ΤΟ είχε καθιερώσει από τότε που τον γνώρισα, εδώ και πολλά χρόνια, να έχει πάντα πάγιο δικό του χαιρετισμό όταν μας αντάμωνε στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ ή μας τηλεφωνούσε.

ΓΕΙΑ σου Καράβα... Αυτός που χαιρετούσε μ' αυτήν προσφώνηση ήταν ο Ηρακλής Παππάς, σύντροφος δημοσιογράφος της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης από τη μεγάλη δημοσιογραφική γενιά της Θεσσαλίας, που έφυγε πριν λίγες μέρες για πάντα.

Η ΚΑΡΑΒΑ, που ο δημοσιογράφος το 'χε κάνει συστατικό στοιχείο του «καλημέρα» του, ήταν ένα κομμάτι της ζωής του, της νιότης του. Τότε, που ο μεγάλος του λαού μας αγώνας στα χρόνια του ΕΑΜ τον είχε ανεβάσει στ' Αγραφα κι εκεί μαζί με τη δημοσιογραφική ομάδα δούλεψε κι αυτός στις εφημερίδες που μέρα - νύχτα τύπωναν τα ονομαστά τυπογραφεία, που κι αυτά είχαν σκαρφαλώσει ψηλά στη Ρούμελη.

ΕΙΝΑΙ μια θεσπέσια βουνίσια περιοχή με το χωριό Μηζήλο (Δροσάτο το λένε σήμερα) και σ' αυτήν έχουν τα καλοκαιριάτικα κονάκια τους. Το βουνό αυτό σε υψόμετρο 2.148 μ. το βάφτισαν οι Θεσσαλοί και μάλιστα οι Τρικαλινοί Καράβα, γιατί η κορφή του μοιάζει με μεγάλο καράβι όπως τη βλέπουν από τα Τρίκαλα.

Ο ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ της Εθνικής Αντίστασης, ο Σπύρος Μελετζής με παράπονο θυμάται πως το θέαμα που είχε μπροστά στα μάτια του όταν έκαναν ρίψεις για εφόδια τα αεροπλάνα δεν μπορούσε να το φωτογραφίσει. Δεν υπήρχαν τα φλας. Η καλλιτεχνική παρέμβαση του Σπ. Μελετζή τελειώνει με τούτα τα λόγια: «Το μόνο, που μπόρεσα και απαθανάτισα ήταν το πρωινό φόρτωμα και πιο πολύ τις γυναίκες με τις ζαλίγκες. Μα κι αυτές οι φωτογραφίες γινόντουσαν τόσο πρωί, μόλις έσκαγε ο ήλιος και πάντα βιαστικά. Αλλά ας μην έχω και παράπονο, γιατί η Καράβα μου έδωσε πολλές φωτογραφίες... Στον ίδιο χώρο φωτογράφισα και το "Τσομπανόπουλο" με τη "φλογέρα" καθώς και τη σύνθεση "Φλογέρα στο βουνό"».

ΚΑΠΟΙΑ μέρα θα φτάσει η ώρα της λευτεριάς. Οι καμπάνες θα χτυπήσουν χαρμόσυνα αναγγέλλοντας την απελευθέρωση της Αθήνας (Πέμπτη 12 Οκτώβρη 1944). Οι δημοσιογράφοι, που είχαν βρεθεί στα βουνά της Ελεύθερης Ελλάδας τρεχάτα τώρα πάνε για την Αθήνα.

ΣΤΗΝ αίθουσα του «Ρ» μαζί με τους παλιούς συντρόφους και τα νέα παιδιά, τα ξεπεταρούδια της Εθνικής Αντίστασης. Εκεί κι οι Θεσσαλοί ο Αποστόλης Σπήλιος, ο Ηρακλής Παππάς κι άλλοι.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ συντάκτης, στον τομέα της ύλης, βοηθός, από την αρχή ο Ηρακλής. Δύσκολο πόστο που απαιτούσε μεγάλη προσοχή και αντοχή. Κολύμπησε στα βαθιά πλατιά νερά και βεβαίωσε στην πράξη τη δημοσιογραφική στόφα.

ΣΤΗ Στοά Πάπου, όπου ήταν του «Ρ» τα τυπογραφεία, πάλευε με τις ειδήσεις, που έπρεπε να μπουν στην τελευταία σελίδα. Αλλά που πάντα περίσσευαν. Κι έπρεπε να τις «μαζέψουμε»... Σ' αυτές τις αφάνταστα πιεστικές ώρες ο δημοσιογράφος πετούσε σαν χαιρετισμό, σαν εκτόνωση τις δυο λέξεις: «Γεια σου Καράβα»...

