Να θυμηθούν τι τους λέγαμε για το τέλειωμα κυριολεκτικά του ΠΑΣΟΚ, όταν λέγαμε ότι το ΠΑΣΟΚ έκανε πλήρη συντηρητική στροφή και τώρα δεν έχει καμία ουσιαστική διαφορά με τη ΝΔ. Απλώς έμειναν κάποια συνθήματα, κάποιοι ιδεολογικοί όροι που βεβαίως έμειναν συνθήματα και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Να θυμηθούν τι τους λέγαμε, όταν ακριβώς ανατράπηκε το σοσιαλιστικό σύστημα. Και τότε τους είπαμε ότι δεν ισχύει αυτό που τους έλεγαν όλα τα κόμματα από τη ΝΔ μέχρι τον ΣΥΝ, ότι τώρα τάχα μπαίνουμε στη λεωφόρο της ειρήνης και της δημοκρατίας, και της ευημερίας, γιατί σταμάτησε ο ψυχρός πόλεμος, δεν υπάρχει λόγος να ξαναγίνει πόλεμος, γιατί τώρα πια, ό,τι διαφορές υπάρχουν, μπορεί να λυθούν με ειρηνικά πολιτικά μέσα. Τότε προειδοποιήσαμε για την έναρξη ενός νέου γύρου τοπικών πολέμων καταρχήν, τους μιλήσαμε για τον πόλεμο στα Βαλκάνια.

Να θυμηθούν τι τους λέγαμε τότε και σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του '90. Οτι από το '92 και μετά εγκαινιάστηκε μια συστηματική προσπάθεια που αρχικά εμφανίστηκε με ήπιο τρόπο, με τη λογική του "σιγά - σιγά" και τώρα με την κρίση παίρνει τη μορφή της καταιγίδας. Οταν τους λέγαμε ότι θα πάρουν πίσω τις κατακτήσεις που είχαν αποσπάσει οι λαοί στην Ευρώπη και ο ελληνικός λαός στην Ελλάδα μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά το '74.

Από τη συγκέντρωση στη Νίκαια

Οχι γιατί βεβαίως εμείς υπερασπιζόμαστε τις κρατικές επιχειρήσεις, όπως τις κατάντησαν η λεγόμενη "εθνικοποίηση" της ΝΔ και "κοινωνικοποίηση" του ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του '80. Αλλά γιατί ξέραμε ότι με τις πρώτες μετοχές που θα πούλαγαν θα έπαιρνε αμπάριζα βουνά, θάλασσες, λιμάνια, αεροδρόμια, τα πάντα. Και ότι οι ιδιωτικοποιήσεις θα οδηγούσαν στην αύξηση του προβλήματος της ανεργίας, τη μείωση των πραγματικών μισθών, που βεβαίως έγιναν και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.

Τους λέγαμε ότι από τότε σκάει μύτη η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, η επέκταση της μερικής απασχόλησης και των ευέλικτων μορφών. Οταν τους λέγαμε ότι όσο πιο βαθιά γίνει η ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ, τόσο πιο μεγάλα εμπόδια θα έμπαιναν στην προσπάθεια του λαού για κοινωνική λαϊκή ευημερία.

Να θυμηθούν όταν τους λέγαμε ότι η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ δε σημαίνει ό,τι ήξεραν ως τότε - και που τότε βεβαίως ήταν αρνητικά -, αλλά πολλά περισσότερα. Οτι από τότε που καταργήθηκαν οι χάρτες που έκρυβαν τα εθνικά σύνορα στο Αιγαίο, δεν θα μπορούσε κανείς να μένει ήσυχος για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, για τα σύνορα. Και βεβαίως, δε θα μπορούσε κανείς να αναθέσει τη φύλαξη των συνόρων ούτε στην αστική τάξη της χώρας, ούτε βεβαίως στο ΝΑΤΟ και στους συμμάχους τους.

Να θυμίσουμε ότι προβλέψαμε την οικονομική καπιταλιστική κρίση. Βεβαίως δεν ήταν δυνατόν να προσδιορίσεις τη χρονιά που θα ξέσπαγε, αλλά είμαστε απολύτως βέβαιοι και το διατυπώσαμε ότι στη δεκαετία του '90 η κρίση θα χτύπαγε την πόρτα της Ελλάδας. Και θα ήταν αποτέλεσμα της ταχύρρυθμης καπιταλιστικής ανάπτυξης, της μεγάλης κερδοφορίας και μεγάλης και αχαλίνωτης - και δεν θα μπορεί να είναι αλλιώς - συσσώρευσης των κεφαλαίων.

Είναι γεγονός ότι τα λέγαμε. Αλλά τελικά τους τούμπαραν οι υποσχέσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι αυταπάτες, η λογική του μικρότερου κακού. Αλλά και η αντικομμουνιστική εκστρατεία ότι το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα που δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις, δε βλέπει πού πηγαίνουν τα πράγματα, δε θέλει να δει τις εξελίξεις του σήμερα, ότι τάχα κοιτάζει αποκλειστικά στο παρελθόν, δεν παίρνει χαμπάρι και ότι φανατίζει το λαό ή θέλει να κερδίσει ψήφους μιλώντας για συμφορές που έρχονται.

Θυμίζουμε τι είπε το ΚΚΕ στην πρώτη μετεκλογική συνέντευξη του 2009, όταν ένα μέρος του λαού αισθάνθηκε ανακούφιση, γιατί στη θέση της ΝΔ βγήκε το ΠΑΣΟΚ. Τότε είπαμε ότι ο λαός πρέπει να εξαπολύσει πόλεμο στον πόλεμο που θα δεχτεί. Και τότε υπήρχαν ακόμα και φίλοι του Κόμματος, καλοπροαίρετοι βεβαίως, που μας είπαν, μα τι νόημα έχει να καλούμε το λαό σε πόλεμο πριν ακόμα δοκιμαστεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και αποκτήσει ο λαός μία εμπειρία. Οταν όλα τα άλλα κόμματα, από τη ΝΔ μέχρι τον Καρατζαφέρη και τον ΣΥΝ, έλεγαν "εμείς θα κάνουμε αντιπολίτευση στην κυβέρνηση κρίνοντας αν εφαρμόζει το πρόγραμμά της".

Μα είναι δυνατόν να είναι θετικό κριτήριο της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ το πρόγραμμά του; Στο πρόγραμμά του έλεγε τα πάντα. Εχουν δίκιο, είχαν δίκιο οι ηγέτες του ΠΑΣΟΚ όταν μετεκλογικά έλεγαν "μα αυτά τα λέγαμε στο πρόγραμμα". Οπως είχε δίκιο παλιότερα και η ΝΔ, όταν έλεγε "μα αυτά τα λέγαμε στο πρόγραμμα". Πέρα από ορισμένες επιφανειακές και άνευ ουσίας υποσχέσεις - οι συνηθισμένες προεκλογικές -, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ, στο πρόγραμμά τους τα έλεγαν. Ναι, εντάξει, με έναν συμβολικό τρόπο. Αλλά και αν δεν μπορούσε κάποιος να διαβάσει το πρόγραμμα και να καταλάβει πίσω από τους ουδέτερους ΕΟΚικούς όρους τι σημαίνει το ένα και τι το άλλο, όμως υπήρχε η πράξη τους.

Γιατί τα λέμε αυτά τώρα; Γιατί το βράδυ των εκλογών θα μετρηθεί εάν το εργατικό, το λαϊκό κίνημα θα έχει ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά και θα είναι ετοιμοπόλεμο να αντιδράσει από τις 7 και τις 8 Μάη. Οποια κυβέρνηση και αν προκύψει, δεν πρόκειται να αλλάξει τη ζωή του λαού, ούτε 1% προς το καλύτερο. Η πορεία θα είναι χειρότερη. Σ' αυτό επιμένουμε.

Και αν θέλετε, ανεβαίνει η ευθύνη του καθενός και της καθεμιάς να τοποθετηθεί, να σκεφθεί πάρα πολύ σοβαρά την ψήφο. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι για εμάς η κινητήρια δύναμη των εξελίξεων είναι η ταξική πάλη, είναι το εργατικό κίνημα, είναι η συμμαχία της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και της υπαίθρου. Είναι η ορμητική είσοδος σε αυτή την κοινωνική, λαϊκή συμμαχία, νέων ηλικιών και γυναικών. Αυτό δε σημαίνει ότι υποτιμάμε τη συγκεκριμένη πολιτική μάχη της 6ης Μάη. Είναι και αυτή μία μορφή πάλης.

Και αυτή η μορφή πάλης πρέπει να αξιοποιηθεί αποκλειστικά και μόνο για να μπορέσει ο λαός να ανακτήσει δύναμη, που δεν την εκμεταλλεύτηκε στο προηγούμενο διάστημα. Να αποκτήσει εμπιστοσύνη, κουράγιο στη δυνατότητά του να επιβάλλει θετικές εξελίξεις. Και οπωσδήποτε θα βαρύνει, θα παίξει ρόλο, τα επόμενα χρόνια και το εκλογικό αποτέλεσμα.

Βεβαίως, αυτή η εκλογική μάχη περικλείει θετική δυναμική. Και η θετική δυναμική βρίσκεται στο γεγονός ότι εργατικά λαϊκά στρώματα έχουν αποφασίσει να γυρίσουν την πλάτη σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Και αυτό το γύρισμα της πλάτης πρέπει να γίνει οριστικό, να μην πισωγυρίσουν καθόλου, να μην ταλαντευθούν μπροστά στη μεγάλη κινδυνολογία και δεν ξέρουμε και τι άλλο θα χρησιμοποιήσουν μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες.

Αυτό είναι το θετικό στοιχείο, η θετική δυναμική της εκλογικής μάχης, στην οποία δυναμική εμείς έχουμε συμβάλει όχι μόνο με πολιτικές αποκαλύψεις, αλλά με χειροπιαστές λαϊκές - εργατικές κινητοποιήσεις. Με αυτή την βασανιστική, επίμονη και αναντικατάστατη δουλειά, να οργανωθούν οι εργάτες και οι υπάλληλοι, όλοι στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές. Εχουμε συμβάλει με τα πολιτικά μας συνθήματα κατά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και κατά της εξουσίας των μονοπωλίων. Δώσαμε κουράγιο στο λαό με τα συνθήματα της απειθαρχίας και της ανυπακοής, όταν όλοι οι άλλοι τα φοβόντουσαν και δίσταζαν.

Αυτή όμως η μεγάλη δυναμική που περικλείει η εκλογική μάχη, αυτό το κλίμα το θετικό που υπάρχει, μπορεί - αν δεν αποβάλλει μέσα του και ιδιαίτερα αν δεν αποβάλλουν τα εργατικά, τα φτωχά λαϊκά στρώματα κάθε ίχνος αυταπάτης - μπορεί ακριβώς να οδηγήσει το λαό και σε ένα νέο χαντάκωμα. Και είμαστε υποχρεωμένοι να το θέσουμε, γιατί εμείς δεν θέλουμε να περιγράφουμε τα γεγονότα μετά, αλλά συνεχίζουμε αυτό που κάνουμε και το κάνουμε 94 χρόνια τώρα και αυτό που μπορεί να θυμηθεί κάποιος τα τελευταία 20 χρόνια. Υπενθυμίζουμε, ότι αυτή η δυναμική μπορεί να μετριαστεί, να αδυνατίσει μέχρι και να ακυρωθεί, αν κάποιοι την τελευταία στιγμή κάτω από εκβιαστικά διλήμματα πισωγυρίσουν. Αλλά και θα χαντακωθεί κυριολεκτικά ο λαός αν παρασυρθεί από τις αυταπάτες των λεγόμενων "αντιμνημονιακών" δυνάμεων.

Τα "αντιμνημονιακά" κόμματα ως ποσότητα, με βάση αυτά που λένε και όχι με βάση αυτά που πραγματικά είναι, αυτό που προσλαμβάνει σήμερα ο λαός, είναι ότι είναι αρκετά, τέσσερα-πέντε. Αυτά τα κόμματα όπως κι αν λέγονται και μάλιστα αυτά τα κόμματα που είτε διαμορφώθηκαν, είτε ενισχύθηκαν με μεταγραφές βουλευτών από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αυτά τα κόμματα είναι μέσα εντελώς στην υπηρέτηση του συστήματος. Ακόμα και όταν εγκαλούν το σύστημα και του κάνουν κάποια κριτική - και κυρίως δεν κάνουν κριτική στο σύστημα αλλά στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και όχι συνολικά σε αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα, το πολιτικό σύστημα του κεφαλαίου και των μονοπωλίων. Δεν περπατά υπέρ του λαού η κριτική, μόνο υπέρ στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Γιατί όπως έχουμε πει πολλές φορές, δεν είναι τίποτα άλλο από κυβερνητικό όργανο των μονοπωλίων, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των δυνάμεων του κεφαλαίου. Δεν κατεβαίνουν, δεν ζητούν την ψήφο του λαού οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι και οι εξαγωγείς κεφαλαίων και εμπορευμάτων. Αυτοί δεν κατεβαίνουν στο ψηφοδέλτιο.

Μπορεί βεβαίως να έχουν κάποια στελέχη τους μέσα στα ψηφοδέλτια, κάποιους υποψήφιους βεβαίως που έχουν βαρύ πακέτο μετοχών σε μία σειρά επιχειρήσεις. Αλλά η ίδια η αστική τάξη της χώρας μας, τα ίδια τα μονοπώλια, δεν φτιάχνουν δικά τους ψηφοδέλτια. Κατεβαίνουν μέσω της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Επομένως, όποιος καταγγέλλει μόνο τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ - και αυτό κάνουν οι "αντιμνημονιακές" δυνάμεις - στην πραγματικότητα αφήνουν στο απυρόβλητο το ίδιο το σύστημα και την ίδια την ΕΕ.

Οι λεγόμενες "αντιμνημονιακές" δυνάμεις, από τον Καμμένο μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ λένε το εξής πράγμα: "Τελείωσε αν εμείς ισχυροποιηθούμε". Και μάλιστα, αν προκύψει μία κυβέρνηση των "αντιμνημονιακών" δυνάμεων ή των "αριστερών αντιμνημονιακών" δυνάμεων, τότε θα πάμε και θα χτυπήσουμε την μπουνιά στο τραπέζι απέναντι στην Μέρκελ και όλους τους άλλους στην ΕΕ. Θα πάμε εκεί και θα κάνουμε αυτό που δεν έκαναν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που δε διαπραγματεύθηκαν. Θα πάμε με δυνατή φωνή και θα διαπραγματευθούμε.

Και μόνο που λένε αυτό, ο λαός πρέπει να κουμπώνεται, να έχει ανοιχτά τα μάτια. Γιατί σήμερα δε συγχωρούνται νέες αυταπάτες. Την ίδια ώρα μάς λένε το εξής: Δεν αμφισβητούν τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ. Οχι. Ισα ίσα λένε ότι η Ελλάδα πρέπει να μείνει μέσα στην ΕΕ.

Και ρωτάμε, τον εργάτη, το φτωχό άνθρωπο: Τι είδους διαπραγμάτευση είναι αυτή, όταν οι λεγόμενοι "σύμμαχοι" θα ξέρουν ότι αυτοί που διαπραγματεύονται δεν αμφισβητούν τη συμμετοχή και την ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ, όταν δηλώνουν ότι εμείς θα μείνουμε μέσα στην ΕΕ; Ο,τι άλλο και αν ζητήσουν δεν έχει καμία σημασία. Τους φοβερίζουν; Αντίθετα, τους καθησυχάζουν.

Εχετε ακούσει ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαπραγμάτευση. Οταν λες από πριν ότι εγώ δεν πρόκειται να αμφισβητήσω τη συμμετοχή μου σε αυτή τη στρούγκα; Διαπραγμάτευση μπορεί να γίνει και αναδιαπραγμάτευση στα πλαίσια της ΕΕ για το κεφάλαιο, τμήματα του κεφαλαίου, υπέρ των εφοπλιστών, υπέρ των βιομηχάνων, υπέρ της ελληνικής αστικής τάξης. Διαπραγμάτευση υπέρ του λαού, των λαών της Ευρώπης δεν υπάρχει. Πολύ περισσότερο, δεν μπορεί να έχει νόημα και αποτέλεσμα η διαπραγμάτευση, όταν δηλώνεις ότι εγώ θα παραμείνω στην ΕΕ.

Το ΚΚΕ έχει καθαρά χαρτιά. Τι λέμε; Η δύναμη του λαού. Ο λαός μπορεί να αποσπάσει κατακτήσεις, υψώνοντας σημαία το στόχο της αποδέσμευσης. Βεβαίως, για το ΚΚΕ, νίκη σε επίπεδο διακυβέρνησης, σε επίπεδο εξουσίας, εκείνη τη στιγμή ταυτίζεται και με την αποδέσμευση. Ενα κίνημα βροντερό και δυνατό αν υπήρχε και την προηγούμενη δεκαετία, υπέρ της αποδέσμευσης της Ελλάδας από την ΕΕ και της μονομερούς διαγραφής του χρέους, αυτό το κίνημα θα μπορούσε τα προηγούμενα χρόνια κάτι να έχει ματαιώσει. Θα μπορούσε να τρομοκρατήσει, γιατί αυτό θα πει συσχετισμός δύναμης. Κι όταν ο λαός φοβάται τη σύγκρουση με την ΕΕ και τη σύγκρουση με τα μονοπώλια μέσα στην Ελλάδα, από χέρι, ακόμα και αν δεν έχει έρθει η τελική ώρα της σύγκρουσης, από χέρι, θα τρομοκρατηθεί και θα υποχωρήσει με την τρομοκρατία των άλλων.

Αλλά ας θυμηθούμε και κάτι άλλο. Υπήρχαν φάσεις σήμερα στην ανάπτυξη του κινήματος, που κλάδοι, όχι όλοι, κάποιοι κλάδοι είτε επηρεάστηκαν, είτε άμεσα είτε έμμεσα από τις θέσεις και τα συνθήματα του ΚΚΕ που έλεγε: Απειθαρχία και ανυπακοή. Εμείς ένα νόμο σεβόμαστε. Το δίκιο του εργάτη. Οτι δεν πρέπει να σέβεσαι και να υποτάσσεσαι στους αντεργατικούς - αντιλαϊκούς νόμους. Είναι τυχαίο ότι ο κλάδος των ναυτεργατών, επιστρατευμένος τόσα χρόνια και όμως πραγματοποιεί απεργία με τέτοια ποσοστά, με τέτοια επιτυχία και όταν κοινοποιούν τα δελτία της επιστράτευσης και όταν η κυβέρνηση προεκλογικά φοβάται να τα κοινοποιήσει; Και άλλοι κλάδοι αψήφησαν απαγορεύσεις. Οχι όλοι, αλλά κάποιοι.

Τι λένε, λοιπόν, αυτές οι αντιμνημονιακές δυνάμεις; "Θα διαπραγματευθούμε μέσα στην ΕΕ". Ποιος πιστεύει ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει; Να σας πω ένα παράδειγμα. Γιατί λένε μερικοί ότι όταν, ας πούμε, στη Γαλλία κερδίσει ο σοσιαλιστής Ολάν, τότε θα αλλάξει το κλίμα. Ναι θα αλλάξει το κλίμα, από ποια πλευρά; Η γαλλική αστική τάξη αν π.χ. είχε ένα δεσμό πολιτική συγγένειας με τη γερμανική αστική τάξη, αυτός ο δεσμός θα σπάσει. Και λοιπόν; Δεν έχει καμία σχέση η αναμέτρηση ανάμεσα σε δύο αστικές τάξεις. Δε γίνεται υπέρ των λαών.

Αρα ας δούμε κάτι πιο ουσιαστικό. Το 2009 έγιναν Ευρωεκλογές και υπήρξε μία καινούρια Κομισιόν, ένα καινούριο Ευρωκοινοβούλιο. Το 97% των αποφάσεων που έχουν παρθεί έχουν παρθεί με ομοφωνία σοσιαλδημοκρατών και φιλελεύθερων κομμάτων, συντηρητικών κομμάτων κλπ. Το 97%. Τι θα αλλάξει τώρα; Επειδή, δηλαδή, στη θέση του Σαρκοζί μπορεί να μπει Ολάν; Και προσέξτε, θα μπει ο Ολάν με τον όρο ότι θα τον ψηφίσουν, κομμουνιστές, αριστεροί και ο Σιράκ, Λεπέν.

Τι δείχνουν όλα αυτά τα πράγματα; Οτι ο λαός δεν πρέπει να παρασυρθεί από τις λεγόμενες "αντιμνημονιακές" δυνάμεις. Βάζουμε, αν θέλετε, και ένα δεύτερο ερώτημα: Λένε ότι "εμείς θα επαναφέρουμε συντάξεις, θα κάνουμε εκείνο, το άλλο, θα φορολογήσουμε τους επιχειρηματικούς ομίλους". Καταρχήν, αυτό το απαγορεύει η ΕΕ, που σημαίνει ότι πρέπει να συγκρουστείς. Αλλά αφήστε την ΕΕ προς στιγμή.

Με ποια μέσα θα επιβάλλουν; Θα αναγκάσουν τους επιχειρηματικούς ομίλους, τους καπιταλιστές να δώσουν αυξήσεις, να υπογράψουν ΣΣΕ με ανθρώπινους μισθούς; Με ποια μέσα θα επιβάλουν να δώσουν στα ασφαλιστικά ταμεία αυξημένες εισφορές οι καπιταλιστές; Γιατί χωρίς αυξημένες εργοδοτικές εισφορές τα ασφαλιστικά ταμεία είναι χρεοκοπημένα.

Με ποιο τρόπο θα επιβάλουν αυτά τα μέτρα και μερικά άλλα που υπόσχονται κάτω από γενικούς τίτλους; Με ποιο τρόπο; Την άλλη μέρα από τις εκλογές, οι καπιταλιστές θα είναι καπιταλιστές και οι εργάτες θα είναι εργάτες. Τα μικρομάγαζα θα είναι μικρομάγαζα. Με ποιο τρόπο θα επιβάλουν τα πολυκαταστήματα να μη συγκεντρώνουν τη μερίδα του λέοντος και από αυτούς που έχουν και από τη φτωχολογιά, στην κατανάλωση; Πώς θα αποτρέψουν το σκληρό ανταγωνισμό ανάμεσα στα μεγάλα πολυκαταστήματα και στα μικρομάγαζα της γειτονιάς;

Με ποιο τρόπο θα ανακόψουν το ρόλο των τραπεζών, με ποια μέσα; Με πολιτικές αποφάσεις; Οι πολιτικές αποφάσεις ξέρετε πολύ καλά ότι δεν αρκούν. Θα τους αφήσουν την ιδιοκτησία, θα τους αφήσουν την εξουσία και τι θα κάνουν; Θα τους παρακαλούν. Θα υποχωρήσουν. Θα κάνουν πίσω. Αυτό είναι σίγουρο 100%. Και όχι μόνο θα κάνουν πίσω, το κυριότερο είναι αυτό: Η απογοήτευση της όποιας ελπίδας έχει σήμερα ο λαός. Θα μετατραπεί σε μία φοβερή απογοήτευση. Και η απογοήτευση οδηγεί σε αυτό που μέχρι σήμερα δεν έχουμε φτάσει, στην ήττα του κινήματος.

Το πρόγραμμά μας είναι η δράση μας όλα αυτά τα χρόνια. Πρόγραμμά μας για τις εκλογές είναι, για παράδειγμα, οι προτάσεις που έχουμε κάνει τα τελευταία χρόνια, για τους ανέργους, τα ασφαλιστικά ταμεία - για τα αποθεματικά τους - για τα δάνεια των οικογενειών (στεγαστικά - καταναλωτικά - πιστωτικά) που αναγκαστικά τα έκαναν και δεν τους φτάνει το εισόδημα. Για τα αγροτικά προϊόντα, για τους ΕΒΕ και τους εμπόρους, για τα ζητήματα της Παιδείας, Υγείας, που είναι αιτήματα και προτάσεις που μπορούν και υπάρχουν δυνατότητες να γίνουν σήμερα, αλλά απορρίφθηκαν ακριβώς γιατί δε συμφέρει το κεφάλαιο, γιατί δεν τα επιτρέπει, δε δίνει το πράσινο φως η ΕΕ.

Το κατεξοχήν σύνθημα του ΚΚΕ υπάρχουν αντιμνημονιακές δυνάμεις που το χρησιμοποιούν. Οπως χαρακτηριστικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Λαϊκή εξουσία. Δεν το έλεγε μέχρι τώρα. Τώρα το θυμήθηκε, προεκλογικά; Και με την ευκαιρία θέλουμε να σταθούμε ιδιαίτερα σε αυτή την πολιτική δύναμη για τον εξής λόγο: Γιατί αυτή η πολιτική δύναμη σηκώνει αριστερές παντιέρες, όμως έχει τεράστια ευθύνη. Γιατί μιλούσαν αριστερά και ταυτόχρονα διέφθειραν το ριζοσπαστισμό, τον κατακτημένο ριζοσπαστισμό στην Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση, μιλώντας για τους μονόδρομους της ΕΕ, για τη λεωφόρο της δημοκρατίας που άνοιξε στην ανθρωπότητα με την ανατροπή του σοσιαλισμού, υιοθετώντας αρκετές αντικομουνιστικές κορόνες, μιλώντας για κεντροαριστερά. Χρόνια μιλούσαν για την κεντροαριστερά.

Τι λένε τώρα; Οτι μέσα από τις εκλογές μπορεί να προκύψει μια αριστερή κυβέρνηση. Κυβέρνηση ανατροπής μπορεί να προκύψει; Δεν μπορεί να προκύψει. Γιατί οι θέσεις τους δεν είναι θέσεις ανατροπής. Ενώ καλούν σε ψήφο ανατροπής. Γι' αυτούς ανατροπή είναι αντί για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ να έχουμε μια άλλη κυβέρνηση, αντινεοδημοκρατική και αντιΠΑΣΟΚική, αντιδικομματική. Ανατροπή σημαίνει ρήξη, σύγκρουση με τα μονοπώλια, αποδέσμευση από την ΕΕ.

Καταλαβαίνει η αστική τάξη της χώρας μας ότι δεν μπορεί να κυβερνά όπως κυβερνούσε. Εχει εναλλακτικά σενάρια και έχει βάλει ένα στόχο. Να δημιουργήσει, να ανασυνθέσει, να ανασυγκροτήσει το αστικό πολιτικό σύστημα. Αν χρειαστεί θα πετάξει στην άκρη και τη ΝΔ, ως τίτλο τη ΝΔ, και το ΠΑΣΟΚ ως ΠΑΣΟΚ. Εδώ σε δύο χρόνια ο Παπανδρέου τέρμα, τον Καραμανλή τον τερμάτισαν σε πέντε χρόνια, τον Ακη στον Κορυδαλλό, και άλλοι μπορεί να πάνε.

