Πέμπτη 11 Σεπτέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

1973 Εκδηλώνεται το αμερικανοκίνητο στρατιωτικό πραξικόπημα στη Χιλή. Επικεφαλής των πραξικοπηματιών είναι τετραμελής χούντα, με αρχηγό τον στρατηγό Αουγκούστο Πινοσέτ. Ο σοσιαλιστής Πρόεδρος, Σαλβαδόρ Αλιέντε, οχυρώνεται μαζί με τους συνεργάτες του στο Προεδρικό Μέγαρο. Ο Αλιέντε πέφτει νεκρός με το όπλο στο χέρι. Στο πρώτο μήνυμά της, η χούντα ισχυρίζεται ότι η επέμβαση του στρατού ήταν αναγκαία, «για να λυτρωθεί η πατρίδα από το μαρξιστικό ζυγό». Την ίδια ώρα, το αμερικανικό πρακτορείο ειδήσεων «Ασοσιέιτεντ Πρες» μεταδίδει ότι «το πραξικόπημα υπήρξε έργο του σκληρού, φιλοαμερικανικού πυρήνα των Ενόπλων Δυνάμεων».

*

Το πραξικόπημα ήταν το επιστέγασμα μιας επιχείρησης για την ανατροπή του Αλιέντε και της κυβέρνησης της «Λαϊκής Ενότητας», στην οποία συμμετείχαν κομμουνιστές, σοσιαλιστές, ριζοσπάστες, αριστεροί, χριστιανοδημοκράτες. Στην επιχείρηση αυτή πήραν μέρος οι βιομήχανοι, οι μεγάλοι γαιοκτήμονες, οι κερδοσκόποι και, φυσικά, τα πιο αντιδραστικά στοιχεία του στρατού. Την επιχείρηση σχεδίασαν, χρηματοδότησαν και καθοδήγησαν η κυβέρνηση των ΗΠΑ και μυστικές αμερικανικές υπηρεσίες, ενώ το ρόλο του συντονιστή είχε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Χένρι Κίσινγκερ. Ολα τα παραπάνω αποδείχτηκαν εκ των υστέρων από επίσημα έγγραφα, στα οποία, εξάλλου, στηρίχτηκε το Ανώτατο Δικαστήριο της Χιλής για να ζητήσει (πριν από δύο χρόνια) την προσαγωγή του Κίσινγκερ ως κυρίως υπεύθυνου.

*

Με την επικράτηση των στρατιωτικών, ξεκινά ένα τρομακτικό, ακόμα και για τα δεδομένα της πολύπαθης Λατινικής Αμερικής, πογκρόμ. Χιλιάδες αριστεροί οδηγούνται στο Εθνικό Στάδιο του Σαντιάγκο, εκατοντάδες δολοφονούνται ύστερα από φρικτά βασανιστήρια. Για περίπου ένα μήνα, οι εργάτες καθαριότητας ανακαλύπτουν στους δρόμους του Σαντιάγκο πτώματα δολοφονημένων με ρυθμό 250-300 τη μέρα. Μέχρι το τέλος της χρονιάς, οι πιο μετριοπαθείς δημοσιογραφικοί υπολογισμοί ανεβάζουν τους νεκρούς σε 200.000.

*

Οι ΗΠΑ ήταν το πρώτο κράτος που αναγνώρισε την «κυβέρνηση» των στρατιωτικών ανδρεικέλων.

Αριστεροί εργάτες οδηγούνται υπό την απειλή των όπλων στο κολαστήριο του Εθνικού Σταδίου στο Σαντιάγκο. Είναι η «άλλη» 11η του Σεπτέμβρη που επέβαλαν οι ΗΠΑ το 1973 στη Χιλή, όταν με τη δολοφονία του Προέδρου Αλιέντε έφεραν στην εξουσία το ανδρείκελό τους τον Πινοσέτ βυθίζοντας τη χώρα σε έναν από τους πιο αιμοσταγείς φασισμούς που γνώρισε η ανθρωπότητα τον 20ό αιώνα.
Αριστεροί εργάτες οδηγούνται υπό την απειλή των όπλων στο κολαστήριο του Εθνικού Σταδίου στο Σαντιάγκο. Είναι η «άλλη» 11η του Σεπτέμβρη που επέβαλαν οι ΗΠΑ το 1973 στη Χιλή, όταν με τη δολοφονία του Προέδρου Αλιέντε έφεραν στην εξουσία το ανδρείκελό τους τον Πινοσέτ βυθίζοντας τη χώρα σε έναν από τους πιο αιμοσταγείς φασισμούς που γνώρισε η ανθρωπότητα τον 20ό αιώνα.
11η Σεπτέμβρη

