Είχε μόλις τελειώσει η δημοσιογραφική προβολή του τελευταίου αντισοβιετικού παραληρήματος του Πολωνού σκηνοθέτη Αντρέι Βάιντα, «Katyn Material», μια ταινία γεμάτη ιστορικά ψέματα και συκοφαντίες, και ενώ έπεφταν οι τίτλοι του τέλους και οι 15 περίπου κριτικοί κινηματογράφου είχαμε σηκωθεί και μαζεύαμε τις τσάντες μας, βλέπουμε μια θλιβερή σκιά να μπαίνει στην αίθουσα, να στέκεται μπροστά από την πόρτα εξόδου του «Ιντεάλ» και να μας φράζει το δρόμο. Μια από τις δυο κυρίες που στέκονταν δίπλα στη σκιά, χωρίς να τη ρωτήσει κανένας, μας τη σύστησε: Ο κύριος, έδειξε τη σκιά, είναι ο κύριος πρέσβης της Πολωνίας!

Με καλύτερη αγωγή εμείς οι κριτικοί δεν τον πατήσαμε φεύγοντας αηδιασμένοι, όπως θα κάναμε αν θα είχαμε τη δική του συμπεριφορά. Τον ρωτήσαμε, βέβαια ξαφνιασμένοι, τι δουλειά έχει ένας πρεσβευτής σε κλειστή δημοσιογραφική προβολή. «Ηρθα, για όποιες τυχόν διευκρινίσεις», μας δικαιολογήθηκε κάνοντας ακόμα χειρότερα τα πράγματα.

Από πότε οι πρεσβευτές σοβαρών και πολιτισμένων χωρών, όπως η Πολωνία, στέκονται στις εξόδους των κινηματογράφων, όπως τα παιδιά που πουλούν χαρτομάντιλα, για «περισσότερες διευκρινίσεις», για ερμηνείες και διασαφηνίσεις, σκοτεινών, ίσως, πλευρών καλλιτεχνικών έργων; Από πότε οι πρεσβευτές, και με τι γνώσεις, αναλαμβάνουν ρόλο διαμεσολαβητή ανάμεσα σε μια κινηματογραφική ταινία και στον κριτικό; Από πότε ο πρεσβευτής, με ποιο δικαίωμα και με ποιες γνώσεις, έρχεται να ερμηνεύσει και να συμπληρώσει το δημιουργό;

Στο μικρό φορτισμένο διάλογο που ακολούθησε, στο διάδρομο και στο πόδι, ο πρεσβευτής, όπως κάνουν οι κοινοί μαυραγορίτες, αναξιοπρεπέστατα αγωνίστηκε να αποσπάσει τη συναίνεσή μας για ένα πιο «επίσημο» διάλογο, στην πρεσβεία του, ας πούμε! Η διακαής επιθυμία του, οι εντολές που πήρε καλύτερα, ήταν να (ξανά) ανοίξει και στη χώρα μας ο «διάλογος» για τις δολοφονίες των 15.000 Πολωνών αξιωματικών (1941-42), από τους ναζί, δολοφονίες που από το 1943 προσπαθούν να τις φορτώσουν στους σοβιετικούς παρ' όλες τις αποδείξεις που έχει προσκομίσει η ιστορία. Ατύχησες, κύριε πρεσβευτά. Η χώρα μας, δεν τσιμπάει σε τέτοιες αντικομμουνιστικές συκοφαντίες! Περιορίσου, λοιπόν, στα διπλωματικά σου καθήκοντα. Αυτές οι δουλειές, είναι δουλειές για πράκτορες!

Στο μεταξύ, συνεχίζεται η συγκέντρωση υλικού και χρημάτων στην Αθήνα, στα κεντρικά γραφεία του ΠΑΜΕ (Εμμανουήλ Μπενάκη 28, τηλ. 210.3301.842), από τις 8.30 π.μ. μέχρι τις 8 μ.μ. Χρήματα συγκεντρώνουν από κοινού και η ΕΕΔΥΕ, η ΟΓΕ και η ΕΕΔΔΑ, στο λογαριασμό 11629603975 της Εθνικής Τράπεζας.

