Του Γιάννη Ιωάννου από το «ΕΘΝΟΣ»

Την ώρα που εσύ φτάνεις ήδη σε κατάσταση απόλυτης τρέλας, γιατί καλές οι ακριβοπληρωμένες διακοπές της έστω μιας βδομάδας, αλλά ακόμα χειρότερες οι μέρες που ακολουθούν με την τσέπη άδεια και τους λογαριασμούς να τρέχουν εφιαλτικά, έρχονται, οι ένοχοι, αυτοί που ο καθένας στην εποχή του και από το πόστο του έχουν βάλει βαριά τη σφραγίδα τους σε ό,τι παθαίνεις, να σου μιλήσουν περί δημοκρατικής δυναμικής και άλλων τινών φληναφημάτων.

Πού παίζεται το παιχνίδι; Ενα: Στον πόσο πλούτο παράγει στην εκμετάλλευσή του το εμπόρευμα εργατική δύναμη, όχι απλά κατά μόνας, αλλά ως τάξη που υφίσταται την εκμετάλλευση άλλης τάξης, της αστικής. Και δεύτερο: Στο τι μπορεί - επιβάλλεται να κάνει αυτή η τάξη που παράγει τον πλούτο για να πάψει να είναι εκμεταλλευόμενη;

Ακούσατε, διαβάσατε, πουθενά, σ' όλες αυτές τις αρλούμπες περί «αριστεράς» και «ενότητας», τίποτα που να αποκαλύπτει τον ένοχο για τα δεινά και να δείχνει το δρόμο για την ανατροπή του;

Ακόμα κι αυτή η παλιά καραβάνα της λαϊκής εξαπάτησης, ο Τσοχατζόπουλος, αφού καλεί μέχρι και σε αντικαπιταλιστικό αγώνα, βλέπει τη διέξοδο στην «εναλλακτική δημοκρατική προοδευτική δυναμική». Τρίχες, δηλαδή.

Πιο προσγειωμένη, η κυρία με την κάργα λερωμένη φωλιά κατανοεί ότι το εγχείρημα δεν έχει μέλλον και προσπαθεί να δείξει ότι η ευθύνη βαρύνει όσους από προσωπικά κίνητρα κινούμενοι δε θέλουν την ενότητα με το ΠΑΣΟΚ. Τι μας λες!

Από κοντά και οι «έρευνες» για την Αριστερά. Οπου κάθε μπουρδολογία παρουσιάζεται ως σπάνιο απόσταγμα βαθιάς σκέψης. Κοινός παρονομαστής: Στο καλάθι των αχρήστων, η βασική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας, αναζητήστε την Αριστερά στη σωτηρία της Καρέτα - Καρέτα και στο κλάμα για το θάνατο του μισθοφόρου που μανούλα τον γέννησε κι αυτόν.

Ολοι τους γνωρίζουν ότι το παραμύθι της ανέξοδης για τον καπιταλισμό αριστεράς, δηλαδή της αριστεράς που μόνο της μέλημα είναι η «δημοκρατική» αύξηση των καπιταλιστικών κερδών με εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας, έχει τελειώσει από καιρό. Ζωντανά παραδείγματα οι Κλίντον, Μπλερ, Σρέντερ, το ΠΑΣΟΚ τους...

Ηταν, είναι και παραμένει μοναδικό τους όραμα, το όραμα ιδρυμάτων τύπου Ροκφέλερ, ναι, αυτού που χρηματοδότησε τύπους σαν τον Βαλέσα.

Ηταν, είναι και παραμένει μοναδικός τους τρόμος ένας εργαζόμενος λαός, που βασανιστικά, αργά, δύσκολα, μα σίγουρα, ξανά και ξανά, αποκτά συνείδηση της θέσης του και διεκδικεί για να κατακτήσει, με τον τρόπο που αρμόζει, την ώρα που αρμόζει, όλη την εξουσία γι' αυτούς που τους ανήκει...

