1815. Μετά τη σύλληψη του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, στις 3 Ιούλη, ο Λουδοβίκος 18ος επιστρέφει ασφαλής στο Παρίσι.

1838. Γεννιέται ο Φερδινάνδος φον Ζέπελιν, κατασκευαστής σκληρών αερόστατων με επίμηκες σχήμα, που πήραν (το 1900) το όνομά του.

1889. Στο Μισισιπή, ο Τζον Σάλιβαν νικά τον Τζέικ Κίλρεϊν, στον τελευταίο στον κόσμο αγώνα μποξ βαρέων βαρών χωρίς γάντια.

1967. Πεθαίνει η Βρετανίδα ηθοποιός Βίβιαν Λι. Αφησε εποχή με το ρόλο της στην ταινία «Οσα παίρνει ο άνεμος».

1994. Πεθαίνει από καρδιακή προσβολή ο ηγέτης, από το 1948, της Βόρειας Κορέας, Κιμ Ιλ Σουγκ.

1997. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κ. Σημίτης και ο Πρόεδρος της Τουρκίας Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ υπογράφουν στη Μαδρίτη συμφωνία από έξι σημεία, με σκοπό τη μείωση της έντασης στο Αιγαίο. Εξι χρόνια μετά την υπογραφή της συμφωνίας οι τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο έχουν αυξηθεί κατακόρυφα.

«Το ζητούμενο είναι η συμβατότητα του ελληνικού Συντάγματος με την κοινοτική νομοθεσία. Η κυβέρνηση θα υπερασπιστεί το Σύνταγμα της χώρας, το οποίο ψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία του Κοινοβουλίου, καθώς και το εθνικό συμφέρον».

*

*

Σας θυμίζει κάτι η ονομασία της οργάνωσης («Αλ Κάιντα Ευρώπης»...) που φέρεται να αναλαμβάνει την ευθύνη, μέσω διαδικτύου, για την επίθεση στο Λονδίνο, ρωτήθηκε χτες (από το ρ/σ «Φλας») η διακεκριμένη δρ Διεθνών Σχέσεων Μαίρη Μπόση. Και η κ. Μπόση απάντησε: «Μου θυμίζει την ονομασία που οι ίδιες οι μυστικές υπηρεσίες, οι ευρωπαϊκές, χρησιμοποιούν για αυτές τις οργανώσεις»...

«Μια από τις πιο εμετικές εικόνες του ιρακινού πολέμου ήταν αυτή του Τόνι Μπλερ να φιλάει ένα Ιρακινό αγοράκι. Αυτό που δε θα φιλούσε ήταν το διαμελισμένο πτώμα κάποιου Ιρακινού παιδιού ή το ακρωτηριασμένο κορμί κάποιου άλλου».

*

Λόγια ειπωμένα από το μεγάλο θεατράνθρωπο της εποχής μας, τον Χάρολντ Πίντερ.

Σε έναν κόσμο που κάθε τρία δευτερόλεπτα πεθαίνει κι ένας άνθρωπος από την πείνα, ορισμένοι συνεχίζουν να αναζητούν τα πραγματικά αίτια και τους πραγματικούς υπαίτιους της τρομοκρατίας...

*

Σε έναν κόσμο που δισεκατομμύρια άνθρωποι βιώνουν τη φτώχεια και τη δυστυχία, που είναι θύματα των δυο «αδελφών», κατά την ελληνική μυθολογία, του (καπιταλιστικού) Κράτους και της (ιμπεριαλιστικής) Βίας, ορισμένοι κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τους λόγους της τρομοκρατίας...

*

Σε έναν κόσμο που η «διεθνής δικαιοσύνη» του ορίζεται από τις «έξυπνες βόμβες», τις εισβολές σε χώρες, την κατοχή κρατών, τα Γκουαντανάμο, ορισμένοι υποκρίνονται ότι δε γνωρίζουν ποιοι οπλίζουν το χέρι της τρομοκρατίας...

***

Η χτεσινή τραγωδία στο Λονδίνο δείχνει την ένταση της παραζάλης στην οποία οδηγούν την ανθρωπότητα.