Εδώ μπορεί να πάρει διαζύγιο με το σύνολο αυτών των κομμάτων αλλά θα φτιάξει καινούρια. Θα φέρει καινούριους ηγέτες, νέους, υποτίθεται που δεν έχουν βάλει το χέρι στο μέλι, τίμιους, ηθικούς, ικανούς, βγαλμένους από τα ειδικά κολέγια. Και τα επίσημα και τα ανεπίσημα που βγάζουν τέτοιους πολιτικούς.

Και για την ανασυγκρότηση αυτού του πολιτικού σκηνικού βοηθάει. Αφού δεν μπορεί να έχει μια κυβέρνηση 100% δική της η άρχουσα τάξη, να έχει μια κυβέρνηση η οποία θα είναι δυνάμεων που δεν απειλούν το σύστημα, που έχουν κάποιες διεκδικήσεις, μέχρι να μπορέσουν να ανασυνθέσουν αυτό το πολιτικό σύστημα. Και για σκεφτείτε πόσες μεταγραφές βουλευτών έχουμε. 10-15 από τη ΝΔ, άλλοι τόσοι από το ΠΑΣΟΚ, που πήγαν; Σκορπίστηκαν στη Δημοκρατική Συμμαχία, στον Καμμένο, στον Κουβέλη, στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ήταν άνθρωποι που έφυγαν, κατέθεσαν τη βουλευτική τους ιδιότητα και μπήκαν μέσα στο λαό, μπροστά στις κινητοποιήσεις, μέσα στις απεργίες. Αλλά έκαναν μεταγραφή. Ποιος εμπιστεύεται αυτές τις μεταγραφές; Και ποιος μας λέει ότι αυτές οι μεταγραφές αύριο δε θα γίνουν η γέφυρα της ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού;

Ξεκαθαρίζουμε και λέμε στο λαό. Λίγες μέρες μένουν. Σκέψου και πράξε. Μη γυρίζεις πίσω σε αυτούς που σε χαντάκωσαν, σε αυτούς που σε έφεραν στη φτώχεια. Μην ξεχάσεις το ρόλο και τη δράση του ΚΚΕ, έστω και αν διαφωνείς σε ορισμένα πράγματα μαζί του, μη σε παραμυθιάζουν με νέες αυταπάτες. Απέναντι στην εξουσία της αστικής τάξης πρέπει να έχεις το νου σου να έρθεις εσύ στην εξουσία. Και αυτό εξαρτάται από το ρόλο, την αποστολή, τη σταθερότητα του ΚΚΕ.

Και αν ακόμη έχεις διαφωνίες με αυτό που εμείς λέμε εργατική λαϊκή εξουσία σκέψου το εξής πράγμα: Δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή πολιτική με το λαό να αναθέτει τη διακυβέρνηση της χώρας σε κάποια κόμματα, όποια κι αν είναι αυτά. Λαός στην εξουσία σημαίνει ότι είναι στην εξουσία. Και λαός χωρίς να έχει την ιδιοκτησία του πλούτου, δε θα είναι ποτέ στην εξουσία. Αυτό πρέπει να είναι καθαρό. Εξουσία σημαίνει έχω την ιδιοκτησία του πλούτου. Συμμετέχω, τη διευθύνω, την καθορίζω, την ελέγχω την εξουσία, τη διακυβέρνηση που θα υπάρχει, από τα κάτω προς τα πάνω».

Το πρόγραμμα της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, για τις επόμενες μέρες περιλαμβάνει:

-- Σήμερα Κυριακή θα μιλήσει σε συγκέντρωση αυτοαπασχολούμενων και ΕΒΕ, στο ξενοδοχείο «IMPERIAL» (Μεγ. Αλεξάνδρου και Κολωνού, πλ. Καραϊσκάκη), στις 11 π.μ.

-- Την Τρίτη 24/4 θα μιλήσει σε συγκέντρωση εργαζομένων στο Νοσηλευτικό Ιδρυμα Μετοχικού Ταμείου Στρατού (ΝΙΜΙΤΣ), στη 1 το μεσημέρι, και μετά θα συναντηθεί με τη Διοίκηση του νοσοκομείου.

-- Την Τετάρτη 25/4 θα μιλήσει σε πολιτική συγκέντρωση, στην πλατεία Καισαριανής, στις 7.30 μ.μ.

Στις ρούγες των καναλιών των απλήρωτων και δυστυχισμένων δημοσιογράφων που δεν φαίνονται αλλά χάνονται στην επιβίωση, στις λεωφόρους των απολυμένων που θέλουν να κάνουν την κάλπη στάχτη και μπούλμπερη, των απογοητευμένων και αποθαρρυμένων που αναζητούν διέξοδο σε γνώμες και προτάσεις τις οποίες δεν καταλαβαίνουν έχοντας ξεμείνει από κουράγιο, μια στρατιά «ανανεωτών» που προέκυψαν από την παρθενορραφή των σαπισμένων πολιτικών βγήκαν ντελάληδες.

Προσπαθούν να πείσουν πως η καλή επιλογή είναι η επιλογή αφεντικού. Μπροστά σε άδεια ράφια, άδειους πάγκους, άδειες τσέπες, αδειασμένες προοπτικές, αδειασμένες ψυχικές και σωματικές δεξαμενές, οι ντελάληδες του ψέματος δεν ντρέπονται. Πουλάνε το μέλλον σε καρτ ποστάλ. «Εδώ η καλή ανάπτυξη», «εδώ η καλή νέα αρχή», «εδώ η καλή επαναδιαπραγμάτευση», «εδώ η καλή μέση οδός όσο κοντύτερα στο μηδέν», «εδώ το καλύτερο ξεσκαρτάρισμα των αδύναμων», «εδώ η καλή σφαγή των αμνών για να φάμε»!.. Με τη σειρά, αυτή η ιδιότυπη πολιτική «μονόπολη», με σημαδεμένες μάρκες χωρίς αγωνιστικό αντίκρυσμα, δίνει την αντιστοιχία. ΝΔ. ΠΑΣΟΚ. ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑ.Ο.Σ. ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ...

Στο γήπεδο των εκλογών αυτό το... ματς παίζεται με τα κεφάλια των ανέργων, των νέων που δεν θα το σηκώσουν με 250 ευρώ το μήνα, των γέρων που θα το χάσουν με άλλα τόσα σύνταξη, των γυναικών που δεν μπορούν να αεροταΐσουν τα μωρά τους, των αντρών, που σε παραγωγική ηλικία θα σαπίζουν μια ώρα αρχύτερα με καταλύτη το τσάκισμα της περηφάνιας και της αξιοπρέπειάς τους καθώς αναζητούν «χορηγό» εργασίας, ζητιάνοι των δικαιωμάτων τους.

Ετσι σήμερα, με πάνω από 1.500.000 άνεργους στον πάμπλουτο και πανέμορφό μας τόπο, η χώρα έγινε χώρος, η εργασία υλικό χορηγίας κατά βούληση των πλουτοκρατών, τα κινήματα ΜΗΚΥΟ, και το εκλογικό αποτέλεσμα, μεθοδεύεται να εξελιχθεί σε άθροισμα υποκειμενικών επιλογών ατομικής επιβίωσης, εκδίκησης, ένα βολικό για το κεφάλαιο χαλί από κουρέλια να το πατάνε οι υφάντρες «αγορές». Η κρίση παρουσιάζεται ως «φυσικό φαινόμενο». Η ψήφος πλασάρεται ως ομπρέλα για να μην βραχούν κι άλλο οι βρεμένοι. Τα «κόμματα εξουσίας» για να μην την χάσουν έγιναν υπόστεγα και χτίσανε και παραπήγματα για τους ακολουθούντες άλλη δίαιτα, κι οι οπορτουνιστές ξεχύθηκαν να αναλάβουν πρόθυμα το ρόλο του σεκιούριτι της διασαλευθείσης τάξεως σαν οι καλύτεροι στο παζάρι με τον εχθρό, την ώρα που οι «φουσκωτοί» της ακροδεξιάς κόβουν κουπόνια στη γριά που τη βοηθάνε τάχα μου να δει μια ακόμα αυγή...

Eurokinissi

Για τυχόν βοήθεια και πληροφόρηση σχετικά με τους ετεροδημότες, μπορεί ο οποιοσδήποτε να απευθυνθεί στην Επιτροπή Ετεροδημοτών του ΚΚΕ (Βερανζέρου και Κοτοπούλη, Ομόνοια, γραφεία ΚΟ Αττικής), αλλά και στα τηλέφωνα: 210.3302.411 και 210.3301.106 (οι γραμμές θα ανοίξουν άμεσα).

Σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών, οι τηλεφωνικοί αριθμοί, καθώς και η ιστοσελίδα «ΜΑΘΕ ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΕΙΣ» θα ενημερώνουν για τα εκλογικά τμήματα στα οποία θα ψηφίζει ο καθένας από μεθαύριο Τρίτη 24 ΑΠΡΙΛΗ.

Σε αυτές τις εκλογές δικαίωμα να ψηφίσουν έχουν όλοι οι πολίτες Ελληνες και Ελληνίδες που συμπλήρωσαν το δέκατο όγδοο (18ο) έτος της ηλικίας τους. Ως ημερομηνία γέννησης όλων όσοι γεννήθηκαν μέσα στο χρόνο, θεωρείται η 1η Ιανουαρίου.

Δηλαδή, σ' αυτές τις εκλογές ψηφίζουν όλοι όσοι γεννήθηκαν από 1.1 - 31.12.1994.

Οσοι από τους Ελληνες πολίτες διαμένουν στο εξωτερικό ή θα βρίσκονται στο εξωτερικό και επιθυμούν να ψηφίσουν στις Εθνικές ή Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές, μπορούν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα μόνο στην Ελλάδα. Εκλογικά τμήματα στις Προξενικές μας αρχές στο εξωτερικό συστήνονται μόνο στις Ευρωεκλογές.

1. «Ετεροδημότες», αποκαλούνται οι εκλογείς που διαμένουν σε δήμο άλλης εκλογικής περιφέρειας από εκείνη στους εκλογικούς καταλόγους της οποίας είναι εγγεγραμμένοι και μπορούν να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα κατά τις βουλευτικές εκλογές και ευρωεκλογές (όχι στις δημοτικές - περιφερειακές εκλογές) στον τόπο διαμονής τους.

2. Οι ετεροδημότες που επιθυμούν να ψηφίζουν στον τόπο διαμονής τους, υποβάλλουν στον οικείο δήμαρχο, της περιφέρειας διαμονής τους, σχετική έντυπη αίτηση - υπεύθυνη δήλωση.

Οι πιο πάνω αιτήσεις υποβάλλονται καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.

3. Σ' αυτές τις εκλογές θα ψηφίσουν ως «ετεροδημότες», όσοι είχαν υποβάλλει τέτοιες αιτήσεις στο παρελθόν και ψήφισαν στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές (του 2007 και 2009) και όσοι υπέβαλαν αιτήσεις μεταγενέστερα και μέχρι 29.2.2012.

Οι εκλογείς αυτοί («ετεροδημότες») ψηφίζουν τους συνδυασμούς και τους υποψηφίους της εκλογικής περιφέρειας στους βασικούς εκλογικούς καταλόγους της οποίας είναι εγγεγραμμένοι, σε ειδικά, αμιγή ή μεικτά εκλογικά τμήματα και καταστήματα ψηφοφορίας «ετεροδημοτών».

Προϋπόθεση για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος των «ετεροδημοτών» αποτελεί η εγγραφή, για όλη την εφετειακή περιφέρεια, σαράντα (40) τουλάχιστον «ετεροδημοτών» εκλογέων, που ανήκουν στην ίδια βασική εκλογική περιφέρεια.

4. Δεν ψηφίζουν ως «ετεροδημότες», όσοι έχουν υποβάλλει μέχρι 29/2/2012 στον οικείο δήμαρχο του τόπου διαμονής τους, αιτήσεις διαγραφής από τις καταστάσεις ετεροδημοτών. Στην περίπτωση αυτή θα ψηφίσουν στο δήμο στους βασικούς εκλογικούς καταλόγους του οποίου είναι εγγεγραμμένοι.

Την ΤΡΙΤΗ 24 ΑΠΡΙΛΗ λήγει η προθεσμία για την επίδοση στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου των δηλώσεων για την κατάρτιση των συνδυασμών.

Την ΤΕΤΑΡΤΗ 25 ΑΠΡΙΛΗ: Ενεργείται η ανακήρυξη των συνδυασμών από το Α' Τμήμα του Αρείου Πάγου.

Την ΠΕΜΠΤΗ 26 ΑΠΡΙΛΗ: Λήγουν οι προθεσμίες

-- για την αποστολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου από το υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το Ελεγκτικό Συνέδριο, τους Προέδρους των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας και τους Περιφερειάρχες, μέσω του υπουργείου Εσωτερικών, των ονομαστικών καταστάσεων των δικαστικών λειτουργών, υπαλλήλων κλπ., καθώς και των καταλόγων των δικηγόρων και των ασκουμένων δικηγόρων.

-- για τον καθορισμό, από τους αντιπεριφερειάρχες της περιφερειακής ενότητας της έδρας των νομών με σχετική απόφασή τους, των εκλογικών τμημάτων και καταστημάτων ψηφοφορίας.

-- για την αποστολή από το υπουργείο Εσωτερικών στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου πινάκων των εκλογικών τμημάτων που συστάθηκαν σ' όλη την Επικράτεια.

-- για την κλήρωση ή το διορισμό από τα αρμόδια δικαστήρια των μελών των εφορευτικών επιτροπών και των αναπληρωματικών αυτών.

Την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΑΠΡΙΛΗ: Λήγουν οι προθεσμίες:

-- Των οκτώ (8) ημερών, πριν από την ψηφοφορία μέσα στην οποία τα κόμματα, οι συνδυασμοί και οι υποψήφιοι είναι υποχρεωμένοι να παραδώσουν στον οικείο αντιπεριφερειάρχη της περιφερειακής ενότητας της έδρας του νομού, επί αποδείξει, επαρκή αριθμό ψηφοδελτίων για τις ανάγκες των εκλογικών τμημάτων του οικείου νομού.

-- για την πρόταση υποψηφίων προς συμπλήρωση συνδυασμού σε περίπτωση θανάτου υποψηφίου.

Το ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΑΠΡΙΛΗ: Λήγει η προθεσμία για την ανακήρυξη από το αρμόδιο δικαστήριο (Πρωτοδικείο) του υποψήφιου που προτάθηκε για συμπλήρωση συνδυασμού σε περίπτωση θανάτου υποψηφίου.

Την ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΑΠΡΙΛΗ: Λήγει η προθεσμία των έξι (6) ημερών, πριν από την ψηφοφορία μέσα στην οποία τα κόμματα, οι συνδυασμοί και οι υποψήφιοι είναι υποχρεωμένοι να παραδώσουν στον οικείο αντιπεριφερειάρχη της περιφερειακής ενότητας της έδρας του νομού, επί αποδείξει, επαρκή αριθμό ψηφοδελτίων για τα εκλογικά τμήματα ετεροδημοτών, όμοια με αυτά που χρησιμοποιούνται στη βασική εκλογική περιφέρεια.

Τη ΔΕΥΤΕΡΑ 30 ΑΠΡΙΛΗ: Λήγουν οι προθεσμίες:

-- για τη γνωστοποίηση στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου της πρότασης υποψηφίου προς συμπλήρωση συνδυασμού σε περίπτωση θανάτου υποψηφίου.

-- για τη γνωστοποίηση με προκήρυξη του αντιπεριφερειάρχη της περιφερειακής ενότητας της έδρας του νομού στους δήμους του νομού των αποφάσεων καθορισμού των εκλογικών τμημάτων.

-- για την ειδοποίηση των διορισθέντων μελών των εφορευτικών επιτροπών με φροντίδα του εισαγγελέα του οικείου πρωτοδικείου.

Την ΤΡΙΤΗ 1 ΜΑΗ: Λήγει η προθεσμία για τη γνωστοποίηση της έδρας του νομού των ανακηρυχθέντων υποψηφίων και συνδυασμών, με προκήρυξη του οικείου αντιπεριφερειάρχη της περιφερειακής ενότητας.

Την ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΜΑΗ: Λήγει η προθεσμία για τη δημοσίευση του προγράμματος ψηφοφορίας από τις δημοτικές αρχές.

Την ΠΕΜΠΤΗ 3 ΜΑΗ: Λήγει η προθεσμία για την άφιξη των εφόρων και των τακτικών ή αναπληρωματικών αντιπροσώπων της δικαστικής αρχής στον τόπο διορισμού τους.

Το ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΜΑΗ: Λήγει η προθεσμία μέσα στην οποία είναι δυνατή, με απόφαση του οικείου αντιπεριφερειάρχη της περιφερειακής ενότητας της έδρας του νομού η αλλαγή καταστήματος ψηφοφορίας, εφόσον η χρησιμοποίηση αυτού που αρχικά ορίστηκε δεν είναι δυνατή εξαιτίας ανώτερης βίας.

Παπαγεωργίου Βασίλης

-- «Δεσμευτήκαμε να επιτύχουμε τους μακροχρόνιους και ενδιάμεσους στόχους του προγράμματος. Και θέλουμε να τιμήσουμε την υπόσχεσή μας πλήρως» (Ο ίδιος σε άρθρο στη αμερικανική εφημερίδα «Wall Street Journal», 5 Απρίλη 2012»).

Η αλήθεια είναι ότι η ηγεσία της ΝΔ έχει συνεισφέρει σημαντικά στη διαμόρφωση του συνολικού πακέτου των μέτρων που περιλαμβάνονται στο νέο μνημόνιο, γιατί σε αυτό έχουν περιληφθεί όλες οι προτάσεις και τα μέτρα που είχε προτείνει πριν από έναν περίπου χρόνο με την πρότασή της για επανεκκίνηση της οικονομίας, το λεγόμενο «Ζάππειο 2», στις 12 Μάη του 2011. Για του λόγου το αληθές:

Αλλωστε, τα δύο προηγούμενα χρόνια τα στελέχη της ΝΔ «φωνάζουν» ότι «δεν είναι δυνατόν να προσελκύσουμε επενδύσεις όσο υστερούμε σε ανταγωνιστικότητα από τις γειτονικές χώρες», προκειμένου να δικαιολογήσουν την «άρση κάθε αντικινήτρου» για την προσέλκυση του κεφαλαίου. Εννοείται ότι στα «αντικίνητρα» περιλαμβάνουν και τις συλλογικές συμβάσεις και γενικότερα τα εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα.

Επίσης, η ηγεσία της ΝΔ υπερψήφισε όλους τους αντεργατικούς νόμους και αγωνίστηκε για την υλοποίησή τους. Από την πρώτη στιγμή τάχθηκε υπέρ της εφαρμογής των επιχειρησιακών - ατομικών συμβάσεων και της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων. «Η διαβούλευση και η συμφωνία εργοδοτών και εργαζομένων σε επίπεδο επιχείρησης μπορεί να αποκλίνει από ισχύοντα σε επίπεδο κλαδικής συμφωνίας, όταν αυτό επιβάλλεται από συγκεκριμένες επιχειρησιακές ανάγκες...», δήλωνε ο εκπρόσωπος Τύπου Γ. Μιχελάκης, επιβεβαιώνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο του κόμματός του στην κατεδάφιση των συλλογικών συμβάσεων. Στην πραγματικότητα, η ηγεσία της ΝΔ δεν έκρυψε ποτέ την απέχθειά της για τα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα που τα αντιμετώπιζε πάντα ως «αντικίνητρα για την προσέλκυση επενδύσεων». Αυτό εξηγεί και τη λυσσαλέα επίθεσή της κατά του ΚΚΕ που τα υπερασπίζεται.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο «Ζάππειο 2» προβλέπονταν 2 δισ. ευρώ για την «αποκατάσταση των αδικιών» στις συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων μέχρι 700 ευρώ και των πολύτεκνων, ενώ στην πρόσφατη συνέντευξή του στο «Μέγκα» ο πρόεδρος της ΝΔ κατέβασε το ποσό αυτό ...στα 350 εκατομμύρια, το οποίο μάλιστα μοίρασε σε περισσότερες κοινωνικές ομάδες, μεταξύ των οποίων συμπεριέλαβε τα 60 εκατομμύρια της εξισωτικής αποζημίωσης για τους μικρούς κτηνοτρόφους των ορεινών περιοχών!

Δεν πρόκειται λοιπόν να παρουσιάσει κάτι καινούριο στο «νέο» Ζάππειο ο πρόεδρος της ΝΔ. Είναι αναμενόμενο ότι μπροστά στις εκλογές θα επιστρατεύσει διάφορα πυροτεχνήματα για «τυφλώσει» το λαό και να κρύψει ότι όλα τα παραπάνω εντάσσονται στο δρόμο «ανάπτυξης» υπέρ των μονοπωλίων που υπηρετεί το κόμμα του και τα άλλα κόμματα της πλουτοκρατίας. Το δρόμο όμως για την ανάπτυξη που υπηρετεί τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού τον χαράσσει η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ: Κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερής διαγραφή χρέους από μια λαϊκή εξουσία. Αυτή την προοπτική καλείται να ενισχύσει ο λαός και με την ψήφο του στις 6 του Μάη.

• Από τη μια φροντίζει με ξεκάθαρες δεσμεύσεις να δώσει διαπιστευτήρια στην ντόπια αστική τάξη και στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς της ΕΕ και του ΔΝΤ για την προώθηση των βάρβαρων μέτρων του μνημονίου και την ενίσχυση με κάθε μέσο του κεφαλαίου, διεκδικώντας το ρόλο του κεντρικού πολιτικού διαχειριστή για την επόμενη μέρα των εκλογών.
• Από την άλλη, προσπαθεί να σπείρει αυταπάτες και συγχύσεις στα λαϊκά στρώματα, υποσχόμενος ένα δήθεν «δίχτυ κοινωνικής προστασίας κατά τη διάρκεια της κρίσης» για τα πλέον εξαθλιωμένα τμήματα της κοινωνίας, προκειμένου να κρύψει ότι με την πολιτική του θα σπρώξει ακόμα βαθύτερα στη φτώχεια το σύνολο των εργαζομένων.

Πάνω ακριβώς σ' αυτούς τους άξονες, ο Ευ. Βενιζέλος παρουσίασε την προηγούμενη Δευτέρα τις προγραμματικές προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για την «ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας» και την επομένη μέρα τις θέσεις του για την «κοινωνική προστασία». Κάθε πρόταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για την «τόνωση της αγοράς» και ενίσχυση του «επιχειρηματικού περιβάλλοντος» ισοδυναμεί με νέα κτυπήματα στους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Κάθε πρότασή του για την ψευδεπίγραφη «κοινωνική πολιτική», έρχεται να προλάβει την κατρακύλα πλατιών λαϊκών στρωμάτων στην απόλυτη εξαθλίωση και από την άλλη να προετοιμάσει το έδαφος για νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και την Κοινωνική Ασφάλιση.

Η «ανάπτυξη» που ευαγγελίζεται το ΠΑΣΟΚ, δεν αφορά την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, ούτε αποτελεί το «αντίβαρο» στα σκληρά αντεργατικά μέτρα των μνημονίων, όπως επιχειρεί να τα λανσάρει ο Ευ. Βενιζέλος. Αντίθετα, στηρίζεται στην παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, στο ξεζούμισμα των ανέργων, στο ξεπούλημα της δημοσίας περιουσίας και στην παροχή νέων πακέτων επιδοτήσεων στους επιχειρηματικούς ομίλους. Στην εξασφάλιση, δηλαδή των προϋποθέσεων για να καλύψει το μεγάλο κεφάλαιο τις απώλειες που έχει υποστεί από την κρίση και ταυτόχρονα στη δημιουργία των συνθηκών για να ξεκινήσει νέος κύκλος κερδοφορίας των πολυεθνικών στα συντρίμμια των λαϊκών κατακτήσεων.

Οι προτάσεις που παρουσίασε ο Ευ. Βενιζέλος για την ανάπτυξη μέσω της επιστολής που έστειλε στον πρόεδρο της Κομισίον, Μ. Μπαρόζο, είναι:

Οι δεσμεύσεις, λοιπόν του Ευ. Βενιζέλου για «τόνωση της αγοράς», ενίσχυση του «επιχειρηματικού περιβάλλοντος», στήριξη των «επενδύσεων» και «παροχή ρευστότητας στην αγορά» για την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας», αφορούν αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα του τραπεζικού και επιχειρηματικού κεφαλαίου. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ παρουσιάζοντας τις προτάσεις του για την «παροχή ρευστότητας» στην αγορά, έθεσε σαν προτεραιότητα τη χορήγηση 50 δισ. ευρώ στις τράπεζες.

Την ίδια στιγμή που το ΠΑΣΟΚ προσφέρει «γην και ύδωρ» στα μονοπώλια, παρουσιάζει σαν «κοινωνική πολιτική» τα συσσίτια, τη δημιουργία 6.500 χιλιάδων θέσεων εργασίας - όταν σε καθημερινή βάση τους πρώτους μήνες του 2012 χάνουν τη δουλειά τους 1.000 άνθρωποι - την υπαγωγή των υπερχρεωμένων νοικοκυριών σε τραπεζικές ρυθμίσεις με υπέρογκα επιτόκια. Το «δίχτυ κοινωνικής προστασίας κατά τη διάρκεια της κρίσης» που παρουσίασε ο Ευ. Βενιζέλος, αποτελεί πραγματική πρόκληση για τα λαϊκά στρώματα. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρότεινε:

-- Πρόγραμμα «καθολικής υγειονομικής προστασίας», που αν εφαρμοστεί, θα φορτωθεί στα ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή στους ίδιους τους ασφαλισμένους.

Ο Ευ. Βενιζέλος ισχυρίστηκε αόριστα ότι το ΠΑΣΟΚ «δεσμεύεται πως κάθε πολίτης άνεργος ή με χαμηλό εισόδημα, χωρίς χρονικούς περιορισμούς, ανεξαρτήτως ενσήμων και άλλους όρους, θα έχει πλήρη πρόσβαση στο γιατρό, στο φάρμακο, στο νοσοκομείο». Το ΠΑΣΟΚ, που επέβαλε 5 ευρώ εισιτήριο στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, 25% συμμετοχή στους ασφαλισμένους για την αγορά φαρμάκων, που έκλεισε τα εργαστήρια του ΙΚΑ και υποχρεώνει τους ασφαλισμένους να κάνουν εξετάσεις στον ιδιωτικό τομέα, πληρώνοντας συμμετοχή 15%, που πετσόκοψε τις επιχορηγήσεις στα νοσοκομεία και «κούρεψε» τις φαρμακευτικές δαπάνες, σήμερα υπόσχεται «πλήρη υγειονομική κάλυψη» σε ανέργους και φτωχούς! Ενα μέτρο που, αν ποτέ το εφαρμόσει, φρόντισε από τώρα να το φορτώσει στις πλάτες των ασφαλισμένων, αφού, όπως ανέφερε, «η δαπάνη θα καλύπτεται από τους ασφαλιστικούς φορείς και από τον ΟΑΕΔ».