Μέρες που 'ναι...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: «Σωληνουργεία Κορίνθου»: ΠΕΤΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ 135 εργαζόμενους

ΤΑ ΝΕΑ: Πετρο-τυφώνας σαρώνει τους μισθούς

ΤΟ ΒΗΜΑ: Η μάχη των μισθών

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΤΥΦΩΝΑΣ ανατιμήσεων

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Διορίζονται 17.800 εκπαιδευτικοί

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Εφικτοί οι στόχοι μεταρρυθμίσεων χωρίς νέα μέτρα

Η ΑΥΓΗ: Το πετρέλαιο «καίει» και τους μισθούς

ΕΘΝΟΣ: ΑΦΑΙΜΑΞΗ 82-140 ευρώ τον μήνα για τα νοικοκυριά

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ 1.000 τ.μ. στην καρδιά της Αθήνας

Ο ΛΟΓΟΣ: SUPER Ανατιμήσεις

Η ΧΩΡΑ: Αρένα το ΠΑΣΟΚ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ το νομοσχέδιο για τα ΤΕΙ

Η ΝΙΚΗ: Τυφώνας ακρίβειας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΣΑΡΩΤΙΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ στην αγορά

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ 17.800 προσλήψεις

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Μήτση): 8.300 ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ μόνιμων εκπαιδευτικών

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Αλμα έως 20% στις τιμές ακινήτων στο εξάμηνο

«Κύμα ανατιμήσεων σε τρόφιμα, καύσιμα, ηλεκτρικό ρεύμα και δίδακτρα σαρώνει την αγορά επιβαρύνοντας από 82 έως 140 ευρώ τον μήνα το πορτοφόλι μιας 4μελούς οικογένειας» (η εκτίμηση στο «ΕΘΝΟΣ»).

«Η κυβέρνηση αντί να αυτοθαυμάζεται για τη συγκράτηση των τιμών και να εξαντλείται σε γενικόλογες εξαγγελίες πρέπει να προχωρήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα και θα θωρακίσουν την οικονομία» (το κύριο άρθρο στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

«Ειλικρινά όσο κι αν προσπαθήσαμε δεν μπορέσαμε να κατανοήσουμε τις αντιδράσεις για το νέο ωράριο (...) Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, δεν πρόκειται ούτε για νέο ωράριο, ούτε πολύ περισσότερο για απελευθέρωσή του. Απλώς το υπάρχον ωράριο διευρύνεται κατά μία ώρα, τις καθημερινές και κατά δύο ώρες το Σάββατο» (το κύριο άρθρο στην «ΑΥΡΙΑΝΗ»).

«Οσοι εργάζονται σε μεγάλα καταστήματα ανησυχούν ότι η ζωή τους θα αναστατωθεί καθώς - σε συνδυασμό με το εργοδοτικό δικαίωμα διευθέτησης του χρόνου εργασίας - ενδέχεται άλλες μέρες να δουλεύουν π.χ. ένδεκα ώρες και άλλες πέντε ή να υπαχθούν σε δυσμενές σπαστό ωράριο που μπορεί να τους έχει όλη μέρα στη δουλειά ή στον δρόμο. Οσοι πάλι εργάζονται σε πολύ μικρές επιχειρήσεις με περιορισμένα οικονομικά μέσα, αισθάνονται ότι απειλούνται με εργασία δέκα και δώδεκα ώρες καθημερινά χωρίς να τολμούν να διεκδικήσουν υπερωρίες καθώς άφθονοι άνεργοι νέοι είναι διαθέσιμοι να τους αντικαταστήσουν. Η κυβέρνηση η οποία προσδοκά και αύξηση της απασχόλησης με το νέο ωράριο δεν πρέπει να υποτιμήσει τον κίνδυνο αυτό. Η αυστηρή τήρηση της εργατικής νομοθεσίας αποκτά μεγαλύτερη σημασία σήμερα, προκειμένου όχι μόνο να αποφευχθούν αυτές οι παρενέργειες αλλά και να επιτευχθεί ο εκσυγχρονισμός που επιδιώκει με τη διεύρυνση του ωραρίου» (από το κύριο άρθρο στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΨΑΧΝΟΥΝ ΝΕΑ ΚΟΡΟΪΔΑ: «Το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός καλούνται να στηρίξουν την πάλη των κοινωνικών στρωμάτων και των δυνάμεων της εργασίας ενάντια στο κεφάλαιο, στον καπιταλισμό και στη νεοφιλελεύθερη - συντηρητική κυβέρνηση της ΝΔ. Η συμμετοχή όλων των κομμάτων σε αυτόν τον κοινό κοινωνικό και αντιπολιτευόμενο αγώνα θα αποτελέσει και την ιδρυτική πράξη μιας εναλλακτικής δημοκρατικής προοδευτικής πολιτικής δυναμικής» (ο Α. Τσοχατζόπουλος στη «ΝΙΚΗ»).

ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΚΙΝΗΤΡΑ: «Αυτή η πολιτική συνεργασιών δεν είναι υπόθεση εκλογικής επικαιρότητας (...) Διαμορφώνεται σε προγραμματική πολιτική βάση, μέσα από δημόσιο διάλογο. Γι' αυτό δεν εξαρτάται από την ενδεχόμενη αρνητική στάση πολιτικών ηγεσιών που συχνά καθορίζεται όχι από πολιτικούς όρους αλλά από προσωπικά κίνητρα και στόχους. Οι πολίτες ενημερώνονται για όλα και κρίνουν όλους (...) Σε μια πρόταση επίσημη προς τις ηγεσίες των κομμάτων με συγκεκριμένη ατζέντα, ανοιχτή σε συνδιαμόρφωση, η άρνηση θα είναι δύσκολο να τεκμηριωθεί πολιτικά. Και πάντως η ευθύνη της απόρριψης δεν θα βαρύνει το ΠΑΣΟΚ» (η Μ. Δαμανάκη στα «ΝΕΑ»).

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΕΞΟΔΗ ΣΟΥΠΑ: «Η έννοια της Αριστεράς και οι πολλαπλές μορφές συλλογικοτήτων θα συναρμολογηθούν και θα εκφραστούν στο πεδίο των πολιτικών αντιπαραθέσεων όπως θα συνεχίσουν να εκφράζονται μέσα από το παγκόσμιο οικολογικό και αντιπολεμικό κίνημα. Εκεί θα δοκιμαστούν, θα συγκρουστούν και θα εξελιχθούν ή θα αυτοκαταργηθούν υποτασσόμενες στο θέαμα και στον αυριανό εφιαλτικό δεύτερο γύρο της παγκοσμιοποίησης» (η κατά Θωμά Σλιώμη αριστερά του μέλλοντος, στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΡΟΚΦΕΛΕΡ: «"Χωρίς την Αλληλεγγύη δεν θα είχε διευρυνθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση, δεν θα ήταν εφικτή η ένωση της Γερμανίας" λέει ο 62χρονος πλέον Βαλέσα. "Και αρκετές χώρες δεν θα είχαν αποκτήσει την ελευθερία τους αν οι Πολωνοί δεν είχαν σπάσει τα δόντια της σοβιετικής αρκούδας"» (οι δηλώσεις του στο «ΒΗΜΑ»).

ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ: «Σαν χθες στις 29 Αυγούστου του 1949 ο Εθνικός Στρατός κατήγαγε τη μεγάλη και οριστική νίκη στον Γράμμο και στο Βίτσι θέτοντας τέρμα στον Εμφύλιο και στην προσπάθεια να ενταχθεί η Ελλάδα στο σοβιετικό μπλοκ (...) Από τις σημαντικότερες επετείους της Ελληνικής ιστορίας η 29η Αυγούστου» (ο Δ. Ρίζος στον «ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ»).