1925 Η αγγλική Βουλή επικυρώνει το αγγλοϊταλικό σύμφωνο, με το οποίο η Αγγλία αναγνωρίζει την κατοχή της Δωδεκανήσου από την Ιταλία.

1946 Στις εκλογές για την ανάδειξη της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, το ψηφοδέλτιο του ΕΡΓΑΣ συγκεντρώνει μεγάλη πλειοψηφία.

1962 Κατά χιλιάδες εγκαταλείπουν την Αίγυπτο οι Ελληνες και οι άλλοι ξένοι μετά τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση του Νάσερ για την εθνικοποίηση των ξένων τραπεζών και επιχειρήσεων, αλλά και τον έλεγχο στα περιουσιακά στοιχεία των αλλοδαπών.

1968 Σε σωρούς ερειπίων μετατρέπονται όλα σχεδόν τα σπίτια του Αγίου Ευστρατίου, ο οποίος ισοπεδώνεται από καταστρεπτικό σεισμό. Οι νεκροί φτάνουν τους 20 και οι τραυματίες τους 18, ενώ άστεγες μένουν και οι 220 οικογένειες του νησιού. Η εικόνα της ολοκληρωτικής καταστροφής συμπληρώνεται από τα 5.000 νεκρά αιγοπρόβατα και τα 400 βοοειδή, που επίσης θάβονται κάτω από τα χώματα.

1975 Υπό τη σκιά ενδεχόμενου ελληνοτουρκικού πολέμου συνέρχεται το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ με αντικείμενο την κατάσταση στην Κύπρο.

Οσο κι αν προσπαθεί η αμερικανική ηγεσία με ποινές και απαγορεύσεις να αποσιωπήσει την πραγματικότητα, αυτή δεν αλλάζει. Οι νεκροί Αμερικανοί στρατιώτες δεν είναι απλά νούμερα, που ανακοινώνονται και καταχωρούνται ως στατιστικά στοιχεία «εύλογων απωλειών».

Καθώς από την έναρξη της εισβολής συμπληρώνεται ένας χρόνος, όπως γράφει στην ιστοσελίδα της - από όπου και η φωτογραφία - η αμερικανική «baltimorsun», η αεροπορική βάση του Dover είναι έτοιμη να εκπληρώσει ένα «ιερό καθήκον»: Να παραδώσει στους οικείους τους για ταφή τα πτώματα των στρατιωτών και διάφορων ιδιωτικών «υπαλλήλων» που βοηθούν τα στρατεύματα κατοχής στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Μέχρι τώρα από την εν λόγω βάση - νεκροτομείο, έχουν περάσει περισσότερα από 500 πτώματα, που, μετά από τις σχετικές μακάβριες μεταθανάτιες ιατρικές διαδικασίες, παραδόθηκαν στις οικογένειές τους, τυλιγμένα στην αμερικανική σημαία, για ταφή, μακριά από τηλεοπτικές κάμερες. Βλέπετε, στην Αμερική, οι «ήρωες» έχουν κάποια σχετική αξία όταν είναι ζωντανοί. Οι νεκροί κάνουν κακό στη δημοφιλία του Προέδρου. Ασε, που δημιουργούν δεύτερες σκέψεις για το κατά πόσο «δίκαιος» ήταν ο λόγος που «ρίσκαραν» τη ζωή τους...

Χτες είχαμε την 8η (!) επέμβαση των ΜΑΤ - αυτή τη φορά ενάντια στους ελαιοπαραγωγούς - από τη μέρα που ο κ. Παπανδρέου εξήγγειλε τη «συμμετοχική δημοκρατία» του...

Οι ελλείψεις σε καθηγητές και δασκάλους στα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης υπολογίζονταν - μέχρι τα Χριστούγεννα - σε περίπου 3.500!

(Το αφιερώνουμε εξαιρετικά στους «κατασκευαστές» των «σούπερ» σχολείων...)

Μετά τα ...«χάι - τεκ» ΚΑΠΗ (!) ο κ. Παπανδρέου θα φτιάξει και «σούπερ σχολεία, με θέατρα, Ιντερνετ - καφέ, γκαράζ»...

