Με σύνθημα πως οι λαοί της Ευρώπης μπορούν να έχουν κι άλλη επιλογή, χτες ξεκίνησε και τυπικά η μάχη των ευρωεκλογών. Στόχος αυτής της μάχης είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και των συμμάχων του, ώστε να χτιστεί ένα μεγάλο Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο, που θα είναι ικανό όχι μόνο να υπερασπίσει τα δικαιώματα των εργαζομένων - ενάντια στις επιλογές της ΕΕ - αλλά και να οδηγήσει το λαό στη δική του λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία. Μόνο με μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία μπορούμε να κρατάμε τις τύχες μας στα χέρια μας.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Δημ. Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, πως οι κομμουνιστές δίνουν με αισιοδοξία την εκλογική μάχη, πόσο μάλλον που διαφαίνεται ότι οι λαοί, παρά τις δυσκολίες ορθώνουν το ανάστημά τους.

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε ότι μπροστά στην κάλπη ο λαός έχει να επιλέξει ανάμεσα στα κόμματα του ευρωμονόδρομου και της ευρωυποταγής και σε εμάς που θέλουμε, από κοινού με άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις, να παλέψουμε ενάντια στις επιλογές της ΕΕ με συνέπεια και σταθερότητα.

Βεβαίως δεν κρύβουμε λόγια στη Διακήρυξη, όπως κάνουμε σε όλες τις πολιτικές μάχες και αναμετρήσεις, στην καθημερινή μας ζωή. Προβάλλουμε και κάνουμε γνωστή ολόκληρη τη στρατηγική μας, η οποία συνίσταται στη θέση ότι η Ελλάδα της λαϊκής κοινωνικής ευημερίας, της ειρήνης, η Ελλάδα στην οποία ο λαός αποφασίζει με τη θέληση και την πείρα του ποιο κοινωνικοοικονομικό σύστημα θέλει, ποιο πολιτικό σύστημα θέλει, δε χωράει μέσα στην ΕΕ.

Η ΕΕ δεν μπορεί να μετατραπεί σε Ευρώπη των εργαζομένων. Δε διορθώνεται, ανατρέπεται. Στόχος είναι το αδυνάτισμα της ΕΕ, τελικά η ανατροπή του οικοδομήματός της.

Γι' αυτό και υποστηρίζουμε ότι προβάλλει ως καθήκον όλων των λαών της Ευρώπης, και του ελληνικού λαού, να επιλέξουν, αφού πειστούν (και θα πειστούν από τα ίδια τα πράγματα αργά ή γρήγορα), να παλέψουν για τα καθημερινά τους προβλήματα, αλλά και να δημιουργήσουν, με τους εργαζόμενους της Ευρώπης, ένα διεθνοποιημένο κίνημα για την αποδέσμευση.

Μπορεί να το εμπιστευτεί και εκείνος, εκείνη που έχει αμφιβολίες, δυσπιστεί ή και νιώθει κάποιο δέος μπροστά στη θέση για αποδέσμευση. Που δεν μπορεί να φανταστεί, με το σημερινό συσχετισμό δύναμης, ότι μπορεί να υπάρξει ενωμένη Ευρώπη χωρίς την ΕΕ.

Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι το ΚΚΕ ως κόμμα που εναντιώνεται στην ΕΕ δεν μπορεί να έχει ουσιαστική παρέμβαση στο Ευρωκοινοβούλιο και στα άλλα μέτωπα πάλης. Σήμερα, ύστερα από τόσες εκλογικές αναμετρήσεις που έχουν γίνει για το Ευρωκοινοβούλιο, δεν αποτελεί επιχείρημα που χαρακτηρίζεται από στοιχειώδη σοβαρότητα. Δεν έχει αντίκρισμα.

Το αντίθετο συμβαίνει. Ακριβώς γιατί δεν έχουμε καμία αυταπάτη για το χαρακτήρα και τους στόχους της ΕΕ, γιατί δεν έχουμε καμία ροπή συμφιλίωσης μαζί της, ακριβώς γι' αυτό παρακολουθούμε από κοντά και από τα μέσα τις εξελίξεις, ενημερώνουμε άμεσα τον ελληνικό λαό και προσπαθούμε να οργανώσουμε μέτωπο αντίστασης.

