1944 Κηρύσσεται 48ωρη γενική απεργία σε Εδεσσα και Νάουσα.

1955 Αρχίζει στη Γενεύη η διάσκεψη των αρχηγών των κυβερνήσεων των τεσσάρων μεγάλων δυνάμεων, ΕΣΣΔ - ΗΠΑ - Βρετανία - Γαλλία.

1961 Κατά τη δεύτερη Σύνοδο Κορυφής της ΕΟΚ, στο Γκότεσμπεργκ της Βόννης, οι ηγέτες των «έξι» τάσσονται υπέρ της δημιουργίας Ενωσης των Ευρωπαϊκών Κρατών και της σύγκλησης Συνόδων Κορυφής σε τακτά χρονικά διαστήματα.

1962 Στρατιωτικό πραξικόπημα στο Περού και ανατροπή του Προέδρου Πράδο.

1972 Τριακόσιες αεροπορικές επιδρομές πραγματοποιούν στην περιοχή του Ανόι και της Χαϊφόγκ οι Αμερικανοί, ενώ κορυφώνεται η μάχη για τον έλεγχο του Κουάνγκ Τρι. Την επομένη, γίνεται γνωστό ότι ο σύμβουλος για θέματα Ασφάλειας του Προέδρου Νίξον, Χένρι Κίσινγκερ, είχε εφτάωρες «μυστικές» συνομιλίες στο Παρίσι με τον Λε Ντουκ Θο, επικεφαλής της βορειοβιετναμικής αντιπροσωπείας στην εκεί ειρηνευτική διάσκεψη.

1983 Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ ορίζεται επικεφαλής της δικομματικής Εθνικής Επιτροπής, αρμόδιας για θέματα Λατινικής Αμερικής.

«Το ΚΚΕ έχει υποχρέωση, όπως όλα τα κόμματα που λειτουργούν εντός του κοινοβουλευτικού συστήματος. Αν θέλει να λέει ότι είναι εκτός συστήματος και δεν τηρεί τους κανόνες, να πάει να κάνει επανάσταση στο βουνό».

(Γιώργος Παπανδρέου, συζήτηση με δημοσιογράφους στη Χαλκιδική, 16/7/2008)

* * * * *

«Επί του προκειμένου όμως το ΚΚΕ δεν είναι κράτος εν κράτει. Δεν μπορεί με επίκληση και μόνον του δικού του Καταστατικού να δρα και να λειτουργεί ανεξέλεγκτα. Το Κοινοβουλευτικό μας πολίτευμα έχει τους κανόνες του».

(Ανακοίνωση του ΛΑ.Ο.Σ, 17/7/2008)

* * * * *

Τι ενδιαφέρουσα σύμπτωση απόψεων. Θα είναι, μάλλον, συμπτωματικό...

Ως γνωστόν «τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται». Πάρτε μια γεύση:

*

«Το ΚΚΕ δεν είναι μαξιλαράκι της ΝΔ. Είναι ολόκληρο στρώμα (...). Μιλάμε για το πιο ξετσίπωτο αλισβερίσι που έχει επιχειρήσει ποτέ το κομμουνιστικό κίνημα (...). Το ΚΚΕ δε λέει λέξη (...) για τον "Γερμανό"...».

(Ιωάννης Πρετεντέρης, «Βήμα», 10/10/2006)

*

Επίσης:

«Δώσανε στο "Γερμανό" χωρίς να μιλήσει κανείς. Δώσανε χωρίς να αντιδράσει κανένα κόμμα. Το ΚΚΕ έφυγε από μέσα (σ.σ.: τη Βουλή) λόγω "Γερμανού", το μεγάλο κόλπο...».

(Γιώργος Καρατζαφέρης, «Αλφα», 25/6/2007)

*

Πώς, λοιπόν, θα μπορούσαμε να περιγράψουμε τη χορωδία των προβοκατόρων της Χαριλάου Τρικούπη και των υπολοίπων της παρέας που παίζουν τον ίδιο γκαιμπελίστικο σκοπό εδώ και δύο (!) ολόκληρα χρόνια;

Απλό: «Χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη» (και με τον Πρετεντέρη)...

