Την επόμενη φορά που θα τυπώσετε κάτι με έναν έγχρωμο εκτυπωτή λέιζερ, φωτίστε τη σελίδα με ένα φακό που χρησιμοποιεί γαλάζια δίοδο εκπομπής φωτός (LED) και εξετάστε την προσεκτικά με ένα μεγεθυντικό φακό. Θα παρατηρήσετε μερικές παράταιρες διάσπαρτες κίτρινες τελίτσες - αόρατες χωρίς αυτή τη διαδικασία - που αποτελούν το αποτύπωμα ενός κωδικού, ικανού να αποκαλύψει την ταυτότητα του αγοραστή του εκτυπωτή.

Ο «Μεγάλος Αδελφός» έχει φροντίσει για όλα και μάλιστα χωρίς να ενημερώσει κανέναν από τους πληβείους, ούτε καν τους αγοραστές αυτών των σχετικά ακριβών μηχανημάτων. Οι κυβερνήσεις πολλών χωρών που παράγουν τεχνολογία αυτού του είδους, έχουν έρθει σε συμφωνία με τις κατασκευάστριες εταιρίες, ώστε να ενσωματώνεται σε κάθε σελίδα που τυπώνει ένας έγχρωμος εκτυπωτής ή φωτοαντιγραφικό ο κωδικός κατασκευής του προϊόντος, με σκοπό τον εντοπισμό των παραχαρακτών.

Το μικροσκοπικό μέγεθος των κουκκίδων σε συνδυασμό με το χρώμα τους τις κάνει αόρατες στο γυμνό μάτι. Αν όμως φωτιστούν με το συγκεντρωμένο γαλάζιο φως ενός LED, τότε μπορούν να παρατηρηθούν. Ο Πίτερ Κριν, στέλεχος της εταιρίας Xerox, αναφέρει ότι τα μηχανήματα της εταιρίας του βάζουν τις κίτρινες τελίτσες περίπου μία ανά δυόμισι εκατοστά, ανάμεσα στα τυπωμένα γράμματα και τις γραμμές. «Είναι ένα μονοπάτι που οδηγεί πίσω σε σας, όπως ο αριθμός κυκλοφορίας», λέει χαρακτηριστικά.

Αν αποφασίσατε να μην πάρετε καινούριο έγχρωμο εκτυπωτή ή φωτοαντιγραφικό και να μείνετε με το παλιό μηχάνημα που ίσως έχετε στη δουλιά σας, δεν αλλάζει τίποτα. Οπως αποκαλύπτει ο Κριν, η Xerox εφαρμόζει μυστικά την τεχνική αυτή εδώ και 20 χρόνια! Από τότε πολλές άλλες εταιρίες ακολούθησαν το παράδειγμά της, ύστερα από υπόδειξη των κυβερνήσεων των χωρών στις οποίες ήθελαν να πουλήσουν τα προϊόντα τους. Αν πάλι θελήσετε να «εγχειρήσετε» το μηχάνημα για να ακυρώσετε τη χαφιέδικη λειτουργία, καλύτερα αφήστε το, γιατί είναι έτσι ενσωματωμένη που καταστρέφοντάς την καταστρέφεται και ο εκτυπωτής. Κι αν ο κωδικός ενσωματώνεται για να εντοπίζονται οι παραχαράκτες χαρτονομισμάτων, διαβατηρίων κτλ., μπορεί να κάνει τη δουλιά του με την ίδια επιτυχία, για να εντοπιστούν ο δημιουργός ενός προσωπικού εγγράφου, ενός εγγράφου μιας επιχείρησης, ή μιας προκήρυξης.

Η Λόρελι Παγκάνο, ειδικός της Μυστικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ, λέει ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε. Η κυβέρνησή της χρησιμοποιεί αυτές τις πληροφορίες μόνο όταν της καταγγελθεί κάποια πλαστογραφία. Τότε, η Μυστική Υπηρεσία των ΗΠΑ έρχεται σε επαφή με την κατασκευάστρια εταιρία, η οποία, όπως η Xerox, διατηρεί μια βάση με τα δεδομένα των πελατών της, τα οποία μοιράζεται ευχαρίστως με την κυβέρνηση. «Η βιομηχανία έχει φανεί εξαιρετική αρωγός», λέει η Παγκάνο. Μάλιστα, όπως λέει ο Κριν, οι πράκτορες της κυβέρνησης των ΗΠΑ επισκέπτονται αυτοπροσώπως τα εργαστήρια της Xerox και δεν περιορίζονται σε τηλεφωνήματα. «Η κυβέρνηση ήταν από την αρχή μαζί μας σ' αυτό», αποκαλύπτει. Κι εμείς μετά απ' αυτά μπορούμε να κοιμόμαστε πιο ήσυχοι.