Ο ΕΠΙ της ύλης σύντροφος, ο «υλατζής» σήμερα, είχε επίσης συχνά παρουσία και στις μεγάλες έρευνες της εφημερίδας μας. Εβρισκε τον αναγκαίο χρόνο για ρεπορτάζ. Θα λάβει μέρος στην έρευνα του «Ρίζου της Δευτέρας» για τα σκυλόψαρα της ολιγαρχίας. Και δικό του είναι το γραφτό για τη Δυναστεία των Εμπειρίκων. Γράφει «... Καράβια εκατόν εξήντα (160) χιλιάδων τόνων έχουν στην κατοχή τους οι Εμπειρίκοι. Ο πολεμικός μας στόλος πριν από τον πόλεμο μαζί με τα βοηθητικά είχε εκτόπισμα 77.222 τόνους. Ο στόλος των Εμπειρίκων ήταν διπλάσιος...».

ΚΑΙ θα ολοκληρώσει γράφοντας: «Πάνω - κάτω 800 ναυτεργάτες δουλεύουν στο θαλασσοβιός του πολύποδα και έχουν συνδεθεί μαζί του με αίμα, ιδρώτα και αλμύρα. Τούτες τις μέρες φεύγουν ναυτεργάτες για να επανδρώσουν τα 100 λίμπερτι από τα οποία έχουν πάρει μερτικό οι δράκοντες. Αυτή τη φορά όμως δε θα βρουν κυρ Σπύρους για να γιομίσουν τ' αμπάρια, να βάλουν μπροστά τις μηχανές. Ούτε θα τους αγοράσουν σαν πράγμα και χωρίς όρους για όλη τους τη ζωή. Η θάλασσα που θα χτυπάει τα λίμπερτι είναι ανακατωμένη με το αίμα εκατοντάδων ναυτεργατών που πνίγηκαν μαζί με το βιος των αφεντάδων - χωρίς να πάρουν αποζημίωση για τη θυσία τους. Το αίμα δείχνει το δρόμο για την ολόπλευρη λευτεριά - για τη λίμπερτι όπως θα 'λεγαν στη γλώσσα τους οι Εμπειρίκοι...»

ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ με της αρρώστιας τα πολλά και οδυνηρά βάσανα, ο Ηρακλής μας έστελνε πάντα το μήνυμά του. Με τον αγραφιώτικο γνώριμο χαιρετισμό του: «Γεια σου Καράβα».

Είναι φανερό ότι με τα «μέτρα» που «επεξεργάζεται» το ΥΠΕΧΩΔΕ, δεν πρόκειται ν' αντιμετωπιστεί το τεράστιο πρόβλημα της λειψυδρίας και το καλοκαίρι θα γίνουμε μάρτυρες οξυμένων και τραγικών καταστάσεων στην ύπαιθρο

Τα «μέτρα» που αναμένεται να ληφθούν αφορούν, αποκλειστικά, στην προσπάθεια να γίνει «οικονομία» στη χρήση του λιγοστού νερού που θα υπάρχει. Στο πλαίσιο αυτό, το ΥΠΕΧΩΔΕ αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο περιορισμού της λειτουργίας των αντλιοστασίων, αλλά και των αδειών για γεωτρήσεις, ενώ «σκέφτεται» να μην επιτρέπει στους αγρότες να ποτίζουν τα χωράφια τους τη μέρα, αλλά μόνο τη νύχτα. Παράλληλα, στις προθέσεις του είναι να επισπεύσει την τοποθέτηση υδρομετρητών στις γεωτρήσεις - μέσω των οποίων θα υποβληθεί νέο «βαρύ χαράτσι» στους καλλιεργητές - ώστε να λειτουργήσουν μέσα στο ερχόμενο καλοκαίρι.