«Προβοκάτσια» κατά τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, τον κ. Ραγκούση, είναι η καταγγελία του ΚΚΕ ότι πίσω από τον αντικομμουνιστικό οχετό του ΛΑ.Ο.Σ. βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ.

Είναι, άραγε, «προβοκάτσια» να υπενθυμίσουμε στον κ. Ραγκούση ότι πέρσι, τον ίδιο καιρό, τα ίδια ακριβώς που λέει σήμερα ο Καρατζαφέρης για τον «Γερμανό», τα έλεγε ο Πάγκαλος;

Είναι «προβοκάτσια» να θυμίσουμε στον κ. Ραγκούση ότι τότε ο Πάγκαλος είχε προχωρήσει κι ένα βήμα παραπέρα, εκτοξεύοντας την πρωτοφανή λάσπη ότι «το ΚΚΕ έχει κοινές επιχειρήσεις με τη ΝΔ» (σ.σ.: αλήθεια πώς και αυτό δεν το ξαναθυμήθηκαν; `Η μήπως θα είναι το επόμενο επεισόδιο στο σίριαλ της αθλιότητας);

Είναι «προβοκάτσια» να του θυμίσουμε ότι τότε, και ενώ το ΚΚΕ καλούσε τον Γιώργο Παπανδρέου να τοποθετηθεί, ώστε να αποδείξει αν και κατά πόσο η τακτική Πάγκαλου είχε ή όχι την έγκρισή του, ο κ. Παπανδρέου ακολούθησε την τακτική της αιδήμονος - και ως εκ τούτου ...λαλίστατης - σιωπής;

`Η μήπως είναι «προβοκάτσια» να του θυμίσουμε τι ακριβώς είχε δηλώσει η αρμόδια για τη σύνταξη του προεκλογικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ; «Με όσα λέει ο Πάγκαλος συμφωνούν όλοι στο ΠΑΣΟΚ...», είχε δηλώσει τότε η ...φράου Διαμαντοπούλου («Ελευθεροτυπία», 11/7/2007).

Προχτές, σε ένα ρεσιτάλ «αριστερού ήθους», ο κ.Τσίπρας δήλωσε:

«Η ηγεσία του ΚΚΕ βρίσκεται σε κατάσταση ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης, βλέπει παντού εχθρούς (...). Αυτό είναι θέμα ψυχαναλυτικής ερμηνείας (...)».

*

Χτες τη σκυτάλη παρέλαβε αυτό το απαύγασμα δημοκράτη, ο κύριος Ιωάννης Κ. Πρετεντέρης, ο οποίος σχολιάζοντας την απάντηση του ΚΚΕ στην προβοκάτσια του ΛΑ.Ο.Σ, έγραψε στο «Βήμα»:

«Και αυτά τα περί "προβοκάτσιας", αλλού. Για την ακρίβεια: στους ηλίθιους που τα χάφτουν...».

*

Κατά τον «αριστερό» κ.Τσίπρα, λοιπόν, οι κομμουνιστές χρειάζονται «ψυχαναλυτή»... Κατά τον δημοκράτη Πρετεντέρη, οι κομμουνιστές αν δεν είναι οι ίδιοι ηλίθιοι, τότε σίγουρα απευθύνονται σε «ηλίθιους»...

Πάλι καλά να λέτε. Γιατί υπάρχουν κι άλλοι, που αυτοί να δείτε τι έχουν αποφανθεί. Οπως για παράδειγμα ο Πλεύρης:

«Η μεγάλη μάζα που εντάσσεται στο ΚΚΕ ανήκει σε ανθρώπους που χρειάζονται ψυχιατρική περίθαλψη» (Κ. Πλεύρης, «Θέματα Πολιτικής Κοινωνιολογίας», σελίδα 161).

*

Ιδού επομένως η μέγιστη διαφορά των διαφόρων τάσεων που υπάρχουν για την ερμηνεία της «ασθένειας» κομμουνισμός:

Αν είσαι δημοκράτης (και ξεφτέρι) όπως ο Πρετεντέρης, ρίχνεις κάτι για τους «ηλίθιους» και ξεμπερδεύεις με τους κομμουνιστές.

