Του Στάθη από την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»

Ολους και ειδικά αυτόν που επιμένει - σήμερα, όπως ίδια και απαράλλαχτα το έκανε τα προηγούμενα 30 χρόνια - ότι θα κάνει ευτυχισμένη τη ζωή σου αν εκλεγεί δήμαρχος, ή νομάρχης.

Ρώτα τον: Πώς θα το κάνει αυτό όταν εσύ θα παραμένεις άνεργος, θα παίρνεις τρεις κι εξήντα, θα πίνεις νερό - δηλητήριο, θα πληρώνεις χρυσάφι ρεύμα και τηλέφωνο, θα παίρνεις το ένα δάνειο μετά το άλλο, θα αφήνεις μόνη κληρονομιά στα παιδιά σου τα χρέη σου, χρέη που εκτός των άλλων τα φεσώθηκες για να πληρώσεις τα απλά, τα αυτονόητα: Τα τετράδια, το φροντιστήριο, τον οδοντίατρο, τα παπούτσια, τη φόρμα, το γυμναστήριο, όλα αυτά που δεν μπορείς να πληρώσεις με το μεροκάματο πείνας, που αυτοί, οι υποψήφιοι του δικομματισμού και τα κόμματά τους, έχουν αποφασίσει ότι είναι το μόνο που σου αξίζει;

Πώς θα σε κάνει ευτυχισμένο, ο κάθε ένας απ' αυτούς τους σκερβελέδες, εσένα που το δάνειο δεν το πήρες για την «ντόλτσε βίτα», αλλά γιατί το κεραμίδι πάνω απ' το κεφάλι σου δεν αντέχεται όταν πληρώνεις νοίκι και η «Εργατική Κατοικία» που τη χρυσοπληρώνεις, δεν είναι τίποτα άλλο από παραμάγαζο των τραπεζών στις οποίες σε στέλνει γι' αυτό που είναι βασικό δικαίωμά σου: Ενα σπίτι να ξεκουράζεις το κορμί για να ξαναβγείς την άλλη μέρα στο σύγχρονο σκλαβοπάζαρο, ένα σπίτι για να αναπαράγεις την εργατική σου δύναμη - εκείνη τη φοβερή «κότα», τη μόνη που κάνει το χρυσό αυγό. Αυτό που μετράνε οι τράπεζες ακόμα και την ώρα που σε βλέπουν να «τινάζεις τα πέταλα». Τα κέρδη τους σκέφτονται, όχι το δικό σου χαμό.

Στην Αθήνα, ή στο Αμπιτζάν ένας είναι ο εχθρός. Οσο πιο γρήγορα γίνει αυτό κοινή συνείδηση, τόσο πιο γρήγορα θα ανοίξει πράγματι δρόμος για έναν άλλο κόσμο. Μέχρι τότε κλείσε τα αυτιά σ' όσους σου μιλάνε για «τοπικές κοινωνίες» και άλλα τέτοια κουραφέξαλα. Ρώτα απλά τον Κακλαμάνη και τη Φώφη: Τι κάνατε 30 χρόνια τώρα και οι δυο, σαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, για να γίνει καλύτερη η ζωή μας; Εσείς δεν κυβερνάτε αυτόν τον τόπο όλα αυτά τα χρόνια; Γιατί αυτά που δεν κάνατε ως κυβερνήσεις θα τα κάνετε ως δήμαρχοι και νομάρχες;

Πες: Ως εδώ!

Υπάρχει στη ζωή κι αυτό που λέγεται Αξιοπρέπεια!

Στηρίξου στους συντρόφους σου, σ' αυτούς που πράγματι παλεύουν μαζί σου. Πέτα στα σκουπίδια κάθε δεκανίκι αυτού του σάπιου συστήματος, σαν τον Συνασπισμό, που θέλει να σε πείσει ότι η μόνη επιλογή σου είναι να διαλέξεις ποιο τμήμα του ΠΑΣΟΚ είναι καλύτερο να καβαλά στο σβέρκο σου.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ των συνδυασμών συνεργασίας

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Στο κόκκινο δάνεια 10 δισ.

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΟΞΥΝΕΤΑΙ το κλίμα στην Παιδεία

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ επ' αόριστον τα σχολεία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΚΟΡΟΪΔΙΑ!

Η ΑΥΓΗ: «Διάλογος» Γιαννάκου για... κλάματα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Κυβερνητική αμηχανία και «καρφώματα»

ΤΑ ΝΕΑ: Στα πράσα τα ρουσφέτια Ψωμιάδη

ΕΘΝΟΣ: Η ΠΑΡΑΓΚΑ του Πανίκα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ φάκελοι για το καρτέλ

Ο ΛΟΓΟΣ: ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ Παπαθανασίου - Κουλούρης

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ετσι έκαναν τις υποκλοπές

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΜΕΤΑ ΤΙΣ «ΚΛΟΠΕΣ» ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ

«Την ώρα που η διαμάχη για τη διαφθορά έχει φουντώσει και αξιοποιούνται οι αποκαλύψεις για "κουμπάρους" ως όπλα στον προεκλογικό αγώνα, παραμένει ανοιχτό ένα κορυφαίο ζήτημα: τι απαντούν τα κόμματα και οι υποψήφιοι δήμαρχοι και νομάρχες στην επιχείρηση περιορισμού των συναθροίσεων και κατάργησης δημοκρατικών δικαιωμάτων; Ποιον ρόλο καλείται να παίξει η Τοπική Αυτοδιοίκηση απέναντι στον προαναγγελθέντα από την κυβέρνηση ευνουχισμό της δημοκρατίας (...) τα ερωτήματα είναι καίρια και επίκαιρα, παρά το ότι ο σημερινός κουρνιαχτός σκεπάζει πολλά. Οχι γιατί η υπόθεση της διαφθοράς δεν είναι σημαντική. Αλλά γιατί όλο και περισσότερο αποδεικνύεται ότι το υπάρχον πολιτικοοικονομικό σύστημα είναι αυτό που τη γεννά και ότι η φασαρία που γίνεται είναι ο... φερετζές για τη συγκάλυψη ή την αξιοποίησή της, χωρίς αρχές, παραμονές δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών» (ο Γιάννης Ε. Διακογιάννης στα ΝΕΑ).

«Η ελευθερία του διαδηλωτή σταματάει εκεί που ξεκινάει η ελευθερία κάθε άλλου πολίτη (...) η θέσπιση κανόνων στη διεξαγωγή των διαδηλώσεων είναι ένα ζήτημα βαθιά πολιτικό και η πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων φαίνεται να αναγνωρίζει πλέον την αναγκαιότητα ρύθμισης του συστήματος» (ο αδερφός της πρώην δημάρχου Αθηναίων, κ. Μπακογιάννη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, γράφει εξ ονόματος των υποψηφίων δημάρχων Κακλαμάνη - Σκανδαλίδη στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΑΝΕΙΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ: «Οι επιτελείς της Τράπεζας της Ελλάδας θεωρούν ότι το ποσοστό των δανείων που βρίσκονται σε καθυστέρηση παραμένει σε υψηλό επίπεδο, προσθέτοντας ότι τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο δε σημειώνεται βελτίωση, αλλά η εικόνα σταθερά επιδεινώνεται. Ωστόσο το πρόβλημα των επισφαλειών προς το παρόν επισκιάζεται από την αλματώδη αύξηση των νέων δανείων, αλλά και την υψηλή κερδοφορία των τραπεζών που τους δίνει την πολυτέλεια να αντιμετωπίζουν ανώδυνα τα προβληματικά δάνεια (...) οι ρυθμοί αύξησης των δανείων σταδιακά μειώνονται, ενώ αντίθετα τα προβληματικά δάνεια αυξάνονται σταθερά, συνδυασμός που μελλοντικά θα φέρει σε δύσκολη θέση το τραπεζικό σύστημα (...) τις ανησυχίες ενισχύουν οι φόβοι ότι έχουν δανειστεί κυρίως τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα που είναι περισσότερο ευάλωτα τόσο στην άνοδο των επιτοκίων όσο και σε μια ενδεχόμενη επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης, εξέλιξη που θα οδηγούσε σε αύξηση της ανεργίας. Στελέχη τραπεζών παραδέχονται ότι η σύνδεση της ανεργίας με τις επισφάλειες είναι άμεση και κάθε αύξηση στην ανεργία θα οδηγεί σε αύξηση των καθυστερήσεων» (το θέμα στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΧΑΒΟΥΖΑ ΤΟΥΣ: «Το πλοίο Prodo Koala που ανήκει στην ελληνική εταιρεία Prime Marine Management είχε ναυλωθεί από ολλανδική εταιρεία και έφερε παναμαϊκή σημαία, ξεφόρτωσε στο Αμπιτζάν 400 με 600 τόνους τοξικών πετροχημικών αποβλήτων. Τα απόβλητα θάφτηκαν σε διάφορα σημεία αυτής της πόλης των 5 εκατομμυρίων κατοίκων που ήταν κάποτε γνωστή ως "το Παρίσι της δυτικής Αφρικής" και γρήγορα πέρασαν στο αποχετευτικό σύστημα. Λίγες ημέρες αργότερα, άρχισαν να καταφεύγουν μαζικά στα νοσοκομεία κάτοικοι που παραπονούνταν για ρινορραγία, διάρροια, ναυτία, ερεθισμούς στα μάτια και αναπνευστικές δυσκολίες. Ιατρική βοήθεια ζήτησαν συνολικά 60.000 άνθρωποι. Μέχρι σήμερα έχουν πεθάνει επτά κάτοικοι του Αμπιτζάν, οι τέσσερις από τους οποίους ήταν παιδιά, ενώ άγνωστες είναι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις (...) σύμφωνα με τη γαλλική περιβαλλοντική οργάνωση "Ρομπέν των Δασών" η επεξεργασία ενός κυβικού μέτρου επικίνδυνων αποβλήτων στη Δύση κοστίζει 300 με 500 ευρώ, ενώ στην Αφρική το κόστος είναι 6 με 10 φορές μικρότερο» (τα στοιχεία στα «ΝΕΑ»).