1878 Υπογράφεται η συμφωνία, με την οποία η Οθωμανική Αυτοκρατορία παραχωρεί την Κύπρο στη Βρετανία, σε αντάλλαγμα για την υπόσχεση της Αγγλίας ότι θα φρόντιζε να αναθεωρηθεί η δυσμενής για την Πύλη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου.

1940 Τα χιτλερικά στρατεύματα καταλαμβάνουν το Παρίσι.

1942 Στη ναυμαχία του Μιντγουέι οι Αμερικανοί καταστρέφουν τον ιαπωνικό στόλο (μαζί και τρία αεροπλανοφόρα) και αποτρέπουν την απόβαση στην Αυστραλία.

1944 Τα συμμαχικά στρατεύματα μπαίνουν στη Ρώμη.

1947 Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου, Στρατής Περγαλίδης, δολοφονείται από τα φριχτά βασανιστήρια στα μπουντρούμια της Ασφάλειας. Από τις σφαίρες της Αστυνομίας έχουν δολοφονηθεί την προηγούμενη μέρα ο πρόεδρος των τσαγκαράδων, Χρήστος Χατζηγεωργίου, και ο αδερφός του Κώστας.

1948 Αρχίζει η μεγάλη εκστρατεία του μοναρχοφασιστικού στρατού κατά των δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στη Βόρεια Πίνδο.

1964 Καταδικασμένος σε ισόβια κάθειρξη για απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης της Νότιας Αφρικής, ο Νέλσον Μαντέλα μεταφέρεται στις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Ρόμπεν Αϊλαντ. Στο Λονδίνο οργανώνεται ογκώδης διαδήλωση διαμαρτυρίας.

1982 Υποτιμάται η δραχμή έναντι του δολαρίου και των άλλων ευρωπαϊκών νομισμάτων.

1987 Η ελληνική Εθνική ομάδα μπάσκετ κατακτά το κύπελλο στο ευρωμπάσκετ που διεξάγεται στην Αθήνα.

O κ. Τσίπρας είπε σε συνέντευξή του («Αυγή», 10/6/2012):

«Εμείς ξεκινάμε από μια βάση εκτίμησης. Οτι κανέναν δε συμφέρει και άρα κανένας εταίρος δεν θέλει ούτε χρεοκοπία ούτε διατάραξη της συνοχής στην Ευρωζώνη. Αυτό δημιουργεί σημαντικές δυνατότητες για διαπραγμάτευση. Επιπλέον, ας θυμόμαστε ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι των χρημάτων της δανειακής σύμβασης επιστρέφει στους ίδιους τους δανειστές μας για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων ομολόγων. Επομένως, μια αρνητική στάση τους στο ζήτημα της επαναδιαπραγμάτευσης της δανειακής σύμβασης θα είχε άμεσες συνέπειες σε ένα σύστημα που ήδη δοκιμάζεται από την εξάπλωση της κρίσης. Γι' αυτό πιστεύουμε ότι η επαναδιαπραγμάτευση των όρων της δανειακής σύμβασης είναι η επωφελέστερη στρατηγική και για τις δύο πλευρές».

*

Καταρχάς, η παραπάνω θέση του κ. Τσίπρα για τον «επωφελή χαρακτήρα της επαναδιαπραγμάτευσης» βασίζεται, όπως εξαρχής ξεκαθαρίζει στην - τουλάχιστον - επιπόλαιη εκτίμηση ότι «κανένας εταίρος δεν θέλει» και ότι στην Ευρωζώνη «κανέναν δε συμφέρει» η χρεοκοπία κ.λπ.

Προφανώς, δεν έχουν ενημερωθεί στον ΣΥΡΙΖΑ για τις ενδοαστικές αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ. Ούτε φαίνεται να έχουν διδαχτεί από το γεγονός ότι τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών δεν ταυτίζονται πάντα με τη «συνοχή» στις μεταξύ τους σχέσεις. Αλλά, ενίοτε, όπως αποδεικνύεται ιστορικά και πολιτικά, τα συμφέροντά τους περνούν μέσα από εκείνον ακριβώς το δρόμο που ο ΣΥΡΙΖΑ τον ξορκίζει ως περίπου φανταστικό (!) σενάριο.

Δηλαδή, τα συμφέροντά τους - καθόλου σπάνια - επιτάσσουν όχι τη διατήρηση, αλλά τη «διατάραξη της συνοχής» τους.

Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα βατράχια που θέλουν να «διαπραγματεύονται» εντός του βάλτου και μάλιστα την ώρα που τσακώνονται τα βουβάλια...

*

Πέρα από αυτό, όμως, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον το σκεπτικό που αναπτύσσει ο κ. Τσίπρας όσον αφορά στην ίδια την «επαναδιαπραγμάτευση».

