Κυριακή 17 Ιούνη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
Ο καρκίνος του μαστού

Είναι γνωστά τα ποσοστά θνησιμότητας από καρκίνο του μαστού που προσβάλλει χιλιάδες γυναίκες κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο. Στόχος μας δεν είναι μια ακόμη καταγραφή των κρουσμάτων ή των θανάτων ανά τον κόσμο, από καρκίνο του μαστού. Αντίθετα, έχει σαν στόχο την πρόληψη και την ενημέρωση, γιατί όπως αποδείχτηκε από τα μέχρι σήμερα στοιχεία, η άγνοια των γυναικών για τον καρκίνο του μαστού, είναι περισσότερο φονική ακόμα και από την ίδια την ασθένεια. Ο καρκίνος του μαστού, δεν κατέχει την πρώτη θέση στον κατάλογο θνησιμότητας. Περισσότεροι θάνατοι προέρχονται από καρδιοπάθειες. Παρά την ενημέρωση, τις συνεχείς διαλέξεις και ημερίδες για τον καρκίνο του μαστού, πολλές γυναίκες αμελούν λόγω άγνοιας ή ακόμα και προκατάληψης να κάνουν μια απλή αλλά τόσο σωτήρια για τη ζωή τους εξέταση. Ολες οι γυναίκες άνω των 40 ετών οφείλουν, αν πραγματικά σέβονται τον εαυτό τους, να υποβάλλονται σε μηνιαία αυτοεξέταση του στήθους τους, ενέργεια που θα συμβάλει σημαντικά στην πρόληψη και τον εντοπισμό τυχόν όγκων. Η κληρονομικότητα, ο τοκετός μετά από τα 35 χρόνια, η καθυστέρηση στην εμφάνιση της περιόδου στη γυναίκα, όπως και η καθυστέρηση της εμμηνόπαυσης, η μη τεκνοποίηση είναι μερικοί από τους παράγοντες που καθορίζουν την εμφάνιση της νόσου. Η μαστογραφία, και η ιστολογική εξέταση έχουν αποδειχθεί σωτήριες μέθοδοι για την πρόληψη και διάγνωση της νόσου, γι' αυτό κάθε γυναίκα θα πρέπει να ξεπεράσει τις όποιες αναστολές έχει και να εντάξει στο πρόγραμμά της που δεν είναι άλλο από την ίδια της τη ζωή, τη μηνιαία αυτοεξέταση καθώς και τη μαστογραφία.

Εις υγείαν

Πριν αρχίσουμε να ετοιμάζουμε το κυριακάτικό μας κοκτέιλ ας κάνουμε λίγη θεωρία... και ας μάθουμε τελικά πόσοι τύποι Πιμς, υπάρχουν. Το «Pimm's» που κατασκευάζεται στο Λονδίνο έχει έξι τύπους που είναι εξής: Από τζιν, από ουίσκι, από μπράντι, από ρούμι (το συνηθέστερο), το μπέρμον, ή τη βότκα. Πάντα στο Πιμς προσθέτουμε μια μεγάλη δόση από σπράιτ ή από σόδα.

Το Sherry, ελληνιστή σέρι είναι λευκό κρασί που γίνεται από άσπρο σταφύλι τύπου παλομίν (palomino Pedro Jimenez), Πέντρο Χιμένεθ και παρασκευάζεται στην Ανδαλουσία της Ισπανίας στους εξής τύπους: Φίνο: ξηρό λευκό. Αμοντιγιάδο: πιο γλυκό και με έντονο χρώμα. Ολόροσο: με σκούρο χρώμα. Αμορόσο: γλυκό και παχύρρευστο και Κριμ, πολύ σκούρο.

Σλίβοβιτς: Τσίπουρο από δαμάσκηνα, χαρακτηριστικό ποτό των βαλκανικών χωρών

Σίνταιη: Είναι το ποτό που παρασκευάζεται από τη ζύμωση της λίφνας, του φοινικόδενρου που παρασκευάζεται στο Ινδοστάν.

