Παρουσιάζοντας την Επίκαιρη Ερώτηση, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε:

Οταν σπρώχνετε στον Καιάδα κυριολεκτικά το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, γιατί θα διστάσετε να παραμερίσετε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, προκειμένου να εξασφαλίσετε το στρατηγικό στόχο που έχετε διακηρύξει, η Ελλάδα να γίνει ένας ενεργειακός δίαυλος; Και ενεργειακός δίαυλος για την Ελλάδα σημαίνει συμφωνίες, είτε διακρατικές, είτε ανάμεσα στις μονοπωλιακές επιχειρήσεις, συμφωνίες που έχουν σχέση με το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.

Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο όντως είναι χρυσός. Δεν είναι όμως, καθόλου χρυσός για όλους. Και προπάντων, δεν είναι χρυσός για τους λαούς. Δεν χρειάζονται και πάρα πολλές αποδείξεις. Αρκεί να πάρουμε μόνο τις χώρες της Αφρικής, Σουδάν, Νιγηρία, Αγκόλα, Γκαμπόν, Γουιάνα και άλλες που έχουν τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου και οι λαοί λιμοκτονούν. Για να μην αναφερθώ στις περιοχές της Μέσης Ανατολής και για να μην πάρουμε το πετρέλαιο ως αποφασιστική αιτία για την πραγματοποίηση πολεμικών συγκρούσεων.

Ευθέως σας ρωτάμε: Η υφαλοκρηπίδα, που αφορά στο Καστελόριζο, θα ενταχθεί στη συζήτηση γενικά για τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία; Και γιατί δεν καθορίζετε την ΑΟΖ; Ποιος είναι ο λόγος, όταν μάλιστα αυτό έχει γίνει σε όλες τις γειτονικές χώρες; Και υποσημειώνουμε ότι το Καστελόριζο, εάν ενταχθεί - και έτσι πρέπει να ενταχθεί - στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, τότε ανεβάζει τη γειτονία της ελληνικής και κυπριακής υφαλοκρηπίδας και βγάζει από τη μέση τις τουρκικές αξιώσεις».

Επικαλέστηκε ότι πρόκειται για «βαθιά τεχνικά και νομικά ζητήματα» για να προχωρήσει σε αβάσιμους ισχυρισμούς, ότι τάχα «το δικαίωμα εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των πόρων της υφαλοκρηπίδας δεν εξαρτάται ή επηρεάζεται από την κήρυξη ή μη της ΑΟΖ». Ωστόσο, αυτό που περιγράφει δεν είναι η υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ όπως ορίζεται σήμερα στο Διεθνές Δίκαιο. Να θυμίσουμε ότι προ μηνών σε συνέντευξή του ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλος, όταν ρωτήθηκε για τις έρευνες τουρκικών πλοίων ανοιχτά του Καστελόριζου και μεταξύ Θράκης και Σαμοθράκης, είχε ισχυριστεί, παίζοντας ρόλο «λαγού», ότι πρόκειται για διεθνή ύδατα και ότι η ελληνική υφαλοκρηπίδα πάει μέχρι τα 200 μέτρα βάθος.

Στην ουσία ο Γ. Παπανδρέου δε λέει τίποτα για την κατοχύρωση της ΑΟΖ και σκόπιμα περιπλέκει τα πράγματα για να συγκαλύψει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει για διμερή διαπραγμάτευση με την Τουρκία επί των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, έξω από το πλαίσιο που ορίζει η Συνθήκη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, με τελικό ζητούμενο τη συνεκμετάλλευση της ελληνικής ΑΟΖ και τη συνακόλουθη στρατιωτική συνδιαχείριση στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.

