Την επόμενη φορά που θα τυπώσετε κάτι με έναν έγχρωμο εκτυπωτή λέιζερ, φωτίστε τη σελίδα με ένα φακό που χρησιμοποιεί γαλάζια δίοδο εκπομπής φωτός (LED) και εξετάστε την προσεκτικά με ένα μεγεθυντικό φακό. Θα παρατηρήσετε μερικές παράταιρες διάσπαρτες κίτρινες τελίτσες - αόρατες χωρίς αυτή τη διαδικασία - που αποτελούν το αποτύπωμα ενός κωδικού, ικανού να αποκαλύψει την ταυτότητα του αγοραστή του εκτυπωτή.

Ο «Μεγάλος Αδελφός» έχει φροντίσει για όλα και μάλιστα χωρίς να ενημερώσει κανέναν από τους πληβείους, ούτε καν τους αγοραστές αυτών των σχετικά ακριβών μηχανημάτων. Οι κυβερνήσεις πολλών χωρών που παράγουν τεχνολογία αυτού του είδους, έχουν έρθει σε συμφωνία με τις κατασκευάστριες εταιρίες, ώστε να ενσωματώνεται σε κάθε σελίδα που τυπώνει ένας έγχρωμος εκτυπωτής ή φωτοαντιγραφικό ο κωδικός κατασκευής του προϊόντος, με σκοπό τον εντοπισμό των παραχαρακτών.

Το μικροσκοπικό μέγεθος των κουκκίδων σε συνδυασμό με το χρώμα τους τις κάνει αόρατες στο γυμνό μάτι. Αν όμως φωτιστούν με το συγκεντρωμένο γαλάζιο φως ενός LED, τότε μπορούν να παρατηρηθούν. Ο Πίτερ Κριν, στέλεχος της εταιρίας Xerox, αναφέρει ότι τα μηχανήματα της εταιρίας του βάζουν τις κίτρινες τελίτσες περίπου μία ανά δυόμισι εκατοστά, ανάμεσα στα τυπωμένα γράμματα και τις γραμμές. «Είναι ένα μονοπάτι που οδηγεί πίσω σε σας, όπως ο αριθμός κυκλοφορίας», λέει χαρακτηριστικά.

Αν αποφασίσατε να μην πάρετε καινούριο έγχρωμο εκτυπωτή ή φωτοαντιγραφικό και να μείνετε με το παλιό μηχάνημα που ίσως έχετε στη δουλιά σας, δεν αλλάζει τίποτα. Οπως αποκαλύπτει ο Κριν, η Xerox εφαρμόζει μυστικά την τεχνική αυτή εδώ και 20 χρόνια! Από τότε πολλές άλλες εταιρίες ακολούθησαν το παράδειγμά της, ύστερα από υπόδειξη των κυβερνήσεων των χωρών στις οποίες ήθελαν να πουλήσουν τα προϊόντα τους. Αν πάλι θελήσετε να «εγχειρήσετε» το μηχάνημα για να ακυρώσετε τη χαφιέδικη λειτουργία, καλύτερα αφήστε το, γιατί είναι έτσι ενσωματωμένη που καταστρέφοντάς την καταστρέφεται και ο εκτυπωτής. Κι αν ο κωδικός ενσωματώνεται για να εντοπίζονται οι παραχαράκτες χαρτονομισμάτων, διαβατηρίων κτλ., μπορεί να κάνει τη δουλιά του με την ίδια επιτυχία, για να εντοπιστούν ο δημιουργός ενός προσωπικού εγγράφου, ενός εγγράφου μιας επιχείρησης, ή μιας προκήρυξης.

Η Λόρελι Παγκάνο, ειδικός της Μυστικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ, λέει ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε. Η κυβέρνησή της χρησιμοποιεί αυτές τις πληροφορίες μόνο όταν της καταγγελθεί κάποια πλαστογραφία. Τότε, η Μυστική Υπηρεσία των ΗΠΑ έρχεται σε επαφή με την κατασκευάστρια εταιρία, η οποία, όπως η Xerox, διατηρεί μια βάση με τα δεδομένα των πελατών της, τα οποία μοιράζεται ευχαρίστως με την κυβέρνηση. «Η βιομηχανία έχει φανεί εξαιρετική αρωγός», λέει η Παγκάνο. Μάλιστα, όπως λέει ο Κριν, οι πράκτορες της κυβέρνησης των ΗΠΑ επισκέπτονται αυτοπροσώπως τα εργαστήρια της Xerox και δεν περιορίζονται σε τηλεφωνήματα. «Η κυβέρνηση ήταν από την αρχή μαζί μας σ' αυτό», αποκαλύπτει. Κι εμείς μετά απ' αυτά μπορούμε να κοιμόμαστε πιο ήσυχοι.

Επειδή αυτά τα κόλπα δεν είναι μόνο του Μπους, πριν από δυο μήνες αποκαλύφθηκε ότι χρήση του κωδικού μέσα στις σελίδες των έγχρωμων φωτοαντιγραφικών έκαναν και οι αρχές της Ολλανδίας, στην προσπάθειά τους να βρουν τους ενόχους για μια πλαστογραφία... εισιτηρίων. Αραγε ποιος ξέρει σε πόσες άλλες περιπτώσεις οι αστικές δημοκρατίες (διάβαζε: δικτατορίες) που μας κυβερνούν πήραν μέτρα για την ασφάλειά μας (τους) χωρίς να μας ρωτήσουν; Αν τέτοια μέτρα παίρνονταν στα μουλωχτά πολύ πριν ακόμα υπάρξουν τα αντιτρομοκρατικά προσχήματα, τι να γίνεται άραγε τώρα στις κοινωνίες της ...ελευθερίας, της ...ισότητας και της ...δημοκρατίας;