Οσοι δεν αναγνωρίζουν τις προσπάθειές μας να προλάβουμε επιπτώσεις, να μετριάσουμε τις συνέπειες, δε θέλουν και το πιο απλό, ούτε καν κριτική αποκάλυψη για το τι σημαίνει και τι δε σημαίνει ΕΕ. Θέλουν να έχουν την ησυχία και τη βόλεψή τους, καλλιεργώντας στον ελληνικό λαό συνθήκες άγνοιας και αυταπάτες για το χαρακτήρα και τους στόχους της ΕΕ.

Είμαστε ελεύθεροι και αδέσμευτοι απέναντι στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, του Αμστερνταμ και της Νίκαιας, της Λισαβόνας. Απέναντι στη Λευκή Βίβλο, στην πολιτική της ΟΝΕ και του ευρώ, του Συμφώνου Σταθερότητας, στη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ και της κοινής της δράσης με το ΝΑΤΟ.

Προσπαθούμε να διαμορφωθεί πανευρωπαϊκός ριζοσπαστικός πόλος στην Ευρώπη και στο Ευρωκοινοβούλιο.

Δουλεύουμε, για να αυξήσουμε την ικανότητά μας στη διαμόρφωση μιας συμμαχίας βιώσιμης και αγωνιστικής. Αντιπαλεύουμε όχι μόνο την πρακτική, αλλά και την ιδεολογία του ιμπεριαλισμού, από σταθερές διεθνιστικές θέσεις. Προσπαθούμε να υψωθεί τείχος στη διάβρωση και εξαγορά συνειδήσεων, στην αλλοτρίωση, στην ιδεολογία και την υποκουλτούρα του ιμπεριαλισμού.

Η καταδίκη της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, πρέπει να εκφραστεί στη μάχη των ευρωεκλογών, αναδρομικά για την πολιτική τους στην ΕΕ και στην Ελλάδα, αλλά και προληπτικά γι' αυτό που έρχεται από την ΕΕ σε βάρος των λαών. Να επικριθεί η πολιτική της ευρωυποταγής στο όνομα της αριστερής ανανέωσης.

Δεν αγνοούμε και δεν υποτιμούμε τις δυσκολίες. Αφήνουμε πόρτα ανοιχτή, προοπτικής, για το αύριο. Το αύριο κρίνεται από τη στάση που κρατάς σήμερα. Υπολογίζουμε στο ρόλο των λαϊκών κινημάτων, στην κοινή, συντονισμένη δράση τους. Αλλά και στις εσωτερικές αντιθέσεις ανάμεσα στα κράτη - μέλη, στην ανισόμετρη ανάπτυξη.

Το ΟΧΙ είναι εγγύηση για κάτι καλύτερο, αρκεί να αξιοποιηθεί και να μην επιχειρηθεί η αλλοίωση του νοήματός του. Το ΟΧΙ είναι ΝΑΙ στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, χωρίς ξένα στρατεύματα και βάσεις, καθεστώς εγγυητριών δυνάμεων και παρέμβαση δικαστικού σώματος, με τη συμμετοχή μάλιστα και ξένων.

Το ΟΧΙ για μας, χωρίς διάθεση εξιδανίκευσης της κατάστασης, αθροίζεται με τον αγώνα που δίνει ο παλαιστινιακός και ιρακινός λαός. Οι Ελληνοκύπριοι έδειξαν ότι δε φοβούνται να κάνουν τη ζωή των Αμερικανο - Βρετανών δύσκολη. Με τα ΟΧΙ των λαών της Ευρώπης σε δημοψηφίσματα.

Σήμερα, μπροστά στον κυπριακό λαό, ανεξάρτητα πώς ψήφισε, ορθώνεται μια προσπάθεια απ' έξω και από τα μέσα, να αλλοιωθεί το περιεχόμενο και το νόημα του ΟΧΙ. Να ταυτιστεί με τον εθνικισμό, με το μίσος προς τους Τουρκοκυπρίους, να εμφανιστεί σαν ένα πείσμα που θα περάσει πολύ γρήγορα, είτε σαν έκφραση άγνοιας και παραπληροφόρησης.

Το ΟΧΙ δείχνει ότι το «σχέδιο Ανάν» είτε ως βάση είτε ως μη βάση δεν έχει την εμπιστοσύνη των Ελληνοκυπρίων.

