ΕΞΗΝΤΑ χρόνια Κώστας Βιδάλης. Ναι, πέρασαν 60 χρόνια, που το Κόμμα μας, η εφημερίδα μας, ο μεγάλος εκείνος κόσμος του ΕΑΜ και χιλιάδες άλλοι απλοί άνθρωποι μάθαιναν τούτες τις μέρες, τη συγκλονιστική είδηση, πως στη Θεσσαλία οι συμμορίτες του Σούρλα είχαν, ύστερα από άγριο, κτηνώδη βασανισμό, σκοτώσει τον πασίγνωστο και ευρύτατα αγαπητό και στους αντιπάλους ακόμη, τον κομμουνιστή δημοσιογράφο Κώστα Βιδάλη.

ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ και δάσκαλός μας στης δημοσιογραφίας τα πρώτα εκείνα βήματα, σε αγκαθερούς δύσκολους τόπους. Μα ήταν και τύχη καλή πως βρέθηκες κοντά του, θα λέγαμε, στον ίσκιο του... Εκείνη ακριβώς την εποχή, πολιτικός συντάκτης του «Ρ» και της «Ελεύθερης Ελλάδας», βρισκόταν νύχτα - μέρα στην έπαλξη για να έχει η εφημερίδα μας όχι μόνο ειδησεογραφική πληρότητα, αλλά κυρίως να δώσει τον εξοντωτικό διωγμό ενάντια στην Εθνική Αντίσταση που αμέσως μετά τη Βάρκιζα εξαπόλυσαν οι Εγγλέζοι αποικιοκράτες, οι Σκόμπηδες και φυσικά με την ταμπέλα της ελληνικής κυβέρνησης τα παλιά αστικά κόμματα, οι δοσίλογοι, τα αναθρέμματα της ξενοκρατίας και της υποτέλειας.

ΔΕΚΑΔΕΣ οι παρακρατικές ένοπλες ομάδες, με γεωγραφική κατανομή είχαν αναλάβει το έργο της εξόντωσης που σχεδίασαν οι ιμπεριαλιστές Αγγλοι και Αμερικανοί.

Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ, κάστρο άπαρτο στα χρόνια της ΕΑΜικής Αντίστασης, ζούσε εκείνο το καλοκαίρι την άγρια, τη λυσσαλέα, εξοντωτική επίθεση «κρατικών» και παρακρατικών συμμοριών για να κάμψουν το δημοκρατικό φρόνημα, καθώς προετοίμαζαν το νόθο δημοψήφισμα για την επιστροφή του Γλύξμπουγκ.

ΚΟΛΥΜΠΟΥΣΕ κυριολεκτικά στο αίμα και ο «Ρ» καθημερινά έδινε, μ' όσα στοιχεία είχε, την εικόνα της κόλασης που επικρατούσε στη Θεσσαλία. Οι συμμορίες του Σούρλα και του Καλαμπαλίκη είχαν εξαπολύσει τον τρόμο και το θάνατο. Ο Βιδάλης, έμπειρος πολιτικός συντάκτης, παρακολουθούσε με ιδιαίτερη προσοχή και έγκαιρα διαπίστωνε ότι η ενημέρωση που «σέρβιρε» η κυβέρνηση με τον Σπυρέτο Θεοτόκη ήταν εμπαιγμός. Οι ειδήσεις μάλιστα για τις λεγόμενες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις «τον είχαν εξαγριώσει και είναι τότε, που τρεις φορές απαίτησε από την εφημερίδα να σταλεί στη Θεσσαλία και τις τρεις φορές του αρνήθηκαν. Οπως γράφει στην ανακοίνωσή της η Συντακτική Επιτροπή του «Ρ» (21 Αυγούστου 1946) την τετάρτη φορά επέμεινε: «ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τίμιο αυτό, που κάνουμε. Δεν μπορεί να γίνονται αυτά που γίνονται στη Θεσσαλία κι εμείς εδώ να περιμένουμε τις "μπούρδες" του Θεοτόκη. ΕΠΙΜΕΝΩ να φύγω αύριο το πρωί».