Τις σχετικές πληροφορίες διαφήμιζε, πρωτοσέλιδα, χτες η έγκυρη και αναμφισβήτητης αντικειμενικότητας (και κυρίως ακομμάτιστη) εφημερίδα «Τα ΝΕΑ». Οι αναγνώστες, δε, που έβλεπαν από μακριά χτες στα περίπτερα το δημοσίευμα της εφημερίδας, διαπίστωναν πλησιάζοντας ότι το γράφημα που συνόδευε το σχετικό πρωτοσέλιδο δεν ήταν ...ιπτάμενο αντικείμενο αγνώστου προελεύσεως, αλλά «μακέτα» - αρχιτεκτονικό σχέδιο για το πώς θα είναι τα σχολεία του μέλλοντος. Φτάνοντας, δε, όλο και πιο κοντά (στο δημοσίευμα), επείθετο ο καθένας. Πράγματι, απ' όλα θα έχουν τα σχολεία του Γιώργου: Από θέατρα (για τις παραστάσεις των «παπατζήδων») μέχρι και ...γιοφύρια με πάρκινγκ (για ούφο...)!

«Η Δύση θα εξακολουθήσει να κατακτά λαούς, όπως κέρδισε τη μάχη με τον κομμουνισμό, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αντιπαραταχθεί με έναν άλλο πολιτισμό, τον ισλαμικό, που έχει κολλήσει εκεί που ήταν πριν από 1.400 χρόνια»...

Η δήλωση - μνημείο αντίδρασης, αυτό το αντικομμουνιστικό παραλήρημα που κατέληξε με την κήρυξη παγκόσμιου «πολέμου των πολιτισμών», έγινε στις 26 Σεπτέμβρη 2001. Από τον κ. Μπερλουσκόνι έγινε. Αυτόν τον εξέχοντα «κλόουν» της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής, στενό φίλο του Μπους και εκ των βασικών υποστηρικτών του κ. Κ. Καραμανλή, που ήρθε μάλιστα χτες στην Ελλάδα, για να συμβάλει στην πορεία του τελευταίου προς την πρωθυπουργία...

«Οραματίζεται» - έλεγε και ξανάλεγε χτες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ - ένα καλύτερο αύριο, όπου δε θα υπάρχουν δυο Ελλάδες...

«Οραματίζεται» μια Ελλάδα, όπου δε θα υπάρχει διαφορά ανάμεσα σ' αυτούς που κατέχουν κι αυτούς που απλώς αντέχουν...

«Οραματίζεται» να διορθώσει όλα τα κακά και στραβά, που έκανε το κόμμα του τόσα χρόνια, που αυτός ήταν απλώς ...υπουργός.

«Οραματίζεται» μια χώρα, που θα ευημερεί, αφού δε θα έχει ανάγκη να ξοδεύει σε δαπανηρούς εξοπλισμούς.

«Οραματίζεται»...

Αλλά τι σχέση έχει το «I have a dream» (σ.σ.: «έχω ένα όραμα») του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, με τα οράματα των φίλων του Πάουελ (πλην της φτηνής αντιγραφής);..

***

Εν πάση περιπτώσει.

Σαν απόγονος των «θα», ο κ. Παπανδρέου έχει κάθε δικαίωμα να οραματίζεται. Και να πουλάει τα «θα» σαν «όνειρα θερινής νυκτός». Θα μπορούσε, ωστόσο, τα όνειρά του να λαμβάνουν, έστω και λίγο, υπόψην τους την πραγματικότητα.

Οπως, για παράδειγμα, ότι η «βελτίωση» των ελληνοτουρκικών που «πέτυχε» γίνεται σε βάρος της Κύπρου και αφού αναγνωρίστηκε από την Αθήνα το πρόβλημα των «γκρίζων» ζωνών στο Αιγαίο, που έθεσε απειλητικά η Αγκυρα με την κρίση της Ιμιας.

Οπως το γεγονός ότι τα μεγάλα λόγια για τη μείωση των εξοπλισμών γίνονται κατόπιν εορτής των μεγάλων παραγγελιών, που τρέχουν για τα επόμενα δέκα χρόνια.

Οπως το γεγονός ότι η «βήμα βήμα προσέγγιση» έφερε 3.900 παραβιάσεις του FIR, το 2003, από 400, το 2000.

Οπως ότι οι υπεύθυνοι για την οικονομική συνταγή της επαράτου δεξιάς παρένθεσης του '90-'93, είναι τώρα «σύντροφοί» του στη «νέα δημοκρατική παράταξη».

***

Καλά είναι, λοιπόν, τα οράματα. Αρκεί να μη γίνονται από «ξύπνιους», που νομίζουν ότι απευθύνονται σε «κοιμισμένους». Σε μια τέτοια περίπτωση απλώς κάποια στιγμή - και πολύ σύντομα μάλιστα - επιβεβαιώνεται ότι ο «ξύπνιος» κοιμάται όρθιος.

Καφεφραπετζόπουλος κατάντησε...