Το Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού Αττικής από τον Ιούνιο απηύθυνε κάλεσμα στα σωματεία του κλάδου, το οποίο υπογράφηκε από 38 κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία σε όλη την Ελλάδα.

Το κάλεσμα αυτό προέτρεπε σε οργάνωση απεργιακής κινητοποίησης μέσα στην καλοκαιρινή σεζόν, ενάντια στην εφαρμογή της πολιτικής της κυβέρνησης, της ΕΕ και των επιχειρηματικών ομίλων. Με αιχμή τα αιτήματα που πάνε κόντρα στη στρατηγική τους και ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργαζομένων για:

Αναπλήρωση των απωλειών και κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων, αυξήσεις στους μισθούς με υποχρεωτική εφαρμογή των ΣΣΕ, ουσιαστική στήριξη των ανέργων, κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης και των δουλεμπορικών, επαναφορά του δικαιώματος λήψης του εφάπαξ στην 20ετία για όλο τον κλάδο.

Η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας αναγκάστηκε να καλέσει σε συνεδρίαση την ολομέλεια στις 21 Ιούνη και κάτω από την πίεση που διαμόρφωσε το κάλεσμα που είχε υπογραφεί, πάρθηκε ομόφωνη απόφαση για απεργία στις 20 Ιούλη.

Η συζήτηση που είχε ξεκινήσει μέσα στους χώρους δουλειάς, αμέσως μετά την απόφαση συνεχίστηκε με περισσότερη ένταση, σε περισσότερους χώρους και με περισσότερους εργαζόμενους.

Στιγμιότυπο από την απεργιακή συγκέντρωση στις 20 Ιούλη έξω από το υπουργείο Εργασίας

Μέσα από την ένταση της δράσης μας αναδείξαμε την πραγματική «εικόνα» που κρύβεται πίσω από τα χλιδάτα σαλόνια των ξενοδοχείων, τα πολυτελή εστιατόρια, τα επιχειρηματικά «θαύματα» στις αλυσίδες καφέ και γρήγορου φαγητού. Αναδείξαμε ποια είναι η περιβόητη τουριστική ανάπτυξη των 30 εκατ. τουριστών, τι σημαίνει το «φιλικό επενδυτικό περιβάλλον» που και η κυβέρνηση, αλλά και όλα τα κόμματα του κεφαλαίου προωθούν. Αποκαλύψαμε τον «εθνικό στόχο» που «μας βγάζει στο ξέφωτο». Οτι τα ρεκόρ κερδών, αφίξεων και διανυκτερεύσεων πατάνε στα ρεκόρ της εκμετάλλευσης, της εντατικοποίησης και της απληρωσιάς χιλιάδων ξενοδοχοϋπαλλήλων και επισιτιστών σε όλη την Ελλάδα.

Στείλαμε μήνυμα ότι δεν αποδεχόμαστε τα επιδόματα φτώχειας και τα διάφορα προγράμματα κατάρτισης που δήθεν αντιμετωπίζουν την ανεργία, σύμφωνα με τις δηλώσεις Τσίπρα από το υπουργείο Εργασίας, απαλλάσσοντας τους εργοδότες από τις ευθύνες τους. Οτι θέλουμε σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους. Δεν αποδεχόμαστε το επιχείρημα των εργοδοτών ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί ο Τουρισμός είναι εποχικός. Ο προσανατολισμός του Τουρισμού ως εμπόρευμα για γερά πορτοφόλια και η ανάπτυξη με βάση την αύξηση της κερδοφορίας των μεγαλοεργοδοτών είναι που γεννούν την εποχικότητα.

Οτι η αναψυχή και οι διακοπές, η επαφή του εργαζόμενου λαού με τη φύση, τον πολιτισμό, η δυνατότητα να ταξιδεύει, είναι ανάγκες που μπορούν να ικανοποιούνται όλο το χρόνο.

Συγκρουστήκαμε με την πλειοψηφία της διοίκησης της Ομοσπονδίας, που στηρίζει την εργοδοσία και την κυβέρνηση και τη γραμμή που προβάλλουν. Οτι φταίνε οι «κακοί» εργοδότες, ενώ οι «καλοί» είναι αυτοί που εφαρμόζουν κατά γράμμα την αντιλαϊκή πολιτική. Με τη γραμμή που θέλει να διαμορφώνονται τα αιτήματα και οι αγώνες των εργαζομένων στα όρια του μέτρου, των αντοχών και αναγκών των επιχειρήσεων, της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζουν. Οι ευθύνες τους για την κατάσταση των εργαζομένων σήμερα στον κλάδο είναι τεράστιες. Κάθε δικαίωμα που χάθηκε, φέρει την υπογραφή τους. Η τυπική απόφαση που πήραν για τη απεργία δεν τους ξεπλένει για όσα έκαναν και κάνουν, άλλωστε ακόμη και αυτήν την απόφαση στην πράξη την υπονόμευσαν σε όλη την Ελλάδα.

Από αυτή την απεργία βγαίνουν συμπεράσματα για τη δράση μας. Δυσκολίες και δυνατότητες που πρέπει να τις πάρουμε υπόψη το επόμενο διάστημα. Χρειάζεται να προβληματιστούμε περισσότερο για το πώς θα ξεπεράσουμε τα εμπόδια που βάζει στην οργάνωση και την πάλη ο πλούσιος «μπαχτσές» των εργασιακών σχέσεων. Πώς μεθοδικά θα δουλεύουμε για να ενώνονται όλοι οι εργάτες, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας, φύλο, χώρα, θρησκεία, ηλικία, ειδικότητα, με βάση τον τόπο δουλειάς.