Τέλος, για σήμερα φυσικά, το ρούμι. Είναι απόσταγμα από τη ζύμωση του ζαχαροκάλαμου και της μελάσας. Παρασκευάζεται στα νησιά της Καραϊβικής. Εχει δυο τύπους: α) Μπαρμπάντος (ανοιχτού χρώματος) και Πορτορίκο Ρουμ, ελαφρό με λεπτή γεύση. Επίσης, άλλα είδη είναι: το Αυστραλέζικο, το Χαμπανέρο, το Τρινιντά, και το Ρούμι Βενεζουέλας. Ισως να υπάρχουν και άλλα πολλά που να μην τα γνωρίζουμε. Το ρούμι μάς θυμίζει παιδικό αγαπημένο ανάγνωσμα μας: «Το Νησί των Θησαυρών».

Καθ' οδόν: Στον Εθνικό κήπο
Μέρες του '96

Η πρόεδρος του ΔΣ του Εθνικού Κήπου κ. Βούλα Θανασούλια
Η πρόεδρος του ΔΣ του Εθνικού Κήπου κ. Βούλα Θανασούλια
Αύγουστος ήταν; Ναι, Αύγουστος του 1996 ήταν, όταν για τελευταία φορά επισκεφτήκαμε τον Εθνικό Κήπο. Μπήκαμε μέσα αλαφιασμένοι, διαλυμένοι, αποδιοργανωμένοι, να προστατευτούμε θελήσαμε από τον ανηλεή, τον κατακτητή της έρημης Αθήνας, από την πύρινη μάζα. Από τον ήλιο, που με σαδιστική μανία πυρπολούσε ό,τι έβρισκε μπροστά του.

Αύγουστος ήταν. Δεν μπορούμε να το λησμονήσουμε και να το θέλαμε ακόμη. Ηταν μια μέρα που χαράχτηκε στη μνήμη μας για αντικειμενικούς αλλά και προσωπικούς λόγους για πάντα. Οσο κρατάει επιτέλους αυτό «πάντα».

Εκείνη τη μέρα η Βασιλίσσης Σοφίας έρημη έμοιαζε, ο άνεμος διακοπές είχε πάει και κείνος και οι λιγοστοί κάτοικοι που απέμειναν να φυλάνε την... Ακρόπολη, δεινοπαθούσαν. Ανάμεσα σ' αυτούς και εμείς. Εμείς, που στο έλεος της μιας παρανοϊκής ζέστης βρεθήκαμε ανυπεράσπιστοι. Ασκεπείς, άφρονες, επιπόλαιοι, γιατί ποιος βγαίνει στο δρόμο όταν βράζει η άσφαλτος... Προστασία αναζητήσαμε στα σκιερά δρομάκια του πανέμορφου κήπου. Οταν πήραμε μια ανάσα, όταν κάπως αρχίσαμε να συνερχόμαστε με θλίψη διαπιστώναμε σε κάθε μας βήμα ότι ο μεγαλύτερος αλλά και ωραιότερος πράσινος πνεύμονας της χώρας μας, είχε εγκαταλειφθεί στη μοίρα του. Η ανάμνηση που διατηρούσαμε από τις αρχές της δεκαετίας του '80, σχέση καμία δεν είχε με αυτό που βλέπαμε εκείνο το απομεσήμερο του '96. Θλίψη και απογοήτευση μάς κυρίευσε, τόσο που, τελικά, βιαστικά προτιμήσαμε να ξαναβγούμε «έξω», στο καυτό πεζοδρόμιο και ας μας έλιωνε ο ήλιος και ας μας τύλιγε με τις φλόγες της η «ιερά εξέταση» εκείνου του καλοκαιριού. Βγήκαμε, καήκαμε, δεινοπαθήσαμε, ορκιστήκαμε όμως να μη ξαναπατήσουμε ποτέ το πόδι μας στον Κήπο.