-- Σήμερα, με την εκδήλωση στις Ράχες ολοκληρώνεται και το τριήμερο κινηματογραφικών προβολών στην Ικαρία, αφιερωμένο στον παλαιστινιακό κινηματογράφο, που διοργανώθηκε με πρωτοβουλία συνδικάτων και μαζικών φορέων του νησιού και με την υποστήριξη των δήμων της Ικαρίας. Οι ίδιοι φορείς καλούν τους κατοίκους να συνεισφέρουν στη συγκέντρωση φαρμακευτικού υλικού (παυσίπονα, αντιπυρετικά, αντιβιοτικά ευρέως φάσματος, επιδεσμικό υλικό, σύριγγες, γάντια μιας χρήσης, αντισηπτικά, ορούς τροφής, ορούς τόνωσης, βιταμίνες, αντιασθματικά).

-- Η Επιτροπή Ειρήνης Γούβας διοργανώνει εκδήλωση για την Παλαιστίνη και Γενική Συνέλευση για εκλογή νέας Γραμματείας σήμερα, Κυριακή, στις 11 π.μ. στο «Λαϊκό Στέκι», πλατεία Πλυτά 1.

-- Αύριο, Δευτέρα, η ΚΟΒ Πάρου του ΚΚΕ διοργανώνει συγκέντρωση στην αίθουσα του πολιτιστικού συλλόγου «Αρχίλοχος», στις 7 μ.μ., με κεντρικό ομιλητή το Ν. Παπαναστάση, συντ/ρχη ε.α., μέλος της ΚΕΘΑ.

-- Την Τρίτη 27 Γενάρη, η Επιτροπή Ειρήνης Καλλιθέας διοργανώνει εκδήλωση στο Δημαρχείο Καλλιθέας, στις 7 μ.μ., με ομιλήτρια την Ελένη Παπαδοπούλου, μέλος της Γραμματείας ΕΕΔΥΕ.

-- Η Επιτροπή Ειρήνης Ιλίου, διοργανώνει εκδήλωση - συναυλία για την Παλαιστίνη την Τετάρτη, 28 Γενάρη, στις 7 το απόγευμα στο δημαρχείο (αίθουσα πολλαπλών χρήσεων).

-- Στη Θεσσαλονίκη, το ΠΑΜΕ συγκεντρώνει κουβέρτες και φάρμακα στο Συνδικάτο Οικοδόμων (Σουρή 2, ΔΕΗ Αγ. Δημητρίου) κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Πέμπτη και τις ώρες 2 μ.μ. έως 9 μ.μ. Η ΕΔΥΕΘ, το ΠΑΜΕ και οι Σύλλογοι Γυναικών Θεσσαλονίκης συγκεντρώνουν χρήματα στο λογαριασμό 11629603975 της Εθνικής Τράπεζας.

-- Στον Πειραιά η συγκέντρωση χρημάτων και φαρμακευτικού υλικού από το ΠΑΜΕ γίνεται στο Εργατικό Κέντρο, ύστερα από επικοινωνία με το τηλέφωνο 6947.027.497.

-- Η παράδοση του φαρμακευτικού υλικού συνεχίζεται στο ΕΚ Λάρισας (2ος όροφος, 8 π.μ. - 2 μ.μ.), ενώ η κατάθεση χρημάτων γίνεται σε λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας, με αριθμό 397/29611051 (αντιστοιχεί στο ΕΚΛ).

-- Φαρμακευτικό υλικό συγκεντρώνει το Συνδικάτο Οικοδόμων Πάτρας, κάθε απόγευμα από τις 6 μ.μ. έως τις 9 μ.μ. στα γραφεία του, στον 4ο όροφο του ΕΚΠ.

