Ο απολογισμός της τελευταίας τετραετίας του ΠΑΣΟΚ
Eurokinissi |
Αυτή η πολιτική στο όνομα των κερδών έχει εξασφαλίσει την ασυδοσία της εργοδοσίας στους χώρους δουλιάς, αλλά και το ατιμώρητο.
Σύμφωνα λοιπόν με τα επίσημα στοιχεία, που δεν καταγράφουν όλους τους νεκρούς, αφού σε πολλές περιπτώσεις δε δηλώνονται οι νεκροί, έχουμε την εξής τραγική κατάσταση: Το 2003 οι νεκροί ανήλθαν στους 145, 153 το 2002, 188 το 2001 και 127 το 2000. Μεταξύ αυτών 11 νεκροί στα πολυδιαφημισμένα Ολυμπιακά Εργα, ενώ μόνο στα τεχνικά έργα στην Αττική οι νεκροί έχουν ξεπεράσει τους 70 από το 2002, σύμφωνα και με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας.
Πίσω από αυτούς τους αριθμούς όμως κρύβεται και το καθημερινό σκηνικό της αδυσώπητης ταξικής επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλιάς. Μια επίθεση που οδηγεί σε δολοφονίες και προμελετημένα εγκλήματα στα εργοτάξια, τα γιαπιά, τα εργοστάσια, τις στοές. Εκεί που οι εργάτες πληρώνουν με το αίμα τους τα κέρδη της ολιγαρχίας. Εκεί που για τον εργοδότη, ο εργάτης κοστίζει όσο το πενιχρό μεροκάματο που του δίνει, για να το καρπωθεί στη συνέχεια τριπλά και τετραπλά από την παραγωγή. Γιατί για την εργοδοσία ο εργάτης είναι απλά ένα εργαλείο, που όταν χαλάσει το πετάει και το αντικαθιστά αυτόματα, από την αστείρευτη εφεδρεία των ανέργων που διατηρείται και ανανεώνεται.
Αυτό το σκηνικό στους χώρους εργασίας θέριεψε τα προηγούμενα χρόνια από την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, η οποία, όπως πάντα, υποκρινόταν και περιοριζόταν σε αποστολή εγκυκλίων προς τους εργοδότες. Ταυτόχρονα, όμως, άφηνε ατιμώρητα όλα αυτά τα εγκλήματα στους χώρους δουλιάς, παροπλισμένους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και επέβαλλε εργασιακές σχέσεις λάστιχο. Και είναι το λιγότερο πρόκληση και θράσος για τους εκατοντάδες νεκρούς και τις οικογένειές τους, οι προεκλογικές υποσχέσεις του Γ. Παπανδρέου ότι θα μειώσει τα εργατικά ατυχήματα κατά 20%.
Αν ακόμα πιο πέρα, δε συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει οι ίδιοι να καταργήσουν την αιτία των εγκλημάτων στους χώρους δουλιάς, δηλαδή όλους αυτούς που καρπώνονται τον πλούτο που οι ίδιοι παράγουν. Γι' αυτό επιβάλλεται πρώτα απ' όλα να γυρίσουν την πλάτη τους στις δυνάμεις του δικομματισμού και να ενισχύσουν αποφασιστικά το ΚΚΕ, για να μπορέσουν να πάρουν την εξουσία της ζωής στα δικά τους χέρια.