Αυτό το «αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης» θα στηρίζεται σε ψευτοπαροχές για τα πλέον εξαθλιωμένα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων. Τις ίδιες υποσχέσεις μοίραζε το ΠΑΣΟΚ και στις εκλογές του 2009. Ταυτόχρονα, θα χρησιμοποιηθεί για τη συνολική μείωση μισθών και συντάξεων, αφού το «αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης» σε ό,τι αφορά τις συντάξεις, το ΠΑΣΟΚ έχει φροντίσει να το νομοθετήσει από το 2010, με την καθιέρωση της «βασικής σύνταξης» - επίδομα των 360 ευρώ. Οσον αφορά τους μισθούς, βάσει του μνημονίου και μαζί με τη ΝΔ, νομοθέτησε τα 480 ευρώ (μεικτά) και ακόμα λιγότερα για τους νέους.

Ο Ευ. Βενιζέλος ανακοίνωσε την προώθηση δύο προγραμμάτων «άμεσης εφαρμογής». Το πρώτο, όπως ανακοίνωσε, θα είναι το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι», που όπως υποστήριξε θα καλύπτει «130.000 άτομα μέχρι το τέλος της επόμενης χρονιάς» και θα δημιουργήσει 6.500 θέσεις εργασίας. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, όπως ήδη έχει νομοθετήσει η συγκυβέρνηση, θα το πληρώσουν οι εργαζόμενοι μέσω παρακράτησης στο μισθό τους που θα ξεκινήσει από το Σεπτέμβρη του 2012! Το δεύτερο θα είναι η δημιουργία «του νέου Εθνικού Δικτύου Αμεσης Κοινωνικής Παρέμβασης σε πανελλαδικό επίπεδο». Πρόκειται για πρόγραμμα που θα ενισχύσει τις «δομές παροχής συσσιτίων», τα κοινωνικά παντοπωλεία και φαρμακεία, τα «κέντρα υποδοχής αστέγων». Ερχεται, δηλαδή, να διαχειριστεί τα ακραία φαινόμενα της φτώχειας και της ανέχειας, που θα λάβουν εκρηκτικές διαστάσεις τους επόμενους μήνες με την επιβολή των νέων σκληρών μέτρων.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε πως η «ρύθμιση χρεών για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά» θα επεκταθεί «και στις ατομικές επιχειρήσεις και για οφειλές έως 25.000 ευρώ». Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τη «ρύθμιση χρεών υπερχρεωμένων νοικοκυριών» δεν είναι μόνο ψευδεπίγραφη, αλλά είναι κομμένη και ραμμένη στα συμφέροντα του τραπεζικού κεφαλαίου. Οι τράπεζες ήδη προχωρούν σε «ρυθμίσεις» με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων και την επιβολή ληστρικών επιτοκίων.

Το ΠΑΣΟΚ διεκδικεί την ψήφο του λαού για να επιβάλει τον Ιούνη νέα σφαγιαστικά μέτρα. Ηδη οι Βρυξέλλες ζητούν περαιτέρω μείωση των μισθών κατά 15% και το ΔΝΤ προτείνει τη νομοθέτηση νέου Ασφαλιστικού με μείωση των συντάξεων και αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Τα μέτρα έχουν ήδη ψηφιστεί από το μνημόνιο και το ΠΑΣΟΚ έχει δεσμευτεί να το επιβάλλει. Στο χέρι του λαού είναι να βάλει φραγμό στη βαρβαρότητα, ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ, μετατρέποντας την ψήφο του στο μοναδικό βόλι που τρέμουν τα κόμματα της πλουτοκρατίας.

Στο δρόμο προς την κάλπη οι εργάτες πρέπει να σκεφτούν πώς θα δυναμώσουν τους αγώνες της τάξης τους

Η εργατική τάξη έχει εμπειρία από τέτοιους εκβιασμούς. Για δεκαετίες, κάθε φορά μπροστά στην κάλπη την απειλούσαν με την έλλειψη αυτοδυναμίας και την ακυβερνησία που θα έφερνε δήθεν στη χώρα. Ομως όταν χρειάστηκε, η αστική τάξη παραμέρισε τις πλαστές διαχωριστικές γραμμές φτιάχνοντας μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. Ετσι θα κάνει η πλουτοκρατία και στις 7 Μάη. Γι' αυτό, οι εργάτες την παραμικρή σημασία δεν πρέπει να δώσουν στις φωνές της «σύνεσης» και της «λογικής» που τους καλούν, στις Σειρήνες της εξαπάτησης που ηχούν με μανία. Κυβέρνηση η πλουτοκρατία θα κάνει, και επειδή θα είναι δική της, πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο ισχνή, πιο αδύναμη, να παραπατάει στην κυριολεξία, σε κάθε χτύπημα του λαϊκού κινήματος, να διστάζει μπροστά σε κάθε νέο μέτρο που θα επιχειρεί να επιβάλλει σε βάρος του λαού.

Στις 7 Μάη, αυτό που χρειάζονται οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα είναι ισχυρό εργατικό και λαϊκό κίνημα. Και αυτό μπορεί να προκύψει και μέσα από την κάλπη, μόνο με μία προϋπόθεση: Με την ισχυροποίηση του ΚΚΕ. Οσο πιο πολλά κόκκινα ψηφοδέλτια ριχτούν στην κάλπη, τόσο πιο γερά θα είναι τα θεμέλια του κινήματος. Τόσο πιο σφιχτή θα είναι η γροθιά του, για να αντιπαλέψει και την αστική κυβέρνηση, αλλά και την πλουτοκρατία. Γιατί, ανεξάρτητα από ποια θα είναι η μορφή και το μείγμα της κυβέρνησης που θα προκύψει, το σίγουρο είναι ότι οι εργάτες θα 'χουν απέναντί τους όχι απλά την κυβερνητική εξουσία αλλά -ακόμα χειρότερα- την εξουσία των καπιταλιστών. Θα έχουν να αντιμετωπίσουν τους βιομηχάνους, τους τραπεζίτες, τους μεγαλεμπόρους και τους εφοπλιστές. Πάνω από τα κεφάλια τους θα επικρέμονται ως Δαμόκλειος Σπάθη, η ανεργία η ακρίβεια, η βαριά φορολογία, η ανέχεια, η σκληρή εκμετάλλευση όλα... τα καλά του καπιταλισμού.

Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, η εργατική τάξη χρειάζεται κίνημα δυνατό, μαχητικό, πανέτοιμο για νέες μάχες και ταξικές αναμετρήσεις. Κίνημα και συνδικάτα εργατικά που θα συγκρούονται με τα μονοπώλια, που θα στέκονται αποφασιστικά απέναντι στην κυβέρνηση, θα ορθώνουν τείχος αντίστασης στα νέα αντιλαϊκά μέτρα που ήδη έχουν αποφασιστεί με τη δανειακή σύμβαση. Κίνημα ετοιμοπόλεμο, με ιδεολογική αδιαλλαξία απέναντι όχι μόνο στην αντιλαϊκή πολιτική αλλά και στη μεγαλοεργοδοσία, στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που τόση ζημιά έχει κάνει.

Και ταυτόχρονα κίνημα που μέσα από τη φωτιά των ταξικών αγώνων θα τραβά μπροστά βάζοντας τη δική του στρατηγική απέναντι στη στρατηγική των μονοπωλίων, παλεύοντας για την κατάργησή τους, ως βασική αφετηρία και προϋπόθεση της λαϊκής οικονομίας που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες. Σε ένα τέτοιο κίνημα η ψήφος στο ΚΚΕ θα δώσει νέα πνοή. Θα βαρύνει αποφασιστικά την πλάστιγγα υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και άμεσα και μακροπρόθεσμα. Σε αυτό το κίνημα τα στελέχη, τα μέλη, οι φίλοι του ΚΚΕ θα είναι και πάλι στην πρώτη γραμμή, όπως ήταν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Η εκλογική του ενίσχυση θα είναι ταυτόχρονα δείγμα χειραφέτησης των λαϊκών στρωμάτων, από την πολιτική της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της με τις όψιμες παραφυάδες τους, απόδειξη και μήνυμα ότι δεν τα βάζουν στο χέρι.

Πράγματι, στις 6 Μάη οι εργαζόμενοι πρέπει να ψηφίσουν με το μυαλό στην επόμενη μέρα, να ψηφίσουν με άγρυπνο το μάτι, αλλά με τα μάτια στραμμένα όχι στις κορυφές, όχι στο ποια κυβέρνηση θα προκύψει, αλλά τι θα γίνει μέσα στα εργοστάσια, στην κατάσταση που αντιμετωπίζουν στα γκέτο της εργοδοσίας, στους κομμένους μισθούς, στις κουτσουρεμένες συντάξεις, στα σκληρά χαράτσια. Να ψηφίσουν, έχοντας στο νου τους, ποιος την επομένη θα είναι δίπλα τους στο εργοστάσιο, στο γιαπί, στο γραφείο, στο σχολείο, στις ουρές του ΟΑΕΔ για το επίδομα, στο μικρομάγαζο, στο χωράφι. Και τότε είναι σίγουρο ότι δεν θα σκορπίσουν στο βρόντο την ψήφο τους.

Ας σκεφτούν οι εργαζόμενοι: Ποιος θα είναι δίπλα τους στις 7 Μάη; Θα είναι μήπως οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ που ηγούνται στη ΓΣΕΕ και στις μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις; Τα έργα τους, όπως και τα έργα των κομμάτων που ανήκουν είναι αδιάψευστα τεκμήρια. 'Η μήπως οι συνδικαλιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που όπως αποδείχτηκε μόλις προχτές, τα πρώτα τους συνδικαλιστικά στελέχη, όπως στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, πρωτοστατούν μαζί με την ΠΑΣΚΕ να μειωθούν οι μισθοί στο εμπόριο και δήθεν στο όνομα του «ρεαλισμού» διαπραγματεύονται με την εργοδοσία, τι θα χάσουν οι εργάτες του κλάδου. Αλλά και αυτοί δεν πρωτοτυπούν. Επιδεικνύουν τον ίδιο «ρεαλισμό» με αυτόν της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, που και αυτή -λέει- θα διαπραγματευτεί στην ΕΕ το χρέος και τη δανειακή σύμβαση. Μέχρι εκεί φτάνει η αριστεροσύνη τους και η «φιλεργατική» τους πολιτική.

Ομως εκτός από το ρεαλισμό του συμβιβασμού, με τον οποίο νουθετούν διάφοροι «ρεαλιστές» και «αριστεροί», ο οποίος οδηγεί την εργατική τάξη σε νέες απώλειες και σε ανεπανόρθωτη ήττα, υπάρχει και ο ρεαλισμός του αγώνα και της διεκδίκησης. Το ΚΚΕ, ανοιχτά και ξεκάθαρα δείχνει το δεύτερο δρόμο. Δουλεύει και παλεύει για να μπούνε όσο γίνεται περισσότεροι εργάτες και συνδικάτα σε αυτό το δρόμο. Ναι, αυτός ο δρόμος έχει κόστος. Ναι, αυτή η επιλογή απαιτεί θυσίες. Δεν είναι εύκολος αυτός ο δρόμος, δεν είναι όμως και ακατόρθωτος. Αλλωστε αυτό το δρόμο τον ακολουθούν ήδη εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε - οδεύοντας και προς την Πρωτομαγιά - πώς ό,τι κατέκτησε μέχρι σήμερα η εργατική τάξη και που τόσο βάναυσα της αφαιρούνται, δεν κατακτήθηκαν με το «ρεαλισμό» του συμβιβασμού.

Ναι, το ΚΚΕ δεν υπόσχεται εύκολες και μαγικές λύσεις. Γιατί τέτοιες λύσεις για το λαό δεν υπάρχουν. Το ΚΚΕ, δεν υπόσχεται επίγειους παραδείσους, δεν αγρεύει ψήφους. Εχει πρόταση εξουσίας με λύσεις υπέρ του λαού και όχι πρόταση διαχείρισης της υπάρχουσας κατάστασης.

Το ΚΚΕ είναι για τα δύσκολα, αντέχει και άντεξε στα δύσκολα, γιατί ως σάρκα από τη σάρκα του λαού, δεν έχει το δικαίωμα να κάνει κάτι διαφορετικό. Θα είναι δίπλα στο λαό, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Καθαρά και ξάστερα, ζητά την ψήφο του εργάτη, του άνεργου, του φτωχού αγρότη, του μικρού επαγγελματία και έμπορου, ώστε από τις 7 Μάη να γίνει ακόμα πιο δυνατός ο αγώνας τους.

Το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ είναι ψήφος - σπορά για μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία ενάντια στα μονοπώλια και στους πολιτικούς τους υπηρέτες. Για να φυτρώσουν βαθιά στο χώμα της ελληνικής γης τα φύτρα της λαϊκής εξουσίας, που με το πρόγραμμά της και την πάλη της θα φέρει τα πάνω κάτω, θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη λαϊκή ευημερία. Μια λαϊκή ευημερία που για να είναι πραγματική, μπορεί να είναι έργο μόνο του ίδιου του λαού. Σε αυτό το καθήκον το ΚΚΕ είναι απόλυτα δεσμευμένο και αυτή είναι και η μοναδική υπόσχεση που δίνει.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο στόχος εγκλωβισμού για μια άλλη φορά της λαϊκής αγανάκτησης και διαμαρτυρίας στη μάταιη αναζήτηση φιλολαϊκής διαχείρισης στο πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, χωρίς γραμμή ρήξης με την εξουσία των μονοπωλίων στην Ελλάδα είναι προφανής. Για να γίνει αντιληπτός ο χαρακτήρας και το μέγεθος της προσπάθειας πολιτικής εξαπάτησης του λαού πρέπει να φωτίσουμε τα συμφέροντα του πραγματικού αντιπάλου του, της αστικής τάξης.

Οι γαλλικές προεδρικές εκλογές διεξάγονται σε μια συγκυρία που η άρχουσα τάξη της Γαλλίας πρέπει να διαχειριστεί δύο βασικές προκλήσεις:

α) Την ένταση της ανισόμετρης ανάπτυξης και τη μεταβολή του συσχετισμού δύναμης υπέρ της Γερμανίας στο εσωτερικό της Ευρωζώνης και σε βάρος της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας.

Η αύξηση της ανισομετρίας εκφράζεται μεταξύ Γερμανίας - Γαλλίας και γενικότερα μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ με την αύξηση της διαφοράς στο επίπεδο της παραγωγικότητας, της εγχώριας βιομηχανικής παραγωγής, του όγκου των εξαγωγών τους, των εκροών για άμεσες επενδύσεις και φυσικά αντανακλάται στο διαφορετικό ύψος του δημόσιου χρέους, στη διαφορετική δημοσιονομική τους κατάσταση.

β) Την εκδήλωση νέας κρίσης στην Ευρωζώνη, μετά από σύντομη αναιμική ανάκαμψη και την ολοφάνερη δυσκολία της αστικής πολιτικής να διαχειριστεί το μεγάλο μέγεθος του υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου που πρέπει να απαξιωθεί για να υπάρξει ουσιαστική ανάκαμψη. Πάνω σ' αυτό το έδαφος οξύνεται η διαπάλη διάφορων τμημάτων του κεφαλαίου για τον επιμερισμό των βαρών της κρίσης, την κατανομή των ζημιών, το ύψος και την κατανομή των κρατικών ενισχύσεων, τη θωράκιση του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Ομως όλες οι εκδοχές της αστικής διαχείρισης έχουν αντιλαϊκό χαρακτήρα και δεν μπορούν να εξαλείψουν τις νομοτέλειες και τις αντιφάσεις της καπιταλιστικής παραγωγής. Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική μείωσης των κρατικών δαπανών οξύνει άμεσα τις συνέπειες της κρίσης. Η επεκτατική πολιτική, τα μεγάλα κρατικά πακέτα ενίσχυσης των μονοπωλιακών ομίλων, εμποδίζει την απαξίωση κεφαλαίου και οδηγεί σε νέα αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος και σε διόγκωση του δημόσιου χρέους.

Η αστική τάξη στη Γαλλία και στα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ αναζητά λοιπόν το κατάλληλο μείγμα διαχείρισης που να μπορεί να ενσωματώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια από την έκρηξη της φτώχειας, της ανεργίας, της ανασφάλειας.

Καθώς οι πρωθυπουργοί της Πορτογαλίας Κοέλιο, της Ισπανίας Ραχόι και της Ιταλίας Μόντι ομολογούν την αδυναμία επίτευξης των διαχειριστικών στόχων που είχαν θέσει στους κρατικούς προϋπολογισμούς τους, εντείνονται οι διεργασίες στην ΕΕ και στο ΔΝΤ για να δρομολογηθούν αναγκαίες προσαρμογές της αστικής πολιτικής.

Στο επίκεντρο βρίσκονται οι σημερινοί ευνοϊκοί όροι δανεισμού της Γερμανίας συγκριτικά με τη Γαλλία, την Ιταλία και γενικότερα τα υπερχρεωμένα κράτη και η θωράκιση των ευρωπαϊκών τραπεζικών ομίλων.

Παράλληλα οι αστικές τάξεις των Γαλλίας, Ιταλίας και Ισπανίας επιδιώκουν την προστασία της εγχώριας βιομηχανίας τους από το γερμανικό ανταγωνισμό.

Οι βασικοί άξονες του προγράμματος Ολάντ υπηρετούν αυτούς τους στόχους, αφού προβλέπουν:

-- Νέες κρατικές επιχορηγήσεις και φοροαπαλλαγές για τους γαλλικούς ομίλους που επενδύουν στο εσωτερικό της χώρας και δρομολογούν επιθετικές εξαγωγές.

-- Προσαρμογή στη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) με ευνοϊκότερους όρους δανεισμού των κρατών μελών για να στηριχθεί η καπιταλιστική ανάπτυξη.

-- Δημιουργία ευρωπαϊκού οίκου αξιολόγησης του χρηματοπιστωτικού τομέα και διαχωρισμού του πλαισίου λειτουργίας των επενδυτικών τραπεζών.

Επιστέγασμα αυτών των αξόνων αποτελεί η ρητορική για «επαναδιαπραγμάτευση» της συμφωνίας Μέρκελ - Σαρκοζί για το νέο Δημοσιονομικό Σύμφωνο Σταθερότητας, ώστε να περιλαμβάνει σαφή αναπτυξιακά μέτρα.

Στη πραγματικότητα ο Ολάντ και συνολικά η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία έχει υπογράψει και προωθεί τη «Στρατηγική ΕΕ - 2020» και όλες τις κοινοτικές οδηγίες θωράκισης της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων μέσα απ' τη διασφάλιση φθηνότερης εργατικής δύναμης, ελαστικών εργασιακών σχέσεων προσωρινής απασχόλησης και νέων πεδίων ικανοποιητικής κερδοφορίας για το κεφάλαιο.

Δεσμεύεται για τήρηση των δημοσιονομικών στόχων κάτω από το 3% το 2013 και μηδενισμού του ως το 2017 χωρίς αύξηση της φορολογίας των κερδών του κεφαλαίου. Οι προτάσεις του αποτελούν εξειδίκευση των αναπτυξιακών μέτρων που συζητήθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ το Μάρτη του 2011 και εστίασαν στην αύξηση της ψαλίδας μεταξύ της μεγέθυνσης της παραγωγικότητας και του πραγματικού μισθού και στην περικοπή ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Γι' αυτό εξάλλου έχει την υποστήριξη του τέως συντηρητικού προέδρου της Γαλλίας Ζακ Σιράκ, ενώ και ο ίδιος ο Σαρκοζί πραγματοποιεί επίσης προεκλογική στροφή σχετικά με το ρόλο της ΕΚΤ.

Είναι φανερό ότι η επιδιωκόμενη μεταβολή δεν αφορά την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών αλλά το συσχετισμό κρατών και τμημάτων του κεφαλαίου στο συγκεκριμένο ευρωενωσιακό όργανο. Φυσικά όλα τα προαναφερόμενα συσκοτίζονται με ορισμένα μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, όπως η στήριξη της κατώτερης σύνταξης καθώς και η φορολόγηση με 75% του εισοδήματος άνω του 1 εκατ. ευρώ των φυσικών προσώπων, που δεν αφορά τα κέρδη των μεγαλομετόχων των εταιρειών των επαναεπενδύονται.

Απ' τον πολύχρωμο θίασο του αστικού πολιτικού συστήματος δεν λείπει και στη Γαλλία ο πόλος που προβάλει την αυταπάτη ριζοσπαστικής φιλολαϊκής διαχείρισης του καπιταλισμού, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η περίπτωση του υποψήφιου προέδρου Ζακ-Λικ Μελανσόν αποτελεί εμβληματικό παράδειγμα οπορτουνιστή πολιτικού, τροτσκιστικής προέλευσης. Υπηρέτησε ως υπουργός στην κυβέρνηση του σοσιαλιστή Ζοσπέν, η οποία υπήρξε πρωταθλήτρια στις αναδιαρθρώσεις και ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικών τομέων της οικονομίας, καθώς και στη στήριξη της αιματοβαμμένης ιμπεριαλιστικής επέμβασης του ΝΑΤΟ στην πρώην Γιουγκοσλαβία.

Μ' αυτές τις περγαμηνές πρωταγωνίστησε στη συνέχεια στη συγκρότηση ενός οπορτουνιστικού Μετώπου με τη συμμετοχή του ΚΚ Γαλλίας, το οποίο διακηρύσσει ότι είναι εφικτός ο φιλολαϊκός μετασχηματισμός της διακρατικής ιμπεριαλιστικής συμμαχίας της ΕΕ. Ο Μελανσόν αποκαλεί τους Σαρκοζί και Ολάντ «Ντάλτον της Λιτότητας», όμως στο β' γύρο των εκλογών ζητά να ηττηθεί ο Σαρκοζί...

Οπως κάθε σύγχρονος οπορτουνιστής που σέβεται τον εαυτό του, βάλλει κατά του χρηματοπιστωτικού τομέα που πνίγει «την πραγματική οικονομία» και καλεί σε αγώνα για αποχρηματιστικοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας. Διανθίζει το πρόγραμμά του με οικονομικούς στόχους ανακούφισης για αύξηση μιας κατωτάτης σύνταξης, του κατώτατου μισθού, μονιμοποίηση συμβασιούχων του Δημοσίου.

Η ρητορική του Μελανσόν επιχειρεί να συσκοτίσει τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ, ως διακρατικό πολιτικό μηχανισμό στην υπηρεσία των μονοπωλίων. Η υποκριτική «στοχοποίηση» του χρηματοπιστωτικού τομέα αφήνει στο απυρόβλητο τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, τη σύμφυση βιομηχανικού και τραπεζικού κεφαλαίου στο έδαφος των μεγάλων πανίσχυρων μετοχικών εταιρειών, των μονοπωλιακών ομίλων. Ωθεί σε ταξική συνεργασία με το βιομηχανικό κεφάλαιο, συγκαλύπτοντας τον ουσιαστικό ρόλο των τραπεζών για τη στήριξη της καπιταλιστικής παραγωγής. Ο δανεισμός χρηματικού κεφαλαίου από τις τράπεζες αποτελεί βασικό όρο για τη λειτουργία της βιομηχανικής παραγωγής στον καπιταλισμό. Η διαπάλη τμημάτων του τραπεζικού και βιομηχανικού κεφαλαίου για την ιδιοποίηση και τη διανομή της απλήρωτης κλεμμένης εργασίας των εργαζομένων, της υπεραξίας, δεν μπορεί να αποτελεί υπόθεση του εργατικού κινήματος.

Τα όποια μισθολογικά και φορολογικά μέτρα ανακούφισης προτείνει, ακόμα και αν επιτευχθούν προσωρινά, θα εξανεμισθούν όσο δεν αμφισβητείται ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, οι θυσίες στο βωμό της ανταγωνιστικότητας. Η πρόθεση στήριξης «υπό όρους» της σοσιαλδημοκρατίας του Ολάντ στο β' γύρο αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα του πραγματικού προσανατολισμού του «Μετώπου της Αριστεράς».

Οσο δεν αλλάζει ο συσχετισμός ανάμεσα στα μονοπώλια και στο λαό είτε στη Γαλλία είτε στην Ελλάδα η αντιλαϊκή επίθεση θα κλιμακώνεται, όποιος και αν είναι ο συνδυασμός των πολιτικών υπηρετών που θα βρίσκονται στο τιμόνι της διακυβέρνησης, κεντροαριστερός ή κεντροδεξιός.

Το όραμα για την Ευρώπη των λαών προϋποθέτει ανατροπή στο επίπεδο της εξουσίας σε κάθε κράτος της Ευρώπης ξεχωριστά. Η οικονομική ανισομετρία και η ανισομετρία στο επίπεδο πολιτικής σταθερότητας της εξουσίας του κεφαλαίου από χώρα σε χώρα είναι οι θεμελιακοί παράγοντες που δίνουν προτεραιότητα στο εθνικό επίπεδο της ταξικής πάλης, σε συνδυασμό με το διεθνή συντονισμό του εργατικού κινήματος.

Ο στόχος για την αποδέσμευση από την ΕΕ ενταγμένος σε γραμμή ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, πρέπει να αποτελέσει στόχο πάλης όλων των κρατών μελών της ΕΕ και όχι μόνο των αδύναμων κρίκων της.

Η άρχουσα τάξη, τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ελλάδα δεν διαπραγματεύεται αλλά αξιοποιεί τους σοσιαλδημοκράτες υπηρέτες της και οπορτουνιστικά εξαπτέρυγά τους για να αποκοιμίζει το λαό με την απατηλή ελπίδα της φιλολαϊκής στροφής. Η πλούσια αρνητική πείρα των προηγούμενων κυβερνήσεων της κεντροαριστεράς στην Ιταλία, στη Γαλλία, στη Δανία είναι εξαιρετικά διδακτική.

Αυτό που πραγματικά τρέμει η αστική τάξη είναι το οργανωμένο εργατικό κίνημα που σηκώνει τη σημαία της «Αποδέσμευσης από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία». Η ενίσχυση του ΚΚΕ στις επερχόμενες εκλογές αφορά επομένως τη μοναδική επιλογή αλλαγής του συσχετισμού δύναμης για να ανοίξει ο δρόμος γι' αυτή την ελπιδοφόρα προοπτική στην Ελλάδα, στέλνοντας ταυτόχρονα ένα ηχηρό μήνυμα αντεπίθεσης στους λαούς της Ευρώπης.

-- Στην ΑΘήνα στο Συνδικάτο Οικοδόμων στις 7 μ.μ., σε συγκέντρωση της Αχτίδας Μεταφορών με ομιλητή τον Κ. Παρασκευά, μέλος του ΠΓ.

-- Στη Λάρισα με ομιλητή το Θ. Χιώνη, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, υποψήφιο επικρατείας.