ΚΙ ΕΦΥΓΕ κυριολεκτικά σαν σίφουνας ένα κυριακάτικο απόγευμα σαν σήμερα, όπως θα πει αργότερα η συντρόφισσά του Κάτια Βιδάλη. «Είχαμε πάει εκείνο τ' απόγιομα (11 Αυγούστου 1946) σ' ένα γάμο δυο πολύ αγαπητών μας φίλων. Μόλις τέλειωσε η στέψη, μου λέει ανοιχτόκαρδα: Εγώ φεύγω. Εχω δουλιά. Χαιρέτισέ τους και από μένα. Πήγε στο σπίτι, πήρε το βαλιτσάκι του κι έφυγε για τη Θεσσαλία». Η ίδια, συμπληρώνοντας θα προσθέσει: «Κανείς δεν τον έστειλε στο στόμα του λύκου. Και ο Καραγιώργης διευθυντής του "Ρ" και οι σύντροφοι και συνάδελφοί του προσπάθησαν να τον συγκρατήσουν. Μέρες είχε μείνει άγρυπνος, με την καρδιά φουρτουνιασμένη για τους Σούρληδες που καίγανε τα χωριά, που άρπαζαν το βιος του κοσμάκη, που έδερναν μέχρι θανάτου, που βίαζαν γυναίκες και σκότωναν αγωνιστές... Πρέπει να κάμω τη δουλιά μου, να καταγγείλω όλο αυτό το όργιο και να αποκαλύψω τους δράστες».

ΕΤΣΙ άρχισε η μεγάλη διαδρομή για ύστατο ρεπορτάζ που το σφράγισε με το αίμα στα χώματα της Θεσσαλίας. Μια νύχτα θεοσκότεινη (14 Αυγούστου 1946) θα φτάσει το μαρτυρικό τέλος, φρικιαστικό σ' όλες τις λεπτομέρειες. Αψηφώντας τους δημίους θα βροντοφωνάξει: ΤΟ ΕΑΜ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ».

Η ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΑ είδηση για το έγκλημα προκαλεί συγκλονισμό στο πανελλήνιο και στο εξωτερικό. Στη μεγάλη αίθουσα του «Ρ» απέραντος είναι ο πόνος και θλίψη, ενώ την ίδια στιγμή μια πλατύτατη συμπαράσταση αγκάλιαζε την εφημερίδα μας για την απώλεια του συντρόφου μας Κ. Βιδάλη.

ΣΠΑΝΙΑ άλλη φορά να είχε εκδηλωθεί τέτοια συμπαράσταση. Παρόντες όλοι, με κάθε τρόπο. Οι σύντροφοι, οι συναγωνιστές, οι άνθρωποι του Τύπου και αμέτρητοι άλλοι απλοί άνθρωποι, με διαφορετικές απόψεις εξέφραζαν την οργή τους για το δημοσιογράφο που είχαν τόσο αγαπήσει. Μηνύματα συμπαράστασης από τους ωκεανούς, από τους ναυτεργάτες, αλλά από τους αντιφασίστες που αντάμωσαν μαζί του στον εμφύλιο της Ισπανίας.

ΕΞΗΝΤΑ χρόνια από τότε. Τιμάμε σήμερα τον Κ. Βιδάλη σαν κληρονομιά ακριβή, σαν μήνυμα και σαν εντολή. Εζησε σε ώρες μεγάλες και σε οργισμένους καιρούς. Ενας αγωνιστής δημοσιογράφος στρατευμένος στις γραμμές του ΚΚΕ που πάλεψε κι έδωσε τη ζωή του για την εθνική απελευθέρωση για την ανεξαρτησία και τη δημοσιογραφία. Και πάντα κοντά στο λαό, στη φτωχολογιά. Το όνομά του παραμένει πάντα σημείο αναφοράς με μια υψηλή έννοια τιμής για την αποστολή του δημοσιογράφου.

• Για τον Κ. Βιδάλη μερικά ακόμη συμπληρωματικά στο γραφτό της άλλης Κυριακής.

