Το άρθρο στην «Καθημερινή» για το «κίνημα της πατάτας» εξαφανίζει δύο παράγοντες: Το κόστος παραγωγής που κατά κύριο λόγο καθορίζεται από τα μονοπώλια (σπόροι, λίπασμα, πετρέλαια) και τους μισθούς πείνας που κάνουν κάθε προϊόν να είναι ακριβό για την τσέπη καθενός που δεν έχει. Εστιάζει γενικά στους «μεσάζοντες», χωρίς και πάλι να τους ονομάζει. Το κάνει συνειδητά για να μη μιλήσει για το μονοπωλιακό κεφάλαιο που ελέγχει τη διατροφή από το σπόρο ως και το ράφι. Το μονοπωλιακό κεφάλαιο, που ελέγχει και την τιμή γενικά των προϊόντων και την τιμή πώλησης του ειδικού προϊόντος που λέγεται εργατική δύναμη.

Στην ίδια γραμμή το «Εθνος» μιλάει για «εναλλακτικό δίκτυο», ενώ πρόκειται για εναλλακτική εκμετάλλευση. Σε κάθε περίπτωση - όπως και στο ψευδεπίγραφο «κυνήγι της φοροδιαφυγής» - ψάχνουν για κορόιδα. Που θα προσπερνάνε το καπιταλιστικό κέρδος, θα αποδέχονται το κράτος των καπιταλιστών που είναι φορομπήχτης και θα ψάχνουν στα ψίχουλα παρηγοριά.

Ο αποπροσανατολισμός λειτουργεί σ' όλα τα επίπεδα. Τα λαϊκά στρώματα εκπαιδεύονται καθημερινά να βλέπουν λάθος εχθρό, να ψάχνουν λάθος λύση σε κάθε πρόβλημα, την ώρα που οι ανάγκες τους είναι αληθινές και δημιουργούνται σε συγκεκριμένη πραγματικότητα.

Ο άνεργος θέλει δουλειά. Ο άστεγος σπίτι. Ο χαμηλοσυνταξιούχος να ζήσει. Ο αγρότης να βγάλει τον κόπο του. Κι ο μεροκαματιάρης να ζει από τη δουλειά του. Απλά πράγματα.

Για να μην υπάρχουν άνεργοι, πρέπει να φύγει από τη μέση ο παράγοντας που δημιουργεί ανεργία, οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής. Για να έχουν σπίτι οι άνθρωποι, αυτό πρέπει να πάψει να είναι εμπόρευμα κι αυτό απαιτεί κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία όπου δε θα υπάρχει καπιταλιστικό κέρδος. Για να μην απολύονται εργαζόμενοι, απαιτείται επίσης κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία όπου η παραγωγή θα «κυνηγά» τις όλο και περισσότερο διευρυμένες ανάγκες των ανθρώπων έτσι που και όλοι να δουλεύουν και πάλι να μη φτάνουν τα εργατικά χέρια. Για να βγάζει ο αγρότης τον κόπο του πρέπει να 'χει τζάμπα σπόρο, τζάμπα λίπασμα, μηδενικό κόστος εργαλείων, πρέπει να 'ναι κοινωνικοποιημένη η παραγωγή και το κράτος να αναλαμβάνει τη μεταφορά των προϊόντων εκεί που υπάρχει η διατροφική ανάγκη. Για να ζει ο εργάτης από τη δουλειά του πρέπει τόσο το μεροκάματο, όσο και τα προϊόντα που χρειάζεται για την αναπαραγωγή της εργατικής του δύναμης να είναι απαλλαγμένα από το κέρδος του ενδιάμεσου καπιταλιστή. Ολα συντείνουν σ' ένα: Σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής.

Κανένας δεν μπορεί να πολεμήσει το αποτέλεσμα αν δεν χτυπήσει την αιτία.

Τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα όταν αυτοί που δημιουργούν το πρόβλημα εμφανίζονται να είναι και η λύση. Μια λύση που δε λύνει το πρόβλημα, αλλά προσφέρει αυταπάτη λύσης.

Στην αντεστραμμένη πραγματικότητα που μας δείχνουν ο άνεργος καλείται να «χτυπήσει» το μεροκάματο όσων εργάζονται. Ο άστεγος να συμβιβαστεί με μια κουβέρτα από το φιλάνθρωπο καπιταλιστή και τις οργανώσεις του, που του στέρησε τη δυνατότητα να ζει σε σπίτι. Ο απολυμένος να ξεχάσει συμβάσεις και να πάρει σειρά πλάι στον άνεργο. Ο συνταξιούχος να βρει τρόπο να εγκαταλείψει το μάταιο τούτο κόσμο, γιατί ζώντας στερεί πόρους από τα εγγόνια του (ναι, αυτό ζητάνε από τους γέροντες). Ο αγρότης, απελπισμένος που βλέπει την παραγωγή του να σαπίζει απούλητη, να ξεχάσει το κόστος παραγωγής που διαμορφώνεται από τα μονοπώλια κι ότι οι εργάτες, θύματα επίσης των μονοπωλίων, δεν έχουν να αγοράσουν. Να δεχτεί μεσάζοντα τον καπιταλιστή που άλλαξε προβιά και εμφανίζεται σαν μη κυβερνητική οργάνωση.