Ομως, το κλειδί στην όλη υπόθεση, που δίνει την ουσία της ΑΟΖ, αλλά δε λέει κουβέντα ο Γ. Παπανδρέου, είναι το πλάτος που εκτείνεται από τις ακτές, το όριο της υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ και όχι ο γεωλογικός ορισμός της. Αυτή κατοχυρώνεται σαφώς από τη Συνθήκη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, του 1982, η οποία προβλέπει ζώνη μέχρι 200 ν. μίλια ή σε περίπτωση αποστάσεων κάτω των 400 ν. μιλίων ορίζει το όριο της μέσης απόστασης των απέναντι ακτών, καθώς και πλήρη δικαιώματα σε όλα τα κατοικημένα νησιά. Σε αντίθεση με τον παλιό ορισμό της υφαλοκρηπίδας, την προηγούμενη δηλαδή σύμβαση, του 1958, που έθετε ως όριο τα 200 μέτρα βάθος βυθού.

Πέραν όλων των άλλων, ο πρωθυπουργός απέφυγε εντελώς να απαντήσει γιατί η κυβέρνηση δεν προχωράει στον ορισμό των ελληνικών Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ), όπως έχει δικαίωμα να κάνει.

Για να δικαιολογήσει την κυβερνητική τακτική αποσιώπησης - στην ουσία εγκατάλειψης της ελληνικής ΑΟΖ - επικαλέστηκε την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, το 1985, για την υπόθεση της υφαλοκρηπίδας Λιβύης - Μάλτας. Να σημειωθεί πως η απόφαση αυτή εκδόθηκε μια περίοδο που ακόμα δεν είχε τεθεί σε πλήρη εφαρμογή από τα κράτη η νέα τότε Συνθήκη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, που καθιερώνει την ΑΟΖ και τη μέση γραμμή ως απόλυτο όριο.

Οπως υποστήριξε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, στην απόφαση εκείνη, την οποία και επικαλείται, επισημαίνεται: «Αν και είναι δυνατό να υπάρχει υφαλοκρηπίδα, όπου δεν υπάρχει ΑΟΖ, δεν είναι δυνατό να υπάρχει ΑΟΖ χωρίς αντίστοιχη υφαλοκρηπίδα». Ουσιαστικά, ο πρωθυπουργός επιχειρεί με δικολαβίστικα σοφίσματα να δημιουργήσει σύγχυση μεταξύ γεωλογικού και νομικού ορισμού της υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ. Ωστόσο, έτσι αποκαλύπτεται το πλαίσιο στο οποίο πιθανά έχουν καταλήξει οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις.

Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι σε απόρρητη έκθεσή του, που πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας στον Τύπο, εμπειρογνώμονας του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών έκανε αναφορά στους κινδύνους που εγκυμονεί για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα το ενδεχόμενο προσφυγής στη Χάγη του ζητήματος του Καστελόριζου.

Μάλιστα, αναφέρεται σε αυτή πως η εν λόγω απόφαση για την υπόθεση Μάλτας - Λιβύης είναι αρνητικό δεδικασμένο, καθώς γίνεται αναφορά στην αρχή της αναλογικότητας, πράγμα που σημαίνει ότι στο Καστελόριζο αν γινόταν προσφυγή θα επιδικαζόταν τόση ΑΟΖ όση αναλογεί στο μήκος των ακτών του σε αναλογία με τις απέναντι τουρκικές ακτές και όχι αυτή που δικαιούται μέχρι τα 200 ν. μίλια ή τη μέση απόσταση από την Κύπρο και την Αίγυπτο.

Ομως, εδώ ακριβώς εγείρονται σοβαρά ζητήματα. Προϋπόθεση της προσφυγής στη Χάγη είναι η υπογραφή συνυποσχετικού, δηλαδή αποδοχή της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου αλλά και δέσμευση για αποδοχή της απόφασής του. Ωστόσο, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ προϋποθέτει τον ορισμό, δηλαδή τη βάση εκκίνησής της, δηλαδή από πού ξεκινάει, από τα 6 ή τα 12 μίλια χωρικών υδάτων ή ακόμα και από τις ευθείες γραμμές βάσης με τις οποίες μπορεί να κλείσουν οι κόλποι.