Το ζήτημα της ασφάλειας που έχει τεθεί αφορά όχι μόνο αν κάποιοι και μάλιστα αυτοί που κατασκεύασαν το συγκεκριμένο σχέδιο για κράτος - προτεκτοράτο, εγγυώνται, αλλά αν το ίδιο το μόρφωμα μπορεί να λειτουργήσει υπέρ των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Το καθεστώς των εγγυήσεων και των εγγυητών δεν μπορεί να διασφαλίσει ασφάλεια σε συνθήκες της γνωστής μας νέας τάξης πραγμάτων.

Βεβαίως, η Κύπρος αποφασίζει, όμως δεν μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, πολύ περισσότερο που η Ελλάδα προτείνεται από το σχέδιο, επιβάλλεται για την ακρίβεια, να είναι εγγυήτρια δύναμη μαζί με την Τουρκία και τη Μεγάλη Βρετανία. Εμείς δεν αναγνωρίζουμε έναν τέτοιο ρόλο σε καμία δύναμη, γιατί και μόνο το καθεστώς των εγγυήσεων δείχνει ότι καταλύεται η τυπική έννοια του ανεξάρτητου κράτους.

Χρόνια τώρα το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΣΥΝ διαβεβαίωναν ότι η ένταξη της Κύπρου θα δημιουργήσει ευνοϊκό κλίμα για την επίλυση του Κυπριακού. Η ένταξη έγινε, και το Κυπριακό δεν έχει ξεφύγει από τον κίνδυνο όχι ενός επώδυνου συμβιβασμού, αλλά μιας επώδυνης λύσης, που θα έχει επιπτώσεις σε όλη την περιοχή και όχι μόνο, πέρα από τις επιπτώσεις στον κυπριακό λαό.

Τώρα ακούμε πάλι το επιχείρημα ότι η ένταξη είναι η καλύτερη εγγύηση και μετά το ΟΧΙ.

Δηλαδή, η ΕΕ που δε θέλησε και δεν μπόρεσε να επιδράσει θετικά στην επίλυση του Κυπριακού μπορεί τώρα να γίνει ασπίδα μιας κακής λύσης; Και ρωτάμε: Ποια διεθνή προβλήματα έλυσε η ΕΕ στο έδαφός της, και πέραν αυτού; Απέτρεψε ως τώρα τους τοπικούς πολέμους, έλυσε το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου, της Βοσνίας, των Βάσκων, των αντιθέσεων που υποβόσκουν σε πολλά κράτη - μέλη της, ακόμα και στα καινούρια;

Ποια θα είναι η στάση της ΕΕ απέναντι σε κράτη - μέλη της που έχουν ιδιαίτερα συμφέροντα απέναντι στην Κύπρο γιατί έχουν ιδιαίτερα συμφέροντα απέναντι στην Τουρκία, στη Μέση Ανατολή κλπ.;

Για μας δεν υπάρχουν αρχές και κανόνες δίκαιοι που λύνουν ζητήματα εντός ΕΕ. Και αν υπάρχουν τυπικά, χρησιμοποιούνται κατά περίπτωση.

Με αυταπάτες δε λύνεται το Κυπριακό.

Φυσικά, με τα σημερινά δεδομένα η μάχη για μια δίκαιη λύση πρέπει να δοθεί και έξω αλλά και μέσα στα γνωστά όργανα, στον ΟΗΕ, στην ΕΕ και όπου αλλού. Αναγκαστικά εκεί θα παρθούν αποφάσεις, μόνο που δεν πρέπει αυτές να παρθούν ερήμην των ενδιαφερομένων λαών.

Το θέμα δεν είναι πού θα δοθεί η μάχη, αλλά με ποια κατεύθυνση. Για μας το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι το υπ' αριθμόν ένα όπλο.

Βεβαίως, τα πράγματα δεν είναι εύκολα, πάντως θα είναι καλύτερα, με την έννοια ότι δεν έκλεισε ο δρόμος που θα έκλεινε στα σίγουρα με το ΝΑΙ.

Η ΕΕ είναι διακρατική συνεργασία με συγκεκριμένους ταξικούς σκοπούς και στόχους. Δεν είναι μια ουδέτερη ελεύθερη συνεργασία. Από γεννησιμιού της και από τη φύση της είναι ταγμένη να στηρίζει και να διευρύνει τα συμφέροντα του εγχώριου και ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Κύριος στόχος της σήμερα, σε συνθήκες αλματώδους διεθνοποίησης, είναι να δώσει δύναμη στο ευρωπαϊκό κεφάλαιο να αποκτήσει μεγαλύτερα μερίδια στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά, έναντι των ανταγωνιστών, και κύρια έναντι του βορειοαμερικανικού κεφαλαίου. Η ΕΕ στηρίζεται και στην ταξική εκμετάλλευση και στην ανισοτιμία των σχέσεων ανάμεσα στα κράτη - μέλη της. Σήμερα οργανώνεται και στρατιωτικά, με βάση την υποδομή του ΝΑΤΟ και με την έγκριση των ΗΠΑ.

