Πέμπτη 24 Απρίλη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

1925 Κυρώνεται η σύμβαση ανάμεσα στο ελληνικό δημόσιο και την αμερικανική εταιρία ΟΥΛΕΝ.

1926 Μεταξύ Σοβιετικής Ενωσης και Γερμανίας υπογράφεται σύμφωνο ουδετερότητας και μη επίθεσης, που δυσκολεύει τη συμμετοχή της Γερμανίας στην αντισοβιετική πολιτική των ιμπεριαλιστικών κρατών και αποτελεί χτύπημα κατά των σχεδίων τους για νέα επέμβαση κατά της Σοβιετικής Ενωσης.

1935 Στην Αθήνα εκτελούνται οι στρατηγοί Παπούλας και Κοιμήσης και ο επίλαρχος Βολάνης, που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο από το στρατοδικείο για τη συμμετοχή τους στο στρατιωτικό κίνημα του Μάρτη 1935.

1937 Από τη νήσο Ανάφη δραπετεύει ομάδα 7 εξόριστων κομμουνιστών, με επικεφαλής τον Κώστα Θέο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, γραμματέα της Ενωτικής ΓΣΕΕ. Ο Κ. Θέος ξαναπιάστηκε στις 6 Απρίλη 1939 και κλείνεται στο στρατόπεδο της Ακροναυπλίας.

1941 Τα βουλγαρικά στρατεύματα εισβάλουν στην Ελλάδα.

1973 Αποκαλύπτεται ότι η ΙΤΤ μετείχε με κεφάλαια στην πολεμική βιομηχανία της ναζιστικής Γερμανίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία από τα εθνικά αρχεία των ΗΠΑ, θυγατρική της εταιρίας κατασκεύαζε βομβαρδιστικά που έπλητταν συμμαχικές νηοπομπές.

«Καμαρούλα μια σταλιά»...

Ντόπες

Από τη στιγμή που οι Ολυμπιακοί Αγώνες έπεσαν στα χέρια των χορηγών, από τότε που το πνεύμα των Αγώνων έγινε σλόγκαν εταιρίας αθλητικών ειδών, από την ώρα που η ευγενής άμιλλα ξεδιψά με «Κόκα Κόλα», από τότε - εδώ και πάρα πολλά χρόνια δηλαδή - ήταν γνωστά τα όσα κατήγγειλε χτες το φαινόμενο της δεκαετίας του '90, ο υπεραθλητής Καρλ Λιούις. «Ημουν ντοπαρισμένος όταν πήρα το χρυσό στους Ολυμπιακούς του '88», ομολόγησε, και συνέχισε: «Η Ολυμπιακή Επιτροπή το ήξερε και έκανε τα στραβά μάτια»!

Βλέπετε, η ντόπα είναι απαραίτητο συστατικό για να κινηθεί το άκρως επικερδές σόου, η βιομηχανία της κλίκας των «Αθανάτων» και των μεγάλων έργων. Αλλά τώρα που οι Ολυμπιακοί (σ.σ.: το «νέο εθνικό ιδεώδες»!) επιστρέφουν στην Ελλάδα, η κ. Αγγελοπούλου, θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους...

«Μα... πού τα βρίσκουν»!

Την πρώτη φορά ήταν τα «νέα τζάκια» του ...σοσιαλισμού. Τώρα έχουμε τα «νέα τζάκια Νο 2». Αυτά - τα «νούμερο 2» - είναι τα «νέα τζάκια» του ...εκσυγχρονισμού.

***

Για να το πούμε, δε, σε γνήσια ...ΠΑΣΟΚική διάλεκτο, δανειζόμαστε από τον «φιλόλογο» του είδους, τον Ε. Γιαννόπουλο: «Από ...κωλόσπιτο, σε ...κωλόσπιτο»!

***

Κάπως έτσι πορεύεται η Ελλάδα. Από τα «νέα τζάκια» του σοσιαλισμού (αλά ...Τράπεζα Κρήτης), στα «νέα τζάκια» του εκσυγχρονισμού... Στο μεταξύ, ο κ. πρωθυπουργός επαιρόταν τις προάλλες ότι «1.500 υποθέσεις διαφθοράς έχουν παραπεμφθεί στον εισαγγελέα»! Επί των ημερών του κ. Σημίτη «σκάνε» κατά μέσο όρο 5 υποθέσεις διαφθοράς ημερησίως, των οποίων επιλαμβάνεται ο εισαγγελεύς! Τι χρείαν άλλων μαρτύρων έχομεν;...

***

Στο μεταξύ, η νομιμότητα τηρείται απαρεγκλίτως. Βουλευτές, υπουργοί, καταθέτουν τακτικότατα τα «πόθεν έσχες» τους. Εξίσου τυπικοί και στην κατάθεση των παραστατικών των προεκλογικών τους δαπανών.

***

Το '96 το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο προεκλογικών δαπανών κατά υποψήφιο ήταν 18 εκατομμύρια. Το 2000 ήταν 27 εκατομμύρια...

***

Μήπως θυμάστε τα προεκλογικά κέντρα των υποψηφίων (και των μεν και των δε); Ειδικά στη Β΄ Αθήνας, οι πρωτοκλασάτοι (και των δύο) είχαν από 5, 6 και 7 προεκλογικά κέντρα. Ποιος Αθηναίος ξεχνά τη χλιδή των προεκλογικών κέντρων τους, όπως εκείνο στα Χαυτεία, με τους 4 ορόφους, τους κρυφούς φωτισμούς, τα παχιά χαλιά και τη μουσική δωματίου; Και των «πράσινων» και των «γαλάζιων» πάνω-κάτω έτσι ήταν όλα σχεδόν τα προεκλογικά τους κέντρα στην Αθήνα. Αλλά κατάφεραν μια δαπάνη των 200-300 εκατομμυρίων να τη χωρέσουν σε μια δήλωση των ...18 και 27 εκατομμυρίων!