Από την πρόσφατη εξόρμηση της ΝΑΣ στην παραλία της Βουλιαγμένης

Η δραστηριότητα των αγωνιστικών ψηφοδελτίων συνεργασίας που στηρίζει το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, η Κομμουνιστική Ανανέωση και η Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών, είτε δεν προβάλλεται απο τα αστικά ΜΜΕ καθόλου είτε αποσπασματικά, σε αντίθεση με τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Και αυτό γίνεται για ευνόητους λόγους. Είναι χαρακτηριστικό ότι καταναλώθηκε πολύ περισσότερος τηλεοπτικός χρόνος για τη διαμάχη των συνδυασμών Κακλαμάνη - Σκανδαλίδη σχετικά με το σε ποιο ψηφοδέλτιο θα κατέβει η ...καλλιτέχνης Υβέτ. Ενώ η παρέμβαση της Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας για τα εργατικά ατυχήματα με αφορμή τους τρεις νεκρούς εργάτες μέσα σε ένα 24ωρο σε Παλαιό Φάληρο και Ανδρο, θάφτηκε ή «ξεπετάχτηκε» με λίγα δευτερόλεπτα προβολής.

Από τη μια λοιπόν έχουμε την ...τηλεοπτική ενημέρωση που μας παρουσιάζει πως η μάχη κρίνεται ανάμεσα στους υποψηφίους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και από την άλλη έχουμε την πραγματικότητα. Από τη μια έχουμε τα «φανταχτερά» ψηφοδέλτια των «ικανών» και των «άξιων» που κρύβουν με ένα ακαλαίσθητο περιτύλιγμα την αντιλαϊκή πολιτική τους ή τη στήριξή της σε αυτήν.

Και από την άλλη εκείνους που ενημερώνουν, προτείνουν, δρουν προς όφελος των λαϊκών στρωμμάτων και καλούν σε σύγκρουση με την πολιτική που εξυπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο.

Τις τελευταίες Κυριακές, η Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία «άνοιξε» τις ακτές για το λαό. Στη Βουλιαγμένη, τη Βούλα και τον Αλιμο στελέχη της παράταξης, κατήργησαν το εισιτήριο που επιβάλλουν οι επιχειρηματίες. Και καλεσαν τον κόσμο να παλέψει ευθέως για να μην υπάρχει εισήτήριο κάθε μέρα. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μεγάλη. Οι παρατάξεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δεν έχουν πει κουβέντα. Αλλωστε, τα συγκεκριμένα κόμματα που τις στηρίζουν έχουν «δουλέψει» από κοινού στο να συνταχθεί το νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς που δίνει ακόμα περισσότερα στους επιχειρηματίες και το οποίο έχει δοθεί για δημόσια διαβούλεση.

Για το ίδιο θέμα ο ΣΥΝ δια στόματος υποψηφίου για το δήμο της Αθήνας Αλ. Τσίπρα διακυρήττει με κινητοποίσεις πως διεκδικεί δωρεάν παραλίες για το λαό και καταγγέλει το νομοσχέδιο της ΝΔ με το οποίο ξεπουλιέται ο αιγιαλός, όμως λέει μιλώντας για τις παραλίες: «δε λέω να μην πληρώνεις τις παρεχόμενες υπηρεσίες». Δηλαδή, τι λέει; Οτι, για παράδειγμα, στην παραλία της Βούλας να μην υπάρχει εισιτήριο αλλά τα 2 ευρώ για μια βουτιά στις νεροτσουλήθρες, πρέπει να πληρώνονται. Κι αν προσθέσεις και όλες τις άλλες «παρεχόμενες υπηρεσίες» ξαπλώστρες, ομπρέλες, υπέρογκο κόστος για ένα μπουκάλι νερό ή έναν καφέ, τότε, γυρίζουμε στη λογική της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ...

Ολο το προηγούμενο διάστημα η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» και η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία», με επικεφαλείς το Σπύρο Χαλβατζή και το Γιώργο Μαυρίκο μίλησαν με τους εργαζόμενους και τους κάλεσαν μην ξεχάσουν απολύτως τίποτα σε αυτές τις εκλογές. Η δραστηριότητα που αναπτύχθηκε και αναπτύσσεται έχει συγκεκριμένη στόχευση. Τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα, η ανεργία, η Υγεία, η Παιδεία, τα προβλήματα των νέων, τα ναρκωτικά, η ακτοπλοϊα, το περιβάλλον.

