Η Επιτροπή Αγώνα, των κατοίκων έχει καταθέσει προσφυγή στην Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας προκειμένου να επιτύχει το άμεσο σταμάτημα των εργασιών της εταιρίας κάτω από τον οικισμό, γιατί δεν έχει άλλο δρόμο. Μετά απ' αυτό θά 'ρθει η εγκατάλειψη του τόπου τους. Παράλληλα όμως με τη δικαστική μάχη, συνεχίζουν καθημερινά τον αγώνα. Ενημερώνουν τους φορείς, καλούν σε συντονισμό. Απευθύνονται και στους εργαζόμενους, που σήμερα σπρώχνονται από την εταιρία σε αντιπαράθεση με τις τοπικές κοινωνίες, αναγκασμένοι επίσης να δουλεύουν στις στοές σε άθλιες συνθήκες, με την καρμανιόλα της ανεργίας στο κεφάλι τους.

Οι Αμερικανοί επιχειρηματίες, όπως βεβαίως κάνουν και οι Ελληνες, δε μετρούν τη ζωή των ανθρώπων, τα σπίτια τους, τον οικισμό. Θέλουν μόνο κέρδη. Και αυτοί δεν παίρνουν καν τα μέτρα τους να προστατεύσουν την υγεία και το περιβάλλον, τα σπίτια των ανθρώπων. Γιατί αν έκαναν όλ' αυτά δε θα έβγαζαν το μέγιστο κέρδος. Ετσι είναι οι καπιταλιστές. Δε λογαριάζουν μπροστά στο συμφέρον τους ούτε την ίδια τη ζωή των ανθρώπων. Δεν πρόκειται να πάρουν μέτρα προστασίας. Ούτε για τους κατοίκους ούτε για τους εργάτες. Εντατικοποιούν τη δουλιά. Γιατί όσο πιο γρήγορα βγάλουν το πολύτιμο μέταλλο, τόσο πιο γρήγορα τζιράρουν. Τόσο πιο πολύ αυξάνουν τα κέρδη. Μια εξόρυξη που με άλλες συνθήκες, που θά 'παιρνε υπόψη τη ζωή των κατοίκων της περιοχής και των εργατών στις στοές, την υγεία τους, το περιβάλλον θα μπορούσε να κρατήσει πολλά χρόνια, οι καπιταλιστές θέλουν να την κάνουν στα γρήγορα. Να βγάλουν ό,τι βγάλουν, να αδειάσουν τη γη από το μετάλλευμα για να πάνε κάπου αλλού να ληστέψουν.

Ο πλούτος όμως των μεταλλείων πρέπει να ανήκει στο λαό και όχι στους κηφήνες του κεφαλαίου. Γιατί μόνο κάτω απ' αυτές τις συνθήκες, μπορεί να δουλεύουν τα μεταλλεία και να υπάρχει προστασία των κατοίκων, της υγείας τους, των σπιτιών τους, του περιβάλλοντος αλλά και των εργατών σ' αυτά. Αλλά και το αποτέλεσμα της δουλιάς των μεταλλείων θα ανήκει στο λαό. Αλλά αυτό απαιτεί άλλη πολιτική που μόνο η λαϊκή εξουσία μπορεί να εφαρμόσει.