***

Είναι εκπληκτικό! Αφού μπορούν και χτίζουν τέτοια παλάτια με ...27 εκατομμύρια, είναι να απορείς πώς και δεν έχουν καταφέρει με τη χρηστή τους διαχείριση και τις ικανότητές τους να κάνουν την Ελλάδα ...παράδεισο!

***

Και, βεβαίως, η υπόθεση έχει και χιούμορ. Ειδικά όταν έρχονται ορισμένοι και ρωτούν με ...αθώο ύφος: «Μα πού τα βρίσκουν;». Εκεί πια γελάνε και οι γάτες...

«Τον αυριανισμό θα τον αντιμετωπίσουμε και θα πάμε μέχρι τέλους. Θα πάμε μέχρι τέλους. Αν στο παρελθόν δεν πήγαμε, ήλθε η ώρα να πάμε»...

Αυτά τα ...«κολοκοτρωνέικα» είπε χτες ο κ. Πρωτόπαππας για τον «αυριανισμό». Βλέπεις, όταν το φίδι που ζεσταίνεις στον κόρφο σου σε δαγκώσει, πονάει...

Οταν, πάντως, ο «αυριανισμός» λασπολογούσε κατά του Χ. Φλωράκη, ή όταν επετίθετο στον Κ. Καραμανλή και μετά στον Α. Παπανδρέου για την προσωπική τους ζωή, οι «εκσυγχρονιστές» δεν είχαν ακόμη γίνει «εκσυγχρονιστές» (σ.σ.: Τότε ήταν απλώς ...ΠΑΣΟΚ, όπως φυσικά και ο Α. Παπανδρέου, που και κείνος πριν τον δαγκώσει το φίδι, το εξέθρεφε κανονικότατα το φίδι...).

Αλλά, όταν πια έγιναν «εκσυγχρονιστές», τι έκαναν; Ορίστε: Η τελευταία κυβέρνηση, επί των ημερών της οποίας έγιναν «δωρεές» στον Κουρή, είναι του κ. Σημίτη! Με την απόφαση του Ανώτατου Συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας στις 20/12/96 «χαρίστηκαν» στον κ. Κουρή χρέη ύψους 2 δισ. δραχμών! Το κατήγγειλε στη Βουλή ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ, κ. Δ.Τσοβόλας, στις 18/2/97 (είναι έτσι, κ. Σημίτη;)...

Αλλά τώρα θα τον ...αντιμετωπίσουν τον «αυριανισμό»! (Ε, κ. Σημίτη;...).

Το «τζίνι»

Μοιάζουν οι Αμερικάνοι σαν τους μαθητευόμενους μάγους, που κατάφεραν και έβγαλαν το «τζίνι» από το μπουκάλι. Αλαζόνες και υπερφίαλοι, μεθυσμένοι από τη δύναμη, ξεχνούν πως το δύσκολο «κόλπο» δεν είναι να το βγάλεις το «τζίνι», αλλά να το ξαναβάλεις στο μπουκάλι.

Δυστυχώς για τους Αμερικάνους, στο Ιράκ δεν απελευθέρωσαν ένα «τζίνι», αλλά εκατοντάδες χιλιάδες. Οπως μεταδίδουν τα ΜΜΕ, εκατοντάδες χιλιάδες είναι οι «απελευθερωμένοι» Σιίτες, η πλειοψηφούσα μερίδα του πληθυσμού της χώρας, που κατεβαίνουν καθημερινά στους δρόμους, διαμαρτυρόμενοι για την αμερικανική κατοχή.

Στα παραμύθια της Χαλιμάς, ο Αλαντίν τα κατάφερε και «χειρίστηκε» τη δύναμη που απελευθέρωσε. Στα παραμύθια, φαίνεται πως όλα γίνονται. Στη σκληρή πραγματικότητα του σήμερα όμως, οι Αμερικανοί αρχίζουν να παραδέχονται πως είχαν υποτιμήσει τη στάση των Σιιτών. Περίμεναν πρόθυμους συνεργάτες, που θα τους υποδέχονταν με λουλούδια και βρήκαν ...αγριεμένους.

Πώς μπορούν να ξαναβάλουν αυτό το «τζίνι» στο μπουκάλι τα σαΐνια της Ουάσιγκτον; Μάλλον δεν το ξέρουν και πιθανότατα δεν τους απασχολεί. Εξάλλου, η «απελευθέρωση» του Ιράκ δεν είναι παρά ένα απλό επεισόδιο στη δεκαετή εκστρατεία τους κατά του «άξονα του κακού». Είναι απλώς οι άγαρμπες κινήσεις μιας κτηνώδους δύναμης να φέρει τον κόσμο ολόκληρο στα μέτρα της. Δεν έχει κατανοήσει ακόμη, όμως, πως αυτή η προσπάθεια ισοδυναμεί, όχι με το άνοιγμα ενός μπουκαλιού, αλλά με την παραβίαση του ίδιου του κουτιού της Πανδώρας. Και τα «δώρα» που θα λάβουν οι Αμερικάνοι θα είναι - ελπίζουμε - αυτά ακριβώς που τους αξίζουν.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