-- Φάρμακα, τρόφιμα μακράς διάρκειας (κονσέρβες κλπ.), είδη ρουχισμού (κουβέρτες κλπ.) συγκεντρώνουν μαζικοί φορείς του Ηρακλείου καθημερινά, στα γραφεία του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων (7 - 9 μ.μ., ΕΚΗ) και στα γραφεία του Σωματείου των Συνταξιούχων ΙΚΑ.

-- Χρήματα και φάρμακα συγκεντρώνει και το Εργατικό Κέντρο της Νάουσας, Δευτέρα - Παρασκευή από τις 8.30 π.μ. ως τις 3 μ.μ. και μέχρι τις 10 Φλεβάρη (πληροφορίες στο τηλ. 23320.22.230).

- Το ΕΚ Ζακύνθου συγκεντρώνει φαρμακευτικό υλικό και χρήματα, καθημερινά, στα γραφεία του (Ευγενίδου 5, 1ος όροφος), 10 π.μ. - 12 μ. και 6 μ.μ. - 8 μ.μ.

- Το ΕΚ Κεφαλονιάς - Ιθάκης συγκεντρώνει φαρμακευτικά είδη πρώτων βοηθειών, 8 π.μ. - 2 μ.μ., στα γραφεία του.

- Το ΕΚ Λευκάδας συγκεντρώνει φαρμακευτικό υλικό και ρουχισμό καθημερινά, τις ώρες 8 π.μ. - 2 μ.μ. και 5 μ.μ. - 8 μ.μ., στα γραφεία του.

- Το ΕΚ Θεσπρωτίας συγκεντρώνει φαρμακευτικό υλικό, καθώς και χρήματα στον αριθμό λογαριασμού 347/29600014 της Εθνικής Τράπεζας.

- Ο Δήμος Νίκαιας συγκεντρώνει φαρμακευτικό υλικό, στον 3ο όροφο του νέου δημαρχείου, κατά τις εργάσιμες μέρες και ώρες. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα τηλέφωνα 210.4278.136, 210.4278.133 και 210.4278.132.

-- Χρήματα και φαρμακευτικό υλικό συγκεντρώνει το Συντονιστικό Φορέων Ν. Σμύρνης. Τα χρήματα κατατίθενται στο λογαριασμό 11629603975 που έχει ανοίξει η ΕΕΔΥΕ στην Εθνική Τράπεζα. Το φαρμακευτικό υλικό συγκεντρώνεται στα γραφεία της Επιτροπής Ειρήνης (Ομηρείου 4).

Associated Press

Η επόμενη μέρα στις κατεστραμμένες από τις ισραηλινές βόμβες πόλεις είναι εξαιρετικά δύσκολη

Εικόνα αποκάλυψης: Ισοπεδωμένες γειτονιές, περισσότερα από 25.000 κτίρια πλήρως ή σχεδόν κατεστραμμένα, δεκάδες αγωγοί αποχέτευσης και ύδρευσης διαλυμένοι, λύματα κατακλύζουν τους δρόμους, μισό εκατομμύριο άνθρωποι χωρίς τρεχούμενο νερό, 700.000 άνθρωποι χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Συνεχείς εκκλήσεις των ανθρωπιστικών υπηρεσιών για τάχιστη ροή τροφίμων, φαρμάκων, πόσιμου νερού, ιατροφαρμακευτικού υλικού και γιατρών - νοσηλευτών.

Αλλεπάλληλες και οι καταγγελίες για χρήση απαγορευμένων ή νέων όπλων, επιβεβαιώνοντας όσους εκτιμούν ότι, εκτός των άλλων, ο πληθυσμός της Λωρίδας της Γάζας χρησιμοποιήθηκε ως πειραματόζωο. Οι γιατροί καταγγέλλουν τη χρήση λευκού φωσφόρου μέσα σε κατοικημένες περιοχές, αλλά και τη χρήση νέου τύπου εκρηκτικών (DIME), τα οποία προκαλούν ολική διάλυση στα κάτω άκρα και εισέρχονται σε μικρά θραύσματα στον κορμό, μην αφήνοντας σημάδια, αλλά προκαλώντας μαζική αιμορραγία εντός των επομένων ωρών σε όλα τα εσωτερικά όργανα.