Η ανάπτυξη της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας που αποτελούν σημαία της ΕΕ μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: `Η να μειωθούν τα κέρδη ή να χάσουν οι εργαζόμενοι. Και, βεβαίως, γίνεται με το δεύτερο τρόπο.

Μια σειρά αποφάσεις της ΕΕ γίνονται, παραβιάζονται, ελαστικοποιούνται, ανάλογα με τις αποφάσεις κρατών - μελών, όπως έγινε με το Σύμφωνο Σταθερότητας. Αυτά που λένε στα λόγια, τα ανατρέπουν στην πράξη.

Η αποδοχή της ΕΕ ως αναπόφευκτης επιλογής οδηγεί σε μια αναποτελεσματική μάχη χαρακωμάτων, σε ξεκόβει από το αύριο.

Το δικό μας ΝΑΙ δίνεται σε μια διαφορετική Ευρώπη, που θα βασίζεται στην ελεύθερη συνεργασία ανάμεσα στα κράτη, στη βάση του αμοιβαίου οικονομικού οφέλους. Η Ευρώπη όπου ο συσχετισμός δύναμης γέρνει υπέρ των αποδεσμευμένων χωρών, των μη ενταγμένων, υπέρ των δυνάμεων του σοσιαλισμού, δίνει περισσότερες εγγυήσεις, δίνει τελικά εγγυήσεις.

Οι λαοί δε θα εμποδίζονται με συνθήκες και πάσης φύσεως δεσμεύσεις, με οικονομικό ή και στρατιωτικό τρόπο, να διαλέγουν το δικό τους κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό σύστημα. Να συνάπτουν σχέσεις συνεργασίας με άλλες χώρες.

Θα διαμορφωθούν πληρέστερα οι προϋποθέσεις να υπάρξουν πιο ελεύθερες, σχετικά πιο ισότιμες ή και ισότιμες μορφές συνεργασίας. Γιατί μόνον τότε θα αδυνατίσει ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός. Γιατί μόνον τότε οι ΗΠΑ, αυτή η επικίνδυνη παγκόσμια δύναμη, θα νιώσουν ότι χάνουν συμμάχους, και ότι στη θέση τους έχουν γνήσιους αντίπαλους, τους ίδιους τους λαούς.

Οι χώρες που θα αντιστέκονται, θα απειθαρχούν, θα αποδεσμεύονται, δε θα κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια. Θα συνάπτουν ως αντίβαρο τις δικές τους αμοιβαίες οικονομικές σχέσεις και στην Ευρώπη και με τρίτες χώρες.

Η αποδέσμευση μπορεί να ξεκινήσει από μια χώρα, από περισσότερες, να γίνει αλλού, και να υπάρξει έτσι σημαντική επίδραση και στην Ελλάδα. Αλλά μπορεί η Ελλάδα να είναι μια από τις πρώτες χώρες που θα βγει από τον κλοιό. Κανείς από τώρα δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτε, δεν πρέπει να αποκλείσει, από τη στιγμή που πιστεύει στο ρόλο των λαών.

Είναι απόλυτο επίσης να πιστεύεται ότι η αποδέσμευση θα είναι μια επιλογή που θα έρθει, αφού πρώτα μια χώρα περάσει στο σοσιαλισμό, υποχρεωτικά. Εμείς λέμε ότι η λαϊκή εξουσία δε θα μπορέσει να προχωρήσει, ο σοσιαλισμός δε θα μπορέσει να χτίσει τη δική του βάση εντός της ΕΕ. Αυτό δε σημαίνει ότι αποκλείεται μια χώρα με λαϊκή απόφαση, να πετύχει την αποδέσμευση, με ή όχι δημοψήφισμα.

Πρέπει, επίσης, να παρθούν υπόψη και οι εξελίξεις στην ΕΕ, που μπορεί ή δεν αποκλείεται καθόλου να δώσουν δυνατότητα εθελοντικής αποχώρησης, τελικά της μιας ή της άλλης μορφής εξόδου.

