1804 Ο Ναπολέων Βοναπάρτης ανακηρύσσεται αυτοκράτορας της Γαλλίας.

1932 Κηρύσσεται πανελλαδική απεργία των ΤΤΤ, που διαρκεί τέσσερις μέρες.

1966 Διάσκεψη των χωρών της Ευρώπης και ταυτόχρονη διάλυση του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, προτείνει η ΕΣΣΔ.

1974 Πρώτη πυρηνική δοκιμή της Ινδίας στην έρημο Ραγαστάν. Ετσι, η χώρα γίνεται η έκτη πυρηνική δύναμη στον κόσμο.

1993 Στο δεύτερο δημοψήφισμα στη Δανία για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, το 56,8% ψηφίζει «ναι» και το 43,2% ψηφίζει «όχι». Το αποτέλεσμα επιφέρει ένα στεναγμό ανακούφισης από τους αρχιτέκτονες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που είχαν πέσει πάνω στους Δανούς για να τους μεταπείσουν, μετά το αποτέλεσμα του πρώτου δημοψηφίσματος που είχε γίνει στις 3 Ιούνη του 1992. Σ' εκείνο το δημοψήφισμα, το 50,7% είχε ψηφίσει «όχι στη Συνθήκη του Μάαστριχτ».

Μόνο μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2007 τα κέρδη της Αγροτικής Τράπεζας εκτοξεύτηκαν στα 74,6 εκατομμύρια ευρώ, που σημαίνει αύξηση της τάξης του 56,3% σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Προφανώς, αυτή είναι μια εξέλιξη που αντικατοπτρίζει την υλοποίηση των υποσχέσεων της κυβέρνησης, η οποία θα «έσωζε» τους αγρότες από τα πανωτόκια και εν γένει δηλώνει τον «ανθόσπαρτο βίο» που διάγουν οι γεωργοί, αν κρίνει κανείς από το πόσο «παχαίνει» η τράπεζά «τους»...

«Το ΠΑΣΟΚ δεν αναγνωρίζει τις όποιες παρασκηνιακές συζητήσεις της κυβέρνησης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την έξοδο από την επιτήρηση και προφανώς αυτές οι συζητήσεις δε δεσμεύουν το ΠΑΣΟΚ στην οικονομική του πολιτική και στην πολιτική του για το Ασφαλιστικό».

*

Πρόκειται για πραγματικά «λεβέντικη» δήλωση, στην οποία προέβη ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας προχτές στο Κοινοβουλευτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ.

Βέβαια, στη δήλωση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ υπάρχει ένα κενό. Και, συγκεκριμένα, το ποιες είναι οι θέσεις του κόμματός του για το Ασφαλιστικό. Σε αυτό δεν μπήκε στον κόπο να αναφερθεί ο κ. Παπανδρέου. Ισως, όμως, να το θεώρησε περιττό. Αλλωστε, έχει φροντίσει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ να δώσει τις σχετικές απαντήσεις. Και τι λέει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ; Προσέξτε:

*

α) «Δεσμευόμαστε για την τήρηση των ορίων και των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης που θεσπίστηκαν με το Ν.3029/02» (σ.σ.: πρόκειται για τον αντιασφαλιστικό Νόμο Ρέππα με τον οποίο αυξήθηκαν τα όρια συνταξιοδότησης σε ΔΕΚΟ, τέθηκαν για πρώτη φορά ως όριο συνταξιοδότησης τα 67 χρόνια από τα 65 και μειώθηκαν οι συντάξεις λόγω της αλλαγής του τρόπου υπολογισμού τους).

β) «Παράταση του ασφαλιστικού βίου. Η παραμονή στην εργασία και μετά τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος». (σ.σ.: αυτό που λέει η Κομισιόν για την «παράταση του εργασιακού βίου»).

γ) «Αναμόρφωση του κανονισμού βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων». (σ.σ.: μείωση των κατηγοριών και αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης).

δ) «Αξιοποίηση της περιουσίας των ταμείων». (σ.σ.: πρόκειται για τον γνωστό χρηματιστηριακό τζόγο της περιουσίας των ταμείων).

ε) «Ειδικό τετραετές πρόγραμμα ένταξης των νέων για πλήρη 12μηνη απασχόληση. Με ασφαλιστικές εισφορές σε ποσοστό 100% τον πρώτο χρόνο, 75% το δεύτερο, 50% τον τρίτο και 25% τον τέταρτο». (σ.σ.: πρόκειται για την ημιανασφάλιστη εργασία, που συνιστά συνέχεια της γνωστής πρότασης του Παπανδρέου στο Λαύριο για ανασφάλιστη εργασία των νέων).

*

Αυτά περιέχονται στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για το Ασφαλιστικό.