Το τέλος του 23ήμερου μακελειού στη Γάζα βρίσκει τις παλαιστινιακές πολιτικές δυνάμεις βαθιά διχασμένες.Ο Πρόεδρος, Μαχμούντ Αμπάς, θεωρείται από πολλούς αναλυτές ο «μεγάλος ηττημένος» της ισραηλινής επιχείρησης. Ο «διεθνής παράγοντας», δηλαδή ΟΗΕ, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, αραβικές ηγεσίες, ισραηλινή κυβέρνηση, επιμένουν να τον αποκαλούν «αποκλειστικό συνομιλητή», υποσκάπτοντας περαιτέρω την εικόνα του στην παλαιστινιακή κοινή γνώμη, καθώς με τον επισταμένο και μεθοδικό αυτό διαχωρισμό επιτείνεται ο ενδο-παλαιστινιακός διχασμός. Στα μάτια της πλειοψηφίας των Παλαιστινίων, ασχέτως της άποψης που έχουν για τις πολιτικές θέσεις της «Χαμάς», ο Πρόεδρος δε στάθηκε όσο αναμενόταν στο πλευρό του δοκιμαζόμενου πληθυσμού της Γάζας.

Αντιθέσεις και στο εσωτερικό του Ισραήλ, αν και εκεί η προσπάθεια να ελεγχθεί η σχετική πληροφόρηση είναι πιο αποτελεσματική. Το φιλειρηνικό κίνημα και το κίνημα των αρνητών στράτευσης κλιμακώθηκε, όπως και οι φυλακίσεις αρνητών στράτευσης ή οι συλλήψεις διαδηλωτών. Οπως μάλιστα καταγγέλλει το ΚΚ Ισραήλ, στελέχη του, αλλά και στελέχη άλλων κομμάτων και οργανώσεων, καλούνται διαρκώς σε ανάκριση από τις υπηρεσίες εσωτερικής ασφαλείας (Σιν Μπετ).

Στο επίκεντρο βρέθηκε, φυσικά, και η κοινότητα των Ισραηλινών Αράβων (20% του πληθυσμού), που είδε την απόπειρα να εξοστρακιστούν από την επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση δύο αραβικά κόμματα και ένιωσε την «πιεστική ανάσα» της αστυνομοκρατίας σε βάρος της. Πολλοί Ισραηλινοί αναλυτές εκτιμούν ότι ο διχασμός αυτός θα αποτυπωθεί και στις επερχόμενες εκλογές της 10ης Φεβρουαρίου προκαλώντας περαιτέρω προβλήματα στη χώρα, που το περασμένο φθινόπωρο έζησε τις χειρότερες συγκρούσεις των τελευταίων χρόνων μεταξύ Ισραηλινών Εβραίων και Ισραηλινών Αράβων στην πόλη Ακρ.

Η ισραηλινή σφαγή στη Γάζα έφερε στο προσκήνιο, για άλλη μια φορά, το βαθύ διχασμό μεταξύ των αραβικών ηγεσιών, που οδηγεί, ουσιαστικά, και στη συνεχιζόμενη απραξία τους απέναντι στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα που διαπράττονται σε βάρος αραβικών πληθυσμών (Ιράκ, Λίβανος, Παλαιστίνη). Παρά τις αλλεπάλληλες συνόδους, οι αραβικές ηγεσίες δεν εκφράστηκαν με μία φωνή, ούτε την ύστατη στιγμή.

Αίγυπτος, Ιορδανία και Σ. Αραβία, όχι μόνο γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς, αλλά και γιατί, προφανώς, θεώρησαν ότι η άνοδος των αντίστοιχων, της «Χαμάς», ισλαμιστικών οργανώσεων στο εσωτερικό τους απειλεί την κυριαρχία της παρούσης εξουσίας, εκτός από έωλες δεσμεύσεις για ανθρωπιστική βοήθεια και λεκτικές καταγγελίες, υιοθέτησαν τη «μέση οδό» της γενικόλογης «αναγκαιότητας εκεχειρίας». Η Αίγυπτος, μάλιστα, προκάλεσε το μένος της αραβικής κοινής γνώμης σφραγίζοντας τα σύνορα με τη Γάζα.