Από την πρώτη στιγμή καταδίκασαν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο και συμπαραστάθηκαν στον αγώνα των φοιτητών. Το κυριότερο είναι πως απέναντι σε αυτά κάλεσαν σε αντίσταση και αλλαγή συσχετισμών ώστε από καλύτερες θέσεις οι αγωνιστικές δυνάμεις, μαζί με το λαό, να παλέψουν για προβλήματα του. Έτσι ώστε να διαμορφωθεί και απο την Αυτοδιοίκηση ένα αντίπαλο δέος στην κυρίαρχη πολιτική.

Μίλησαν για την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία, καλώντας σε δράση κατά της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης και για ενιαία αποκλειστικά δωρεάν συστήματα σύμφωνα με τις πραγματικές σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας σ'αυτούς τους τομείς. Μιλώντας για τις εργασιακές σχέσεις, την ασφάλιση, πρόβαλλαν την αναγκαιότητα του αγώνα για πλήρη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα, για αποκλειστικά δημόσια καθολική κοινωνική ασφάλιση που να πληρώνει το κράτος και η εργοδοσία. Και σ'αυτά τα μέτωπα προβάλλουν την αναγκαιότητα η Αυτοδιοίκηση να «συμπράττει» με το εργατικό κίνημα, ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου. Μίλησηαν για την ακτοπλοϊα, προβάλλοντας την ανάγκη για ασφαλείς συγκοινωνίες που να καλύπτουν τις ανάγκες των νησιωτών, για σταθερές εργασιακές σχέσεις και μισθούς στους ναυτεργάτες που να καλύπτουν τις ανάγκες τους. Πρόβαλαν το αίτημα για την κατάργηση των διοδίων και την ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες που απορρέει από το στοιχειώδες δικαίωμα στην ξεκούραση. Εξήγησαν το ρόλο της Αυτοδίοικησης ως μακρύ χέρι τους κράτους που χαρίζει στο κεφάλαιο νέα προνόμια με την σύμπραξη ιδιωτικού δημοσίου, για τα χαράτσια στους δήμους ως δεύτερη φορολογία, για την παράδοση ελεύθερων χώρων στους ιδιώτες, για την ιδιωτικοποίση τομέων της Αυτοδίοικησης, για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στους δήμους.

Συγκεκριμένα άλλες δράσεις των αγωνιστικών ψηφοδελτίων συνεργασίας ήταν:

• κινητοποίηση σε σταθμό διοδίων της Αττικής Οδού, στη Μεταμόρφωση και σε σταθμούς διοδίων της Πελοποννήσου, αποκάλυψαν την κλοπή σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος από το χαράτσι των διοδίων. Ενημέρωσαν ότι η κυβέρνηση θα υλοποιήσει την τιμολόγηση ανά χιλιόμετρο με αποτέλεσμα να διαμορφωθούν και στους εθνικούς οδικούς άξονες υπέρογκα διόδια.
• προχώρησαν σε εκστρατεία ενημέρωσης και κινητοποιήσεις για το πρόβλημα της τοξικής λάσπης της Ψυττάλειας που πνίγει τους κατοίκους του Πειραιά
• με περιοδείες ενημερώνουν και συζητούν με τους αγρότες για τις συνέπειες από την πολιτική της κυβέρνησης σύμφωνα με τις επιταγές της ΕΕ
• κινητοποιήσεις την παγκόσμια ημέρα του περιβάλλοντος σε ελεύθερους χώρους που πρόκειται να τσιμεντοποιηθούν
• συζήτηση και επαφές με τους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση
• πρόταση και δέσμη μέτρων για την αντιπυρική θωράκιση
• πανεξόρμηση στο λιμάνι του Πειραιά με αίτημα ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες προς όφελος του λαού

Ο Νικήτας Κακλαμάνης μιλά «για δυνατότητα στον ιδιωτικό τομέα να επενδύσει σε αυτά (σ.σ. αναξιοποίητα οικόπεδα), ώστε να διαμορφωθούν σε παιδικούς σταθμούς, σε χώρους άθλησης, σε παιδικές χαρές, σε εργαστήρια καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων». Από την πρώτη προεκλογική ομιλία του έδειξε το στίγμα του: «Οχι μόνο δε θα αρνηθούμε, αλλά θα επιδιώξουμε τη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα». Ακόμα, έχει δηλώσει πως τίθεται επικεφαλής εκστρατείας για την εξάλειψη των προβλημάτων από τις... διαδηλώσεις! Δείχνοντας έτσι για λογαριασμό ποιων δουλεύει...