Επίσης, πρέπει να λήξουν οι τουρκικές αμφισβητήσεις για την κυριότητα πολλών ελληνικών νησιών (σύμφωνα με μια εκδοχή 21 ελληνικά νησιά), είναι η θεωρία περί «γκρίζων ζωνών». Πρέπει ακόμα να λήξει το θέμα του Καστελόριζου, που αποτελεί κλειδί για την Ανατολική Μεσόγειο, για το οποίο η Τουρκία δε δέχεται ότι έχει υφαλοκρηπίδα και δικαιώματα ΑΟΖ.

Αυτόματα, λοιπόν, δημιουργούνται νέες ανησυχίες για το ενδεχόμενο παραπομπής όλων αυτών των ζητημάτων στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, δηλαδή αποδοχή αρμοδιότητάς του για επαναχάραξη συνόρων σε βάση πάντα της εκχώρησης ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων κατοχυρωμένων όχι μόνο από το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά και από συνθήκες όπως αυτή της Λοζάνης του 1923.

Συνεπώς, η αναφορά από τον πρωθυπουργό υποκρύπτει τελείως ασύμφορη για την Ελλάδα διαπραγμάτευση με την Τουρκία, έξω από τους κανόνες της ισχύουσας Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, στη βάση των «ζωτικών συμφερόντων» της γειτονικής χώρας, όπως αυτά αναφέρονται στη Συμφωνία της Μαδρίτης του 1997.

Δηλαδή, εγκατάλειψη και εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, που θα σηματοδοτήσει αλλαγή του σημερινού συνοριακού «στάτους» στο Αιγαίο με δραματικές επιπτώσεις στην ίδια την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.

Σε ανακοίνωση για την τοποθέτηση του πρωθυπουργού στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της χτεσινής συζήτησης, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Ο πρωθυπουργός κατά τη δευτερολογία του στη Βουλή, αξιοποιώντας ότι ο Κανονισμός δε δίνει τη δυνατότητα απάντησης από το ΚΚΕ, κατέφυγε σε σειρά ανυπόστατων και συκοφαντικών χαρακτηρισμών, διαστρεβλώνοντας προκλητικά τις θέσεις του ΚΚΕ, αλλά και τα ίδια τα γεγονότα.

Αυτός που αμφισβητεί ότι το Καστελόριζο έχει υφαλοκρηπίδα και ότι ανήκει στην ελληνική ΑΟΖ, δεν είναι το ΚΚΕ, όπως ο πρωθυπουργός ψευδέστατα ισχυρίστηκε, αλλά η τουρκική κυβέρνηση με εκφρασμένες θέσεις και δράσεις, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την είσοδο τουρκικών πολεμικών πλοίων και ερευνητικών σκαφών, όπως το Malene Ostervold.

Εκείνα που έχουν ανοίξει το δρόμο σ' αυτήν την εξέλιξη, είναι η συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, οι συμφωνίες της Μαδρίτης και του Ελσίνκι, που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και αναγνωρίζουν ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο.

Ο λαός πρέπει να ανησυχήσει και να τεθεί σε εγρήγορση, για να αντιμετωπίσει τις επικίνδυνες εξελίξεις που εγκυμονούν σε βάρος των λαών, σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Και αυτό γιατί ενώ η κυβέρνηση κατηγορεί με θράσος το ΚΚΕ για εθνικισμό και συνομωσιολογία, προσποιείται πως δεν καταλαβαίνει και δεν απαντά στις συγκεκριμένες προκλήσεις της τουρκικής πλευράς, δε διαψεύδει τις δηλώσεις των κυβερνητικών παραγόντων της Τουρκίας για μυστικές διαβουλεύσεις, δεν αντιδρά, αλλά αποδέχεται τις "γκρίζες ζώνες" που επιβάλλει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.

Πατριωτισμός δεν είναι η πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, αλλά τα συμφέροντα των λαών».

