». Και επειδή σκάνε η μία μετά την άλλη οι φούσκες της, οι ίδιοι που τις προωθούσαν σφυρίζουν κλέφτικα και ρωτούν δήθεν γιατί το κράτος δεν προτίμησε τον ΟΤΕ. Μα και ο ΟΤΕ μια καπιταλιστική εταιρεία είναι που πουλάει ό,τι πουλάει, αξιοποιώντας ό,τι με πολύ χρήμα πλήρωσαν οι εργαζόμενοι τον καιρό που ήταν μια κρατική επιχείρηση. Και τότε καπιταλιστική για να μην ξεχνιόμαστε. Ο ΟΤΕ δεν αναπτύχθηκε για να έχει τηλέφωνο ο πάσα ένας αλλά γιατί οι ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής το επέβαλλαν. Και τέτοιες επενδύσεις μόνο το κράτος μπορούσε κάποτε να τις χρηματοδοτήσει. Ακριβώς γιατί δε συνέφερε τον ιδιώτη καπιταλιστή. Οταν έγιναν οι επενδύσεις το μαγαζί γύρισε στους ιδιοκτήτες του συστήματος. Το πρόβλημα, λοιπόν, βρίσκεται σ' αυτούς που πάνε να πουλήσουν σοσιαλισμό, δήθεν μιλώντας για κρατικό ΟΤΕ, σα να είναι το κράτος αταξικό.

Αλλο: Επικαλούνται τα νούμερα για τη φτώχεια για να μας πουν ότι κακώς ασχολούμαστε με τα μοναστήρια, αφού προέχει η αντιμετώπιση της φτώχειας. Μόνο που η φτώχεια δεν αντιμετωπίζεται με την περιγραφή της, αλλά χτυπώντας τη ρίζα του κακού. Κι αυτό είναι η ίδια η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Αν όμως μιλήσεις γι' αυτό θα πρέπει να μιλήσεις και για το καπέλο: Το πολίτευμα που αντιστοιχεί σ' αυτήν την οικονομία. Και τότε έκπληκτος θα ανακαλύψεις πως αυτό που ονομάζεται δημοκρατία στον καπιταλισμό δεν είναι άλλο από μια στυγνή αστική δικτατορία. Οτι το ομολογούν σήμερα και διάφοροι άλλοι, πάλι δε σημαίνει τίποτα. Γιατί περιγράφουν μια δικτατορία των τραπεζιτών, αφήνοντας απέξω τη βάση χωρίς την οποία δεν υπάρχουν τράπεζες. Την καπιταλιστική παραγωγή. Εκεί γίνεται η μεγάλη αρπαχτή του ιδρώτα. Ολα τα άλλα έπονται. Ασε που και τα μοναστήρια έχουν ιδιοκτησία. Σαν Ανώνυμες Εταιρείες...

Οι καπιταλιστικές κρίσεις αφορούν την παραγωγή ακόμα κι όταν εκφράζονται στο χώρο της κυκλοφορίας του χρήματος. Οταν μιλάς μόνο για τις τράπεζες αφήνεις να αιωρείται η ιδέα ενός καθαρού από απατεώνες καπιταλισμού. Ομως, η παραγωγή είναι κοινωνική και τα αποτελέσματά της, δηλαδή ό,τι παράγουν οι εργάτες, είναι καπιταλιστική ιδιοκτησία. Εδώ και η ρίζα της κρίσης. Εκεί στην παραγωγή γίνεται η νόμιμη κλοπή της υπεραξίας, με βάση την επίσης νόμιμη αγορά και πώληση εργατικής δύναμης. Για να πάψει αυτή η νομιμότητα να παράγει αδικία πρέπει να την καταργήσεις ως νομιμότητα. Για να μην πουλά ο εργάτης την εργατική του δύναμη και στη συνέχεια να μην αρπάζει ο καπιταλιστής την υπεραξία, πρέπει ο καπιταλιστής να μην είναι σε θέση να αγοράσει εργατική δύναμη κι ο εργάτης να μην είναι στην ανάγκη να πουλήσει το μοναδικό του προϊόν. Αρα πρέπει να βάλεις πλώρη για την κατάργηση των καπιταλιστών. Πρέπει να παλεύεις για την κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Και για να το κάνεις αυτό πρέπει να σταματήσεις να πιστεύεις ότι ο κόσμος θα αλλάξει με τη δικτατορία των αστών ζωντανή. Αρα προκύπτει σύγκρουση. Και η σύγκρουση θέλει στρατό. Εδώ η πολιτική συμμαχιών που υπακούει σε τέτοια στρατηγική.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ο εργατικός, ο λαϊκός μονόδρομος

ΤΟ ΒΗΜΑ: «Ανοίξτε τώρα τα κλειστά επαγγέλματα»

ΕΘΝΟΣ: ΠΡΟΞΕΝΙΟ με το ζόρι για την ΟΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Δώρο στον Εφραίμ αρχαιολογικοί χώροι

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Εκτακτα μέτρα για τα «κόκκινα» δάνεια

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Σε δίνη πετρέλαιο, δολάριο και Γουόλ

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ Καραμανλή

ΤΑ ΝΕΑ: Πυροβόλησε Ρουσόπουλο ο Μεϊμαράκης

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Ετοιμο το νέο Επικουρικό Ταμείο

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

Η ΧΩΡΑ: Φυγάδευσε 41 εκατ. ευρώ ο Εφραίμ

Ο ΛΟΓΟΣ: ΠΡΩΤΕΣ «ΚΙΝΗΣΕΙΣ» από τον πρωθυπουργό

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ξηλώνουν τώρα τα τεκμήρια

Η ΑΥΓΗ: Η κυβέρνηση κρύβει την αλήθεια για την κρίση

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ με πολιτικές πρωτοβουλίες

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΑΡΠΑΞΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