-- Στην Αλεξανδρούπολη με ομιλητή το Θ. Παφίλη, μέλος της ΚΕ, υποψήφιο Επικρατείας.

-- Στην Κυψέλη με ομιλητή το Ν. Σοφιανό, μέλος του ΠΓ, υποψήφιο Επικρατείας.

-- Στην Καβάλα θα μιλήσει ο Θ. Παφίλης, μέλος της ΚΕ, υποψήφιος Επικρατείας.

-- Στη Θήβα με ομιλήτρια τη Β. Νικολαΐδου, υποψήφια Επικρατείας.

-- Στην Αμφισσα θα μιλήσει η Α. Μπαλού, υποψήφια Επικρατείας.

-- Στη Λήμνο με ομιλητή το Ν. Σοφιανό, μέλος του ΠΓ, υποψήφιο Επικρατείας.

-- Στην Πάτρα θα μιλήσει ο Δ. Κουτσούμπας, μέλος του ΠΓ.

-- Στις Σέρρες θα μιλήσει ο Δ. Γόντικας, μέλος του ΠΓ.

-- Στο Βόλο με ομιλητή το Ν. Σοφιανό, μέλος του ΠΓ, υποψήφιο Επικρατείας.

-- Στη Μυτιλήνη θα μιλήσει ο Γ. Πρωτούλης, μέλος της ΚΕ, υποψήφιος Επικρατείας.

-- Στη Σάμο θα μιλήσει ο Μ. Παπαδόπουλος, μέλος της ΚΕ, υποψήφιος Επικρατείας.

-- Στην Καρδίτσα με ομιλητές τον Αντ. Σκυλλάκο, υποψήφιο Επικρατείας και τον Β. Μπούτα, μέλος της ΚΕ και υποψήφιο στην περιφέρεια της Καρδίτσας.

-- Στη Λιβαδειά με ομιλητές την Α. Μπαλού, υποψήφια Επικρατείας και τον Γ. Γκικόπουλο, υποψήφιο βουλευτή Βοιωτίας.

-- Στη Νάξο με ομιλητή το Σπ. Χαλβατζή, μέλος της ΚΕ και υποψήφιο στη Β' Αθήνας.

-- Στη Ν. Φιλαδέλφεια θα μιλήσει ο Θ. Παφίλης, μέλος της ΚΕ, υποψήφιος Επικρατείας.

-- Στη Χαλκίδα με ομιλητή το Γ. Μαρίνο, μέλος του ΠΓ και υποψήφιο βουλευτή Εύβοιας.

-- Στην Κάλυμνο με ομιλήτρια την Α. Μπαλού, υποψήφια Επικρατείας.

-- Στην Καλλιθέα σε συγκέντρωση νεολαίας θα μιλήσει ο Θ. Χιώνης, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ και υποψήφιος Επικρατείας.

-- Στην Ικαρία με ομιλητή το Θ. Χιώνη, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, υποψήφιο Επικρατείας.

-- Στην Κω με ομιλήτρια την Α. Μπαλλού, υποψήφια Επικρατείας.

-- Στα Τρίκαλα θα μιλήσει ο Αχ. Κανταρτζής, μέλος της ΚΕ και υποψήφιος στο νομό Τρικάλων.

-- Στα Γρεβενά με ομιλητή το Γ. Μαργαρίτη, υποψήφιο Επικρατείας.

-- Στην Πτολεμαΐδα θα μιλήσει ο Σ. Ζαριανόπουλος, υποψήφιος Επικρατείας.

-- Την Τρίτη 24 Απρίλη, στις 8 μ.μ., στην αίθουσα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών (Κάνιγγος 27, 5ος όρ.), ετεροδημότες Ικαρίας και Φούρνων με το Ν. Λαρδά.

-- Την Πέμπτη 26 Απρίλη, στις 8 μ.μ., στην αίθουσα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών (Κάνιγγος 27, 5ος όρ.), ετεροδημότες Λέσβου.

Κρίνοντας απ' αυτήν την πείρα τους θα ξεχωρίσουν το ΚΚΕ, που στάθηκε «βράχος» στην οργάνωση της λαϊκής αντίστασης, «αποκούμπι» βοήθειας για τα λαϊκά στρώματα, «κυματοθραύστης» αντιλαϊκών μέτρων και προβοκατσιών και ταυτόχρονα «πυξίδα» του μοναδικού φιλολαϊκού δρόμου ανάπτυξης, της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας.

Η εμπειρία, ωστόσο, έχει πολλές παραμέτρους. Γιατί με την ευρύτερη έννοια εμπειρία της ζωής είναι και οι διεθνείς εξελίξεις των τελευταίων χρόνων, η τοποθέτηση της κάθε πολιτικής δύναμης απέναντι σ' αυτές. Η διεθνής στάση και δράση του κάθε κόμματος. Αναμφισβήτητα, λοιπόν, η κάθε ψήφος έχει και τη διεθνή της διάσταση.

Στις 4 Μάη 2010 το ΚΚΕ έστειλε από την Ακρόπολη το μήνυμα της λαϊκής αντίστασης κι αφύπνισης στους λαούς των άλλων χωρών: «Λαοί της Ευρώπης ξεσηκωθείτε!»

Το μήνυμα αυτό, της ανυπακοής στην ΕΕ, της ανυποταγής στις επιλογές του κεφαλαίου, μεταφέρθηκε συστηματικά και με πολλούς τρόπους όλη αυτήν την περίοδο από το ΚΚΕ στο εξωτερικό, σπέρνοντας μ' αυτόν τον τρόπο την ελπίδα για την ανασυγκρότηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Το Κόμμα μας οργάνωσε συναντήσεις, καμπάνιες αλληλεγγύης στο εξωτερικό για τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες στην Ελλάδα. Ετσι π.χ. σε δεκάδες χώρες αναπτύχθηκε η αλληλεγγύη στους ηρωικούς απεργούς της «Ελληνικής Χαλυβουργίας».

Την ίδια ώρα, το ΚΚΕ με κάθε τρόπο στήριξε τους εργατικούς, λαϊκούς κι αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες, που εκτυλίχθηκαν σε άλλες χώρες, αναδεικνύοντας τη σημασία της ταξικής αλληλεγγύης. Με ανακοινώσεις αλληλεγγύης, παραστάσεις κι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, Ερωτήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο στήριξε τους εργατικούς αγώνες, όπως αυτούς που έκαναν για δικαιώματά τους οι εργάτες του Καζαχστάν, που τον περασμένο Δεκέμβρη είχαν 16 νεκρούς στη σκληρή σύγκρουσή τους με το κεφάλαιο και την αντιλαϊκή εξουσία.

Το ΚΚΕ, την ίδια περίοδο, σήκωσε τη σημαία της πάλης ενάντια στον ιμπεριαλισμό και βρέθηκε στο πλευρό των λαών που συγκρούονται ή έρχονται αντιμέτωποι με την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα.

Ετσι το ΚΚΕ:

Υπερασπίστηκε με σθένος τη σοσιαλιστική Κούβα, μελετώντας ταυτόχρονα με τις δυνάμεις του τις κοινωνικο - οικονομικές διεργασίες που γίνονται. Στήριξε με συνέπεια εθνικές, περιφερειακές και διεθνείς καμπάνιες για την απελευθέρωση των 5 Κουβανών πατριωτών, που βρίσκονται στις αμερικανικές φυλακές, απαίτησε μαχητικά την άρση του αποκλεισμού της Κούβας, εξέφρασε τη διεθνιστική του αλληλεγγύη με τα λαϊκά κινήματα της Λατινικής Αμερικής που βρίσκονται αντιμέτωπα με την κρατική καταστολή.

Στάθηκε στο πλευρό του Παλαιστινιακού λαού και συμμετείχε ενεργά στην έκτακτη Διεθνή Συνάντηση των Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων για το Παλαιστινιακό (2009). Επιπλέον, ανέλαβε διεθνή πρωτοβουλία (2011) για την αναγνώριση κυρίαρχου κι ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους. Δε μάσησε τα λόγια του, (όπως διάφορες σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις, που παίρνουν ίσες αποστάσεις από τα θύματα και τους θύτες) και τάχθηκε υπέρ του αγωνιζόμενου Παλαιστινιακού λαού, καταγγέλλοντας την ισραηλινή βαρβαρότητα. Τάχθηκε, με διάφορους τρόπους, ενάντια στη στρατιωτική συνεργασία της χώρας μας με το Ισραήλ.

Πρωτοστάτησε στην πάλη ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη Λιβύη, στα σχέδια κατά των λαών της Συρίας και του Ιράν και βέβαια ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, όπως π.χ. ενάντια στην κατοχή στο Αφγανιστάν, απαιτώντας την επιστροφή στη χώρα όλων των εκστρατευτικών σωμάτων, που εκτελούν ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό. Ανάδειξε, ταυτόχρονα, την ανάγκη, όχι γενικά του ευχολόγιου της διάλυσης του ΝΑΤΟ, στο οποίο αρκούνται διάφορες οπορτουνιστικές δυνάμεις, αλλά στην αποδέσμευση της Ελλάδας και κάθε χώρας απ' αυτό.

Στήριξε την πάλη των λαών για κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα στην Τυνησία και στην Αίγυπτο και ταυτόχρονα, από την πρώτη στιγμή, αποκάλυψε και προειδοποίησε για τα σχέδια χειραγώγησης των λαϊκών αγώνων, για το ιμπεριαλιστικό σχέδιο της «Μεγάλης Μέσης Ανατολής», τη διαπάλη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην Αφρική, στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, στον Καύκασο, στην Κασπία, στα Βαλκάνια.

Με όλες του τις δυνάμεις, στήριξε την ανασυγκρότηση των διεθνών αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων: της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, που το 2011 πραγματοποίησε το συνέδριό της στην Αθήνα, του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, της Παγκόσμιας Οργάνωσης Δημοκρατικής Νεολαίας (ΠΟΔΝ) και της Παγκόσμιας Οργάνωσης Δημοκρατικών Γυναικών (ΠΟΔΓ).

Το ΚΚΕ στήριξε το δικαίωμα κάθε λαού να υπερασπίζεται τα δικαιώματά του, το δρόμο ανάπτυξης που αυτός επιλέγει, τις μορφές πάλης που αυτός θεωρεί κατάλληλες. Δεν έπεσε στην παγίδα των ιμπεριαλιστών που καταδικάζουν διάφορα λαϊκά κινήματα ως «τρομοκρατικά». Στάθηκε στο πλευρό κινημάτων, αλλά κι αγωνιστών που βρίσκονται στις φυλακές, όπως του Κολομβιανού αγωνιστής Χοακίν Πέρες Μπεσέρα, αλλά και των χιλιάδων Παλαιστινίων κι άλλων Αράβων αγωνιστών, που βρίσκονται στις ισραηλινές φυλακές.

Το ΚΚΕ με συνέπεια υπερασπίστηκε τη θέση του για την ανάγκη αποδέσμευσης της χώρας από την ΕΕ, με λαϊκή εξουσία, αναδεικνύοντας μέσα κι έξω από το Ευρωκοινοβούλιο τον αντιδραστικό ρόλο της ΕΕ, ως ένωσης του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.

Συγκρούστηκε με την ΕΕ, με κάθε αντιλαϊκή επιλογή που λαμβάνεται στους κόλπους της, χωρίς να κάνει το χατίρι στην ελληνική ολιγαρχία και στα κόμματά της, που θέλησαν να «κρυφτούν» πίσω απ' αυτές. Ανέδειξε πως αυτά τα μέτρα λαμβάνονται όχι απλώς με τη συγκατάθεση, αλλά με την ενεργό συμμετοχή της αστικής τάξης και των αστικών κομμάτων της χώρας μας. Σωστά ανέδειξε πως η ΕΕ είναι μια ιμπεριαλιστική ένωση, που δεν παίρνει μεταρρυθμίσεις, δεν εξανθρωπίζεται!

Πάλεψε όχι μόνον με την ΕΕ του κεφαλαίου, αλλά και με τις πολιτικές «παραφυάδες» της, όπως είναι το «Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» (ΚΕΑ), που εκφράζει τη σύμφυση του ευρωπαϊκού οπορτουνισμού με το ιμπεριαλιστικό κέντρο της ΕΕ. Το ΚΕΑ, όπου από την Ελλάδα συμμετέχει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, έχει αποδεχτεί τις αρχές της ΕΕ, δηλαδή τη συμφωνία του Μάαστριχτ, την κυριαρχία του κεφαλαίου και την ίδια ώρα σπέρνει αυταπάτες στους εργαζόμενους πως δήθεν μπορεί η ΕΕ να «εκδημοκρατιστεί» και οι μηχανισμοί της, όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να γίνουν φιλολαϊκοί.

Το ΚΚΕ με σαφήνεια ύψωσε το ιδεολογικό - πολιτικό του μέτωπο με την ΕΕ, τις πολιτικές δυνάμεις που τη στηρίζουν (σοσιαλδημοκράτες - φιλελεύθεροι) και με το ΚΕΑ, που αποπροσανατολίζει με τον επικίνδυνο ρόλο του. Στην κατεύθυνση αυτή, διοργάνωσε το 2011 Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Συνάντηση για τις κοινωνικο-πολιτικές διεργασίες στην Ευρώπη και την απάντηση των κομμουνιστών.

Ακριβώς για τους παραπάνω λόγους, η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη ψήφος που μπορεί να στείλει το σαφές μήνυμα καταδίκης στην ΕΕ. Καμία άλλη ψήφο δεν φοβούνται οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Το ΚΚΕ διαφώτισε το λαό για τους πραγματικούς στόχους της αντικομμουνιστικής καμπάνιας που εκτυλίσσεται στην Ευρώπη, με την απαγόρευση της δράσης των ΚΚ (Λετονία, Λιθουανία, Εσθονία, Ρουμανία), με τις απαγορεύσεις και τα εμπόδια που μπαίνουν στη δράση άλλων ΚΚ (Πολωνία, Ουγγαρία). Στάθηκε στο πλευρό των κομμουνιστών αυτών των χωρών, αλλά κι όπου αλλού υπάρχουν διώξεις, μέτρα και επιθέσεις σε βάρος των κομμουνιστών (Ρωσία, Ινδία, Καζαχστάν, Ιράν, Σουδάν, κ.ά.).

Αντιστάθηκε στην παγκόσμια καμπάνια διαστρέβλωσης της Ιστορίας και στην αμαύρωση της Σοβιετικής Ενωσης. Ετσι το 2010 διοργάνωσε ειδική ευρωπαϊκή Συνάντηση Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων ενάντια στη διαστρέβλωση της Ιστορίας του Β` Παγκοσμίου Πολέμου μέσα από τα σχολικά βιβλία. Στάθηκε στο πλευρό του διωκόμενου Αλγκιρντας Παλέτσκις, Προέδρου του Σοσιαλιστικού Λαϊκού Μετώπου Λιθουανίας, που διώχθηκε για δηλώσεις του στη βάση του αντισοβιετικού νόμου.

Η διεθνοποίηση της πάλης απαιτεί την ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Το ΚΚΕ εργάστηκε και εργάζεται συνεχώς γι' αυτήν την υπόθεση, σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο:

Το Κόμμα μας, την περίοδο που εξετάζουμε, φιλοξένησε δύο βαλκανικές Συναντήσεις ΚΚ στη Θεσσαλονίκη (2009, 2011), στο πλαίσιο των οποίων διοργάνωσε και σεμινάρια παρουσίασης των επεξεργασιών του και της πολύχρονης εμπειρίας του. Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ συνεχίστηκαν οι ευρωπαϊκές Συναντήσεις των ΚΚ για ζητήματα Παιδείας (2010), ενώ ξεχωριστής σημασίας ήταν οι πρωτοβουλίες μας για Διεθνή Συνάντηση για το ρόλο των κομμουνιστών στον αγώνα για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της γυναίκας (Μάρτης 2010).

Το ΚΚΕ εργάστηκε για τη συνέχιση των Διεθνών Συναντήσεων των ΚΚ, οι οποίες έχουν σταθεροποιηθεί και πραγματοποιούνται κάθε χρόνο, για την αναβάθμισή τους, για την προώθηση κοινών δράσεων στη βάση κοινών αποφάσεων και για το συντονισμό των ενεργειών. Την περίοδο αυτή πραγματοποιήθηκαν 3 τέτοιες συναντήσεις: Ινδία - 2009, Νότια Αφρική - 2010, ενώ το ΚΚΕ φιλοξένησε στην Ελλάδα το Δεκέμβρη του 2011, τη μεγαλύτερη σε μέγεθος ανάλογη Συνάντηση. Σ' αυτές, το Κόμμα μας παρουσίασε τις θέσεις του για την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, την εκδήλωσή της στη χώρα μας, τους αγώνες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Συνέβαλε αποφασιστικά στις κοινές τοποθετήσεις και στις κοινές δράσεις. Στο πλαίσιο των Διεθνών Συναντήσεων των ΚΚ, με την ευθύνη του Κόμματός μας, λειτουργεί ένας διαδικτυακός τόπος των ΚΚ (www.solidnet.org), με ενσωματωμένο σύστημα γρήγορης αμοιβαίας πληροφόρησης των ΚΚ. Εκδίδεται, επίσης, το «Ενημερωτικό Δελτίο» με τα υλικά των Συναντήσεων των ΚΚ.

Επιπλέον, το ΚΚΕ για να ξεπεραστεί η ιδεολογικο-πολιτική κρίση στο κομμουνιστικό κίνημα, συνεργάζεται για τη διαμόρφωση κοινής επαναστατικής στρατηγικής σε διεθνές επίπεδο, για τη συγκρότηση ενός διεθνούς κομμουνιστικού πόλου. Μια πρώτη μορφή αυτής της προσπάθειας είναι η συνεργασία των θεωρητικών περιοδικών 11 Κομμουνιστικών Κομμάτων και η έκδοση της «Διεθνούς Κομμουνιστικής Επιθεώρησης».

Τα παραπάνω αποτελούν μονάχα ένα μικρό δείγμα, μια κορυφή του «παγόβουνου» της διεθνούς δράσης του ΚΚΕ. Στο χέρι των εργαζομένων είναι να τη δυναμώσουν ακόμη περισσότερο με την ψήφο τους, δίνοντας τη δυνατότητα στο ΚΚΕ, από τις 7 Μάη να έχει περισσότερα εφόδια και δυνατότητες για να την προωθήσει.

• Κάθε ψήφος στο ΚΚΕ είναι «βόλι» στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους κι επεμβάσεις.
• Κάθε ψήφος στο ΚΚΕ είναι ένα «χέρι βοήθειας», έμπρακτης αλληλεγγύης στους λαούς που αγωνίζονται, στο παγκόσμιο εργατικό και λαϊκό κίνημα.
• Κάθε ψήφος στο ΚΚΕ σημαίνει «βάζω κι εγώ πλάτη» για την αναγκαία ανασυγκρότηση του παγκόσμιου εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος.

Με βάση την πείρα που συγκεντρώνουν οι μεταλλεργάτες στους τόπους δουλειάς πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα μπροστά στις βουλευτικές εκλογές

«Συνάδελφε μεταλλεργάτη-τρια,

Ολους εμάς που υπογράφουμε αυτό το κάλεσμα ενίσχυσης του ΚΚΕ μάς γνωρίζεις. Δεν υπήρξε θετική κατάχτηση στον κλάδο μας τις προηγούμενες δεκαετίες που να κερδήθηκε χωρίς και τη δική μας αποφασιστική δράση και συμμετοχή. Δεν υπήρξε αρνητική εξέλιξη που να μην την πολεμήσαμε, να μη μας βρήκε απέναντι. Δεν υπήρξε απόφαση, συμφωνία, νόμος που να μην αντιδράσαμε μέσα και έξω από τα εργοστάσια με απεργίες, συλλαλητήρια κ.ά. Είτε ενταγμένοι στις γραμμές του ΚΚΕ, είτε φίλοι και υποστηριχτές του, δράσαμε με τις θέσεις και τις κατευθύνσεις του. Αυτό ήταν το όπλο και η δύναμή μας.

Ηταν το ΚΚΕ που έγκαιρα σε προειδοποίησε, τα στελέχη, τα μέλη και οι φίλοι του που πρωτοστάτησαν στην οργάνωση των αγώνων και στην πράξη υπήρξε ο πιο πολύτιμος σύμμαχος στους αγώνες του κλάδου μας και όλης της εργατικής τάξης. Αυτά μας δίνουν το δικαίωμα να σε κοιτάμε στα μάτια καθαρά και να σου ζητάμε στις προσεχείς εκλογές να ψηφίσεις ΚΚΕ.

Συνάδελφε μεταλλεργάτη-τρια,

Τώρα γνωρίζεις, έχεις πείρα. Ξέρεις ότι οι αρνητικές εξελίξεις σε κάθε εργοστάσιο και συνολικά στον κλάδο είναι αποτέλεσμα των επιλογών του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Τώρα από την ίδια σου την πείρα ξέρεις ότι αλλιώς θα ήταν τα πράγματα αν ήταν άλλοι οι συσχετισμοί στα εργοστάσια, στον κλάδο συνολικά. Το παράδειγμα των εργαζομένων της "Ελληνικής Χαλυβουργίας", όπου ο ηρωικός τους αγώνας κρατάει πάνω από 5 μήνες, είναι χαρακτηριστικό. Αυτός ο αγώνας, που έχει συγκινήσει όλη την εργατική τάξη, δείχνει το δρόμο της τιμής, της υπερηφάνειας και της αξιοπρέπειας. Αυτός ο αγώνας που διδάσκει πολλά για όλους μας δεν στηρίζεται, αλλά υπονομεύεται και επηρεάζεται αρνητικά από τους συσχετισμούς στα μεγάλα εργοστάσια μετάλλου και την πλειοψηφία της ΠΟΕΜ. Δείχνει ποιες δυνάμεις υπονομεύουν τους δίκαιους αγώνες και στρατεύονται με την εργοδοσία και τι ακριβώς πρέπει να αλλάξει για να υπάρξει μέλλον για τους εργάτες.

Γι' αυτό η επόμενη μέρα έχει ανάγκη από όσο γίνεται πιο ισχυρό ΚΚΕ. Γιατί μπορούμε να αντεπιτεθούμε και να νικήσουμε. Ξέρεις ότι χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά.

Το ΚΚΕ έχει και την πείρα και την ικανότητα να μετατρέπει τη δύναμη και τη θέλησή σου σε οργάνωση και δράση, να αντιμετωπίζει αποφασιστικά τις επιθέσεις της εργοδοσίας, των κυβερνήσεων, τις απειλές και τις προβοκάτσιες. Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που λέει ότι τα εργαλεία που εσύ δουλεύεις και παράγεις τα εργοστάσια, πρέπει και μπορούν να γίνουν λαϊκή περιουσία και να δουλεύουν για να καλύπτουν αποκλειστικά τις λαϊκές ανάγκες.

Η χώρα μας έχει τεράστιες δυνατότητες για την ανάπτυξη του κλάδου του μετάλλου, που μπορεί να αποτελέσει την ατμομηχανή μιας λαϊκής οικονομίας προς όφελος του λαού. Αυτές οι δυνατότητες είτε αξιοποιούνται για να πλουτίζουν μια χούφτα καπιταλιστές, είτε δεν αξιοποιούνται και υπονομεύονται για να πλουτίζουν και πάλι μια χούφτα μεγαλέμποροι, τα μονοπώλια. Η Ζώνη Περάματος, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, Ελευσίνας, Σύρου, Χαλκίδας, τα εργοστάσια των ΕΑΣ (ΠΥΡΚΑΛ, ΕΒΟ), της ΕΛΒΟ, που συρρικνώνονται, κλείνουν, άλλα, όπως η ΛΑΡΚΟ, πουλιούνται, την ίδια ώρα που αυξάνουν οι λαϊκές ανάγκες και καλύπτονται (όσες καλύπτονται) με εισαγωγές. Το "Αλουμίνιο της Ελλάδας", η "Ελληνική Χαλυβουργία", η "Χαλυβουργική" και δεκάδες ακόμα εργοστάσια λειτουργούν αποκλειστικά για το κέρδος των ιδιοκτητών τους, ενώ στα χέρια των εργατών θα κάλυπταν ζωτικές λαϊκές ανάγκες και οι εργαζόμενοι σε αυτά θα απολάμβαναν δικαιώματα και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς.

Ξέρεις ότι τα προβλήματα δεν τα γέννησε το μνημόνιο ούτε αυτό έφερε την επίθεση στις κατακτήσεις μας. Το μνημόνιο το έφεραν οι ανάγκες και απαιτήσεις των εργοδοτών και οι αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και της ΕΕ.

Ξέρεις πως αντίπαλός σου δεν είναι μόνο η Μέρκελ ή ο Σαρκοζί, δεν είναι μόνο η Ευρωπαϊκή Ενωση, που ακόμα και τώρα όλοι οι ευρωλάγνοι και ανάμεσά τους και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ την παρουσιάζουν σαν μονόδρομο και σαν παραστρατημένη μωρά παρθένα που μπορεί να βρει το δρόμο της.

Αντίπαλός σου, το ξέρεις, είναι πριν από όλα τα ντόπια θεριά. Οι μεγάλοι καπιταλιστές που κλείνουν εργοστάσια, απολύουν, μειώνουν μισθούς, απειλούν, εκβιάζουν αξιοποιώντας το αντεργατικό οπλοστάσιο που ψήφισε και ψηφίζει το πολιτικό τους προσωπικό στη Βουλή και πλουτίζουν από εσένα, ενώ εσύ όλο και φτωχαίνεις.

Δώσε αποφασιστικό χτύπημα και αποδυνάμωσε αυτούς που λεηλατούν τη ζωή σου, τη ζωή και το μέλλον των παιδιών σου. Τρομοκράτησε τους τρομοκράτες που σε εκβιάζουν και σε τρομοκρατούν. Χτύπα τους εκεί που τους πονάει.

ΔΥΝΑΜΩΣΕ ΤΟ ΚΚΕ - ΔΩΣΕ ΕΤΣΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ».