Επειδή αυτά τα κόλπα δεν είναι μόνο του Μπους, πριν από δυο μήνες αποκαλύφθηκε ότι χρήση του κωδικού μέσα στις σελίδες των έγχρωμων φωτοαντιγραφικών έκαναν και οι αρχές της Ολλανδίας, στην προσπάθειά τους να βρουν τους ενόχους για μια πλαστογραφία... εισιτηρίων. Αραγε ποιος ξέρει σε πόσες άλλες περιπτώσεις οι αστικές δημοκρατίες (διάβαζε: δικτατορίες) που μας κυβερνούν πήραν μέτρα για την ασφάλειά μας (τους) χωρίς να μας ρωτήσουν; Αν τέτοια μέτρα παίρνονταν στα μουλωχτά πολύ πριν ακόμα υπάρξουν τα αντιτρομοκρατικά προσχήματα, τι να γίνεται άραγε τώρα στις κοινωνίες της ...ελευθερίας, της ...ισότητας και της ...δημοκρατίας;

Η νύχτα γίνεται μέρα καθημερινά στο σκοτεινό τμήμα της υδρογείου, εξαιτίας τού - πολλές φορές υπερβολικού - ηλεκτροφωτισμού των κατοικημένων περιοχών. Στο φωτομωσαϊκό της εικόνας που προέκυψε από φωτογραφίες δορυφόρων της NASA, φαίνονται καθαρά οι έντονα ανεπτυγμένοι αστικοί «διάδρομοι» στην Ιαπωνία, στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, θυμίζοντας τα φώτα των λούνα παρκ. Πλημμυρίζουμε τον ουρανό με τόσο πολύ τεχνητό φως, που περίπου τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού δεν μπορούν να δουν πια το Γαλαξία. Παιδιά που γεννήθηκαν τις δυο τελευταίες δεκαετίες, δε θα βιώσουν ποτέ την εικόνα του έναστρου ουρανού. Από τα 2.500 ουράνια σώματα που είναι ορατά με το μάτι μια καθαρή νύχτα χωρίς φεγγάρι, μόλις 250 φαίνονται από τα προάστια των μεγαλουπόλεων, ενώ λίγο πιο μέσα τα ορατά άστρα περιορίζονται σε μία ή δύο δεκάδες.

Επιπλέον, όλο και περισσότερες μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η φωτορύπανση, πέρα από σπατάλη και καταστροφή της εικόνας του φυσικού περιβάλλοντος έχει μεγάλες συνέπειες τόσο στα οικοσυστήματα, όσο και ειδικότερα στον άνθρωπο. Πολλά πουλιά, έντομα και άλλα ζώα αποπροσανατολίζονται από το τεχνητό φως στο βραδινό ουρανό με θανατηφόρες γι' αυτά συνέπειες. Ακόμα και το πλαγκτόν επηρεάζεται, αφού το ζωοπλαγκτόν νομίζει ότι η νύχτα είναι σούρουπο διαρκείας κι έτσι δεν ανεβαίνει στην επιφάνεια των λιμνών και των θαλασσών για να τραφεί, με αποτέλεσμα να κερδίζει έδαφος το φυτοπλαγκτόν, αλλοιώνοντας τη μεταξύ τους ισορροπία.

Πέρα από τις μελέτες που δείχνουν μια στατιστικά σημαντική αύξηση της εμφάνισης καρκίνου σε ανθρώπους που δουλεύουν νυχτερινή βάρδια, υπάρχουν και μελέτες που αφορούν στη γενική επίδραση του φωτός στον ανθρώπινο οργανισμό. Το φως που πέφτει στον αμφιβληστροειδή, ακόμα και κατά τη διάρκεια του ύπνου, μειώνει την παραγωγή μελανοτονίνης, μιας ορμόνης που βοηθά στην τήρηση του κιρκαδικού ρυθμού (ημερήσιος κύκλος του βιολογικού ρολογιού). Η ουσία αυτή έχει επίσης αντιοξειδωτικές ιδιότητες, που σε ορισμένα θηλαστικά μειώνουν το επίπεδο του οιστρογόνου οιστραδιόλης, που σχετίζεται με τον καρκίνο του στήθους. «Το φως είναι φάρμακο», λέει ο Αμερικανός νευροενδοκρινολόγος Ρ. Ράιτερ. «Οταν κάνουμε κατάχρησή του, υπονομεύουμε την υγεία μας».