Ποτέ μη λες ποτέ

Το «ποτέ» κράτησε μέχρι τον περασμένο Μάη. Τούτη τη φορά μπήκαμε από τη μεριά του Ζαππείου και βγήκαμε από την είσοδο της Βασιλίσσης Σοφίας. Με απίστευτη χαρά είδαμε κάποιες διαφορές. Μια αισιοδοξία άρχισε να μας κυριεύει. Ηταν φανερό πώς κάτι είχε αρχίσει να αλλάζει στο χώρο. Κάτι που έδειχνε πως, επιτέλους, «κάποιοι» αποφάσισαν να ασχοληθούν μαζί του. Να κλαδέψουν τα δέντρα, να τον πλύνουν, να τον καλλωπίσουν, να εξωραΐσουν, να αναδείξουν τις εξαιρετικές, φυσικές ομορφιές του καταπράσινου κοσμήματος της Αθήνας. Γι' αυτό, με μεγάλη έκπληξη διαβάσαμε σε απογευματινή εφημερίδα μερικές μέρες αργότερα ένα δημοσίευμα που είχε για τίτλο «Ο Κήπος της εγκατάλειψης». Και φυσικά απορήσαμε διότι μας φάνηκε και άκαιρο και άδικο. Τώρα που κάτι άρχισε να κινείται στον Κήπο, τώρα θυμήθηκε η εφημερίδα την εγκατάλειψη του Κήπου, τόσα χρόνια πού βρισκόταν; Ο συντάκτης δεν είδε τίποτε από τα έργα που γίνονται; Η φύση, ο χώρος, ο ίδιος ο κήπος που καθορίστηκε στα 1836 και σχεδιάστηκε από τον γεωπόνο Σμάρατ, «μιλούσε» μόνος του: Είχε έρθει η στιγμή να ξανανιώσει. Οφείλαμε όμως να ακούσουμε και μια φωνή ανθρώπινη, που θα μας εξηγούσε τι μέλει γενέσθαι. Στις αρχές του χρόνου ένα νέο Διοικητικό Συμβούλιο αναλάμβανε τις ευθύνες. Ετσι αναζητήσαμε την πρόεδρο του νέου ΔΣ του Εθνικού Κήπου (συστάθηκε στις αρχές του 2001) για να τη ρωτήσουμε για το μέλλον της εθνικής μας κληρονομιάς. Πρόκειται για την κυρία Βούλα Θανασούλια, η οποία υπομονετικά άκουσε όλες τις ερωτήσεις μας και τις απάντησε.

Σεβασμός στο παρελθόν


«Εχουν ολοκληρωθεί τα έργα του γενικού καθαρισμού του Εθνικού Κήπου - λέει η πρόεδρος του ΔΣ - και είναι σε εφαρμογή ένα σχέδιο διαχείρισης του χώρου, το οποίο περιλαμβάνει δυο κατηγορίες έργων:

α) Τα έργα της τρέχουσας συντήρησης των υποδομών του πρασίνου και των ζώων. Τι σημαίνει αυτό; Είναι έργα εποχιακά που πρέπει να γίνουν για το πράσινο, όπως καλλιέργεια εποχιακών ανθοφόρων φυτών, πότισμα, λίπανση, συντήρηση χλοοτάπητα (γκαζόν), κλαδέματα κλπ. Συντήρηση των κτιρίων όπως η παιδική βιβλιοθήκη που οργανώθηκε το 1984, το Βοτανικό Μουσείο, που τώρα έχει ανασταλεί η λειτουργία του ακριβώς γι' αυτόν το σκοπό, το καφενείο, τα γραφεία της επιτροπής, το δίκτυο δρόμων και πεζοδρόμων, πλατειών, λιμνών, θερμοκηπίων καθώς και το ηλεκτρικό δίκτυο άρδευσης κλπ.

β) Εργα αποκατάστασης και αναβάθμισης με βάση ειδική μελέτη. Βρισκόμαστε στην πρώτη φάση της μελέτης όπου γίνεται καταγραφή, ανάλυση και αξιολόγηση της υπάρχουσας κατάστασης του Εθνικού Κήπου, δηλαδή, των υποδομών του Φυτικού και Ζωικού Κεφαλαίου, του εξοπλισμού κλπ. και σύνταξη ειδικών προδιαγραφών για τις επόμενες φάσεις της μελέτης αποκατάστασης - αναβάθμισης.

Μετά την ολοκλήρωση της μελέτης θα γίνουν τα απαιτούμενα έργα με βάση τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Και εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι τα έργα θα γίνουν με την προϋπόθεση ότι θα διατηρηθεί η υπάρχουσα φυσιογνωμία του Εθνικού Κήπου, ο οποίος αποτελεί μέρος της πολιτιστικής, ιστορικής και περιβαλλοντολογικής κληρονομιάς, όχι μόνον των Αθηναίων αλλά και ολόκληρου του ελληνικού λαού.

Σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού θα συντηρηθούν και θα αναδειχτούν τα αρχαία, τα νεότερα, και, τα ρωμαϊκά μνημεία, που βρίσκονται εδώ»


Και δύο ακόμη ερωτήσεις κάνουμε, έτσι στα γρήγορα. Ο χρόνος κυνηγά όχι μόνον την πρόεδρο αλλά και εμάς. Πότε όλα αυτά θα γίνουν πιο ορατά - διότι ήδη βλέπουμε έναν «ανοιξιάτικο άνεμο» ανενεωτικό και φρέσκο να «πνέει» μέσα στον κουρασμένο, στον αφυπνισμένο όμως, από τη βαθιά χειμερία νάρκη του, Κήπο. Και ακόμη: τι θα γίνει με τους φύλακες: θα τους ξεχωρίζουμε; Θα ξέρουμε δηλαδή ποιοι είναι εκείνοι που μας φυλάνε; Και αν θα ενισχυθεί ο αριθμός τους.

«Τα έργα που αφορούν στις υποδομές, απαντά πρόθυμα η κυρία Βούλα Θανασούλια, θα γίνουν ορατά περίπου στο τέλος του χρόνου, ενώ η συντήρηση - αποκατάσταση του πρασίνου είναι έργο μεσο-μακροπρόθεσμο. Οσο για τον αριθμό των φυλάκων, αυτός πρόκειται σύντομα να ενισχυθεί αλλά και να εκπαιδευτεί ανάλογα. Και να είστε ήσυχοι ότι θα τους αναγνωρίζετε... Διότι ήδη άρχισαν να φορούν τις προβλεπόμενες στολές, όπως ανάλογες στολές θα φορούν και οι κηπουροί, οι καθαριστές και το υπόλοιπο εργατικό και εργατοτεχνικό προσωπικό. Επίσης, θα ήθελα να πω ότι βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαδικασίες για την πρόσληψη του απαιτούμενου προσωπικού που προβλέπεται από τον Οργανισμό του Νομικού Προσώπου»

Ας ευχηθούμε λοιπόν ότι φέτος το καλοκαίρι θα μπορούμε να βρίσκουμε πράσινο ευχάριστο καταφύγιο, και που, κάτω από την πυκνή βλάστησή του θα δεχόμαστε τις ευεργετικές συνέπειες στην ψυχική και πνευματική μας υγεία.




Τ.Δ.

Η γυναίκα του χτες, του σήμερα και του αύριο

Ενα εξαιρετικό λεύκωμα με 158 συγκλονιστικές φωτογραφίες, που παρουσιάζουν ανάγλυφα την κοπιαστική πορεία της εργαζόμενης Ελληνίδας, κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις «Φιλιππότη» με τον τίτλο «Γυναίκα για πάντα: Αφιέρωμα στην εργαζόμενη γυναίκα», των Κούλας Ξηραδάκη και Δώρας Φακιολά- Καλοτύχου. Δούλα απλήρωτη στο βουνό και στο κάμπο, εργάτρια, χωρίς ωράριο και με μειωμένες αποδοχές, πλανόδια μικροπωλήτρια, βιοτέχνης, τεχνίτρια, καταστηματάρχης, η γυναίκα μαθαίνει γράμματα, στηρίζεται στα πόδια της και αρχίζει να ανεβαίνει ένα ένα τα σκαλοπάτια της παιδείας, των επιστημών και των Τεχνών. Για να φτάσει ως τα ύπατα αξιώματα, φυσικά με πολύ κόπο, με υπομονή και επιμονή. Ενα λεύκωμα που δεν πρέπει να λείψει από κανένα σπίτι, μια φωτογραφική μαρτυρία των μαρτυρίων που πέρασε αλλά ξεπέρασε, εν μέρει, η γυναίκα.