Να, λοιπόν, γιατί ο κ. Παπανδρέου δεν πρόκειται να μπει σε παρασκηνιακές συναλλαγές και συζητήσεις με την Κομισιόν για το θέμα. Είναι προφανές πως ό,τι σκοπεύει να κάνει το κόμμα του όσον αφορά την αντιασφαλιστική επέλαση, ακόμα κι αν το λέει με περίτεχνες διατυπώσεις (κι όποιος κατάλαβε - κατάλαβε), εντούτοις το λέει ...φόρα παρτίδα!

Ο πάπας Βενέδικτος, ο κατά κόσμον κύριος Ράτσινγκερ, στο πρόσφατο ταξίδι του στη Βραζιλία, έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Οπως είπε, υπεύθυνοι για τα δεινά του κόσμου είναι ο καπιταλισμός και ο μαρξισμός...

Φυσικά, ο Βενέδικτος δεν πρωτοτυπεί σε τίποτα. Σε τέτοιους συμψηφισμούς αρέσκονται τόσο οι ...«Θεοί» του χρήματος όσο και οι εκπρόσωποί τους επί της Γης. Ωστόσο, ο μάταιος τούτος κόσμος στον οποίο κάθε τρία δευτερόλεπτα πεθαίνει κι ένας άνθρωπος από την πείνα, εδώ δηλαδή που το Βατικανό και οι αρχάγγελοι της φιλευσπλαχνίας κηρύττουν την προσμονή του παραδείσου (αλλά στον ουρανό...), μόνο ο μαρξισμός και ο κομμουνισμός δε «βασιλεύουν». Ο άκρατος, ο απάνθρωπος και ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός είναι που διακοσμεί το πλανητικό «τέμπλο».

Και σε αυτό το «τέμπλο» ο εκάστοτε πάπας παίζει το συγκεκριμένο ρόλο που αρμόζει στο συγκεκριμένο σύστημα. Ειδικά, δε, ο Ράτσινγκερ, είναι και ως πρόσωπο απολύτως ενδεδειγμένος για αυτόν το ρόλο. Μην ξεχνάμε ότι είναι ο άνθρωπος στον οποίο ο προηγούμενος πάπας ανέθεσε - μεταξύ άλλων - να τσακίσει το κίνημα της «θεολογίας της απελευθέρωσης», δηλαδή το κίνημα για μια Εκκλησία κοντά στο λαό και τους αγώνες του στις χώρες της Λατινικής Αμερικής και του Τρίτου Κόσμου. Για να το πετύχει αυτό ο προηγούμενος πάπας άνοιξε τις πόρτες της ιεραρχίας στην παραεκκλησιαστική οργάνωση «Opus Dei» και αναβάθμισε τη λεγόμενη «Ιερά Σύνοδο για τη διδασκαλία της πίστης», υπηρεσία του Βατικανού που θεωρείται ο «κληρονόμος» της Ιεράς Εξέτασης. Επικεφαλής αυτής της σύγχρονης Ιεράς Εξέτασης, ο πάπας Παύλος ο Β' διόρισε τον σημερινό διάδοχό του, τον Γιόζεφ Ράτσινγκερ...

Επιπλέον, από το 1983, και ενώ ο πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β' βρισκόταν πλέον σε ευθεία και δημόσια «συνεννόηση» με τον Ρίγκαν, ο Ράτσινγκερ είχε αναλάβει μια πολύ «λεπτή» αποστολή: Να «εξοντώσει» όχι μόνο τους επισκόπους που είχαν ταχθεί με τις λαϊκές επαναστάσεις και τα λαϊκά κινήματα στη Λατινική Αμερική («έργο» που έφερε εις πέρας σε Σαλβαδόρ, Νικαράγουα, Χιλή κ.α.), αλλά και τον «ιδρυτή» της «θεολογίας της απελευθέρωσης», τον θεολόγο και κοινωνικό επιστήμονα Γκουστάβο Γκουτιέρες, από το Περού. Στον Γκουτιέρες ανακοινώθηκε μόλις πριν λίγα χρόνια (1998) ότι η Ιερά Σύνοδος - υπό τον Ράτσινγκερ - συνεχίζει να διατηρεί το έργο του για «θεολογία της απελευθέρωσης» σε καθεστώς (ιεράς) «εξέτασης»...

Από το χέρι του Βενέδικτου, τέλος, είναι γραμμένο και το κείμενο του Βατικανού, από το 1984, με το οποίο το κίνημα της «θεολογίας της απελευθέρωσης», δηλαδή το κίνημα υπέρ των φτωχών και καταπιεσμένων, καταδικάζεται από τη ρωμαιοκαθολική εκκλησία σαν «μαρξιστική αίρεση».

Με άλλα λόγια, ευτυχώς που ο πάπας επιτίθεται στο μαρξισμό. Είναι σίγουρα από τα πιο κατάλληλα πρόσωπα...

Η επιβητήρηση

συνεχίζεται...

Του Ηλία Μακρή (από την «Καθημερινή»)