Αν είσαι «αριστερός», όπως ο Τσίπρας, στέλνεις τους κομμουνιστές στον... ψυχαναλυτή.

Κι αν είσαι φασίστας (κανονικός), όπως ο Πλεύρης, τους δένεις και τους πας κατευθείαν στον ψυχίατρο.

*

Να, επομένως, που σε ένα πρόβλημα (σ.σ.: το πρόβλημα είναι οι κομμουνιστές) μπορεί να δοθούν τρεις διαφορετικές λύσεις. Αλλωστε είναι γνωστό ότι «στη δημοκρατία (τους) δεν υπάρχουν αδιέξοδα»...

Αυτοί που τα παίρνουν από τις «μίζες» ζητούν από το ΚΚΕ να δημοσιοποιήσει στο κράτος τα στοιχεία των ανθρώπων του μόχθου που το στηρίζουν οικονομικά από το υστέρημά τους!

*

Ας πούμε ότι για την ανάγκη της συζήτησης παρακάμπτουμε την (αβυσσαλέα, ωστόσο) υποκρισία.

Και καλά, ας δεχτούμε ότι είναι ανιστόρητοι, ότι δε γνωρίζουν τίποτα για τις διώξεις ανθρώπων στο παρελθόν με μοναδική «κατηγορία» ότι είχαν ενισχύσει οικονομικά το Κόμμα, ότι δε γνωρίζουν τίποτα για τον Νικηφορίδη που στήθηκε στον τοίχο με την «κατηγορία» ότι μάζευε υπογραφές κατά των πυρηνικών και ότι διοργάνωνε «εράνους» υπέρ της ειρήνης.

Ας υποθέσουμε επίσης ότι αυτά που λένε, ότι δηλαδή «οι εποχές έχουν αλλάξει», τα πιστεύουν, ότι δεν είναι τα κόμματά τους που συμμετέχουν σε μια Ευρωπαϊκή Ενωση, όπου τα μισά Κομμουνιστικά Κόμματα έχουν κηρυχτεί παράνομα, ότι δεν είναι οι ευρωβουλευτές τους που αυτόν τον καιρό συζητούν τα περίφημα «μέτρα κατά της ριζοσπαστικοποίησης» της Κομισιόν.

*

Ας έρθουμε, λοιπόν, σε κάτι που - ίσως - θα το αντιληφθούν:

Το να ενισχύεις οικονομικά ένα πολιτικό κόμμα είναι κάτι που συνδέεται άμεσα με το πολιτικό φρόνημα. Αλλά η ελευθερία του πολιτικού φρονήματος βρίσκεται στην καρδιά αυτού που οι ίδιοι αποκαλούν «ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα», στην καρδιά δηλαδή των ατομικών, των κοινωνικών και των πολιτικών ελευθεριών. Επομένως, τι ακριβώς ζητούν από το ΚΚΕ; Να συμφωνήσει και ακόμα χειρότερα να συνεργήσει και να συνεργαστεί (!) με τους κρατικούς μηχανισμούς για την καταγραφή και τον έλεγχο του πολιτικού φρονήματος των εργαζομένων;

Τι ακριβώς ζητούν από το ΚΚΕ; Να δώσει διευθύνσεις και ονόματα των μελών του (που καταβάλλουν τις συνδρομές τους στο Κόμμα), των οπαδών και των φίλων του (που συμμετέχουν και συμβάλλουν στις οικονομικές εξορμήσεις του), να «κατονομάσει» τους «συμπαθούντες», να «δώσει» στο κράτος και στους μηχανισμούς του τους «συνοδοιπόρους» του; Με άλλα λόγια, ζητούν από το ΚΚΕ να συμφωνήσει και ακόμα χειρότερα να συνεργήσει και να συνεργαστεί (!) στο φακέλωμα;

Μα την αλήθεια, οι άνθρωποι είναι με τα «καλά τους»;

Ζορμπάς ...«καπούτ»!