Διότι από το σκεπτικό αυτό προκύπτουν συμπεράσματα, τόσο για το πλαίσιο όσο και για την πραγματική στόχευση και την τελική κατάληξη αυτής της «επαναδιαπραγμάτευσης».

Συγκεκριμένα:

Ο κ. Τσίπρας λέει ότι οι εταίροι θα διαπραγματευτούν ώστε να διασφαλίσουν αυτό που προβλέπει η σύμβαση: Οτι, δηλαδή, τα δάνεια της δανειακής σύμβασης θα επιστρέψουν στους ίδιους, αφού όπως - σωστά - αναφέρει, «ας θυμόμαστε ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι των χρημάτων της δανειακής σύμβασης επιστρέφει στους ίδιους τους δανειστές μας για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων ομολόγων».

Μα, όμως,

• αν η βάση και ταυτόχρονα το «ατού» της «επαναδιαπραγμάτευσης» με το οποίο θα... σαγηνέψει τους δανειστές ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι οι δανειστές, οι τοκογλύφοι και οι κερδοσκόποι «θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους»,
• αν ο «φιλολαϊκός άσος στο μανίκι» δεν είναι άλλος από την πεμπτουσία της δανειακής σύμβασης (την οποία, υποτίθεται, «επαναδιαπραγματεύεσαι»), που προβλέπει τοκογλυφικό παιχνίδι με το ελληνικό δημόσιο χρέος
• αν, τελικά, αναγνωρίζεις ότι αυτή η ληστεία, το περίφημο χρέος - στο όνομα του οποίου έχει επέλθει η λεηλασία μισθών, συντάξεων και δικαιωμάτων - είναι χρέος του λαού και της χώρας, που θα πληρωθεί από το λαό μέσω της «επιστροφής» των δανείων στους πιστωτές,

τότε, επί της ουσίας, σε τι διαφέρει αυτή η «αντιμνημονιακή επαναδιαπραγμάτευση» του ΣΥΡΙΖΑ από τις «μνημονιακές διαπραγματεύσεις» του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ;

Ρατα...«πλάν μπι»

Στην Ελλάδα - σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ - καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000 η εργασία φορολογείτο με μέσο συντελεστή φορολόγησης 35% όταν ο μέσος πραγματικός φορολογικός συντελεστής για το κεφάλαιο ήταν 15%...

Προσοχή:

Αυτός ο μέσος πραγματικός φορολογικός συντελεστής για τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, το 15% δηλαδή, διαμορφώθηκε σε μια περίοδο που υποτίθεται ότι το κεφάλαιο φορολογείτο με ονομαστικό φορολογικό συντελεστή 45%, 35% και 25% επί των κερδών του!

*

Είναι απλό:

Μπορεί ο φορολογικός συντελεστής για βιομηχάνους, τραπεζίτες και εργολάβους να εμφανιζόταν - στα χαρτιά - στα επίπεδα του κάθε φορά θεσπισμένου ορίου (45%, 35%, 25% κ.λπ.),

αλλά, την ίδια ώρα, ήταν και είναι τόσα τα «παραθυράκια», οι φοροαπαλλαγές, οι χαριστικές ρυθμίσεις, οι «ειδικές» ρυθμίσεις για τους κεφαλαιούχους, που είχαν αποτέλεσμα οι τραπεζίτες, οι πετρελαιάδες και λοιποί ...αναξιοπαθούντες να πληρώνουν φόρο

τρεις φορές λιγότερο από εκείνον που υποτίθεται ότι πλήρωναν μέσω του (εικονικού) ονομαστικού φορολογικού συντελεστή επί των κερδών τους

και

δύο φορές λιγότερο από το φόρο που πλήρωναν οι μισθωτοί!

*

Από τα παραπάνω προκύπτουν δύο παρατηρήσεις και αντίστοιχα συμπεράσματα:

η διαχρονική μείωση της πραγματικής φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου (από το 45% στο 25% σε μια δεκαετία) εκείνο που επέφερε ήταν την ασύλληπτη κερδοφορία για τους ίδιους τους κεφαλαιοκράτες, τα άδεια δημόσια ταμεία για τον προϋπολογισμό, τις ουρές εκατομμυρίων εργατών στα ταμεία ανεργίας και την «ανάπτυξη» των εκατοντάδων χιλιάδων λουκέτων στην αγορά.

*

Οταν οι κεφαλαιοκράτες φορολογούνταν για τα κέρδη τους με το υποτιθέμενο «45%», στην πραγματικότητα πλήρωναν για «15%». Τώρα που θα φορολογούνται για υποτιθέμενο «15%», τι θα μείνει για να πληρώνουν πραγματικά;...

*

Αυτό που θα γίνει είναι ότι: