Τα στοιχεία για την πορεία της οικονομίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση οδηγούν στο συμπέρασμα ότι επίκειται μια νέα και σκληρότερη επίθεση κατά των εργαζομένων σε όλα τα κράτη - μέλη. Η επίθεση δεν θα αφορά μόνο στα εισοδήματα και τη μείωση της αγοραστικής δύναμης και τις χιλιάδες απολύσεις, αλλά, κυρίως, στα μέτωπα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Το ότι επισπεύδεται η διαδικασία για τη χάραξη μιας κοινής πολιτικής για την Κοινωνική Ασφάλιση, δείχνει ότι σ' αυτό τον τομέα συγκεντρώνονται οι περισσότερες προσπάθειες, με στόχο τη νέα μείωση του «κόστους εργασίας». Μέχρι το τέλος του χρόνου οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών θα έχουν ολοκληρώσει τα σχέδιά τους, ώστε το 2002 να διαμορφωθεί ένα κοινό σχέδιο κατεδάφισης του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης.
Ωστόσο, δε θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής των εργαζομένων, ότι το Διευθυντήριο των Βρυξελλών αναπτύσσει την αντεργατική πολιτική του σε όλους τους τομείς. Ετσι, δεν είναι μικρότερης σημασίας οι αποφάσεις του Συμβουλίου για τη μεγαλύτερη επιτάχυνση στην απελευθέρωση των αγορών της ηλεκτρικής ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, των αερομεταφορών και της ναυτιλίας, σε συνδυασμό με την ιδιωτικοποίηση στους αντίστοιχους τομείς.
Δεν είναι μόνο η απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας, που ακολουθεί κάθε ιδιωτικοποίηση, είναι η άνευ προηγουμένου ενίσχυση των μονοπωλίων (οικονομική και πολιτική) με την αντίστοιχη εξαφάνιση κάθε έννοιας κοινωνικής ωφέλειας για επιχειρήσεις και οργανισμούς δημοσίου συμφέροντος, που θα λειτουργούν πλέον με αποκλειστικό γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος.
Στο τρίτο σκέλος αυτής της επίθεσης βρίσκεται η δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών, κυρίως αυτών που προορίζονται για την Υγεία, την Ασφάλιση, την Πρόνοια, την Παιδεία και τον Πολιτισμό. Ηδη, το Συμβούλιο των υπουργών Οικονομίας έδωσε εντολή στις κυβερνήσεις των κρατών- μελών για την περικοπή των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα. Μια απόφαση που πλήττει κυρίως τους εργαζομένους και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα.
Ολα τα παραπάνω, επιχειρείται να καλυφθούν με το πρόσχημα της κρίσης που πλήττει την οικονομία της ΕΕ. Στην ουσία, πρόκειται για την προσπάθεια των πολυεθνικών επιχειρήσεων να κρατήσουν σε υψηλά επίπεδα τα ποσοστά των κερδών τους σε μια περίοδο, όπου παρουσιάζεται συνεχής μείωση της ζήτησης εξαιτίας, ακριβώς, της πολιτικής συρρίκνωσης των λαϊκών εισοδημάτων και κατάργησης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Δ.Π.
Αν συνεκτιμήσουμε τις μειωμένες παραγγελίες που έχουν οι βιομηχανίες για το επόμενο διάστημα και το χαμηλό δείκτη των «επιχειρηματικών προσδοκιών», τότε οι προβλέψεις για την πορεία της βιομηχανικής παραγωγής γίνονται ιδιαίτερα δυσοίωνες.
Η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), οι ηγεμονικές βλέψεις της Γερμανίας που προετοιμάζει, από τώρα, την προσχώρηση ορισμένων επιλεγμένων χωρών της ΚΑ Ευρώπης, και οι απώλειες στον περιφερειακό και αγροτικό τομέα για τα κράτη - μέλη, ιδιαίτερα του Νότου, έχει ανοίξει νέο κύκλο διενέξεων που αναμένεται να κορυφωθούν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Γκέτεμποργκ (15/16 Ιούνη).
Ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας Χανς Εϊχελ εξαπέλυσε ανοιχτή επίθεση προχτές κατά «της Ισπανίας και της Ιταλίας που θέτουν όρους στο άνοιγμα της ΕΕ προς Ανατολάς, με αιχμή το «πακέτο» περιφερειακής πολιτικής, ενώ στο χτεσινό Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας έγινε οξεία συζήτηση για την «αγροτική πτυχή» της διεύρυνσης.
Το μέλλον της κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της ΕΕ πρόκειται να ανατραπεί ριζικά με την ένταξη χωρών, όπως η Πολωνία, με εκτεταμένη αγροτική παραγωγή, αλλά σημαντικά «δομικά» προβλήματα. Ενόψει αυτής της εξέλιξης, η Γερμανία, η Ολλανδία, το Βέλγιο και άλλες χώρες- μέλη, με άλλοθι τη διεύρυνση προχωρούν ήδη σε σημαντικές περικοπές στην ενίσχυση, ιδιαίτερα των μεσογειακών προϊόντων.