Σήμερα συμπληρώνονται 7 χρόνια. Εφτά χρόνια που όλα όσα μεσολάβησαν απέδειξαν περίτρανα ότι η 11η Σεπτέμβρη του 2001 ήταν το αναγκαίο πρόσχημα, η αναγκαία αφορμή για την επιβολή μιας άνευ προηγουμένου παγκόσμιας τρομοκρατίας από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

*

Οι θεωρητικοί της «αμερικανικής ηγεμονίας», ο Τσένι, ο Ράμσφελντ, ο Ρίτσαρντ Περλ, ο Γούλφοβιτς, έναν ολόκληρο χρόνο πριν (!) από το χτύπημα στους δίδυμους πύργους (το Νοέμβρη του 2000, στο περίφημο μανιφέστο τους με τίτλο «Σχέδιο για ένα νέο Αμερικανικό Αιώνα») το είχαν «ομολογήσει» ωμά:

Η προώθηση των σχεδίων τους, με στόχο τη μετατροπή του 21ου αιώνα σε ένα «νέο Αμερικανικό Αιώνα», θα μπορούσε - έλεγαν - να επιταχυνθεί εφόσον είχε προηγουμένως υπάρξει κάποιο γεγονός που θα λειτουργούσε σαν καταλύτης για τη «νομιμοποίηση» της αμερικανικής επιθετικότητας. Και συγκεκριμένα, όπως είχαν «προφητέψει» (!), ο δρόμος για τα σχέδιά τους θα γινόταν ευκολότερος αν προηγουμένως είχε «σημειωθεί ένα καταστροφικό συμβάν, όπως ένα νέο Περλ Χάρμπορ (...)»!

*

Το «νέο Περλ Χάρμπορ» που ζητούσαν οι ΗΠΑ, πράγματι, προέκυψε. Το πώς και το τι συνέβη εκείνο το πρωινό στη Νέα Υόρκη, το τι προηγήθηκε, το πώς σχεδιάστηκε, το ποιες είναι οι πραγματικές διαστάσεις της επιχείρησης και των μηχανισμών που την έφεραν σε πέρας, ίσως δεν αποκαλυφθούν ποτέ. Αλλωστε, διανύουμε ήδη την πέμπτη δεκαετία από το Ντάλας του 1963 χωρίς ποτέ να αποκαλυφθεί τι κρυβόταν πίσω από το παραβάν της δολοφονίας του Κένεντι. Οσο για τις επιτροπές που στήθηκαν, μετά από απαίτηση των συγγενών των θυμάτων της 11ης Σεπτέμβρη για τη διερεύνηση της αλήθειας, είτε καρκινοβατούν είτε - κάθε φορά που προσεγγίζουν «ευαίσθητα ζητήματα» - τους απαγορεύεται η πρόσβαση...

*

Εντούτοις, ήδη αυτά που γνωρίζουμε είναι πολλά. Πάρα πολλά.

Εχει αποκαλυφθεί, πλέον, ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να χρησιμοποιεί σαν πρόσχημα το αίμα ακόμα και του αμερικανικού λαού, όπως συνέβη με τα σχεδόν 3.000 θύματα των δίδυμων πύργων, για να επεκτείνει τη θηριωδία του.

Εκείνο που έχει πια απαντηθεί πεντακάθαρα είναι το «ποιος είχε όφελος» από μια τέτοια ενέργεια: Αρκεί μια ματιά στο χάρτη της υδρογείου όπου, μετά την 11η Σεπτέμβρη, σε πάνω από 150 χώρες του πλανήτη πατά η μπότα του Αμερικανού πεζοναύτη.

