Η πορεία του Κόμματος προς το 18ο Συνέδριο και τα άμεσα καθήκοντα των κομμουνιστών κυριάρχησαν στην παρέμβαση που έκανε στη Συνδιάσκεψη της Οργάνωσης της Κρήτης ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Ο ομιλητής, ανάμεσα στα άλλα, είπε:

«Πετύχαμε σε έναν κεντρικό στόχο. Να μένουμε στα ντοκουμέντα, να επιμένουμε σε αυτά. Τα ντοκουμέντα - και η απόφαση της Επιτροπής Περιοχής και οι αποφάσεις του Συνεδρίου για τα δύο θέματά του - είναι κείμενα, τα οποία, μαζί με τις Αποφάσεις της ΚΕ μετά το 18ο Συνέδριο, θα μας δίνουν καθημερινά την κατεύθυνση της πάλης μας.

Για όσους γνωρίζουν την Οργάνωση της Κρήτης και έχουν εικόνα και από παλιά, είναι φανερό ότι έχουν γίνει ανοδικά, θετικά βήματα. Ειδικότερα από το 17ο Συνέδριο μέχρι σήμερα, έχουμε μια καλύτερη οργάνωση, πιο συγκροτημένη, πιο συσπειρωμένη. Σήμερα έχουμε μια καλύτερη βάση απ' ό,τι χτες. Σε αυτή θα στηριχτούμε για να κάνουμε ένα ξεπέταγμα, ένα άλμα.

Η συζήτηση και στην Οργάνωση της Κρήτης επιβεβαίωσε και την αναγκαιότητα και την ορθότητα της απόφασης της ΚΕ του Κόμματος να συζητήσει και τις Θέσεις-απολογισμό και τις Θέσεις για το σοσιαλισμό. Οι σημερινές συνθήκες κρίσης σε συνδυασμό με την πλήρη απελευθέρωση των αγορών, με την ενίσχυση και τη σκλήρυνση της επιθετικότητας του μεγάλου κεφαλαίου ενάντια στο εργατικό λαϊκό κίνημα, διαμορφώνουν μια διαφορετική, από το χτες, κατάσταση. Η επικαιρότητα, η αναγκαιότητα του σοσιαλισμού ως απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, μας οδηγεί όχι απλά στη μελέτη των αιτιών των ανατροπών, αλλά στην ανάγκη να προσδιορίσουμε τι θέλουμε να κάνουμε στο μέλλον, πώς θα καταχτήσουμε αυτήν τη διαδικασία για την οποία αγωνιζόμαστε, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Πώς, μέσα από το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο (ΑΑΔΜ) πάλης, θα προχωρήσουμε στη λαϊκή εξουσία, τη λαϊκή οικονομία.

Ποιο είναι το πρώτο καθήκον που έχουμε να αντιμετωπίσουμε; Μιλήσαμε για το τι κόμμα χρειάζεται για την αποτελεσματικότητα της αντεπίθεσης. Κόμμα ικανό να αντέχει στις θύελλες. Κόμμα ικανό να παλεύει με τη στρατηγική του. Κόμμα το οποίο θα οργανώνει την εργατική τάξη στην πάλη για τα συμφέροντά της, αλλά θα συνδυάζει και θα πείθει για την ανάγκη της αλλαγής συσχετισμών, για την πάλη για τη διαμόρφωση όρων, συνθηκών και προϋποθέσεων για τη συγκρότηση του ΑΑΔΜ, για τη λαϊκή εξουσία, για το σοσιαλισμό. Και έχουν σημειωθεί σημαντικά βήματα συνολικά σε όλο το Κόμμα αλλά και στην Οργάνωση της Κρήτης.

Ολοι μιλάνε για την κρίση. Δώσαμε απαντήσεις συνολικές ως Κόμμα. Είπαμε ότι είναι κρίση υπερπαραγωγής, υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων, υπερκερδών των μονοπωλίων. Ο κύκλος άνοιξε. Η κρίση δεν έχει εκδηλωθεί ακόμα σε βάθος στη χώρα μας. Ωστόσο, έχουμε τα σημάδια της στις κατασκευές, στον τουρισμό, στη ναυτιλία, στο εμπόριο. Παρακολουθούμε τις εξελίξεις, προσπαθούμε να παρεμβαίνουμε. Είναι γνωστό ότι δυναμώνουν οι πιέσεις, οι εκβιασμοί, η τρομοκρατία της αστικής τάξης, της εργοδοσίας απέναντι στην εργατική τάξη, στα πλατιά λαϊκά στρώματα. Ηδη κάτω από την πίεση έχουμε περιπτώσεις όπου υποκύπτουν εργαζόμενοι, αλλάζουν τις εργασιακές σχέσεις και έχουμε καταστάσεις εγκληματικές από την πλευρά του αστικού κράτους. Και αυτή η επίθεση που έγινε και εδώ, στην Κρήτη, σε ό,τι αφορά τη συγκρότηση κλαδικού σωματείου στα τρόφιμα και ποτά και το γεγονός ότι πολλοί εργάτες "έσκυψαν" σε αυτό το χώρο, δείχνει τι προσπάθειες πρέπει να καταβάλουμε, πώς πρέπει να στηρίξουμε το μέλος του Κόμματος που είναι εκεί και σε κάθε επιχείρηση και πώς όλοι πρέπει να βοηθούμε και να στηρίζουμε τη δουλειά μέσα στα εργοστάσια και στους τόπους δουλειάς.

Εχουμε ένταση του αυταρχισμού, της καταστολής, του περιορισμού των δικαιωμάτων και καταχτήσεων της εργατικής τάξης. Την ίδια στιγμή προβάλλεται η σοσιαλδημοκρατική διαχείριση, από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Ολα αυτά μας οδηγούν στην επιβεβαίωση της πολιτικής μας πρότασης για διέξοδο από τα σημερινά προβλήματα. Και εδώ μπαίνει η προβολή του άλλου δρόμου ανάπτυξης της κοινωνίας, για τη συσπείρωση, για τη συγκέντρωση δυνάμεων, για το Μέτωπο, για το σοσιαλισμό. Το κύριο βρίσκεται στο με ποια γραμμή, με ποιους στόχους, σε ποια κατεύθυνση, με ποιες δυνάμεις. Και μέσα από την εισήγηση δίνεται η κατεύθυνση, δίνονται οι στόχοι, δίνονται οι δυνάμεις.

Να μιλήσουμε για τη διάταξη των δυνάμεων. Για τις κλαδικές ΚΟΒ ή τις εδαφικές ΚΟΒ. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι εργάτες και οι εργαζόμενοι δε ζούνε σε γκέτο. Θα δώσουμε τη μάχη στον τόπο δουλειάς και απ' έξω και από μέσα και από παντού. Αλλά και στις γειτονιές κατοικούν εργάτες και η εδαφική ΚΟΒ ζει με εργάτες και με άλλους εργαζόμενους. Και η ΚΟΒ του χωριού ζει με εργάτες και με άλλους εργαζόμενους. Δε βλέπουμε τη χωροταξική διάταξη των ΚΟΒ σχηματικά. Δίνουμε ένα ιδιαίτερο βάρος στις κλαδικές Οργανώσεις, αλλά παντού όπου υπάρχουν εργάτες, εργαζόμενοι. Μπορούμε να τους βρούμε, να επικοινωνήσουμε, να έρθουμε σε επαφή από κάθε μεριά. Και στη γειτονιά και σε κάθε μαζικό φορέα.

Η κρίση θα βγάλει στο δρόμο πλατιές λαϊκές και εργατικές μάζες. Και αυτές οι μάζες είναι πολιτικά ανώριμες. Να προετοιμαζόμαστε καθημερινά. Να είμαστε μέσα στις εργατικές λαϊκές μάζες. Και όχι απλά να είμαστε, αλλά να συμβάλλουμε με επιχειρήματα στην ωρίμανση αυτών των μαζών.

Αυτές τις μέρες χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το πού θα βρεθούν τα 500 εκατ. ευρώ για τους αγρότες και την ίδια στιγμή μιλάνε για την ανάγκη νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων, πολλών δισεκατομμυρίων, για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Μπορούμε να δώσουμε αποφασιστικά τη μάχη; Είναι το κομματικό μας δυναμικό εξοπλισμένο; Θωρακίζεται καθημερινά, σταθερά, μόνιμα;

Ας μιλήσουμε για το "Ριζοσπάστη". Κυριολεκτικά όλοι μας, από τον πρώτο τη τάξει, μέχρι το πιο καινούριο μέλος μας, χωρίς τον "Ρ" δεν μπορούμε να παλέψουμε, δεν μπορούμε να βαθαίνουμε καθημερινά στις θέσεις και την πολιτική του Κόμματος και δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε και να ενδυναμώνουμε καθημερινά με βάση την προσωπική προσπάθεια, αλλά και τη συλλογική προσπάθεια όλου του Κόμματος.

Σύντροφοι, τι Κόμμα χρειαζόμαστε, τι Κόμμα απαιτούν οι καιροί, ποια θα είναι τα μέτρα εκείνα για να προχωρήσουμε να καταχτάμε αυτό το στόχο, έχουν δοθεί και αποτυπώνονται και στην εισήγηση. Ολοι συμφωνούμε στο σύνθημα του Συνεδρίου, ως Συνέδριο αντεπίθεσης. Αλλά για να κάνεις την αντεπίθεση πρέπει να έχεις εφόδια, η φαρέτρα σου να είναι γεμάτη με πολεμοφόδια, με επιχειρήματα πειστικά, καθημερινά. Ετσι θα ενισχύεται καθημερινά το Κόμμα στους σημερινούς καιρούς. Ενα Κόμμα ισχυρό πολιτικά, ιδεολογικά, οργανωτικά. Να μπορεί να παλεύει, να προωθεί τη στρατηγική του, να κάνει βήματα στη συγκρότηση του ΑΑΔΜ πάλης που θα καταχτήσει τη λαϊκή εξουσία. Η εισήγηση σημειώνει ότι έχουμε βήματα στο εργατικό κίνημα, έχουμε όμως και δυνάμεις που δεν είναι πλήρως ατσαλωμένες.

Στο μαζικό κίνημα δεν είναι απλά να συμμετέχουμε. Και εκεί, όπως παντού, υπάρχουν δύο γραμμές. Από τη μια μεριά είναι η νεοφιλελεύθερη, η ρεφορμιστική, η οπορτουνιστική, συμβιβαστική γραμμή, η γραμμή που οδηγεί στην ενσωμάτωση και από την άλλη είναι η ταξική αντίληψη και γραμμή. Χρειάζεται σκληρή αντιπαράθεση απέναντι στην εφαρμοζόμενη αντεργατική αντιλαϊκή πολιτική από τη ΝΔ, που είναι ο πρώτος μας στόχος, αλλά ταυτόχρονα μια οξύτατη ιδεολογική, πολιτική αντιπαράθεση με το ρεφορμισμό, με τον οπορτουνισμό, που δημιουργούν αναχώματα γιατί στηρίζονται από τα ΜΜΕ της αστικής τάξης. Ετσι θα προωθούμε την πολιτική μας, τη γραμμή μας. Μέσα από την ιδεολογική, την πολιτική σύγκρουση για όλα τα ζητήματα.