Eurokinissi

Από τη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή

Εφτασε μάλιστα στο έσχατο όριο διαστρέβλωσης των όσων λέει το ΚΚΕ, με φαιδρές και επικίνδυνες κατηγορίες του τύπου «έχετε καταντήσει ο καλύτερος προπαγανδιστής των ακραίων τουρκικών θέσεων, όταν μιλάτε για το Καστελόριζο. Ούτε στα όνειρα του πιο ακραιφνούς Κεμαλιστή στρατηγού του βαθέος τουρκικού κράτους, δεν συμβαίνουν αυτά που εσείς λέτε εδώ στη Βουλή των Ελλήνων»!

Στο παραλήρημά του προσπάθησε να δώσει στο ΚΚΕ μαθήματα διεθνισμού (!), τον οποίο επιχείρησε να ταυτίσει με τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου που υπηρετεί η κυβέρνηση. Οπως είπε, «μια πολιτική δύναμη που θέλει να λέγεται "προοδευτική" που κάποτε πρέσβευε τον διεθνισμό και τη συνεργασία των λαών, τώρα ξεπέφτει στο επίπεδο να καλλιεργεί, με δημαγωγικό τρόπο, εθνικιστικές φοβίες»! Θυμάμαι - πρόσθεσε - παλιότερα τους κομμουνιστές να λένε ότι η αντιπαλότητα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι τεχνητή, ότι την καλλιεργούν σκόπιμα οι κυβερνήσεις του ΝΑΤΟ των δύο χωρών, για να προκαλέσουν ένταση και κούρσα εξοπλισμών.

Παρά την παρατήρηση της Αλ. Παπαρήγα ότι «αυτά δεν τα είπαμε ποτέ, μην αλλοιώνετε τη στάση μας», ο πρωθυπουργός επέμεινε σκόπιμα στη διαστρέβλωση της θέσης του ΚΚΕ για τα Ελληνοτουρκικά.

Σε όλη τη διάρκεια της ομιλίας του, ήταν εμφανής η προσπάθειά του να απαξιώσει τις θέσεις όσων αντιδρούν στις δρομολογημένες εξελίξεις στο Αιγαίο κάτω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ, που θα αποβούν σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Εφτασε, μάλιστα, στο σημείο να πει ότι όχι μόνο διαψεύδει τα όσα επισημαίνονται στην Επίκαιρη Ερώτηση, αλλά κατηγορεί το ΚΚΕ «για κοινή συκοφάντηση και για υπονόμευση της ειλικρινούς προσπάθειας που κάνει η Ελλάδα να χτίσει μια νέα σχέση με τη γείτονα χώρα».

Κατά τον Γ. Παπανδρέου, όσα καταγγέλλονται για τις εξελίξεις στο Αιγαίο είναι «θεωρίες συνωμοσίας» και όσα λέγονται για εμπλοκή ξένων δυνάμεων, που παρακολουθεί άβουλη η κυβέρνηση, «είναι μια ψυχολογία που εσείς (σ.σ. το ΚΚΕ) καλλιεργείτε συστηματικά βαθιάς ηττοπάθειας η οποία υπονομεύει την αυτοπεποίθηση του ελληνικού λαού».

Αναφερόμενος στη μυστική διπλωματία και την αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας από το ΝΑΤΟ, είπε ότι η κυβέρνηση έχει διαψεύσει τα σχετικά δημοσιεύματα και όσοι επιμένουν δημιουργούν «αβάσιμες εντυπώσεις και καλλιεργούν αδικαιολόγητες φοβίες και ηττοπάθεια».

Σχετικά με την πρόσφατη επίσκεψή του στην Τουρκία με αφορμή την ετήσια σύνοδο των Τούρκων πρεσβευτών, ισχυρίστηκε ότι πήγε εκεί γιατί πιστεύει «ειλικρινά ότι Ελλάδα και Τουρκία μπορούν όχι μόνο να συνυπάρξουν ειρηνικά, αλλά και να διαδραματίσουν κομβικό ρόλο για την ανάπτυξη, την ασφάλεια και την ευημερία των λαών της ευρύτερης περιοχής, Βαλκανίων και Ανατολικής Μεσογείου». Οι δύο χώρες, είπε, μπορούν να παίξουν «σημαντικό ρόλο μαζί» και η συνεργασία τους να γίνει παράδειγμα για την ευρύτερη περιοχή «ενίσχυσης ειρηνικών θεσμών, περιφερειακής συνεργασίας και διακυβέρνησης».