Να συγκρουστούμε με καθυστερήσεις και προχειρότητες. Να κάνουμε αποφασιστικά βήματα στη σταθερή συνεδρίαση των ΔΣ των σωματείων, να επιμείνουμε στην καλή οργάνωση και προετοιμασία των Γενικών Συνελεύσεων. Πιο θαρρετά να προχωρήσουμε στη δημιουργία επιχειρησιακών σωματείων, σωματειακών επιτροπών, επιτροπών αγώνα. Να ανεβάσουμε τον πήχη της συλλογικής δράσης, των συλλογικών αποφάσεων των εργατών του κλάδου.

Δυναμώνοντας τα σωματεία με χιλιάδες νέες εγγραφές. Βάζοντας στη δράση και πείθοντας με τη γραμμή μας ακόμα περισσότερους, νέους, γυναίκες, μετανάστες. Οσο επικεντρώνεται η δουλειά μας σε αυτούς τους εργαζόμενους, που οι περισσότεροι δουλεύουν με ελαστικές μορφές απασχόλησης, που πολλοί προσλαμβάνονται από δουλεμπορικά - γραφεία ενοικίασης προσωπικού, τόσο θα μετράμε βήματα μπροστά για την αναγκαία ανασύνταξη του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος.

Να προβληματιστούμε πώς θα αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες για να δημιουργηθούν ακόμα περισσότερες εστίες αντίστασης, σε κάθε ξενοδοχείο, σε κάθε μεγάλη αλυσίδα στον Επισιτισμό. Πώς θα διαμορφώσουμε ειδικά αιτήματα που θα πυροδοτούν τέτοιους αγώνες που θα συμβάλλουν στη μαζικοποίηση των σωματείων, την αποφασιστική ενίσχυση στη λειτουργία τους. Αγώνες που θα δυναμώσουν την αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, την εργοδοσία και τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, που αποτελεί το στήριγμά τους μέσα στους τόπους δουλειάς και τους κλάδους.

Από αυτήν την απεργία αναδείχθηκε πιο έντονα η ανάγκη να αλλάξουν αποφασιστικά οι συσχετισμοί στην Ομοσπονδία και σε όλα τα πρωτοβάθμια και επιχειρησιακά σωματεία. Να αντιπαλέψουμε την πιο επικίνδυνη λογική που προβάλλουν αυτές οι δυνάμεις. Τη λογική που λέει ότι με διαπραγματεύσεις, με «διάλογο», χωρίς ριζικές αλλαγές, χωρίς σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων, μπορεί να βελτιωθεί η θέση των εργαζομένων, και που ταυτόχρονα προβάλλει την αναποτελεσματικότητα των αγώνων.

Είναι προϋπόθεση για να πάμε ένα βήμα μπροστά. Είναι προϋπόθεση για να προχωρήσει και η αναγκαία συμμαχία μας, με τους βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούμενους, με τους αγρότες. Για να ξεμπερδεύουμε μια και καλή με τους εκμεταλλευτές μας.

Οι αγώνες μας θα γίνονται πιο αποτελεσματικοί, πιο δυνατοί, όσο θα δυναμώνει η κοινή πάλη και η αλληλεγγύη με όλους τους κλάδους που παλεύουν, όλα τα σωματεία που σηκώνουν κεφάλι απέναντι στην πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Μαζί με το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Γιατί ξέρουμε ότι ένας κλάδος μόνος του δε μπορεί, πρέπει να δυναμώσει η ενότητα της τάξης μας, να βάλουμε πλώρη για κατακτήσεις και μεγαλύτερες ανατροπές. Μπορούμε. Εχουμε απεριόριστη δύναμη. Χωρίς εμάς δε μπορούν να λειτουργήσουν αυτές οι σύγχρονες και χλιδάτες επιχειρήσεις που έχουν φτιάξει από τη δουλειά μας.

Να ξεπεράσουμε όλοι μαζί το φόβο, που μας κάνει αδύνατους και ευάλωτους. Την ηττοπάθεια, τη λογική της αναποτελεσματικότητας των αγώνων. Αποτελεσματικός είναι ο αγώνας που στρέφεται ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο. Ο αγώνας που βάζει στο επίκεντρο την ανάγκη σύγκρουσης με την εργοδοσία, με τις κυβερνήσεις και το πολιτικό προσωπικό τους, με την εξουσία τους. Αποτελεσματικός είναι ο αγώνας που ενώνει την εργατική τάξη όλων των κλάδων με τα φτωχά λαϊκά στρώματα, είναι ο αγώνας που και είχε και μπορεί να φέρει νίκες σήμερα, να ανοίγει το δρόμο για την εργατική - λαϊκή αντεπίθεση.

• Πλευρές από την τελευταία απεργιακή μάχη στον κλάδο Επισιτισμού - Τουρισμού
• Συνέντευξη με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ν. Αιτωλοακαρνανίας με αφορμή το πρόσφατο Συνέδριό της
• Η ζωή των εργατών στο «ζύγι» του καπιταλιστικού κέρδους.
• ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας: Να σταματήσει η ομηρία των χιλιάδων εργαζομένων με ελαστικές σχέσεις εργασίας στις δημόσιες δομές Υγείας

Ο Σπύρος Κοτοπούλης

Για τη μάχη αυτή, τον τρόπο που δόθηκε, τον προσανατολισμό της και τους στόχους της Ομοσπονδίας ο «Ριζοσπάστης» συζητά με τον πρόεδρο της ΟΑΣΝΑ, Σπύρο Κοτοπούλη.