Υποστηρίξαμε και υποστηρίζουμε το σοσιαλισμό. Υποστηρίξαμε το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και είναι βασική γραμμή η επιθετική μας προσπάθεια για την προώθηση αυτών των στόχων. Εχει σημασία να σημειώσουμε ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε με το κείμενο της ΚΕ για το σοσιαλισμό βοήθησε συνολικά. Εδωσε πολλά ερεθίσματα να μελετήσουμε όλοι μας ξανά και ξανά, όχι μόνο αυτά τα κείμενα, αλλά και μια πλούσια βιβλιογραφία. Η ίδια η συζήτηση, η ενασχόληση με το θέμα του σοσιαλισμού, με όλα αυτά τα προβλήματα που συζητήσαμε βοήθησαν συνολικά να ωριμάσει το Κόμμα. Μας έχει καταστήσει πιο ώριμους, πιο ικανούς να αντιμετωπίζουμε και να λύνουμε προβλήματα. Αυτά που θα συναντάμε στην πορεία, αυτά που θα συναντάμε και στο μέλλον. Η αναγκαιότητα-επικαιρότητα του σοσιαλισμού, ως απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, είναι ανάγκη να προβάλλεται όχι συνθηματολογικά, για κάτι που αφορά το μέλλον, αλλά για κάτι που πρέπει από σήμερα να προβληματίζει, να στοχεύει. Και φυσικά πειστικά, αποδεικτικά, να προωθείται η διαδικασία της συσπείρωσης δυνάμεων.

Να εξοπλιστούμε περισσότερο, να ενημερώσουμε καλύτερα τον κόσμο, να κατανοήσει τι είναι ο Συνασπισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να το δώσουμε να περάσει πλατιά στην εργατική τάξη και στα άλλα λαϊκά στρώματα, ότι μεταξύ του ΚΚΕ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει καμία σχέση, καμιά σύγκριση, κανένας συσχετισμός. Είναι κάτι άλλο. Δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά που γνώριζε ο κόσμος στο παρελθόν. Η Αριστερά στην Ελλάδα -και όταν το Κόμμα ήταν στην παρανομία - ήταν πάντα αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή. Αυτός που έλεγε ότι ήταν αριστερός, ήταν αντικαπιταλιστής. Και αυτό πρέπει να γίνεται καθημερινά συνείδηση. Εμείς είμαστε ένα επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Αυτοί είναι ένα κόμμα με σοσιαλδημοκρατικές, συμβιβαστικές, διαχειριστικές αντιλήψεις και πολιτικές πρακτικές. Επειδή είναι ο βασικός εκπρόσωπος του οπορτουνισμού, λειτουργεί και δρα τυχοδιωκτικά. Αλλα λένε, άλλα εννοούν, άλλα γράφουν, άλλα πράττουν. Αλλα ψηφίζουν στην ΕΕ, άλλα λένε εδώ. Και όχι μόνο αυτό. Αλλά ανάλογα με το ακροατήριο κάνουν και τις τοποθετήσεις τους. Χρησιμοποιούνται από τη σοσιαλδημοκρατία, τις δυνάμεις της άρχουσας τάξης και ενισχύονται ως ανάχωμα στην ανάπτυξη της ταξικής συνείδησης και αντίληψης».

Ο Σπ. Χαλβατζής, ολοκληρώνοντας την παρέμβασή του, τόνισε: «Σε λίγους μήνες έχουμε ευρωεκλογές. Κάποιος σύντροφος είπε να φτάσουμε σε διψήφιο ποσοστό. Εχουμε όλες τις προϋποθέσεις να δώσουμε αποτελεσματικά τη μάχη. Να ανεβάσουμε τον πήχη. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις για το ξεπέταγμα της συνολικής δράσης. Το Κόμμα μας ξεχωρίζει σε όλα, αλλά εδώ είναι πιο ευδιάκριτο σε πιο πολλούς, και σε πολιτικοποιημένους και σε απολιτικοποίητους. Μας καταλαβαίνουν πολύ καλά. Να αποκαλύψουμε την πολιτική της αστικής τάξης, την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, των ρεφορμιστών, την πολιτική των οπορτουνιστών, οι οποίοι επιμένουν να ...βελτιώσουν από τα μέσα την ΕΕ. Εχουμε όλες τις προϋποθέσεις να τους δώσουμε ένα πολύ σοβαρό πλήγμα».