Η Ελλάδα, είπε στη συνέχεια, παίρνει πρωτοβουλίες «εξωστρέφειας», με στόχο την ανάπτυξη και την εκμετάλλευση όλων των πλουτοπαραγωγικών δυνατοτήτων «της ελληνικής επικράτειας και σε αυτό το πλαίσιο και με γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα και τον σεβασμό των προβλέψεων του διεθνούς δικαίου, προχωράμε και όσον αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις».

Για την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, είπε ότι αυτή θα γίνει στην περίπτωση που η Τουρκία δεν ανταποκρίνεται στις διερευνητικές επαφές που «έχουμε εντατικοποιήσει», προκειμένου να προχωρήσουμε στη διαδικασία οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας σε όλη τη θαλάσσια περιοχή μεταξύ των δύο χωρών «από τον Εβρο μέχρι το Καστελόριζο».

Εμείς, είπε, προτείνουμε συμφωνία με την Τουρκία για την από κοινού προσφυγή στη Χάγη, όπως έχει κάνει πληθώρα χωρών με αντίστοιχα ζητήματα οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών και εχέγγυο αποτελεί η εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας που «εμείς θεωρούμε ως βάση για την οριστική επίλυση της διαφοράς».

Με αυτό το σκεπτικό, συνέχισε, εργαζόμαστε για την οριοθέτηση όλων των θαλασσίων ζωνών με το σύνολο των γειτονικών χωρών και ήδη πέρα από τη συμφωνία με την Ιταλία και την Αλβανία γίνονται διαπραγματεύσεις με τη Λιβύη και την Αίγυπτο, ενώ με την Κύπρο «η σχέση που μας συνδέει, υπαγορεύει ότι μόλις το κρίνουμε σκόπιμο, θα προχωρήσουμε με ταχύτητα στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών».

Κάνοντας πως δε γνωρίζει τις θέσεις του ΚΚΕ, είπε ότι προσπαθεί να καταλάβει τι προτείνει και αναρωτήθηκε προβοκατόρικα: «Ποια θα έπρεπε να είναι η λύση στο πρόβλημα (σ.σ. της υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία); Στρουθοκαμηλισμός; 'Η στασιμότητα; 'Η σύρραξη;». Κατά τον Γ. Παπανδρέου δεν υπάρχει θέμα αμφισβήτησης για την υφαλοκρηπίδα του Καστελόριζου. Απευθυνόμενος στην Αλ. Παπαρήγα είπε ότι «εσείς το θέσατε στο ελληνικό κοινοβούλιο, κανένας άλλος δεν το έθεσε αυτό».

Στην παρατήρηση της Αλ. Παπαρήγα ότι η κυβέρνηση δεν έχει διαψεύσει δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών ότι γίνονται συζητήσεις για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, είπε ότι «εμείς κάνουμε διάψευση όποτε χρειάζεται και το κάνουμε συστηματικά» και ανέφερε ότι δεν πρέπει «να τσιμπάμε με την κάθε δήλωση κάθε αξιωματούχου που θέλει να λέει αυτό που θέλει να προτείνει ή να προβάλει από τη δική του πλευρά».

Σε ό,τι αφορά το πετρέλαιο ή οτιδήποτε υπάρχει στο υπέδαφος, ο πρωθυπουργός είπε ότι η «κόκκινη γραμμή» της κυβέρνησης είναι «να οριοθετήσουμε την υφαλοκρηπίδα, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα».