-- Πάνω από 1.300 αγροτοκτηνοτρόφοι του νομού πήραν μέρος στη συνεδριακή διαδικασία της Ομοσπονδίας, εκλέγοντας τους αντιπροσώπους τους. Πώς έγινε δυνατή αυτή η μαζικοποίηση της συμμετοχής;

-- Το Συνέδριό μας πραγματοποιήθηκε στις 16 Ιούλη και ήταν το αποκορύφωμα μιας πολύμηνης δύσκολης δουλειάς όσον αφορά τη διεξαγωγή των εκλογών σε 10 Αγροτικούς Συλλόγους και την εκλογή αντιπροσώπων για το Συνέδριο. Πάνω από χίλιοι τριακόσιοι αγροτοκτηνοτρόφοι πήραν μέρος στη συνεδριακή διαδικασία εκλέγοντας 47 αντιπροσώπους για το Συνέδριο. Πήραν μέρος τρεις νεοσύστατοι Σύλλογοι, επαναδραστηριοποιήσαμε τον Αγροτικό Σύλλογο του Αγρινίου και εντάχθηκε στη δύναμή μας και ο Αγροτικός Σύλλογος Ξηρόμερου. Εκλέχτηκε 11μελές Συμβούλιο με ανανέωση του ΔΣ που ξεπερνά το 60%.

Ενθαρρυντικό στοιχείο είναι ότι συνεδρίασαν οι Αγροτικοί Σύλλογοι και πήραν απόφαση από τα κάτω για τη συμμετοχή στο 10ήμερο κινητοποιήσεων στο τέλος Ιούνη που είχε εξαγγείλει η Πανελλαδική Επιτροπή Μπλόκων (ΠΕΜ). Εκτιμάμε πως έγινε ένα πολύ σοβαρό βήμα για την ανασύνταξη του αγροτικού κινήματος στο νομό μας.

Δουλέψαμε με σχέδιο, με επιμονή και υπομονή, αξιοποιήσαμε όλους τους κρίκους εκείνους που μπορούσαν να μας φέρουν σε επαφή με περισσότερο αγροτόκοσμο, να μιλήσουμε μαζί τους για την οργάνωσή τους και το ότι η προοπτική βρίσκεται στους αγώνες. Για παράδειγμα, στην περιοχή της Μακρυνείας πιάσαμε το ζήτημα των απλήρωτων καπνοπαραγωγών από την εταιρεία «Μιχαηλίδης», έγιναν δύο συνελεύσεις, εκλέχτηκε μια Επιτροπή Αγώνα που πήρε την απόφαση να δημιουργήσει τον ενιαίο πλέον Αγροτοκτηνοτροφικό Σύλλογο σε όλη την περιοχή. Η ανάγκη της οργάνωσης ερχόταν από το σύνολο των αγροτών ως το μόνο όπλο απέναντι σε αυτήν την πολιτική που μας ξεκληρίζει. Οργανώσαμε δύο παραστάσεις διαμαρτυρίας στα δικαστήρια, βγάλαμε ανακοίνωση για τις καταστροφές από τη χαλαζόπτωση στην περιοχή και τώρα προσανατολιζόμαστε να σηκώσουμε το ζήτημα της δακοκτονίας αφού ακόμα δεν έχει αρχίσει και τα κονδύλια είναι κουτσουρεμένα. Αλλο παράδειγμα είναι πως στην περιοχή του Ακτίου και της Βόνιτσας δουλέψαμε με ένα μπλόκο που είχε στηθεί πριν από δύο χρόνια στην περιοχή του Αγίου Νικολάου. Για 40 μέρες γίνονταν σοβαρές ζυμώσεις μέσα στους αγροτοκτηνοτρόφους και προέκυψε βέβαια ένας δυνατός Σύλλογος, με πρωτοβουλίες, όπως είναι η κατάληψη της Εφορίας της Λευκάδας. Η ένταξη στη δύναμη της ΟΑΣΝΑ των Κτηνοτροφικών Συλλόγων ήταν δουλειά χρόνων. Οι συνάδελφοί μας εκεί μας γνώρισαν μέσα από κοινές αγωνιστικές πρωτοβουλίες που παίρναμε και εκτίμησαν τη σταθερότητα, την αγωνιστικότητα και τη σωστή γραμμή υπεράσπισης των συμφερόντων των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων. Το κύριο όμως είναι πως στα χρόνια δράσης της ΟΑΣΝΑ δεν αποκοπήκαμε ποτέ από τον κόσμο, αναδείξαμε τα προβλήματα, οργανώσαμε αγώνες, συγκρουστήκαμε με τις πολιτικές της ΕΕ και της ΚΑΠ και βεβαίως συνδεθήκαμε με το συνεπές αγροτικό κίνημα σε όλη τη χώρα.

-- Η ΟΑΣΝΑ και το Συνέδριο έχουν ταχθεί με την ΠΕΜ και το πλαίσιο πάλης της. Ποια είναι η βάση αυτής της απόφασης;

-- Ομόφωνα όλοι οι σύνεδροι και οι παρατηρητές πήραμε την απόφαση για συμπόρευση με την ΠΕΜ υιοθετώντας και το πλαίσιο πάλης της. Στη βάση αυτής της απόφασης βρίσκεται η μάχη που δίνουμε για να ξεκαθαρίσουμε ποιους έχουμε απέναντί μας οι μικρομεσαίοι αγρότες.

Απέναντί μας είναι, πρώτα και κύρια, η ΕΕ και το εργαλείο της που λέγετε ΚΑΠ με διαχρονικούς στόχους τη συγκέντρωση γης και παραγωγής σε λίγους μεγαλοαγρότες - καπιταλιστές. Απέναντί μας είναι τα καρτέλ και οι διάφοροι μονοπωλιακοί όμιλοι, είτε για τη φυτική είτε για τη ζωική παραγωγή είτε για τα μέσα και εφόδια (φάρμακα - λιπάσματα - σπόροι - ζωοτροφές).

Απέναντί μας είναι το ίδιο το κράτος με τα απανωτά χαράτσια που μας επιβάλλει, τη μεγάλη φοροληστεία, τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές, ακόμα και για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τα χαράτσια για τον ΕΛΓΑ, το νερό, τη σήμανση των ζώων, τα βοσκοτόπια, τις δηλώσεις του ΟΣΔΕ, τη δακοκτονία κ.ά.

