1830 Απογοητευμένος, πάμφτωχος και αποδιωγμένος πεθαίνει στα 47 του χρόνια ο Σιμόν ντε Μπολιβάρ. Εξι χώρες του χρωστούσαν την ελευθερία τους και μία, η Βολιβία, το όνομά της. Τα Κοινοβούλια του απένειμαν τον τίτλο «Ελ Λιμπερτατόρ» (ο ελευθερωτής). Ονειρευόταν τη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Νότιας Αμερικής.

1902 Οι αδελφοί Ράιτ γίνονται οι πρώτοι άνθρωποι στον κόσμο που πετούν με αεροπλάνο. Το κατασκεύασαν οι ίδιοι και κατάφεραν να το υψώσουν στα 36,5 μέτρα από τη Γη και να πετάξουν επί 12 λεπτά, με ταχύτητα 48 χλμ. την ώρα.

1940 Κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φρ. Ρούσβελτ ανακοινώνει το νόμο «δανεισμού και εκμίσθωσης» όπλων και εξοπλισμού σε όσους πολεμούν εναντίον του Αξονα.

1997 Η τραγωδία με το «Γιάκοβλεφ». Το ουκρανικό αεροσκάφος, με 70 επιβάτες και προορισμό τη Θεσσαλονίκη, χάνει τον προσανατολισμό του και συντρίβεται κοντά στο χωριό Φωτεινά της Πιερίας.

Συγκινητική η προχτεσινή «Αυγή»: «Η Ευρωβουλή, παραβιάζοντας τη δημοκρατική παράδοσή της, ψήφισε υπέρ των μέτρων γενικευμένης παρακολούθησης», σημείωνε στην πρώτη σελίδα της, με αφορμή το φακέλωμα των επικοινωνιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

*

Αλλά ποια είναι αυτή η χαμένη «δημοκρατική παράδοση» για την οποία μιλάει η εφημερίδα; Πότε ακριβώς χάθηκε; Και, κυρίως, πότε ακριβώς υπήρξε;

Η τακτική ορισμένων να προσπαθούν να αθωώσουν την ΕΕ δημιουργώντας αυταπάτες για το ρόλο οργάνων, όπως η Ευρωβουλή, τους εκθέτει όχι μόνο όσον αφορά στις πολιτικές τους επιλογές, αλλά και όσον αφορά στην επιλεκτικότητα της μνήμης τους.

Προσπαθούν να δικαιολογήσουν την ευρωενωσίτικη στράτευσή τους, αναζητώντας σωσίβιο στις δήθεν «δημοκρατικές παραδόσεις» της Ευρωβουλής. Ατυχώς για τις ιδεοληψίες τους, και ατυχέστερα για τους ευρωπαϊκούς λαούς, η Ευρωβουλή ως όργανο, όπου αντανακλάται ο πολιτικός συσχετισμός δύναμης μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, αποτελεί συνιστώσα ολόκληρου του ευρωενωσιακού οικοδομήματος. Συνιστά πλευρά στο ενιαίο και αδιαίρετο άντρο του αιμοσταγούς ιμπεριαλισμού των πολυεθνικών της Ευρώπης!

*

Μήπως να φρεσκάρουμε τη μνήμη τους; Ας πάμε εδώ δίπλα, στη Γιουγκοσλαβία. Ας αναζητήσουν στο αρχείο τους εκείνο το κατάπτυστο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, που εκδόθηκε στις 15/4/99. Είναι ίσως ό,τι πιο βάρβαρο, ό,τι πιο απάνθρωπο, ό,τι πιο ενοχοποιητικό στοιχείο μπορεί να υπάρξει για το γεγονός ότι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, με όλα της τα όργανα, πρωτοστατούντος του Ευρωκοινοβουλίου, λειτούργησαν, τότε, στην επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας, και συνεχίζουν να λειτουργούν, ως συγκοινωνούντα δοχεία μεταξύ δολοφόνων και τρομοκρατών.

*

Σε εκείνο το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου (τους θυμίζουμε) το όργανο με τη «δημοκρατική παράδοση»:

α) Συμπαρατασσόταν ολόθερμα με το ΝΑΤΟ και χαρακτήριζε «αναπόφευκτη την απόφαση του ΝΑΤΟ να ξεκινήσει την επιχείρηση Συμμαχική Δύναμη κατά στρατιωτικών στόχων στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας»!

β) Κάλυπτε το ειδεχθές έγκλημα της εκ προμελέτης εκτέλεσης αθώων αμάχων, συμμετέχοντας στη ΝΑΤΟική υποκρισία περί «λαθών» και αναφέροντας ότι «παρά τις προσπάθειες του ΝΑΤΟ να περιορίσει τις απώλειες από τον άμαχο πληθυσμό, οι αεροπορικές επιδρομές... έχουν επίσης προκαλέσει ορισμένα θύματα μεταξύ του άμαχου πληθυσμού»!

γ) Συνηγορούσε στην παραβίαση από το ΝΑΤΟ των αρχών του ΟΗΕ και στον παραγκωνισμό του Συμβουλίου Ασφαλείας, περιοριζόμενο να εκφράσει τη ...λύπη του γιατί «τα Ηνωμένα Εθνη και το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν μπόρεσαν πλήρως» (!) να ταυτιστούν με τις ΝΑΤΟικές θέσεις, επιρρίπτοντας μάλιστα ευθύνες (!) σε «δύο μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας (σ.σ.: Κίνα, Ρωσία) που παρεμπόδισαν το ΣΑ να υποστηρίξει το κύρος του ΟΗΕ και να εφαρμόσει τις αποφάσεις του»!

δ) Εθετε τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα υπό την εποπτεία των ιμπεριαλιστών με το πρόσχημα της προστασίας των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και κουρέλιαζε τις βασικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου, υποστηρίζοντας ανοιχτά ότι «η ενίσχυση των διεθνών κανόνων για τα δικαιώματα του ανθρώπου πρέπει να έχει προβάδισμα έναντι της εθνικής κυριαρχίας των κρατών»!

ε) Διακήρυσσε τη σύμπραξή του με την ανοιχτή στρατιωτική δικτατορία του ΝΑΤΟ, περιλαμβάνοντας στο ψήφισμά του και «συστάσεις» απροκάλυπτης επέμβασης στα εσωτερικά ανεξάρτητων και κυρίαρχων κρατών και ζητώντας «την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στη Γιουγκοσλαβία», κατά τα πρότυπα της ΕΕ και του ευρωατλαντισμού!

στ) Ηταν, τέλος, σε κείνο το ψήφισμά του, που το Ευρωκοινοβούλιο προηγήθηκε ακόμα και του ΝΑΤΟ, προηγήθηκε ακόμα και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ζητώντας την προσαγωγή των ηγετών της Γιουγκοσλαβίας ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου... Μετά, όπως όλοι γνωρίζουν, ήρθε η απαγωγή του Μιλόσεβιτς.

*

Τέτοια «δημοκρατική παράδοση»...

*

Μια νέα «Γκεστάπο» δρα ανεξέλεγκτα: από το Γκουαντάναμο μέχρι τις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ στη Βαγδάτη, κι από το Καουάλα Εζεϊνί του Αφγανιστάν μέχρι τα Πετράλωνα, όπου απαγάγονται Πακιστανοί μετανάστες!

*

Ουδείς δικαιούται να παριστάνει τον ανήξερο. Ουδείς να επικαλεστεί την άγνοια σαν άλλοθι. Οι θιασώτες του «είμαστε όλοι Αμερικανοί» είναι οι πρώτοι απ' όλους που γνωρίζουν, ότι:

α) Με διάταγμα του Μπους (Νοέμβρης 2001), η τακτική των δολοφονιών αποτελεί και επισήμως (!) μέσο προώθησης της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ! Με την απόφαση αυτή δόθηκε το «ελεύθερο» στη CIA για «συγκαλυμμένες δολοφονικές επιχειρήσεις», σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, εναντίον των ατόμων που οι ΗΠΑ αποκαλούν «τρομοκράτες».

β) Ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, ο Ντ. Ράμσφελντ διακήρυξε (28 Οκτώβρη 2001), σε μια πρωτοφανή επίδειξη της «ψυχοπάθειας» των παγκόσμιων γκάνγκστερ: «Στην ιστορία τους, οι ΗΠΑ δεν απέκλεισαν ποτέ το ενδεχόμενο να κάνουν χρήση, πρώτες αυτές, του πυρηνικού οπλοστασίου τους»!

γ) Με την «Πατριωτική Πράξη των ΗΠΑ», το νόμο δηλαδή της κυβέρνησης Μπους (Νοέμβρης 2001), οι αμερικανικές αρχές ασφαλείας, οι φανερές και μυστικές υπηρεσίες τους, μπορούν νόμιμα (!) να υποκλέπτουν ηλεκτρονικές συνομιλίες, να συλλαμβάνουν και να απελαύνουν όσους τους αποδίδεται απλώς και μόνο η κατηγορία του «υπόπτου», τους δίνεται το ελεύθερο να διατηρούν ηλεκτρονικά αντίγραφα με τα προσωπικά δεδομένα πολιτών, να παρακολουθούν ακόμα και τις συνομιλίες ενός κατηγορουμένου με το δικηγόρο του!

δ) Με απόφαση του Μπους (Νοέμβρης 2001) στο όνομα της «ασυνήθιστα επείγουσας κατάστασης και για λόγους εθνικής άμυνας», οι ΗΠΑ αποφάσισαν ότι μπορούν να συγκροτούν ειδικά στρατοδικεία (!) με παγκόσμια εμβέλεια (!) με δικαίωμα να επιβάλουν ακόμα και την ποινή του θανάτου στους κατηγορούμενους για «τρομοκρατία», που μπορεί να συλλαμβάνονται είτε στο έδαφος των ΗΠΑ είτε τρίτης χώρας (!) και στους οποίους δεν αναγνωρίζεται δικαίωμα έφεσης κατά της απόφασης, ούτε στα αμερικανικά ούτε στα διεθνή δικαστήρια.

ε) Χωρίς περιστροφές ο Τζον Ασκροφτ, ο υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, δήλωνε (Οκτώβρης 2001): «Δεν πρέπει να αφήσουμε ρομαντικές ιδέες, όπως οι ατομικές ελευθερίες, να μας εμποδίσουν στον πόλεμό μας» (!) και ο Μ. Φιτζγουότερ, συμπλήρωνε: «Πιστεύω ότι ο πόλεμος αυτός θα απαιτήσει κατάργηση της ελευθερίας και των δικαιωμάτων»!

***

Τα «Ες-Ες» της «νέας τάξης» σκοτώνουν, δολοφονούν, απειλούν, τρομοκρατούν. Και η «δημοκρατική» ΕΕ; Οι «δημοκρατικές» κυβερνήσεις των «25»; Τι κάνουν;

*

Δολοφονούν μαζί με τους Αμερικάνους στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Γιουγκοσλαβία. Υπογράφουν διμερείς ευρω-ατλαντικές και διακρατικές συμφωνίες παρέχοντας «συνδρομή» στους γκάνγκστερ!

Ενας ιμπεριαλισμός - τρομοκράτης, που σκοτώνει αμάχους, βομβαρδίζει με ουράνιο και βόμβες φωσφόρου, εισβάλει «κατά λάθος» (!) σε τρίτες χώρες, φυλακίζει επ' αόριστον «υπόπτους», βασανίζει, απάγει, φακελώνει τους ανθρώπους σε κάθε τους βήμα, είτε περπατούν στο δρόμο, είτε τηλεφωνούν, είτε αλληλογραφούν, είτε ταξιδεύουν σε λιμάνια και αεροδρόμια!

*

Δεν πρόκειται για σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Είναι ο σύγχρονος κόσμος, είναι ο «νέος ιμπεριαλισμός», όπως ακριβώς τον είχαν περιγράψει στα άρθρα τους οι «Financial Times» εδώ και πέντε χρόνια.

Ουδείς μπορεί να καμώνεται τον ανήξερο.

CIAμαίοι