Οσο αυτοί που βιάζουν καθημερινά εργάτες, αγρότες, επαγγελματοβιοτέχνες, αφήνονται να εμφανίζονται και σαν το γιατρικό, η κατάσταση θα χειροτερεύει.

Το ΚΚΕ με παρέμβασή του χτες έδειξε τον ένοχο στον καπιταλιστικό τρόπο οργάνωσης της παραγωγής. Αποκάλυψε ότι οι καπιταλιστές προωθούν το «κίνημα της πατάτας» για να χτυπήσουν πριν απ' όλους τους ίδιους τους παραγωγούς. Και έδειξε το δρόμο για πραγματική λύση στο πρόβλημα με κοινωνικοποίηση της παραγωγής.

Οι καιροί που ζούμε δεν περιέχουν εύκολες λύσεις και οι πραγματικές λύσεις απαιτούν τουλάχιστον να βλέπουμε την πραγματικότητα με το κεφάλι πάνω και τα πόδια κάτω.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΦΑΖΟΥΝ ΤΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ με μείωση από 661,50 σε 360 ευρώ το μήνα

Ο ΛΟΓΟΣ: Μείωσαν και το επίδομα ανεργίας

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Διπλό μήνυμα αισιοδοξίας

ΕΘΝΟΣ: Καλά λόγια επιτέλους για την Ελλάδα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Πράσινο φως για εκλογές

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Πρώτη δόση με αστερίσκους

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Στον βυθό, νέα μαύρη τρύπα 3 δισ. ευρώ μέχρι τον Ιούνιο

ΤΑ ΝΕΑ: Μπλόκο με κάρτες στον ΦΠΑ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Δάνεια, οδηγός επιβίωσης για οφειλέτες

Η ΝΙΚΗ: Ετσι θα βγάλετε λεφτά απο τις καταθέσεις σας

Η ΑΥΓΗ: Στον αέρα και οι πανελλαδικές

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Αγριες δολοφονίες και ληστείες

«Αφού τσάκισαν ό,τι είχαν αφήσει όρθιο από εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και οι σύμμαχοί τους στην ΕΕ, προσπαθούν τώρα να βάλουν το λαό να κυνηγάει τη χίμαιρα της "ανάπτυξης". Αραδιάζουν υποσχέσεις για ποσά από ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και προγράμματα, που είναι σταγόνα στον ωκεανό της καταλήστευσης που υφίστανται οι εργαζόμενοι από το κεφάλαιο, ή των χρημάτων που χάνονται από τον κρατικό κορβανά, εξαιτίας της συμμετοχής της χώρας στην ΕΕ. Το "νέο σχέδιο Μάρσαλ", όπως επιχειρούν να το παρουσιάσουν, είναι ίδιο με τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα της δεκαετίας του '80, με τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης του '80, του '90 και του 2000, με τα ΕΣΠΑ που τα διαδέχτηκαν. Τι όφελος αποκόμισε ο λαός από την "ανάπτυξη" που τροφοδότησαν αυτά τα πακέτα; Κανένα. Ποιοι βγήκαν κερδισμένοι; Οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι σε Ελλάδα και ΕΕ, που εξασφάλισαν τις αναγκαίες υποδομές για τη διακομιδή των εμπορευμάτων τους εντός και εκτός της Ευρωένωσης. Οι κατασκευαστικές εταιρείες, που ανέλαβαν έργα δισ. ευρώ, χωρίς μάλιστα να βάλουν φράγκο από την τσέπη τους και στη συνέχεια τα πήραν υπό την κυριότητά τους, βαθαίνοντας με τους νόμους του αστικού κράτους την εμπορευματοποίηση των λαϊκών αναγκών (...) μηδαμινά και ανεπαρκή κονδύλια κατευθύνθηκαν σε αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, αποχετευτικά έργα, σε έργα άρδευσης για τα χωράφια των μικρών αγροτών, σε σχολεία και παιδικούς σταθμούς. Με τα ΣΔΙΤ χτίζονται σήμερα ακόμα και νοσοκομεία ή Πυροσβεστικοί Σταθμοί (!) με τους ιδιώτες να μασουλάνε τα κονδύλια και να αναλαμβάνουν από πάνω και μέρος από τις αντίστοιχες υπηρεσίες.