Το χτεσινό Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας αποφάσισε ομόφωνα την αναμόρφωση του καθεστώτος ζάχαρης που παρατείνεται για μια πενταετία, αλλά με μείωση της κοινοτικής ποσόστωσης και κατάργηση του συστήματος καταβολής δαπανών αποθεματοποίησης, ώστε η Κομισιόν «να εξοικονομήσει 300 εκ. Ευρώ (110 τρισ. δραχμές)». Την περασμένη βδομάδα η Κομισιόν πρότεινε την οριστική κατάργηση των επιδοτήσεων στα καπνά, ενώ, όπου να 'ναι έρχονται και οι καταστροφικές αποφάσεις για το ελαιόλαδο.
Ο υπουργός Γεωργίας Γ. Ανωμερίτης επέλεξε να τοποθετηθεί «επί της ευζωίας των παραγωγικών ζώων» (!!!) και για την «καταπόνηση στη μεταφορά», αφού η ελληνική πλευρά δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί το θέμα της ΚΑΠ σε σχέση με τη διεύρυνση. Ελπίζει στη «φιλευσπλαχνία» των ευρωπαϊκών «μεγάλων δυνάμεων» σχετικά με την ένταξη της Κύπρου που αποτελεί το (...) «μόνο στόχο μας» όπως δήλωσε πρόσφατα η ΑΝΥΠΕΞ Ελ. Παπαζώη.
Εκτός από τη σχέση της διεύρυνσης με την ΚΑΠ, στο Γκέτεμποργκ θα συζητηθούν και οι περικοπές στα «πακέτα» περιφερειακής πολιτικής. Η δεξιά κυβέρνηση Αθνάρ της Ισπανίας και η κεντρο-δεξιά κυβέρνηση Μπερλουσκόνι της Ιταλίας έχουν ήδη προαναγγείλει ότι θα θέσουν «όρους», που θα αφορούν στην απρόσκοπτη ροή των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων προς τις χώρες τους και μετά το 2006.
Ενα ακόμη ζήτημα, που έχει ανακύψει το τελευταίο διάστημα στους κόλπους της ΕΕ αφορά στη μετανάστευση εργαζομένων από τις υποψήφιες προς ένταξη χώρες στις σημερινές χώρες- μέλη. Η Γερμανία, η Αυστρία και η Δανία ζητούν να υπάρξει «μεταβατική περίοδος» απαγόρευσης της ελεύθερης ροής εργαζομένων από τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Αντίθετα, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιταλία έχουν ανάγκη από φθηνό εργατικό δυναμικό και δεν επιθυμούν τέτοιους περιορισμούς. Ο Χ. Εϊχελ δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «η Γερμανία δεν πρόκειται να δεχτεί εκβιασμούς που δεν έχουν να κάνουν με την καθαυτό πορεία της διεύρυνσης», και ο πρόεδρος της Κομισιόν Ιταλός Ρ. Πρόντι βιάστηκε να προσθέσει ότι δεν προτίθεται να είναι αυτός που «θα ξαναχτίσει το τείχος του Βερολίνου».
Πίσω από τους φραστικούς διαξιφισμούς κρύβονται μεγάλα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Στη Νίκαια, τον Δεκέμβρη 2000, οι 15 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ αποφάσισαν ομόφωνα «ότι οι καλύτερα προετοιμασμένες χώρες διατηρούν τη δυνατότητα να προχωρήσουν ταχύτερα», που σημαίνει ότι, από το 2004, κάποιες υποψήφιες χώρες με πολιτική απόφαση θα προχωρήσουν γρηγορότερα και κατ' επιλογή στην ένταξη στην ΕΕ.
Είναι «κοινό μυστικό» ότι η Γερμανία θέλει και θα πετύχει τελικά να προσχωρήσουν αρχικά η Ουγγαρία, η Πολωνία και η Εσθονία, δηλαδή τα γερμανικά προτεκτοράτα στην περιοχή, «ώστε να συμμετάσχουν στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2004», όπως δήλωσε ο Ρ. Πρόντι.
Το Βερολίνο αποβλέπει στο μέγιστο όφελος χωρίς να (...) «φορτωθεί» και τους οικονομικούς μετανάστες, ενώ, μόνο η Πολωνία θα απορροφήσει το 30% των κονδυλίων περιφερειακής πολιτικής, με ισχυρό κόστος «προσαρμογής» της εκτεταμένης αγροτικής της παραγωγής.
Η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιταλία δικαιολογημένα ανησυχούν ότι οι φτωχές περιοχές της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης θα απορροφήσουν μελλοντικά μεγάλο ποσοστό κοινοτικών κονδυλίων που, τώρα, προορίζονται για τις δικές τους περιοχές που χρηματοδοτούνται από τα Διαρθρωτικά Ταμεία και το Ταμείο Συνοχής.