1916 Αρχίζει η επανάσταση των Ιρλανδών κατά της Αγγλίας, που θα οδηγήσει στο καθεστώς της ανεξάρτητης κτήσης (1921). Από το 1937 η Ιρλανδία έγινε ανεξάρτητη Δημοκρατία με το όνομα ΕΪΡΕ.

1919 Πραγματοποιείται το ιδρυτικό Συνέδριο του ΚΚ Γιουγκοσλαβίας.

1942 Εκδίδεται το πρώτο φύλλο της «Ελεύθερης Ελλάδας», εφημερίδας του ΕΑΜ.

1944 Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ εκμηδενίζουν επίλεκτο χιτλερικό τάγμα στη μάχη που δόθηκε κοντά στο χωριό Γλόγοβα.

1949 Συνήλθε στο Παρίσι το πρώτο Παγκόσμιο Συνέδριο των Οπαδών της Ειρήνης.

1962 Χιλιάδες οικοδόμοι της Αθήνας, του Πειραιά και της Ελευσίνας κατεβαίνουν σε απεργία και οργανώνουν μαχητική συγκέντρωση στο θέατρο «Ακροπόλ».

Μιας και έρχεται η Κοντο-λύσσα. Ετσι, δηλαδή, για να μην ξεχνιόμαστε...

«O Ιησούς σηκώθηκε, ένιωσε μια άπειρη δύναμη να ξυπνά στο πνεύμα του, εκείνη την ώρα ήταν ικανός να κάνει τα πάντα, να διώξει το θάνατο από εκείνο το κορμί, να κάνει να επιστρέψει σ' αυτό η ύπαρξη και το είναι του ακέραια, ο λόγος, η κίνηση, το γέλιο και το δάκρυ ακόμη, όχι όμως κι ο πόνος, μπορούσε να πει, Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή, όποιος σε μένα πιστεύει, ακόμη και νεκρός, θα ζήσει, και θα ρωτούσε τη Μάρθα. Εσύ το πιστεύεις αυτό, και εκείνη θα απαντούσε, Ναι, πιστεύω ότι είσαι ο γιος του Θεού που θα ερχόταν στον κόσμο, κι έτσι, αφού βρίσκονται όλα τα χρειώδη διαθέσιμα και παρατεταγμένα, η δύναμη και η δυνατότητα, η θέληση να τις χρησιμοποιήσει, το μόνο που λείπει είναι ο Ιησούς, κοιτάζοντας το εγκαταλειμμένο από την ψυχή του σώμα, απλώνοντάς του τα χέρια, δείχνοντάς του το δρόμο της επιστροφής, να πει, Λάζαρε, σήκω, κι ο Λάζαρος να σηκωθεί, γιατί ο Θεός το θέλησε, ακριβώς όμως εκείνη τη στιγμή, την πραγματικά τελευταία και έσχατη, η Μαρία η Μαγδαληνή βάζει το χέρι της πάνω στον ώμο του Ιησού και του λέει. Κανείς δεν έχει αμαρτήσει τόσο στη ζωή του που ν' αξίζει να πεθάνει δυο φορές, και τότε ο Ιησούς άφησε τα χέρια του να πέσουν και βγήκε έξω να κλάψει».

(Ζοζέ Σαραμάγκου, «Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιον», εκδόσεις «Καστανιώτη»).

Ποια η γνώμη του για την επικείμενη επίσκεψη της Ράις στην Ελλάδα; Θαυμάστε:

«Εγώ κατ' αρχάς δε θεωρώ ότι αυτή καθαυτή η επίσκεψη της Υπουργού Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής είναι ανησυχητική. Το αντίθετο. Αντίθετα, θεωρώ ότι είναι καλό η πολιτική ηγεσία της χώρας μας να έχει συζητήσεις σε αυτό το επίπεδο με τις Ηνωμένες Πολιτείες, που είναι ένας σημαντικός Εταίρος στο ΝΑΤΟ»...

*

Και ποια η γνώμη του για τις διαδηλώσεις του ελληνικού λαού; Απολαύστε:

«Εγώ πιστεύω απόλυτα στο δικαίωμα των πολιτών να εκφράσουν ελεύθερα την αντίθεσή τους ή τη συμφωνία τους στις πολιτικές που ασκούνται σε διεθνές επίπεδο. Από την άλλη πλευρά, όμως, υπεραμύνομαι του δικαιώματος της χώρας και της εκάστοτε κυβέρνησης να συνδιαλέγεται με σύμμαχες δυνάμεις, με τις δυνάμεις με τις οποίες συνεργάζεται και κυρίως με τις δυνάμεις οι οποίες έχουν αυξημένο ρόλο και ευθύνη για τα διεθνή πράγματα»!