Είναι, όμως, φανερό ότι μ' αυτά τα «μέτρα» δεν πρόκειται ν' αντιμετωπιστεί το τεράστιο πρόβλημα της λειψυδρίας και το καλοκαίρι θα γίνουμε μάρτυρες οξυμένων και τραγικών καταστάσεων στην ύπαιθρο. Επιστημονικοί φορείς επισημαίνουν ότι αν συνεχιστεί η παρατεταμένη ανομβρία, πολύ μεγάλο μέρος των καλλιεργειών θα ξεραθούν και η αγροτική παραγωγή θα υποστεί δραματική μείωση. Μια τέτοια εξέλιξη θα δώσει το τελειωτικό πλήγμα στο εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών, το οποίο, ήδη, έχει αποδεκατιστεί λόγω εφαρμογής της νέας ΚΑΠ, που περιέκοψε καλλιέργειες και «δικαιώματα», συρρίκνωσε την παραγωγή, «πετσόκοψε» τις επιδοτήσεις, μείωσε κι άλλο τις χαμηλές τιμές των αγροτικών προϊόντων και αύξησε περισσότερο το υπέρογκο κόστος παραγωγής.

Ηδη, στη Θεσσαλία και σε άλλες αγροτικές περιοχές της χώρας οι επιπτώσεις της λειψυδρίας είναι ορατές. Οι χειμερινές καλλιέργειες - σιτηρά κ.ά. - «διψούν» και αρχίζουν να «μαραγκιάζουν», ενώ τα ξεραμένα και σκληρά χώματα στα χωράφια, δυσκολεύουν τη σπορά των εαρινών καλλιεργειών (βαμβάκι, καλαμπόκι, τεύτλα, ντομάτα κ.ά.).

Αποτελεσματική και μακροπρόθεσμη λύση στο πρόβλημα μπορεί να υπάρξει μόνο με την κατασκευή των απαραίτητων έργων υποδομής - αρδευτικά και, γενικότερα, εγγειοβελτιωτικά - αλλά η κυβέρνηση της ΝΔ, ακολουθώντας την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τα πάει στις «ελληνικές καλένδες». Είναι χαρακτηριστικό ότι, παρά τις υποσχέσεις του ίδιου του πρωθυπουργού, Κ. Καραμανλή, προεκλογικά στη Λάρισα, και παρά τις «προσωπικές δεσμεύσεις» του Θεσσαλού υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιά, δεν προχωρούν και δεν ολοκληρώνονται τα μεγάλα έργα στο θεσσαλικό κάμπο. Ο ταμιευτήρας της Κάρλας είναι ακόμα άδειος και η εκτροπή του Αχελώου δε φαίνεται στον ορίζοντα - πρόσφατα έγιναν νέες προσφυγές κατά του έργου στο Συμβούλιο της Επικρατείας από φορείς της Αιτωλοακαρνανίας, που συνεπάγονται, τουλάχιστον, νέες καθυστερήσεις - κι ούτε τα φράγματα στον Πηνειό, στον Ενιππέα κλπ., κατασκευάζονται.

Και, φυσικά, αυτή η κυβερνητική «αβελτηρία» δεν είναι καθόλου τυχαία, αλλά συνδέεται με τη γενικότερη αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, που θέλει να χρησιμοποιήσει και τη λειψυδρία για να «τελειώσει μια ώρα αρχύτερα» με τους μικρομεσαίους αγρότες, οδηγώντας τους, μαζικά, στο ξεκλήρισμα.

Δεν απομένει, λοιπόν, στον αγροτικό κόσμο παρά να οργανώσει την πάλη του για την ανατροπή αυτής της αντιαγροτικής πολιτικής, η οποία και ευθύνεται για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει...

ICON

Αρδευτικό χαντάκι στο Θεσσαλικό κάμπο χωρίς σταγόνα νερού λόγω της ανομβρίας...

Οι συνέπειες της λειψυδρίας που είναι δυσανάλογα μεγάλες σε σχέση με την ανομβρία, αποδείχνουν τις πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και οφείλονται στην καταστροφή των δασών, στην υποβάθμιση και καταστροφή των υδροφορέων και στην έλλειψη των απαραίτητων υδρολογικών και εγγειοβελτιωτικών έργων υποδομής.

Τις ευθύνες τους αυτές η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να τις μεταφέρουν στους αγρότες επειδή στην αγροτική οικονομία καταναλώνεται το μεγαλύτερο ποσοστό του νερού, πάνω από το 80% και να τις συγκαλύψουν χαρακτηρίζοντας ως ακραία ακόμα και τα πιο συνηθισμένα καιρικά φαινόμενα.

