1826 Οι Τούρκοι κυριεύουν το νησάκι Βασιλάδι, προπύργιο του Μεσολογγίου, σφίγγοντας τον κλοιό γύρω από την πόλη, που θα αντέξει ακόμη ενάμιση μήνα.

1848 Με δημοψήφισμα, οι Γάλλοι ιδρύουν τη δεύτερη δημοκρατία, ενώ ο βασιλιάς Λουδοβίκος Φίλιππος έχει ήδη παραιτηθεί υπέρ του δεκάχρονου εγγονού του και έχει φύγει στο Λονδίνο.

1899 Πεθαίνει ο Πολ Τζούλιους Ρόιτερ, Γερμανός δημοσιογράφος, ανταποκριτής και μεταφραστής, που εγκαταστάθηκε στην Αγγλία (1851). Το 1850 ίδρυσε το ειδησεογραφικό πρακτορείο, που φέρει το όνομά του, ξεκινώντας μια ταχυδρομική υπηρεσία με περιστέρια, που κάλυπτε την απόσταση Ααχεν - Λονδίνο.

1915 Ο στόλος της Αντάτ αποβιβάζει στρατό και και κυριεύει τη Λήμνο. Οι Αγγλογάλλοι χρησιμοποιούν το ελληνικό νησί ως ορμητήριο, προκειμένου να πραγματοποιήσουν απόβαση στη χερσόνησο την Καλλίπολης.

«Ηθοποιός σημαίνει φως».

Και το δικό του «φως» ήταν λαμπερό. Στο θέατρο. Στη ζωή. Στον αγώνα.

Αντίο, σύντροφε.

Το ποδόσφαιρο παίζεται (συνήθως) με τα πόδια.

Απλώς, εδώ, βλέπουμε την εισαγωγή ενός νέου στιλ παιχνιδιού, που λέγεται: «Θα ξαναβάλεις γκολ, ρε;»...

Λεωφορείο ο πόνος...

Συνεδρίαση γίνεται σήμερα στο Μέγαρο Μαξίμου υπό την προεδρία του πρωθυπουργού με θέμα «ναρκωτικά». Για να καταλάβετε, στη συνεδρίαση έχουν κληθεί να συμμετάσχουν ίσα με 13-14 υπουργοί και υφυπουργοί. Μέχρι και ο υπουργός Ναυτιλίας κλήθηκε. Ενας, όμως, δεν κλήθηκε. Ο υπουργός Εξωτερικών...

Γιατί, άραγε; Δε θα ήταν χρήσιμο στο κυβερνητικό κλιμάκιο να ακούσει τις απόψεις του κ. Παπανδρέου για την «απελευθερωτική» σημασία που έχει για την ανθρώπινη προσωπικότητα η καλλιέργεια του χασίς στις γλάστρες των μπαλκονιών μας;..

Σύμφωνα με τα στοιχεία της «Γιούνισεφ» («Ριζοσπάστης», 15/4/2001), έως το 2001, πάνω από 17 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν πεθάνει στην Αφρική από ΕΪΤΖ.

Καθημερινά οι κηδείες των θυμάτων του ΕΪΤΖ κυμαίνονταν ανάμεσα στις 6.000-7.000.

Καθημερινά γεννιούνταν 200 βρέφη μολυσμένα, ήδη, από τον ιό.

Στη Νότια Αφρική, και μόνον, πάνω από το 1/10 του πληθυσμού (περί τα 5 εκατομμύρια άνθρωποι) νοσούν από ΕΪΤΖ.

Από τα 36 εκατομμύρια των φορέων της ασθένειας παγκοσμίως, πάνω από το 90% ζουν στην Αφρική.

Την ίδια ώρα, κάθε χρόνο, από ιλαρά και μόνον (!) πεθαίνουν 770.000 παιδιά στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, ενώ στην Αιθιοπία πάνω από 1 εκατομμύριο παιδιά αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο του θανάτου από τις ασθένειες («Ριζοσπάστης», 21/2/2003).

***

Τα στοιχεία είναι έτσι κι αλλιώς τραγικά, αλλά υπάρχει ένας επιπλέον λόγος να τα επαναλαμβάνουμε. Ο εξής:

Πριν λίγες μέρες συνεδρίασε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, στη Γενεύη, όπου 144 χώρες έδωσαν την έγκρισή τους στις χώρες του Τρίτου Κόσμου να παράγουν τα φάρμακα που χρειάζονται επειγόντως τα παιδιά και οι υπόλοιποι ασθενείς για να μην πεθάνουν.

Μια χώρα, όμως, έβαλε «βέτο».

Μετά από αυτό το «βέτο», τα φάρμακα δε θα παραχθούν. Ο λόγος είναι ότι μια τέτοια παραγωγή από τις χώρες του Τρίτου Κόσμου αντίκειται στα συμφέροντα των πολυεθνικών του φαρμάκου, που έχουν κατοχυρώσει την πατέντα για τα συγκεκριμένα φάρμακα και τα πωλούν πανάκριβα, με αποτέλεσμα οι ασθενείς στις χώρες του Τρίτου Κόσμου να μην μπορούν να τα προμηθευτούν (Για παράδειγμα, μια θεραπεία κατά του ΕΪΤΖ κοστίζει στη Δύση περί τα 10.000-15.000 δολάρια, ποσό αστρονομικό για τον πληθυσμό της Αφρικής, που ζει κατά μέσο όρο με 1 δολάριο τη μέρα).

***

Μετά από αυτό το «βέτο» - το «βέτο» της μιας χώρας - τα παιδιά, και οι υπόλοιποι ασθενείς, τελικά, θα πεθάνουν.

Η χώρα που έθεσε «βέτο», ήταν οι ΗΠΑ...

Η ώρα των εξηγήσεων που θα πρέπει να δώσει η ελληνική κυβέρνηση για τη στάση που κράτησε απέναντι στο «σχέδιο Ανάν» πλησιάζει. Θα έλεγε κανείς ότι η ώρα αυτή ήρθε ταυτόχρονα με την έλευση του ΓΓ του ΟΗΕ στην Αθήνα, για να μεταφέρει την τρίτη «εκδοχή» των προτάσεών του.

Τις προτάσεις του «σχεδίου Ανάν», κανείς σε Αθήνα και Κύπρο δεν τόλμησε να τις χαρακτηρίσει «δίκαιες». Κανείς δεν τόλμησε να υποστηρίξει ότι προσφέρουν το πλαίσιο για μια βιώσιμη και λειτουργική λύση του Κυπριακού.

Παρ' όλα αυτά η ελληνική κυβέρνηση υιοθέτησε το σχέδιο, τόσο στην πρώτη, όσο και στη δεύτερη εκδοχή του (χειρότερη από την πρώτη), ενώ τώρα, που εμφανίστηκε η τρίτη εκδοχή (χειρότερη κι από τη δεύτερη, που ήταν χειρότερη της πρώτης, που ήταν έτσι κι αλλιώς κακή...), κάποιοι στην Αθήνα θα ήθελαν (ακόμα κι αυτή η εκδοχή) να γίνει αποδεκτή!

Εχουν, όμως, ένα πρόβλημα. Αν και οι πάντες γνωρίζουν ότι οι κύριοι αυτοί καθοδηγούνται από τη λογική «άντε, να τελειώνουμε με το Κυπριακό» (!), εντούτοις, κανένας τους, ειδικά μετά τις εκλογές στην Κύπρο, δεν τολμά να πει «φωναχτά» τις σκέψεις του...