Αναφερόμενος στις «Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες» (ΑΟΖ), είπε ότι για το θέμα «δεν χρειάζεται εύκολη ρητορική» γιατί πολλά από αυτά τα θέματα «είναι βαθιά τεχνικά και νομικά ζητήματα» και πρόσθεσε ότι το δικαίωμα εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των πόρων της υφαλοκρηπίδας δεν εξαρτάται, ούτε επηρεάζεται από την κήρυξη ή μη Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών.

Αυτό σημαίνει, συνέχισε, με βάση σχετική απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης ότι «αν και είναι δυνατό να υπάρχει υφαλοκρηπίδα όπου δεν υπάρχει ΑΟΖ, δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ΑΟΖ χωρίς αντίστοιχη υφαλοκρηπίδα». Πρακτικά, κατά τον Γ. Παπανδρέου, το μέγιστο όριο της ΑΟΖ είναι το όριο της υφαλοκρηπίδας «αυτό που εμείς προσπαθούμε να οριοθετήσουμε μέσα από τις διαδικασίες αυτές».

Η Ελλάδα, κατέληξε, δεν αποκλείει τη θέσπιση ΑΟΖ, αλλά το ζήτημα αυτό «δεν εξετάζεται μεμονωμένα, αλλά στο ευρύτερο πλαίσιο της θέσπισης θαλάσσιων ζωνών και της εφαρμογής της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, το 1982».

Eurokinissi

Η Αλέκα Παπαρήγα στη χτεσινή συζήτηση της Επίκαιρης Ερώτησης στη Βουλή

«Κύριε Πρόεδρε, ο τρόπος που απαντήσατε, ιδιαίτερα στα πρώτα τέσσερα - πέντε λεπτά, και οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιήσατε, επιβεβαιώνουν ότι σας έχουμε πιάσει στα πράσα και ότι αυτά που λέμε δεν είναι θεωρίες.

Γιατί δεν βγήκατε να διαψεύσετε τον κ. Νταβούτογλου, να πείτε με δελτίο Τύπου "όχι δεν έχουμε συζητήσει αυτά"; Δεν έχετε βγει να τους διαψεύσετε. Εμείς δεν έχουμε χρηματίσει ΚΥΠατζήδες για να βλέπουμε συνωμοσίες. Εμείς βλέπουμε τη διαφάνεια κι αυτό που είναι καθαρό, ποιος αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Μόνο η Τουρκία; Δεν είναι κατοχυρωμένη η στάση της Τουρκίας στα πλαίσια του ΝΑΤΟ; Εχετε ασκήσει ποτέ κριτική στο ΝΑΤΟ για το συγκεκριμένο ζήτημα; Εχει βάλει ποτέ το ΝΑΤΟ στη θέση της την Τουρκία; Είναι συμμαχία μέσα στην οποία συμμετέχετε. Να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, πριν πω τι λέμε εμείς.

Δεν τοποθετηθήκατε στην ΑΟΖ. Η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ δε συμπίπτουν ακριβώς. Η χάραξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης περιέχει πολύ περισσότερα ουσιαστικά στοιχεία από ό,τι ο καθορισμός της υφαλοκρηπίδας και δεν είναι τυχαίο ότι αυτό δεν το χρησιμοποιείτε και το σνομπάρετε, όπως έχω ακούσει ορισμένους υπουργούς ή υφυπουργούς στην τηλεόραση να συζητάνε ότι δεν έχει σημασία η ΑΟΖ. Πώς δεν έχει;

Δεύτερον, λέτε ότι βεβαίως, αν δεν τα βρούμε, θα κάνουμε ένα συμβιβασμό. Εμείς ρωτάμε, ποιος θα είναι ο συμβιβασμός και τι θα υπηρετεί; Γενικά τις σχέσεις καλής γειτονίας ή τις πολυεθνικές του πετρελαίου ή το δικό σας "μοντέλο - όπως λέτε - παραγωγικής ανάπτυξης", το εξαγωγικό, το εξωστρεφές, όπου τα πάντα κρίνονται από τις συμφωνίες ανάμεσα στους μονοπωλιακούς ομίλους; Και γιατί να σας έχουμε εμπιστοσύνη;

Το 1997 κλείσατε ή δεν κλείσατε συμφωνία - η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήταν τότε, αν δεν κάνω λάθος - μέσω της ΔΕΠ, με τρεις πολυεθνικές πετρελαίου που αφορούσε την έρευνα, την εξόρυξη, την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων και που αφορούσε τη Βορειοδυτική Πελοπόννησο και τα Γιάννενα; Και στη συνέχεια προχωρήσατε βέβαια και στο Βόρειο Αιγαίο, Πρίνο κ.λπ.