Ισχυρίζονται, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, ότι η Ελλάδα συντηρεί μια αγροτική οικονομία που υπερβαίνει τις φυσικές δυνατότητες, που δεν είναι συμβατή με τη φέρουσα ικανότητα των υδατικών της συστημάτων και ότι αν συνεχιστεί η κατάσταση, οι επιπτώσεις θα είναι ολέθριες.

Ο ισχυρισμός αυτός πέρα από το γεγονός ότι αθωώνει τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για την αγροτική οικονομία της χώρας μας, επιδιώκει να δημιουργήσει την εντύπωση ότι η Ελλάδα με ευθύνη των αγροτών έχει μια μεγάλη σε έκταση και ένταση γεωργία που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Κι αυτό γιατί η χώρα μας έχει τεράστια διατροφικά ελλείμματα που επιβεβαιώνονται από τα ελλείμματα στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο που το 2006 έφτασαν στα 2,182 δισ. ευρώ. Επιπλέον οι εκτάσεις που αρδεύονται κάθε χρόνο αντιστοιχούν στο ένα τρίτο περίπου των συνολικών καλλιεργούμενων εκτάσεων, ενώ θα μπορούσαν να ήταν πολύ περισσότερες.

Το επιχείρημα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για αγροτική οικονομία που υπερβαίνει τη φέρουσα ικανότητα των υδατικών συστημάτων, είναι σκόπιμα αποπροσανατολιστικό. Και αυτό γιατί θεωρεί δεδομένη τη φθίνουσα πορεία της φέρουσας ικανότητας των υδατικών συστημάτων που οφείλεται στην πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και επιδιώκει την αποδοχή αυτής της πολιτικής ως μονόδρομου.

Με το επιχείρημα αυτό το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ θέλουν να αθωώσουν την πολιτική τους που είναι υπεύθυνη για την καταστροφή κατά μέσο όρο 300.000 στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων το χρόνο όταν είναι γνωστός ο αναντικατάστατος ρόλος των δασών στη συγκράτηση των νερών και στον εμπλουτισμό των υδροφορέων, δηλαδή στην αύξηση της φέρουσας ικανότητας των υδατικών συστημάτων. Θέλουν να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους για τις συνταγματικές και νομοθετικές δασοκτόνες τροποποιήσεις που έκαναν και θα κάνουν, με αποτέλεσμα τον αποχαρακτηρισμό και την καταστροφή εκατομμυρίων στρεμμάτων δασικών εκτάσεων με άμεσες αρνητικές συνέπειες στους υδροφορείς της χώρας και στη διάβρωση των εδαφών.

Με το πρόσχημα της φέρουσας ικανότητας των υδατικών συστημάτων το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ επιδιώκουν να συγκαλύψουν το γεγονός ότι από τα γεωργικά κονδύλια του Γ΄ ΚΠΣ μόνο το 6% διατέθηκε για εγγειοβελτιωτικά έργα με αποτέλεσμα να μη γίνουν τα απαιτούμενα εγγειοβελτιωτικά έργα τα βασικότερα και τα περισσότερα εκ των οποίων δε θεωρούνται επιλέξιμα και από την ΕΕ.

Την πραγματικότητα αυτή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1999 προσπάθησε να την εξωραΐσει με την εξαγγελία δεκαετούς προγράμματος για τα νερά ύψους 1 τρισ. δραχμών που θα πραγματοποιούνταν με κονδύλια που θα προέρχονταν από τιτλοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του υπ. Γεωργίας. Δηλαδή με ανύπαρκτα κονδύλια, με αποτέλεσμα οχτώ χρόνια μετά την εξαγγελία το πρόγραμμα να έχει ξεχαστεί και από αυτούς που το εξάγγειλαν.

Η συνειδητή πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να μην κάνουν τα απαιτούμενα υδρολογικά και εγγειοβελτιωτικά έργα έχει σαν αποτέλεσμα τα έντονα φαινόμενα λειψυδρίας, όταν το συνολικό νερό που καταναλώνει η χώρα μας ανέρχεται μόνο στο 12,5% των ωφέλιμων εσωτερικών υδατικών πόρων στους οποίους αν προστεθούν και αυτοί που έρχονται από τις γειτονικές χώρες, το ποσοστό είναι πολύ μικρότερο. Σε αυτή την πραγματικότητα θέλουν να προσαρμόσουν τις υδατικές ανάγκες της χώρας μας το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ με το αντιεπιστημονικό επιχείρημα της φέρουσας ικανότητας των υδατικών συστημάτων και την προσαρμογή αυτή θέλουν να την επιβάλλουν με μια εισπρακτική αντιλαϊκή υδατική πολιτική που προωθεί και η κοινοτική οδηγία 2000/60.