H αισθητή πρόοδος στη δουλειά της Κομματικής Οργάνωσης της Κρήτης στο διάστημα από το 17ο Συνέδριο του Κόμματος και οι μέχρι σήμερα κατακτήσεις της μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν τη βάση για την ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση των Κομματικών Οργανώσεων και της καθημερινής δράσης - παρέμβασής τους, ώστε η Οργάνωση να ανταποκριθεί ακόμα καλύτερα με κριτήριο τις ανάγκες που υπάρχουν. Αυτό το μήνυμα έστειλαν οι αντιπρόσωποι που πήραν μέρος στη Συνδιάσκεψη της Περιοχής ενόψει του 18ου Συνεδρίου του Κόμματος. Σε αυτήν, μαζί με την αισιοδοξία και τη σιγουριά των κομμουνιστών ότι η Οργάνωση θα δώσει ακόμα πιο αποφασιστικά τις επόμενες μάχες, διάχυτο ήταν το κλίμα της αυξημένης ετοιμότητας, επαγρύπνησης και απαιτητικότητας, απέναντι στα καθήκοντα που μπαίνουν από το Κόμμα και τη στρατηγική του.

Οι σύντροφοι της Κρήτης, όπως προκύπτει και από την εισήγηση στη Συνδιάσκεψη, είχαν όλους τους λόγους για τη θετική αποτίμηση της δουλειάς τους. Η εκτίμηση αυτή βασίστηκε: Στη σημαντική πρόοδο στην κομματική παρουσίαση και προβολή της ανάγκης του άλλου δρόμου ανάπτυξης. Στη βελτίωση του προσανατολισμού και την παρέμβαση στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο κίνημα της νεολαίας, στην ανάπτυξη αγώνων. Στη θετική πορεία που είχε η ΚΝΕ στο νησί. Στη βελτίωση στη συμμετοχή των μελών του Κόμματος στη ζωή και δράση των ΚΟΒ.

Παράλληλα, τονίστηκε ότι υπάρχει καθυστέρηση στα αποτελέσματα της κομματικής δράσης με κριτήριο τη συσπείρωση δυνάμεων στη γραμμή της αντιμονοπωλιακής πάλης, στη μαζική κινητοποίηση με αυτόν τον προσανατολισμό. Τα βήματα και τα αποτελέσματα της δράσης στο μαζικό κίνημα δε συμβαδίζουν με τα θετικά βήματα που έγιναν στην προβολή της πολιτικής πρότασης του Κόμματος.

Η Συνδιάσκεψη επικεντρώθηκε στο πώς θα κατορθώσει η Οργάνωση να βελτιώσει τη δουλειά της σε εκείνους τους δείκτες που βοηθάνε το Κόμμα να έρθει πιο κοντά στο κεντρικό καθήκον που βάζουν οι Θέσεις της ΚΕ για το 18ο Συνέδριο. Να βρεθεί πρωταγωνιστής, πρωτοπόρος μαχητής ενός κινήματος αποφασισμένου να συγκρουστεί με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Ενός κινήματος, που θα διεκδικεί, θα ανατρέπει, αποφασισμένου να φτάσει στο τέρμα. Τη νίκη στο επίπεδο της εξουσίας.

Στην Κρήτη - τονίστηκε στην εισήγηση - ο καπιταλισμός αναπτύσσεται ραγδαία μαζί με όλα τα «καλά του». Το λαϊκό εισόδημα αρχίζει να συμπιέζεται και στην Κρήτη, παρά το γεγονός ότι παραμένει ακόμα σε καλά σχετικά επίπεδα συγκριτικά με άλλες περιοχές της χώρας. Το συγκριτικό πλεονέκτημα που είχαν οι Κρητικοί, να μπορούν να αλληλοσυμπληρώνουν το εισόδημά τους και από τις αγροτικές εργασίες και στο χώρο του τουρισμού, που είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχει μια σταθερή βάση για το λαϊκό εισόδημα που συμπλήρωνε το μισθό για μεγάλα τμήματα εργαζομένων, τώρα φαίνεται να δέχεται συνεχή πλήγματα.