«Το πολίτευμα στο οποίο ζούμε στον δυτικό κόσμο δε μοιάζει πια με δημοκρατία, αλλά με δικτατορία των μεγάλων επιχειρήσεων. Εδώ και δεκαετίες, παρατηρεί ο δημοσιογράφος Μπάρι Γκρέι, ολόκληροι βιομηχανικοί κλάδοι διαλύονταν και διαλύονται ακόμη στην Αμερική και την Ευρώπη (οι περίφημες μεταρρυθμίσεις) για να κερδίζουν οι τραπεζίτες και οι χρηματιστές με κερδοσκοπία και απάτη. Τώρα που ήρθε ο λογαριασμός, τον πασάρουν στον λαό. Χωρίς συζήτηση. Δε θα βρεθεί κανείς υπεύθυνος για τη μεγαλύτερη απάτη στην παγκόσμια ιστορία. Δε θα υπάρξουν πρόστιμα. Κανείς από εκείνους που πλούτισαν παράνομα δε θα εξαναγκαστεί να επιστρέψει δεκάρα. Την ευθύνη για να καλυφθούν οι ζημιές θα την πετάξουν πάλι στον λαό. Ολα τα κέρδη στις τσέπες των τραπεζιτών, όλα τα χρέη στις πλάτες του λαού».

«Αν είσαι άστεγος, άνεργος, φτωχός, μπατίρης, τελειωμένος, ξεπλένης, το καλύτερο που έχεις να κάνεις λοιπόν είναι να το βάλεις καλά στο μυαλό σου πως θα ξεπαγιάσεις τούτο τον χειμώνα. Ενώ αν είσαι ένας Λίμαν μπράδερ, μπορείς να εξακολουθήσεις να παίζεις χαρτοπόλεμο με το χρήμα. Πάντα θα βρεθεί κάποιος πολιτικός - ξέρεις εσύ, από εκείνους που τους χρηματοδοτείς τακτικά - για να σου καλύψει τη ζημιά. Κάποιος από εκείνους τους πολιτικούς που όποτε φωνάζει ο λαός για τις ανάγκες του τού απαντά "Δεν υπάρχουν λεφτά!", αλλά όποτε απειλείται η περιουσία των πλούσιων, τους απλώνει στα πόδια τον κρατικό κορβανά. Κι ύστερα ζητά από τους εργαζόμενους νέες "θυσίες" για να τον γεμίσει και πάλι για τους επόμενους Λίμαν Μπράδερς» (τα αποσπάσματα από τους «Δρόμους» του Ρ. Βρανά στα ΝΕΑ).

ΤΟ ΣΤΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ: «Οι αγρότες που κατοικούν σε απομονωμένες περιοχές αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην πρόσβαση και παρακολούθηση επιμορφωτικών προγραμμάτων και είναι γενικά πιο απαισιόδοξοι για το μέλλον της γεωργίας» (από επιδοτούμενη έρευνα σε 131 άτομα σε 4 χώρες της ΕΕ / ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ; «Το χθεσινό τηλεπικοινωνιακό μπλακάουτ του κράτους είναι αποτέλεσμα μιας πτώχευσης. Η ιδιωτική τηλεπικοινωνιακή εταιρεία που προσέφερε τις σχετικές υπηρεσίες διασύνδεσης κατέρρευσε οικονομικά, έπαψε να πληρώνει τον ΟΤΕ και αυτός την απέβαλε από το δίκτυό του. Ευλόγως λοιπόν τίθεται το ερώτημα: Γιατί το κράτος προτίμησε την ιδιωτική εταιρεία και όχι τον ΟΤΕ; Προφανώς και εδώ το δόγμα του νεοφιλελευθερισμού κατέπεσε, όπως καταπίπτει παντού στον κόσμο με την πιστωτική κρίση» (από το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

ΝΟΥΜΕΡΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΧΡΗΣΗ: «Κάθε άλλο παρά τυχαία οι πλούσιοι Ελληνες διαθέτουν καταθέσεις μαμούθ 80 δισ. ευρώ σε ξένες τράπεζες και φορολογικούς παραδείσους (...) το 21% των Ελλήνων βρίσκονταν στο όριο της φτώχειας (...) το 62% των Ελλήνων βρίσκονται σε ανέχεια (...) ειδικά για την περίοδο 1996 - 2003 σημειώνεται ότι οι πλούσιοι εφταπλασίασαν τα εισοδήματά τους έναντι των μη εχόντων (...) αυτά είναι τα σοβαρά προς επίλυση προβλήματα. Και όχι το πώς τα μοναστήρια θα πάρουν τα χωράφια από τους ακτήμονες» (η Σ. Βούλτεψη στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

ΣΤΟ ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ Η ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ: «Βαθύτερη ανάγνωση των δημοσκοπήσεων οδηγεί σε ένα ασφαλές συμπέρασμα (...) εκείνο που αποτελεί βασικό θέμα για τους πολίτες είναι η κατάσταση στην οικονομία (...) το κρίσιμο στοίχημα είναι η ανάπτυξη και η αναδιανομή του εθνικού πλούτου. Προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να σπεύσει η κυβέρνηση. Να επιμείνει στην πολιτική της, να μην υπαναχωρήσει έναντι συντεχνιακών πιέσεων, φροντίζοντας παράλληλα να είναι δικαιότερη έναντι των ασθενέστερων» (από το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).