Επιπλέον, κάλεσε «όλους τους οικονομικά ισχυρούς που θέλουν να αφήσουν το αποτύπωμά τους στην ιστορία αυτής της πόλης, να αγοράσουν οικόπεδα, να γκρεμίσουν υποβαθμισμένα κτίρια, να φτιάξουν ανάσες ζωής για τους πολίτες, κήπους που θα πάρουν το όνομά τους». Όλα αυτά με το απαραίτητο περιτύλιγμα περί «αλλαγών», «ρομαντισμού», «συναισθηματισμού» και «αθόρυβης επανάστασης». Οταν ο κ. Κακλαμάνης μιλάει για «αθόρυβη επανάσταση προφανώς εννοεί την εκστρατεία της οποίας επιδιώκει να τεθεί επικεφαλής, όπως είχε δηλώσει. Η εκστρατεία για την εξάλειψη των προβλημάτων από τις... διαδηλώσεις!

Και παράλληλα με όλα αυτά μιλάει και να θυμάται τις γειτονιές από τη μια και από την άλλη χειροκροτεί το φίλαθλο πνεύμα του δήμου της Αθήνας, ο οποίος παραχωρεί σε μια ιδιωτική επιχείρηση - την ΠΑΕ Παναθηναϊκός - δωρεάν μια τεράστια έκταση.

Ο έτερος υποψήφιος του δικομματισμού ο Κώστας Σκανδαλίδης είναι και αυτός γνωστός υπουργός του ΠΑΣΟΚ που εφάρμοσε με τον καλύτερο τρόπο την αντιλαϊκή πολιτική του κόμματός του ως υπουργός Εσωτερικών. Και αυτός παρουσιάζεται ...ακομμάτιστος αφού δήλωνε υποκριτικά: «Κάποιος πρέπει να σηκώσει πραγματικά τη σημαία της πρωτεύουσας, τη σημαία της αυτοδιοικούμενης πόλης, τη σημαία της πραγματικής ποιότητας ζωής των πολιτών». Φυσικά και αυτός έχει δώσει τα διαπιστευτήρια» στην ΠΑΕ ΠΑΟ δηλώνοντας πως «θέλει να βοηθήσει» για να αποκτήσει γήπεδο όσο το δυνατό πιο γρήγορα γήπεδο. Ενώ ως υπουργός έχει στηρίξει και υλοποιήσει πολιτικές όπως: μερική απασχόληση στους δήμους, κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων κ.ά.

Και αυτός απ' την πρώτη στιγμή έδειξε που «ανήκει». Στην πρώτη συνέντευξη του μίλησε «για την ασφάλεια στη γειτονιά, για τις δυνατότητες απασχόλησης, για την πολιτική πρόνοιας». Και εννοούσε την ενίσχυση του κατασταλτικού ρόλου της δημοτικής αστυνομίας, μεγαλύτερη προώθηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, την εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιας.

Η Φώφη Γεννηματά (υπερνομάρχης με το ΠΑΣΟΚ), μέχρι στιγμής , διαφημίζει «έργο» και «οράματα». Την είδαμε να χαρακτηρίζει «επιτυχημένη» πορεία της δίοικησης εννοώντας τους ελέγχους σητν αγορά, τις τηλεφωνικές γραμμές πληροφόρησης και άλλα τέτοια. Φυσικά δεν κρύβει το κύριο όραμα της την περιβόητη «ενίσχυση της επιχειρηματικότητας». Το απέδειξε άλλωστε και με αφού εκχώρησε τη φύλαξη, τον καθαρισμό και την ανάπλαση του Πεδίου του Αρεως και του Αττικού Αλσους στον ιδιωτικό τομέα. Μέχρι στιγμής δεν έχει επαναλάβει την πρόταση της για δυνατότητα φορολογίας των εργαζόμενων μέσω της νομαρχίας, προφανώς ελέω προεκλογικών αναγκών.

