Του Γιάννη Ιωάννου από το ΕΘΝΟΣ

Ε, δεν έχουν το θεό τους!

Αν αυτοί και μόνο αυτοί, όλοι αυτοί και είναι πολλοί, που γράφουνε όλα αυτά τα σεντόνια για τον αρχιεπίσκοπο, πήγαιναν στην εκκλησία, δε θα χρειαζόταν ο Χριστόδουλος όσο ζούσε να παριστάνει τον «είμαι με όλους και με όλα» για να τραβήξει ανθρώπους στο ταμείο της εκκλησίας. Ο άνθρωπος πέθανε, όπως πεθαίνουν τόσοι κάθε μέρα. Και απ' αυτόν θα απομείνει μόνο το χώμα. Ολα τ' άλλα είναι για τους ζωντανούς. Που καλά θα κάνουν την ώρα έστω του θανάτου να συμπεριφέρονται με μέτρο. Εμ, έλα που το μέτρο είναι κάτι άγνωστο όταν προέχει το κέρδος.

Κατανοητό ότι το Μαξίμου θέλει τον τάδε για νέο αρχιεπίσκοπο, ο Μητσοτάκης κάποιον άλλο και οι Αμερικάνοι τον παράλλο. Γιατί, όμως, πρέπει να τρελαθεί και το «ποίμνιο»;

Οτι η αστική τάξη σαν έτοιμη από καιρό αντιμετωπίζει και το θάνατο - αυτού που προβάλλει ως πνευματικό εκπρόσωπο της ιδεολογίας της - ως εμπόριο αποδεικνύει μόνο και ξανά ότι ο εργάτης δεν μπορεί να προσκυνά όπου δείχνουν ότι προσκυνάνε οι αστοί. Γιατί, πολύ απλά, για τους αστούς η εκκλησία δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυτό που πράγματι είναι: Ενας οίκος εμπορίου που πλασάρει - με επιτυχία είναι γεγονός - το «γύρνα και το άλλο μάγουλο», το «πίστευε και μη ερεύνα», το «δεν πειράζει που πάσχεις σήμερα, έχει για σένα αύριο ο Θεός».

Πάμε γι' άλλα: Δύσκολοι καιροί για «επιστήμονες», που πρέπει να κρατήσουν «και την πίτα γερή και τον σκύλο χορτάτο». Σε λίγες γραμμές διαβάζουμε ότι συνεχίζεται η μείωση του ποσοστού συνδικαλισμένων, αλλά και ότι αυξάνονται οι συνδικαλισμένοι. Το μαγικό «επιστημονικό» κλειδί για την αντίφαση ονομάζεται «συνδικαλιστική πυκνότητα», ένας αυθαίρετος όρος, περίπου σαν το «μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ», όπου πλούσιοι και φτωχοί βγάζουν μέσο όρο. Το κύριο πρόβλημα - που είναι και δικαίως πως εργοδοτικά και κυβερνητικά συνδικάτα δεν μπορούν να τραβήξουν εργάτες - περνάει στο απυρόβλητο κι αρχίζουν οι «επιστημονικές» κωλοτούμπες που αφορούν μόνο τα τρωκτικά του συνδικαλιστικού κινήματος, σαν κι αυτά που σιτίζονται είτε στο ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, είτε στο ΚΑΝΕΠ της ΓΣΕΕ.

Αν σωστά ερμηνεύουμε τα δημοσιεύματα, οι του ΣΥΝ στο ΙΝΕ δηλώνουν διαμαρτυρόμενοι γιατί κάτι άλλοι, πάλι του ΣΥΝ (ο Μουζέλης δικός τους δεν είναι;), τους τρώνε το ψωμί. Ετσι, ως αντίπραξη στο ΚΑΝΕΠ που παρουσίασε παλιά στοιχεία για τη φτώχεια, το ΙΝΕ έδωσε στοιχεία για τη συνδικαλιστική πυκνότητα.

Ενδιαφέρουν όλα αυτά τους εργάτες; Θα έπρεπε. Γιατί όλα μαζί αυτά τα τρωκτικά είναι ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια για να βρει η ταξική σύγκρουση - που συνεχίζεται εντεινόμενη στους χώρους δουλιάς - και έκφραση στο δημόσιο χώρο.

Γιατί γύρω τα κέρδη έχουν στήσει χορό. Γιατί όλο αυτό που ονομάζουν «βόθρο» στην πολιτική δεν είναι άλλο από ξεκοκάλισμα κλεμμένου πλούτου που έχουν παραγάγει εργάτες και γιατί εντέλει πρέπει να πάρει στην πράξη ένα τέλος το παραμύθι, κάθε παραμύθι, περί κάθαρσης εντός του συστήματος.

Η μόνη κάθαρση μπορεί να έρθει, όταν οι εργάτες αρχίζουν να καταλαβαίνουν πως το ταξικό πρόβλημα θα λυθεί με πολιτικό τρόπο. Που σημαίνει: Συσπείρωση στο δικό τους κόμμα, με τη δική τους στρατηγική, για τη δική τους εξουσία. Τόσο γήινα, τέτοιες απογειωμένες μέρες που ζούμε.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ της εργοδοσίας και την πολιτική της

ΤΟ ΒΗΜΑ: 7 Φεβρουαρίου: Σούπερ Πέμπτη

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

ΤΑ ΝΕΑ: Με αξιοπρέπεια αντιμετώπισε το τέλος

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Εγκώμια επιφανών και πλήθος πιστών

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: «Κύριε προς Σε έρχομαι»

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Το Κερί Εσβησε το Φως Μένει

Ο ΛΟΓΟΣ: ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ και αγαπητός

Η ΧΩΡΑ: Αγαπάτε αλλήλους και την Εκκλησία

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Μη στενοχωριέστε είμαι έτοιμος να παραδώσω την ψυχή μου στον θεό

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Τετέλεσται...