Στα πλαίσια αυτής της προσαρμογής και της κοινοτικής οδηγίας ένα από τα μέτρα που εξάγγειλε πρόσφατα ο ΥΠΕΧΩΔΕ κατά της λειψυδρίας ήταν η τοποθέτηση υδρομετρητών για την τιμολόγηση των νερών άρδευσης. Συνειδητά όμως δεν εξάγγειλε κανένα μέτρο προώθησης νέων συστημάτων και πραχτικών άρδευσης που μειώνουν σημαντικά τις απαιτούμενες ποσότητες νερού.

Με το ίδιο σκεπτικό το ΠΑΣΟΚ στο προεκλογικό του πρόγραμμα προτείνει μια πράσινη πολιτική με νέες καλλιέργειες συμβατές με τη φέρουσα ικανότητα των υδατικών συστημάτων όπως ισχυρίζονται τα στελέχη του, και στα απλά ελληνικά σημαίνει αντικατάσταση των αρδευόμενων με ξηρικές καλλιέργειες. Ενώ διάφοροι οικολογούντες προτείνουν ίδια τιμολόγηση του νερού άρδευσης και ύδρευσης με στόχο τη δραστική μείωση του νερού άρδευσης.

Οι προτάσεις αυτές έχουν στόχο να δημιουργήσουν την αντίληψη ότι η χρήση του νερού στη γεωργία για την παραγωγή τροφίμων αποτελεί σπατάλη. Ταυτόχρονα επιδιώκουν με περιβαλλοντικά προσχήματα να δικαιολογήσουν την ανυπαρξία των απαιτούμενων έργων και τη συρρίκνωση της γεωργίας που προωθεί ο ΠΟΕ και η ΚΑΠ με τις αναθεωρήσεις της.

Αν όμως υιοθετηθούν αυτές οι προτάσεις θα πολλαπλασιαστεί το κόστος παραγωγής των τροφίμων και θα μειωθεί κατακόρυφα η παραγωγή τους επειδή οι αρδευόμενες εκτάσεις έχουν τριπλάσιες περίπου αποδόσεις από τις ξηρικές. Επομένως όσοι υποστηρίζουν αυτές τις προτάσεις θα πρέπει να απαντήσουν στο ερώτημα πού θα βρεθούν τα αναγκαία τρόφιμα για το λαό μας. Αν προτείνουν να τα εισάγουμε από τρίτες, κυρίως, αναπτυσσόμενες χώρες, τότε μεταφέρουν το πρόβλημα στις χώρες αυτές επειδή σε καμία χώρα του κόσμου δεν έχει βρεθεί τρόπος να παράγονται χωρίς νερό αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα. Ομως η μεταφορά οικολογικών προβλημάτων στις αναπτυσσόμενες χώρες δεν αποτελεί οικολογική ευαισθησία αλλά ιδιότυπο «οικολογικό ιμπεριαλισμό».

Με δεδομένο το γεγονός ότι με το νερό άρδευσης παράγονται κυρίως τρόφιμα, η ύδρευση μπορεί να προτάσσεται της άρδευσης σε έκτακτες περιπτώσεις λειψυδρίας. Ομως σε μακροπρόθεσμη βάση το δίλημμα ύδρευση ή άρδευση που μεταφράζεται σε νερό ή τρόφιμα, είναι ψευτοδίλημμα επειδή κανένας οργανισμός δεν μπορεί να ζήσει χωρίς νερό αλλά και χωρίς τρόφιμα. Το ψευτοδίλημμα αυτό επιδιώκει να συγκαλύψει τις ευθύνες των κυβερνήσεων για τα φαινόμενα της λειψυδρίας και να ενοχοποιήσει τους αγρότες οι οποίοι έχουν τη μικρότερη ατομική κατανάλωση σε νερό.

ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ προβάλλουν σαν πανάκεια του υδατικού προβλήματος την κοινοτική οδηγία 2000/60 όταν γνωρίζουν ότι την οδηγία αυτή τη χαρακτηρίζει μια διαχειριστική λογική της φθίνουσας πορείας των υδατικών πόρων. Γι' αυτό η οδηγία δεν αναφέρεται σε έργα εμπλουτισμού των υδροφορέων, σε έργα αποθήκευσης και μεταφοράς του νερού για να το έχουμε εκεί και όποτε το χρειαζόμαστε, σε έργα βελτίωσης της σχέσης αξιοποιήσιμων - διαθέσιμων υδατικών πόρων. Αντίθετα προσπαθεί να επιβάλλει μια εισπρακτική πολιτική και να εμπορευματοποιήσει το νερό. Οι όποιες θετικές επιμέρους ρυθμίσεις υπάρχουν στην οδηγία, ακυρώνονται από τις εξαιρέσεις, τις αναβολές και από την αντιδραστική αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» που νομιμοποιεί τη ρύπανση με αποτέλεσμα επτά χρόνια μετά την ψήφιση της οδηγίας αρκετοί υδροφορείς να αποτελούν ανοιχτούς αγωγούς αποχέτευσης και χώρους συγκέντρωσης διάφορων ειδών λυμάτων.

Τα επίσημα υδρολογικά δεδομένα που κατατάσσουν τη χώρα μας δεύτερη μετά την Πορτογαλία στο σύνολο των χωρών της Μεσογειακής Ευρώπης με 5.886 κυβικά μέτρα διαθέσιμων νερών ανά κάτοικο, δείχνουν ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας έχει πολιτικές αιτίες και θα οξύνεται όσο κυριαρχούν οι πολιτικές δυνάμεις που είναι υπεύθυνες για το πρόβλημα.

Απέναντι σε αυτή την πολιτική επιβάλλεται να αντισταθούν όλα τα λαϊκά στρώματα και οι επιστημονικοί φορείς που θεωρούν το νερό φυσικό πόρο ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο, τη φύση και την ανάπτυξη της κοινωνίας, διεκδικώντας:

• Την προστασία των δασών με κατάργηση όλου του δασοκτόνου νομοθετικού και συνταγματικού πλαισίου, με αναδάσωση όλων των καμένων εκτάσεων, με σύνταξη του εθνικού κτηματολογίου που θα βασίζεται στο μαχητό τεκμήριο του δημοσίου όσον αφορά τα δάση και τις δασικές εκτάσεις.
• Την εκτέλεση βασικών έργων υδροοικονομίας από κρατικές υπηρεσίες και οργανισμούς που εμπλουτίζουν τους υδροφορείς, δημιουργούν χώρους αποθήκευσης και μεταφοράς του νερού, βελτιώνουν τη σχέση ωφέλιμων και χρησιμοποιούμενων υδατικών πόρων.
• Την εκτέλεση βασικών εγγειοβελτιωτικών έργων και την προώθηση με επιδοτήσεις νέων αρδευτικών συστημάτων που εξοικονομούν υδατικούς πόρους όπως επίσης και τον εκσυγχρονισμό των δικτύων ύδρευσης.
• Την αναβάθμιση και την προστασία όλων των υδροφορέων από αστικά και βιομηχανικά λύματα, από φυτοφάρμακα και λιπάσματα και την ασφαλή ανακύκλωση όσο το δυνατόν μεγαλύτερων ποσοτήτων.
• Την αναβάθμιση του ΙΓΜΕ και της ΥΕΒ για την ανάπτυξη της έρευνας και την εκτέλεση των απαιτούμενων εγγειοβελτιωτικών έργων.
• Τη δημιουργία εθνικού δημόσιου οργανισμού υδατικών πόρων με περιφερειακά παραρτήματα κατά υδρολογική λεκάνη και την υπογραφή διακρατικών συμφωνιών με τα γειτονικά κράτη που θα διευθετούν θέματα που σχετίζονται με το νερό.

Οι αγώνες για την προώθηση αυτών των αιτημάτων θα έχουν καλύτερα αποτελέσματα αν αναδείχνουν τους υπεύθυνους της λειψυδρίας. Αν συμβάλλουν στην αλλαγή του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Αν μειώνουν δραστικά το δικομματισμό που είναι υπεύθυνος για τα φαινόμενα της λειψυδρίας. Αν ενισχύουν το ΚΚΕ που βασικός άξονας της πολιτικής του είναι η προστασία των δασών, η προστασία και ο εμπλουτισμός όλων των υδροφορέων και η εκτέλεση βασικών υδρολογικών και εγγειοβελτιωτικών έργων, έτσι ώστε το νερό ως φυσικό αγαθό να είναι αρκετό να ανταποκριθεί σε όλες τις παραγωγικές δραστηριότητες και ζωτικές ανάγκες του λαού μας.