Η Φ. Γεννηματά και ο Γιάννης Σγουρός (νομάρχης Αθήνας) αποφάσισαν να εκπονήσουν ένα «ολοκληρωμένο Αναπτυξιακο και Επιχειρησιακό Σχέδιο της Νομαρχίας Αθηνών». Σε αυτό, πέρα απ' τα μεγάλα λόγια αποδείχθηκε για μια ακόμα φορά τι εξυπηρετεί η «πετυχημένη τριάδα του ΠΑΣΟΚ». Η υπερνομάρχης το είπε ξεκάθαρα στον χαιρετισμό της: «Υπάρχουν τόσα που πρέπει να γίνουν και τα οποία δεν μπορούν να αφεθούν μόνο στη δικαιοδοσία του κράτους». Και φυσικα δεν ξέχασε την «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και των επενδύσεων». Αυτοί ήταν και οι κεντρικοί άξονες του σχεδίου στο οποίο προτείνονται μέτρα όπως η «απλοποίηση του νομοθετικού και διοικητικού πλαισίου αδειοδότησης, λειτουργίας και στήριξης των επιχειρήσεων» και η δημιουργία «ενιαίου μηχανισμού επιτάχυνσης των αδειοδοτήσεων για ιδιωτικές επενδύσεις» και άλλα βοηθητικά μέτρα για τους επιχειρματίες Διεκδικήσεις για τους λίγους και «εκλεκτούς». Κατά τη συνάντηση της με τον πρωθυπουργό, αλληλοευχαρίστησαν ο ένας τον άον γιατί βρήκαν κατανόηση σ'αυτά που συζήτησαν, επομένως και κοινή ρότα.

Ο υποψήφιος υπερνομάρχης της ΝΔ, Αργύρης Ντινόπουλος, παρουσιάζεται ως ο επιτυχημένος δήμαρχος Βριλησσίων. Πρόσφατα ο «Ρ» έγραψε για τις επιτυχίες του όπως η ιδιωτικοποίηση μέρους της καθαριότητας, η παραχώρηση 10 στρεμμάτων σε ιδιώτη, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις στο δήμο αλλά και το φέσι ύψους 6,7 εκατ. ευρώ, με ετήσια δόση 850.000 ευρώ! Στον δρόμο που χάραξε - αυτόν της ...λατρείας στο ιδιωτικό κεφάλαιο συνεχίζει και στην προεκλογική του εκστρατεία.

Μαζί με τους συνυποψηφίους του ζήτησε «συντονισμένη συνεργασία» Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τον ιδιωτικό τομέα, για την... ανάπτυξη του τουρισμού μετά τη συνάντηση με την υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης Φ. Π. Πετραλιά. Συγκεκριμένα ο Σπύρος Σπυρίδων, υποψήφιος νομάρχης Πειραιά , ζήτησε «συντονισμένη συνεργασία μεταξύ του υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του ιδιωτικού τομέα, για να γίνει το τουριστικό προϊόν πιο ανταγωνιστικό». Δηλαδή αέρα στα πανιά των επιχειρηματιών στον τουρισμό. Και η λαϊκή ανάγκη για τουρισμό και ανάπαυση πάει περίπατο, αφού είναι ακριβή.

Χαρακτηριστικό της «ομοιότητας» των δύο υποψηφίων είναι η θέση που πήραν για την ακτοπλοϊα όπου και οι δύο έμειναν σε ευχές και κοκορομαχίες. Την στιγμή που ο κόσμος πληρώνει υπέρογκα ποσά για να ταξιδέψει λίγες μέρες σε ένα νησί για να μην κάνει «γιαπωνέζικο χαρακίρι» ο Γ. Αγούδημος (σ.σ. αυτό δήλωσε όταν τον ρώτησαν για τη περίπτωση ναύλων των πλοίων) και οι εφοπλιστές «συνάδελφοί» του οι «οραματιστές» σφυρίζουν αδιάφορα. Απ' την μια ο Αργύρης Ντινόπουλος το μόνο που είε να πει μετά από επίσκεψη του στον Πειραιά είναι να συμπεράνει πως «ένας στους τρεις Έλληνες δε θα κάνει καθόλου διακοπές. Αλλά, ακόμα και γι’ αυτούς που θα ταξιδέψουν, κανείς δε θα πρέπει να παίζει με τα νεύρα και τις οικονομίες τους». Απ' την άλλη Φ. Γεννηματά μοίραζε ενημερωτικά φυλλάδια, «ζεστά χαμόγελα» και «ευχές» ενώ ο νομάρχης Γιάννης Μίχας λίγες μέρες πριν είχει προτείνει μεγαλύτερη «ενίσχυση των εταιριών για την ανανέωση του στόλου».Φυσικά κουβέντα για την απελευθέρωση των τιμών των εισητηρίων. Κουβέντα για την εφιαλτική κατάταταση που έχουν προκαλέσει τα κόμματα τους στην ακτοπλοίια. Το μόνο που κάνουν είναι έχουν την υποκρισία να μιλάνε για την αισχροκέρδεια στα κυλικεία στα πλοία...