Αυτή είναι η «ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται και την οποία θέλουν να οικοδομήσουν στα αποκαΐδια των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων, για να εκκινήσουν από καλύτερες θέσεις τα μονοπώλια στη φάση της αναιμικής ανάκαμψης. Η "ανάπτυξή" τους δεν πρόκειται να μειώσει την ανεργία, ούτε θα ανατρέψει τη δεδομένη στον καπιταλισμό ανισομετρία, όπως προπαγανδίζουν. Αντίθετα, θα γίνει το θερμοκήπιο για την ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση του λαού, αφού ισχυροποιεί τα μονοπώλια και την επιθετικότητά τους, "ποντάρει" στις μειωμένες απαιτήσεις των εργαζομένων. Αυτός είναι ο καπιταλισμός, που πρέπει να ανατραπεί για να ευημερήσει ο λαός. Ανάπτυξη για τις λαϊκές ανάγκες σημαίνει κοινωνικοποίηση της παραγωγής και αποδέσμευση από την ΕΕ, ολόπλευρη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, με λαϊκή εξουσία και οικονομία» (από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

ΟΙ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΗΞΕΡΟΥΣ: «Ο πόλεμος της πατάτας και το σύνθημα "Καταργήστε τους μεσάζοντες" αποτυπώνουν την ουσία της ελληνικής πραγματικότητας, τη διαδρομή που ακολουθήθηκε για τη δημιουργία των σημερινών προβλημάτων και κυρίως δείχνουν την κατεύθυνση στην οποία θα πρέπει να αναζητηθεί η επίλυσή τους (...) Στην περίπτωση των αγροτικών προϊόντων, τα σημερινά προβλήματα είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της αδυναμίας των αρχών να ελέγξουν την εκτίναξη των τιμών των αγαθών στη διαδρομή από το χωράφι του παραγωγού ως τα ράφια του σούπερ μάρκετ (...) Είθε αυτή η δυναμική πρωτοβουλία, η οποία ξεκίνησε από μια μικρή ομάδα ανθρώπων που πρότειναν μια ουσιαστική δομική αλλαγή και σε ελάχιστο χρονικό διάστημα αγκαλιάστηκε από πανεπιστήμια, δήμους και άλλους φορείς, να μετατραπεί σε δυναμική πολιτική παρέμβαση. Να ενωθεί με άλλες υγιείς πρωτοβουλίες και να δώσει ώθηση για ένα νέο ξεκίνημα που θα καταστήσει την Ελλάδα μια πραγματικά ανταγωνιστική ευρωπαϊκή χώρα» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ: «Ενδιαφέρον στοιχείο των τελευταίων ημερών είναι η ανάπτυξη ενός κινήματος για "φθηνά τρόφιμα" με πρωτοβουλίες πολιτών σε όλη την Ελλάδα, υπέρ των παραγωγών και των καταναλωτών (...) Αποτελεί ένα "εναλλακτικό δίκτυο" διανομής, εφόσον πάρει πιο συστηματική και ολοκληρωμένη μορφή, που ασκεί πιέσεις εξορθολογισμού προς την κατεύθυνση του βασικού συστήματος διανομής (μεσάζοντες κλπ.). Μπορεί να μην το υποκαταστήσει, αλλά εάν "κουνηθεί" έξυπνα και αποτελεσματικά και το αρμόδιο υπουργείο, ίσως δημιουργηθούν συνθήκες εξυγίανσης, προς όφελος τόσο των παραγωγών, όσο και των καταναλωτών. Η κρίση θα δημιουργήσει πολλά "εναλλακτικά δίκτυα" όσο τα "επίσημα" εξακολουθούν να λειτουργούν με "συνήθειες" του παρελθόντος. Η δημιουργική παρέμβαση των πολιτών, με θετικές πρωτοβουλίες, πολλές φορές μπορεί να αποδειχθεί πιο ανατρεπτική από τις συνήθεις "ανατρεπτικές" πρακτικές...» (ο Π. Παναγιώτου στο ΕΘΝΟΣ).

ΨΑΧΝΟΥΝ ΓΙΑ ΚΟΡΟΪΔΑ: «Πληρώστε με πλαστικό χρήμα και θα κερδίσετε επιστροφή 1% των χρημάτων της συναλλαγής σας (...) αν ο καταναλωτής πραγματοποιήσει μια συναλλαγή αξίας 55 ευρώ θα έχει άμεση επιστροφή 55 λεπτών, η επιστροφή για μικροσυναλλαγές μπορεί να φαίνεται αμελητέα. Αν όμως η χρήση του πλαστικού χρήματος γίνει καθημερινή συνήθεια, σε σύνολο μηνιαίων δαπανών ενός νοικοκυριού ύψους 1.500 ευρώ το κέρδος είναι 15 ευρώ και σε ετήσια βάση μπορεί να προκύψει ένα υπολογίσιμο μέγεθος» (το θέμα στα ΝΕΑ).