Αποψη από τις εργασίες της Συνδιάσκεψης

Η ανάγκη ενίσχυσης των ταξικά προσανατολισμένων αγώνων των εργαζομένων ανεξάρτητα από φύλο και χρώμα, ως προϋπόθεση για την ενίσχυση της πάλης για την ισοτιμία των γυναικών βρέθηκε στο επίκεντρο της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Συνδιάσκεψης Εργαζομένων Γυναικών, την οποία οργάνωσε η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ) στις Βρυξέλλες, στις 13 και 14 του Σεπτέμβρη.

Συνδικαλίστριες από Ινδία, Κούβα, Κίνα, Ελλάδα, Κύπρο, Πορτογαλία, Εκουαδόρ, Γερμανία, Σουηδία, Μαυριτανία, Σουδάν, Βραζιλία, Γαλλία και δεκάδες ακόμα χώρες, ανέδειξαν τα σύνθετα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενες γυναίκες, αλλά και - μεταφέροντας πείρα από τις πατρίδες τους - γιατί αυτά δεν μπορούν να λυθούν μέσα στον καπιταλισμό.

Στην πλούσια συζήτηση, αλλά και στη σημαντική συμμετοχή που χαρακτήρισαν τη Συνδιάσκεψη (πήραν μέρος 100 περίπου συνδικαλίστριες από 62 χώρες και 80 συνδικαλιστικές οργανώσεις) αντανακλάται όχι μόνο το αυξανόμενο κύρος της ΠΣΟ, αλλά και οι αυξανόμενες ευθύνες που αναλογούν στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα για την οργάνωση της πάλης όλων των εργαζομένων, ανδρών και γυναικών, μπροστά στην εντεινόμενη επίθεση του κεφαλαίου σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Τα όσα μετέφεραν οι συνδικαλίστριες, για τη θέση των εργαζομένων γυναικών σε διάφορες περιοχές της Γης, επιβεβαιώνουν την επιτακτικότητα της ένταξής τους στα συνδικάτα και την ταξικά προσανατολισμένη πάλη.

• Η παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Ρωσία έφερε ανυπολόγιστα βάσανα στον εργαζόμενο λαό. 8 από τα 12 εκατομμύρια ανθρώπους που έχασαν τα τελευταία χρόνια τις δουλιές τους είναι γυναίκες. «Προπαγανδίζεται μια κοροϊδευτική "ελευθερία επιλογής", η οποία λέει: γυναίκα πρέπει να διαλέξεις. Αν θες να γεννήσεις, μη δουλεύεις - αν θες να δουλέψεις μη γεννάς».
• Στη Βραζιλία, υπάρχουν πολλοί τομείς όπου οι γυναίκες αμείβονται με μισθούς κατά 40% χαμηλότερους από ό,τι οι άνδρες. Ο κατώτατος μισθός είναι σήμερα περίπου 142 ευρώ.
• «Η ανάπτυξη στη Σουηδία σήμερα είναι, όσο το δυνατόν περισσότεροι να απασχολούνται μερικώς και μετά να δουλεύουν υπερωρίες».