Οπως σημειώνεται στον πρόλογο, η έκδοση αυτή προχώρησε για να αποτίσουμε έναν ελάχιστο φόρο τιμής στην εργαζόμενη γυναίκα. Στις 8 του Μάρτη του 1858 στη Νέα Υόρκη, οι υφάντρες όλων των εργοστασίων κατεβαίνουν σε απεργία. Η αστυνομία κατέστειλε βίαια την απεργία. Στις 8 του Μάρτη του 1887 κυκλοφόρησε το πρώτο φύλλο της Εφημερίδας των Κυριών, της Καλλιρρόης Παρέν, που συνέχισε την έκδοσή του μέχρι το 1918 και συντέλεσε στην εξύψωση του μορφωτικού και κοινωνικού επιπέδου της Ελληνίδας. Και στις 8 του Μάρτη 1910, γίνεται στην Κοπεγχάγη η Πρώτη Διεθνής Διάσκεψη Σοσιαλιστριών. Η Γερμανίδα σοσιαλίστρια Κλάρα Τσέτκιν εισηγείται την καθιέρωση διεθνώς της 8ης του Μάρτη ως Μέρας της Γυναίκας.

Μικρές ιδέες
Πολύχρωμες ιδέες

Ερχονται στιγμές που το μόνο που μας σώζει είναι η φύση. Η φύση την οποία κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας για να την καταστρέψουμε και που τώρα μοιάζει να είναι το μοναδικό αντίδοτο στο δηλητήριο που λέγεται πόλη. Αν βρεθεί κανείς στην κεντρική Εύβοια αυτές τις μέρες θα δει την υπέροχη «Καμπανούλα της Κύμης», έχει αρχίσει να ανθίζει στις αρχές του Μάη, να βρίσκεται στο ζενίθ της ανθοφορίας. Πού θα τη συναντήσει; Μέσα στις σχισμές των βράχων, σχισμές ολάνθιστες, σε μοβ απόχρωση που κάνουν το βράχο να μοιάζει με ζωγραφικό πίνακα. Στην ίδια απόχρωση είναι και η Αουμπριέτα η δελτοειδής, ο μικρός θάμνος που ανθίζει και αυτό το Μάη και τον Ιούνη και φυτρώνει ανάμεσα στα βράχια των βουνών, ενώ η Βιόλα του Βούρινου, δηλαδή οι αγριομενεξέδες και αγριοπανσέδες με τα υπέροχα έντονα μοβ και και κίτρινα χρώματά τους απλώνεται στα βουνά Βύρινος και Σιάτικο στη Δυτική Μακεδονία και παραμένει ανθισμένο μέχρι τα τέλη του Ιούλη.

Φυτά - σύντροφοι

Τα «φυτά - σύντροφοι» παίζουν σημαντικό ρόλο για όσους ασχολούνται με την οργανική κηπουρική γιατί διώχνουν τα έντομα, όπως είναι η μελίγκρα, και τροφοδοτούν τα γειτονικά φυτά με χρήσιμα ιχνοστοιχεία. Το σκόρδο και το κρεμμύδι είναι ιδανικά για την απομάκρυνση των εντόμων αλλά δεν πρέπει να φυτεύονται μαζί. Τα κρεμμύδια φυτέψτετα δίπλα στα καρότα και τα σκόρδα δίπλα στις τριανταφυλλιές. Τα αρωματικά βότανα απωθούν τους γυμνοσιάλκες. Σκεφτείτε καλά πριν αρχίσετε να φυτεύετε οποιοδήποτε φυτό στον κήπο σας, γιατί το σωστό φύτευμα θα σας γλιτώσει από το ξεχορτιάριασμα του κήπου και δε θα υπάρχει ανάγκη να αναζητάτε μη οργανικές μεθόδους για να απαλλαγείτε από τα ζιζάνια.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