Η πρωτεύουσα της χώρας που προεδρεύει της ΕΕ, που φιλοξενεί το G-8, που πήρε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, χτυπήθηκε. Το συμπέρασμα που θα θελήσουν να «περάσουν» στους λαούς οι ηγήτορες της «αντιτρομοκρατίας» είναι ότι «κανείς δεν είναι ασφαλής», ότι «χρειάζονται» νέα μέτρα καταστολής, αστυνόμευσης, παρακολούθησης, στρατωνισμού.

*

Η αλήθεια είναι ακριβώς η αντίθετη. Το Λονδίνο είναι μια πόλη όπου βασιλεύει ο «Μεγάλος Αδελφός». Το Λονδίνο αποτελεί την πλέον παρακολουθούμενη από κάμερες πόλη του κόσμου. Είναι πρωτεύουσα της χώρας που συνίδρυσε με τις ΗΠΑ το παγκόσμιο σύστημα παρακολούθησης «Εσελον».

Το γεγονός ότι εκεί συνέβη το χτεσινό είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι αυτά τα μέτρα είναι άχρηστα για το λόγο που υποτίθεται ότι λειτουργούν, την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Είναι χρήσιμα μόνο σε όσους εμπορεύονται τον τρόμο, το φόβο, τον πόνο. Είναι χρήσιμα μόνο σε εκείνους που χρειάζονται την τρομοκρατία, για να κρατούν αιχμάλωτους τους λαούς τους και τους λαούς του κόσμου.

***

Ποιος κρύβεται πίσω από αυτά τα χτυπήματα; Ποιος πραγματικά κρύβεται; Ποιος τα καθοδηγεί; Ποιος κατευθύνει τη φρίκη; Πόσο διαφέρει η φρίκη στο Λονδίνο από τη φρίκη στη Βαγδάτη; Γιατί εδώ δεν ακολουθείται η εγκληματολογική αρχή που λέει όταν γνωρίζεις τον ένοχο του ενός εγκλήματος, από εκεί θα ξεκινήσεις για να βρεις τον ένοχο και του άλλου εγκλήματος; Γιατί όλοι οι ηγήτορες της «αντιτρομοκρατίας» πασχίζουν να μη μάθει ο κόσμος ότι οι «δίδυμοι πύργοι» ήρθαν ένα χρόνο μετά την ανακοίνωση του Περλ και του Ράμσφελντ ότι αν υπήρχε ένα «δεύτερο Περλ Χάρμπορ» θα διευκολύνονταν να προωθήσουν την πολιτική τους;..

*

Ποιοι ηγούνται της «αντιτρομοκρατίας»; Μόλις προχτές αποκαλύφθηκαν οι δυο αρχηγοί της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας στην Ιταλία ως εμπλεκόμενοι σε τρομοκρατικό δίκτυο...

*

Πράγματι κανείς δεν μπορεί να σταματήσει κάποιον που θέλει να ζωστεί με εκρηκτικά και να ανατινάξει τους γύρω του. Αλλά αυτόν τον τρομοκράτη, το δολοφόνο, τον τρελό, τον φανατικό, τον υποκινούμενο (πέστε τον όπως θέλετε) ποιος, ποια πολιτική, τον κάνει να «θέλει» να ανατιναχτεί;

Ποιος δε βλέπει ότι η τρομοκρατία μοιάζει όλο και περισσότερο με κείνο τον κανόνα του υποκόσμου στα νυκτερινά «πολιτιστικά κέντρα» που λέει ότι θα σπάσω το διπλανό μαγαζί για να θυμίσω σε όλους ποιος κάνει κουμάντο στη γειτονιά;

*

Και τελικά: Ποιος έχει συμφέρον να κρύβει ότι αυτό που έγινε χτες στο Λονδίνο, όπως πριν στη Μαδρίτη και πιο πριν στη Ν. Υόρκη, ανήκει σε εκείνο το είδος «πολέμου» που αντικειμενικά θρέφει τους Μπλερ και τους Μπους;..

Βρετιτανικός...