Οι περισσότεροι μισθωτοί είναι χωρίς σταθερή δουλειά, με κάθε είδους εργασιακές σχέσεις που τους κρατούν σε ομηρία, με μεροκάματα κάτω των συλλογικών συμβάσεων, ανασφάλιστοι και ανοργάνωτοι.

Τα μεγάλα έργα που χρηματοδοτούνται από το Δ`ΚΠΣ και προπαγανδίζονται ως αναπτυξιακά θα φέρουν μια παραπέρα συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, είσοδο νέων μονοπωλιακών ομίλων στην οικονομία, μεγαλύτερη εκμετάλλευση και δεινά για την εργατική τάξη και τους μικρομεσαίους του νησιού.

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό σε πιο πολλούς ότι οι ανάγκες των εργαζομένων, των αγροτών, των μικροεπαγγελματιών, της νεολαίας του νησιού βρίσκονται στον αντίποδα των αναγκών του κεφαλαίου και των σχεδιασμών υλοποίησης της πολιτικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντά του.

Απάντηση στην κατάσταση που βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα στο νησί δεν μπορεί να είναι η καλύτερη διαχείριση του καπιταλισμού, όπως προτείνουν τα άλλα κόμματα, αλλά η ανατροπή του, ο άλλος δρόμος ανάπτυξης που προβάλλει το Κόμμα, η δημιουργία του Μετώπου που θα διεκδικήσει την εξουσία για το λαό και θα οργανώσει την παραγωγική δραστηριότητα με άλλα κριτήρια, την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

Τα φαινόμενα που συνοδεύουν την οικονομική κρίση, κλείσιμο επιχειρήσεων, απολύσεις, ανεργία, μείωση αποδοχών, ένταση της εργοδοτικής τρομοκρατίας, αδυναμία κατανάλωσης των παραγόμενων προϊόντων κάνουν ήδη την εμφάνισή τους και στο άμεσο μέλλον θα αποκτήσουν μεγάλη οξύτητα.

Το Κόμμα - τονίστηκε - πρέπει να βρεθεί όχι μόνο σε ετοιμότητα να ανταποκριθεί στο καθήκον να μην πληρώσει ο λαός τα σπασμένα της κρίσης, αλλά να ανασυγκροτήσει το κίνημά του προς την κατεύθυνση της αμφισβήτησης και ρήξης με τη μονοπωλιακή κυριαρχία.

Η εκλαΐκευση αυτού του δρόμου, η διαφώτιση για την αναγκαιότητά του, για τις προϋποθέσεις που απαιτούνται, έρχονται στην πρώτη γραμμή της δουλειάς μας τόσο αυτοτελώς όσο και μέσα στο κίνημα, με καλά δουλεμένο σχέδιο μέχρι την ΚΟΒ και με στόχους να απεγκλωβιστούν νέες δυνάμεις από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, να ηττηθεί πολιτικά ο οπορτουνισμός που εκφράζεται στην περιοχή με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, να στεριώσουν γερά με Οργανώσεις το Κόμμα και η ΚΝΕ μέσα στην εργατική τάξη και τη νεολαία.

