Οσο πιο σκληρά για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού είναι τα κυβερνητικά μέτρα, τόσο περισσότερο η κυβέρνηση ανεβάζει την πίεση στο καζάνι προκαλώντας κι αυτήν ακόμα την κοινή λογική.

Καταγγέλλει όποιον κινητοποιείται για άσκηση βίας, ενώ χιλιάδες άνθρωποι βιώνουν καθημερινά τη βία που ασκεί η ίδια η κυβέρνηση με την πολιτική της.

Επικαλείται τον τουρισμό σαν να είναι κολυμπήθρα του Σιλωάμ την ίδια ώρα που με την πολιτική της απαγορεύει σε χιλιάδες εργαζόμενους ακόμα και να ονειρευτούν ότι θα κάνουν διακοπές.

Την ώρα που παίζει θέατρο με συμπρωταγωνιστή τη ΝΔ που συμφωνεί με τον πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής, παίρνει ακατάπαυστα το ένα μετά το άλλο μέτρα που τσακίζουν την εργατική τάξη, ανοίγουν το δρόμο για ανεμπόδιστη αύξηση των καπιταλιστικών κερδών.

Σ' αυτόν τον κατήφορό της είναι επείγον πλέον η κυβέρνηση να βρεθεί απομονωμένη και έχουν χρέος να το κάνουν οι ίδιοι οι ψηφοφόροι της, για τους οποίους δηλώνει ότι τη στηρίζουν.

Το θέατρο που παίζουν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, εμφανιζόμενοι ως διαφωνούντες, πρέπει να είναι καθαρό πως αφορά στο πώς θα εκτονωθεί η κατάσταση με τη μικρότερη ζημιά για την κυβέρνηση. Είναι της ίδιας τάξης με τις αντιδράσεις της ΝΔ.

Κροκόδειλοι με μαστίγιο είναι όσοι μιλάνε για τον τουρισμό. Δεν τους καίγεται καρφί για το γεγονός ότι η μεγάλη μάζα των εργαζομένων έχει ξεχάσει τι θα πει διακοπές. Τους καίει τι θα γίνει με τα μονοπώλια του τουρισμού στα οποία δίνουν εξετάσεις. Το τσάκισμα θέλουν, όποιου αντιστέκεται.

Οι αυτοκινητιστές που βρίσκονται αυτήν την περίοδο στο στόχαστρο καλά θα κάνουν να ψάξουν να βρουν τους φυσικούς συμμάχους τους στην εργατική τάξη αντί να δίνουν εξετάσεις νομιμοφροσύνης κάθε που τους βαράει τον ταμπουρά περί «βίας» κάποιο κυβερνητικό στέλεχος.

Ο ΟΟΣΑ ζήτησε χτες επέκταση των απολύσεων και μείωση μισθών τόσο όσο να πέσουν στο όριο που ένας ξεμοναχιασμένος εργάτης δεν μπορεί να διαπραγματευτεί τίποτα άλλο από ένα κομμάτι ψωμί. Οι συλλογικές συμβάσεις, δήλωσε ο εκπρόσωπός του ιμπεριαλιστικού οργανισμού, είναι το μεγάλο εμπόδιο. Λογικό το χειροκρότημα από τα κανάλια, που είδαν στις σχετικές δηλώσεις «ψήφο εμπιστοσύνης» στην κυβέρνηση που παίρνει μέτρα σ' αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση.

Διαβάζοντας το άρθρο στην «Καθημερινή» μπορεί κάποιος να συμφωνήσει, αν δεν προσέξει μια λεπτομέρεια... Οταν μιλά για τους λίγους που ευημερούν σε βάρος των πολλών, δεν αναφέρεται σε βιομήχανους και εφοπλιστές, αλλά σε όσους παλεύουν για το μεροκάματο. Αυτούς θεωρεί προνομιούχους και άνομους. Αντίθετα, θεωρεί πως από κοινού ο εφοπλιστής και ο εργάτης που σήμερα δεν κινητοποιείται είναι οι ριγμένοι της υπόθεσης. Και με μια τέτοια σούπα ζητά εφαρμογή του νόμου δηλώνοντας καθαρά ότι πρέπει να επιβληθεί σιδερένια μπότα. Διαστρέφει την πραγματικότητα.

Οι διάφορες ανακοινώσεις της κυβέρνησης στα ζητήματα της οικονομίας είναι μια καλή ευκαιρία και για τους ψηφοφόρους της ΝΔ να ξεκαθαρίσουν ποια συμφέροντα υπηρετεί το κόμμα που ψηφίζουν. Σε ένα προς ένα τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ συμφωνεί κι αρχίζει μετά τις κωλοτούμπες για να καταγράψει δήθεν διαφωνία. Το έκανε χτες με το ΕΣΠΑ, προχτές με το φορολογικό (η κριτική της αφορά στο γιατί η κυβέρνηση μιλάει για φοροελαφρύνσεις αφού το Μεσοπρόθεσμο έχει άλλες δεσμεύσεις και κάνει γαργάρα τις διαρκείς φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου, ενώ δε λέει λέξη για ελάφρυνση των εργατών). Το κάνει κάθε μέρα για τα ταξί (όπου ευθέως λέει «ναι» στην απελευθέρωση και καταγγέλλει τους ταξιτζήδες για βία). Το έκανε με τις θέσεις που διατύπωσε για τον τουρισμό (όπου μιλάει σαν γραφείο Τύπου των εταιρειών, αλλά δε λέει λέξη για το λαϊκό δικαίωμα στις διακοπές).