Εκείνο που πέραν πάσης αμφιβολίας αποκαλύφθηκε, είναι ότι εφτά χρόνια μετά, στο όνομα της «καταδίωξης» των δημιουργημάτων του Αμερικανού «Φρανκενστάιν», είτε αυτά τα δημιουργήματα λέγονται Μπιν Λάντεν, είτε Σαντάμ, η ανθρωπότητα έχει γνωρίσει δεκάδες «11ες του Σεπτέμβρη»!

Πάνω από 150.000 εκτιμώνται οι δολοφονημένοι άμαχοι στο Ιράκ, πάνω από 6 χιλιάδες οι εκτελεσμένοι άμαχοι στο Αφγανιστάν. Οι περίπου 3.000 νεκροί Αμερικανοί στρατιώτες στο Ιράκ είναι από μόνη της μια ακόμα «11η Σεπτέμβρη».

Κάθε μέρα που περνάει, σε μια μόνο πόλη του Ιράκ, στη Βαγδάτη, τα θύματα της βίας που προκαλεί η αμερικανική κατοχή, υπολογίζονται κατά μέσο όρο σε 50 νεκρούς! Στη Βαγδάτη, δηλαδή, αυτό που έγινε στο Λονδίνο με τους 52 νεκρούς στις 7 Ιούλη 2005, συντελείται κάθε μέρα!

*

Εχει πια αποκαλυφθεί στην ολότητά του: Η 11η Σεπτέμβρη 2001 ήταν η αφορμή για την επιβολή μιας παγκόσμιας χούντας, που στα κελιά της, στο Γκουαντάναμο, στο Αμπού Γκράιμπ, στις μυστικές φυλακές της CIA, βασιλεύει ο νόμος των νέων «Αουσβιτς».

Η 11η Σεπτέμβρη ήταν το σκαλοπάτι που πάνω του πάτησε ο ιμπεριαλισμός για να περάσει από τους «ανθρωπιστικούς» του πολέμους (όπως στη Γιουγκοσλαβία), στους «προληπτικούς» του πολέμους. Αποτέλεσε σταθμό για τη διακήρυξη της «ενοχής» όλου του πλανήτη (!), αφού, κατά τον Μπους, «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας».

Το κράτος - τρομοκράτης, οι ΗΠΑ, μαζί με τους συμμάχους τους, χρησιμοποίησαν την 11η Σεπτέμβρη για να γυρίσουν σελίδα και να τυλίξουν τον κόσμο «σε μια κόλλα χαρτί»: Τρομο-υστερία, τρομονόμοι, χαφιεδοκάμερες, φακέλωμα, καταπάτηση ελευθεριών, φαλκίδευση ατομικών δικαιωμάτων, απροσχημάτιστες επεμβάσεις στο εσωτερικό κρατών, κατασκευασμένες «επαναστάσεις», Κοσσυφοπέδια, «δικαίωμα» στη CIA για δολοφονίες ξένων ηγετών, απαγωγές, βασανιστήρια, «πόλεμος των άστρων».

*

Η επόμενη μέρα της 11ης Σεπτέμβρη ήταν η απαρχή για την εκδήλωση της θηριωδίας ενός νέου «Ράιχ», κτηνώδους και καταστροφικού, που ή θα επιφέρει το τέλος της ανθρωπότητας ή θα πρέπει να έχει ένα τέλος πανομοιότυπο με το τέλος του προηγούμενου.

Ο λαός της Ελλάδας μπορεί να έχει τη δική του συμβολή για να έρθει μια ώρα αρχύτερα αυτή η νέα «Νυρεμβέργη»: Συνεχίζοντας και εντείνοντας την αταλάντευτη αντιπαράθεσή του με την αμερικανοκρατία και τον ευρω-ατλαντισμό, αποδοκιμάζοντας και καταδικάζοντας πολιτικά τους στυλοβάτες και τα ερείσματα των Αμερικανών, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στον τόπο μας.


Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Βουλγαροπέδιο



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