Οι αντιθέσεις στην ΕΕ δεν είναι απλώς παρούσες αλλά είναι και οξυμένες. Στην ΕΕ των 15 υπήρχαν στρατόπεδα και αντιστρατόπεδα, με βάση τις αντιθέσεις των κυρίαρχων τάξεων μεταξύ τους, αλλά και στο ζήτημα των σχέσεων με τις ΗΠΑ. Η διεύρυνση μπορεί να δείχνει την τάση ενδυνάμωσης της ενοποίησης, δεν καταργεί όμως την επίδραση και αντεπίδραση της τάσης της διαφοροποίησης. Στρατόπεδα και αντιστρατόπεδα θα υπάρξουν και στην πορεία, ιδιαίτερα καθώς θα γίνεται πιο καταπιεστικός ο ισχυρός πυρήνας της ΕΕ, που και αυτός δεν είναι ενωμένος και σταθερός.

Βεβαίως, η αποδέσμευση δε φέρνει την άνοιξη σε μια χώρα από μόνη της. Σημασία έχει ποιος την αποφασίζει και γιατί. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ακόμα και αν η αποδέσμευση πραγματοποιηθεί στα πλαίσια των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων, μπορεί να δημιουργήσει δυναμική και ευρυχωρία στο λαϊκό κίνημα, στη ριζοσπαστική συμμαχία, αν σωστά αξιοποιήσουν μια τέτοια σημαντική εξέλιξη.

Γιατί, λοιπόν, πρέπει να βάλουν από τώρα σταυρό στη θέση της αποδέσμευσης, όσοι δεν την πιστεύουν ή ακόμα φοβούνται τις συνέπειές της;

Αλλαγή συσχετισμού δύναμης σημαίνει το λαϊκό κίνημα να μπορεί να ματαιώνει σχέδια και αποφάσεις, και μάλιστα να κατακτά νέο έδαφος σε βάρος της άρχουσας τάξης στη χώρα του και στην Ευρώπη γενικότερα. Αλλαγή συσχετισμού δύναμης είναι να κάνεις τη ζωή του αντίπαλου δύσκολη και όχι να συμμαχείς μαζί του ή να υποτάσσεσαι, γιατί αυτός τότε γίνεται δυνατότερος ή στην καλύτερη περίπτωση διατηρεί και ανακτά τις δυνάμεις του.

Ο συσχετισμός δύναμης δεν αλλάζει με την αντιεπιστημονική και αντιδραστική λογική του μονόδρομου, δεν αλλάζει με τις αυταπάτες ότι η ΕΕ μπορεί να μετατραπεί σε Ευρώπη των εργαζομένων.

Μόνο από τη σκοπιά μιας ριζικά εναλλακτικής λύσης μπορείς να αντιμετωπίσεις την επίθεση, να αποσπάσεις κατακτήσεις, να διατυπώσεις στόχους πάλης που αναχαιτίζουν.

Ριζοσπαστική εναλλακτική λύση για μας είναι η συγκρότηση του Μετώπου, η πάλη για λαϊκή εξουσία, οικονομία, είναι η αντίσταση, η ανυπακοή και απειθαρχία στις επιλογές της ΕΕ, είναι η συμβολή μας στον αγώνα για την Ευρώπη των λαϊκών δικαιωμάτων, της ειρήνης, του σοσιαλισμού.

Από αυτή τη σκοπιά δίνουμε τη μάχη των ευρωεκλογών.

Είμαστε βέβαιοι ότι η Διακήρυξη που δώσαμε στη δημοσιότητα μπορεί να βρει απήχηση όχι μόνο σε εκείνους που συμφωνούν μαζί μας εφ' όλης της ύλης, ή έχουμε δευτερεύουσες διαφωνίες, αλλά μπορεί να προβληματίσει θετικά και εκείνους που έχουν αμφιβολίες και ενστάσεις για την εναλλακτική λύση που προτείνουμε, για την ανατροπή της ΕΕ μέσα από τη διαδικασία απειθαρχίας και ανυπακοής, αποδέσμευσης.