Περισσότερο ενδιαφέρον προκάλεσε η Σ. Αραβία, καθώς οι στενές σχέσεις της με τη «Χαμάς» είναι γνωστές. Εκτιμάται, όμως, ότι στην παρούσα φάση το Ριάντ θεώρησε ότι η επιρροή του Ιράν στη «Χαμάς» είναι ισχυρότερη και με τον τρόπο αυτό ασκεί πίεση στην οργάνωση να «επιλέξει» μέντορα. Ο ρόλος του Ιράν θίχτηκε ανοιχτά στις θυελλώδεις αραβικές συνόδους με τη Συρία και το Κατάρ, που υιοθέτησαν σκληρότερη στάση απέναντι στο Ισραήλ και ζήτησαν αναγνώριση της παλαιστινιακής αντίστασης και «πάγωμα» κάθε «πρωτοβουλίας διαπραγμάτευσης» με το Ισραήλ, να κατηγορούνται για «υπόθαλψη της ιρανικής προσπάθειας αποσταθεροποίησης του αραβικού κόσμου».

Διπλωματικές πηγές προσκείμενες στη Δαμασκό εκτιμούσαν ότι πλέον ο ενδο-αραβικός συσχετισμός δύναμης έχει αλλάξει και ότι οι φιλο-αμερικανικές δυνάμεις απομονώθηκαν. Το βέβαιο είναι, όπως ανέφεραν αναλυτές, ότι το διαμεσολαβητικό κύρος της Αιγύπτου, που τα τελευταία χρόνια αποτελούσε το σταθερό δίαυλο διαπραγματεύσεων, επλήγη σοβαρά και ουδείς γνωρίζει αν θα μπορέσει να το ανακτήσει.

Αλλεπάλληλες εκκλήσεις για ανθρωπιστική βοήθεια απευθύνει σήμερα η ηγεσία του ΟΗΕ, όπως τις μέρες της σφαγής καλούσε σε εκεχειρία. Για άλλη μια φορά, οι ξεχωριστές υπηρεσίες του Οργανισμού αποδείχτηκαν πιο «προωθημένες», μέσα από τις μαρτυρίες και τις καταγγελίες τους, από τον ΓΓ και το Συμβούλιο Ασφαλείας, που επέδειξαν εξοργιστική καθυστέρηση και τηρούν, ακόμη και σήμερα, ίσες αποστάσεις απέναντι στον θύτη και στο θύμα, αποκλείοντας από το λεξιλόγιό τους την έννοια της «κατοχής και του δικαιώματος στην αντίσταση». Επί της ουσίας, ο ΟΗΕ δεν έπραξε τίποτε απολύτως για να σταματήσει η σφαγή, όπως δεν έχει πράξει τόσα χρόνια για να εφαρμόσει το Ισραήλ τις αποφάσεις που περιφρονεί προκλητικά. Αντίθετα, η ισραηλινή ηγεσία έκανε περίγελο τον ΓΓ, βομβαρδίζοντας κτίριο του ΟΗΕ, την ώρα που ο Μπαν Γκι Μουν βρισκόταν στο Ισραήλ.

Παρά τη διπλωματική κινητικότητα, τίποτε δεν έπραξαν ούτε η ΕΕ ή οι ξεχωριστές ευρωπαϊκές δυνάμειςπου έσπευσαν να διαγκωνιστούν για έναν ενισχυμένο ρόλο στην περιοχή στο πλαίσιο της «ευρείας Μέσης Ανατολής». Επικεντρώνοντας στην «ανθρωπιστική βοήθεια», η ΕΕ, επισταμένα, απέφυγε να αγγίξει την ουσία του προβλήματος: την κατοχή. Αντίθετα, υιοθέτησε στον έναν ή στον άλλο βαθμό την ισραηλινή επιχειρηματολογία περί «αυτοάμυνας» και παρέπεμψε στο θολό μέλλον όλα τα σημαντικά ζητήματα, όπως, π.χ., την άρση του φονικού εμπάργκο, στο οποίο επίσης συμμετέχει την τελευταία διετία.