Δίπλα στους υποψηφίους του δικομματισμού βρίσκονται και οι υποψήφιου του ΣΥΝ στο δήμο και στην υπερνομαρχία. Ο καθένας με το δικό του «στυλ» και οι δύο όμως με τον ίδιο «ανανεωτικό» τρόπο αποπροσανατολίζουν τον κόσμο κάνοντας - για πολλοστή φορά- το στήριγμα του συστήματος. Και οι δύο σπέρνουν αυταπάτες. Ο Αλέξης Τσίπρας πολιτεύεται υποτίθεται με έναν «εναλλακτικό» τρόπο αξιοποιώντας την ηλικία του. Ξεκίνησε ως ...δόκτορ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ, αφού με διαφορά δύο ημερών αποδέχθηκε και αποκύρηξε τις «συμπράξεις ιδιωτικού και δημοσίου τομέα» στην Αυτοδίοικηση! Πάντως κανείς δεν ξεχνά τη δήλωση του όπου μίλησε ξεκάθαρα: «Το να αξιοποιηθεί η δυνατότητα μέσα σε μια ελεύθερη αγορά να γίνουν κάποιες συνεργασίες του δήμου με ιδιώτες, προκειμένου να ωφεληθούν οι πολίτες, είναι κάτι που μπορούμε να το δούμε».

Πριν λίγες μέρες με αφορμή τη συνάντηση που είχε με δημάρχους που στηρίζει ο ΣΥΝ στους δήμους Νέας Σμύρνης, Ρέντη και Καισαριανής, επικρότησε το έργο τους χρησιμοποιώντας μάλιστα τον όρο «εναλλακτική πολιτική». Μόνο που αυτό το είδος πολιτικής συμπεριλαμβάνει μπόλικα χαράτσια, αυξήσεις δημοτικών φόρων, αποφάσεις που πλήττουν τα λαϊκά στρώμματα... Ο,τι δηλαδή εφάρμοσαν οι διοικήσεις αυτών των δήμων.

Επιπλέον, παρουσιάζοντας τις θέσεις του συνδυασμού του για την Υγεία και την Πρόνοια πριν από μερικές μέρες, ουσιαστικά πρότεινε την εξαφάλιση ενός «ελάχιστου επιπέδου κοινωνικών υπηρεσιών», προφανώς συμβιβασμένος με την ιδέα της μείωσης των απαιτήσεων των λαϊκών στρωμμάτων για καθολικές δημόσιες και δωρέαν υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας.

Οσον αφορά το Γιάννη Πανούση δεν μπορούμε να τον κατηγορήσουμε πως έκρυψε τις προθέσεις του. Απ' την πρώτη στιγμή δήλωση πως επιθυμεί να γίνει ο συνδετικός κρίκος ΠΑΣΟΚ- ΣΥΝ. Και αυτός είναι, ολίγον ακομμάτιστος αφού διαπίστωσε πως στις εκλογές «δεν αναμετρούνται τα κόμματα». Μιλάει για ποιότητα ζωή και φλυαρεί χωρίς να θέτει κανένα μεγάλο λαϊκό πρόβλημα στο τραπέζι. Προτάσεις έχει βέβαια: Πρότεινε «Συμβούλια πρόληψης εγκληματικότητας» και στη Νομαρχία, Προτείνει, δηλαδή, τα χαφιεδοσυμβούλια που έχουν δημιουργήσει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στους δήμους και συμμετέχει και ο ΣΥΝ.