Για έναν και μοναδικό λόγο: Οτι εμείς προβάλλουμε θέσεις και αιτήματα που απαντούν σε σημερινά οξυμένα προβλήματα, που ανεβάζουν την ικανότητα του λαϊκού κινήματος. Ταυτόχρονα, δεν κλείνουμε το δρόμο στο αύριο. Καλούμε δηλαδή ριζοσπαστικές λαϊκές δυνάμεις, συνολικά τον εργαζόμενο λαό, να βαδίσει μαζί μας στη μάχη αυτή, στους αγώνες, και από εκεί και πέρα έχει το χρόνο να προβληματιστεί με την προοπτική που προτείνουμε. Στο κάτω - κάτω η προοπτική της αποδέσμευσης, της λαϊκής εξουσίας - οικονομίας είναι κάτι που θα γίνει με τη θέληση της πλειοψηφίας του λαού.

Η ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΛΗ ΜΕΤΑ

Ο βασικός πυρήνας των θέσεων που προτείνει το ΚΚΕ στη μάχη των ευρωεκλογών, για τις λαϊκές δυνάμεις που υποφέρουν, για τις ριζοσπαστικές δυνάμεις που αντιστέκονται και διεκδικούν, είναι:

Την πλούσια συζήτηση έκλεισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, η οποία τόνισε ότι σε σχέση με χτες και προχτές είναι πολύ περισσότερα αυτά που μας ενώνουν. «Ζούμε σε μια πραγματικότητα που πείθει για την αντίσταση και την αντεπίθεση, πείθει πως η ΕΕ δεν έχει καμία σχέση με τα οράματα και τις ελπίδες των λαών για ασφάλεια, ειρήνη και ισότιμη συνεργασία. Αυτό που χρειάζεται να κρατήσουμε είναι ότι είμαστε υποχρεωμένοι να σκεφτόμαστε και για το αύριο και το ζήτημα είναι ποια Ευρώπη θέλουμε», πρόσθεσε.

Η Αλέκα Παπαρήγα είπε επίσης ότι δεν επιλέχθηκε τυχαία το σύνθημα «Αντίσταση - Ανυπακοή - Απειθαρχία στην ΕΕ» γιατί ακριβώς δε θέλουμε να νομιμοποιήσουμε την πολιτική αυτή στη συνείδηση του λαού, από εδώ πρέπει να ξεκινήσουμε.

Υπογράμμισε επιπλέον ότι θα οξυνθούν οι εσωτερικές αντιθέσεις στην ΕΕ και πως οι λαοί δεν πρέπει να πάρουν το μέρος κάποιου ηγεμόνα αλλά να έχουν το δικό τους μέτωπο. Το ζητούμενο είναι να βοηθήσουμε να γύρει η πλάστιγγα υπέρ των λαών, να τους δώσουμε κουράγιο και φτερά να αντισταθούν, να παρεμποδίσουν, να δυσκολέψουν τις αποφάσεις της ΕΕ, επισήμανε. Παλεύουμε, τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με τα «όχι» και τα «ναι» σήμερα για να διαμορφώσουμε την εναλλακτική λύση για το αύριο.

Πρώτος το λόγο πήρε ο Χάρης Παπαμάργαρης, τονίζοντας ότι η Διακήρυξη συγκεντρώνει βασικές θέσεις για την Ευρωπαϊκή Ενωση και δίνει την ιδεολογική και πολιτική πλατφόρμα της εκλογικής μάχης, πως πρόκειται για ένα ζυγισμένο κείμενο, που με εξειδίκευση κατά χώρους θα επιτρέψει να εξηγηθεί πλατιά στον κόσμο ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν επαγγέλλεται έξοδο από την ΕΕ την επαύριο των εκλογών, αφού ο στόχος αυτός θέλει δουλιά, χρόνο, συμμαχίες και ωρίμανση. Το ΚΚΕ και οι συνεργαζόμενοι μαζί του, συνέχισε, δεν περιμένουν παθητικά, αλλά αγωνίζονται παντού για την αντιμετώπιση της λαίλαπας, της ΝΑΤΟποιημένης Ευρώπης.

Ο συνδικαλιστής Δημήτρης Τριανταφύλλου εξήρε τις περιβαλλοντικές ευαισθησίες του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, τις κρυστάλλινες θέσεις που πήρε σε κορυφαία ζητήματα, όπως ήταν ο πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και τώρα στο μεγάλο θέμα της Κύπρου. Στη διάρκεια της τοποθέτησής του, αναφερόμενος στο περιβόητο κοινοτικό κεκτημένο, αναρωτήθηκε τι είδους κεκτημένο είναι αυτό που αποδέχεται στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης χώρες όπου απαγορεύεται η δράση κομμουνιστικών κομμάτων. Αυτή δεν είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση που επιθυμούμε εμείς, υπογράμμισε κλείνοντας την τοποθέτησή του.