Απέναντί μας είναι τα κόμματα του λεγόμενου ευρωμονόδρομου που υπηρετούν την ΚΑΠ, που αγωνιούν για τους βιομηχάνους, τους εμπόρους και τις τράπεζες, που ψηφίζουν όλοι μαζί μνημόνια φορτώνοντας στις πλάτες μας τα χαράτσια, που σε περιόδους όξυνσης της πάλης, μας βάζουν φραγμούς, προπαγανδίζουν ότι τα προβλήματα δεν λύνονται με αγώνα, ότι οι αγώνες δεν έχουν αποτέλεσμα, ότι δήθεν έχουμε δίκιο αλλά η χώρα βρίσκεται σε κρίση και πρέπει όλοι να βάλουμε πλάτη για να ξεπεραστεί, ότι οι αγώνες είναι κομματικοί και υποκινούνται, και άλλα τέτοια ιδεολογήματα. Πρέπει να προσθέσουμε βεβαίως εδώ και τον ειδικό ρόλο που έχουν αναθέσει στα μαντρόσκυλα του συστήματος, της ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, δηλαδή να λασπολογούν γενικά όλους τους αγώνες που δίνει η μικρομεσαία αγροτιά και ειδικότερα τους πιο πρωτοπόρους αγωνιστές του κινήματος, να λένε ότι οι αγώνες ξεπουλιούνται, αποκρύπτοντας και την προσπάθεια που γίνεται αλλά και τα συγκεκριμένα θετικά βήματα που έχουμε κατά καιρούς, π.χ. αφορολόγητο. Χρειάζεται μόνιμο ανοιχτό μέτωπο μαζί τους και από τον αγροτόκοσμο.

Οι αποφάσεις του Συνεδρίου επαναβεβαίωσαν πως οι μόνοι σύμμαχοί μας στον αγώνα είναι οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νέοι, τα εργατικά συνδικάτα και οι Σύλλογοι των αυτοαπασχολούμενων που σήμερα δεινοπαθούν από τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής. Στην κατεύθυνση αυτή έχουμε πάρει αρκετές πρωτοβουλίες, ιδιαίτερα με το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου, οργάνωσης απεργιών και συλλαλητηρίων, όπως βέβαια μας έχουν συμπαρασταθεί σε όλους τους αγώνες που έχουμε αναπτύξει. Χρειάζεται το επόμενο χρονικό διάστημα μεγάλη προσπάθεια, να βαθαίνει πιο πολύ η κοινή μας δράση, να σπάσουν αντιλήψεις που κυριαρχούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μέσα στην αγροτιά. Σε αυτό βέβαια καθοριστικό ρόλο έχει παίξει η συμμετοχή των εργαζομένων και ιδιαίτερα των συνδικάτων που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ στα συλλαλητήρια που έχουν γίνει στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια.

-- Από δω και πέρα, ποιοι είναι οι βασικοί στόχοι που έχουν τεθεί, τα βασικά ζητήματα που ιεραρχεί η Ομοσπονδία;

-- Ιεραρχήσαμε ορισμένα ζητήματα για το επόμενο χρονικό διάστημα. Πρώτον, να λειτουργήσουν οι Αγροτικοί Σύλλογοι, να συνεδριάζουν τα ΔΣ, να ενημερώνουν με συγκεντρώσεις και περιοδείες τους αγρότες, να αναδεικνύουν ζητήματα, ενδεχομένως και καινούργια προβλήματα που προκύπτουν και να απαντούν άμεσα σε αυτά και με οποιονδήποτε τρόπο, από μια παράσταση διαμαρτυρίας μέχρι και κάθοδο στο δρόμο.

Δεύτερον, ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του νομού μας δεν έχει οργανωμένες δυνάμεις, δεν υπάρχουν Αγροτικοί Σύλλογοι που θα κινητοποιούν τους αγρότες. Είναι ένα στοίχημα για το νέο ΔΣ της ΟΑΣΝΑ να δημιουργήσουμε όρους και προϋποθέσεις που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες των καιρών.

Τρίτον, υπάρχει ένα κομμάτι αγροτών και κτηνοτρόφων που έχει προσωρινά συμβιβαστεί με αυτήν την κατάσταση, που βλέπει τα πράγματα μοιρολατρικά και έχει υιοθετήσει την άποψη πως σήμερα δεν γίνεται τίποτα. Πρέπει το απόστημα αυτό να σπάσει. Ενας από τους λόγους που μπορεί να γίνει αυτό είναι ότι στον αγώνα πρέπει να μπουν και οι γυναίκες αγρότισσες, θα δώσει μια πραγματική ώθηση στον αγώνα μας η συμμετοχή τους. Ηδη στην κατεύθυνση αυτή έχουν γίνει μικρά βήματα, σε τρεις Αγροτικούς Συλλόγους υπάρχει εκπροσώπηση γυναικών στο ΔΣ καθώς εκφράστηκε και στο νέο ΔΣ της ΟΑΣΝΑ.

Το βασικό όμως που θα κρίνει το αποτέλεσμα του αγώνα είναι κατά πόσο η συμμαχία εργατών - αγροτών - αυτοαπασχολούμενων είναι σε τέτοιο βαθμό που μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω, να επιβάλει λύσεις δηλαδή έτσι που να απαλλαγούμε μια και καλή από τη φτώχεια και την ανέχεια, να παράγουμε σύμφωνα με τις δυνατότητες που έχουμε σα χώρα και να καλύπτουμε τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας. Με κύριο σύνθημά μας «Στην οργάνωσή μας η δύναμη, στους αγώνες μας η ελπίδα» συνεχίζουμε στο δρόμο της ανατροπής.

Δύο ακόμα εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της εργασίας τους σε Βόλο και Κέρκυρα.