Προσπαθεί η ΝΔ να αυξήσει το εκλογικό ποσοστό της την ώρα που οι θέσεις της είναι τέτοιες που απαιτούν την καταδίκη της, με τους ίδιους ακριβώς όρους που απαιτούνται και για το ΠΑΣΟΚ. Και οι δυο δουλεύουν για το μεγάλο κεφάλαιο και δεν το κρύβουν. Οπως δουλεύουν και σε βάρος της εργατικής τάξης, την ώρα που προσπαθούν να φανούν υπερασπιστές της.

Είναι η μοίρα όσων έχουν πάρει διαζύγιο από τα λαϊκά στρώματα, αλλά δεν μπορούν να κάνουν και χωρίς την ψήφο τους...

Η εξαγγελία για μείωση του ΦΠΑ στο 20% θυμίζει μια ιστορία του Χότζα. Με απλά λόγια: Φόρος 20% σε είδη καθημερινής ανάγκης είναι σαν να ψωνίζεις τα πάντα με πιστωτική κάρτα και να πληρώνεις χαράτσι στην τράπεζα. Ο νταβατζής αλλάζει όταν το χαράτσι το εισπράττει το κρατικό ταμείο για να το αποδώσει στη συνέχεια σαν ενίσχυση στον τραπεζίτη.

Κάθε κυβερνητική ανακοίνωση ενισχύει τη θέση του ΚΚΕ ότι για την εργατική τάξη δεν υπάρχει ελπίδα σ' αυτό το σύστημα, όσο δεν βάζει πλώρη για να διεκδικήσει τη δική της εξουσία, για να επιβάλει τη δική της οικονομία. Κι αυτή η θέση αφορά στο σύνολό τους τα λαϊκά στρώματα.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ έρχονται σε βάρος του λαού

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Διπλή ένεση ρευστότητας

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Επιπλέον εισροή 879 εκατ. ευρώ

ΤΑ ΝΕΑ: Χωρίς φρένο η σύγκρουση

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Σε κατάσταση κίτρινης κατοχής η Ελλάδα!

Ο ΛΟΓΟΣ: Μετωπική κυβέρνησης - ταξί

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: 5 προτάσεις Σαμαρά για τον Τουρισμό

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ρίχτερ φόρων στην ακίνητη περιουσία

Η ΑΥΓΗ: Φορολογικό υπέρ των πλουσίων

ΑΥΡΙΑΝΗ: Πάμε ολοταχώς για νέα αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους το 2013

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Κατέθεταν στην PROTON ενώ ήταν υπό έλεγχο!

ΕΘΝΟΣ: Προαγωγές για οπλίτες μακράς θητείας

«Η κυβέρνηση ξεκίνησε το διάλογο για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος με βασικό στόχο την επικοινωνιακή διαχείριση μίας ασφυκτικής οικονομικής πραγματικότητας, παρά τη διαμόρφωση μίας νέας πολιτικής. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος (...) γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια για ουσιαστικές ελαφρύνσεις. Αντιθέτως (...) μισθωτοί, επαγγελματίες και ιδιοκτήτες ακινήτων θα κληθούν τον Σεπτέμβριο να πληρώσουν νέες έκτακτες φορολογίες (...) Η κυβέρνηση θέλει να κερδίσει χρόνο ξεκινώντας ένα διάλογο, την κατάληξη του οποίου όλοι γνωρίζουν εκ των προτέρων, βάσει των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο του Μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου. Είναι σαφές ότι εάν δεν υπάρξει ουσιαστική αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, οι φόροι θα αυξάνονται ενώ στο διάλογο όλοι θα συμφωνούν στην ανάγκη μείωσής τους» (το άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

«Διακηρυγμένος στόχος της κυβέρνησης, όπως τον επανέλαβε και σήμερα, είναι η αξιοποίηση της φορολογικής πολιτικής ως εργαλείο για τη δημιουργία ενός ακόμη πιο ευνοϊκού περιβάλλοντος για την ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης και την προσέλκυση ξένων κεφαλαίων, προσφέροντας ταυτόχρονα φθηνή εργατική δύναμη, βασικές προϋποθέσεις για τη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τους. Αυτή η φορολογική πολιτική, που διαχρονικά ασκήθηκε από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, οδήγησε στην προκλητική φοροαπαλλαγή του μεγάλου κεφαλαίου και τη φοροεπιδρομή κατά της λαϊκής οικογένειας. Τα μέχρι σήμερα μέτρα της κυβέρνησης, μείωση των φορολογικών συντελεστών για τους επιχειρηματικούς ομίλους και διαδοχικές αυξήσεις στο ΦΠΑ και τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, κονιορτοποιούν τις διακηρύξεις της περί δίκαιου φορολογικού συστήματος. Η κυβερνητική επιλογή περί εύρεσης νέων φορολογικών πηγών ισοδύναμου αποτελέσματος θα οδηγήσει στην εναλλαγή μορφών φορολογίας που θα επιβαρύνουν τη λαϊκή οικογένεια.

Οι διακηρυγμένοι στόχοι πάλης του ΚΚΕ για τη φορολογία βρίσκονται στον αντίποδα των ευρωενωσιακών κατευθύνσεων και των επιδιώξεων των κομμάτων του "ευρωμονόδρομου". Το ΚΚΕ διεκδικεί: Αύξηση του αφορολόγητου ορίου για τη λαϊκή οικογένεια και κατάργηση του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα εμπορεύματα και τις υπηρεσίες που καλύπτουν τις λαϊκές ανάγκες, αύξηση της φορολογίας στη μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία, αύξηση των συντελεστών φορολογίας στο 45% για το μεγάλο κεφάλαιο» (η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ / ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ).

ΔΕΝ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ: «Νέα μείωση κατά 2,5 δισ. ευρώ στα έργα του ΕΣΠΑ θα προκαλούσε η αύξηση στο 95% του ποσοστού που συγχρηματοδοτούνται από τα διαρθρωτικά ταμεία. Πρόκειται για το δεύτερο "μαχαίρι" σε διάστημα λίγων ημερών, καθώς η απόφαση της συνόδου κορυφής για αύξηση του ποσοστού από 79% σε 85% είχε φέρει περικοπή 2,1 δισ. ευρώ. Ουσιαστικά, το ΕΣΠΑ μειώνεται σε αξία από 25,9 δισ. ευρώ σε 21,26 δισ. ευρώ. Και τούτο διότι ναι μεν η συμμετοχή της ΕΕ παραμένει - όπως είχε συμφωνηθεί το 2007 - στα 20,2 δισ. ευρώ, αλλά η συνδρομή του ελληνικού προϋπολογισμού περιορίζεται σε μόλις 1,06 δισ. ευρώ (συγχρηματοδότηση ΕΕ 95%) από 5,7 δισ. ευρώ (συγχρηματοδότηση 79%). Με άλλα λόγια, έργα αξίας 4,64 δισ. ευρώ δε θα γίνουν ποτέ» (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΙ ΜΕ ΜΑΣΤΙΓΙΟ: «Η κατάσταση, όπως αυτή διαμορφώνεται με τα ταξί, έγινε επικίνδυνη. Aπειλεί όχι μόνο τον τουρισμό της φετινής σεζόν, αλλά και των επόμενων ετών και, φυσικά, όλη την οικονομία (...) η χώρα μοιάζει με ακυβέρνητη πολιτεία (...) H κυβέρνηση οφείλει, έστω και τώρα, να αναλάβει τις ευθύνες και να πράξει ανάλογα (...) μια κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι ένας απλός θεατής ελπίζοντας ότι οι απεργοί κάποια στιγμή θα κουραστούν» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ: «Πόση ανομία μπορεί να αντέξει μια κοινωνία; (...) Πότε περνιέται η γραμμή όπου η πλειοψηφία δεν μπορεί να ανεχτεί πλέον την ασυδοσία κάθε οργανωμένης ομάδας και αρχίζει η δική της αντίδραση; (...) διάφορες ομάδες αύξαναν συνεχώς τις διεκδικήσεις τους - σε βάρος του συνόλου (...) Η έλλειψη προσωπικής και ομαδικής πειθαρχίας μας οδήγησε σε οικονομικό αδιέξοδο (...) Η οικονομική ανάκαμψη εξαρτάται από τη βούληση της κοινωνίας να αντέξει τις στερήσεις (...) Αυτό απαιτεί πειθαρχία στο προσωπικό επίπεδο (...) η κυβέρνηση δεν τολμάει να εφαρμόσει τους νόμους (...) ομάδες πολιτών πιστεύουν ότι μπορούν να παρανομούν χωρίς συνέπειες, εδραιώνεται μια άδικη κοινωνία, όπου οι ισχυρότεροι ευημερούν σε βάρος των άλλων (...) Βλέποντας τη ζημιά που κάνουν μικρές ομάδες στις προσπάθειες επιβίωσης των άλλων, πλησιάζουμε στο σημείο που αν η κυβέρνηση δεν επιβάλλει το νόμο, η μια ομάδα θα αρχίσει να μάχεται την άλλη, στην προσπάθειά της να επιβιώσει» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).