Η πανεπιστημιακός Διδώ Γιώβα τόνισε πως σήμερα όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν πως το όνειρο της ευημερίας και της ειρήνης εξελίσσεται σε εφιάλτη, πως η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν πρόκειται να αντισταθεί στις ΗΠΑ, με τις οποίες μαζί δούλεψε ενάντια στην ειρήνη κι όχι για την ειρήνη. Στην ανώτατη εκπαίδευση, υπογράμμισε, η ΕΕ έφερε την ιδιωτικοποίηση, τα δύο πτυχία και μόνο λόγω των αντιστάσεων που υπήρξαν στη χώρα μας δεν επικράτησαν και εδώ όσο στις άλλες χώρες. Κλείνοντας, εξέφρασε την πεποίθηση πως είναι πολλοί περισσότεροι αυτοί που σήμερα μπορούν να συσπειρωθούν γύρω από αυτά τα ζητήματα και να αγωνιστούν στη βάση και του συνθήματος του ΚΚΕ για αντίσταση, ανυπακοή, απειθαρχία στην ΕΕ.

Ο ηθοποιός Κώστας Καζάκος, σχολιάζοντας το κεντρικό σύνθημα του ΚΚΕ για τις ευρωεκλογές, τόνισε πως αυτό αναφέρεται γενικά στον ιμπεριαλισμό και όχι μόνο στον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό. Αναφέρθηκε στον μικρό κυπριακό λαό που το έκανε πράξη και τόνισε πως το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ήταν το μοναδικό που εξέφρασε τις προσδοκίες του ελληνικού και κυπριακού λαού, υπογραμμίζοντας την πίστη του ότι το ανεβασμένο κύρος του κι ο ρόλος που έπαιξε, θα εκφραστεί στις εκλογές, όπου ο λαός που έχει εκτιμήσει τις θέσεις του και την προσήλωσή του στα λαϊκά συμφέροντα θα του δώσει περισσότερη δύναμη.

Ο Φουντάς Δημήτρης, συνδικαλιστής του κλάδου Ξενοδοχοϋπαλλήλων, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι αναμφισβήτητα στις ευρωεκλογές του Ιούνη πρέπει να θυμίσουμε στο λαό ότι οι επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης αποσκοπούν στην πιο στυγνή εκμετάλλευση όλων μας. Στόχος της ΕΕ, είπε, είναι η ένωση του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. «Πρέπει να θυμίσουμε τι προσέφερε στους λαούς η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η ΟΝΕ, το ευρώ. Αυτό που προσέφερε είναι να μας κάνει περισσότερο φτωχούς και να αυξήσει την ανεργία».

Ο Χρήστος Μαργανέλης σημείωσε ότι τη στιγμή που διεξάγεται αυτή η συζήτηση είναι μια στιγμή με ιστορική βαρύτητα, που ίσως δεν μπορούμε όλοι να αντιληφθούμε, το «όχι» του κυπριακού λαού και η αλληλεγγύη του ελληνικού λαού δεν μπόρεσαν να εκφραστούν για μια ακόμα φορά από τα αστικά κόμματα. Δεν μπόρεσαν να εκφράσουν τις αγωνιστικές διαθέσεις του ελληνισμού. Επισήμανε ότι σε αυτή τη φάση δε θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη αποτύπωση αυτής της αγωνιστικής διάθεσης από τη στήριξη του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές. Τέλος, τόνισε ότι παλεύουμε με την προοπτική μιας Ευρώπης της ειρήνης και ότι σήμερα είναι πολύ περισσότερα αυτά που μας ενώνουν από αυτά που μας ένωναν χτες.

Η πανεπιστημιακός Μαρία Δελιβάνη - Νεγρεπόντη στην παρέμβασή της σημείωσε πως ενόψει των ευρωεκλογών θα πρέπει να βρεθούν τρόποι αξιοποίησης της εντύπωσης που προκάλεσε η ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ στο θέμα της Κύπρου. Αναφερόμενη στις σχετικές με την ΕΕ εξελίξεις, υπογράμμισε πως πιστεύει ότι η υποχώρηση της παγκοσμιοποίησης είναι πιο πιθανή από μια διάλυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς είναι πολλά τα επενδεδυμένα συμφέροντα γύρω από αυτή και υπάρχει μεγάλο πεδίο αποπροσανατολισμού από τα προβλήματα της ΕΕ με την αντιπαράθεση παλιών και νέων μελών. Πάντως, σημείωσε, το έλλειμμα δημοκρατίας γίνεται όλο και πιο σαφές, η συναίνεση στην ΟΝΕ έχει σημειώσει αισθητή πτώση και κατέληξε ότι η συμβολή του ΚΚΕ στην Ευρωβουλή θα έπρεπε να αποβλέπει στον περαιτέρω περιορισμό αυτής της συναίνεσης.