Ενας εργαζόμενος έχασε τη ζωή του την Τρίτη 8 Αυγούστου, στην περιοχή Νήες Σούρπης της Μαγνησίας. Ο 43χρονος εργάτης, στο ιχθυοτροφείο που λειτουργεί στην περιοχή, καταπλακώθηκε από το κλαρκ που οδηγούσε σε χωματόδρομο, κοντά στις εγκαταστάσεις του ιχθυοτροφείου. Το εργατικό δυστύχημα σημειώθηκε γύρω στις 8 το βράδυ, κάτω από συνθήκες που δεν έχουν διευκρινιστεί. Για τον απεγκλωβισμό του κλήθηκαν δυνάμεις της Πυροσβεστικής, ωστόσο ανασύρθηκε νεκρός. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο εργαζόμενος τραυματίστηκε στο κεφάλι και τον αυχένα.

Νεκρός έπεσε τα ξημερώματα της Τρίτης 8 Αυγούστου 42χρονος εργαζόμενος στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας. Ο εργαζόμενος, υπάλληλος της εταιρείας υπηρεσιών εδάφους «Swissport», ένιωσε δυσφορία κατά τη βάρδιά του και έχασε τις αισθήσεις του. Διακομίσθηκε με το ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο του νησιού, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Ο Κερκυραϊκός Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων καταγγέλλει συνθήκες εντατικοποίησης στο συγκεκριμένο χώρο και κάνει λόγο για λιποθυμικά επεισόδια που έχουν σημειωθεί πολλές φορές με θύματα εργαζόμενους στην καθαριότητα των αεροσκαφών και άλλα πόστα.

Τα τελευταία αυτά εργατικά δυστυχήματα προστίθενται στα πολλά που έχουν σημειωθεί το τελευταίο διάστημα. Συγκεκριμένα, τον τελευταίο ενάμιση μήνα, οχτώ εργαζόμενοι έχουν σκοτωθεί στο μεροκάματο, σύμφωνα με όσα έχουν καταχωρηθεί επίσημα ως εργατικά «ατυχήματα». Συγκεκριμένα, εκτός από τους δύο παραπάνω θανάτους εργαζομένων, έχουν καταγραφεί τα εξής:

• Την 1η Αυγούστου, δυστύχημα με δύο νεκρούς και δύο τραυματίες σημειώθηκε κατά τη διάρκεια εργασιών σε αντλιοστάσιο αποχέτευσης του δήμου Ευρώτα στη Σκάλα Λακωνίας.
• Στις 7 Αυγούστου, ένας εργαζόμενος έχασε τη ζωή του στην άσφαλτο, όταν το φορτηγό που οδηγούσε συγκρούστηκε με νταλίκα, στην Εθνικό οδό Αθηνών - Λαμίας, στο ύψος της Μαλακάσας. Ο οδηγός ήταν εργαζόμενος στις πτηνοτροφικές επιχειρήσεις «ΣΚΑΛΕΖΑ», «ΜΑΖΑΡΑΚΙ», «ΚΕΛΑΪΔΙΤΗΣ ΕΠΕ» (πρώην «ΒΟΚΤΑΣ»).
• Στις 10 Ιούλη το θάνατο βρήκε ένας 23χρονος διανομέας σε κατάστημα καφέ, σε εργατικό δυστύχημα στην περιοχή του Γαλατσίου, όταν το μηχανάκι που οδηγούσε συγκρούστηκε με αυτοκίνητο.
• Στις 30 Ιούνη, μια 62χρονη εργαζόμενη στην καθαριότητα του δήμου Ζωγράφου ξεψύχησε όταν ανέλαβε εργασία για τρίτη φορά μέσα σε 33 ώρες σε συνθήκες αφόρητης ζέστης.
• Στις 2 Ιούλη τραυματίστηκε σοβαρά και στις 8 Ιούλη εξέπνευσε στο νοσοκομείο και ένας 44χρονος συμβασιούχος στην καθαριότητα του δήμου Θεσσαλονίκης, που καταπλακώθηκε από κοντέινερ στο ΧΥΤΑ Μαυροράχης.

Στο μεταξύ, δεκάδες είναι τα λιγότερο σοβαρά «ατυχήματα» που έχουν σημειωθεί το ίδιο περίπου διάστημα: Στις 11 Ιούλη, δύο εργαζόμενοι τραυματίστηκαν στα ΕΛΠΕ. Στα Χανιά ένας ελαιοχρωματιστής, μετανάστης από την Αίγυπτο, χτυπήθηκε από ηλεκτρικό ρεύμα την ώρα της δουλειάς. Στη Λάρισα, δύο εργαζόμενες στη βιομηχανία «ΝΤΕΛ ΜΟΝΤΕ» τραυματίστηκαν στα χέρια. Στην Κόρινθο, «ατύχημα» σημειώθηκε στις 3 Αυγούστου στην επιχείρηση «FULGOR», με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ενός εργαζόμενου, μετά από πτώση. Μέσα στον Ιούλη δύο εργάτες είχαν υποστεί εγκαύματα στην ίδια επιχείρηση.

Icon

Από εργατικό «ατύχημα» σε πυρηνελαιουργείο του Ηρακλείου Κρήτης, το 2009

Τα στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ, υπηρεσία του υπουργείου Εργασίας αρμόδια για τα θέματα υγείας και ασφάλειας στην εργασία στην πλειοψηφία των επιχειρήσεων) δείχνουν ότι κάθε χρόνο σημειώνονται χιλιάδες εργατικά «ατυχήματα», ενώ αύξηση καταγράφεται από το 2012 μέχρι σήμερα. Αύξηση παρουσιάζεται και στα θανατηφόρα από το 2014 και μετά.

Συγκεκριμένα, τα εργατικά «ατυχήματα», σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΠΕ, το 2010 ήταν 5.721, το 2011 ήταν 5.203, το 2012 ήταν 4.858, το 2013 ήταν 5.126, το 2014 ήταν 5.497, το 2015 ήταν 5.930 και το 2016 ήταν 6.515. Επίσης, το πρώτο τρίμηνο του 2017 παρατηρήθηκε αύξηση 15% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2016 στα δηλωθέντα εργατικά δυστυχήματα.

Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά τα θανατηφόρα, το 2010 ήταν 94, το 2011 ήταν 70, το 2012 ήταν 64, το 2013 ήταν 67, το 2014 ήταν 63, το 2015 ήταν 67 και το 2016 έφτασαν τα 73. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση δεν έχει δημοσιοποιήσει επίσημα τις τρεις τελευταίες Εκθέσεις Πεπραγμένων του ΣΕΠΕ (2014, 2015 και 2016) και ορισμένα από τα στοιχεία που αφορούν τα εργατικά «ατυχήματα» βλέπουν το φως της δημοσιότητας ως διαρροές ή στο πλαίσιο δηλώσεων και συνεντεύξεων στελεχών του κρατικού μηχανισμού.

Οι αντεργατικές αναδιαρθρώσεις που προωθούνται για τη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου αυξάνουν την επικινδυνότητα και οδηγούν σε μεγαλύτερο αριθμό εργατικών «ατυχημάτων», ενώ έχουν ως αποτέλεσμα την ανεπανόρθωτη πρόωρη φθορά της υγείας των εργαζομένων.

Πλευρές των αναδιαρθρώσεων αυτών είναι, ενδεικτικά, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, η αύξηση του ημερήσιου και εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι μειώσεις προσωπικού, η εντατικοποίηση της εργασίας, η εργασία νέων και ανειδίκευτων εργαζομένων, η ανασφάλιστη εργασία, η εργασία μεταναστών.

Οι μειώσεις προσωπικού και η εντατικοποίηση της εργασίας, που είναι καθεστώς στην πλειοψηφία των επιχειρήσεων, αυξάνουν τους κινδύνους, ιδιαίτερα εκεί που υπάρχει πίεση για γρήγορη εκτέλεση των εργασιών. Η πίεση χρόνου, προκειμένου να επιτευχθούν υψηλοί ρυθμοί παραγωγής και εργασίας, σε συνδυασμό με την εργασιακή ανασφάλεια, οδηγούν σε ανασφαλείς πρακτικές εργασίας (π.χ. ακύρωση ασφαλιστικών διατάξεων στα μηχανήματα, μη τήρηση διαδικασιών ασφαλείας) και μείωση των απαιτήσεων των εργαζομένων για λήψη μέτρων ασφαλείας, με μοιραία πολλές φορές αποτελέσματα.

Ιδιαίτερα αυξημένοι είναι και οι κίνδυνοι ΥΑΕ και για τους μετανάστες εργαζόμενους, καθώς λόγω της εργασιακής ανασφάλειας είναι πιο ευάλωτοι στις πιέσεις της εργοδοσίας, ενώ συχνά τους ανατίθενται οι πιο επικίνδυνες δουλειές, χωρίς να λαμβάνονται ούτε τα στοιχειώδη μέτρα ασφάλειας. Αντίστοιχο και πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα υπάρχει με τους ανασφάλιστους εργαζόμενους, συχνά θύματα εργατικών ατυχημάτων.

Στη χώρα μας ήδη από τα προηγούμενα χρόνια, πριν την κρίση, για να εξασφαλιστεί φτηνότερη εργατική δύναμη στους εργοδότες και για να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων, υπήρξε συρρίκνωση της εφαρμογής ακόμη και στα στοιχειώδη μέτρα για την ΥΑΕ. Η κατάσταση επιδεινώθηκε πολύ την περίοδο της οικονομικής κρίσης.

Εξάλλου, ο ρόλος του αστικού κράτους για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας είναι καθοριστικός και στον τομέα της ΥΑΕ. Ετσι, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, υλοποιώντας τους άξονες της νέας στρατηγικής της ΕΕ για τις εργασιακές σχέσεις, την Κοινωνική Ασφάλιση και την ΥΑΕ, διατηρεί και επιδεινώνει τη σημερινή αρνητική κατάσταση.

Το ΣΕΠΕ είναι υποστελεχωμένο και με μεγάλες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή. Στη σκόπιμη υπονόμευση των ελεγκτικών μηχανισμών πρέπει να προστεθεί και ο προσανατολισμός των ελέγχων μέσα από την ίδια τη νομοθεσία, που δεν εστιάζει στην εργοδοτική ευθύνη, αντίθετα προωθεί την ταξική συνεργασία. Ακόμη και στις περιπτώσεις που γίνονται έλεγχοι μετά από ένα «ατύχημα», υπάρχει προσπάθεια να μετατοπιστεί η εργοδοτική ευθύνη στις πλάτες των εργαζομένων, των τεχνικών ασφαλείας, των επιβλεπόντων μηχανικών ή άλλων εμπλεκόμενων.

Η απουσία ελέγχων και η προσπάθεια της εργοδοσίας να αποκρύψει τα εργατικά «ατυχήματα» έχουν ως αποτέλεσμα την ελλιπή καταγραφή των εργατικών «ατυχημάτων» στη χώρα μας. Στην ουσία τα στοιχεία που δημοσιεύονται είναι παραπλανητικά. Η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη όσον αφορά στις επαγγελματικές ασθένειες, που στην ουσία δεν καταγράφονται.

Η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνικής δίνει τη δυνατότητα πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου. Ωστόσο, ο στόχος του κεφαλαίου να αυξήσει το ποσοστό κέρδους του οδηγεί σε μεγάλη υποβάθμιση την εφαρμογή μέτρων για την προστασία των εργαζομένων, ενώ ο ίδιος στόχος οδηγεί σε μειώσεις προσωπικού, απουσία προληπτικής συντήρησης, εντατικοποίηση εργασίας κ.ά., που αυξάνουν την επικινδυνότητα.