Τα τελευταία χρόνια στο νησί έχουν αναπτυχθεί σημαντικοί αγώνες. Λίγο - πολύ όλα τα τμήματα του λαϊκού κινήματος έδωσαν το δικό τους «παρών» στις μάχες που δόθηκαν για την Κοινωνική Ασφάλιση, τις συλλογικές συμβάσεις, τις εργασιακές σχέσεις, τις τιμές των αγροτικών προϊόντων, το ωράριο των καταστημάτων, την Παιδεία, την Υγεία, τα δημοκρατικά δικαιώματα, την αλληλεγγύη στους λαούς - θύματα ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Δεν μπορούμε να πούμε, όμως, ότι έχει διαμορφωθεί ένα ισχυρό μετωπικό κίνημα στην περιοχή με αντιμονοπωλιακούς αντιιμπεριαλιστικούς στόχους, που κινητοποιεί ένα πλήθος μαζικών οργανώσεων σε συντονισμένη δράση και μεγάλο αριθμό εργαζομένων. Μέσα, όμως, από αυτήν τη δράση, η Οργάνωση έχει κατανοήσει καλύτερα την αναγκαιότητα να κατακτηθεί η αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση της πάλης του εργατικού κινήματος και όσο γίνεται και των άλλων κινημάτων - συμμάχων της εργατικής τάξης, ως ζήτημα κλειδί για τη σημερινή φάση ανάπτυξης του κινήματος.

Από την πείρα της δράσης φαίνεται πόση ζημιά γίνεται στην κατεύθυνση της πάλης, όταν κυριαρχούν οι συντεχνιακές αντιλήψεις, οι ρεφορμιστικές και οπορτουνιστικές επιλογές μέσα στην εργατική τάξη και το κίνημά της. Πόσο δύσκολο είναι να κρατηθεί σταθερά το τιμόνι, πόσο γερή ιδεολογική δουλειά χρειάζεται μέσα στο κίνημα για να συνειδητοποιηθεί πρώτα από τους εργάτες, αλλά και τους αγρότες, ΕΒΕ, τη νεολαία, ότι η αντιμετώπιση των προβλημάτων τους είναι θέμα κοινής πάλης όλων αυτών, ως λαϊκής συμμαχίας, μέχρι την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, της τάξης που τα συμφέροντά της δεν τα εκπροσωπεί μόνο η κυβέρνηση, αλλά και τα κόμματα που εναλλάσσονται σ' αυτήν, με τα στηρίγματά τους στο κίνημα.

Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στο νησί βρίσκεται πίσω από τις απαιτήσεις. Μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης παραμένει ενσωματωμένο, δε βλέπει διέξοδο, δε συνειδητοποιεί τις δυνάμεις του, είναι μακριά από τα συνδικάτα, νιώθει μιαν απαξίωση για το ρόλο τους. Αυτό έχει αντανάκλαση στους αγώνες που αναπτύσσονται. Η μαζική συμμετοχή εργατών έξω από τις οργανωμένες δυνάμεις είναι ακόμα ζητούμενο. Στο συνδικαλιστικό κίνημα κυριαρχεί ο ρεφορμισμός ως αντανάκλαση και της μικροαστικής κοινωνικής συνείδησης που έχουν οι εργαζόμενοι του νησιού (οι βιομηχανίες - βιοτεχνίες με πάνω από 10 εργάτες είναι μόλις 113 με μέση ετήσια απασχόληση 4.404 άτομα.) Αντίβαρο στην κυριαρχία του ρεφορμισμού, του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού είναι μόνο τα σωματεία στα οποία έχουν πλειοψηφία οι ταξικές δυνάμεις. Οι δυσκολίες δεν είναι λίγες, αλλά οι κομματικές δυνάμεις δίνουν σκληρή μάχη για να στεριώσει αυτός ο πόλος και να διευρυνθεί.

Τόσο στην εισήγηση στη Συνδιάσκεψη, όσο και στις ομιλίες των αντιπροσώπων έγινε εκτενής αναφορά για τη δουλειά του Κόμματος στην αγροτιά, στο κίνημα των αυτοαπασχολούμενων στις πόλεις, αλλά και στα κινήματα της νεολαίας και της ειρήνης.

Τέλος, σημειώθηκε η ανάγκη προετοιμασίας του κομματικού δυναμικού για να δώσει με επιτυχία την πρώτη πολιτική μάχη μετά το Συνέδριο, τη μάχη των ευρωεκλογών.

Γραμματέας της Οργάνωσης Περιοχής επανεκλέχτηκε ο Τηλέμαχος Δημουλάς, μέλος της ΚΕ του Κόμματος.