Ποια ήταν η συμφωνία που κάνατε; Διαφανέστατη είναι. Δεν μιλάμε εμείς για συνωμοσίες. Το κέρδος της Ελλάδας από αυτό θα ήταν 12%. Τι μίσθωση θα σας έδιναν; Ανάλογα με το τι θα έβρισκαν, από 2% έως 15%, για 25 χρόνια. Και θα καθόριζαν οι πολυεθνικές του πετρελαίου τις τιμές πώλησης του πετρελαίου στην Ελλάδα, με βάσης τις διεθνείς τιμές. Δηλαδή, ιδιοκτησία που έχει η Ελλάδα στη δική της ζώνη - εκεί δεν υπάρχει θέμα καθορισμού υφαλοκρηπίδας - θα οδηγούσε σε κανένα κέρδος.

Εμείς σας λέμε, έχετε 25ετείς συμφωνίες για το Βόρειο Αιγαίο. Ποια είναι τα αποτελέσματα; Τι έχει κερδίσει η Ελλάδα από αυτά; Τι αντλήθηκε, πώς αντλήθηκε; Γιατί μιλάμε για ηλεκτρονική διακυβέρνηση, για διαφάνεια.

Εμείς παίρνουμε υπόψη και το εξής: Το Αιγαίο και γενικά η λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου έχει αυτόν τον πλούτο, τους υδρογονάνθρακες, για να μην πω τώρα ότι υπάρχει και ορυκτός πλούτος στην Βόρεια Ελλάδα, χρυσός, ουράνιο κ.λπ. και πού πάει. Είναι περιοχή όπου υπάρχουν οξύτατοι ανταγωνισμοί. Εγιναν και γίνονται πόλεμοι για το πετρέλαιο.

Επομένως, εμείς βεβαίως έχουμε πρόταση, αλλά η πρόταση δεν μπορεί να αφορά μόνο τη συμφωνία Ελλάδας - Τουρκίας, αλλά γενικότερα τον εσωτερικό και εξωτερικό προσανατολισμό της Ελλάδας - να το πω έτσι - και τις διεθνείς της σχέσεις. Το πρώτο πράγμα, λοιπόν, είναι ότι πρέπει να καταγγελθεί το ίδιο το ΝΑΤΟ, αν θέλετε, με το ύψος και τη δύναμη που εσείς καθορίζετε να το κάνετε και να είναι καθαρό στον ελληνικό λαό ότι το ΝΑΤΟ ανέχεται τις παραβιάσεις της Τουρκίας.

Δεύτερον, υπάρχει αντιπυραυλική ασπίδα, η οποία αυτή τη στιγμή εγκαθίσταται στην Τουρκία και αναλαμβάνει και τη διεύθυνση. Μπορείτε να τα βρείτε. Τα έχουμε ξαναπεί εδώ στη Βουλή. Υπάρχει, λοιπόν, ένα πλέγμα αποφάσεων που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, ποια είναι η "κόκκινη γραμμή" της Ελλάδας. Να πάρουμε υπόψη και το διεθνή συσχετισμό. Τι θα πει να διατυπώσουμε την πρότασή μας; Εδώ υπάρχει ένα πακέτο στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Γιατί να σας έχουμε εμπιστοσύνη;

Γιατί στηρίξατε τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας; Επειδή ο Μιλόσεβιτς καταπίεζε τους Αλβανούς ή γιατί υπήρχε η συμφωνία INOGATE και ήθελαν να διασπάσουν τη Γιουγκοσλαβία για να περάσει ο αγωγός πετρελαίου; Εκείνη την περίοδο έτσι τα ήθελαν οι Αμερικανοί για να φέρνουν το πετρέλαιο από την Κασπία στην Ευρώπη κ.λπ.

Θέλετε, λοιπόν, εμείς να σας κάνουμε μια πρόταση απομονωμένη, χωρίς να πειράξουμε τη γενικότερη πολιτική σας. Εμείς, βεβαίως, δε θέλουμε πόλεμο με την Τουρκία, αλλά μας ενδιαφέρει και τι είδους ειρήνη θα υπάρχει. Εδώ μέσα μπαίνει το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, ο ορυκτός πλούτος. Δεν είναι, αν θέλετε, τα παραδοσιακά με την Τουρκία. Μπαίνουν πάρα πολλά ζητήματα και αυτό επιβάλλει μια διαφορετική πολιτική, ενιαία, γιατί εσωτερική και εξωτερική δεν έχει διαφορά. Γιατί να σας έχουμε, δηλαδή, εμπιστοσύνη;

Ο πόλεμος του Ιράκ ήταν άσχετος με το πετρέλαιο; Ο πόλεμος του Αφγανιστάν ήταν άσχετος και θέλετε εσείς να σας πούμε απλώς τι θα κάνετε με την Τουρκία; Σκοπίμως απομονώνετε το ζήτημα Ελλάδα και Τουρκία; Βεβαίως, έχει την ιδιαιτερότητά του και την ιστορική και οποιαδήποτε.

Να το πούμε καθαρά. Δεν σας έχουμε εμπιστοσύνη, όχι γιατί έχουμε ανακαλύψει ένα συνωμοτικό σχέδιο. Γιατί αυτή είναι η στρατηγική σας, γιατί αυτό συμφέρει σήμερα την αστική τάξη της Ελλάδας, να ανταγωνίζεται την αστική τάξη της Τουρκίας. Και όταν υπάρξει συμφωνία θα είναι προσωρινή, θα είναι μια ανακωχή. Αύριο, αλλάζουν οι εταίροι, αλλάζουν οι συμμαχίες. Αυτό θέλουμε να βάλουμε στον ελληνικό λαό.

Σήμερα, δε μας είπατε για "κόκκινη γραμμή". Τι θα πει "μέχρι το Καστελόριζο"; Το "μέχρι το Καστελόριζο" μπορεί να σημαίνει έξω και το Καστελόριζο. Δεν μας λέει τίποτα. Να μας πείτε καθαρά πού ανήκει η υφαλοκρηπίδα του Καστελόριζου. Θα είναι ουδέτερη; Θα βγει απέξω; Είναι κρίκος αυτό. Μιλάτε συνέχεια για το Βόρειο Αιγαίο. Μα, υπάρχει Κεντρικό και Νότιο Αιγαίο. Και μιλάμε από τη σκοπιά των συμφερόντων του ελληνικού λαού, των συμφερόντων του τουρκικού λαού, των συμφερόντων της ειρήνης της περιοχής.

Ε, λοιπόν, δεν σας εμπιστευόμαστε. Τι να κάνουμε; Μακάρι να μας διαψεύσετε. Κι αν θέλετε - για να ολοκληρώσω - όλη αυτή η συζήτηση που τη φέρνουμε εδώ, τη φέρνουμε ακριβώς γιατί θέλουμε και με τον τρόπο μας - αυτά είναι τα μέσα που έχουμε - να ασκήσουμε πίεση. Μακάρι να μην το κάνετε. Δεν έχουμε τα μάτια στραμμένα στις κάλπες, τι θα γίνει μετά από δέκα και δεκαπέντε χρόνια και όχι συγκυριακά για να πάρουμε ένα χειροκρότημα ή να κατηγορηθούμε για συνωμότες. Δε σας εμπιστευόμαστε, λοιπόν. Πειράζει; Καλό είναι αυτό στο κάτω - κάτω, παράγοντας πίεσης είναι».