Στην καλύτερη περίπτωση, ο κεφαλαιοκράτης σταματά να παίρνει μέτρα ασφάλειας μόλις το «κόστος» πρόληψης ξεπεράσει το «κόστος» του εργατικού «ατυχήματος» ή της επαγγελματικής ασθένειας για τον ίδιο.

Η αντίληψη αυτή διατρέχει τη «Στρατηγική της ΕΕ για την ΥΑΕ 2014 - 2020» όπως και προηγούμενα ευρωενωσιακά στρατηγικά πλαίσια. Η αξιολόγηση της εξέλιξης των εργατικών «ατυχημάτων» και επαγγελματικών ασθενειών γίνεται με βασικό κριτήριο το κέρδος του κεφαλαίου. Από αυτή τη σκοπιά εξετάζονται η επίδρασή τους στην παραγωγικότητα, η απώλεια χρόνου εργασίας, η επιβάρυνση του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εξειδικεύει αυτές τις κατευθύνσεις για τη χώρα μας, όπως αναδεικνύεται από τις προτάσεις που μέχρι σήμερα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, στο πλαίσιο της συζήτησης για την «Εθνική Στρατηγική για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία 2016 - 2020».

Συγκέντρωση για το πολύνεκρο εργατικό δυστύχημα που έγινε πριν από λίγες μέρες πραγματοποίησε χτες το βράδυ η Γραμματεία Λακωνίας του ΠΑΜΕ στη Σκάλα Λακωνίας, αναδεικνύοντας ότι το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του διαμορφώνουν συνθήκες εργασίας που απειλούν καθημερινά τη ζωή των εργαζομένων. Παράλληλα, τονίστηκε η ανάγκη να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων ο αγώνας για την προστασία της ζωής τους.

Στην κατεύθυνση αυτή προβλήθηκαν τα αιτήματα για άμεση διερεύνηση του εργατικού δυστυχήματος και την απόδοση ευθυνών. Την άμεση στήριξη των οικογενειών των νεκρών καθώς και των τραυματιών. Τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την τήρηση των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, τη διασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων στο σύνολο των εργαζομένων. Την ενίσχυση των κρατικών μηχανισμών ελέγχου, τη δημιουργία κρατικού σώματος επιθεωρητών και γιατρών εργασίας.

Ανάμεσα στους ελαστικά εργαζόμενους είναι οι 3.150 εργαζόμενοι μέσω ΟΑΕΔ, για τους οποίους ο υπουργός Υγείας δεν έχει τίποτα να απαντήσει για το τι θα γίνει μετά τη λήξη της σύμβασής τους. Είναι οι εργαζόμενοι μέσω ΚΕΕΛΠΝΟ, που δεν τους αναγνωρίζουν την προϋπηρεσία τους, δεν παίρνουν το ανθυγιεινό επίδομα, τους χρωστάνε νυχτερινά - αργίες - Κυριακές, ενώ όσοι από αυτούς εργάζονται με μπλοκάκι στερούνται ακόμα και στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα. Γι' αυτούς, ο υπουργός Υγείας αρνήθηκε να δεσμευτεί ακόμα και για την καταβολή του ανθυγιεινού επιδόματος. Είναι οι εκατοντάδες εργολαβικοί εργαζόμενοι που, παρά τις κυβερνητικές διακηρύξεις, στις περισσότερες δημόσιες μονάδες παραμένουν αντιμέτωποι με την εκμετάλλευση και τρομοκρατία των εργολαβικών εταιρειών ή όπου έχουν υπογράψει συμβάσεις με τα νοσοκομεία, μένουν μήνες απλήρωτοι και στερούνται στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα. Ο υπουργός επιβεβαίωσε ότι η υπογραφή συμβάσεων ορισμένου χρόνου είναι μεταβατική περίοδος και θα ακολουθήσει η ανάθεση των αντίστοιχων υπηρεσιών σε ΚΟΙΝΣΕΠ, δηλαδή μία άλλη μορφή ιδιωτικοποίησης. Είναι οι επικουρικοί, που, ακόμα και όσοι κάτω από την πίεση των κινητοποιήσεων εξασφαλίσουν παράταση της σύμβασής τους, νιώθουν δικαιολογημένα και αυτοί ανασφάλεια για το μέλλον τους.

«Για όλους αυτούς τους συναδέλφους μας, ο υπουργός Υγείας απέρριψε το αίτημα για μονιμοποίησή τους, αν και αναμφισβήτητα είναι αναγκαίοι για τη λειτουργία των δημόσιων μονάδων Υγείας και Πρόνοιας και, κυρίως, έχουν δικαίωμα για μόνιμη και σταθερή δουλειά, όπως όλοι οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Αντίθετα, επιβεβαίωσε ότι θα συνεχιστεί η πρόσληψη εργαζομένων με κάθε είδους ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Ετσι, για μια ακόμη φορά, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ απέδειξε ότι, όπως και οι προηγούμενες, εφαρμόζει συνειδητά την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης για παραπέρα χτύπημα της μόνιμης σταθερής εργασίας και επέκταση της ελαστικής απασχόλησης, δηλαδή ανακύκλωση της ανεργίας και δουλειά με ημερομηνία λήξης και μειωμένα δικαιώματα. Θυμίζουμε ότι ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, μαζί με ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, είχε ψηφίσει το 1992 τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που, μεταξύ άλλων, προέβλεπε και τις ιδιωτικοποιήσεις και την επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Δηλαδή, πολύ πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση, σχεδίαζαν το τσάκισμα των δικαιωμάτων μας, για να εξασφαλίσουν τα επιχειρηματικά κέρδη, είτε σε φάση κρίσης είτε σε φάση ανάπτυξης», σημειώνει το ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας.

