1905 Τα τσαρικά στρατεύματα χτύπησαν την ειρηνική διαδήλωση των εργατών της Πετρούπολης, που πήγαιναν στον τσάρο να υποβάλουν υπόμνημα για τις ανάγκες του ρώσικου λαού. Στους δρόμους της πρωτεύουσας στήθηκαν τα πρώτα οδοφράγματα που σήμαναν την έναρξη ένοπλου αγώνα της εργατικής τάξης κατά της απολυταρχίας.

1936 Συγκροτείται Παλλαϊκό Μέτωπο σε Θεσσαλονίκη, Βόλο, Δράμα και Κιλκίς, στο οποίο προσχωρούν οι αγροτικοί σύλλογοι και άλλα δημοκρατικά κόμματα και οργανώσεις.

1960 Αρχίζει η κατασκευή του φράγματος του Ασουάν, στην Αίγυπτο, με σοβιετική χρηματοδότηση και υπό την εποπτεία Σοβιετικών τεχνικών συμβούλων.

1978 Σε 100.000 υπολογίζει τους πολιτικούς κρατούμενους στην Ινδονησία η οργάνωση Διεθνής Αμνηστία.

1983 Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γεράσιμος Αρσένης ανακοινώνει την υποτίμηση της δραχμής κατά 15%. Ως αποτέλεσμα της υποτίμησης εμφανίζεται κύμα κερδοσκοπίας, καθώς εμπορεύματα εξαφανίζονται από τα καταστήματα για να επανεμφανιστούν αναλόγως ανατιμημένα.

Εκτός του ότι ο Ομπάμα είναι μαύρος (σ.σ.: μαύρος δεν είναι και ο Κόλιν Πάουελ που κορόιδευε επί ώρες την ανθρωπότητα στον ΟΗΕ με τα «στοιχεία» κατά του Ιράκ;), ο υποψήφιος των Δημοκρατικών έχει και ένα επιπλέον «υπέρ»: Είναι, λέει, ο «νέος Κένεντι»... Και επειδή αυτά τα περί «νέου Κένεντι» όσοι τα μηρυκάζουν δεν υπονοούν φυσικά για τον Ομπάμα το τέλος που είχε ο Κένεντι (αλήθεια, θα βρουν ποτέ οι ΗΠΑ ποιος τον δολοφόνησε;...), αλλά θεωρούν ότι επιδαψιλεύουν τιμή στον υποψήφιο για την προεδρία των ΗΠΑ, να τους υπενθυμίσουμε: Ο παλιός Κένεντι ήταν εκείνος που ξεκίνησε την αγριότητα στο Βιετνάμ και ο ίδιος ήταν που οργάνωσε τη «δημοκρατική» επιχείρηση στον Κόλπο των Χοίρων...

«Δεν έχει μικρή σημασία για έναν ηγεμόνα η εκλογή των υπουργών του: Αυτοί είναι καλοί ή όχι, ανάλογα με τη σύνεση του ηγεμόνα.

Και η πρώτη υπόθεση που μπορεί να κάνει κάποιος για το μυαλό ενός άρχοντα, είναι να δει τους ανθρώπους που έχει γύρω του.

Και όταν είναι ικανοί και πιστοί, μπορεί πάντοτε να έχει τη φήμη του συνετού γιατί ήξερε να αναγνωρίσει τους ικανούς και να τους κρατήσει πιστούς.

Αλλά, όταν είναι αλλιώτικοι, δεν μπορεί να σχηματίσει κανείς ευνοϊκή κρίση γι' αυτόν, γιατί το πρώτο λάθος που κάνει, το κάνει σ' αυτή την εκλογή».

*

Γνωστά πράγματα, από το 1500 (τουλάχιστον) κι εντεύθεν. Από τότε, δηλαδή, που ο Νικολό Μακιαβέλι έγραφε τον «Ηγεμόνα» του.

Από την 1/1/2008, μετά και τις ...γενναιόδωρες αναπροσαρμογές στο πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής, ο χάρτης της κοινωνικής ευαισθησίας της κυβέρνησης διαμορφώνεται ως εξής:

• 800.000 συνταξιούχοι του ΟΓΑ ζουν με 330 ευρώ το μήνα.
• 500.000 άνεργοι ζουν με επίδομα 404 ευρώ το μήνα.
• 3.300.000 χαμηλόμισθοι ζουν (σύμφωνα με τα στοιχεία της εφορίας) με μηνιαίο εισόδημα 850 ευρώ (ή 1.700 ευρώ αν πρόκειται για ζευγάρι).
• 450.000 χαμηλοσυνταξιούχοι ζουν με ΕΚΑΣ ύψους 230 ευρώ το μήνα.
• 1.000.000 συνταξιούχοι του ΙΚΑ ζουν με γενική μέση σύνταξη ύψους 550,65 ευρώ το μήνα (και αναμένουν την «αύξηση» της τάξης των 0,7 ευρώ ημερησίως)...
• Εκατομμύρια μισθωτών ζουν ξεκινώντας με βασικό μισθό 658 ευρώ το μήνα.

Καλή χρονιά...

Με αφορμή το σεισμό της Κυριακής, ο κ. Σταύρος Τάσσος, σεισμολόγος - ερευνητής στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο, σημείωσε χτες στον «Ρ» ότι από το σεισμό του 1999 και μετά η απόφαση για τον έλεγχο της αντισεισμικής θωράκισης των δημόσιων κτιρίων έχει μείνει στα χαρτιά. Από τα 80.000 δημόσια κτίρια της χώρας (σχολεία, νοσοκομεία, δημόσιες υπηρεσίες κλπ.) έχουν ελεγχθεί μόλις 4.000 (δηλαδή μόλις το 5%), ενώ κι από αυτά που ελέγχθηκαν σε κανένα δεν έγιναν οι παρεμβάσεις που κρίθηκαν αναγκαίες!

Αν έτσι είναι τα πράγματα για τα δημόσια κτίρια σε μια χώρα σαν την Ελλάδα (τη χώρα με τη μεγαλύτερη σεισμική διέγερση στην Ευρώπη), μπορεί να φανταστεί κανείς τι συμβαίνει από άποψη αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας με τα περίπου 4 εκατομμύρια κτίρια σε όλη την επικράτεια...

Απόρρητο ψάλτου βηξ

«Χρειαζόμαστε μια σύγχρονη Αριστερά. Μια Αριστερά που σκέφτεται το μέλλον... Μια Αριστερά των ανοιχτών οριζόντων. Μια Αριστερά που έχει ξεφύγει από δογματισμούς και ρετσέτες. Μια Αριστερά που όμως διαφυλάττει τις βασικές αξίες της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας, της διαφάνειας, του ελέγχου της εξουσίας, της ισότητας, της λογοδοσίας...».

*

Μιας και τα παραπάνω - έτσι αρκούντως αταξικά που διατυπώνονται - θα μπορούσαν να είναι το καταστάλαγμα είτε των «φόρουμ διαλόγου» που προτείνει ο Παπανδρέου στον ΣΥΝ, είτε των προτάσεων «κοινής αντιπολιτευτικής δράσης» του ΣΥΝ προς το ΠΑΣΟΚ, ποιος λέτε να τα είπε; Ο κ. Παπανδρέου ή ο κ. Τσίπρας;