Εντούτοις, παρά τις δημόσιες δηλώσεις «πίστης» προς τον Παλαιστίνιο Πρόεδρο, διπλωματικές πηγές στις Βρυξέλλες, αλλά και στο Παρίσι, διέρρεαν ότι εξετάζεται πολύ σοβαρά πλέον η πιθανότητα ενός «διαύλου επικοινωνίας» με τη «Χαμάς», εκτιμώντας ότι πλέον δεν μπορεί να επιτευχθεί καμία πρόοδος χωρίς αυτήν. Η πολιτική ηγεσία της οργάνωσης, διά του Μασχάαλ, αφήνει «ανοιχτή την πόρτα» σε μια ευρωπαϊκή κρούση.

Οσο για τις ΗΠΑ, δεν παρέκκλιναν επί της ουσίας διόλου από τη γνωστή, προκλητικά υποστηρικτική προς το Ισραήλ, στάση τους. Η απερχόμενη ηγεσία Μπους υιοθέτησε ανοιχτά την ισραηλινή επιχειρηματολογία περί «αυτοάμυνας» και προσφέρθηκε να «συνεισφέρει» στον έλεγχο των «συνόρων» της Γάζας, προκειμένου να τερματιστεί το λαθρεμπόριο όπλων προς τη «Χαμάς». Οι πολυαναμενόμενες πρώτες δηλώσεις του νέου Προέδρου για το θέμα δεν αλλάζουν διόλου τη στάση αυτή. Αλλάζουν, μόνο, τις εντυπώσεις, καθώς ο Ομπάμα φρόντισε να κάνει μεγαλύτερες αναφορές στα βάσανα του πληθυσμού στη Γάζα, να διαψεύσει, εμμέσως, τις ισραηλινές διαβεβαιώσεις περί απρόσκοπτης ροής της ανθρωπιστικής βοήθειας και να αποφύγει να κατηγορήσει ευθέως τη «Χαμάς», καθώς πολλές είναι οι διαρροές εκατέρωθεν που αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας «έμμεσης» διαπραγμάτευσης.

Υπό τις συνθήκες αυτές, αυτό που επανεπιβεβαίωσε το 23ήμερο λουτρό αίματος στη Γάζα είναι η υποκρισία της λεγόμενης «διεθνούς κοινότητας», οι αντιπαραθέσεις των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για την καλύτερη προώθηση των συμφερόντων τους στην περιοχή και οι αντεγκλήσεις μεταξύ των αναδυόμενων περιφερειακών δυνάμεων της περιοχής για την εξασφάλιση μεγαλύτερης επιρροής, έτσι ώστε να αναδειχτούν σε προνομιακούς «συνομιλητές» για τους ιμπεριαλιστές. Και όλα αυτά με το αίμα του παλαιστινιακού λαού. Ουδείς έθιξε την αιτία του επαναλαμβανόμενου εδώ και δεκαετίες εγκλήματος: της ισραηλινής κατοχής. Ούτε έθεσε κανείς επιτακτικά το μοναδικό δρόμο δίκαιης επίλυσης: την ίδρυση ανεξάρτητου βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, χωρίς εποικισμούς, με απόλυτο έλεγχο των συνόρων του και των εσωτερικών του υποθέσεων. Και αυτό σημαίνει ότι είναι θέμα χρόνου το πότε ο παλαιστινιακός λαός θα κληθεί να πληρώσει, και πάλι με αίμα, τον αγώνα του για ανεξαρτησία, ελευθερία, αξιοπρέπεια.