Σχετικά με τις προκλητικές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών ότι δήθεν η Δικαιοσύνη «δεν τους αφήνει να πάρουν φιλολαϊκά μέτρα», το ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας επισημαίνει ότι «δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Δικαιοσύνη είναι ταξική και στο έδαφος του καπιταλισμού, όπως και οι υπόλοιποι θεσμοί του αστικού κράτους, υπηρετεί την εξουσία των λίγων πάνω στους πολλούς. Ομως, οι δικαστικές αποφάσεις βασίζονται στο αντιλαϊκό νομοθετικό πλαίσιο, που ψήφισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και όχι μόνο δεν κατήργησε η συγκυβέρνηση, αλλά και το ενισχύει, με νέους αντιλαϊκούς νόμους και γι' αυτό έχει τη στήριξη των εκπροσώπων της ντόπιας άρχουσας τάξης και των ΕΕ - ΔΝΤ - ΝΑΤΟ. Στην ίδια συνάντηση, ο υπουργός απέρριψε και το αίτημα για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, επιβεβαιώνοντας ότι όσες προσλήψεις γίνουν θα είναι στο πλαίσιο της μνημονιακής δέσμευσης για 1 πρόσληψη για κάθε 4 αποχωρήσεις συνολικά στο Δημόσιο. Η αναλογία αυτή θα αλλάζει για να φτάσει το 2020 - 2021 (!!!) στο 1 πρόσληψη για 1 αποχώρηση. Δηλαδή, το 2021 θα καλύπτονται οριακά οι αποχωρήσεις, ενώ μέχρι τότε οι ελλείψεις προσωπικού θα χειροτερεύουν».

Οσο για τις δηλώσεις του πρωθυπουργού και άλλων κυβερνητικών στελεχών περί «σταθεροποίησης και αναβάθμισης των δημόσιων μονάδων Υγείας», τονίζεται ότι «τους διαψεύδει η πραγματικότητα που βιώνουμε καθημερινά, εργαζόμενοι και ασθενείς. Τους διαψεύδει ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2017, που προβλέπει για τα δημόσια νοσοκομεία την ίδια απαράδεκτα χαμηλή κρατική χρηματοδότηση με πέρυσι και τη μειώνει κατά 200 εκατ. ευρώ για τον ΕΟΠΥΥ και κατά 7 εκατομμύρια για τις μονάδες ΠΕΔΥ. Ταυτόχρονα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζει να "μπουκώνει" με επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές εκατομμυρίων ευρώ τους μεγαλοεπιχειρηματίες και να ξοδεύει 4 δισ. ευρώ κάθε χρόνο για το ΝΑΤΟ. Πολύ περισσότερο, που για να πετύχουν το πλεόνασμα 1,9 δισ. ευρώ για το 1ο εξάμηνο 2017 (που θα καταλήξει στους δανειστές και σε νέες επιδοτήσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους), εκτός από την αύξηση της φοροληστείας των λαϊκών οικογενειών, πετσόκοψαν κατά 265 εκατ. ευρώ τη χρηματοδότηση νοσοκομείων και μονάδων ΠΕΔΥ».

«Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής, από όλες τις κυβερνήσεις, της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη μείωση των κρατικών και εργοδοτικών δαπανών για την υγειονομική περίθαλψη και τη μετατροπή της σε υποβαθμισμένο και ολοένα ακριβότερο εμπόρευμα για τις λαϊκές οικογένειες και προνομιακό πεδίο επενδύσεων και κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Χαρακτηριστική είναι η απαίτηση των Ελλήνων μεγαλοεπιχειρηματιών για μείωση του εμπορευματοποιημένου δημόσιου τομέα Υγείας, για να διευκολυνθεί η καθαρά ιδιωτική επιχειρηματική δράση.

Αυτή η πολιτική ευθύνεται για την υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων Υγείας και Πρόνοιας, τις περικοπές στους μισθούς μας, τις συγχωνεύσεις νοσοκομείων, μονάδων ΠΕΔΥ και κλινικών. Σε αυτήν την κατεύθυνση, προωθείται η λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων ως "αυτοτελών επιχειρηματικών μονάδων" που θα καλύπτουν ολοένα μεγαλύτερο μέρος του κόστους λειτουργίας τους από την "πώληση" υπηρεσιών Υγείας στους ασθενείς και τα ασφαλιστικά ταμεία», σημειώνει το ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας και καλεί όλες τις λαϊκές οικογένειες «να οργανώσουμε μαζί τον αγώνα όχι μόνο για την αναπλήρωση των απωλειών, αλλά και για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, μέσα από ένα σύγχρονο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας και Πρόνοιας. Να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που βάζουν οι παρατάξεις του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού. Οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αναλάβει να υπερασπίζονται και να εξωραΐζουν την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική. Οι παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, που έχουν την πλειοψηφία στην ΠΟΕΔΗΝ, κάνουν ό,τι μπορούν για να επιστρέψουν τα κόμματά τους στην κυβερνητική εξουσία και να αναλάβουν τη συνέχιση των αντιλαϊκών μέτρων. Μαζί, καλλιεργούν επικίνδυνες αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη με "κοινωνικό πρόσημο", από την οποία θα βγαίνουν κερδισμένοι και οι καπιταλιστές και οι εργαζόμενοι. Μιλάνε δήθεν για την "ενότητα των εργαζομένων", ενώ αρνούνται την εγγραφή στα Σωματεία των εργαζομένων με συμβάσεις και των εργολαβικών και εμποδίζουν τον κοινό αγώνα με τους μόνιμους».

Το ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας καλεί τους εργαζόμενους με ελαστικές εργασιακές σχέσεις να οργανωθούν σε κάθε χώρο δουλειάς. Να απαιτήσουν να γίνουν ισότιμα μέλη των Σωματείων Εργαζομένων σε νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας. Να συγκροτήσουν Επιτροπές Αγώνα, εκεί που οι συνδικαλιστές των άλλων παρατάξεων δεν τους δέχονται στο Σωματείο.