Το παραπάνω κείμενο υπογράφουν:

Παπαβασιλείου Παντελής, πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλλου Θριασίου «Η ΜΑΣΙΝΑ» - ΔΣ Σωματείου Ναυπηγείων Ελευσίνας - γγ ΠΟΕΜ. Κούτρας Θοδωρής, ΔΣ Σωματείου Ναυπηγείων Σκαραμαγκά «Η ΤΡΙΑΙΝΑ» - αντιπρόεδρος ΠΟΕΜ - ΕΕ ΠΑΜΕ. Κοτρώνης Θανάσης, ΔΣ Σωματείου ΕΑΣ Υμηττού - ΕΕ ΠΟΕΜ. Πουλικόγιαννης Σωτήρης, πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά - ΕΕ ΠΟΕΜ. Κατσούλας Ηλίας, γραμματέας Συνδικάτου Μετάλλου Βοιωτίας - ΔΣ ΠΟΕΜ. Στεργίου Κώστας, γραμματέας Συνδικάτου Μετάλλου Μαγνησίας - ΔΣ ΠΟΕΜ. Ζαρουτιάδης Κυριάκος, πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλλου Πάτρας - ΔΣ ΠΟΕΜ. Ηλιού Κώστας, ΔΣ Συνδικάτου Μετάλλου Μακεδονίας - ΔΣ ΠΟΕΜ. Μυτηλινιού Κώστας, πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλλου Αθήνας «Ο ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ» - ΔΣ ΕΚ Αθήνας. Πολίτης Παναγιώτης, πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλλου Φθιώτιδας - ΔΣ ΕΚ Λαμίας. Ρούσας Γιώργος, πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλλου Μαγνησίας «Μ. ΠΑΠΑΡΗΓΑΣ». Ζεμπελτζής Χρυσόστομος, πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλλου Λάρισας. Θαλασσινός Γιάννης, πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλλου Εύβοιας - ΔΣ ΕΚ Χαλκίδας. Σιφωνιός Γιώργος, πρόεδρος Σωματείου «Ελληνικής Χαλυβουργίας» Ασπροπύργου «Η ΕΝΟΤΗΤΑ». Λαζάρου Γιώργος, γγ Σωματείου «Ελληνικής Χαλυβουργίας» Ασπροπύργου «Η ΕΝΟΤΗΤΑ». Κονδύλης Γιάννης, ΔΣ Συνδικάτου Μετάλλου Βοιωτίας - Διεθνής Μετάλλου (ΤΟΙ) ΠΣΟ. Καρακάσης Μιχάλης, ΔΣ Σωματείου ΦΟΥΛΓΚΟΡ - ΔΣ ΕΚ Κορίνθου. Παπαστεφανόπουλος Θανάσης, πρόεδρος Σωματείου ΦΡΙΓΚΟΚΛΑΣ. Αντωνίου Ακης, γγ Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά. Παναγιωτόπουλος Θανάσης, πρόεδρος Σωματείου Ηλεκτρολόγων πλοίων. Δεληγιάννης Γιάννης, πρόεδρος Πανελλήνιας Ενωσης Αμμοβολιστών. Ζυγογιάννης Χρήστος, ΔΣ Σωματείου ΕΑΒ. Δουλόπουλος Ακης, ΔΣ Συνδικάτου Μετάλλου Θριασίου «Η ΜΑΣΙΝΑ» - ΔΣ ΕΚ Ελευσίνας. Ζορμπάς Δημήτρης, γραμματ. Συνδικάτου Μετάλλου Αθήνας «Ο ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ». Τσιόγκας Κυριάκος, ΔΣ Συνδικάτου Μετάλλου Αθήνας «Ο ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ» - Εργοστασιακής Επιτροπής στο εργοστάσιο ΜΑΛΤΕΖΟΣ. Μπίνος Βασίλης, πρόεδρος του σωματείου Ναυπηγοξυλουργών.

Στην καταγγελία της η Τοπική Γραμματεία του ΠΑΜΕ σημειώνει:

«Στο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Ν. Εβρου, το οποίο πραγματοποιήθηκε την 1η Απρίλη του 2012 με συνοπτικές διαδικασίες και μακριά από τους εργαζομένους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά ο αντεργατικός - αντιλαϊκός ρόλος της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ).

Μέσα στο Συνέδριο για άλλη μια φορά συγκρούστηκαν οι δύο διαφορετικές γραμμές στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, αυτή του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού με αυτή του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Η πλειοψηφία του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Εβρου, που πρόσκειται στην ΠΑΣΚΕ, έφτασε στο έσχατο σημείο να εμφανίσει το ΠΑΜΕ ότι συμφωνεί με το ψήφισμα το οποίο έφεραν στο Συνέδριο, το οποίο στα βασικά του χαρακτηριστικά είναι σοσιαλδημοκρατική διαχείριση της κρίσης.

Τους καταγγέλλουμε ως πλαστογράφους και παραχαράκτες της αλήθειας. Το ψηφοδέλτιο που συγκρότησε το ΠΑΜΕ και οι αντιπρόσωποί του στο Συνέδριο τοποθετήθηκαν ξεκάθαρα ενάντια σ' αυτό το ψήφισμα και μάλιστα προειδοποίησαν την πλειοψηφία να μην τολμήσει να το εμφανίσει ως ομόφωνο.

Απαιτούμε την αποκατάσταση της αλήθειας.

Απευθυνόμαστε στην εργατική τάξη του Νομού Εβρου και της περιοχής και υπογραμμίζουμε ότι ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός δε διστάζει μπροστά σε τίποτα, προκειμένου να περάσει τη γραμμή υπονόμευσης των συμφερόντων της εργατικής τάξης.

Καλούμε επίσης τους εργαζόμενους να τους καταδικάσουν, να τους γυρίσουν την πλάτη και με κάθε τρόπο να στηρίξουν εκείνες τις δυνάμεις που είναι δίπλα τους στο συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια και μια τέτοια ευκαιρία έχουν και στις εκλογές της 6ης Μάη με την ψήφο τους».

ΠΑΦΙΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ του Σπυρίδωνος, Μέλος της ΚΕ, ΓΓ του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, περιφερειακός σύμβουλος Αττικής, Βουλευτής

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, του Δημητρίου, Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

ΧΙΩΝΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, του Νικολάου, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ

ΜΠΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ του Αριστείδη, Τραπεζοϋπάλληλος, Μέλος της ΕΠ Αττικής, συνδικαλίστρια, Στέλεχος ΠΑΜΕ

ΖΑΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ, του Σγουρού-Κωνσταντίνου, Δημοτικός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης, Εκτελεστική Γραμματεία της ΓΣΕΕ, Γενικός Γραμματέας του ΕΚ Θεσσαλονίκης

ΜΑΪΛΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, του Νικολάου, Μέλος της ΚΕ, υπεύθυνος Γραφείου Τύπου και του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ

ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, του Ιωάννη, Δημοσιογράφος του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ»

ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΒΑΡΒΑΡΑ (ΒΕΡΑ), του Αρίσταρχου, Αντιπρόεδρος της Βουλής, ΓΓ της ΕΕΔΥΕ

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, του Σπυρίδωνος, Μηχανολόγος μηχανικός, Μέλος της ΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ

ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Παναγιώτη, Μέλος της ΚΕ και του Γραφείου ΕΠ Αττικής, Βουλευτής

ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του Ηλία, Βουλευτής

ΣΟΦΙΑΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Ανδρέα, Μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ του Νικολάου, Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, ΑΡΑΠΗ - ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ (ΒΙΚΥ) του Σωτηρίου, Συντ/χος Εκπαιδευτικός, Πρώην Βουλευτής, ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ ΑΦΡΟΔΙΤΗ του Κωνσταντίνου, Αρχιτέκτονας, Μέλος ΔΣ Πανελληνίου Συλλόγου Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ), ΒΕΛΗΣ ΖΑΦΕΙΡΙΟΣ του Αναστασίου, Μηχανοδηγός ΟΣΕ, Συνδικαλιστής στον ΟΣΕ, ΒΗΤΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του Ηλία, Ταχυδρόμος, Μέλος ΔΣ Σωματείου, Δημοτικός Σύμβουλος Δ. Βριλησσίων, ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΝΕΛΛΑ του Πετρόπουλου, Ανεργη, Μέλος Δ.Σ. Ομοσπονδίας Γονέων, ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του Ανδρέα, Δικηγόρος, Δημοτικός Σύμβουλος Καλλιθέας, ΔΡΙΜΑΛΑ ΘΕΟΔΩΡΑ του Νικολάου, Δασκάλα, Μέλος ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Κωνσταντίνου, Φωτοεκτυπώσεις, Μέλος Γραμματείας ΠΑΣΕΒΕ, ΚΑΛΑΜΠΑΛΙΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ του Ανδρέα, Εμπορος, Πρόεδρος Ενωσης ΕΒΕ Αγ. Δημητρίου, ΚΑΡΑΤΖΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ (ΛΟΥΛΑ) του Χρήστου, Δημοσιογράφος, Δημοτικός Σύμβουλος Χαλανδρίου, ΚΑΤΣΩΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Περικλή, Ξενοδοχοϋπάλληλος, Γενικός Γραμματέας του ΕΚΑ, Μέλος ΕΓ του ΠΑΜΕ, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ΚΙΟΥΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Γεωργίου, Οδηγός ΕΘΕΛ, Μέλος Δ.Σ. Σωματείου Οδηγών ΕΘΕΛ, ΚΟΥΜΠΟΥΡΗΣ ΔΗΜΟΣ του Ιωάννη, Συνταξιούχος ΙΚΑ, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Συνταξιούχων, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ΚΡΟΚΙΔΗ ΛΙΝΑ του Νικολάου, Δικηγόρος, Μέλος της Γραμματείας της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη», ΛΙΑΠΑΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Λάμπρου, Εργάτης, Οδηγός ΦΑΓΕ, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Τροφίμων-Ποτών, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ΜΑΜΑΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ του Δημητρίου, Εργάτρια, Γραμματέας Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργίας-Ιματισμού-Δέρματος, ΜΑΡΓΑΝΕΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Γεωργίου, Ανεργος, Λαϊκή Επιτροπή Περιστερίου, ΜΑΥΡΟΘΑΛΑΣΣΙΤΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ του Ιωάννη, ΕΒΕ, Πανελλαδική Γραμματεία ΠΑΣΕΒΕ, ΜΕΘΩΝΙΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ του Παύλου, Τεχνολ. Ιατρ. Εργαστ. Νοσ. Αγ. Αναργύρων, Γενικός Γραμματέας ΠΟΕΔΗΝ, ΜΕΝΕΓΑΚΗ ΕΛΕΝΗ του Μαρίνου, Εργάτρια ιματισμού, Πρόεδρος Σωματείου Κλωστοϋφαντουργίας-Ιματισμού-Δέρματος (ΚΙΔΕ), ΜΠΑΘΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Λαζάρου, Δάσκαλος, ΜΠΟΥΤΖΑ ΙΩΑΝΝΑ του Κωνσταντίνου, Εμποροϋπάλληλος, Μέλος ΔΣ Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων, Μέλος Συμβουλίου Περιοχής της ΚΝΕ, ΜΥΤΙΛΗΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Ανδρέα, Εργάτης ΠΥΡΚΑΛ, Πρόεδρος Σωματείου Μετάλλου, ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ (ΚΕΛΛΥ) του Νικολάου, Μέλος αντιπροσωπείας Πανελλήνιου Συλλόγου Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ), ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Χρήστου, Γιατρός στο ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ, Βουλευτής του ΚΚΕ, ΠΑΣΟΥΛΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Εμμανουήλ, Οικοδόμος, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Οικοδόμων, ΠΕΡΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Εμμανουήλ, Εμποροϋπάλληλος, Μέλλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΑ του Ευαγγέλου, Πρόεδρος Σωματείου Φαρμάκου, ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ του Δημητρίου, Ιστορικός, ΡΕΤΖΙΟΥ ΑΦΡΟΔΙΤΗ του Χρήστου, Ψυχίατρος στο Θριάσιο, Μέλος της Γραμματείας ΠΑΜΕ Υγείας-Πρόνοιας, ΡΟΓΚΑΚΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ του Κωνσταντίνου, Τραπεζοϋπάλληλος στην ΑΛΦΑ, Μέλος Γραμματείας Γυναικών ΠΑΜΕ στην Αθήνα, ΣΑΝΤΖΑΡΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Νικολάου, Ιδ. Υπάλληλος, Δημοτικός Σύμβουλος Αιγάλεω, ΣΚΑΛΟΥΜΠΑΚΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ του Νικολάου, Δικηγόρος, Μέλος Προεδρείου της ΟΓΕ, ΣΟΥΛΤΑΝΙΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ του Γεωργίου, Εργαζόμενη ιδιωτ. Υγεία, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικών Κλινικών, Μέλος του ΔΣ της ΟΣΝΙΕ, ΤΑΒΟΥΛΑΡΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ του Διονυσίου, Εργαζόμενη στο Φάρμακο, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Φαρμάκου, ΤΑΣΙΟΥΛΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Νικολάου, Οικοδόμος, Πρόεδρος Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ του Τάσσου, Σεισμολόγος - ερευνητής, Πρόεδρος ΕΕΔΥΕ, ΤΟΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Ευαγγέλου, Εργάτης ΣΟΦΤΕΞ, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Τύπου - Χάρτου, ΤΟΛΙΑ-ΚΗΠΟΥΡΟΥ ΕΥΘΑΛΙΑ (ΝΑΥΣΙΚΑ) του Κωνσταντίνου, Οικονομολόγος, Μέλος ΔΣ Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Πετρελαιοειδή και το Φυσικό Αέριο, ΤΣΙΤΣΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ του Βασιλείου, Οδοντίατρος, Δημοτικός Σύμβουλος Ιλίου, ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Εμμανουήλ, Βουλευτής, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ΧΑΛΙΟΥ ΕΥΘΥΜΙΑ του Γεωργίου, Τραπεζοϋπάλληλος, Πρόεδρος Σωματείου Χρηματοπιστωτικού, ΧΟΥΡΔΑΚΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ του Ιωάννη, Εργαζόμενος στο Νοσοκομείο «Αγία Ολγα», Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων, ΧΡΙΣΤΟΓΙΑΝΝΗ ΛΑΜΠΡΙΝΗ του Χρήστου, Εργαζόμενη στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, Μέλος ΔΣ Σωματείου, ΨΗΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ του Γεωργίου, Ταξιτζής, Μέλος Δ.Σ. Ιδιοκτητών Ταξί (ΣΑΤΑ)

ΖΑΜΠΕΤΑ ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ (ΕΛΣΑ) του Αντωνίου, Λογίστρια, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών, ΚΟΝΤΑΞΙΔΑΚΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΓΙΩΤΑ) του Εμμανουήλ, Ιδ. Υπάλληλος, Γραμματέας στο ΔΣ του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων-Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πειραιά, ΜΑΡΟΥΠΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του Νικολάου, Εκπαιδευτικός Πληροφορικής, Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, ΜΟΦΟΡΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ του Σταύρου, ΕΒΕ συνεργείο αυτοκινήτων, Πρόεδρος ΣΙΣΕΜΑ, Γραμματέας ΠΑΣΕΒΕ Αττικής, Δημοτικός Σύμβουλος Πειραιά, ΜΠΑΡΔΟΥΝΙΑ ΣΤΥΛΙΑΝΗ του Βασιλείου, Νοσηλεύτρια, Πρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικής Υγείας Πειραιά, Μέλος στο ΔΣ της ΟΣΝΙΕ, ΞΕΚΑΛΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Νικολάου, Ιδιωτικός Υπάλληλος, Μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής τη ΚΕ του ΚΚΕ, ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ ΕΛΠΙΔΑ του Αντωνίου, Δημοτική Σύμβουλος Πειραιά, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ΤΣΙΜΠΟΓΛΟΥ ΣΑΒΒΑΣ του Λεοντίου, Μηχανικός Ε.Ν., Πρόεδρος ΠΕΜΕΝ, Μέλος της ΠΝΟ, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΕΥΑΓΓΕΛΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ του Βασιλείου, Μηχανικός Ε.Ν., Γ.Γ. ΠΕΜΕΝ, Μέλος της ΕΕ του ΠΑΜΕ, ΖΥΜΑΡΗ ΑΘΗΝΑ του Χρήστου, Δημοσιογράφος του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ», Δημοτικός Σύμβουλος Περάματος, ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Αντωνίου, ΕΒΕ, Δημοτικός Σύμβουλος Κερατσινίου-Δραπετσώνας, ΚΑΡΑΝΤΟΥΣΑΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ του Βασιλείου, Βιομηχανικός εργάτης, Πρόεδρος Σωματείου ΕΒΓΑ, Γενικός Γραμματέας στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Τροφίμων-Ποτών, ΚΡΟΚΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ (ΚΑΤΙΑ) του Θεοδώρου, Αργυροχρυσοχόος, Μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ, ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΩ του Εμμανουήλ, Γεωπόνος, Βουλευτής, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Επικεφαλής του Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής της ΚΕ του ΚΚΕ, ΜΠΑΤΖΑΚΗ ΑΝΝΑ σύζυγος Κοσμά, Ανεργη, Επιτροπή Αγώνα Ανέργων Κορυδαλλού, ΞΟΥΡΑΦΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Δημητρίου, Βιομηχανικός εργάτης, Πρόεδρος Ε.Κ. Πειραιά, Μέλος της Ε.Γ. του ΠΑΜΕ, ΠΑΤΙΔΗΣ ΗΛΙΑΣ του Χαραλάμπους, Εκπαιδευτικός, Μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ, Δημοτικός Σύμβουλος Κερατσινίου-Δραπετσώνας, ΠΟΖΑΤΖΙΔΟΥ ΠΑΝΔΩΡΑ του Σάββα, Αυτοαπασχολούμενη Γιατρός, ΠΟΥΛΙΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ του Κωνσταντίνου, Μεταλλεργάτης, Πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, Μέλος του ΔΣ της ΠΟΕΜ, Μέλος του ΔΣ του ΕΚ Πειραιά

ΒΑΡΔΑΒΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ του Γεωργίου, Νοσηλευτής, Μέλος ΔΣ Θριάσιου, μέλος ΔΣ ΠΟΕΔΗΝ, ΓΚΙΟΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Χρήστου, Δικηγόρος, Βουλευτής, Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, ΚΟΛΟΒΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Ιωάννη, ΕΒΕ, Μέλος Γραμματείας ΠΑΣΕΒΕ, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ΠΑΝΤΕΛΟΓΛΟΥ ΤΕΥΚΡΟΣ του Αθανασίου, Γεωπόνος, Ιδιωτικός Υπάλληλος, ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗΣ του Ιωάννη, Μεταλλεργάτης, Πρόεδρος Σωματείου Μετάλλου Ελευσίνας ΜΑΣΙΝΑ, Μέλος ΔΣ της Ομοσπονδίας Μετάλλου, ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑ του Δημητρίου, Ιδιωτική Υπάλληλος, ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του Αντωνίου, Δημοτικός Υπάλληλος, Μέλος της ΠΟΕ-ΟΤΑ, Μέλος της ΕΓ ΠΑΜΕ, ΣΤΑΘΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ του Δημητρίου, Εργαζόμενος στο Συνεταιρισμό Φαρμάκου Αττικής, Μέλος ΔΣ του Συνδικάτου Φαρμάκου Αττικής, ΣΥΡΙΓΟΣ ΒΑΛΣΑΜΟΣ του Νικολάου, Οικοδόμος, Πρόεδρος ΕΚ Λαυρίου, Μέλος ΔΣ Ομοσπονδίας Οικοδόμων, ΤΑΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Αποστόλου, Εργαζόμενος στο Καζίνο Πάρνηθας, Γραμματέας του Συνδικάτου Επισιτισμού-Τουρισμού Αττικής, ΤΟΠΑΛΛΙΑΝΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του Γεωργίου, Γιατρός ΙΚΑ (πνευμονολόγος), ΤΡΙΓΑΖΗ ΑΣΤΕΡΩ (ΡΟΥΛΑ) του Γεωργίου, Δικηγόρος, ΤΣΟΥΜΠΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Ιωάννη, Συνταξιούχος Μεταλλεργάτης, Δημοτικός Σύμβουλος Ζεφυρίου, ΧΑΙΡΙΚΑΚΗ - ΞΑΝΘΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (ΕΛΙΝΑ) του Ανδρέα, Ιδιωτική Υπάλληλος, ΧΑΣΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΗΛ του Βασιλείου, Λογιστής, Μέλος ΔΣ Ομοσπ. Λογιστών, Δημοτικός Σύμβουλος Ωρωπού

ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ του Νικολάου, Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Αναστασίου, Εκπαιδευτικός, Πρόεδρος Α΄ ΕΛΜΕ, ΒΑΛΑΝΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ του Βασιλείου, Δικηγόρος, ΒΑΡΔΑΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ του Δημητρίου, Εργατοτεχνίτης ΟΤΑ, ΒΕΛΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ του Σαράντη, ΕΒΕ, ΔΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Ιωάννη, Εκπαιδευτικός, ΖΙΩΓΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Ηλία, Πανεπιστημιακός, Βουλευτής, ΚΑΠΕΤΑΝΓΙΩΡΓΗ ΟΥΡΑΝΙΑ (ΡΑΝΙΑ) του Γεωργίου, Αυτοαπασχολούμενη, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ του Νικολάου, Μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ΜΑΓΓΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ του Δημητρίου, Υπάλ/λος Συμβολαιογραφείου, Πρόεδρος Σωματείου Υπαλ/λων Συμβολαιογραφείων, ΜΑΛΛΙΑ-ΣΤΟΛΙΔΟΥ ΧΡΥΣΑΦΕΝΙΑ του Δημητρίου, Φοιτήτρια, Μέλος Γραφείου ΝΣ Β/Δ Συνοικιών ΚΝΕ, ΜΗΤΣΙΑΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Αστερίου, Γιατρός, Μέλος ΔΣ ΕΝΙΘ, ΜΩΫΣΙΔΟΥ - ΠΟΥΛΟΥ ΣΟΦΙΑ του Παναγιώτη, Λογίστρια, ΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΔΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑ (ΝΕΝΑ) του Ναπολέοντα, Μηχανικός, ΠΑΠΑΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Θεμιστοκλή, Οικοδόμος Γραμματέας Συνδικάτου Οικοδόμων, ΡΑΪΖΗ ΗΛΕΚΤΡΑ του Δημητρίου, Αυτοαπασχολούμενη, ΤΗΛΙΚΙΔΟΥ ΕΙΡΗΝΗ του Ιωάννη, Εκπαιδευτικός, ΤΣΑΜΠΟΥΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Θεοδώρου, Εμποροϋπάλληλος, Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, ΤΣΙΑΟΥΣΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ του Βασιλείου, Εργαζόμενος στον επισιτισμό, Πρόεδρος Σωματείου Επισιτισμού, ΧΑΤΖΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ του Νικολάου, Δικηγόρος, Μέλος Γρ. Κ/Α Τομέα ΚΝΕ

ΓΕΡΑΣΙΜΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ του Νικολάου, Ηθοποιός, ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ του Γεωργίου, Κτηνίατρος, Ελεύθερος επαγγελματίας, Βουλευτής, ΚΥΓΙΑΚΗ ΕΛΕΝΗ του Φίλιππου, Εκπαιδευτικός στην Ιδιωτική Εκπαίδευση, Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, ΜΑΑΪΤΑ ΤΖΑΜΑΛ - ΟΔΥΣΣΕΑΣ του Σάμι, Υπ. Διδάκτορας, ΜΩΥΣΙΔΗΣ ΣΑΒΒΑΣ του Νικολάου, Εκπαιδευτικός, ΠΕΡΚΟΥΛΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Δημητρίου, Αυτοαπασχολούμενος, ΠΕΤΡΙΔΗΣ ΑΝΕΣΤΗΣ του Δημητρίου, Αυτοαπασχολούμενος, ΠΟΛΥΖΩΪΔΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ του Στυλιανού ΕΒΕ, εκπαιδευτικός στην Ιδιωτική Εκπαίδευση, ΡΕΒΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του Ιωάννη, Οικοδόμος, Πρόεδρος Συνδικάτου Οικοδόμων

ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ του Αποστόλου, Ελεύθερος επαγγελματίας, ΔΑΝΙΗΛΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Αλεξίου, Ταξιτζής, ΣΑΛΠΙΣΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Παύλου, Δικηγόρος, ΣΚΟΥΦΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Κωνσταντίνου, ΤΣΑΚΑΛΑΚΗΣ ΑΝΕΣΤΗΣ του Δημητρίου, Αγρότης, ΦΟΥΚΗ - ΠΑΝΤΕΛΙΑΔΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ (ΚΕΛΛΥ) του Κωνσταντίνου

ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ του Κωνσταντίνου, Γιατρός, ΓΙΩΓΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Βασιλείου, Αγρότης, ΔΡΟΣΟΓΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΣ του Νικολάου, Συνταξιούχος, ΚΑΝΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, του Δημητρίου, Δικηγόρος, ΦΟΥΝΤΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ του Δημητρίου Συνταξιούχος ΔΕΗ, ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του Γεωργίου, Λογίστρια, Ελεύθερος επαγγελματίας

ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ του Παναγιώτη, Εμποροϋπάλληλος, Βουλευτής, ΟΡΓΑΝΤΖΗΣ ΑΚΙΝΔΥΝΟΣ (ΑΚΗΣ) του Αναστασίου, Συνταξιούχος, Δημοτικός Σύμβουλος, ΦΑΧΟΥΡΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Αριστοτέλη, Αρχιτέκτονας, ΧΑΛΙΤΣΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Χρήστου, Φαρμακοποιός, ΧΑΤΖΗ ΕΙΡΗΝΗ του Αρέθα, Ανεργη

ΔΙΜΗΖΑΣ ΠΕΤΡΟΣ του Ηλία, Βιομηχανικός εργάτης, ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Γεωργίου, Εκπαιδευτικός, Εργαζόμενος σε φροντιστήριο, ΝΙΚΗΤΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΡΓΙΟΣ του Βασιλείου, Αγρότης, ΠΑΝΤΑΖΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ του Γρηγορίου, Ανεργη, ΣΑΡΑΝΤΙΔΟΥ ΕΡΜΟΦΥΛΗ (ΦΙΛΙΩ) του Χαραλάμπους, Εργαζόμενη στη ΔΕΥΑΣ, ΣΕΡΕΤΗΣ ΣΤΕΡΓΙΟΣ του Αντωνίου, Υπ. Διδάκτορας, ΣΙΔΕΡΗ ΣΤΥΛΙΑΝΗ (ΛΙΑΝΝΑ) του Γεωργίου, ΣΠΕΝΤΖΟΥ ΕΥΘΥΜΙΑ (ΕΦΗ) του Γεωργίου, Γιατρός, ΦΑΡΜΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΣ, του Δημητρίου, Ελεύθερος επαγγελματίας

ΝΟΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Αναστασίου, Εκπαιδευτικός, ΠΑΡΘΕΝΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Γεωργίου, Οικοδόμος

ΠΟΤΙΟΓΛΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ (ΜΑΚΗΣ) του Ιορδάνη, Μελισσοκόμος, ΤΡΙΚΑΛΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Βασιλείου, Τοπογράφος, ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ του Νικολάου, Συνταξιούχος εκπαιδευτικός

ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΟΛΓΑ του Αθανασίου, Λογίστρια, ΚΑΡΤΣΙΟΥΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Αθανασίου, Γιατρός

ΜΠΟΜΠΟΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Κωνσταντίνου, Αυτοαπασχολούμενος, ΠΟΥΡΣΑΝΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ του Λεοντίου, Λογίστρια, ΤΑΜΠΑΚΗ-ΣΟΦΡΟΝΩΦ ΙΩΑΝΝΑ του Ελευθερίου, Συνταξιούχος δασκάλα, ΤΣΙΤΣΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ του Αντωνίου, Κλωστοϋφαντουργός, Πρόεδρος ΕΚ Νάουσας

ΓΚΑΤΖΙΔΗΣ ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ του Χρήστου, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός, Δημοτικός Σύμβουλος Ορεστιάδας, ΔΕΥΤΕΡΑΙΟΥ - ΓΚΙΔΙΚΑ ΣΤΑΜΑΤΙΑ του Νικολάου, ΔΡΑΜΑΝΙΔΟΥ ΝΙΚΗ του Δημητρίου, Εκπαιδευτικός, Μέλος ΔΣ Α' ΕΛΜΕ, ΜΑΡΓΑΡΙΤΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Αποστόλου, Αγρότης, Συνδικαλιστής ΠΑΣΥ, ΣΙΣΚΟΥ ΑΝΝΑ - ΜΑΡΙΑ του Ευαγγέλου, Ιδιωτικός Υπάλληλος - Λογοθεραπεύτρια, Μέλος Συμβουλίου Περιοχής ΚΝΕ, ΤΡΕΛΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Ιωάννη, Γεωπόνος ΕΒΕ, Περιφερειακός Σύμβουλος

ΚΑΔΡΟΥΔΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ του Δήμου, Εκπαιδευτικός, ΚΕΡΑΤΖΗ ΙΜΠΡΑΜ ΙΜΠΡΑΗΜ του Φερεντίν, Αρχιτέκτονας, ΣΠΟΡΙΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Θεοδώρου, Οδοντίατρος, ΤΑΞΟΠΟΥΛΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του Παναγιώτη, Ιδιωτική Υπάλληλος, Μέλος Συμβουλίου Περιοχής της ΚΝΕ, ΦΑΚΙΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Σπύρου, Γιατρός, Δημοτικός Σύμβουλος Κομοτηνής

ΒΟΥΖΑΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Θωμά, ΕΒΕ, ΕΦΕΝΤΗ ΧΑΣΑΝ του Μεχμέτ, Οικοδόμος, ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ του Χαραλάμπους, Εκπαιδευτικός, ΚΟΛΛΑΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Αντωνίου, Πανεπιστημιακός, Δημοτικός Σύμβουλος Ξάνθης, ΠΥΡΓΕΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Δημητρίου, Ιδιωτικός Υπάλληλος, ΠΑΜΕ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΟΥ ΕΛΠΙΔΑ του Νικολάου, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός, ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ ΔΗΜΟΣ του Ζαχαρία, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Καβάλας, ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΣ του Γεωργίου, ΕΒΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΟΤΟΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Δημητρίου, Εκπαιδευτικός, Περιφερειακός Σύμβουλος, ΠΡΑΣΙΔΟΥ ΠΟΛΥΞΕΝΗ (ΤΖΕΝΗ) του Ελευθερίου, Ιδιωτική Υπάλληλος, ΟΓΕ, ΧΡΥΣΑΦΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Ιωάννη, ΕΒΕ - Αγρότης, Δημοτικός Σύμβουλος Θάσου

ΜΗΤΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Δημητρίου, ΕΒΕ, Δημοτικός Σύμβουλος Δράμας, ΜΠΙΜΠΙΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Χρήστου, ΕΒΕ, Μέλος Γραμματείας ΠΑΣΕΒΕ Δράμας, ΠΙΚΗ - ΜΠΑΜΠΛΑ ΣΤΥΛΙΑΝΗ του Αντωνίου, Εκπαιδευτικός, ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Στεφάνου, Αγρότης, ΠΑΣΥ, ΧΑΡΠΑΝΤΙΔΗΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ του Ανδρέα, Εργάτης, ΠΑΜΕ

ΛΑΜΠΑΔΑ ΧΑΡΙΣ του Αριστείδη, Γιατρός, ΛΙΑΚΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του Νικολάου, Εργαζόμενη στο νοσοκομείο, ΣΤΑΜΠΟΛΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Ιωάννη, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ΣΤΟΛΤΙΔΗΣ ΝΟΝΤΑΣ του Δημητρίου, Διοίκηση Επιχειρήσεων, Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις, ΤΑΤΑΡΙΔΗΣ ΠΕΤΡΟΣ του Φιλίππου, Εργαζόμενος στη ΔΕΗ, ΤΣΑΚΩΝΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του Φωτίου, Υπάλληλος ΕΣΥ, ΤΣΙΓΚΑ ΕΥΘΥΜΙΑ του Κωνσταντίνου, Γεωπόνος - Ελεύθερος επαγγελματίας

ΒΕΡΤΚΑΣ ΟΡΕΣΤΗΣ του Γεωργίου, Μεταπτυχιακός φοιτητής, ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ του Αναστασίου, Εργαζόμενος στη ΔΕΗ, ΚΑΡΑΝΤΖΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του Σταύρου, Δικηγόρος, ΤΟΡΛΑΧΙΔΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ του Μιχαήλ, Εμποροϋπάλληλος

ΔΟΒΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ του Δημητρίου, Γεωπόνος, ΖΕΓΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ του Βασιλείου, Συνταξιούχος ΟΣΕ, ΤΙΓΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Αλεξάνδρου, Εκπαιδευτικός, ΧΑΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ του Σωτηρίου, Πτυχιούχος Χημικός

ΓΑΛΑΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Ευθυμίου, Εκπαιδευτικός, ΚΛΕΙΣΙΑΡΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Νικολάου, Εργάτης σε βιομηχανία ξύλου, ΝΤΑΓΚΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ του Χρήστου, Εκπαιδευτικός

ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ του Σπυρίδωνα, Βιομηχανική Εργάτρια, Μέλος ΔΣ Ομοσπονδίας ΓΤΠ, Πρ. Κλαδ. ΓΤΠ, ΕΞΑΡΧΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ (ΠΑΚΟΣ) του Θεοφάνη, Οικοδόμος, Γραμματεία ΠΑΜΕ, ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΛΑΜΠΡΟΣ του Παύλου, Βιομηχανικός Εργάτης, ΠΡΕΝΤΖΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Κωνσταντίνου, Νοσηλευτής, ΠΑΜΕ Υγείας, ΤΑΣΙΟΥΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (ΤΑΚΗΣ) του Αναστασίου, ΕΒΕ - Ηλεκτρολόγος, Δημοτικός Σύμβουλος, ΤΣΟΥΜΑΝΗ ΟΛΓΑ (ΟΛΥ) του Γεωργίου, Δικηγόρος, ΤΣΩΛΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ του Κωνσταντίνου, Μέλος Γραφείου Περιοχής Βορειοδυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ

ΑΛΙΦΤΗΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Βασιλείου, Εργάτης, ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Νικολάου, Οικοδόμος, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Αρτας, ΖΟΡΜΠΑ - ΖΙΩΒΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ (ΡΙΤΑ) του Κωνσταντίνου, Φαρμακοποιός, ΜΠΕΤΣΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του Αθανασίου, Δημοτικός Υπάλληλος, Πρόεδρος ΟΑΣΝΑ, ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Λάμπρου, Συνταξιούχος ΔΕΗ

ΓΚΙΚΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ του Δημητρίου, Οικοδόμος, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Θεσπρωτίας, ΔΗΜΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ (ΔΩΡΗΣ) του Αθανασίου, Εμπορος, Δημοτικός Σύμβουλος, ΧΡΗΣΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (ΤΑΚΗΣ) του Ηλία, Μηχανικός

ΚΛΙΝΑΚΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Γεωργίου, Αγρότης, ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ του Κωνσταντίνου, Εθνική Ομάδα Βόλεϋ, ΝΟΒΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ του Ανδρέα, Γιατρός - Συνταξιούχος, ΠΑΡΛΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (ΕΥΗ) του Πέτρου, Νοσηλεύτρια

ΚΑΒΒΑΔΑΣ ΘΩΜΑΣ του Σπυρίδωνος, ΕΒΕ - Λογιστής, ΚΤΕΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (ΤΑΚΗΣ) του Φιλίππου, Εργατοαγρότης, ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ του Σπυρίδωνος, Αγροτικός Γιατρός, Μέλος της ΕΟΕ του ΚΣ της ΚΝΕ

ΖΕΡΒΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ του Νικολάου, Ξενοδοχοϋπάλληλος, Δημοτικός Σύμβουλος, ΜΠΟΡΜΠΟΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Θεοδώρου, Καθηγητής, ΠΑΠΙΚΙΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Γεράσιμου, Υπάλληλος ΔΕΗ Δημοτικός Σύμβουλος, ΣΚΕΜΠΡΗ ΕΥΓΕΝΙΑ του Ανδρέα, Ξενοδοχοϋπάλληλος, ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ του Μιχαήλ, Γιατρός, Βουλευτής

ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του Σταύρου, Νοσηλεύτρια, ΚΟΥΡΟΥΚΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Παύλου - Γεράσιμου, Δικηγόρος, Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Κεφαλονιάς, ΤΣΩΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ του Κωνσταντίνου, Υπάλληλος ΤΕΙ

ΒΛΑΧΙΩΤΗ ΔΙΟΝΥΣΙΑ του Παναγιώτη, Ιδιωτ. Υπάλληλος, Στέλεχος ΠΑΜΕ, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτ. Υπαλλήλων, ΚΟΡΦΙΑΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Χαραλάμπους, Δάσκαλος, Περιφερειακός Σύμβουλος, ΜΠΕΛΟΥΣΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Επαμεινώνδα, Υδραυλικός, Γραμματέας ΠΑΣΕΒΕ

ΔΗΜΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Ιωάννη, Ιδιωτικός Υπάλληλος, Δημοτικός Σύμβουλος, ΚΑΛΤΣΟΥΛΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Κωνσταντίνου, Γιατρός, ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΗΛ του Ορφέα, Οικοδόμος, Πρόεδρος Οικοδόμων, ΚΟΤΟΠΟΥΛΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Ιωάννη, Αγρότης, Πρόεδρος ΟΑΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΕΙΡΗΝΗ του Φωτίου, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός, ΛΑΜΠΡΟΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ του Ιωάννη, Μέλος της ΚΝΕ, ΜΥΛΩΝΑ ΓΕΩΡΓΙΑ του Παναγιώτη, Γιατρός, Πρόεδρος της Ενωσης Γονέων, ΜΩΡΑΪΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Επαμεινώνδα, Αγρότης, Βουλευτής, ΝΙΚΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του Ελευθερίου, Εμπορος, ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΓΗΣ του Κωνσταντίνου, ΝΤΟΥΝΤΟΥΜΗ ΜΑΡΙΑ του Χρήστου, Ιδιωτική Υπάλληλος

ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Νικολάου, Οικοδόμος, ΔΣ Ομοσπονδίας Οικοδόμων, ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Κωνσταντίνου, Οικονομολόγος, ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ του Μιχαήλ, Εργάτης, Πρόεδρος Σωματείου Τροφίμων και Ποτών Αχαΐας, ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ του Φωτίου, Οικοδόμος, Δημοτικός Σύμβουλος Πάτρας, ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ του Δημητρίου, Αγρότης, Στέλεχος της ΠΑΣΥ, Δυτ. Αχαΐας, ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΥ ΜΗΛΙΑ του Νικολάου, Συνταξιούχος, ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Πέτρου, Οικονομολόγος, Τμήμα Οικονομίας της ΚΕ, Βουλευτής, ΚΕΡΑΜΙΔΑΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ του Γεωργίου, Δημοσιογράφος, Δημοτικός Σύμβουλος Πάτρας, ΛΑΒΡΑΝΟΥ ΜΑΡΙΝΑ του Ανδρέα, Φοιτήτρια, ΛΑΪΝΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Σπυρίδωνος, Γιατρός, ΛΕΚΚΑ ΕΛΕΝΗ του Ερρίκου, Συνταξιούχος, ΜΠΙΡΛΗ ΕΛΕΝΗ του Νικολάου, Ανεργη

ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΤΡΥΦΩΝ του Δημητρίου, Καθηγητής, Πρώην Δήμαρχος Ανδρίτσαινας, ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΥ ΧΡΥΣΑΥΓΗ (ΑΒΑ) του Ηλία, Καθηγήτρια, Μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ, ΓΙΑΝΝΑΡΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Παναγιώτη, Ιδιωτικός Υπάλληλος, Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου, ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Δημοσθένη, Αγρότης, Στέλεχος ΠΑΣΥ Ζαχάρως, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Αγροτικού Συλλόγου Ηλείας, ΚΑΖΑΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Αναστασίου, Ηθοποιός, Βουλευτής, ΚΑΡΑΠΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Νικολάου, ΕΒΕ, Περιφερειακός Σύμβουλος Αμαλιάδας, ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΗ ΙΩΑΝΝΑ του Αθανασίου, Τραπεζοϋπάλληλος, ΤΣΑΣΗ ΖΩΙΤΣΑ του Νικολάου, Ξενοδοχοϋπάλληλος, Πρόεδρος Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων

ΑΓΓΕΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Δημητρίου, Αγρότης, Στέλεχος ΠΑΣΥ, ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Κίμωνα, Δημοσιογράφος, ΓΚΙΟΚΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ του Χαράλαμπου, ΕΒΕ, ΚΟΛΙΖΕΡΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ του Γεωργίου, Εργάτης, Μέλος ΔΣ Εργαζομένων στην Ενωση, ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Σπυρίδωνα, Λογιστής

ΑΔΑΜΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Γεωργίου, Οικοδόμος, Δημοτικός Σύμβουλος Κυνουρίας, ΓΟΝΤΙΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Ανδρέα, Εφοριακός, Περιφερειακός Σύμβουλος, ΚΑΡΒΕΛΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Αθανασίου, Συνταξιούχος, ΔΣ ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, ΠΑΓΑΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Γεωργίου, ΕΒΕ, Δημοτικός Σύμβουλος Μεγαλόπολης, ΠΑΝΟΥΣΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ του Βασιλείου, Μηχανικός, Μέλος ΔΣ ΕΚ Αρκαδίας

ΑΚΑΡΕΠΗ - ΑΡΜΕΝΑΚΑ ΕΙΡΗΝΗ του Βενιζέλου, Χημικός, ΚΑΡΑΚΑΣΗΣ ΜΙΧΑΗΛ του Γεωργίου, Εργάτης, Στέλεχος ΠΑΜΕ, Μέλος ΔΣ Σωματείου «Φούλγκορ», ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΜΕΝΕΛΑΟΣ του Νικολάου, Εμπορος, ΜΠΡΑΒΟΣ ΗΛΙΑΣ του Νικολάου, Καθηγητής, ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ του Βασιλείου, Εμπορος, ΤΣΑΡΜΠΟΥ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ του Παναγιώτη, Ιδιωτική Υπάλληλος, Μέλος ΔΣ Σωματείου Ιδιωτ. Υπαλλήλων

ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ του Παναγιώτη, Οικονομολόγος, ΚΥΡΙΑΚΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Λεωνίδα, Εργάτης, Μέλος ΔΣ Σωματείου Ιδιωτ. Υπαλλήλων, ΛΕΒΕΝΤΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Κωνσταντίνου, Συνταξιούχος, ΜΕΣΣΑΔΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ του Δημητρίου, Οικοδόμος, ΧΟΥΜΠΑΥΛΗ - ΚΟΛΟΒΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ του Γεωργίου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΟΦΙΑ του Παναγιώτη, Γιατρός στο Κέντρο Υγείας, Δημοτικός Σύμβουλος Πύλου, ΔΙΑΣΑΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Δαμιανού, Οδοντίατρος, Δημοτικός Σύμβουλος Καλαμάτας, ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΓΙΩΤΑ) του Δημητρίου, Καθηγήτρια, ΚΑΤΣΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του Βασιλείου, Δικηγόρος, Σχήμα «Θεατρική Διαδρομή», ΚΟΚΟΥΜΗΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ του Χρήστου, Δάσκαλος, Δημοτικός Σύμβουλος Τριφυλίας, ΚΟΥΦΑΛΑΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Γεωργίου Υπάλληλος του Δήμου, Στέλεχος του ΠΑΜΕ, ΛΑΖΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ του Ανδρέα, Οικοδόμος, Λαϊκή Επιτροπή Φυτείας

ΑΒΡΑΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Αντωνίου, Δημοτικός Σύμβουλος, ΓΑΒΑΛΑ ΜΑΡΙΑ του Ρωσσέτου, Δικηγόρος, ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ του Ιωάννη, Γιατρός Πανεπιστημιακός, ΚΑΜΑΚΑ ΕΙΡΗΝΗ του Νικολάου, Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Λάρισας, Σωματείο Ιδιωτ. Κλινικών, ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Αριστείδη, Δημοτικός Σύμβουλος Λάρισας, ΜΑΡΟΥΔΑΣ ΡΙΖΟΣ του Κυριαζή, Αγρότης, Μέλος Γραμματείας ΠΑΣΥ, Δημοτικός Σύμβουλος Αγιάς, ΜΟΛΟΧΑΣ ΑΣΤΕΡΙΟΣ του Κωνσταντίνου, Εκπαιδευτικός, Δημοτικός Σύμβουλος Φαρσάλων, ΜΠΑΝΤΟΓΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Γεωργίου, Δημοτικός Σύμβουλος Τυρνάβου, Αγροτοσυνδικαλιστής, ΣΚΟΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Στυλιανού, Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Λάρισας, ΤΣΙΑΠΛΕΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ του Θωμά, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Λάρισας, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ΨΩΜΙΑΔΟΥ ΑΝΕΤΑ του Γεωργίου, Αγρότισσα, Μέλος Συλλόγου Γυναικών Ελασσόνας

ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Παντελή, Επαγγελματίας, ΛΟΥΜΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Δημητρίου, Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Μαγνησίας του ΚΚΕ, ΝΑΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ του Γεωργίου, Βουλευτής, Δημοτικός Σύμβουλος, ΡΙΖΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ του Δημητρίου, Εκπαιδευτικός, ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, Δημοτικός Σύμβουλος, ΡΟΥΣΗ - ΚΩΤΗ ΑΓΟΡΗ (ΡΙΤΣΑ) του Γεωργίου, Σύλλογος Γυναικών, ΣΤΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΟΛΓΑ του Δημητρίου, ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Ελευθερίου, Μεταλλεργάτης, Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Βόλου, ΠΟΕΜ

ΚΑΪΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Ευαγγέλου, Εκπαιδευτικός, Δημοτικός Σύμβουλος Τρικάλων, ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ του Κλεομένη, Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ΜΠΑΚΑΣΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ του Ηλία, ΠΑΜΕ Υγειονομικών, ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΕΡΓΙΑΝΗ (ΑΝΝΥ) του Χρήστου, εργαζόμενη, ΠΕΤΡΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ του Αντωνίου, Μηχανικός, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Γυναικών, ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ του Ιωάννη, Εκπαιδευτικός, Δημοτική Σύμβουλος Φαρκαδόνας, ΤΣΙΓΚΑΣ ΠΕΤΡΟΣ του Κωνσταντίνου, Εμποροϋπάλληλος Μέλος ΔΣ Σωματείου Υπαλλήλων

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του Βάιου, Δημοτικός Σύμβουλος, ΚΟΥΛΟΥΡΗ ΣΟΦΙΑ του Γεράσιμου, Επαγγελματίας, ΚΟΥΤΡΑ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ του Αθανασίου, Αδιόριστη Εκπαιδευτικός, Μέλος ΔΣ σωματείου υπαλλήλων, ΚΡΑΝΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του Γεωργίου, Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Καρδίτσας, ΜΠΟΥΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του Θωμά, Μέλος Γραμματείας ΠΑΣΥ, Περιφερειακός Σύμβουλος, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ΠΟΛΥΓΕΝΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ του Σωτηρίου, Αγρότης, Αγροτοσυνδικαλιστής, ΧΑΛΑΤΣΗΣ ΑΣΤΕΡΙΟΣ του Θωμά, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός

ΑΡΓΥΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Αντωνίου, Εργάτης, Στέλεχος του ΠΑΜΕ, ΒΡΑΝΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΑ του Νικολάου, Δικηγόρος, Δημοτική Σύμβουλος Καρύστου, ΚΟΥΚΟΥΡΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του Ηλία, Εργάτης, Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Εύβοιας, ΛΙΑΓΚΑΚΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ του Νικολάου, Αγρότης, Πρόεδρος Αγροτικού Συλλόγου, Δημοτ. Σύμβουλος Μαντουδίου - Λίμνης - Αγ. Αννας, ΜΑΡΙΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Βασιλείου, Βουλευτής, Μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ΝΤΟΥΡΟΥ ΙΩΑΝΝΑ (ΣΟΦΙΑ) του Πέτρου, Δασκάλα, Περιφερειακή Σύμβουλος Στερεάς, ΔΣ Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, ΠΑΠΑΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ - ΡΑΧΙΩΤΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ του Αθανασίου, Συνταξιούχος, ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του Θεοδώρου, Κτηνίατρος, Δημοτικός Σύμβουλος Χαλκίδας, Μέλος ΔΣ Νομ. Τμημ. ΑΔΕΔΥ

ΖΑΡΚΑ - ΚΑΣΤΡΙΤΣΗ ΧΡΥΣΑΦΩ (ΧΡΥΣΑΝΘΗ) του Λεωνίδα, Αγρότισσα, Μέλος ΔΣ Πολιτιστικού Συλλόγου Τραγάνας, ΚΑΡΑΠΛΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του Αποστόλου, Βιομηχανικός Εργάτης, Πρόεδρος Σωματείου ΠΑΚΟ, ΝΤΙΝΟΥ - ΤΣΕΛΙΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του Ιωάννη, Δικηγόρος, Δημοτική Σύμβουλος Λαμίας, Μέλος ΔΣ ΟΓΕ, ΠΑΠΠΑ ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ (ΛΙΤΣΑ) του Λάμπρου, οικονομολόγος, Μέλος ΔΣ Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Φθιώτιδας, ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Κωνσταντίνου, Εργάτης ΛΑΡΚΟ, Πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλλου Φθιώτιδας, ΤΣΕΤΣΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ του Κωνσταντίνου, Υπάλληλος ΟΤΑ, Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας, ΧΡΟΝΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ του Ηλία, Γιατρός ΕΣΥ, Περιφερειακός Σύμβουλος, μέλος ΔΣ Ιατρικού Συλλόγου Φθιώτιδας

ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Αθανασίου, Εργάτης, ΠΑΠΑΡΟΪΔΑΜΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του Κωνσταντίνου, Συνταξιούχος Τραπεζοϋπάλληλος, ΣΕΡΕΤΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Γεωργίου, Γεωπόνος, Μέλος ΔΣ Ελληνικής Σκακιστκής Ομοσπονδίας, Δημοτικός Σύμβουλος Καρπενησίου

ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Θεοδώρου, Εργάτης, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Φωκίδας, ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ του Ιωάννου, Ιχθυολόγος, Δημοτικός Σύμβουλος Δωρίδας, ΤΣΕΛΕΣ ΔΡΟΣΟΣ του Αναστασίου, Ιδιωτικός Υπάλληλος, Δημοτικός Σύμβουλος Δελφών

ΑΝΤΩΝΕΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Αντωνίου, Γιατρός, Μέλος ΔΣ Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Λιβαδειάς, ΓΚΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Ανέστη, Αγρότης, Μέλος Πανελλαδικής Γραμματείας ΠΑΣΥ, Περιφερειακός Σύμβουλος Στερεάς, ΚΑΒΑΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Θεοδώρου, Βιομηχανικός Εργάτης, Πρόεδρος Σωματείου Χημ. Βιομηχανίας Βοιωτίας, μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Θήβας, ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ - ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ του Γεωργίου, Εκπαιδευτικός, Πρόεδρος Συλλόγου Γυναικών Λιβαδειάς, ΞΕΝΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του Παναγή, Υπάλληλος, Δημοτικός Σύμβουλος Τανάγρας, ΤΟΥΛΟΥΜΑΚΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του Σπύρου, Δικηγόρος, Δημοτικός Σύμβουλος Θήβας

ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗ ΚΡΥΣΤΑΛΕΝΙΑ (ΛΙΝΑ) του Ιωάννη, Χημικός, Μέλος Γραφείου Περιοχής της ΚΝΕ, ΑΥΓΟΥΛΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ του Στυλιανού, Συνεταιριστική Υπάλληλος, Τοπική Γραμματεία ΠΑΣΥ, Μέλος ΔΣ ΟΓΕ, ΒΡΥΣΑΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Παναγιώτη, Νοσηλευτής, Περιφερειακός Σύμβουλος, ΓΩΝΙΑΝΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Νικολάου, Οικοδόμος, Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου, ΔΣ Ομοσπ. Οικοδόμων Ελλάδας, Στέλεχος του ΠΑΜΕ, ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Εμμανουήλ, Γιατρός, Στέλεχος της ΔΗΠΑΚ Γιατρών Ηρακλείου, ΠΙΤΤΑΚΑ ΛΑΜΠΡΙΝΗ του Χριστόδουλου, δημοσιογράφος, ΣΚΕΠΑΡΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Μιχαήλ, Ηλεκτρονικός, Δημοτικός Σύμβουλος Ηρακλείου, Λαϊκή Επιτροπή Αλικαρνασσού, ΣΚΥΒΑΛΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ του Κωνσταντίνου, Φυσικός, Δημοτική Σύμβουλος Ηρακλείου, ΣΥΝΤΥΧΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ του Δανιήλ, Κοινωνιολόγος, Δημοτικός Σύμβουλος Ηρακλείου, Μέλος ΔΣ Ομοσπονδίας Γονέων Ηρακλείου, ΧΟΥΣΤΟΥΛΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ του Εμμανουήλ, Συνταξιούχος Οικοδόμος, Δημοτικός Σύμβουλος Μαλεβιζίου, ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Εμμανουήλ, Οικοδόμος, Στέλεχος του ΠΑΜΕ

ΒΟΥΡΛΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Δημητρίου, Επαγγελματίας, Τοπική Γραμματεία ΠΑΣΕΒΕ, Πρόεδρος Ποδοσφαιρικού Σωματείου ΟΦΧ «Παγχανιακός», ΔΣ τοπικού Παραρτήματος ΕΣΥΝ, ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑ του Δημητρίου, Εκπαιδευτικός, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Δασκάλων, Μέλος ΔΣ Νομ. Τμημ. ΑΔΕΔΥ, ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ του Κωνσταντίνου, Πολιτικός Επιστήμονας, ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Ιωάννη, Τεχνολόγος Γεωπόνος, Περιφερειακός Σύμβουλος, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ΠΑΠΑΝΤΩΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Δημοσθένη, Εμπορος, Δημοτικός Σύμβουλος Χανίων, ΔΣ Εμπορικού Συλλόγου. Πρόεδρ. Αθλ. Συλλ «ΙΔΟΜΕΝΕΑΣ», ΡΗΓΑΝΑΚΟΣ ΦΩΤΙΟΣ του Δημητρίου, Ιδιωτικός Υπάλληλος, Μέλος ΔΣ ΕΚ Χανίων, Τοπική Γραμματεία ΠΑΜΕ

ΑΓΓΕΛΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του Νικολάου, Φυσικός Εφαρμογών ΕΜΠ, ΓΙΑΝΝΑΡΑΚΗ ΑΘΗΝΑ του Γεωργίου, Ιδιωτική Υπάλληλος, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Γυναικών Ρεθύμνου, ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Μιχαήλ, Οικοδόμος, Πανελλαδική Επιτροπή ΠΑΜΕ, ΜΑΝΟΥΣΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΟΥΣΟΣ του Ιωσήφ, Ιδιωτικός Υπάλληλος, ΔΣ Ιδιωτ. Υπαλλήλων, Δημοτικός Σύμβουλος Ρεθύμνου

ΚΑΡΑΜΠΕΛΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ του Νικολάου, Φαρμακοποιός, Μέλος Ομάδας Γυναικών ΟΓΕ, ΚΟΤΣΙΦΑΚΗ ΜΑΡΙΑ του Νικολάου, Συνταξιούχος Δημοσίου, Δημοτική Σύμβουλος Ιεράπετρας, ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Μιχαήλ, Συνταξιούχος, Πρόεδρος Ενωσης Συνταξιούχων Μεραμβέλλου, ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ ΣΥΜΕΩΝ του Κωνσταντίνου, Οικονομολόγος, Δημοτικός Σύμβουλος Σητείας

ΑΝΤΩΝΑ - ΒΟΥΓΕΛΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ του Παναγιώτη, Συνταξιούχος Νοσηλεύτρια, ΔΟΥΚΑΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ (ΜΑΝΟΣ) του Κωνσταντίνου, Εκπαιδευτικός, Μέλος Γενικού Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ, ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Βασιλείου, Κτηνοτρόφος, Πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού ΚΑΠΗΣ, ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του Ιωάννη, Μηχανικός Περιβάλλοντος, Μέλος ΔΣ Επισιτισμού Λέσβου, ΠΙΝΑΚΟΣ ΦΩΤΙΟΣ του Κωνσταντίνου, Πολιτικός Μηχανικός

ΖΩΦΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Ανδρέα, Συνταξιούχος, ΜΙΧΑΛΙΑΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Παντελή, Ναυτεργάτης, Μέλος ΔΣ Σωματείων Μαγείρων ΕΝ, ΠΑΜΠΟΥΡΤΖΗ - ΞΥΛΑ ΠΟΛΥΞΕΝΗ (ΞΕΝΙΑ) του Γεωργίου, Δικηγόρος, ΤΣΙΓΚΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ του Γεωργίου, Δάσκαλος, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χίου

ΛΑΡΔΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Κωνσταντίνου, Ιδιωτικός Υπάλληλος, Δημοτικός Σύμβουλος Ικαρίας, ΜΑΥΡΑΤΖΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Εμμανουήλ, Γιατρός, Δημοτικός Σύμβουλος Σάμου, ΠΟΘΑ ΔΙΑΣΙΝΙΩ του Δημητρίου - Νικολάου, Ανεργη, Γραμματέας Νομαρχιακού Συμβουλίου της ΚΝΕ

ΓΙΑΝΝΕΖΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑ του Ιωάννη, Μαθηματικός, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Ιδιοκτητών Φροντιστηρίων Ρόδου, Μέλος Τοπικής Επιτροπής ΠΑΣΕΒΕ Ρόδου, ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Βασιλείου, Ξενοδοχοϋπάλληλος, Μέλος ΔΣ Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου, Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Ρόδου, ΜΑΚΡΗ ΚΥΡΙΑΚΗ (ΚΙΚΗ) του Νικολάου, Ξενοδοχοϋπάλληλος, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Κω, Δημοτική Σύμβουλος Κω, Μέλος ΔΣ Σωματείου Ξενοδοχ/λων Κω, ΠΟΤΣΟΣ ΚΑΛΕΤΟΣ (ΤΑΚΗΣ) του Κωνσταντίνου, Ιδιωτ. Υπάλληλος, Δημοτικός Σύμβουλος Ρόδου, μέλος ΔΣ Ιδιωτ. Υπαλλήλων Ρόδου, Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Ρόδου, ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του Φιλίππου, Αγρότης, Πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Κτηνοτρόφων Καδράμαινας Κω, Πρόεδρος Διοικούσας Επιτροπής Αγροτικού Συλλόγου Κω, ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΙΑ του Αλεξάνδρου, Υπάλληλος ΟΤΑ, Μέλος ΔΣ Υπαλλήλων ΟΤΑ Ρόδου, ΧΟΥΛΛΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ του Ιωάννη, Ανεργος, Πτυχιούχος Τμήματος Κοινωνιολογίας Παντείου

ΓΚΙΚΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ του Ιωάννη, Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών - Ιστορικός, ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ ΕΥΘΑΛΙΑ (ΛΙΛΑ) του Ηλία, Ηθοποιός, Μέλος ΔΣ Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ ΙΑΚΩΒΟΣ του Ευαγγέλου, Συνταξιούχος ΝΑΤ, ΣΙΓΑΛΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του Ελευθερίου, Συνταξιούχος, Περιφερειακός Σύμβουλος Νοτίου Αιγαίου, ΨΑΡΡΑ ΕΥΔΟΚΙΑ του Κωνσταντίνου, Συνταξιούχος δασκάλα, Δημοτική Σύμβουλος Νάξου

Το ζήτημα λοιπόν σήμερα δεν είναι αυτό. Είναι ότι στη συγκεκριμένη συγκυρία και σε συνθήκες άγριας καπιταλιστικής κρίσης το συγκεκριμένο μόρφωμα κατορθώνει απ' ό,τι φαίνεται τουλάχιστον δημοσκοπικά για την ώρα να δημιουργεί ψηφοφόρους και οπαδούς πολύ περισσότερους απ' όσους θα πίστευε ίσως κανείς πριν δυο - τρία χρόνια χωρίς βαθύτερη σκέψη και γνώση πως της αναλογούν σε μια χώρα και σε ένα λαό με το θεωρητικά ιστορικό κεκτημένο της Ελλάδας και με τη θεωρητικά δεδομένη ίσως κοινωνική συνείδηση.

Φυσικά τέτοιες σκέψεις - απόψεις του τύπου «πέφτω από τα σύννεφα» είναι ιδιαίτερα πρόχειρες και επιφανειακές. Αυτό γιατί τόσο η ατομική όσο και η κοινωνική συνείδηση είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στους «αέρηδες» των διαρκώς μεταβαλλόμενων συνθηκών και ακριβώς αυτές οι συνθήκες δεν είναι ό,τι - ό,τι στις μέρες μας. Ζούμε μέρες άγριας καπιταλιστικής κρίσης, με όλες τις αντιθέσεις του συστήματος να έχουν ξεσπάσει σε κάθε επίπεδο της κοινωνικής και ατομικής ζωής.

Πρόκειται δηλαδή για το ιστορικά αποδεδειγμένο «οργωμένο χωράφι» να καρποφορήσει τόσο η ριζοσπαστικοποίηση των μαζών και η συνολική αμφισβήτηση του συστήματος της εκμετάλλευσης, που μπορεί να οδηγήσει σε διαδικασία ανατροπής του όσο επίσης και το πισωγύρισμα που προκαλεί ο μαζικός φόβος και η ανασφάλεια στη συντηρητικοποίηση και στην προσπάθεια διατήρησης με «νύχια και με δόντια» των κεκτημένων. Μια τάση η τελευταία που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και ασυνείδητα σε πρώτη τουλάχιστον φάση ακριβώς στις ακραίες φασιστικές και ρατσιστικές απόψεις που ίσως οι ίδιοι, που θα τις υιοθετήσουν απέρριπταν σε άλλες προηγούμενες συνθήκες.

Μάλιστα, όπως έχει αποδειχτεί ιστορικά, η αστική τάξη κατά καιρούς έχει χρησιμοποιήσει αυτή τη δεύτερη τάση - κατάσταση της κοινωνικής συνείδησης προκειμένου να σιγουρέψει την εξουσία της. Είτε χρησιμοποιώντας τέτοια ακραία σχήματα για να σπρώξουν σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση τις εξελίξεις, είτε με εκβιασμό για πιθανή ανάπτυξή τους και κατάληψη της κυβέρνησης ή ακόμα και με αναγόρευσή τους στην κυβερνητική εξουσία. Αυτές οι «χρήσεις» τέτοιων μορφωμάτων από μέρους της αστικής τάξης δεν είναι αλληλοαποκλειόμενες. Ισα ίσα η μία μπορεί να συμπληρώνει την άλλη ή να περιμένει τη σειρά της κατά περίπτωση, και κατ' ανάγκη της εξουσίας του κεφαλαίου να ανασύρεται «από το συρτάρι».

Τίποτα καινούριο σε όλα αυτά. Οπως από την άλλη δεν υπάρχει τίποτα καινούριο και στους τρόπους που χρησιμοποιούν τέτοια μορφώματα για να βγουν από το περιθώριο της πολιτικής ζωής και να απευθυνθούν, όταν τους επιτρέψουν οι συγκυρίες και τους ενθαρρύνουν ίσως τμήματα της αστικής τάξης, σε ευρύτερες λαϊκές μάζες.

Πρώτα απ' όλα δεν απευθύνονται άμεσα στη συνείδηση αλλά κεντρίζουν την κοινωνική ψυχολογία. Δεν τους ενδιαφέρει, ίσα ίσα την αποφεύγουν, η δεύτερη (εσωτερική) σκέψη του ακροατή τους, που θα αποκαλύψει τις αντιφάσεις και τους πραγματικούς στόχους τους. Εξαντλούν όλες τους τις δυνάμεις για να αρπάξουν την «κορυφή», τον «αφρό» της δυσαρέσκειας με τέτοιο τρόπο που να αποκλείει ταυτόχρονα τη σκέψη και να καταπλακώνει τη συνείδηση.

Για παράδειγμα, ο αρχηγός τους την περασμένη Πέμπτη στο κανάλι «Κόντρα» ισχυρίστηκε πως αυτή θα είναι η τελευταία του τηλεοπτική εμφάνιση μέχρι τις εκλογές πλην των καθιερωμένων 5λέπτων και 10λέπτων. Ετσι κάνει προπαγανδιστικό αιφνιδιασμό με κάτι που ακούγεται διαφορετικό από τα συνηθισμένα και κερδίζει την έστω προσωρινή προσοχή. Δεύτερο ενεργοποιεί την έτσι κι αλλιώς δυσαρέσκεια του κόσμου για τον τρόπο της ενημέρωσης των καναλιών και με όλα αυτά κουκουλώνει το γεγονός πως δεν θέλει να βγαίνει στην τηλεόραση, τουλάχιστον σ' αυτή τη φάση, όπου αργά ή γρήγορα με λίγο «ξύσιμο» αποκαλύπτεται.

Για παράδειγμα ακόμα και σ' αυτήν την καλοσχεδιασμένη τηλεοπτική παράσταση όπου επιχείρησε λεκτικά να αποστασιοποιηθεί από το φασισμό - ναζισμό, του βγήκε ο θαυμασμός στον Μεταξά, στον «ήρωα παρασημοφορημένο αξιωματικό Ντερτιλή», το «μεγάλο παραμύθι του Πολυτεχνείου», η «συμφωνία σε πολλά με τη χούντα» κλπ.

Αυτά θα μπορούσαν να θεωρηθούν και ελεγχόμενα στραβοπατήματα, αφού τουλάχιστον σ' αυτή τη φάση επιδίωξή τους δεν είναι να απευθυνθούν μόνο σε κάποιο περιθώριο του τύπου «ένας Παπαδόπουλος τους χρειάζεται» αλλά να απευθυνθούν και σε ευρύτερα καθυστερημένα μικροαστικά κύρια στρώματα, από αυτά που καλοταϊσμένα από τους αστούς συμμαχούσαν μαζί τους και που νιώθουν να τους κτύπησε κατακούτελα η κρίση και αισθάνονται τώρα προδομένα, ανασφαλή και ψάχνονται φοβισμένα να βρουν κάπου να γαντζωθούν. 'Η φοβισμένα φτωχά λαϊκά στρώματα που τσακίζονται από την κρίση και επειδή δεν μπορούν να πιστέψουν στη δύναμη του αγώνα των εργατών, μιας και δεν πίστεψαν ποτέ σ' αυτόν, αναζητούν ένα τέτοιο αποκούμπι ως άλλοθι, για να εκφράσει τη δύναμη που αυτοί δεν έχουν λόγω φόβου.

Για παράδειγμα, λένε σε διαφημιστικό τους τρικάκι: «...να μπουν στη βουλή ΕΛΛΗΝΕΣ που θα κάνουν άνω-κάτω το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα». Ηδη άρπαξαν - απήγαγαν αιφνιδιαστικά τη σκέψη, τη φυλάκισαν στη διατήρηση και διαιώνιση του εκμεταλλευτικού συστήματος και την έβαλαν να κυνηγάει ουτοπίες και αυταπάτες στο πουθενά. Με εκείνο το «ΕΛΛΗΝΕΣ» τραβάει την προσοχή και τη χώνει στους λαβύρινθους των αταξικών αντιπαραθέσεων περί «απάτριδων», «πουλημένων» και δεν συμμαζεύεται...

Με εκείνο το «άνω-κάτω» ικανοποιεί το μικροαστικό ένστικτο, που θέλει κάποιον άλλον να «καθαρίζει για πάρτη του» και χωρίς την άμεση δική του συμμετοχή να του εξασφαλίζει τη δικαιοσύνη Του και την ησυχία Του ταυτόχρονα.

Μάλιστα στην εν λόγω τηλεοπτική παράστασή του ο αρχηγός της «Χρυσής Αυγής» μίλησε για «Ομάδες πολιτών που με νόμιμο τρόπο θα προφυλάσσουν την κοινωνική ειρήνη». Νάτη η εγγύηση προστασίας. Νάτος ο λευκός-μαύρος ιππότης. Πριν από μερικές βδομάδες αρθρογράφος της «Καθημερινής» έγραφε για τις γειτονιές που είχε κερδίσει ο Χίτλερ...

Τέλος, εκείνο το «διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα» είναι το τέλειο «κλείδωμα» στο σύστημα της εκμετάλλευσης του οποίου έχει αποκλείσει την ύπαρξη και αντίθετα έχει χώσει το μυαλό του ακροατή - αναγνώστη να ψάχνεται να βρει άκρη στη σύμφυτη διαφθορά και στο πολιτικό σύστημα, που μπορεί ν' αλλάξει (π.χ. Ιταλία) για να σώσει προσωρινά τον καπιταλισμό.

Στο ίδιο τρικάκι λέει επίσης: «ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΞΕΝΗ ΚΑΤΟΧΗ της Τρόικας των διεθνών τοκογλύφων και του σιωνιστικού κεφαλαίου». Πάλι διπλοκλείδωμα μέσα στο σύστημα της εκμετάλλευσης, με σφαλιστά τα «παράθυρα» της σκέψης, έτσι που να μη φαίνονται πουθενά τα μονοπώλια και η εξουσία τους. Η «ΞΕΝΗ ΚΑΤΟΧΗ» έχει αποκλείσει το ενιαίο ιμπεριαλιστικό σύστημα που σύσσωμο περνάει κρίση και σύσσωμο με τους εσωτερικούς του πάντα ανταγωνισμούς προσπαθεί να την ξεπεράσει σε όφελος των μονοπωλίων. Εκείνο το «σιωνιστικού κεφαλαίου» θα 'λεγε κάποιος πως τους ξέφυγε, γιατί καρφώνουν έτσι την προέλευσή τους, αλλά ίσα ίσα είναι ό,τι πρέπει καμουφλάζ για να μη φανούν από πουθενά τα μονοπώλια, η δράση και η εξουσία τους, αλλά κάποιο «σιωνιστικό κεφάλαιο». Τράβα βρες το δηλαδή...

Το ίδιο τρικάκι τελειώνει με το πολύ γνωστό «Για να ανήκει η Ελλάδα στους Ελληνες»... Θα λέγαμε εδώ «μας τα 'παν κι άλλοι». Οπως και τότε που πρωτοειπώθηκε από το ΠΑΣΟΚ έτσι και τώρα στόχο έχει να θολώσει τα ξεκάθαρα. Τότε χρησίμευσε σαν μελάνι της σουπιάς για να κρύψει την ταξική κοινωνία και να προετοιμάσει την αποδοχή της τότε ΕΟΚ, του ΝΑΤΟ, των βάσεων που έφευγαν... για να μείνουν.

Τους ίδιους ακριβώς σκοπούς εξυπηρετεί στα χέρια - λόγια και της «Χρυσής Αυγής». Με τον ίδιο τρόπο για παράδειγμα ο αρχηγός τους στην προχτεσινή τηλεοπτική του παράσταση έσουρε πολλά ενάντια στο μνημόνιο, μίλησε για «λεόντειες συμφωνίες με την ΕΕ», για «χρήματα της ΕΕ που δεν δόθηκαν παραγωγικά», για «κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ΝΑΤΟικά σκυλάκια» και άλλα του είδους αλλά με γρήγορες νοηματικές τρίπλες και φτηνούς εξυπνακισμούς ασφάλιζε ταυτόχρονα την παρουσία της χώρας στις λυκοσυμμαχίες. Είπε, για παράδειγμα, να μη φύγουμε τώρα από το ευρώ, αλλά να εκβιάσουμε στάση πληρωμών για να τρομοκρατηθούν οι της Ευρωζώνης στην πιθανότητα υποβάθμισης του νομίσματός τους. Δηλαδή ενάντια στο μνημόνιο, αλλά για να φτιαχτεί άλλο μνημόνιο που να καλύψει το χρέος από το δάνειο των «τρομοκρατημένων» της Ευρωζώνης...

Αλλωστε ένα από τα δημοφιλή τους συνθήματα είναι: «Ναι στην Ευρώπη των Εθνών». Εδώ κι αν «μας τα 'παν κι άλλοι» με εκείνο της «Ευρώπης των λαών» των λογής οπορτουνιστών για να σιγουρεύουν χρόνια τώρα τον εγκλωβισμό λαϊκών μαζών στη φωλιά της λυκοσυμμαχίας.

Οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι του λαού δεν πρέπει να πέσουν στη «λαϊκή» παγίδα του φασιστικού μορφώματος. Η λύση στα προβλήματά τους δεν μπορεί να αφεθεί - ανατεθεί στα κουτσαβάκια της γειτονιάς. Η λύση βρίσκεται στη δική τους συμμετοχή στην οργανωμένη πάλη στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές, ενάντια στην αντεργατική - αντιλαϊκή λαίλαπα, στην πορεία κατάκτησης της δικής τους λαϊκής εξουσίας. Σ' αυτή την πορεία ένας σταθμός θα πρέπει να είναι και η ενδυνάμωση του ΚΚΕ στις επερχόμενες εκλογές.

Πίσω από τη συρραφή κούφιων «αντιμνημονιακών» διακηρύξεων, τις κορόνες περί «κατοχής» και τους ψηφοθηρικούς λεονταρισμούς κατά της τρόικας, από το κόμμα του Π. Καμμένου, κρύβεται ένα βαθιά αντιλαϊκό πρόγραμμα και αντιδραστικές προτάσεις που όχι μόνο ταυτίζονται στρατηγικά με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αλλά δεν έχουν να ζηλέψουν και τίποτα από τα όσα βάρβαρα μέτρα προωθούν με συναπόφασή τους η κυβέρνηση Παπαδήμου και η τρόικα. Μια ματιά στο οικονομικό πρόγραμμα των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα, πείθει και τον πλέον δύσπιστο για του λόγου το αληθές.

Το εν λόγω πρόγραμμα αποτελεί έναν ύμνο «στην ανταγωνιστικότητα και την υγιή ανάπτυξη» και από την αρχή κιόλας ξεκαθαρίζεται ότι «οι δημόσιες επιχειρήσεις θα λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια».

Προτείνεται, μεταξύ άλλων, η ίδρυση της «Νέας Ελληνικής Επενδυτικής Τράπεζας» η οποία θα έχει ως βασική αποστολή τη χρηματοδότηση των εξαγωγικών δραστηριοτήτων των ελληνικών επιχειρήσεων καθώς και την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας η οποία, σύμφωνα με το κόμμα του Π. Καμμένου, θα πρέπει «να αποποινικοποιηθεί»!

Ως αποποινικοποίηση με νομοθετικές πρωτοβουλίες νοείται μεταξύ άλλων, για παράδειγμα, η «προσαρμογή της ισχύουσας ποινικής νομοθεσίας περί εργατικών διαφορών και οφειλών στα ασφαλιστικά ταμεία». Δηλαδή, πρακτικά η περαιτέρω απαλλαγή και ελάφρυνση των επιχειρηματιών από τις υποχρεώσεις τους στους εργαζόμενους και στα ασφαλιστικά ταμεία.

Χαρακτηριστικό είναι ότι ζητείται η φορολογική αμνηστία όλων των κεφαλαίων που θα έρθουν στη χώρα μας από το εξωτερικό, πρόταση που έχει κάνει και ο Γ. Καρατζαφέρης του ΛΑ.Ο.Σ.

Αποκαλύπτοντας τον πραγματικό χαρακτήρα του κόμματος, το οικονομικό πρόγραμμα ζητάει την κατάργηση της μονιμότητας για τους νεοεισερχόμενους δημόσιους υπάλληλους και την επανεξέταση από μηδενική βάση της χρησιμότητας και της αποστολής όλων των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, κάτι που πρακτικά σημαίνει νέες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, όπως δείχνει και η εμπειρία από την αντίστοιχη πολιτική που προωθεί η συγκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Απολύσεις όμως και συρρίκνωση Οργανισμών του δημοσίου σημαίνει χειρότερες υπηρεσίες για το λαό σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια και άλλους ζωτικής σημασίας τομείς, για τους οποίους, κατά τα άλλα, ο Καμμένος και ο Δημαράς που συνεργάζονται λένε ότι κόπτονται.

Ιδιαίτερη φροντίδα δείχνουν οι «Ανεξάρτητοι Ελληνες» στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εφοπλιστών, αφού ζητάνε την «άμεση μείωση του κόστους διατήρησης της ελληνικής σημαίας» και τη χορήγηση κινήτρων για την εγγραφή των πλοίων στο ελληνικό νηολόγιο. Υπενθυμίζεται ότι ο Π. Καμμένος διετέλεσε υφυπουργός Ναυτιλίας, ενός υπουργείου που διαχρονικά λειτουργεί κυρίως για την ικανοποίηση των εφοπλιστικών συμφερόντων εξ ου και η πρόταση που ακολουθεί:

Προσκαλούνται οι Ελληνες εφοπλιστές να μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους στην Ελλάδα με στόχο τη δημιουργία «ελληνικής ναυτιλιακής πόλης», όπου το δημόσιο θα παραχωρήσει δωρεάν στους εφοπλιστές για 99 χρόνια τα σχετικά οικόπεδα και θα συμμετάσχει κατά 40% στο κόστος κατασκευής των απαραίτητων υποδομών.

Δίπλα, δηλαδή, στις ληστρικές φοροαπαλλαγές και τα άλλα προνόμια, ο Καμμένος καλεί τους «πατριώτες» εφοπλιστές να φτιάξουν το δικό τους «city» στην Ελλάδα (κατά τα πρότυπα του Λονδίνου) με γενναία επιδότηση από το κράτος και την ίδια ώρα οι εφοπλιστές δε χτίζουν ούτε ένα από τα εκατοντάδες καράβια τους σε ναυπηγεία της Ελλάδας.

Οι «Ανεξάρτητοι Ελληνες» που στα λόγια νοιάζονται δήθεν για την εκποίηση του δημόσιου πλούτου μέσα από τα διάφορα «Μνημόνια» που υποτίθεται πολεμούν, προτείνουν μεταξύ άλλων το ξεπούλημα δημόσιων υποδομών αφού ζητάνε τη «μακροχρόνια μίσθωση λιμένων και ναυπηγείων».

Το ίδιο χουβαρντάδες αποδεικνύονται στο κόμμα του Π. Καμμένου και για την εξυπηρέτηση των επιχειρηματιών, αφού ξεκάθαρα ζητάνε τη μείωση της φορολογίας των Νομικών Προσώπων (βλέπε Ανωνύμων Εταιρειών) και την κατάργηση της φορολόγησης της επιχειρηματικής αμοιβής και των μερισμάτων που μοιράζουν οι Εταιρείες.

Τα δωράκια συνεχίζονται αφού προτείνεται και «η άμεση μείωση κατά 10% των εργοδοτικών εισφορών με αντίστοιχη μείωση του μη μισθολογικού κόστους των επιχειρήσεων» κάτι που ήδη προωθούν, όπως είναι γνωστό, η συγκυβέρνηση και η τρόικα, την οποία κατά τα άλλα αντιμάχεται ο Π. Καμμένος και το κόμμα του.

Χαρακτηριστικό του στίγματος που δίνουν με το πρόγραμμά τους οι «Ανεξάρτητοι Ελληνες», είναι και ότι ζητάνε να θεσπιστεί αφορολόγητο μέχρι πέντε χρόνια για επενδύσεις που θα γίνουν από το εξωτερικό και μετά να ισχύουν μειωμένοι φορολογικοί συντελεστές. Μάλιστα, προτείνουν στους ξένους που θα κάνουν επενδύσεις στη χώρα μας, «να δίνεται και η ελληνική ιθαγένεια εάν προέρχονται από χώρα - μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης»!

Ολα τα παραπάνω δείχνουν ξεκάθαρα ότι πίσω από τις εθνικοπατριωτικές αντιμνημονιακές κορόνες κρύβεται ένα ακόμα κόμμα της πλουτοκρατίας που ταυτίζεται απόλυτα με την ουσία της αντιλαϊκής πολιτικής που ακολουθούν και συναποφασίζουν το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και η τρόικα.

Να γιατί ο Καμμένος δεν μπορεί να αποτελεί εναλλακτική λύση για το λαό που σκέφτεται ή έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Να πατώσει κι αυτός όπως τα κόμματα με τα οποία συμπλέει στρατηγικά. Μόνο το ΚΚΕ θα είναι και την επόμενη μέρα στο πλευρό του λαού, στην πρωτοπορία των αγώνων του. Δικό του όφελος είναι να βγάλει το ΚΚΕ πανίσχυρο και στην κάλπη.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μια αναδρομή στο τι έλεγε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πριν και αμέσως μετά τις εκλογές τον Οκτώβρη του 2009 επαληθεύει ότι είναι δύναμη αναξιόπιστη και αφερέγγυα, εχθρική προς τα πραγματικά συμφέροντα του λαού.