*

Πρόκειται για δηλώσεις (στο ρ/σ «9,84») του Χρ. Παπουτσή, υπεύθυνου του τομέα Εξωτερικών, Ασφάλειας και Αμυνας του ΠΑΣΟΚ. Του κόμματος που ακόμα και κείνο το η «Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες» το κατάντησε ανέκδοτο. Του κόμματος που διαθέτει τη δέουσα τεχνογνωσία, ήδη από την εποχή της επίσκεψης Κλίντον, σε ό,τι αφορά τη μετατροπή της Αθήνας σε κατεχόμενη πόλη και τη μετατροπή του κρατικού μηχανισμού σε παράρτημα «Αμερικανο-τσολιάδων».

*

Προς άρση κάθε παρεξήγησης επαναλαμβάνουμε ότι ο παραπάνω κύριος δεν είναι κάποιος εκπρόσωπος του Κ. Καραμανλή, δεν είναι κάποιος εκπρόσωπος της κ. Μπακογιάννη. Είναι ο εκπρόσωπος του Γιώργου Παπανδρέου. Το ίδιο πράγμα δηλαδή...

Εξω τα πΙΡΑΝχας

από την Ελλάδα!

Οι πολιτικοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι απίθανοι όταν μιλούν εξ ονόματος του ελληνικού λαού. Οπως, λόγου χάριν, η κυρία Μπακογιάννη.

*

«Παραδοσιακά εξαιρετικές» (!) βρήκε τις σχέσεις του ελληνικού λαού με τις ΗΠΑ η κυρία υπουργός, απαντώντας σε ερωτήσεις που της τέθηκαν χτες με αφορμή την επίσκεψη της Κοντο-λύσσας.

Απ' ό,τι υποθέτουμε, η κυρία Μπακογιάννη δε θα πρέπει να εννοούσε τις σχέσεις που αναπτύσσει ο ελληνικός λαός με τον αμερικάνικο λαό, όσον αφορά, για παράδειγμα, στις αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις, εκεί και εδώ, κατά του πολέμου στο Ιράκ. Αλλο εννοούσε. Για την πολιτική που εκπροσωπεί ο Μπους και η Κοντο-λύσσα Ράιχ μιλούσε. Αυτή την πολιτική θεωρεί σαν βάση για «παραδοσιακά εξαιρετικές σχέσεις» του ελληνικού λαού με τις ΗΠΑ η κ. Μπακογιάννη...

*

Επομένως, θα πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα με τους πολιτικούς της άρχουσας τάξης είναι πως έχουν μια ιδιαίτερη αντίληψη περί του τι σημαίνει «παράδοση».

Αυτοί, απ' ό,τι φαίνεται, θεωρούν «παράδοση» τις αμερικάνικες βόμβες ναπάλμ κατά της Ελλάδας και την επέμβαση των ΗΠΑ στον Εμφύλιο.

Εννοούν «παράδοση» την αμερικανοκρατία του Πιουριφόι.

Την αμερικανοκίνητη επτάχρονη στρατιωτική χούντα, το πραξικόπημα και την εισβολή στην Κύπρο.

Στις «παραδόσεις» τους εντάσσεται προφανώς η μετατροπή της Ελλάδας για ολόκληρες δεκαετίες σε «Τρούμπα», σε προτεκτοράτο, σε «αποικία» υπό καθεστώς ετεροδικίας και υποκλοπών.

Είναι «παράδοση» - σύμφωνα με τον τρόπο που αυτοί αντιλαμβάνονται την Ελλάδα - η λειτουργία της χώρας ως προγεφυρώματος του ΝΑΤΟ για να βομβαρδίζουν οι Αμερικάνοι από τη βάση της Σούδας όσους «δεν είναι μαζί τους».

Είναι ίσως αυτή η «παράδοση» που προβλέπει τη χρήση του ελληνικού εδάφους και αέρα για να περνούν τα αεροπλάνα-φυλακές της CIA γεμάτα βασανισμένους και απαχθέντες «υπόπτους».

Και μάλλον στα πλαίσια αυτής της «παράδοσης», κάνουν τους κλακαδόρους των ΗΠΑ όταν οι Αμερικάνοι - μετά τους «Παρθενώνες» που έχτιζαν στη Μακρόνησο - χτίζουν τη νέα τάξη στα Αμπού Γκράιμπ και στα Γκουαντάναμο.

*

Δυστυχώς για την κυρία Μπακογιάννη, αυτού του είδους την «παράδοση» των ελληνο-αμερικανικών σχέσεων την έχει πολύ καλά υπόψη του ο ελληνικός λαός. Επιπλέον, ο ελληνικός λαός είναι και λίγο «περίεργος». Απεχθάνεται από «γερμανο-τσολιάδες» μέχρι «αμερικανο-τσολιάδες». Την επόμενη Πέμπτη (ή όποτε έρθει) θα το διαπιστώσει αυτοπροσώπως και η κυρία Κοντο-λύσσα Ράιχ...