1926 Ο στρατηγός Πάγκαλος γίνεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Είχαν προηγηθεί οι «εκλογές» στις 4 Απρίλη. Για εκείνες τις εκλογές, το ΚΚΕ είχε προσπαθήσει για τη συγκρότηση κοινού μετώπου με τα άλλα δημοκρατικά κόμματα για να δώσει στις εκλογές αντιδικτατορικό χαρακτήρα. Απέρριψε ακόμη την πρόταση του Πάγκαλου, να μην υποστηρίξει τον κοινό υποψήφιο των δημοκρατικών δυνάμεων Κ. Δεμερτζή, με αντάλλαγμα την απελευθέρωση των εξόριστων και των φυλακισμένων κομμουνιστών. Τελικά, όταν τα αστικά πολιτικά κόμματα κήρυξαν αποχή από τις εκλογές, κήρυξε αποχή και το ΚΚΕ.

1944 Ανασχηματίζεται η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ). Η νέα σύνθεση της ΠΕΕΑ ήταν η εξής: Αλέξανδρος Σβώλος: Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, πρόεδρος ΠΕΕΑ και γραμματέας των Εξωτερικών, της Παιδείας και Θρησκευμάτων και της Λαϊκής Διαφώτισης. Ευριπίδης Μπακιρτζής: Αντιπρόεδρος της ΠΕΕΑ και γραμματέας Επισιτισμού. Ηλίας Τσιριμώκος: Γραμματέας της Δικαιοσύνης. Γιώργος Σιάντος: Γραμματέας των Εσωτερικών. Εμμανουήλ Μάντακας: Γραμματέας των Στρατιωτικών. Νικόλαος Ασκούτσης: Γραμματέας της Συγκοινωνίας. Αγγελος Αγγελόπουλος: Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και γραμματέας των Οικονομικών. Πέτρος Κόκκαλης: Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, γραμματέας Κοινωνικής Πρόνοιας. Κώστας Γαβριηλίδης: Γραμματέας της Γεωργίας. Σταμάτης Χατζήμπεης: Γραμματέας της Εθνικής Οικονομίας.

«Μετά την κατάληψιν των Αθηνών υπό του γερμανικού στρατού... δε δύναται να γίνει ουδείς πλέον λόγος περί συνεχίσεως του αγώνος (...)

»Πρέπει να αναλάβωμεν την τύχη της χώρας σθεναρώς εις τα χέρια μας και να ατενίζωμεν κατάματα τη σκληράν πραγματικότητα. Διά να ανταποκριθώμεν εις αυτά αποφάσισα (...) να σχηματίσω υπό την προεδρίαν μου κυβέρνησιν (...)

»Αυτή θα είναι η μόνη νόμιμος κυβέρνηση εν Ελλάδι και θα έχει ως εντολήν και μοναδικόν προορισμόν, τη συγκαταθέσει των δυνάμεων κατοχής, να αποκαταστήσει την ησυχίαν και την τάξιν εις τον δυστυχισμένον αυτόν τόπον και να χαρίσει στον ελληνικόν λαόν την ασφάλειαν διά μιας υπευθύνου και δραστηρίας ενεργείας, ώστε κανείς να μην αισθάνεται τον εαυτόν του (...) ως απροστάτευτον».

***

Αυτό που διαβάσατε παραπάνω είναι η προκήρυξη της κατοχικής «κυβέρνησης» Τσολάκογλου, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της «κυβέρνησης», στις 29 Απρίλη του 1941.

***

Και τότε, όπως και τώρα, Απρίλης ήταν. Η «ιστορική» σύνοδος των Αθηνών, η «Ευρώπη της Κοινότητας των Αξιών», κατά το σύνθημα του προεδρεύοντος κ. Σημίτη, «τίμησε» με τον τρόπο που αξίζει στην Ευρώπη «τους» και στην «ισχυρή Ελλάδα» του «εκσυγχρονισμού» εκείνη την «επέτειο»:

Αναγνωρίζοντας (!) και νομιμοποιώντας (!) το καθεστώς της εισβολής και της κατοχής στο Ιράκ. Μικρή η διαφορά: Ο Τσολάκογλου διορίστηκε από τη Βέρμαχτ. Οι Ιρακινοί «Τσολάκογλου» θα διοριστούν από τον ...σύμμαχο στρατηγό Φρανκς.

«Θεός σχωρέσ' τον μαυραγορίτη»

«Με τα ίδια μου τα μάτια είδα δεκαπέντε πολίτες να σκοτώνονται μέσα σε δύο μέρες. Εχω βρεθεί σε πολλούς πολέμους και ξέρω ότι πάντα είναι βρώμικοι και πως οι άμαχοι είναι τα πρώτα θύματα. Αλλά αυτό που συνέβη εδώ στο Ιράκ δεν έχει ξανασυμβεί», δήλωσε ο φωτορεπόρτερ.