Ο Γεώργιος - Αλέξανδρος Μαγκάκης αναφέρθηκε στη μέγιστη επικαιρότητα της συνάντησης, τονίζοντας πως ζούμε μια ζοφερή περίοδο της παγκόσμιας ιστορίας και μια αποκρουστική εκδήλωση των κυρίαρχων δυνάμεων που αφορά στον ελληνισμό, με την προσπάθεια παγίδευσης ενός λαού που διψά για ελευθερία και ανεξαρτησία, απέναντι στην οποία ο κυπριακός λαός έδωσε λαμπρό δείγμα αντίστασης. Ακολούθως αναφέρθηκε εκτενώς στις πρόνοιες του «σχεδίου Ανάν», για να σημειώσει πως αυτό συνιστά επίθεση στα πιο αυτονόητα δικαιώματα, καθώς και ότι το «όχι» έχει ιστορική σημασία, θα παίξει ρόλο και θα προσδιορίσει την πορεία. Σημείωσε το σημαντικότατο ρόλο που έπαιξε το ΚΚΕ στη διατύπωση αυτού του «όχι» με την αταλάντευτη ξεκάθαρη θέση του και προέβλεψε ότι έρχονται αγωνιστικές μέρες και στο εθνικό επίπεδο, αλλά και στο οικονομικό και στο κοινωνικό, όπου ο ρόλος του ΚΚΕ θα είναι και πάλι σημαντικός κι αυτό το ρόλο, υπογράμμισε καταλήγοντας, θέλησα να τιμήσω με την παρουσία μου εδώ.

Ο πρόεδρος του Συλλόγου Κοινοτικών Υπαλλήλων Βασίλης Πετρόπουλος τόνισε πως οι εκλογές αποτελούν την ευκαιρία για ιδεολογική και πολιτική παρέμβαση, για την προβολή των θέσεων και των εκτιμήσεων του ΚΚΕ, για το κέρδισμα περισσότερων εργατών. Διαπίστωσε πως το κύρος του ΚΚΕ είναι ανεβασμένο το διάστημα από τις βουλευτικές εκλογές ως σήμερα και υπογράμμισε την ανάγκη να γίνουμε πιο επεξηγηματικοί μπροστά στις εκλογές σχετικά με το ρόλο και το χαρακτήρα της ΕΕ και να μην υπάρχει δισταγμός στη διατύπωση της πραγματικά ελπιδοφόρας προοπτικής για τους εργαζόμενους που είναι ο σοσιαλισμός.

Ο Νίκος Παπαγεωργίου, εργάτης συνδικαλιστής, απαρίθμησε εκείνα τα ζητήματα γύρω από τα οποία ο ελληνικός λαός έχει πικρή εμπειρία, συμπληρώνοντας πως εμπειρία υπάρχει και για το ποιοι στηρίζουν την ΕΕ από τη σοσιαλδημοκρατία και τους συντηρητικούς μέχρι κόμματα όπως ο Συνασπισμός αριστερής προέλευσης, αλλά κεντροδεξιών εντέλει πρακτικών. Κατέληξε πως το καθήκον αυτή τη στιγμή είναι να οικοδομηθεί ένα μέτωπο ικανό να αντιπαρατεθεί στις επιθέσεις ντόπιων και ξένων ευρωπαϊστών. Για το λόγο αυτό κάλεσε όλους να βγουν πλατιά στον κόσμο, να του ξαναθυμίσουν τα πεπραγμένα της τελευταίας δεκαπενταετίας.

Μια σύντομη παρέμβαση έκανε ο Αύγουστος Μπαγιονάς, για να στηλιτεύσει τις παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο δημοψήφισμα του κυπριακού λαού, τονίζοντας πως οι παρεμβάσεις αυτές επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ για το χαρακτήρα της ΕΕ. Κι αμέσως μετά κατέθεσε κάποιες παρατηρήσεις και απόψεις του πάνω στο κείμενο της Διακήρυξης.