Ο Γουές Αντερσον έχει το όνομα του συνεπούς σκηνοθέτη που ενστερνίζεται ολόψυχα τις καλλιτεχνικές του ιδέες κι έτσι, δικαίως οι ταινίες του χαρακτηρίζονται οπτικά καλλιτεχνήματα. Ο Αντερσον κάνει στιλιζαρισμένο σινεμά, όπως ο Τιμ Μπάρτον ή ο Ντέιβιντ Λιντς. Το στιλιζάρισμα ωστόσο, μπορεί να αποβεί ταυτόχρονα, και ο αποτελεσματικότερος δημιουργός ατμόσφαιρας αλλά και μεγάλη απειλή. Απειλή να μετατρέψει ολόκληρη την ταινία σε μια ματαιόδοξη «κοκέτα», η οποία περιφέρεται με μοναδικό στόχο να ψαρέψει κομπλιμέντα για το πόσο όμορφη είναι! Και «Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ» ανήκει μάλλον σ' αυτήν την τελευταία κατηγορία: κάθε της πλάνο είναι μια καρτ ποστάλ, και κάθε λεπτομέρεια στο εσωτερικό της...