***

Οι διάλογοι που άκουσε ο φωτογράφος μεταξύ των Αμερικανών στρατιωτών και των βαθμοφόρων, αποτυπώνουν επακριβώς το «σοκ και δέος» της αμερικανικής θηριωδίας. Ιδού πώς αφηγείται ο φωτορεπόρτερ κάποιους από τους διαλόγους που άκουσε (σ.σ.: η αφήγηση δημοσιεύτηκε χτες στην αμερικανική ιστοσελίδα «Counter Punch»): «Είχα οκτώ κύριε, μα τελικά μόνο πέντε...». Οπως εξηγεί, η παραπάνω φράση, στην... πεζοναυτική καθομιλουμένη των «απελευθερωτών», σημαίνει ότι «πυροβόλησα οκτώ, αλλά σκότωσα μόνο τους πέντε»...

***

Για τα εγκλήματα των μισθοφόρων του Ράμσφελντ υπάρχουν μάρτυρες. Θα τους καλέσει άραγε ποτέ η κυρία Κάρλα Ντελ Πόντε για να καταθέσουν;..

Με την κατάληψη και του Κιρκούκ, η συμμορία των εισβολέων ελέγχει πλέον όλες τις πετρελαιοφόρες περιοχές του Ιράκ. Αυτό σημαίνει πως η ...«απελευθερωμένη» χώρα μπορεί να αρχίσει τις εξαγωγές πετρελαίου μέσα σε λίγες βδομάδες. Αρκεί, βέβαια, ο ΟΗΕ να προχωρήσει στη νομιμοποίηση της πώλησης ιρακινού πετρελαίου στις διεθνείς αγορές. Σημειώνουμε ότι οι περιοχές του Βορείου Ιράκ κάλυπταν περίπου το 40% της παραγωγής πετρελαίου στη χώρα πριν από τον πόλεμο και οι νότιες περιοχές το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου 60%. Προσθέστε, επιπλέον, ότι ορισμένες εξαγωγές πετρελαίου από την Κεϊχάν θα μπορούσαν να αρχίσουν αμέσως, εφόσον υπάρξει το αναγκαίο νομικό πλαίσιο για τις πωλήσεις.

Μήπως, τώρα, γίνονται καλύτερα αντιληπτοί οι βαθύτεροι ...«ανθρωπιστικοί» λόγοι, για τους οποίους ο Μπους «διέταξε» τον ΟΗΕ, να άρει το εμπάργκο κατά του Ιράκ (σ.σ.: «διαταγή» με την οποία ασμένως συμφώνησε η ΕΕ διά του κ. Σημίτη), ώστε να παύσουν να ισχύουν οι κυρώσεις του ΟΗΕ, που επιβλήθηκαν αμέσως μετά την «Καταιγίδα της Ερήμου» και απαγόρευαν, έως σήμερα, την εξαγωγή ιρακινού πετρελαίου;...

Δεν υπήρξε υπουργός, που να βρέθηκε χτες κοντά σε μικρόφωνο και να μην έκανε συλλυπητήρια δήλωση για το θάνατο του Λάτση και θαυμασμού για τον αποθανόντα. Οσο για τον Κ. Καραμανλή, με σχετικό του τηλεγράφημα, εξήρε, τόσο την «επιχειρηματική δράση» του Λάτση, όσο και τη «μεγάλη κοινωνική του προσφορά».

Από εμάς «ουδέν σχόλιον». Και για το θάνατο του Λάτση και για τα σχόλια των θαυμαστών του...

ΠΟΙΑ ήταν η αγωνία του κ. Παπανδρέου, προχτές;

***

ΜΟΛΙΣ ολοκληρώθηκαν οι εργασίες στο Ζάππειο, κατευθύνθηκε με βήμα ταχύ προς τους Ελληνες δημοσιογράφους και ενώ αυτοί νόμισαν ότι επρόκειτο να κάνει κάποια δήλωση στα ελληνικά ΜΜΕ, εκείνος τους ρώτησε: «Που είναι, βρε παιδιά, η κάμερα του... CNN;»!

***

ΜΕΤΑ τα συγχαρητήρια του Μπους για την Ελληνική Προεδρία στην ΕΕ, πριν δυο μήνες, χτες προστέθηκαν και τα συγχαρητήρια του Πάουελ...

***

ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ολοψύχως τα τρίτα συγχαρητήρια των ΗΠΑ (που επειδή ο κ. Σημίτης κάνει «πολύ καλή δουλειά» μάλλον δε θα αργήσουν) να τα λάβει από τον «ειρηνιστή» Ράμσφελντ...

Καλός ο πατριωτισμός αλλά να βγάλουμε και κανένα φράγκο. Μόνο με 19,95 δολάρια, λέει η προσφορά στο διαδίκτυο, μπορείς να αποδώσεις φόρο τιμής στους άνδρες και γυναίκες που υπηρετούν και ταυτόχρονα να ενισχύσεις τους βετεράνους, αφού το 10% των εισπράξεων αποδίδεται σ' αυτούς. Τι κάνει, ούτε 20 δολάρια! Ενα αναμνηστικό δολάριο αφιερωμένο στους «υπερασπιστές της ελευθερίας»... Τζάμπα πράγμα, για τζάμπα «μάγκες»