ΕΘΝΟΣ: ΛΑΪΚΟΣ θρήνος για Χριστόδουλο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΑΝΗΣΥΧΟ ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

ΑΥΡΙΑΝΗ: Η SIEMENS ΛΑΔΩΝΕ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

Η ΑΥΓΗ: Υπουργοί Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ με «μαύρο χρήμα» της Siemens

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Τα βλέμματα, τώρα, στη Fed

«On air, αλλά όχι από το κοντρόλ, έμαθε ο κ. Γ. Αυτιάς ότι "ο Αρχιεπίσκοπος κατέληξε", όπως ανακοίνωσε συντετριμμένος στο τηλεοπτικό κοινό. Χτύπησε το κινητό του τηλέφωνο, έκανε λίγο στην άκρη, προτρέποντας τους καλεσμένους του να συνεχίσουν για λίγο μόνοι και γύρισε αμέσως, μην μπορώντας ν' αντέξει αυτό που είχε ακούσει στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. "Συνέβη ό,τι το χειρότερο", είπε και ακολούθησε μια εκκωφαντική σιωπή... Η σκηνή παίχτηκε ξανά λίγο αργότερα για όσους δεν είχαν ξυπνήσει πρωί. Σήμερα που θα δούμε τα νούμερα της τηλεθέασης θα καταλάβουμε αν αυτή η νέα μέθοδος ανακοίνωσης της είδησης στον παρουσιαστή μέσω του κινητού και όχι μέσω του ακουστικού μπορεί να υιοθετηθεί και για άλλα μεγάλα γεγονότα...» (ό,τι πιο σοβαρό διαβάσαμε για το θάνατο του Χρήστου Παρασκευαΐδη, στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

«Κατά τη δεκαετία του 1990 η συνδικαλιστική πυκνότητα φθίνει και καταλήγει σε ποσοστά κάτω του 30%. Η τάση μείωσης του ποσοστού των συνδικαλισμένων, που συνεχίζεται σήμερα, αποδυναμώνει και τα ελληνικά συνδικάτα τα οποία αδυνατούν να προσελκύσουν νέα μέλη κυρίως από τις νεότερες γενιές και τα νέα "κοιτάσματα" της απασχόλησης. Εν τούτοις, ακόμη και όταν επιτυγχάνεται η αύξηση μελών των οργανώσεων όπως συμβαίνει την τελευταία δεκαετία, αυτή δεν ακολουθεί τους ρυθμούς αύξησης της μισθωτής απασχόλησης, με αποτέλεσμα η πυκνότητα των συνδικάτων να ακολουθεί φθίνουσα πορεία παρά την αύξηση του αριθμού των μελών τους» (οι εκτιμήσεις του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ στα ΝΕΑ).

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ: «Χθες ο Μπιλ Γκέιτς μίλησε στην Αθήνα για τον "δημιουργικό καπιταλισμό", για την ανάγκη επιστροφής μέρους των υπερκερδών και του πρωτοφανούς πλούτου που συσσωρεύουν οι μεγάλες επιχειρήσεις στις κοινωνίες (...) ο υποψήφιος των Δημοκρατικών Μπάρακ Ομπάμα μιλάει για "θεμελιώδη αλλαγή του "status quo" στην Ουάσιγκτον και συνθηματολογεί υπέρ της υγείας για όλους, υπόσχεται καλά σχολεία και θέτει ζήτημα μισθών "ώστε να μπορεί κανείς να ζει με αξιοπρέπεια" (...) αν όμως ο πιο πλούσιος επιχειρηματίας του κόσμου εγείρει ζήτημα αναδιανομής του πλούτου και ο υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ διεκδικεί για τους αμερικανούς υψηλότερους μισθούς, κατανοεί ο καθείς γιατί αμφισβητούνται οι μεγάλοι ηγέτες μας» (ο Αντώνης Καρακούσης στο ΒΗΜΑ).

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ: «Αν είχαμε κι εμείς τα χρήματά του, ίσως να σκεφτόμαστε έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο...» (το σχόλιο για τον Γκέιτς στη ΧΩΡΑ).

«ΟΛΟΙ»; «Μέσα στη γενικευμένη αηδία του κόσμου για όσα καθημερινά "αποκαλύπτονται", όλοι περιμένουν την πρωτοβουλία του Κ. Καραμανλή, ο οποίος θα δώσει στο θέμα τις πραγματικές διαστάσεις του και την ολοκλήρωση του ανακριτικού έργου που θα οδηγήσει τα τρωκτικά του συστήματος πίσω στον υπόνομό τους» (από το κύριο άρθρο στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

Ο ΧΡΥΣΟ-ΦΟΡΟΣ: «Η μεγάλη μίζα δόθηκε επί σημιτικής περιόδου σε υπουργό υπεράνω υποψίας για το έργο της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων. Η μίζα μαμούθ έφερε την εκτίναξη του ποσοστού της Siemens στην κοινοπραξία από 20% στο 70%...» (το ρεπορτάζ στην ΑΥΡΙΑΝΗ).

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ: «Οι βουλευτές που τον υποστηρίζουν (σ.τ.σ. τον Βενιζέλο) αναμένουν με ενδιαφέρον και τις εξελίξεις στον Συνασπισμό. Εκτιμούν ότι οι εξελίξεις στο κόμμα της ανανεωτικής αριστεράς "είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσουν παράλληλη πορεία με τις διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ"» (το ρεπορτάζ στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).