Ανάμεσα σε άλλες δηλώσεις του ήταν και αυτή: «Αλλαγή σήμερα σημαίνει να μπει το θέμα της κυβερνητικής εξουσίας και της διακυβέρνησης της χώρας μέσα από άλλους όρους και άλλες προϋποθέσεις (...) Το έχω ξαναπεί, στη δεκαετία του '80 γύρισε τότε μια σελίδα, γιατί αμφισβητήθηκε από ένα ανερχόμενο τότε ΠΑΣΟΚ ο δικομματισμός ανάμεσα στην παλιά Ενωση Κέντρου και τη ΝΔ».

Αλλά και αυτή: «Πιστεύουμε ότι σε κάποιον λαχαίνει από τις εξελίξεις, από τις δυνατότητες, ο κλήρος να αλλάξει την πολιτική ζωή. Τη δεκαετία του '70 έλαχε στο ΠΑΣΟΚ. Πιστεύουμε ότι αυτός ο κλήρος λαχαίνει στις δυνάμεις της πλατιάς συνεργασίας της Αριστεράς, του προωθημένου σοσιαλιστικού χώρου, και αυτό θέλαμε να δείξουμε και νομίζουμε ότι γίνεται κατανοητό».

Η αυτοπροσφορά για συμβολή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στη καλή λειτουργία του αστικού πολιτικού συστήματος για χειραγώγηση του λαού όλο της το μεγαλείο. Γι' αυτό όταν το Μάρτη του 2008, ο Αλ. Τσίπρας ρωτήθηκε στο πλαίσιο συνέντευξής του για το αν θεωρεί ότι υπάρχει αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, απάντησε με κάθε σοβαρότητα: «Νομίζω ότι είναι κάτι που δεν μπορεί να κρυφτεί. Υπάρχει σχεδόν ανατροπή του πολιτικού σκηνικού». Τι έλεγε επί της ουσίας εκείνη τη στιγμή στο λαό; Οτι δεν έχει κανένα λόγο να ανησυχεί, ούτε, πολύ περισσότερο, να αγωνίζεται. Αρκεί όποτε στηθούν ξανά κάλπες να προσέλθει για να επικυρώσει την «ανατροπή του πολιτικού σκηνικού» και με την ψήφο του. Μια αφήγηση που επαναλαμβάνεται σήμερα αυτούσια.

Ο ίδιος τον Ιούλη του 2008 επέμενε πως «πια βρισκόμαστε σε ένα ιδιότυπο πολιτικό σκηνικό τρικομματισμού», αναγορεύοντας τον ΣΥΡΙΖΑ «τρίτο σημαντικό πόλο στην πολιτική ζωή» και επαιρόταν ότι «τα τελευταία 2 - 3 χρόνια είμαστε όχι τυπικά αλλά ουσιαστικά η αξιωματική αντιπολίτευση». Ενώ ένα μήνα μετά τον Αύγουστο του 2008 δήλωνε: «Η επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα αποτελέσει ένα σεισμό που θα αλλάξει τη μορφολογία του πολιτικού σκηνικού». Τη μορφολογία, όχι τη στρατηγική. Λογική ενσωμάτωσης πρότεινε και τότε, μπερδεύοντας μάλιστα τον ίσκιο με το μπόι του.

Τον Αύγουστο του 2008 ο Δ. Παπαδημούλης υπερασπιζόταν ότι «η δραστική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ» μπορεί να οδηγήσει σε «ήττα της δεξιάς πολιτικής», ανοίγει «την προοπτική για μια νέα πλειοψηφία με επίκεντρο την αριστερά» και βάζει «φρένο στα εφεδρικά σενάρια του κατεστημένου για συνεργασία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ».

Το διαχωρισμό του ΠΑΣΟΚ απ' τη ΝΔ, σαν να μην προωθούσαν την ίδια πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου, υπερασπίζεται το ίδιο διάστημα μαζί και ο Αλ. Τσίπρας. Ερωτώμενος τότε για ενδεχόμενο συνεργασίας ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είπε: «Κρίμα» γιατί «θα έχει χαθεί μια ιστορική ευκαιρία η αριστερά να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια νέα πλειοψηφία»! Στο ίδιο πνεύμα ο ακόλουθος διάλογος ανάμεσα στον Αλ. Τσίπρα και σε δημοσιογράφο της ΝΕΤ, τον Αύγουστο του 2008: Ρωτήθηκε: «Θέλετε να κυβερνήσετε;». Απάντησε: «Είναι προφανές αυτό». Ρωτήθηκε: «Αυτοδύναμα;». Απάντησε: «Δεν πετάμε στα σύννεφα». Είναι πράγματι προφανές ότι και στη μια και στην άλλη περίπτωση εννοούσε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μαζί.

Αλλά και ο Αλ. Αλαβάνος που τον Οκτώβρη του 2008 δήλωνε ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ «κατανοεί την περιπέτεια της εποχής που ζουν όλες οι δυνάμεις που βρίσκονται στο πολιτικό σκηνικό. Δεν κρατάμε φακέλους. Δε ζητάμε πιστοποιητικά προγενεστέρου εντίμου βίου». Λίγο αργότερα θα ενέτασσε το ΠΑΣΟΚ στις «δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης».

Τον Ιούνη του 2009, καθώς πλησιάζουν οι εκλογές και το ΠΑΣΟΚ ξεδιπλώνει το πρόγραμμά του, η ΚΟΕ, συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρούμενη μάλιστα κι απ' τις πλέον «σκληροπυρηνικές», σε συνέντευξη Τύπου, δέχεται ερώτηση σχετικά με τις σχέσεις τους με το ΠΑΣΟΚ. Και δίνεται η εξής απάντηση: «Να μιλήσουμε συγκεκριμένα (...) Θα τροποποιηθεί στο πλαίσιο άσκησης της οικονομικής πολιτικής στην Ελλάδα ή μπορεί να πάρει κεϋνσιανά μέτρα το ΠΑΣΟΚ για την κρίση; Ενα απλό πράγμα που είναι μέσα στα πλαίσια της σοσιαλδημοκρατίας. Αν το ΠΑΣΟΚ έρθει και πει "ναι", είμαι σ' αυτή τη ρότα, για την αντιμετώπιση της κρίσης, ας αφήσουμε τους υπεύθυνους, ας πάμε στο συγκεκριμένο (...) Δεν ζητάμε τίποτα επαναστάσεις, συγκεκριμένα μέτρα μιλάμε (...) Η αριστερά έχει πάντα ανοιχτά τα αυτιά και τα μάτια της, ιστορικά έχει συμμαχήσει και με το διάολο αν είναι να σώσει τον ελληνικό λαό, τι να πούμε για το ΕΑΜ, την ΕΔΑ; Εχει συνεργαστεί με τους πάντες στη λογική της υπηρέτησης των αναγκών του λαού».

Παρουσιάζουν την αστική διαχείριση σαν ανάγκη του λαού και κάνουν ανιστόρητους παραλληλισμούς για να δικαιολογήσουν τη συμμαχία τους με τη σοσιαλδημοκρατία. Το Σεπτέμβρη του 2009, και ενώ το ΚΚΕ μιλάει ήδη για θύελλα που έρχεται είτε με ΠΑΣΟΚ, είτε με ΝΔ, ο Αλ. Τσίπρας στη συνέντευξη Τύπου που παραχωρεί στο πλαίσιο της ΔΕΘ αποφαίνεται: Το ΠΑΣΟΚ λέει «σωστά πράγματα, δεν ξέρω όμως αν είναι αρκετά»!

Στα μέσα του Σεπτέμβρη ο Δ. Παπαδημούλης αναλαμβάνει να πείσει το ακροατήριό του ότι το ΠΑΣΟΚ είναι καλύτερος διαχειριστής απ' τη ΝΔ και ότι το κόμμα του είναι χρήσιμο για να το ελέγχει και να το «φέρνει στα ίσια του» αν αυτό ξεστρατίζει. Δηλώνει: «Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι στη νέα Βουλή μια δύναμη (...) που "θα κρατάει τα μπόσικα". Θα ελέγχει ότι θα τηρηθούν οι όποιες θετικές δεσμεύσεις και θα αντιστέκεται σε αρνητικές επιλογές. Ο κ. Παπανδρέου, ιδίως στην οικονομία, αποφεύγει να δεσμευτεί (...) Μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με ακόμη μεγαλύτερη αυτοδυναμία θα ξαναφέρει φαινόμενα κομματισμού και αλαζονείας και θα διευκολύνει την αθέτηση θετικών δεσμεύσεων. Αντίθετα, μια ισχυρή παρουσία της δικής μας φωνής μέσα στη Βουλή μπορεί να αντιρροπήσει αυτούς τους κινδύνους».

Παραμονές των εκλογών, την 1η του Οκτώβρη, ο Αλ. Τσίπρας αποκαλύπτοντας ότι υπήρχαν σκέψεις για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, εγκάλεσε τον Γ. Παπανδρέου για τη θέση του υπέρ του γερμανικού εκλογικού συστήματος γιατί, όπως είπε, «αναρωτιόμαστε εμείς αν μπορεί να συμβαδίζει οποιαδήποτε σκέψη για μια συζήτηση συνεργασίας με τις ευρύτερες δυνάμεις της Αριστεράς όταν επιλέγει ένα εκλογικό σύστημα το οποίο έχει σαν στόχο να εξουδετερώσει όλες τις πολιτικές δυνάμεις οι οποίες έχουν μικρότερα ποσοστά».

Και ο Δ. Παπαδημούλης συνεχίζει το χαβά: «Ο ΣΥΝ θα είναι δύναμη ελέγχου, η οποία να ελέγχει την αυριανή κυβέρνηση (...) Θα βομβαρδίσουμε την επόμενη κυβέρνηση με προτάσεις, με προτάσεις νόμου, έτσι ώστε να μην της επιτρέψουμε εύκολα να ξεχάσει τις όποιες θετικές δεσμεύσεις»!

Το βράδυ των εκλογών ο Αλ. Τσίπρας στη δήλωσή του αποδίδει την ήττα της ΝΔ στη «δεξιά πολιτική της», προκαλώντας συνειρμούς περί της δυνατότητας εφαρμογής σ' αυτό το σύστημα μιας άλλης «αριστερής» και φιλολαϊκής πολιτικής, με τη συμβολή και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος άλλωστε - κατά τη δήλωσή του - «είχε σημαντικό μερίδιο στην πραγματοποίηση» της νίκης σε βάρος της ΝΔ!

Την επομένη των εκλογών ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε απ' τους πρώτους να δώσει περίοδο χάριτος στη νέα κυβέρνηση. Και στα μέσα του Οκτώβρη, ο Δ. Παπαδημούλης επανέρχεται με διευκρινίσεις για το πώς εννοούσε το κόμμα του την «προγραμματική αντιπολίτευση»: «Ο Συνασπισμός θα κάνει προγραμματική αντιπολίτευση. Δε θα διστάσουμε να επικροτήσουμε ένα θετικό μέτρο και να καταθέσουμε και προτάσεις νόμου και μακάρι να βρεθούμε στην έκπληξη να υιοθετηθούν από την κυβέρνηση. Αλλά την ίδια ώρα, αν βλέπουμε κάτι αρνητικό, μια αθέτηση δέσμευσης, μια αντιλαϊκή επιλογή, τότε φυσικά θα αντιτασσόμαστε». Τι στα κομμάτια, δηλαδή, μπορεί να κάνει κι ένα ...λάθος το ΠΑΣΟΚ.

Και συνεχίζει: «Ορισμένες από τις διακηρύξεις του Γ. Παπανδρέου τις βρίσκω θετικές, όπως για παράδειγμα για την αποκομματικοποίηση του κράτους, για την ενίσχυση της διαφάνειας, για την ενίσχυση της αξιοκρατίας στο Δημόσιο». Αυτή ήταν η ΣΥΝδρομή στην αναπαραγωγή της φιλοΠΑΣΟΚικής «γλίτσας» που ξεχείλιζε εκείνες τις μέρες για να πειστεί ο κόσμος ότι ο αέρας ο κοπανιστός συνιστούσε μέγα κυβερνητικό έργο.

Στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης στη Βουλή ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πανηγύριζε: «Ακούσαμε σήμερα θετικές εξαγγελίες»! Ο Αλ. Τσίπρας δήλωνε από το βήμα της Βουλής: «Κύριε πρωθυπουργέ, έχετε μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποδείξετε ότι είστε ειλικρινείς, όταν λέτε ότι είστε διατεθειμένοι για μεγάλες ρήξεις και τομές, προκειμένου να προασπίσετε το δημόσιο συμφέρον. Κάντε το και πρώτα εμείς θα το χαιρετίσουμε! Ιδού, λοιπόν, η ευκαιρία! Θα αποδείξετε ότι το εννοείτε ή θα ακολουθήσετε την πεπατημένη, προεκλογικά να βγάζετε φλας αριστερά και μετεκλογικά να στρίβετε δεξιά;»...

Και συγχρόνως έσπευδε να νομιμοποιήσει τη λογική της «καμένης γης», αποδεχόμενος το άλλοθι μιας δήθεν «αμείλικτης» πραγματικότητας: «Η πραγματικότητα είναι ότι δεχόμαστε ως χώρα ισχυρότατες πιέσεις για μεταρρυθμίσεις εις βάρος των εργαζόμενων (...) Αυτή είναι η πίεση που δεχόμαστε απ' αυτό που εσείς ονομάζετε "διεθνείς αγορές" (...) Το κρίσιμο, λοιπόν, ερώτημα είναι: Θα ενδώσετε, κύριε πρωθυπουργέ;»!

Στο πλαίσιο, δε, της «εποικοδομητικής, όχι μηδενιστικής, αντιπολίτευσης», ο Αλ. Τσίπρας από κοινού με τον Δ. Παπαδημούλη δεσμεύτηκαν για «αναμονή για να κριτικάρουμε τις πράξεις σας», συμβούλευσαν το ΠΑΣΟΚ, πριν διαπραγματευτεί με τον Αλμούνια, να διαπραγματευτεί με όλες τις χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα, για τη σύμπηξη κοινού μετώπου...

Ως τα τέλη του Οκτώβρη ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε πάνω του το αβαντάρισμα της κυβέρνησης, καθώς δεν περνούσε μέρα που κορυφαία του στελέχη να μην αναπαράγουν τεχνητά διλήμματα, τα οποία καλλιεργούσαν το έδαφος για τη νομιμοποίηση στις λαϊκές συνειδήσεις της αντιλαϊκής επίθεσης, την οποία μέρα με τη μέρα ξεδίπλωνε το ΠΑΣΟΚ. Ο Δ. Παπαδημούλης επισήμανε: «Το μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησης είναι το δίλημμα από τη μια να τηρήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, με τις οποίες κέρδισε τις εκλογές, και από την άλλη να διαχειριστεί το πακέτο των πιέσεων που δέχεται από την Κομισιόν, με την οικονομία μας ήδη σε επιτήρηση».

Τι έλεγε δηλαδή; Οτι η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί για φιλολαϊκά μέτρα και ότι θέλει να τα υλοποιήσει, αλλά δεν την αφήνει να αγιάσει ο «μπαμπούλας» της Κομισιόν. Γι' αυτό και πρότεινε στην κυβέρνηση «να γίνει αντικείμενο και πολιτικού διαλόγου και κοινωνικής διαπραγμάτευσης το πώς θα μπορέσει και η οικονομία να τονωθεί και να βγει από το αδιέξοδο και πώς θα συμμαζευτούν τα δημόσια οικονομικά, γιατί αλλιώς αυτό που έρχεται ως μονόδρομος είναι να πληρώσουν τα σπασμένα πάλι "τα κορόιδα", οι κοινωνικά ασθενέστεροι».

Εν ολίγοις, η πρόταση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ήταν να προστρέξουν τα «κορόιδα» στο τραπέζι του κοινωνικού διαλόγου για να παζαρέψουν τη συνδρομή τους στην έξοδο της «οικονομίας απ' το αδιέξοδο». Το Νοέμβρη πια και ενώ έχει φανεί ολοκάθαρα τι είδους πολιτική θα ασκήσει το ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ παριστάνει την... απατημένη σύζυγο. Ο Δ. Παπαδημούλης καταγγέλλει «κραυγαλέα αθέτηση των δεσμεύσεων της κυβέρνησης» και διερωτώνταν υποκριτικά τι μεσολάβησε «για τη στροφή των 180 μοιρών»! Την αποστολή τους την είχαν εκτελέσει με επιτυχία, επιβεβαιώνοντας το ρόλο τους ως τσόντας της σοσιαλδημοκρατίας και ως εφεδρείας του αστικού συστήματος στον πόλεμο ενάντια στο λαό.

Μετά από όλα αυτά ποιος μπορεί να τον εμπιστευτεί οτι είναι δύναμη που μπορεί να δώσει φιλολαϊκές λύσεις;

Η μικρομεσαία αγροτιά πλήρωσε πολύ ακριβά την καπιταλιστική κρίση και την πολιτική των κομμάτων της πλουτοκρατίας ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. Τα τελευταία δύο χρόνια η μικρομεσαία αγροτιά, όπως και όλα τα λαϊκά στρώματα, έχει δεχτεί μια ανελέητη επίθεση. Οι τιμές των προϊόντων μειώνονται, το κόστος παραγωγής και ζωής αυξήθηκε δραματικά. Το 2011 το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε κατά 5,3%, ενώ από το 2006 μειώθηκε κατά 22,6%. Παράλληλα, ο ΦΠΑ πήγε στο 23%, τα χαράτσια διαδέχονται το ένα το άλλο, όπως για τ' ακίνητα μέσω της ΔΕΗ, τα ασφάλιστρα του ΕΛΓΑ αυξήθηκαν κατά πολύ, χωρίς να ασφαλίζεται και να αποζημιώνεται κανονικά η παραγωγή, η αύξηση στις εισφορές του ΟΓΑ έφτασε φέτος το 29%, ενώ η αγροτιά για μια συνταγή πληρώνει 5 ευρώ στα Κέντρα Υγείας και στα Νοσοκομεία. Επίσης, με το καλημέρα το 2012 αυξήθηκε η τιμή στο αγροτικό ρεύμα κατά 20% και στο οικιακό 11%, ενώ θα εξισωθεί ο φόρος στο πετρέλαιο και το αφορολόγητο μειώθηκε και για τους αγροτοκτηνοτρόφους στις 5.000 ευρώ. Και έπεται συνέχεια...

Επιπλέον έχει, ήδη, προαποφασιστεί οι αγρότες να γίνουν επιχειρηματίες και να κρατάνε λογιστικά βιβλία, που σημαίνει θα πληρώνουν φόρο επιτηδεύματος 300-500 ευρώ, περαίωση κλπ., θα καταργηθεί η επιστροφή ΦΠΑ, ενώ επεξεργάζονται σχέδια φορολόγησης της γης και νέα χαράτσια στις γεωτρήσεις και στο νερό άρδευσης. Αυτά και άλλα χειρότερα περιμένουν τους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους αν μετά τις εκλογές προκύψει μια κυβέρνηση που θα υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και των μονοπωλίων. Μια κυβέρνηση που θα υλοποιεί τις εντολές της τρόικας και των μνημονίων. Και από κοντά έρχεται και η ΚΑΠ με την οποία συμφωνούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, η οποία με τη νέα αναθεώρηση μετά το 2013 θα μειώσει δραστικά το αγροτικό εισόδημα, θα περικόψει κι άλλο τις επιδοτήσεις, αναγκάζοντας χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες να εγκαταλείψουν τη γη και την παραγωγή και να δημιουργηθούν λίγοι μεγαλοεπιχειρηματίες - καπιταλιστές αγρότες.

Η βάρβαρη πολιτική που ακολουθείται έχει πλήξει καίρια τους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους, όπως επίσης και τους εργαζόμενους και τους φτωχούς αυτοαποσχολούμενους. Πολλές χιλιάδες καταχρεωμένοι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι έχουν βρεθεί σε απόγνωση. Είναι, στην κυριολεξία, στον αέρα, αδυνατούν να καλλιεργήσουν και κινδυνεύουν όχι μόνο να βγούνε εκτός παραγωγής, αλλά να χάσουν τα χωράφια τους, τα σπίτια τους, το βιος τους και να καταλήξουν άνεργοι και απόκληροι. Αυτό είναι το μαύρο μέλλον που τους επιφυλάσσουν ΚΑΠ, ΕΕ, ΔΝΤ, τρόικα και η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ή όποια άλλη παρόμοια κυβέρνηση προκύψει μετά τις εκλογές. Και αυτή η ολέθρια πολιτική δε χωράει φτιασιδώματα, ούτε αντιμηνιακές κορόνες. Μόνο ανατρέπεται. Ομως, σε μεγαλύτερο ή σε μικρότερο βαθμό ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., μαζί και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και οι παραφυάδες του δικομματισμού που φύτρωσαν για να παίξουν το ρόλο του αναχώματος, στηρίζουν και διαιωνίζουν μια τέτοια πολιτική και εμπαίζουν ή αποπροσανατολίζουν τη φτωχομεσαία αγροτιά, με τα όσα προτείνουν. Ολοι τους κινούνται εντός ΕΕ, εντός ΚΑΠ, εντός ΠΟΕ. Και μετά τις εκλογές μπορεί ανάλογα με τα αποτελέσματα να συμμετάσχουν σε διάφορα κυβερνητικά σχήματα, που όμως δε θα αμφισβητούν την ΕΕ και τους κανόνες της, την ελεύθερη αγορά και βασικά το καπιταλιστικό σύστημα παραγωγής. Στις επικείμενες εκλογές θα πρέπει να πατώσουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και να μην ξοδευτεί καμία ψήφος στα υπόλοιπα κόμματα, παλιά και νέα.

Η μικρομεσαία αγροτιά καλείται να σκεφτεί επίσης ποιοι ευθύνονται και ποιοι ωφελούνται από τη μείωση της τευτλοκαλλιέργειας, της καπνοκαλλιέργειας, της βαμβακοκαλλιέργειας, της αμπελοκαλλιέργειας κτλ., καθώς και από τη συνεχή μείωση της παραγωγής των ζωοκομικών προϊόντων. Καλείται να σκεφτεί τι πολιτική θα εφαρμοστεί μετά τις εκλογές. Καλείται ακόμα να σκεφτεί ότι η Ελλάδα, με το φυσικό πλούτο που διαθέτει, θα μπορούσε να έχει αυτάρκεια σε αγροτικά προϊόντα, θα μπορούσε και να εξάγει και από αυτά να ωφελείται η εργατική τάξη και η αγροτιά και όλος ο λαός. Ομως, αυτό δε γίνεται επειδή κυβερνούν τα κόμματα του κεφαλαίου. Γιατί, για παράδειγμα, ποιος εμποδίζει να υπάρχουν εγγυημένες τιμές για τα προϊόντα τις οποίες ζητούν οι φτωχοί αγρότες ως ένα από τα αιτήματα που μπορούν να τους εξασφαλίσουν εισόδημα σύμφωνα με τις ανάγκες τους για να συνεχίζουν να καλλιεργούν; Ποιος ανεβάζει το κόστος παραγωγής στα ύψη; Είναι τα μονοπώλια στον τομέα των τροφίμων και εφοδίων που καθορίζουν και την παραγωγή και την αγορά. Ρίχνουν τις τιμές παραγωγού και κερδοσκοπούν σε βάρος της αγροτιάς και του λαού. Να λοιπόν γιατί κοινός αντίπαλος της φτωχής αγροτιάς, των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων είναι τα μονοπώλια και τα κόμματά τους. Και οι όποιες φιλοαγροτικές κορόνες περί ανάπτυξης της υπαίθρου και διασφάλισης των επιδοτήσεων, περί ποιοτικής γεωργίας και αγροτουρισμού, περί πράσινης ανάπτυξης και βιολογικής γεωργίας, αποτελούν σκέτη κοροϊδία, όσο κινούνται στο πλαίσιο της της ΕΕ, της ΚΑΠ, του ΠΟΕ και της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των μονοπωλίων.

Η πρόταση του ΚΚΕ για την αγροτική οικονομία αποτελεί οργανικό κομμάτι της γενικότερης πρότασης της λαϊκής οικονομίας με λαϊκή εξουσία. Το ΚΚΕ έχει προτάσεις και θέσεις για το τώρα και για το αύριο. Για το ΚΚΕ βασικοί μοχλοί ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας θα είναι η κοινωνικοποίηση της γης και των μέσων παραγωγής, οι κοινωνικοποιημένες καθετοποιημένες μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις και οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί των μικρομεσαίων αγροτών. Μέσω αυτών, με κεντρικά σχεδιασμένη σύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τη μεταποιητική βιομηχανία, με σεβασμό της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος, μπορεί να αυξηθεί η παραγωγικότητα της αγροτικής οικονομίας, να αξιοποιηθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας για κάλυψη των σύγχρονων διατροφικών αναγκών του λαού μας με φτηνά και υγιεινά τρόφιμα.

Το ΚΚΕ πιστεύει ότι οι αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς θα είναι πιο αποτελεσματικοί αν είναι συντονισμένοι με τους αγώνες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και αν αναδείχνουν τις αιτίες και τους υπευθύνους. Αν εντάσσονται στην πάλη για ριζική αλλαγή του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων της χώρας με στόχο τη λαϊκή εξουσία με λαϊκή οικονομία. Και στο πλαίσιο αυτό ζητά την ψήφο της αγροτιάς και σ' αυτές τις εκλογές, με μια εκ διαμέτρου αντίθετη φιλοσοφία και πολιτική τοποθέτηση από τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου», που με το έναν ή τον άλλον τρόπο κινούνται στη ρότα των εντολών της ΕΕ και των συμφερόντων των μονοπωλίων.

Η φτωχομεσαία αγροτιά δε φαίνεται να έχει άλλο δρόμο πέρα από την πρόταση του ΚΚΕ. Διέξοδος γι' αυτήν είναι να συνεχίσει και να εντείνει τον αγώνα της σε κοινό μέτωπο με την εργατιά και τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους ενάντια στην πολιτική που τσακίζει τη ζωή της και μαυρίζει το μέλλον της. Να μην αφήσουν σε χλωρό κλαρί καμία κυβέρνηση των μονοπωλίων.Και πρέπει να το πράξουν και με την ψήφο στις εκλογές. Για να συμβεί αυτό πρέπει να υπερψηφιστεί μαζικά και να δυναμώσει το ΚΚΕ. Εδώ βρίσκεται η ελπίδα και η προοπτική. Γιατί όσο περισσότερο ενισχύεται το ΚΚΕ τόσο αποτελεσματικότερα θα μπορεί η φτωχή αγροτιά να παλεύει και να διεκδικεί αιτήματα που θα βελτιώνουν τη θέση της σήμερα, ενταγμένα στην προοπτική για την οριστική λύση του αγροτικού ζητήματος.