• Στην Ινδία, πάνω από το 80% των γυναικών που δουλεύουν στη «μαύρη αγορά» (αποτελούν το 96% του συνόλου του γυναικείου εργατικού δυναμικού), δουλεύουν σε αγροτικές εργασίες, όπου η διαχείριση της γης από πολυεθνικές οδηγεί τους αγρότες σε τραγικά αδιέξοδα (200.000 αγρότες αυτοκτόνησαν μόνο τα τελευταία χρόνια). «Οι ίσες αμοιβές και οι παροχές για τις μητέρες δεν εφαρμόζονται στην "ανεπίσημη" οικονομία. Κάποιοι λένε ότι τα δικαιώματα των γυναικών θα προστατευτούν αν αυτές οργανωθούν αυτόνομα. Εμείς λέμε ότι αυτά τα προβλήματα είναι προβλήματα συνολικά της εργατικής τάξης, της οποίας οι εργαζόμενες γυναίκες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι», τόνισε μια συνδικαλίστρια.
• Το 60% των εργαζομένων γυναικών στην Ιρλανδία δουλεύουν σε θέσεις πλήρους απασχόλησης αλλά, αφού πολλές ξοδεύουν το 70% των μισθών τους για τη φροντίδα των παιδιών τους, έχουν πολύ χαμηλά έσοδα. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών που λειτουργεί το σύστημα του Κοινωνικού Εταιρισμού, η συμμετοχή στα συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα έπεσε από το 54% στο 20%.
• «Στην Αφρική, η πλειοψηφία των γυναικών απασχολείται σε "ανεπίσημες" οικονομικές δραστηριότητες, με χαμηλές αμοιβές, με δύσκολη πρόσβαση στην Κοινωνική Ασφάλιση και Πρόνοια». Οι σκληρές συνθήκες ζωής και εργασίας έχουν οδηγήσει, ειδικότερα, στη Νότια Αφρική, στην πτώση του προσδόκιμου ζωής των γυναικών, κάτω από τα 50 χρόνια.

Αποκαλυπτικά, άλλωστε, είναι τα στοιχεία που καταγράφονται συνολικά για τις εργαζόμενες και τις γυναίκες σε όλον τον κόσμο:

• Το 2006, οι γυναίκες που έψαχναν αλλά δεν μπορούσαν να βρουν δουλιά ήταν 81,8 εκατομμύρια. Μόνο οι άνεργες από 15 μέχρι 24 ετών έφταναν τα 35,6 εκατομμύρια.
• Στην Ευρώπη το 1/3 του γυναικείου εργατικού δυναμικού δουλεύουν σε θέσεις μερικής απασχόλησης.
• Παγκοσμίως, μόνο το 50% των ικανών προς εργασία γυναικών έχουν δουλιά.
• Τα 2/3 από τους 800 αναλφάβητους σε όλον τον κόσμο είναι γυναίκες.

«Το ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα πάντα ανέπτυσσε συνεπή στάση και πάλη για τα ίσα δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών. Ο ρόλος των εργαζόμενων γυναικών στην παραγωγική διαδικασία, στα συνδικάτα, στην πολιτική πάλη μπορεί να ενισχύσει σημαντικά τους λαϊκούς αγώνες σήμερα αλλά και στο μέλλον», σημείωσε στην ομιλία του ο Γενικός Γραμματέας της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, Γιώργος Μαυρίκος.

«Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι το "γυναικείο ζήτημα" είναι ένα πρόβλημα που αφορά τα δύο φύλα, είναι ένα πρόβλημα ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα. Πρόκειται για ένα μεγάλο ψέμα. Οι ίδιες δυνάμεις υποστηρίζουν ότι οι αιτίες για την κατώτερη θέση των γυναικών στη σημερινή κοινωνία είναι... βιολογικές και ψυχολογικές! Κάτι που αποτελεί άλλο ένα μεγάλο ψέμα... Ηταν ο Μαρξ και ο Ενγκελς που πρώτοι απέδειξαν, μέσα από το έργο τους, ότι η βασική αιτία για την άνιση κοινωνική θέση των γυναικών αφορά τον τρόπο παραγωγής σε κάθε κοινωνία. Αφορά το σύστημα της εκμετάλλευσης, το σύστημα της ιδιωτικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής».

Επισήμανε ότι το επόμενο διάστημα η ΠΣΟ θα αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, ώστε να ενισχυθεί η δράση των συνδικάτων για τα προβλήματα κάθε εργαζόμενης γυναίκας. Με στόχο την ένταξη όσο το δυνατόν περισσότερων γυναικών στα συνδικάτα, την οργάνωση της παρέμβασης της ΠΣΟ και των οργανώσεων - μελών της σε κάθε περιοχή και με τη συνδρομή των Περιφερειακών Γραφείων της Ομοσπονδίας, τη σταθεροποίηση της δουλιάς κλπ.